KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wszczęcie postępowania

(1) Dnia 23 lipca 2007 r. Europejska Rada ds. Przemysłu Chemicznego w imieniu wspólnotowych producentów reprezentujących znaczną część (w tym przypadku ponad 25 %) całkowitej produkcji kwasu cytrynowego we Wspólnocie złożyła skargę dotyczącą przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej.

(2) Skarga zawierała dowód potwierdzający dumping wspomnianego produktu i powstałą w związku z nim istotną szkodę, którą uznano za w wystarczającym stopniu uzasadniającą wszczęcie postępowania.

(3) Postępowanie wszczęto dnia 4 września 2007 r., publikując zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²).

2. Strony zainteresowane postępowaniem

(4) Komisja oficjalnie powiadomiła producentów eksportujących, importerów, zainteresowanych użytkowników i ich stowarzyszenia, stowarzyszenia konsumentów, przedstawicieli kraju wywozu oraz producentów wspólnotowych o wszczęciu postępowania antydumpingowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(5) Aby umożliwić producentom eksportującym w ChRL złożenie wniosku o przyznanie statusu podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych („MET”) lub o indywidualne traktowanie („IT”), gdyby wyrazili oni takie życzenie, Komisja przesłała formularze wniosków zainteresowanym chińskim producentom eksportującym oraz przedstawicielom ChRL. Ośmiu eksportujących producentów, łącznie z grupami przedsiębiorstw powiązanych, złożyło wniosek o MET zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego lub o IT, jeżeli w toku dochodzenia zostanie ustalone, że nie spełniają one kryteriów wymaganych do przyznania MET.

(6) Ze względu na znaczną liczbę producentów eksportujących oraz importerów objętych postępowaniem zawiadomienie o wszczęciu przeglądu przewidywało kontrolę wyrywkową, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(7) W celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji co do konieczności kontroli wyrywkowej, a w przypadku uznania takiej kontroli za konieczną - wybrania próby, producenci eksportujący, importerzy i przedstawiciele działający w ich imieniu zostali poproszeni o zgłoszenie się i dostarczenie, zgodnie z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania, podstawowych informacji dotyczących ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w terminie 15 dni od daty opublikowania wspomnianego zawiadomienia.

(8) W odniesieniu do producentów eksportujących, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, dokonano doboru próby, przyjmując za kryterium największą reprezentatywną wielkość wywozu kwasu cytrynowego do Wspólnoty, która może zostać objęta dochodzeniem w dostępnym czasie. Na podstawie otrzymanych od producentów eksportujących informacji dokonano doboru próby składającej się z czterech przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw powiązanych („przedsiębiorstwa objęte próbą”), mających największą wielkość wywozu do Wspólnoty. Pod względem wielkości wywozu cztery przedsiębiorstwa objętę próbą stanowią 79 % całości wywozu kwasu cytrynowego z ChRL do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony zapytano o zgodę na kontrole i nie wniosły one sprzeciwu.

(9) Wszyscy czterej producenci niewłączeni do próby wnieśli o przyznanie im marginesu indywidualnego zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Tylko jedno przedsiębiorstwo, DSM Citric Acid (Wuxi) Ltd., przekazało informacje w przewidzianych ramach czasowych. Z tego względu otrzymano tylko jeden kompletny wniosek o przyznanie marginesu indywidualnego. Jako że wniosku tego nie uznano za zbyt czasochłonny czy uniemożliwiający zakończenie dochodzenia w rozsądnym terminie, wniosek został przyjęty.

(10) W odniesieniu do niepowiązanych importerów wspólnotowych, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, dokonano doboru próby, przyjmując za kryterium największą reprezentatywną wielkość przywozu kwasu cytrynowego do Wspólnoty, która może zostać objęta dochodzeniem w dostępnym czasie. Na podstawie otrzymanych od niepowiązanych importerów wspólnotowych informacji dokonano doboru próby składającej się z czterech przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw powiązanych („przedsiębiorstwa objęte próbą”), mających największą wielkość przywozu do Wspólnoty. Pod względem wielkości przywozu cztery przedsiębiorstwa objętę próbą stanowią 36 % całości przywozu kwasu cytrynowego z ChRL do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony zapytano o zgodę na kontrole i nie wniosły one sprzeciwu. Jeden z importerów objętych próbą nie mógł dostarczyć wymaganych informacji. Pozostali trzej importerzy stanowią 29 % całości przywozu kwasu cytrynowego z ChRL do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem.

(11) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów tymczasowego stwierdzenia dumpingu, ustalenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Wspólnoty, a następnie złożyła wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a) producenci we Wspólnocie:

– Jungbunzlauer Austria AG, Wiedeń, Austria,

– S.A. Citrique Belge N.V., Tienen, Belgia;

b) producenci eksportujący w ChRL:

– Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd, Bengbu, prowincja Anhui,

– RZBC Co., Ltd, Rizhao, prowincja Szantung,

– TTCA Co., Ltd., Anqiu, prowincja Szantung,

– Yixing Union Biochemical Co. Ltd, Yixing, prowincja Jiangsu,

– Shanxi Ruicheng, powiat Ruicheng, prowincja Shanxi,

– Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd, City, prowincja Szantung,

– Weifang Ensign Industry Co. Ltd, Changle, prowincja Szantung,

– DSM Citric Acid (Wuxi) Ltd, Zachodnie Wuxi, prowincja Jiangsu;

c) przedsiębiorstwa powiązane w ChRL:

– Anhui BBCA Maanshan Biochemical Ltd, Maan-shan, prowincja Anhui,

– China National Xin Liang Storage Transportation & Trading Corp., Pekin,

– DSM (Chiny) Ltd., Szanghaj,

– Shanxi Dimine International Trade, Taiyuan, prowincja Shanxi;

d) niepowiązani importerzy we Wspólnocie:

– Azelis group, St. Augustin, Niemcy,

– Rewe Food Ingredients, Kolonia, Niemcy,

– Brenntag, Mülheim/Ruhr, Niemcy.

(12) Przesłuchano wszystkie zainteresowane strony, które złożyły o to wniosek i udowodniły, że istnieją szczególne powody, dla których powinny być przesłuchane.

(13) Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących, co do których istnieje możliwość, że nie zostanie im przyznane MET, przeprowadzono weryfikację w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego, którym w tym przypadku była Kanada (zob. motywy 40-44 poniżej), na terenie następujących przedsiębiorstw:

e) producent w Kanadzie:

– Jungbunzlauer Canada, Port Colborne, prowincja Ontario.

3. Okres objęty dochodzeniem

(14) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2006 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Jeśli chodzi o tendencje istotne dla oceny szkody, Komisja przeanalizowała dane obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(15) Produktem objętym postępowaniem jest kwas cytrynowy (włączając cytrynian sodu), regulator kwasowości i pH, mający zastosowanie w napojach, żywności, detergentach, kosmetykach oraz środkach farmaceutycznych. Jego główne surowce stanowią cukier/melasa, tapioka, kukurydza lub glukoza (otrzymywana ze zbóż) oraz różne środki do wgłębnej fermentacji mikrobiologicznej węglowodanów.

