PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji w sprawie działań podjętych po wydaniu decyzji o absolutorium za rok 2004 (COM(2006) 0641 wraz z załącznikami SEC(2006) 1376),

- uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe szóstego, siódmego, ósmego oraz dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2005 (COM(2006) 0429 - C6-0264/2006) (¹),

- uwzględniając sprawozdanie roczne z zarządzania finansami szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (ERF) w 2005 r. (COM(2006) 0405),

- uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego na temat działań szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju dotyczących roku budżetowego 2005 wraz z odpowiedziami kontrolowanych instytucji (²),

- uwzględniając oświadczenie o wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, przedkładane przez Trybunał Obrachunkowy zgodnie z art. 248 Traktatu WE (³),

- uwzględniając zalecenia Rady z dnia 27 lutego 2007 r. (6061/2007 - C6-0094/2007, 6062/2007 -C6-0095/2007, 6063/2007 - C6-0096/2007, 6064/2007 - C6-0097/2007),

- uwzględniając art. 33 umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na podstawie drugiego protokołu finansowego do czwartej konwencji AKP-WE (⁴),

- uwzględniając art. 32 umowy wewnętrznej z dnia 18 września 2000 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowana i zarządzania pomocą Wspólnoty na podstawie protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie między Państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi podpisanej w Kotonu (Benin) w dniu 23 czerwca 2000 r. oraz w sprawie przyznania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE (⁵),

- uwzględniając art. 276 Traktatu WE,

- uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej konwencji AKP-WE (⁶),

- uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (⁷),

- uwzględniając art. 70 i art. 71 tiret trzecie Regulaminu, jak również załącznik V do Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rozwoju (A6-0115/2007),

A. mając na uwadze art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r., który wymaga od Komisji podjęcia wszelkich właściwych działań w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego o udzieleniu absolutorium oraz, na żądanie Parlamentu Europejskiego, złożenie przez nią sprawozdania w sprawie środków podjętych w kontekście tych uwag i komentarzy;

B. mając na uwadze Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (⁸), zmienioną umową podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. (⁹),

Oświadczenie o wiarygodności

1. odnotowuje stanowisko Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO), że rachunki rzetelnie odzwierciedlają wydatki i dochody szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), z wyjątkiem opisanych poniżej problemów:

a) niezdolności udzielenia przez aktualnie stosowany system informatyczny pełnej informacji księgowej,

b) niedostępności pełnej informacji na temat gwarancji bankowych, co prowadzi do niedoszacowania kwoty gwarancji o 4 %;

2. odnotowuje, że w odniesieniu do transakcji leżących u podstaw rozliczeń Trybunał Obrachunkowy jest zdania, że dochody, środki przeznaczona na EFR, zobowiązania i płatności są jako całość legalne i prawidłowe;

3. przypomina, że na połowę sumy środków składa się przeznaczona na realizację projektów pomoc programowalna; zauważa, że proces wykorzystywania funduszy odbywa się dwuetapowo: na etapie podjęcia przez Komisję decyzji o finansowaniu - ujmowanej w rachunkach po stronie zobowiązań; oraz na etapie zawarcia umów - co ujmuje się na rachunkach jako indywidualne zobowiązanie prawne - a zezwolenia na płatności podejmowane są przez krajowego urzędnika zatwierdzającego odnośnego kraju, zgodnie z porozumieniem finansowym między Komisją a danym krajem;

4. podkreśla, że ETO zwrócił uwagę na podwyższone ryzyko błędu, które ma wpływ na transakcje, za które odpowiedzialni są krajowi urzędnicy zatwierdzający; zwraca uwagę, że jeśli chodzi o indywidualne zobowiązania prawne, stwierdzone błędy dotyczyły, na przykład, stosowania odpowiedniej procedury przetargowej, zwłaszcza w przypadku prognoz - programów i umów dotacji, gwarancji bankowych oraz niedotrzymania terminów rozpoczęcia wdrażania programów; zauważa, że w odniesieniu do płatności błędy dotyczyły kwot płatności oraz wystąpiły inne błędy, takie jak niedopełnienie zobowiązań umownych;

