RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 8,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

(1) W dniu 22 stycznia 2001 r. Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 132/2001 z dnia 22 stycznia 2001 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe i ustanawiającym ostateczne pobranie tymczasowego cła nałożonego na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Polski i Ukrainy oraz kończącym postępowanie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Litwy (²), ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 33,25 EUR za tonę na przywóz azotanu amonu objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 pochodzącego między innymi z Ukrainy. W następstwie przeglądu wygaśnięcia wszczętego w styczniu 2006 r. Rada przedłużyła, rozporządzeniem (WE) nr 442/2007 (³), obowiązywanie wymienionych środków na ich obecnym poziomie o kolejne dwa lata.

(2) Na wniosek Open Joint Stock Company (OJSC) Azot Cherkassy (zwanego dalej „producentem eksportującym”) w dniu 19 grudnia 2006 r. Komisja ogłosiła, w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁴), wszczęcie częściowego przeglądu okresowego dotyczącego przywozu azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy do Wspólnoty. Ostateczne ustalenia i wnioski wynikające z częściowego przeglądu okresowego są przedstawione w rozporządzeniu (WE) nr 237/2008 (⁵), które zakończyło przegląd bez wprowadzania zmian do obowiązujących środków antydumpin-gowych.

B. ZOBOWIĄZANIE

(3) W toku przeglądu okresowego producent eksportujący wyraził zainteresowanie złożeniem zobowiązania cenowego, lecz nie przedstawił odpowiednio udokumentowanej propozycji w terminie zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Niemniej, zgodnie z motywami 46 i 47 rozporządzenia (WE) nr 237/2008, Rada uznała, że producent eksportujący w drodze wyjątku powinien mieć prawo do uzupełnienia swojego zobowiązania w ciągu 10 dni od wejścia w życie rozporządzenia, ze względu na złożoność materii, a mianowicie: 1) wahania ceny produktu objętego postępowaniem, które mogą wymagać pewnych form indeksacji ceny minimalnej, w sytuacji gdy wahań ceny nie można w wystarczającym stopniu wytłumaczyć kluczowymi czynnikami kosztotwórczymi; oraz 2) szczególną sytuację rynkową produktu objętego postępowaniem. Po publikacji rozporządzenia (WE) nr 237/2008 i w terminie określonym w tym rozporządzeniu producent eksportujący przedstawił możliwe do przyjęcia zobowiązanie cenowe zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(4) Komisja przyjęła, decyzją 2008/577/WE (⁶), proponowane zobowiązanie. Rada uznaje, że złożone zobowiązanie usuwa wyrządzający szkodę wpływ dumpingu oraz ogranicza w wystarczającym stopniu ryzyko obejścia środków.

(5) Aby Komisja i organy celne nadal mogły skutecznie monitorować wypełnianie zobowiązania przez przedsiębiorstwo, gdy odpowiednim organom celnym składany jest wniosek o dopuszczenie do swobodnego obrotu, zwolnienie z cła antydumpingowego uzależnione jest od: (i) przedstawienia faktury w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku; (ii) spełnienia warunku, że przywożone produkty zostały wytworzone, dostarczone i zafakturowane bezpośrednio przez producenta eksportującego do pierwszego niezależnego odbiorcy we Wspólnocie; oraz (iii) spełnienia warunku, że towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi zawartemu w fakturze w ramach zobowiązania. W przypadku gdy warunki przedstawione powyżej nie są spełnione, odpowiednie cło antydumpingowe jest należne w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu.

(6) W przypadku gdy Komisja wycofa, na mocy art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, swoją zgodę na zobowiązanie z uwagi na naruszenie, odnosząc się do konkretnych transakcji, oraz oświadczy, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne, powstanie długu celnego ma miejsce w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.

(7) Importerzy powinni być świadomi, że istnieje możliwość powstania długu celnego w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, co stanowi zwykłe ryzyko handlowe, jak opisano w motywach 5 i 6, nawet jeżeli zobowiązanie przedstawione przez wytwórcę, od którego, bezpośrednio lub pośrednio, nabywają towary, zostało przyjęte przez Komisję.