(16) Produkt objęty postępowaniem obejmuje monohydrat kwasu cytrynowego („CAM”), bezwodny kwas cytrynowy („CAA”) i cytrynian trisodu, dihydrat („TSC”). Te trzy rodzaje stanowią produkt objęty postępowaniem, ponieważ mają wspólne cechy chemiczne i są wykorzystywane do podobnych celów. Trzy rodzaje produktu są objęte kodami CN 2918 14 00 (CAM, CAA) oraz ex2918 15 00 (TSC). Kod CN 2918 15 00 odnosi się rówrież do soli i esterów, które nie stanowią produktu objętego postępowaniem.

(17) W trakcie dochodzenia wykazano, że różne rodzaje produktu objętego postępowaniem mają wspólne cechy techniczne i chemiczne i są wykorzystywane w zasadzie do tych samych celów. Dlatego też dla celów niniejszego postępowania uważa się je za jeden produkt.

2. Produkt podobny

(18) Ustalono, że kwas cytrynowy produkowany i sprzedawany we Wspólnocie i przez przemysł wspólnotowy oraz kwas cytrynowy produkowany i sprzedawany w ChRL i Kanadzie, która posłużyła jako kraj analogiczny, posiadają zasadniczo takie same cechy techniczne i chemiczne oraz mają takie same podstawowe zastosowania jak kwas cytrynowy produkowany w ChRL i sprzedawany na wywóz do Wspólnoty. Dlatego uznaje się je tymczasowo za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Informacje ogólne

(19) Jak wspomniano w motywie 6, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano przeprowadzenie kontroli wyrywkowej producentów eksportujących w ChRL. Łącznie osiem grup przesłało odpowiedzi na kwestionariusz w określonym terminie i dostarczyło wymaganych informacji. Zgodnie z danymi pochodzącymi z Eurostatu stanowiły one 96 % całkowitej wielkości przywozu. Poziom współpracy jest zatem wysoki. Wszyscy producenci eksportujący wystąpili o MET oraz o IT. Jak wspomniano w motywie 8 powyżej, cztery grupy zostały wybrane do kontroli wyrywkowej na podstawie wielkości wywozu do Wspólnoty.

2. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(20) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniu antydumpingowym, dotyczącym przywozu pochodzącego z ChRL, normalną wartość należy ustalić zgodnie z ust. 1-6 wyżej wymienionego artykułu w odniesieniu do producentów, wobec których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(21) W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji kryteria MET są podsumowane poniżej:

1) decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa; koszty nakładów w znacznym stopniu odzwierciedlają wartość rynkową;

2) przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz jest stosowana do wszystkich celów;

3) nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej;

4) prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną;

5) przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(22) Z wnioskiem o MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego wystąpiło osiem przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw chińskich producentów eksportujących współpracujących w tym postępowaniu, które w określonym terminie wypełniły formularz wniosku o MET dla producentów eksportujących. Członkami wszystkich tych grup byli zarówno producenci produktu objętego dochodzeniem, jak i powiązane z nimi przedsiębiorstwa działające w sektorze kwasu cytrynowego. W istocie, zgodnie ze swoją konsekwentną praktyką, Komisja bada, czy grupa powiązanych przedsiębiorstw spełnia jako całość warunki przyznania MET. O przyznanie MET wnioskowały następujące grupy

– Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd,

– RZBC Co., Ltd,

– TTCA Co., Ltd.,

– Yixing Union Biochemical Co. Ltd,

– Shanxi Ruicheng,

– Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd,

– Weifang Ensign Industry Co. Ltd,

– DSM Citric Acid (Wuxi) Ltd.

(23) W przypadku wymienionych powyżej współpracujących producentów eksportujących Komisja zebrała wszystkie informacje, które uważała za niezbędne, oraz sprawdziła wszystkie dane podane we wniosku o MET na terenie odnośnych przedsiębiorstw.

(24) Dwa przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw (Laiwu Taihe i DSM Wuxi) spełniły wszystkie kryteria streszczone w powyższym motywie 21 i otrzymały MET.

(25) Trzy przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw (RZBC Co. Ltd, TTCA Co., Ltd. i Yixing Union Biochemical) zastawiły większość swoich aktywów, aby otrzymać pożyczki. Pomimo zastawienia większości swoich aktywów w dalszym ciągu mogły gwarantować pożyczki, które przyznano innym przedsiębiorstwom. W ramach rekompensaty RZBC, TTCA Co., Ltd. i Yixing Union Biochemical otrzymały podobne gwarancje dla swoich własnych pożyczek od przedsiębiorstw, w stosunku do których występowały w roli gwaranta. Przedsiębiorstwa wykorzystały te gwarancje, aby otrzymać dalsze pożyczki odpowiadające 25-50% wartości ich aktywów ogółem. Przedsiębiorstwa te argumentowały, że taki system stosowany jest również w krajach gospodarki rynkowej i że jest on wyraźnie przewidziany w chińskich przepisach w dziedzinie bankowości. Informacje zebrane podczas dochodzenia pokazały jednak, że zwykłą polityką banków powinno być przyznawanie pożyczki tylko na ułamek wartości aktywów użytych jako gwarancja, nie zaś na kwotę, która przekracza ich wartość. Ponadto system bankowości, z którego otrzymano pożyczki, znajduje się pod znaczącym wpływem państwa. Stwierdzono, że trzy wyżej wymienione przedsiębiorstwa nie spełniły w ten sposób kryterium 1 streszczonego w motywie 21 powyżej. W związku z tym nie można im było przyznać MET.

(26) W przypadku dwóch przedsiębiorstw (TTCA Co., Ltd. i Weifang Ensign) wartość prawa użytkowania gruntu lub aktywów trwałych znacznie wzrosła (500-1 500 %) w stosunkowo krótkim terminie, od chwili ich nabycia lub wniesienia do przedsiębiorstwa jako wkładu kapitałowego do momentu (od 1 do 5 lat później), gdy zostały poddane ponownej ocenie. Wskazuje to na fakt, że aktywa zostały nabyte po cenie niższej niż wartości rynkowe, co oznaczałoby ukrytą dotację. Oba przedsiębiorstwa twierdziły, że wzrost nie był znaczący i raczej zgodny ze wzrostem normalnie obserwowanym w Chinach dla porównywalnych aktywów. Niemniej jednak nie dostarczono na to dowodów. Mając na uwadze przewagę, jaką przedsiębiorstwa te uzyskały przez nabycie aktywów po cenie niższej niż wartość rynkowa, należy stwierdzić, że kryterium 3, streszczone w motywie 21 powyżej, nie zostało spełnione.

(27) Jedno przedsiębiorstwo, Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd, otrzymało znaczącą kwotę pieniędzy podczas OD (bliską 10 % jego aktywów razem lub 15 % obrotu rocznego). Ponadto niektóre dzierżawy uzyskano bezpłatnie. Mając to na uwadze oraz znaczący poziom otrzymanych dotacji, uznaje się, że kryteria 1 i 3 streszczone w motywie 21 powyżej nie zostały spełnione. Uwagi przedsiębiorstwa w tym względzie nie mogły zmienić natury wyników.