5. w ślad za ETO uznaje wysiłki Komisji, by stworzyć potencjał zarządzania krajowych urzędników zatwierdzających poprzez zapewnienie pomocy technicznej, sprzętu oraz szkoleń; wyraża jednak troskę z powodu tego, iż ETO może różnie ocenić wyniki tych wysiłków; wzywa Komisję do udoskonalenia swej strategii wsparcia w odniesieniu do problematycznych przypadków;

Zwiększenie odpowiedzialności społecznej Komisji pod względem zarządzania środkami EFR

6. przypomina, że w swojej poprzedniej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium Parlament wezwał Komisję do wyjaśnienia zasady podziału odpowiedzialności w Komisji, jeśli chodzi o EFR i pomoc zewnętrzną; jest świadomy stanowiska Komisji, że pomimo pewnej złożoności wynikającej z potrzeby koordynacji różnych służb Komisji, podział odpowiedzialności dobrze funkcjonuje w praktyce; wzywa jednak Komisję do rozważenia możliwości uproszczenia obecnej struktury administrowania w celu ograniczenia do minimum ryzyka dwuznaczności co do podziału odpowiedzialność za EFR;

Podniesienie demokratycznej kontroli nad środkami EFR zarządzanymi przez Europejski Bank Inwestycyjny

7. zauważa, że spośród wszystkich początkowych środków przeznaczonych na dziewiąty EFR, które osiągnęły wysokość 13,8 mln EUR, Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) odpowiedzialny jest za kwotę środków 2,2 mln EUR, wydawanych poprzez instrument inwestycyjny EFR; zwraca uwagę, że ani poświadczenie wiarygodności ETO, ani parlamentarna procedura udzielenia absolutorium nie uwzględniły instrumentu inwestycyjnego;

8. wnioskuje, aby EBI przedstawił sprawozdanie z zarządzania instrumentem inwestycyjnym EFR przed Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego, i przypomina, że rachunki EFR zarządzane przez EBI podlegają kontroli ETO w zastosowaniu tytułu VII rozporządzenia finansowego właściwego dla dziewiątego EFR;

9. przypomina swe stanowisko z poprzedniej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium, że istnieją pewne rozbieżności w obecnym rozporządzeniu finansowym mającym zastosowanie do EFR dotyczące rachunków EFR; podczas procedury absolutorium Komisja prezentuje Parlamentowi skonsolidowane rachunki EFR, w tym oświadczenia finansowe oraz informacje dostarczane przez Europejski Bank Inwestycyjny, Parlament zaś jedynie analizuje rachunki, nie uwzględniając przy tym informacji z EBI;

10. przypomina, że ETO w wydanej przez siebie opinii nr 12/2002 (¹⁰) wyraził ubolewanie, że operacje EFR zarządzane przez EBI nie podlegały procedurze udzielanie absolutorium z wykonania budżetu z udziałem Parlamentu i Rady; popiera argumentację ETO, że operacje te prowadzono przez EBI w imieniu Wspólnoty i na jej ryzyko oraz że na początku środki na te działania pochodziły od podatników europejskich, a nie z rynków finansowych;

11. jest przekonany, że przejrzystość i kontrola demokratyczna zarządzania przez bank środkami EFR wzrosłyby, gdyby operacje te podlegały procedurze udzielenia absolutorium z wykonania budżetu z udziałem Parlamentu i Rady; wzywa państwa członkowskie, Komisję oraz EBI do zajęcia się tym zagadnieniem przy zbliżającej się rewizji rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do EFR;

Stawianie czoła ograniczeniom zasobów kadrowych

12. stwierdza ponownie, że integracja EFR z budżetem UE wzmocniłaby spójność współpracy na rzecz rozwoju, przyczyniłaby się do większej przejrzystości i wydajności oraz umożliwiłaby demokratyczną kontrolę;

