KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 121 lit. i), art. 192 i 194 w powiązaniu z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2204/90 z dnia 24 lipca 1990 r. ustanawiające dodatkowe ogólne zasady wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do sera (²) zostało uchylone rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 z dniem 1 lipca 2008 r.

(2) Przepisy zawarte w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2204/90, dotyczące wymiany informacji oraz kontroli i środków administracyjnych, nie zostały uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007. Na mocy art. 192 i 194 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przepisy te należy włączyć do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1547/2006 z dnia 13 października 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2204/90 (³).

(3) W celu zachowania jasności i ze względów praktycznych rozporządzenie (WE) nr 1547/2006 należy uchylić i zastąpić nowym rozporządzeniem.

(4) Artykuł 119 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że stosowanie kazeiny i kazeinianów w wyrobie sera podlega wymogowi uzyskania uprzedniego zezwolenia. Należy ustanowić szczegółowe zasady wydawania takich zezwoleń, przy uwzględnieniu wymogów dotyczących kontroli w przedsiębiorstwach. W celu ułatwienia stosowania i monitorowania odstępstw omawiane zezwolenia powinny być wydawane na określony czas.

(5) Artykuł 121 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że maksymalne zawartości procentowe kazeiny i kazeinianów dodawanych do sera muszą być ustalone na podstawie obiektywnych kryteriów ustanowionych z uwzględnieniem wymogów technologicznych. Wspomniane zawartości procentowe należy ustalić na poziomie Wspólnoty na podstawie posiadanej wiedzy. W celu ułatwienia kontroli służących zapewnieniu zgodności z tym przepisem należy ustalić raczej całkowite zawartości procentowe niż zawartości procentowe dla poszczególnych produktów bez uszczerbku dla bardziej wymagających norm krajowych.

(6) Przy stosowaniu kazeiny i/lub kazeinianów w serach należy przestrzegać norm międzynarodowych, w szczególności dotyczących stosunku ilości białek serwatkowych do ilości kazeiny (⁴).

(7) Należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące kontroli i kar, przy uwzględnieniu struktury branżowej. Wysokość kary należy określić w przypadku ponownego wprowadzenia dopłat na mocy art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(8) Bez uszczerbku dla wszelkich krajowych kar, jeśli stosowanie kazeiny i kazeinianów w wyrobie serów odbywa się bez zezwolenia, w przypadku gdy kwota dopłaty została ustalona zgodnie z art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, należy nałożyć karę określoną na podstawie - z jednej strony - wartości kazeiny i kazeinianów oraz - z drugiej strony - wartości odpowiadającej im ilości odtłuszczonego mleka w proszku, w celu zneutralizowania przynajmniej korzyści ekonomicznych wynikających z ich stosowania bez zezwolenia. Wysokości kary nie należy ustalać dopóki dopłaty do produkcji kazeiny i kazeinianów nie są wypłacane.

(9) Artykuł 204 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że rozporządzenie to stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r. w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych, z wyjątkiem przepisów zawartych w części II tytuł I rozdział III. Rozporządzenie to uchyla rozporządzenie (EWG) nr 2204/90 ze wspomnianą datą. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem stosowane od dnia 1 lipca 2008 r.

(10) W celu umożliwienia przystosowania się sektora do stosowania nowych maksymalnych zawartości procentowych oraz do poszerzenia zakresu stosowania tych zawartości w odniesieniu do innych serów należy ustanowić odstępstwo na okres sześciu miesięcy.

(11) Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. [1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady wydawania zezwoleń na stosowanie kazeiny i kazeinianów w wyrobie sera, w przypadku gdy:

a) wysokość dopłaty jest ustalana zgodnie z art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007; oraz

b) stosowanie kazeiny i kazeinianów jest uznawane za konieczne do wyrobu sera zgodnie z art. 119 wymienionego rozporządzenia.

Zezwolenia te są wydawane na okres 12 miesięcy na wniosek zainteresowanych przedsiębiorstw, z zastrzeżeniem uprzedniego złożenia pisemnego zobowiązania do zaakceptowania i przestrzegania przepisów art. 3 niniejszego rozporządzenia.

2. Zezwolenia są wydawane wraz z numerem seryjnym każdego przedsiębiorstwa lub, w razie konieczności, każdej jednostki produkcyjnej.