(28) Jedno przedsiębiorstwo, Shanxi Ruicheng, otrzymało prywatne pożyczki warte około 20 % jego aktywów. W przypadku wszystkich tych pożyczek jak dotąd nie uzgodniono okresów spłat ani nie dokonano spłaty kwot narosłych czy wypłaty odsetek. W związku z tym koszty kredytu przedsiębiorstwa uległy poważnym zakłóceniom. Ponieważ przedsiębiorstwo nie potrafiło przedstawić umów tych pożyczek, nie można wykluczyć w tym przypadku ingerencji państwa, co oznacza, że kryterium 1 streszczone w motywie 21 powyżej nie zostało spełnione. Uwagi przedsiębiorstwa w tym względzie nie mogły zmienić natury wyników.

(29) Na podstawie powyższego sześć z ośmiu chińskich przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw, które złożyły wniosek o MET, nie wykazało, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(30) Dlatego uznano, że przyznaje się MET dwóm przedsiębiorstwom (Laiwu Taihe i DSM Wuxi) i odrzuca się wniosek pozostałych sześciu przedsiębiorstw/grup przedsiębiorstw. Odbyły się również konsultacje z Komitetem Doradczym, który nie wniósł sprzeciwu wobec wniosków.

3. Indywidualne traktowanie („IT”)

(31) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego dla krajów, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ogólnokrajowa stawka celna, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(32) Wszyscy producenci eksportujący, którzy wystąpili o MET, wystąpili również o IT, na wypadek nieprzyznania im MET.

(33) Spośród sześciu przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw, którym nie przyznano MET, wszystkie spełniły kryteria określone w art. 9 ust. 5 i otrzymały IT.

4. Wartość normalna

(34) Wartość normalna musiała zostać ustalona dla wszystkich czterech przedsiębiorstw objętych próbą oraz jedynego przedsiębiorstwa wnoszącego o przyznanie indywidualnego marginesu, jak wyjaśniono w motywie 9 powyżej („badane przedsiębiorstwa”).

4.1. Przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw, którym można przyznać MET

(35) Jeśli chodzi o określenie wartości normalnej, Komisja ustaliła najpierw, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, w przypadku każdego producenta eksportującego, któremu można było przyznać MET, czy jego ogólna sprzedaż krajowa produktu objętego postępowaniem była reprezentatywna, to znaczy, czy całkowita wielkość sprzedaży stanowiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty. Jednemu (DSM Wuxi) z pięciu badanych przedsiębiorstw można było przyznać MET. W przypadku tego przedsiębiorstwa sprzedaż produktu objętego próbą na rynku krajowym była reprezentatywna.

(36) Komisja zbadała następnie, czy sprzedaż krajową każdego rodzaju produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych można było uznać za przeprowadzoną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie proporcji sprzedaży jedynego wywożonego rodzaju produktu, dokonanej z zyskiem na rynku krajowym, niezależnym klientom.

(37) W przypadku DSM Wuxi dochodzenie wykazało, że sprzedaż jedynego wywożonego rodzaju produktu nie była dokonywana w zwykłym obrocie handlowym. Zważywszy na to, że sprzedaż krajowa nie mogła zostać użyta do określenia wartości normalnej, należy zastosować inną metodę. W związku z powyższym wartość normalna została skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego na podstawie kosztów produkcji produktu objętego postępowaniem poniesionych przez przedsiębiorstwo. Przy konstruowaniu wartości normalnej, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, koszty produkcji powiększyły się o uzasadnione koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne („SG&A”) oraz kwotę zysku.

(38) Jako że DSM Wuxi nie dokonywało sprzedaży podobnego produktu na rynku krajowym, zysku nie dało się ustalić zgodnie z metodyką określoną w art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ żaden z objętych próbą producentów eksportujących nie otrzymał MET, SG&A i zysku również nie dało się ustalić zgodnie z metodyką określoną w art. 2 ust. 6 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Ponadto, jako że DSM Wuxi zajmuje się sprzedażą prawie wyłącznie kwasu cytrynowego, SG&A i zysku również nie dało się ustalić zgodnie z metodyką określoną w art. 2 ust. 6 lit. b) rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym postanowiono ustalić SG&A i zysk zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c) rozporządzenia podstawowego. W tym względzie użyto kwotę kosztów SG&A i zysku ze sprzedaży podobnego produktu na rynku krajowym ustaloną dla współpracującego przedsiębiorstwa z kraju analogicznego.

(39) W stosownych przypadkach koszty produkcji oraz zweryfikowane koszty ogólne i administracyjne użyto do konstruowania wartości normalnej.

4.2. Przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw, którym nie można było przyznać MET

(40) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, należy ustalić na podstawie cen lub wartości konstruowanej w kraju analogicznym.

(41) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wskazała zamiar użycia Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej jako kraju analogicznego dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL. Zainteresowane strony zaproszono do wyrażenia uwag w tej sprawie. Dwie zainteresowane strony sprzeciwiły się tej propozycji. RZBC Co. jako kraj analogiczny zaproponowało Tajlandię.

(42) W odniesieniu do Tajlandii dostępne informacje wskazują, że całkowita produkcja dwóch tajskich producentów wynosi około 10 000 ton, z czego 5 000 ton jest wywożone (głównie do Japonii). Jeżeli dokonać porównania takiej sprzedaży na rynku krajowym (osiągającej średnio 2 500 ton na przedsiębiorstwo) z chińskim wywozem do Wspólnoty (ponad 50 000 ton w przypadku największego producenta eksportującego), jest mało prawdopodobne, aby sprzedaż na rynku krajowym któregokolwiek z tajskich producentów była reprezentatywna. Ponadto RZBC utrzymuje, że struktura kosztów tajskich przedsiębiorstw jest prawdopodobnie bliższa sytuacji w ChRL. Głównym argumentem uzasadniającym to prawdopodobieństwo jest jednak fakt, że zarówno Tajlandia, jak i Chiny są krajami azjatyckimi. Należy zauważyć, że koszty robocizny stanowią zazwyczaj 5-10 % obrotu, przez co z pewnością nie są głównym elementem w strukturze kosztów któregokolwiek z producentów kwasu cytrynowego.

(43) Warto zaznaczyć, że tajskie przedsiębiorstwa są znacznie mniejsze niż przedsiębiorstwa w głównych krajach produkujących (Chiny, UE, Stany Zjednoczone, Kanada i Brazylia). Największy producent chiński jest około 10-20 razy większy od tajskiego producenta, podczas gdy wielkość kanadyjskiego i chińskiego producenta jest porównywalna.

(44) Stany Zjednoczone zostały pierwotnie wybrane jako kraj analogiczny, zaś dwóch producentów amerykańskich początkowo zgodziło się na wspólpracę. Następnie oba wyżej wspomniane amerykańskie przedsiębiorstwa wycofały się ze współpracy. W konsekwencji do współpracy przy postępowaniu zaproszono jedynego producenta z Kanady oraz dwóch producentów z Brazylii. Jednak tylko jedyny producent z Kanady współpracował. W związku z tym ceny na kanadyjskim rynku kwasu cytrynowego w zwykłym obrocie handlowym zostały potraktowane jako podstawa do ustalenia wartości normalnej porównywalnych typów produktów producentów eksportujących, którym nie przyznano MET.

