KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 127 i 179 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2077/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. dotyczące organizacji międzybranżowych i porozumień w sektorze tytoniu (²) ma zostać uchylone z dniem 1 lipca 2008 r. na mocy art. 201 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 („rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku”).

(2) Niektóre przepisy określone w rozporządzeniu (EWG) nr 2077/92 nie zostały włączone do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Aby umożliwić kontynuację właściwego funkcjonowania sektora tytoniu oraz w interesie jasności i racjonalizacji należy przyjąć nowe rozporządzenie określające wspomniane przepisy oraz obecne przepisy wykonawcze określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 86/93 z dnia 19 stycznia 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2077/92 dotyczącego organizacji międzybranżowych i porozumień w sektorze tytoniu (³).

(3) Należy zatem uchylić rozporządzenie (EWG) nr 86/93.

(4) Organizacje międzybranżowe, tworzone przez osoby fizyczne lub grupy reprezentujące znaczący odsetek różnych kategorii uczestników procesów produkcji, przetwórstwa i marketingu w sektorze tytoniu, mogą sprawić, że sytuacja rynkowa będzie uwzględniana w szerszym zakresie, a w działaniach gospodarczych nastąpią zmiany, mające na celu poprawę poziomu wiedzy na temat produkcji, przetwórstwa i obrotu oraz ich organizacji. Niektóre z działań tych organizacji mogą przyczynić się do poprawy równowagi rynkowej i w ten sposób do osiągnięcia celów art. 3 3 Traktatu. Należy określić środki, dzięki którym możliwe będzie wniesienie takiego wkładu przez organizacje międzybranżowe.

(5) W związku z powyższym uznaje się za właściwe udzielenie szczególnego uznania tym organizacjom, które mogą udowodnić swoją reprezentatywność na szczeblu regionalnym, międzyregionalnym lub wspólnotowym oraz które mogą podejmować pozytywne działania na rzecz osiągnięcia wyżej wymienionych celów. Takie uznanie winno być udzielane przez państwa członkowskie lub przez Komisję w zależności od zakresu działalności stowarzyszeń handlowych.

(6) W celu wsparcia niektórych działań organizacji międzybranżowych, które są przedmiotem szczególnego zainteresowania w świetle obecnych zasad dotyczących organizacji rynku sektora tytoniu, należy ustanowić przepisy dotyczące zasad przyjmowanych przez organizację branżową w stosunku do swoich członków, które podlegając pewnym warunkom, mogą zostać rozszerzone na wszystkich producentów i grupy niebędące członkami takich organizacji, w jednym lub większej liczbie regionów. Na osoby niebędące członkami organizacji należy również nałożyć obowiązek opłacania całości lub części składek, mających na celu pokrycie ponoszonych w związku z prowadzeniem takich działań kosztów innych niż administracyjne. Procedura ta powinna być wprowadzona w sposób chroniący prawa społeczno-ekonomiczne zainteresowanych grup, w szczególności prawa konsumenta.

(7) Inne działania uznanych organizacji międzybranżowych mogą stanowić z ogólnogospodarczego lub technicznego punktu widzenia przedmiot zainteresowania sektora tytoniu i w związku z tym mogą przynosić korzyść wszystkim osobom działającym w tych branżach bez względu na to, czy są one członkami organizacji. W takich wypadkach rozsądne wydaje się, aby niebędący członkami podlegali obowiązkowi wpłacania składek, mających pokryć koszty inne niż koszty administracyjne, wynikające z prowadzenia danych działań.

(8) W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania całego systemu należy ustanowić ścisłą współpracę między państwami członkowskimi a Komisją. Komisja powinna mieć stałe prawo monitorowania, w szczególności w odniesieniu do uznawania organizacji międzybranżowych funkcjonujących na szczeblu regionalnym lub międzyregionalnym oraz w odniesieniu do porozumień i uzgodnionych praktyk przyjętych przez te organizacje.(9) Celem zapewnienia właściwego informowania państw członkowskich oraz innych zainteresowanych stron należy ustanowić przepisy nakładające obowiązek publikowania, przynajmniej raz w roku, wykazu organizacji uznanych w roku poprzednim, wykazu organizacji, których uznanie zostało cofnięte w tym samym okresie oraz zasad, które zostały rozszerzone, ze wskazaniem ich zakresu.