3. Zezwolenia mogą dotyczyć jednego rodzaju sera lub jego kilku rodzajów, zgodnie z wnioskiem złożonym przez zainteresowane przedsiębiorstwo.

Artykuł 2

1. Maksymalna zawartość procentowa, o której mowa w art. 121 lit. i) pkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, do stosowania w produktach objętych kodem CN 0406, wynosi 10%. Wartość ta ma zastosowanie do masy sera produkowanego przez przedsiębiorstwo lub jednostkę produkcyjną w okresie sześciu miesięcy.

W przypadku serów z dodatkiem kazeiny lub kazeinianów nie należy przekraczać stosunku ilości białek serwatkowych do ilości kazeiny w mleku oraz należy przestrzegać przepisy prawa krajowego dotyczące stosowania kazeiny i kazeinianów, obowiązujące w kraju produkcji.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 do dnia 31 grudnia 2008 r. maksymalna zawartość procentowa, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy, wynosi 5 % w przypadku:

a) sera przetworzonego (sera topionego) objętego kodem CN 0406 30;

b) przetworzonego sera tartego objętego kodem CN ex 0406 20, produkowanego w procesie ciągłym, bez dodatku już wyprodukowanego sera przetworzonego;

c) przetworzonego sera proszkowanego objętego kodem CN ex 0406 20, produkowanego w procesie ciągłym, bez dodatku już wyprodukowanego sera przetworzonego.

Artykuł 3

1. Przedsiębiorstwo:

a) zgłasza właściwemu organowi ilości i rodzaje produkowanego sera oraz ilości kazeiny i kazeinianów zawartych w różnych produktach;

b) prowadzi ewidencję zapasów umożliwiającą weryfikację ilości i rodzajów produkowanego sera, ilości zakupionej i/lub wyprodukowanej kazeiny oraz ilości zakupionych i/lub wyprodukowanych kazeinianów oraz ich przeznaczenia i/lub zużytkowania.

2. Ewidencja zapasów, o której mowa w ust. 1 lit. b), zawiera informacje dotyczące pochodzenia, składu oraz ilości surowców zastosowanych do wyrobu serów. Państwa członkowskie mogą wymagać pobierania próbek w celu sprawdzenia tych informacji. Państwa członkowskie gwarantują, że informacje uzyskiwane od przedsiębiorstw są traktowane jako poufne.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie zapewniają zgodność z niniejszym rozporządzeniem w szczególności poprzez następujące administracyjne i fizyczne czynności weryfikacyjne:

a) częste, niezapowiedziane kontrole na miejscu w celu skonfrontowania ewidencji zapasów - z jednej strony - oraz odpowiednich dokumentów handlowych i zapasów faktycznie posiadanych - z drugiej strony; kontrole te dotyczą reprezentatywnej liczby zgłoszeń, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a);

b) kontrole wyrywkowe w przedsiębiorstwach, które zajmują się produkcją sera i którym nie udzielono zezwolenia.

2. Każde przedsiębiorstwo, któremu udzielono zezwolenia, jest kontrolowane co najmniej raz w roku.

Artykuł 5

Państwa członkowskie prowadzą ewidencję dotyczącą

a) liczby zezwoleń udzielonych i/lub cofniętych;

b) ilości kazeiny i kazeinianów, zgłoszonych w ramach tych zezwoleń oraz ilości wyprodukowanego sera;

c) przypadków, w których kazeina i/lub kazeiniany zostały zastosowane bez zezwolenia lub bez przestrzegania ustalonych wartości procentowych, przy czym należy podać informacje na temat ilości kazeiny i kazeinianów zastosowanych bez zezwolenia.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla kar ustanowionych przez zainteresowane państwa członkowskie zastosowanie kazeiny i kazeinianów bez zezwolenia podlega karze. Wysokość kary jest określana w przypadku ponownego wprowadzenia dopłat na mocy art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. Kwoty pobrane zgodnie z ust. 1 uznaje się za dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁵) i deklaruje Komisji zgodnie z art. 5 tego rozporządzenia.

Artykuł 7

1. Rozporządzenie (WE) nr 1547/2006 traci moc.

Jednakże zezwolenia wydane zgodnie z art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1574/2006 pozostają w mocy do dnia utraty ważności.

2. Odniesienia do uchylonego rozporządzenia oraz do art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2204/90 traktowane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r. Jednakże art. 2 ust. 1 stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 lipca 2008 r.