5. Cena eksportowa

(45) Producenci eksportujący dokonywali sprzedaży eksportowej do Wspólnoty bezpośrednio niezależnym klientom lub poprzez powiązane lub niepowiązane przedsiębiorstwa handlowe wewnątrz i spoza Wspólnoty. Wszystkim przedsiębiorstwom lub grupom przedsiębiorstw można było przyznać MET lub IT.

(46) W przypadku gdy sprzedaż eksportowa do Wspólnoty realizowana była bezpośrednio na rzecz niezależnych nabywców we Wspólnocie lub za pośrednictwem niepowiązanych przedsiębiorstw handlowych, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(47) W wypadku sprzedaży eksportowej do Wspólnoty za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych, mających siedzibę we Wspólnocie, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie ceny, po której powiązane przedsiębiorstwa handlowe po raz pierwszy odsprzedały produkt niezależnym nabywcom we Wspólnocie, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

6. Porównanie

(48) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ceny ex-works i na tym samym poziomie handlu. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(49) Na tej podstawie, tam gdzie miało to zastosowanie i było uzasadnione, uwzględniono koszty transportu, ubezpieczenia, koszty przeładunku, załadunku, koszty dodatkowe, koszty pakowania i koszty kredytu.

(50) W odniesieniu do sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem importerów powiązanych we Wspólnocie, w przypadku gdy stwierdzono, iż przedsiębiorstwa te pełniły funkcje podobne do niezależnego importera, dokonano dostosowania zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego. Dostosowania dokonano na podstawie SG&A importerów oraz zysku ustalonego w oparciu o dane uzyskane od niepowiązanych importerów we Wspólnocie.

7. Marginesy dumpingu

(51) Dla objętych próbą producentów eksportujących ustanowiono indywidualne marginesy dumpingu na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego. W przypadku RZBC, jako że grupa przedsiębiorstw obejmowała dwóch producentów eksportujących, ustanowiono jednolity margines dumpingu dla obu przedsiębiorstw, będący średnią ich marginesów dumpingu.

(52) W przypadku przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą, którym nie przyznano postępowania indywidualnego, margines dumpingu został obliczony jako średnia ważona marginesów ustalonych dla wszystkich przedsiębiorstw objętych próbą.

(53) Uwzględniając wysoki stopień współpracy (96 %), o którym mowa w motywie 19 powyżej, ogólnokrajowy margines dumpingu został ustalony na tym samym poziomie co najwyższy margines dumpingu ustalonego dla współpracującego przedsiębiorstwa.

(54) Na tej podstawie tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

D. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa i przemysł wspólnotowy

(55) We Wspólnocie produkt podobny wytwarza dwóch producentów: Jungbunzlauer w Austrii i S.A. Citrique Belge w Belgii (część grupy DSM z siedzibą w Szwajcarii). Wnoszące skargę przedsiębiorstwo Jungbunzlauer reprezentuje większą część całkowitej znanej produkcji wspólnotowej produktu podobnego, tj. w tym przypadku ponad 25%. Obaj producenci w pełnii współpracowali podczas dochodzenia, niemniej drugi europejski producent podczas dochodzenia przyjął pozycję neutralną.

(56) S.A. Citrique Belge N.V. dokonywał przywozu z ChRL w OD. Niemniej wielkość jego przywozu nie była znacząca (od 1 % do 6 % produkcji podczas OD - zakres ten podawany jest w celu zachowania poufności), przez co nie uznano za stosowne wyłączyć tego producenta spod definicji przemysłu wspólnotowego.

(57) Ponieważ obaj współpracujący producenci wymienieni w motywie 11 powyżej stanowili 100% całkowitej wspólnotowej produkcji podczas OD, stanowią przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i będą oni zwani dalej „przemysłem wspólnotowym”.

(58) Ponieważ przemysł wspólnotowy obejmuje tylko dwóch producentów, dane odnoszące się do przemysłu wspólnotowego przedstawiono w formie zindeksowanej lub przy użyciu przedziałów w celu ochrony poufności, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

2. Konsumpcja we Wspólnocie

(59) Konsumpcję we Wspólnocie określono na podstawie wielkości sprzedaży własnej produkcji przemysłu wspólnotowego na rynku Wspólnoty i danych na temat wielkości przywozu pochodzących z Eurostatu.

(60) Między 2004 r. a OD rynek wspólnotowy dla produktu objętego postępowaniem i podobnego produktu znacząco wzrósł (o 15 %), co jest spowodowane wzrostem zastosowania kwasu cytrynowego.

3. Przywóz z kraju, którego dotyczy postępowanie

a) Wielkość rozważanego przywozu

(61) W całym okresie badanym wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL do Wspólnoty znacznie wzrosła. Przywóz do UE wzrósł o 37 % od 2004 r.

b) Udział w rynku rozpatrywanych wielkości przywozu

(62) Udział w rynku przywozu z ChRL zwiększał się stale (o 7 punktów procentowych) w badanym okresie. W ujęciu szczegółowym w latach 2004-2005 wzrósł o 2 punkty procentowe, w latach 2005-2006 r. o dalsze 2 punkty procentowe oraz o 3 punkty procentowe w OD. W OD udział w rynku chińskiego przywozu wynosił 46 %.

c) Ceny

(i) Zmiany cen

(63) Od 2004 r. do 2005 r. średnia cena przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL wzrosła o 3 %, a później gwałtowanie spadła o 9 punktów procentowych od 2005 r. do 2006 r. Podczas OD ceny zachowały niski poziom z 2006 r. Ogólnie, ceny przywozu z omawianych krajów obniżyły się o 6 % podczas rozważanego okresu.

(ii) Podcięcie cenowe

(64) W celu ustalenia podcięcia cenowego przeanalizowano dane dotyczące cen w odniesieniu do OD. Odpowiednie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny netto po odliczeniu zniżek i rabatów. Tam gdzie było to konieczne ceny dostosowywano do poziomu ex-works, tj. odliczono od nich koszty transportu we Wspólnocie. Ceny przywozu z ChRL były również cenami netto skorygowanymi o zniżki i rabaty i zostały, w razie potrzeby, dostosowane do ceny CIF na granicy Wspólnoty poprzez odpowiednią korektę uwzględniającą cła (6,5 %) i koszty ponoszone po odprawie. Koszty te również dostosowano, uwzględniając koszty szczególnego traktowania poniesione przez importerów we Wspólnocie, aby podzielić pewne ilości produktu objętego postępowaniem przed jego dalszą sprzedażą. Ceny sprzedaży stosowane przez przemysł wspólnotowy oraz ceny importowe ChRL zostały porównane na tym samym poziomie handlu, tj. na poziomie indywidualnych klientów na rynku wspólnotowym. W OD średni ważony margines podcięcia cenowego, wyrażony jako procent cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, wynosił 17,42 % dla ChRL.