(10) Aby zostać uznaną za reprezentatywną dla swojego regionu organizacja międzybranżowa musi obejmować przynajmniej jedną trzecią ilości produkowanych, przetwarzanych lub nabywanych przez członków każdej spośród branż. Aby zapobiec brakowi równowagi między regionami, jeśli organizacja działa w kilku regionach, musi spełnić ten wymóg w każdym z nich.

(11) Należy określić, iż handel tytoniem obejmuje, poza działalnością kupców tytoniu, bezpośredni zakup tytoniu w belach przez użytkowników końcowych.

(12) W przypadku gdy Komisja jest odpowiedzialna za uznanie organizacji międzybranżowej, należy określić, jakie informacje organizacja ta musi przekazać Komisji.

(13) Wycofanie uznania z reguły nabiera mocy od chwili, gdy wymogi uznania przestają być spełniane.

(14) Należy określić, iż minimalny stopień reprezentacji organizacji międzybranżowych o charakterze międzyregionalnym musi być taki sam jak dla regionalnych organizacji międzybranżowych.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki uznawania oraz działalności organizacji międzybranżowych działających w sektorze objętym organizacją rynku wyrobów tytoniowych zgodnie z częścią XIV załącznika I rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 2

Uznawanie

Uznanie organizacji międzybranżowych zezwala tym organizacjom na prowadzenie działalności określonej w akapicie pierwszym art. 123 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, z zastrzeżeniem warunków w nim przewidzianych.

Artykuł 3

Uznawanie przez państwa członkowskie

1. Na wniosek państwa członkowskie uznają organizacje międzybranżowe utworzone na swoim terytorium, które:

a) prowadzą działalność na swoim terytorium na szczeblu regionalnym lub międzyregionalnym;

b) dążą do osiągnięcia celów określonych w akapicie pierwszym art. 123 lit. c) rozporządzenia (WE) 1234/2007, angażując się w działalność celem:

(i) przyczynienia się do wzmocnionej koordynacji wprowadzania do obrotu liści tytoniu lub tytoniu w belach;

(ii) przygotowania wzorów umów zgodnych z przepisami wspólnotowymi;

(iii) poprawy przejrzystość rynku i dostępności informacji rynkowych;

(iv) zwiększenia wartości dodanej, w szczególności za pomocą marketingu i badań nad nowego rodzaju zastosowaniami, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia publicznego;

(v) ukierunkowania sektora na produkty, które lepiej spełniają wymogi rynku i zdrowia publicznego;

(vi) prowadzenia badań nad metodami pozwalającymi na ograniczenie zastosowania środków ochrony roślin i zagwarantowanie jakości produktów oraz ochrony gleby;

(vii) opracowania metod i instrumentów ulepszenia jakości produktu na etapie produkcji oraz przetwórstwa;

(viii) stosowania kwalifikowanego materiału siewnego oraz monitorowania jakości produktów;

c) nie zajmują się bezpośrednio produkcją, przetwórstwem lub marketingiem produktów, o których mowa w art. 1;

d) obejmują znaczną część produkcji lub handlu, jeśli chodzi o sferę działalności i reprezentowane branże. W przypadku gdy organizacja międzybranżowa ma zasięg międzyregionalny, musi ona przedstawić dowód reprezentatywności w odniesieniu do każdej zorganizowanej branży w każdym regionie, w którym prowadzi działalność.

2. Do celów ust. 1 lit. d) organizację międzybranżową uznaje się za reprezentatywną na szczeblu regionalnym, jeśli obejmuje ona przynajmniej jedną trzecią ilości produkowanych, przetwarzanych lub nabywanych przez członków każdej spośród branż, którzy zajmują się produkcją, pierwszym przetwarzaniem tytoniu lub grup odmian tytoniu objętych działalnością tej organizacji, lub prowadzą handel nimi.