13. wyraża zaniepokojenie tym, że Komisja w swym sprawozdaniu z zarządzania finansami wskazuje, iż na skutek ograniczenia zasobów niektóre obszary kontroli finansowej zostały pominięte w monitoringu programami Stabex oraz przy sprawdzaniu kontroli ex-post jako wzorcowe; ponadto zauważa, że roczne sprawozdania z działalności zarówno DG AIDCO (EuropeAid), jak i DG ds. Rozwoju przewidują braki kadrowe wobec znacznego, spodziewanego wzrostu obciążenia pracą w nadchodzących latach;

14. zwraca uwagę, że Komisja korzysta ze wskaźników powstałych z porównania z innymi darczyńcami oraz że sama określiła sobie cel utrzymania poziomu 4,5 pracownika na 10 mln EUR środków pomocy; jest zdania, że fakt osiągnięcia pewnego ogólnego wskaźnika liczby pracowników na kwotę 10 mln EUR pomocy nie może sam w sobie gwarantować organom udzielającym absolutorium całkowitej pewności, że wdrożenie i kontrola finansowa nie cierpi z powodu istniejącego braku kadrowego, co przyznaje sama Komisja;

15. domaga się za ETO, by Komisja w swym sprawozdaniu z zarządzania finansami za rok 2006 wskazała ustalone w wyniku utrzymujących się ograniczeń zasobów ludzkich priorytety oraz wpływ tego stanu na wdrożenie EFR;

16. wzywa Komisję do przeglądu jej strategii kontroli i do przeprowadzenia reorganizacji istniejących struktur i personelu w tym zakresie, zwłaszcza wobec możliwych braków kadrowych, do rozważania możliwości ściślejszej współpracy z ekspertami krajowymi administracji państw członkowskich w odniesieniu do ogólnego zarządzania środkami EFR oraz do szerszego korzystania z usług dobrze znanych i cieszących się świetną opinią prywatnych przedsiębiorstw z państw członkowskich przy realizacji programów i pojedynczych projektów;

Budowanie solidnych systemów komputerowych służących do księgowości i zarządzania

17. podziela zaniepokojenie ETO wynikające z faktu, że aktualny system księgowy nie zagwarantował pełnych informacji księgowych za rok budżetowy 2005 oraz że w związku z tym księgi musiały być uzupełniane ręcznie, aby spełniały wymogi rachunkowości memoriałowej;

18. wyraża zaniepokojenie wynikiem kontroli lokalnego systemu komputerowego EuropeAid przeprowadzonej przez wewnętrzną jednostkę kontrolną EuropeAid, w wyniku której orzeczono, że ustawienia aplikacji były właściwe, jednak administracja i bezpieczeństwo systemu są jedynie w minimalnym stopniu zgodne z „ogólnie przyjętymi praktykami”,

19. odnotowuje, że przeprowadzona zostanie migracja zarządzania funduszami EFR do tego samego systemu komputerowego wykorzystywanego do zarządzania pomocą rozwojową finansowaną z budżetu ogólnego (CRIS-ABAC); zauważa, że migracja została opóźniona i według obecnych planów zostanie przeprowadzona do końca 2007 r., przed powołaniem dziesiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju w 2008 r.; wzywa Komisję do powiadomienia Parlamentu o wynikach procesu migracji; oczekuje, że w trakcie procesu migracji Komisja zagwarantuje przekazywanie ETO oraz organowi udzielającemu absolutorium pełnych i wiarygodnych informacji rachunkowych;

20. z zadowoleniem przyjmuje gotowość Komisji do poinformowania Parlamentu w lipcu, a następnie ponownie we wrześniu, o włączeniu zarządzania finansami EFR do wspólnego systemu informacyjnego RELEX (CRIS);

21. popiera zamiar Komisji ulepszenia systemu komputerowego EuropeAid nie tylko pod względem jego funkcjonowania jako narzędzia do prowadzenia księgowości, ale także jako narzędzia służącego do zarządzania; w tym kontekście zwraca się z prośbą do Komisji o zwrócenie szczególnej uwagi na efektywniejszą i spójniejszą realizację zaleceń kontroli;