4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(65) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu dumpingowego na przemysł Wspólnoty zawierało ocenę wszystkich czynników gospodarczych, które wywierają wpływ na stan przemysłu wspólnotowego w okresie badanym. Ze względu na wymóg poufności i ponieważ analiza dotyczy jedynie dwóch przedsiębiorstw, większość wskaźników przedstawiono w formie zindeksowanej lub w formie przedziałów wielkości.

a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(66) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła o 5 % w badanym okresie, zaś moce produkcyjne wzrosły o 3 %, aby odnieść korzyść ze zwiększonej konsumpcji. W całym badanym okresie moce produkcyjne nieznacznie wzrosły o 2 %.

b) Wielkość sprzedaży i udziały w rynku we Wspólnocie

(67) Zważywszy, że przemysł wspólnotowy obejmuje tylko dwóch producentów oraz że dostawy na rynek wspólnotowy kwasu cytrynowego pochodzą jedynie z trzech źródeł (przemysł wspólnotowy, ChRL i Izrael), dane dotyczące udziałów rynkowych przemysłu wspólnotowego są przedstawione w formie zindeksowanej w celu ochrony poufności danych dostarczonych jako poufne przez przemysł wspólnotowy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(68) Przedstawione niżej dane liczbowe pokazują sprzedaż przemysłu wspólnotowego niezależnym klientom we Wspólnocie. Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego niezależnym klientom we Wspólnocie wzrosła o 5 % między 2004 r. a OD. Fakt ten należy rozpatrywać w świetle 15 % wzrostu konsumpcji we Wspólnocie. W tym kontekście udział przemysłu wspólnotowego w rynku od 2004 r. do OD stale spadał i ogółem spadł o pięć punktów procentowych w OD.

(69) Jednostkowe ceny sprzedaży kształtowały się następująco:

Przedstawiona powyżej tabela pokazuje, że w badanym okresie ceny wzrosły nieznacznie - o 3 %. Zwraca się uwagę na fakt, że główne surowce do produkcji kwasu cytrynowego stanowią cukier/-melasa lub glukoza (otrzymywana ze zbóż). Ponadto przy produkcji kwasu cytrynowego duże znaczenie ma koszt energii. Przy produkcji kwasu cytrynowego koszt energii ogółem to 16% kosztów całkowitych, a zatem w zwykłych warunkach można spodziewać się, że znaczna zmiana cen ropy i gazu będzie mieć bezpośredni wpływ na cenę sprzedaży kwasu cytrynowego.

(70) Stwierdzono, że ceny głównych surowców na rynku światowym (cukier/melasa, glukoza i energia) znacząco wzrosły w badanym okresie, prowadząc do znacznego wzrostu kosztów produkcji. Ta zmiana nie miała przełożenia na ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, ponieważ w tym samym okresie ceny te wzrosły tylko o 3 %. W ten sposób, aby nie stracić klientów, przemysł wspólnotowy przeniósł na nich tylko niewielką część wyższych kosztów.

c) Zapasy

(71) Poniższe liczby dotyczą wielkości zapasów pod koniec każdego okresu. W odpowiedzi na wzrost popytu na rynku poziom zapasów spadł o 28 %.

d) Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

(72) Roczne inwestycje przemysłu wspólnotowego w produkcję produktu podobnego w badanym okresie dramatycznie spadły i w OD ograniczone zostały jedynie do prac w zakresie utrzymania.

e) Rentowność i zwrot z inwestycji oraz przepływy pieniężne

(73) Ze względu na bardzo wysokie i zakłócające koszty nadzwyczajne, poniesione przez głównego producenta wspólnotowego, uznano, że ustalanie rentowności na podstawie zysku netto przed opodatkowaniem nie byłoby właściwe. W związku z tym rentowność przemysłu wspólnotowego ustalono, wyrażając zysk operacyjny ze sprzedaży produktu podobnego niepowiązanym klientom jako odsetek obrotów tej sprzedaży.

(74) W okresie badanym rentowność przemysłu wspólnotowego uległa znacznemu pogorszeniu. Zwrot z inwestycji całkowitych obliczono, wyrażając zysk operacyjny z produktu podobnego jako odsetek wartości księgowej netto aktywów trwałych przyporządkowanych produktowi podobnemu. Ten wskaźnik kształtował się wraz z rentownością, wykazując znaczny spadek w okresie badanym. W odniesieniu do przepływów pieniężnych również zaobserwowano podobną niekorzystną tendencję, która doprowadziła do radykalnego, ogólnego pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego w OD.

f) Zatrudnienie, produktywność i płace

(75) Liczba pracowników w przemyśle wspólnotowym uczestniczących w wytwarzaniu produktu podobnego zmalała o 9 % między 2004 r. a OD. Średni koszt pracy na pracownika zmniejszył się o 11 %.

(76) Rezultatem restrukturyzacyjnych wysiłków zmierzających do obniżenia kosztów produkcji, racjonalizacji i redukcji liczby pracowników była zwiększona produkcja na jednego pracownika (15% wzrost w okresie badanym). Można zatem wyciągnąć wniosek, że w okresie badanym przemysł wspólnotowy poczynił bardzo wyraźne postępy w odniesieniu do efektywności kosztowej.

g) Wielkość marginesu dumpingu

(77) Jeżeli chodzi o wpływ wielkości rzeczywistych marginesów dumpingu na przemysł wspólnotowy, to, biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu z kraju objętego postępowaniem, wpływ ten nie może być uważany za nieistotny.

h) Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(78) W sytuacji braku informacji o istnieniu dumpingu przed zaistnieniem sytuacji rozpatrywanej w ramach bieżącego postępowania, kwestia ta została uznana za nieistotną.

5. Wnioski dotyczące szkody

(79) W badanym okresie zaobserwowano pozorne pozytywne zmiany w przypadku kilku wskaźników szkody: przemysł wspólnotowy w celu zwiększenia swojej efektywności zdołał zwiększyć sprzedaż, wielkość produkcji, moce produkcyjne oraz wykorzystanie mocy produkcyjnych, przy jednoczesnym obniżeniu zapasów i rocznego nakładu pracy.

(80) Jednakże w kontekście wzrostu konsumpcji jego udział w rynku zmniejszył się o 9 % w badanym okresie. Ponadto nastąpiła drastyczna zmiana wskaźników finansowych: rentowność stale malała. Zwrot z inwestycji oraz przepływ środków pieniężnych również wykazywały negatywne zmiany. Było to spowodowane faktem, że znaczący wzrost cen surowca został tylko częściowo odzwierciedlony przez ceny sprzedaży produktu podobnego. Niewielki wzrost cen sprzedaży był niewystarczający, aby przemysł wspólnotowy utrzymał marżę zysku.

(81) W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, iż przemysł wspólnotowy odniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wprowadzenie

(82) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu w takim stopniu, iż można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu wspólnotowego, aby sprawdzić, czy nie przypisano temu przywozowi ewentualnej szkody spowodowanej innymi czynnikami.

2. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(83) Znaczący wzrost między rokiem 2004 a OD zarówno wielkości przywozu dumpingowego (o 37 %), jak i jego udziału w rynku Wspólnoty (o 7 punktów procentowych) oraz stwierdzone znaczące podcięcie cenowe (wynoszące od15%do21%w OD), zbiegły się z pogorszeniem sytuacji ekonomicznej przemysłu wspólnotowego, podczas gdy średnie ceny wszystkich producentów eksportujących w ChRL spadły o 6 %.

(84) Skutkiem tych nieuczciwych praktyk cenowych stosowanych w ramach przywozu po cenach dumpingowych z ChRL było poddanie cen na rynku wspólnotowym dużej presji, a w konsekwencji strata udziału w rynku przemysłu wspólnotowego na korzyść przywozu po cenach dumpingowych. Aby nie stracić więcej udziału w rynku, przemysł wspólnotowy nie mógł przenieść wzrastających cen nakładów na swoich klientów w stopniu koniecznym do utrzymania rentowności.