(8) Zgodnie z art. 14 ust. 7 rozporządzenia podstawowego organy celne powinny niezwłocznie informować Komisję za każdym razem, gdy stwierdzą oznaki naruszenia zobowiązania.

(9) Z powodów określonych powyżej zobowiązanie przedstawione przez producenta eksportującego zostaje uznane za możliwe do przyjęcia przez Komisję, a zainteresowany producent eksportujący został poinformowany o podstawowych faktach, ustaleniach i zobowiązaniach, na których oparta jest zgoda.

(10) W przypadku naruszenia zobowiązania lub wycofania się z niego, lub w przypadku wycofania przez Komisję przyjęcia tego zobowiązania automatycznie stosuje się cło antydumpingowe nałożone przez Radę zgodnie z art. 9 ust. 4 na mocy art. 8. ust. 9 rozporządzenia podstawowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 442/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 1 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 1a

1. Niezależnie od przepisów art. 1 ostateczne cło antydumpingowe nie ma zastosowania wobec przywożonych towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu zgodnie z kolejnymi ustępami niniejszego artykułu.

2. Przywóz stałych nawozów o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, pochodzący z Ukrainy, objęty kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 91, zgłoszony do dopuszczenia do swobodnego obrotu i zafakturowany przez producenta eksportującego, którego zobowiązanie zostało przyjęte przez Komisję i którego nazwa została wymieniona w decyzji Komisji 2008/577/WE (¹), z uwzględnieniem zmian, jest zwolniony z cła antydumpingowego nałożonego zgodnie z art. 1, pod warunkiem że:

- towary są wytworzone, wysłane i zafakturowane bezpośrednio przez wyżej wymienionego producenta eksportującego pierwszemu niezależnemu klientowi we Wspólnocie, oraz

- takim przywożonym towarom towarzyszy faktura w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku do niniejszego rozporządzenia, oraz

- towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

3. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu:

- zawsze, gdy w odniesieniu do przywożonych towarów określonych w ust. 1 zostanie ustalone, że nie jest spełniony jeden lub więcej warunków wymienionych w tym ustępie, lub

- gdy Komisja wycofa swoją zgodę na zobowiązanie, zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem lub decyzją, które odnoszą się do konkretnych transakcji, i stwierdzi, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne.

(¹) Dz.U. L 185 z 12.7.2008, s. 43.”;

2) dodaje się załącznik w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK

Faktura handlowa towarzysząca sprzedaży do Wspólnoty produktów w ramach zobowiązania powinna zawierać następujące elementy:

1. Nagłówek »FAKTURA HANDLOWA TOWARZYSZĄCA TOWAROM, KTÓRE SĄ OBJĘTE ZOBOWIĄZANIEM«.

2. Nazwa przedsiębiorstwa wystawiającego fakturę handlową.

3. Numer faktury handlowej.

4. Data wystawienia faktury handlowej.

5. Dodatkowy kod TARIC, na podstawie którego towary wymienione na fakturze przechodzą odprawę celną na granicy Wspólnoty.

6. Dokładny opis towarów, zawierający:

- Kod CN używany do celów zobowiązania,

- Zawartość azotu (»N«) w produkcie (wyrażona w ujęciu procentowym),

- kod TARIC,

- ilość (należy podać w tonach).

7. Opis warunków sprzedaży, w tym:

- cena za tonę,

- obowiązujące warunki płatności,

- obowiązujące warunki dostawy,

- całkowite upusty oraz zniżki.

8. Nazwa przedsiębiorstwa będącego importerem we Wspólnocie, na rzecz którego przedsiębiorstwo bezpośrednio wystawiło fakturę handlową, załączoną do towarów będących przedmiotem zobowiązania.

9. Nazwisko pracownika przedsiębiorstwa, wystawiającego fakturę handlową, oraz poniższe podpisane oświadczenie:

»Ja, niżej podpisany, oświadczam, że sprzedaż na bezpośredni wywóz do Wspólnoty Europejskiej towarów ujętych w niniejszej fakturze jest dokonywana w zakresie i na warunkach zobowiązania złożonego przez [PRZEDSIĘBIORSTWO] i przyjętego przez Komisję Europejską na mocy decyzji 2008/577/WE. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą«.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 lipca 2008 r.