Ocena wpływu finansowania przez UE pomocy rozwojowej za pośrednictwem EFR

22. jest przekonany, że uzyskanie możliwości przestudiowania wyników pomocy rozwojowej UE udzielanej za pośrednictwem EFR wymaga w pierwszej kolejności podjęcia przez Komisję współpracy z partnerami w krajach będących beneficjentami pomocy w celu jak najściślejszego określenia dążeń, które umożliwią łatwe i dokładne stwierdzenie postępów na każdym etapie wdrażania;

23. zwraca uwagę, że w sprawozdaniu w sprawie działań podjętych po wydaniu decyzji o udzieleniu absolutorium z wykonania budżetu za rok 2004 przedstawionym w październiku 2006 r. Komisja wskazała, że jeżeli chodzi o rundę planowania krajowego 2007-2013, jest ona w trakcie opracowywania zaleceń co do stosowania konkretnych wskaźników w każdej z dziedzin koncentracji objętej dokumentami programowymi;

24. uważa za rzecz podstawowej wagi włączenie konkretnych wskaźników wyników do procesu programowania od samego początku; wzywa Komisję do wskazania w sprawozdaniu z zarządzania finansami za rok 2006, w jakim stopniu zalecenia określenia wskaźników wyników zostały wprowadzone na czas w procesie programowania na okres 2007-2013;

25. oczekuje, że Komisja zleci swoim delegacjom przebywającym na terenie państw beneficjentów zawarcie w sprawozdaniach szczegółowego opisu konkretnych rezultatów wykorzystania środków UE, aby Komisja mogła oszacować i opublikować wyniki działań w zakresie współpracy UE na rzecz rozwoju;

Dalsza poprawa wdrażania funduszy EFR

26. wyraża nadzieję, że prognozy zawarte w ocenie wyników spełnią się stwierdzając, że wszystkie fundusze dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju zostaną wykorzystane do końca 2007 r., kiedy to fundusz ten wygasa; domaga się, aby przed rozpoczęciem procesu udzielania absolutorium za rok 2006 r. Komisja poinformowała Parlament o rozwoju zobowiązań dotyczących dziewiątego EFR, sytuacji poprzednich EFR oraz sytuacji dotyczącej płatności;

27. przypomina, że redukcja zobowiązań pozostających do spłaty była kwestią, która niepokoiła Parlament już w poprzednich procedurach udzielania absolutorium; wspiera ostatnie inicjatywy Komisji zmierzające do obniżenia kwoty pozostających do spłaty zobowiązań; zauważa, że w roku 2006 kwota tych zobowiązań została po raz pierwszy zredukowana i wynosi w chwili obecnej 10 324 mln EUR; odnotowuje, że „stare” zobowiązania, tzn. zobowiązania sprzed ponad 5 lat, zostałyzredukowane z 1,62 mld do 867 mln EUR; zauważa, że zobowiązania nieaktywne, tzn. zobowiązania na które nie podpisano kontraktu i na poczet których nie dokonano żadnych płatności w przeciągu ostatnich dwóch lat, zredukowano z 350 mln do 285 mln EUR; zwraca się do Komisji z prośbą o kontynuowanie wysiłków zmierzających do dalszej redukcji tych zobowiązań oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej dziedzinie;

28. odnotowuje, że sprawozdanie z zarządzania finansami za rok budżetowy 2005 zostało złożone z opóźnieniem; oczekuje, że Komisja przedstawi w sprawozdaniu z zarządzania finansami w roku budżetowym 2006 bardziej szczegółowe informacje wymagane przez ETO, szczególnie informacje dotyczące strategii redukcji poziomu zobowiązań nieaktywnych;

29. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie udziału środków UE przeznaczonych na wydatki na podstawową opiekę medyczną i edukację podstawową z 4,98 % do 6,83 %; wyraża jednak ubolewanie, że udział ten nadal daleki jest od 20-procentowego poziomu, określonego w budżecie na rok 2005; nie akceptuje faktu, że Komisja wykorzystuje uzasadniony i konieczny cel, jakim jest lepsza koordynacja działań ofiarodawców i lepszy podział pracy między nimi, jako uzasadnienie zbyt skromnych inwestycji w zakresie podstawowej opieki medycznej i edukacji podstawowej oraz wzywa ją do niezwłocznego podjęcia działań na rzecz osiągnięcia docelowego poziomu 20 %, a także do pisemnego informowania Parlamentu przynajmniej dwa razy do roku o aktualnym stanie realizacji tych działań oraz o czynnikach uwzględnionych w wyliczeniach;

30. wyraża ubolewanie, że Komisja nie opracowała jak dotąd kompleksowej strategii, mającej na celu wprowadzenie wraz z krajami beneficjentami zagadnień zdrowia i edukacji jako priorytetów do nowych dokumentów dotyczących strategii krajowych;

31. ponadto ubolewa, że mimo zapewnień ze strony Komisji, przygotowywane obecnie krajowe dokumenty strategiczne w zasadzie nie uwzględniają wyraźnie milenijnych celów rozwoju, nie wspominając o konkretnych celach i harmonogramach służących osiągnięciu każdego z milenijnych celów rozwoju, a tym samym nie odzwierciedlają należycie wkładu Wspólnoty w ich osiągnięcie;

32. wzywa Komisję do baczniejszego przyjrzenia się migracji wykwalifikowanej siły roboczej z państw rozwijających się do państw UE oraz do zaproponowania odpowiednich działań, które skłonią wykwalifikowanych pracowników z państw rozwijających się do pozostania w ojczyźnie lub powrotu do niej, w wyniku czego środki ofiarodawców, na przykład w dziedzinie zdrowia i edukacji, będą mogły być w długoterminowej perspektywie skutecznie wykorzystywane do zwalczania biedy w państwach rozwijających się;

33. z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji zmierzające do wdrożenia strategii na rzecz włączenia kwestii środowiska naturalnego do współpracy na rzecz rozwoju i zwraca się do Komisji o dalsze kontynuowanie działań na rzecz uwzględnienia wymiaru środowiskowego w polityce rozwoju, zwracając przy tym uwagę na wspieranie przyjaznego dla środowiska zaopatrzenia w energię;

Zapewnianie należytego zarządzania finansami w odniesieniu do wsparcia budżetowego

34. zauważa, że Komisja uznaje wsparcie budżetowe udzielane państwom beneficjentom za najważniejsze narzędzie skutecznej realizacji polityki rozwojowej; zwraca uwagę, że udział zobowiązań EFR w dziedzinie ogólnego i sektorowego wsparcia budżetowego znacznie wzrósł: z 18 % w 2004 r. do 32 % w 2005 r.;

35. zwraca uwagę, że uprawnienia kontrolne ETO w dziedzinie wsparcia budżetowego są ograniczone; podaje przykład, że jeżeli chodzi o legalność i regularność transakcji leżących u ich podstaw, Trybunał może jedynie zweryfikować, czy Komisja właściwie oceniła odnośne warunki; dlatego też zdecydowanie popiera wniosek ETO Obrachunkowego, aby w sprawozdaniu z zarządzania finansami w 2006 r. Komisja określiła w sposób uporządkowany i szczegółowy kryteria umożliwiające jej podjęcie decyzji, czy dany kraj kwalifikuje się do wsparcia budżetowego; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do przedstawienia wymaganych informacji;

36. jeszcze raz podkreśla, że Parlament, na równi z ETO, przykłada wielką wagę do roli krajowych najwyższych organów kontroli w krajach będących beneficjentami wsparcia budżetowego; nalega na przedstawienie przez Komisję, zgodnie z prośbą wyrażoną w poprzednim procedurze udzielenia absolutorium, oceny różnych możliwości współpracy Wspólnoty Europejskiej z tymi organami;

37. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji polegającą na wspieraniu projektów współpracy angażujących krajowych ekspertów z krajowych najwyższych organów kontroli państw członkowskich oraz z odnośnych organów w krajach otrzymujących wsparcie budżetowe, takich jak współpraca pomiędzy brytyjskim Krajowym Biurem Kontroli oraz biurem kontroli w Ghanie; zwraca się do Komisji z prośbą o dalsze zbadanie wykorzystywania wiedzy fachowej krajowych najwyższych organów kontroli państw członkowskich w celu poprawy kontroli finansów publicznych w państwach partnerskich;

Systemy nadzoru i kontroli

38. odnotowuje, że przekonanie ETO, iż konieczne jest opracowanie ogólnej, spójnej strategii kontrolnej dotyczącej kierowania funduszami EFR oraz pomocą zewnętrzną; przyjmuje konkretne zalecenia Trybunału Obrachunkowego dotyczące elementów, jakie powinny stać się częścią tej strategii; zauważa, że plan działania Komisji dotyczący stworzenia zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (¹¹) przewiduje wspólne wytyczne, jakie należałoby wyznaczyć dla każdej „rodziny” strategii politycznych, czego wynikiem byłaby bardziej przejrzysta i spójna roczna sprawozdawczość z działań; uznaje gotowość Komisji do dalszej poprawy systemów nadzoru i kontroli oraz zaproponowane przez nią w tym kontekście konkretne środki; zwraca się do Komisji, aby zgodnie z konkretnymi zaleceniami ETO składała sprawozdania z osiągniętych postępów w rocznych sprawozdaniach z działalności składanych w przyszłości,

39. wyraża zadowolenie z powodu stwierdzenia przez ETO poprawy systemu monitoringu i kontroli Komisji; ubolewa jednak, że poprawa ta nie obejmuje monitoringu, kontroli i audytu jednostek organizacyjnych odpowiedzialnych za realizację projektów; uważa za nie do przyjęcia, że w konsekwencji w centralnym punkcie łańcucha między europejskim podatnikiem i odbiorcą końcowym w państwie rozwijającym się występuje nadal tak duża liczba błędów materialnych;

40. wzywa Komisję do opracowania i stosowania kompleksowego podejścia w zakresie monitoringu, kontroli i audytu instytucji odpowiedzialnych za realizację projektów w celu zagwarantowania właściwego stosowania przez te instytucje procedur składania zamówień, co do tej pory nie miało zbyt często miejsca;

41. wzywa Komisję, aby w celu poprawy jakości monitoringu finansowego podjęła starania, w wyniku których EuropeAid zapewni lepsze wsparcie dla personelu operacyjnego działów finansowych delegacji i departamentów centralnych, sporządzi lepszą analizę ryzyka, która umożliwi skoncentrowanie się na obszarach szczególnego ryzyka i zwiększenie liczby wizyt monitorujących, usprawni centralne monitorowanie przebiegu i konsekwencji badań zewnętrznych, zlecanych przez delegacje i departamenty centralne, a także ograniczy kontrole ex post przy jednoczesnym zwiększeniu ich zakresu, wyznaczeniu lepszego terminu i jednoczesnej poprawie kontroli jakości;

42. ogólnie rzecz biorąc, zdecydowanie popiera wniosek ETO, w myśl którego Komisja winna szczegółowo opisać sposób odniesienia się do wyników kontroli przeprowadzonej przez ETO w rocznych sprawozdaniach z działalności oraz w sprawozdaniach na temat zarządzania finansowego funduszy EFR.

(¹) Dz.U. C 265 z 31.10.2006, str. 1.

(²) Dz.U. C 263 z 31.10.2006, str. 205.

(³) Dz.U. C 263 z 31.10.2006, str. 213.

(⁴) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, str. 108.

(⁵) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 355.

(⁶) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 53.

(⁷) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, str. 1.

(⁸) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.

(⁹) Dz.U. L 287 z 28.10.2005, str. 4.

(¹⁰) Dz.U. C 12 z 17.1.2003, str. 19.

(¹¹) Dz.U. C 67 z 18.3.2006, str. 32.