(85) Mając na uwadze wyraźnie ustaloną zbieżność w czasie, z jednej strony, gwałtownego wzrostu przywozu po cenach dumpingowych, które znacznie podcinały ceny przemysłu wspólnotowego, a z drugiej strony - spadku rentowności przemysłu wspólnotowego oraz pogorszenie innych wskaźników finansowych, stwierdza się tymczasowo, iż przywóz po cenach dumpingowych odgrywał decydującą rolę w wystąpieniu szkodliwej sytuacji dla przemysłu wspólnotowego.

3. Wpływ innych czynników

a) Przywóz pochodzący z krajów trzecich innych niż ChRL

(86) Według Eurostatu Izrael jest głównym krajem trzecim, z którego przywożony jest kwas cytrynowy. Udział w rynku przemysłu z Izraela jest jednakże ograniczony i spadł w badanym okresie, z 5 % w 2004 r. do tylko 3 % w OD. Ponadto średnie ceny przywozu z Izraela utrzymują się na tym samym poziomie lub nawet przekraczają ceny wspólnotowe w badanym okresie.

(87) Przywóz z innego kraju niż Izrael nie jest znaczący. Na podstawie ustaleń dotyczących tego przywozu można tymczasowo stwierdzić, że przywóz z krajów innych niż ChRL nie przyczynił się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

b) Wzrost kosztów surowców spowodowany reformą rynku cukru UE

(88) Kilka zainteresowanych stron twierdziło, że wszelka szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy była spowodowana wzrostem cen cukru, stosowanego jako surowiec przy produkcji produktu podobnego, na skutek reformy systemu cukrowego w UE i późniejszego zniesienia refundacji produkcyjnej przyznanej przemysłowi chemicznemu.

(89) W tym względzie zauważono, że producent wspólnotowy stosuje jako surowiec głównie melasę, która nigdy nie została objęta refundacjami produkcyjnymi, choć oficjalnie ujęta jest w ramach wspólnej polityki rolnej dotyczącej cukru.

(90) Postępowanie wykazało, że w tym kontekście, używając cukru jako surowca, przemysł wspólnotowy był upoważniony do refundacji produkcyjnych w ramach wspólnej organizacji rynków cukru w celu utrzymania konkurencyjności na rynku światowym. Refundacje produkcyjne odpowiadały różnicy pomiędzy ceną interwencyjną cukru UE po uprzednim odliczeniu ceny cukru na rynku światowym i standardową kwotą odpowiadającą kosztom wysyłki dla wywozu cukru wspólnotowego. W ten sposób przemysł wspólnotowy otrzymał dostawy cukru po cenach na rynku światowym.

(91) Od lipca 2006 r. system ten został zreformowany poprzez obniżenie ochrony sektora cukru. Według nowego systemu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (³), po pierwsze, pozwala się przemysłowi chemicznemu dowolnie negocjować ilości i ceny cukru przemysłowego z producentami cukru i buraka, tzn. że metodyka ceny referencyjnej i kwoty zostały zniesione w tym sektorze. Po drugie, przemysł wspólnotowy również może kupować pewne wolne od opłat celnych ilości cukru przemysłowego na rynku światowym. Wreszcie, jeżeli cukier nie jest dostępny po cenie odpowiadającej światowej cenie cukru, przemysł chemiczny może wnioskować o przyznanie refundacji produkcyjnych. Przepis dotyczący refundacji produkcyjnych, choć nadal istnieje, nie został użyty od lipca 2006 r. Może to wskazywać, że ilości cukru dostępnego po cenach światowych były wystarczające.

(92) Ponadto badanie pokazało, że w zależności od podziału przemysłu wspólnotowego ze względu na surowiec użyty do wytwarzania produktu podobnego cukier przedstawiał od 6 % do 21 % (zakres ten podawany jest w celu zachowania poufności) kosztów wytwarzania od stycznia do czerwca 2006 r. i w OD nie wzrósł bardziej niż ceny cukru na rynku światowym.

(93) W ten sposób badanie pokazało, że reforma sektora cukru nie miała znaczącego wpływu na sytuację przemysłu wspólnotowego.

(94) Na podstawie powyższego wnioskuje się tymczasowo, że reforma rynku cukru nie miała wpływu na szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy.

c) Wzrost cen energii

(95) Kilka zainteresowanych stron twierdziło, że wszelka szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy była powiązana ze wzrostem cen energii.

(96) W tym względzie zauważono, że produkcja kwasu cytrynowego pochłania dużo energii: przy produkcji koszt energii ogółem to 16 % kosztów całkowitych (zob. motyw 69 powyżej). Koszt energii rzeczywiście wzrósł względnie umiarkowanie w badanym okresie, co zostało odzwierciedlone w koszcie produkcji.

(97) W każdym razie to nie wzrost samego kosztu energii miał negatywny wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego, lecz niemożność przeniesienia na swoich klientów w stopniu koniecznym wzrastających kosztów energii na skutek spadku cen spowodowanego przywozem po cenach dumpingowych.

(98) Ponadto stwierdzono, że wzrost cen energii pośrednio wpływałby także na produkcję kwasu cytrynowego, ponieważ europejski przemysł kwasu cytrynowego musi konkurować o węglowodany, jeden ze związków używanych do produkcji kwasu cytrynowego, z przemysłem biopaliw. Jako że popyt na energię wzrasta i stąd wzrasta również popyt na biopaliwa, producenci biopaliw mogliby więcej zapłacić za te węglowodany (tzn. cukier, produkt uboczny w produkcji cukru - melasę, i glukozę). To podniosłoby cenę tych węglowodanów dla przemysłu wspólnotowego. Jednakże jak pokazało badanie kosztu wytwarzania przemysłu wspólnotowego, zob. motyw 69 i 92 powyżej nie nastąpił wzrost kosztu wytwarzania cukru lub melasy, który nie byłby związany z ogólnym wzrostem na rynku światowym. Stąd nie ustalono żadnego pośredniego wpływu przemysłu biopaliwowego na producentów kwasu cytrynowego. Dlatego też argument ten zostaje oddalony.

(99) Na podstawie powyższego wnioskuje się tymczasowo, że konsekwencje wzrostu kosztów energii nie miały wpływu na szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy.

d) Kartel cenowy przemysłu wspólnotowego

(100) Niektóre zainteresowane strony twierdziły, że utrata udziału w rynku europejskiego producenta nastąpiła z jego winy i miała związek z istnieniem kartelu kwasu cytrynowego (1991-1995), w którym uczestniczył zarówno skarżący, jak i inny europejski producent, jako poprzedni właściciel. Obaj twierdzą, że w wyniku praktyk antykonkurencyjnych ceny sprzedaży były sztucznie wysokie, co pozwoliło chińskim producentom wejść na rynek. Badanie statystyk pokazuje, że silny wzrost przywozu kwasu cytrynowego z Chin miał miejsce między rokiem 1998 a 1999 (64%) i nawet widoczniej między rokiem 2002 a 2004 (137%), kilka lat po zakończeniu kartelu.

