KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 oraz ust. 5 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z decyzją Komisji 2006/13 3/WE z dnia 13 lutego 2006 r. zobowiązującą państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec, „WS”) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje (²), Portugalia wdraża plan zwalczania mający zapobiec rozprzestrzenianiu się węgorka sosnowca.

(2) Portugalia przyjęła zarządzenie ministerialne (Portaria nr 358/2008 z dnia 12 maja 2008 r.) zakazujące wywozu z terenu Portugalii kontynentalnej podatnego drewna i roślin, o ile drewno nie zostało poddane obróbce termicznej, a rośliny należycie zbadane.

(3) Portugalia przedstawiła Komisji propozycję planu badania, o jakim mowa w art. 4 ust. 2 decyzji 2006/133/WE, dla całego terytorium Portugalii. Propozycja została omówiona przez Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin w dniach 26-27 maja 2008 r. Komisja, na podstawie wniosków Komitetu, nie zatwierdziła jednak planu z powodu niewystarczającej intensywności monitorowania.

(4) W dniu 5 czerwca 2008 r. Portugalia poinformowała Komisję o odkryciu, w wyniku nadzwyczajnego postępowania stanowiącego uzupełnienie corocznych badań, nowych ognisk węgorka sosnowca na obszarach Portugalii, gdzie jak dotąd organizm ten nie występował.

(5) Kontrola przeprowadzona przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii w dniach 2-6 czerwca 2008 r. wykazała, że dostępne dane nie są wystarczające, aby potwierdzić istnienie obszarów w Portugalii, które byłyby wolne od węgorka sosnowca, a odpowiednie środki wspólnotowe i krajowe nie zostały w pełni wdrożone.

(6) Dlatego też nie sposób w pełni wykluczyć rozprzestrzenienia się WS poza obrębem wytyczonych obszarów w Portugalii w związku z przewozem podatnego drewna, kory i roślin. Ponadto państwa członkowskie inne niż Portugalia nie mają jak dotąd możliwości kontroli nad przemieszczaniem na ich terytoria podatnego drewna, kory i roślin pochodzących z całego obszaru Portugalii.

(7) W celu ochrony terytoriów pozostałych państw członkowskich przed WS oraz ochrony interesów handlowych łączących Wspólnotę z krajami trzecimi, przemieszczanie do innych państw członkowskich oraz do krajów trzecich podatnego drewna, kory i roślin pochodzących z wyznaczonych obszarów Portugalii powinno być zakazane, o ile drewno i kora nie zostały poddane obróbce termicznej, a rośliny należycie zbadane. Dlatego też wymogi dotyczące przemieszczania podatnego drewna, kory i roślin pochodzących z wyznaczonych obszarów Portugalii na inne niż wyznaczone obszary Portugalii lub do pozostałych państw członkowskich powinny zostać rozszerzone tak, by obowiązywały w każdym przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów Portugalii do innych państw członkowskich i krajów trzecich. Należy zapewnić identyfikowalność poprzez dołączenie stosownego paszportu do roślin albo oznakowanie każdej jednostki należącej do przesyłki. Zakres działań kontrolnych prowadzonych przez państwa członkowskie powinien być poszerzony, aby umożliwić kontrolę podatnego drewna, kory i roślin przemieszczanych z Portugalii na ich terytoria.

(8) W oczekiwaniu na posiedzenie Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin decyzją Komisji 2008/489/WE z dnia 27 czerwca 2008 r. dotyczącą tymczasowych środków ochronnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w Portugalii (³) podjęto stosowne tymczasowe środki ochronne. Konsekwentnie należałoby potwierdzić te środki i uchylić decyzję 2008/489/WE.

(9) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2006/133/WE.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2006/133/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 akapit pierwszy dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Ponadto Portugalia zapewnia spełnienie warunków określonych w pkt 1 załącznika w odniesieniu do podatnego drewna, kory i roślin, które mają być przemieszczane z wyznaczonych obszarów w Portugalii na inne niż wyznaczone obszary Portugalii lub do pozostałych państw członkowskich lub krajów trzecich.”;

2) artykuł 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:

_„a) poddawać badaniom na obecność węgorka sosnowca przesyłki zawierające podatne drewno, korę i rośliny przywiezione z Portugalii i przemieszczane na ich terytorium;”;

3) załącznik do decyzji 2006/133/WE zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję poddaje się przeglądowi w oparciu o wyniki planu badania, o jakim mowa w art. 4 ust. 2 decyzji 2006/133/WE.

Artykuł 3

Decyzja 2008/489/WE traci moc.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 sierpnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 2006/133/WE pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bez uszczerbku dla przepisów określonych w pkt 2, w przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów na inne niż wyznaczone obszary w Portugalii, do pozostałych państw członkowskich lub krajów trzecich:

a) podatnym roślinom o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 92/105/EWG (*), po:

- poddaniu roślin urzędowej kontroli i stwierdzeniu, że są one wolne od oznak i objawów porażenia przez węgorka sosnowca, oraz

- stwierdzeniu braku objawów występowania węgorka sosnowca w miejscu produkcji lub jego bezpośrednim sąsiedztwie od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji;

b) podatne drewno i oddzielona kora, inne niż drewno w postaci:

- wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

- skrzyń, klatek lub bębnów,

- palet, palet skrzyniowych lub innych platform załadunkowych,

- drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników,

ale łącznie z drewnem o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, które nie zachowało swojej naturalnie krągłej powierzchni, opatrzone jest paszportem roślin, o którym mowa w lit. a), po poddaniu drewna lub oddzielonej kory właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 °C przez 30 minut w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

c) podatne drewno o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty w formie wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych opatrzone jest paszportem roślin, o którym mowa w pkt a), po poddaniu go właściwemu zabiegowi fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

d) podatne drewno pochodzące z wyznaczonych obszarów, w postaci nowo wytworzonego drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie krągłej powierzchni oraz drewno w postaci nowo wytworzonych skrzyń, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich bez względu na to, czy są w danej chwili używane do transportu wszelkiego rodzaju przedmiotów, jest poddawane jednemu z zatwierdzonych środków wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym oraz oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.

Portugalia zapewnia dołączanie paszportu roślin, o którym mowa w pkt 1 lit. a), lub umieszczanie oznakowania zgodnego z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15) były załączane do każdej przemieszczanej jednostki podatnego drewna, kory czy też roślin.

(*) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.”