Jeśli organizacja ma zasięg międzyregionalny lub ogólnowspólnotowy, musi spełniać wymogi określone w akapicie pierwszym dla każdego z przedmiotowych regionów.

3. Przed uznaniem organizacji państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje, konieczne do wykazania zgodności z odpowiednimi wymogami uznania organizacji międzybranżowej, określonymi w art. 123 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, na podstawie których organizacja międzybranżowa zostanie uznana.

Komisja może sprzeciwić się uznaniu organizacji w terminie 60 dni od daty powiadomienia przez państwo członkowskie.

4. Państwa członkowskie cofają uznanie organizacji, jeżeli:

a) warunki ustanowione w niniejszym artykule przestały być spełniane;

b) organizacja międzybranżowa podlega zakresowi art. 177 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

c) organizacja międzybranżowa nie wywiązuje się ze swojego zobowiązania dotyczącego powiadamiania wymaganego na mocy art. 177 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

5. Państwo członkowskie powiadamia bezzwłocznie Komisję o decyzjach o wycofaniu uznania.

Artykuł 4

Uznawanie przez Komisję

1. Na wniosek Komisja uznaje organizacje międzybranżowe, które:

a) prowadzą swoją działalność na całym lub części terytorium kilku państw członkowskich lub na terytorium całej Wspólnoty;

b) zostały utworzone na mocy ustawodawstwa krajowego jednego z państw członkowskich;

c) spełniają wymogi przepisów art. 3 ust. 1 lit. b), c) i d).

2. Wnioski o uznanie złożone przez organizacje międzybranżowe prowadzące swoją działalność na całym lub części terytorium kilku państw członkowskich lub na terytorium całej Wspólnoty kierowane są do Komisji wraz z dokumentacją:

a) wskazującą na zgodność z kryteriami określonymi w art. 123 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007,

b) określającą zakres ich działalności i jego zgodność z art. 3 ust. 1,

c) określającą obszar geograficzny ich działalności,

d) potwierdzającą ich utworzenie na mocy ustawodawstwa krajowego jednego z państw członkowskich,

e) przedstawiającą dowody na spełnienie przez te organizacje odpowiednich wymogów dotyczących reprezentacji określonych w art. 3 ust. 2.

3. Komisja powiadamia o wnioskach o uznanie państwa członkowskie, na których terytorium organizacja międzybranżowa posiada swoją siedzibę i w których prowadzi ona swoją działalność. Po otrzymaniu powiadomienia zainteresowane państwa członkowskie mają dwa miesiące na zgłoszenie uwag na temat uznania.

4. Komisja podejmuje decyzję o uznaniu w ciągu czterech miesięcy od daty otrzymania wniosku i wszelkich niezbędnych informacji określonych w ust. 2.

5. Komisja cofa uznanie organizacji międzybranżowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w okolicznościach określonych w art. 3 ust. 4.

Artykuł 5

Cofnięcie uznania

Cofnięcie uznania zgodnie z art. 3 ust. 4 lub art. 4 ust. 5 obowiązuje od momentu, gdy warunki uznania przestały być spełniane.

Artykuł 6

Opublikowanie wykazu uznanych organizacji międzybranżowych

Komisja publikuje, przynajmniej raz w roku lub w razie potrzeby częściej, w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej wykaz nazw uznanych organizacji międzybranżowych. Publikacja zawiera informacje na temat sektora działalności gospodarczej lub obszaru, na którym one działają, oraz opis działań prowadzonych zgodnie z art. 123 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Przynajmniej raz w roku publikuje się także nazwy organizacji, którym cofnięto uznanie.

Artykuł 7

Rozszerzenie niektórych zasad na osoby niebędące członkami

Zatwierdzenie przez Komisję rozszerzenia obowiązujących porozumień i uzgodnionych praktyk zgodnie z art. 178 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 podlega procedurze określonej w art. 8 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Procedura rozszerzania niektórych zasad na osoby niebędące członkami

1. W przypadku obowiązujących porozumień i uzgodnionych praktyk określonych przez organizacje między-branżowe uznane przez państwa członkowskie, państwa członkowskie publikują, do wiadomości odnośnych grup społeczno-ekonomicznych, porozumienia lub uzgodnione praktyki, które mają być rozszerzone na niebędące członkami organizacji indywidualne podmioty lub grupy działające w określonym regionie lub grupie regionów zgodnie z art. 178 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Zainteresowane grupy społeczno-ekonomiczne przedkładają swoje uwagi właściwemu organowi państwa członkowskiego w ciągu dwóch miesięcy od daty publikacji.

