RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. b) ppkt iii),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Obecne ramy prawne określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1683/95 (¹) oraz dodatkowe specyfikacje techniczne przyjęte przez Komisję dnia 7 lutego 1996 r. i 27 grudnia 2000 r. nie pozwalają na wykonywanie skutecznych przeszukiwań w wizowym systemie informacyjnym ustanowionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie systemu informacji wizowej (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie VIS) (²).

(2) Stosowany obecnie system numeracji wiz nie pozwala w szczególności na umieszczanie wystarczającej liczby znaków na wizach wystawianych przez te państwa członkowskie, które otrzymują dużą liczbę wniosków o wydanie wizy.

(3) Aby umożliwić dokonywanie wyszukiwań w systemie VIS, niezbędne jest zatem zastosowanie spójnego i jednolitego systemu numeracji naklejek wizowych.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1683/95.

(5) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzenie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (³), należące do dziedziny, o której mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE (⁴) w sprawie niektórych warunków stosowania wymienionej umowy.

(6) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, należące do dziedziny, o której mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE w powiązaniu z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE (⁵) i 2004/860/WE (⁶).

(7) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, należące do dziedziny, o której mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE w powiązaniu z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE (⁷).

(8) Zgodnie z art. 1 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandia nie uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia. W konsekwencji, nie naruszając art. 4 tego Protokołu, przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1683/95 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 2, można podjąć decyzję, że specyfikacje, o których mowa w art. 2, są tajne i nie zostaną opublikowane. W takim wypadku są one udostępniane wyłącznie wyznaczonym przez państwa członkowskie organom odpowiedzialnym za druk oraz osobom odpowiednio upoważnionym przez państwa członkowskie lub Komisję."

2) w art. 3 skreśla się ust. 1.

3) załącznik zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Państwa członkowskie stosują niniejsze rozporządzenie nie później niż dnia 1 maja 2009 r. W urzędach konsularnych, które nie są podłączone do wizowego systemu informacyjnego (VIS), państwa członkowskie mogą stosować posiadane naklejki wizowe do wyczerpania zapasów.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Wprowadza się następujący wzór:

Znaki zabezpieczające

1. Zintegrowana fotografia wykonana zgodnie z wysokimi standardami zabezpieczeń.

2. W tym polu widnieje element optycznie zmienny („kinegram" lub znak równorzędny). W zależności od kąta patrzenia widoczne jest 12 gwiazd, litera „E" i kula ziemska w różnych rozmiarach i kolorach.

3. W tym polu widnieje logo, składające się z litery lub liter odpowiadających państwu członkowskiemu, które wydało wizę (lub liter „BNL" w przypadku krajów Beneluksu, tzn. Belgii, Luksemburga i Niderlandów), z efektem ukrytego obrazu. Logo jest jasne w płaszczyźnie pionowej i ciemne przy obróceniu o 90°. Stosuje się następujące logo: A dla Austrii, BG dla Bułgarii, BNL dla Beneluksu, CY dla Cypru, CZE dla Republiki Czeskiej, D dla Niemiec, DK dla Danii, E dla Hiszpanii, EST dla Estonii, F dla Francji, FIN dla Finlandii, GR dla Grecji, H dla Węgier, I dla Włoch, IRL dla Irlandii, LT dla Litwy, LVA dla Łotwy, M dla Malty, P dla Portugalii, PL dla Polski, ROU dla Rumunii, S dla Szwecji, SK dla Słowacji, SVN dla Słowenii, UK dla Zjednoczonego Królestwa.

4. Pośrodku tego pola widnieje pisane wielkimi literami słowo „wiza", wykonane farbą optycznie zmienną. W zależności od kąta patrzenia jest ono zielone lub czerwone.

5. Ta rubryka zawiera drukowany w procesie produkcji, 9-cyfrowy krajowy numer naklejki wizowej. Stosowany jest specjalny rodzaj czcionki.

5a. Ta rubryka zawiera trzyliterowy kod kraju, wskazujący państwo członkowskie, które wydało wizę, odpowiadający kodom krajów określonym w dokumencie nr 9303 ICAO dotyczącym dokumentów podróży nadających się do odczytu maszynowego (¹).

„Numer naklejki wizowej" składa się z trzyliterowego kodu kraju, podanego w rubryce 5a, i krajowego numeru, znajdującego się w rubryce 5.

Rubryki do wypełnienia

6. Ta rubryka zaczyna się od słów „ważna do". Organ wydający wskazuje terytorium lub terytoria, na których wiza jest ważna.

7. Ta rubryka zaczyna się od słowa „od", a słowo „do" widnieje dalej w tej samej linijce. Organ wydający wskazuje w tej rubryce okres ważności wizy.

8. Ta rubryka zaczyna się słowami „rodzaj wizy". Organ wydający wskazuje w tej rubryce kategorię wizy, zgodnie z art. 5 i 7 niniejszego rozporządzenia. Dalej w tej samej linijce widnieją słowa „liczba wjazdów", „okres pobytu" (tj. zakładany przez wnioskodawców czas trwania pobytu) oraz ponownie słowo „dni".

9. Ta rubryka zaczyna się słowami „wydana w" i służy do wskazania miejsca wydania.

10. Ta rubryka zaczyna się słowem „dnia" (po którym organ wydający wpisuje datę wydania), a dalej w tej samej linijce umieszczone są słowa „numer paszportu" (po których wpisywany jest numer paszportu posiadacza wizy).

11. Ta rubryka zaczyna się od słów „nazwisko, imię".

12. Ta rubryka zaczyna się słowem „uwagi". Organ wydający może w niej umieszczać inne informacje uznane za niezbędne, pod warunkiem że pozostają one zgodne z art. 4 niniejszego rozporządzenia. Kolejne dwie i pół linijki pozostawia się puste na wpisanie takich uwag.

13. Ta rubryka zawiera odpowiednie dane, nadające się do odczytu maszynowego, których celem jest usprawnienie kontroli na granicach zewnętrznych. W tle rubryki zawierającej dane do odczytu maszynowego drukowany jest tekst wskazujący państwo członkowskie wydające dokument. Tekst ten nie powinien modyfikować technicznych właściwości rubryki danych do odczytu maszynowego ani utrudniać odczytu.

Papier ma naturalne zabarwienie z czerwonymi i niebieskimi oznaczeniami.

Słowa opisujące rubryki widnieją w języku angielskim i francuskim. Państwo wydające może dodać trzeci język urzędowy Wspólnoty. Jednakże słowo „wiza" w górnej linijce może widnieć w dowolnym języku urzędowym Wspólnoty.

(¹) Z wyjątkiem Niemiec: w przypadku tego kraju dokument CIAO nr 9303 dotyczący dokumentów podróży nadających się do odczytu maszynowego przewiduje kod „D".