(101) Na podstawie powyższego wnioskuje się tymczasowo, że konsekwencje praktyk antykonkurencyjnych, w których brał udział przemysł wspólnotowy, nie miały wpływu na szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy.

e) Wahania walutowe

(102) Niektóre zainteresowane strony utrzymywały, że dewaluacja dolara amerykańskiego w stosunku do euro sprzyjała przywozowi kwasu cytrynowego na teren Wspólnoty Europejskiej.

(103) Między 2004 r. a końcem OD dolar amerykański stracił 6,01 % wartości w stosunku do euro. Ani rozwój cen przemysłu wspólnotowego, ani wielkość przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, lub z innych krajów trzecich nie odzwierciedla stosunkowo niskiego poziomu dewaluacji dolara amerykańskiego w stosunku do euro.

(104) Dlatego też dewaluację dolara amerykańskiego w stosunku do euro należy uznać za nieznaczną i nie można przyjąć, że stanowiła główny powód utraty udziału w rynku przemysłu wspólnotowego.

(105) Ponadto przypomina się, że w dochodzeniu należy ustalić, czy przywóz dumpingowy (pod względem cen i wielkości) wyrządził istotną szkodę przemysłowi wspólnotowemu lub czy tego rodzaju znaczna szkoda była spowodowana innymi czynnikami. W tym kontekście w odniesieniu do cen art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego stanowi, że niezbędne jest wykazanie, że szkodę spowodował poziom cen przywozu po cenach dumpingowych. Przepis ten odnosi się zatem jedynie do różnicy pomiędzy poziomami cen i z tego powodu nie jest wymagane przeanalizowanie czynników wpływających na poziom wspomnianych cen.

(106) Niemniej nawet, jeśli wahania walutowe USD/EUR między 2004 r. a OD zostaną uwzględnione i założone zostanie, że cała sprzedaż eksportowa do Wspólnoty była dokonywana w Stanach Zjednoczonych, nadal pozostałoby więcej niż 10 % podcięcie cenowe.

(107) W konsekwencji stwierdzono tymczasowo, że aprecjacja euro w stosunko do dolara amerykańskiego nie mogła doprowadzić do zerwania związku przyczynowego między ustaloną szkodą dla przemysłu Wspólnoty, a przywozem objętym postępowaniem, dlatego wniosek odrzucono.

4. Wnioski dotyczące związku przyczynowego

(108) Zatem powyższa analiza wykazała, że miał miejsce znaczny wzrost udziału w rynku oraz wielkości przywozu pochodzącego z kraju objętego postępowaniem w okresie badanym, wraz ze znacznym spadkiem cen sprzedaży oraz wysokim poziomem podcięcia cenowego w OD. Wzrost udziału w rynku przywozu po niskich cenach zbiegł się w czasie ze spadkiem udziału w rynku przemysłu wspólnotowego oraz ze spadkiem cen i rentowności.

(109) Z drugiej strony, z badania innych czynników, które mogły spowodować powstanie szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy, wynikało, że żaden z powyższych czynników nie mógł wywrzeć znaczącego negatywnego wpływu.

(110) W oparciu o powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwych skutków przywozu dumpingowego, stwierdza się tymczasowo, że przywóz pochodzący z kraju, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla Wspólnoty w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

F. INTERES WSPÓLNOTY

(111) Komisja zbadała, czy pomimo wniosków dotyczących dumpingu, szkody i związku przyczynowego, istnieją przekonujące powody, które mogłyby nasunąć wniosek, że zastosowanie środków w tym szczególnym przypadku nie leży w interesie Wspólnoty. W tym celu i na mocy art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja rozpatrzyła możliwy wpływ środków na wszystkie zainteresowane strony.

1. Interes przemysłu wspólnotowego

(112) Jak wskazano w powyższym motywie 11, przemysł wspólnotowy składa się z dwóch przedsiębiorstw, które posiadają zakłady produkcyjne w Austrii i w Belgii, i zatrudnia od 500 do 600 osób bezpośrednio zaangażowanych w produkcję, sprzedaż i zarządzanie produktem podobnym. Jeśli środki zostaną nałożone, należy spodziewać się zahamowania spadku cen na rynku wspólnotowym i poprawy sytuacji w odniesieniu do cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, w wyniku czego sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego polepszy się.

(113) Z drugiej strony, w przypadku nienałożenia środków antydumpingowych jest prawdopodobne, że utrzyma się negatywna tendencja w rozwoju wskaźników finansowych przemysłu wspólnotowego, a zwłaszcza w jego rentowności. Przemysł wspólnotowy dalej będzie wtedy tracił znaczny udział w rynku, gdyż nie będzie już mógł sprostać sztucznie niskim cenom rynkowym dyktowanym przez przywóz z ChRL. Stąd przypuszczalnie doszłoby do zmniejszenia produkcji i inwestycji, rezygnacji z niektórych mocy produkcyjnych i zmniejszenia zatrudnienia we Wspólnocie.

(114) W tym względzie warto zaznaczyć, że od 2004 r. trzech producentów kwasu cytrynowego we Wspólnocie zakończyło działalność.

(115) W związku z powyższym nałożenie środków antydumpingowych pozwoli przemysłowi wspólnotowemu na poprawę sytuacji po stwierdzonym dumpingu wyrządzającym szkodę.

2. Interes niepowiązanych importerów

(116) Jak opisano w motywie 10, czterech importerów objętych próbą odpowiedziało na kwestionariusz. W OD mieli oni 36 % udział w przywozie wspólnotowym produktu objętego postępowaniem. Jeden z importerów objętych próbą nie mógł dostarczyć wymaganych informacji. Z tego powodu przedłożona odpowiedź na kwestionariusz nie mogła zostać uwzględniona. Trzy pozostałe odpowiedzi na kwestionariusz zostały zweryfikowane na miejscu.

(117) Ogólny udział kwasu cytrynowego w całkowitych obrotach z działalności tych importerów był bardzo mały. Średnio około 1 % działalności tych importerów mogło mieć związek z przywozem kwasu cytrynowego z ChRL, co niemniej jednak uznaje się za istotne dla uzupełniania ich asortymentu produktów. Niektórzy importerzy nabywają produkt objęty dochodzeniem nie tylko z ChRL, ale i z innych źródeł ze Wspólnoty i spoza niej, w tym od przemysłu wspólnotowego. Średnia marża zysku uzyskana przez importerów objętych próbą w handlu kwasem cytrynowym, wynosi około 4,4 %.

(118) Importerzy we Wspólnocie opowiadają się przeciwko nałożeniu środków antydumpingowych. Współpracujący importerzy argumentowali, że nałożenie środków miałoby wyraźny negatywny wpływ na ich działalność, ponieważ nie mogliby przenieść podwyżki cen na użytkowników. W tym względzie nałożenie cła antydumpingowego na przywóz z ChRL najprawdopodobniej spowoduje korektę cen rynkowych w górę. Jest bardzo prawdopodobne, że skutek nałożenia tych środków nie wpłynąłby na ogólny wynik importerów, gdyż kwas cytrynowy stanowi zaledwie ułamek ich całkowitego obrotu. Znaczne podcięcie cenowe, stwierdzone po dostosowaniu cen CIF na granicy Wspólnoty, w przypadku kosztów ponoszonych po przywozie wskazuje na możliwość podwyżki cen. Nie można w ten sposób wykluczyć, że importerzy nie przeniosą części swoich należności na swoich klientów z sektora przemysłu żywnościowego i napojów. W każdym razie z uwagi na ograniczony udział sprzedaży tego produktu w działalności importerów i ich obecną marżę zysku, ogólną i ze sprzedaży kwasu cytrynowego, oczekuje się, że zgodnie z tymczasowymi ustaleniami cło nie wpłynie w sposób istotny na sytuację finansową tych podmiotów gospodarczych.