2. Z końcem dwumiesięcznego okresu i przed podjęciem decyzji państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zasadach, które mają być wprowadzone jako wiążące, oraz dostarczają odpowiednie informacje, w szczególności ocenę takiego rozszerzenia oraz czy odnośne zasady są „techniczne” w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴). Powiadomienie obejmuje wszystkie uwagi, otrzymane od zainteresowanych grup społeczno-ekonomicznych na mocy akapitu drugiego ust. 1, oraz ocenę wniosku o rozszerzenie.

3. Komisja publikuje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej zasady, w sprawie rozszerzenia których uznane przez Komisję zgodnie z art. 4 organizacje międzybranżowe złożyły wniosek. Państwa członkowskie i zainteresowane grupy społeczno-ekonomiczne przedkładają swoje uwagi w ciągu dwóch miesięcy od daty publikacji.

4. Jeżeli zasady, o których rozszerzenie złożono wniosek, są zasadami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, podawane są one do wiadomości Komisji zgodnie z art. 8 tej dyrektywy w tym samym czasie co powiadomienie przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu.

Bez uszczerbku dla przepisów ust. 5 niniejszego artykułu, w przypadku gdy spełnione są warunki dostarczenia szczegółowej opinii zgodnie z art. 9 dyrektywy 98/34/WE, Komisja odmawia zatwierdzenia zasad, o których rozszerzenie wnioskowano.

5. Komisja podejmuje decyzję w sprawie wniosku o rozszerzenie zasad w ciągu trzech miesięcy od daty powiadomienia przez państwo członkowskie, jak to określono w ust. 2. W przypadku gdy ma zastosowanie ust. 3, Komisja podejmuje decyzję w ciągu pięciu miesięcy od opublikowania tych zasad w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Komisja wydaje decyzję negatywną, jeżeli stwierdzi, że rozszerzenie:

a) powstrzymałoby, ograniczyło lub zaburzyło konkurencję w znacznej części wspólnego rynku;

b) ograniczyłoby wolność handlu; lub

c) zagroziłoby celom wspólnej polityki rolnej lub innym przepisom wspólnotowym.

6. Zasady, stosowanie których zostało rozszerzone, publikuje się w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Artykuł 9

Opłacanie składki przez osoby niebędące członkami

1. Jeżeli na mocy art. 8 zasady stają się wiążące w stosunku do osób niebędących członkami organizacji międzybranżowej, państwo członkowskie lub Komisja, w zależności od przypadku, może postanowić, że niebędące członkami osoby fizyczne lub grupy wpłacają organizacji całość lub część składek płaconych przez jej członków. Składki te nie są wykorzystywane do pokrywania kosztów administracyjnych związanych ze stosowaniem porozumień lub uzgodnionych praktyk.

2. Każdy środek państw członkowskich lub Komisji, nakładający na osoby fizyczne lub grupy niebędące członkami obowiązek uiszczania składek na rzecz organizacji międzybranżowej, publikowany jest w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Środki te wchodzą w życie w ciągu dwóch miesięcy od dnia ich opublikowania.

3. Jeżeli organizacja międzybranżowa wymaga, aby osoby fizyczne lub grupy niebędące członkami płaciły składki zgodnie niniejszym artykułem lub art. 126 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, informuje ona państwo członkowskie lub Komisję, zależnie od przypadku, o kwocie składki, która ma być zapłacona. W tym celu państwo członkowskie lub Komisja mogą przeprowadzać wszelkie uznane przez nie za niezbędne kontrole organizacji.

Artykuł 10

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 86/93 zostaje uchylone.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dzień po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2008 r.