(119) Stwierdzono, że może to doprowadzić do sytuacji duopolistycznej na rynku Wspólnoty, wykluczając konkurencję ze strony krajów trzecich. Niektóre zainteresowane strony podniosły obawy dotyczące zdolności producentów europejskich do zaspokojenia wzrastającego popytu europejskiego. Dochodzenie wykazało, że nawet przy wykorzystaniu pełnych mocy produkcyjnych przemysł wspólnotowy mógłby zaspokoić jedynie 75 % popytu europejskiego podczas OD. W tym kontekście należy podkreślić, że cła antydumpingowe nie powinny powstrzymywać przywozu, lecz raczej przywracać równe warunki. Tymczasowo stwierdza się, że w połączeniu z przywozem z krajów trzecich, takich jak Izrael, zapewnią one wystarczające dostawy, aby zaspokoić popyt Wspólnoty. Jednakże poziom przywozu z ChRL po wprowadzeniu środków tymczasowych zostanie uważnie zbadany, aby przyjrzeć się sytuacji w zakresie dostaw na rynku UE.

(120) Mimo że importerzy/dystrybutorzy opowiadają się przeciwko nałożeniu środków antydumpingowych, na podstawie dostępnych informacji można stwierdzić, że interes Wspólnoty, czyli zahamowanie nieuczciwych i szkodliwych praktyk handlowych stosowanych przez ChRL, równoważy ewentualne korzyści, jakie odniosłaby ta grupa z nienałożenia środków antydumpingowych.

3. Interes użytkowników

(121) Dziesięciu użytkowników wypełniło kwestionariusz dla użytkowników. Wszystkie odpowiedzi były niepełne i nie mogły zostać całkowicie włączone do badania, chociaż jasno wynika z nich, że kwas cytrynowy ma wiele innych zastosowań, ale tylko w małych ilościach. W tym przypadku wpływ ceł antydumpingowych nie miałby znaczenia dla kosztów produkcji. Tylko jeden współpracujący użytkownik wskazał, że nałożenie jakichkolwiek środków miałoby duży wpływ na jego działalność, nie uzasadniając tego dalszymi argumentami.

(122) Uwzględniając powyższe informacje i ogólny niski poziom gotowości do współpracy, zaproponowane środki prawdopodobnie w niewielkim stopniu wpłyną na sytuację użytkowników we Wspólnocie.

4. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(123) Można oczekiwać, że w wyniku nałożenia środków przemysł wspólnotowy będzie miał możliwość nadrobienia strat w sprzedaży i udziale w rynku oraz polepszenia rentowności. W świetle pogarszającej się sytuacji przemysłu wspólnotowego istnieje duże ryzyko, że w sytuacji braku środków przemysł wspólnotowy zamknie zakłady produkcyjne i zwolni pracowników. Ogólnie użytkownicy we Wspólnocie również skorzystaliby na nałożeniu środków w takim sensie, iż odpowiednia wielkość podaży kwasu cytrynowego byłaby zapewniona, a ogólny wzrost ceny kupna kwasu cytrynowego byłby umiarkowany. W świetle powyższego tymczasowo uznaje się, że w niniejszym przypadku nie ma okoliczności zmuszających do nienakładania środków z uwagi na interes Wspólnoty.

G. PROPOZYCJA TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH

(124) W świetle wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty należy nałożyć tymczasowe środki w celu zapobieżenia dalszym szkodom dla przemysłu wspólnotowego wynikającym z przywozu po cenach dumpingowych.

1. Poziom usuwający szkodę

(125) Poziom środków antydumpingowych powinien być wystarczający do usunięcia szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych, nie przekraczając jednak ustalonych marginesów dumpingu. Obliczając konieczną do usunięcia skutków szkodliwego dumpingu kwotę cła, uznano, że wszelkie środki powinny umożliwić przemysłowi wspólnotowemu uzyskanie zysku przed opodatkowaniem w wysokości, jaką mógłby uzyskać w normalnych warunkach konkurencji, tzn. przy braku przywozu po cenach dumpingowych. W tym względzie zastosowany został docelowy zysk wynoszący 9 %, w oparciu o zysk uzyskany przed największym wzrostem chińskiego przywozu kwasu cytrynowego.

2. Środki tymczasowe

(126) W związku z powyższym oraz zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego uznaje się, że tymczasowe cło antydumpingowe powinno zostać nałożone na poziomie najniższego spośród ustalonych marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła, która w każdym przypadku odpowiada marginesowi szkody.

(127) Poziom współpracy był bardzo wysoki, dlatego też uznano za właściwe ustalenie cła dla pozostałych przedsiębiorstw, które nie współpracowały w dochodzeniu, na poziomie największego cła, które ma być nałożone na przedsiębiorstwa współpracujące w dochodzeniu. Dlatego też ustanowiono cło rezydualne w wysokości 49,3 %.

(128) Wysokości tymczasowego cła antydumpingowego powinny zatem być następujące:

(129) Powyższe środki antydumpingowe ustalono tymczasowo w formie ceł ad valorem. Biorąc pod uwagę fakt, że moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego mogą być niewystarczające do zaspokojenia potrzeb rynku wspólnotowego (zob. motyw 119), poziom przywozu z ChRL po wprowadzeniu środków tymczasowych zostanie uważnie zbadany. W przypadku wystąpienia trudności w dostawach kwasu cytrynowego na rynek wspólnotowy uwzględnione zostanie zastosowanie alternatywnych form środków.

3. Postanowienia końcowe

(130) Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkich środków ostatecznych.

(131) Określone w niniejszym rozporządzeniu stawki indywidualnego cła antydumpingowego zostały ustalone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. W związku z tym odzwierciedlają one sytuację tych spółek ustaloną w niniejszym dochodzeniu. Stawki ceł (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”) stosuje się wyłącznie do przywozu produktów pochodzących z ChRL i produkowanych przez te przedsiębiorstwa, a zatem przez wymienione, określone podmioty prawne. Przywożone produkty wyprodukowane przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, którego nazwa i adres nie są wyszczególnione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z wyszczególnionymi przedsiębiorstwami, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają ogólnokrajowym stawkom cła.

(132) Wszelkie wnioski o zastosowanie indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstwa (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Stosownie do potrzeb rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z ceł indywidualnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. [1] Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego i cytrynianu trisodu, dihydratu, objętych kodami CN 2918 14 00 oraz ex 2918 15 00 (kod TARIC 2918 15 00 10), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Stawka tymczasowego cła antydumpingowego, mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Wspólnoty przed ocleniem, jest następująca dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez poniższe przedsiębiorstwa: [2]

3. Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Wspólnoty produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi odnośnie do zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 2 czerwca 2008 r.