RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 22 stycznia 2001 r. Rada przyjęła decyzję 2001/80/WPZiB (¹) w sprawie ustanowienia Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej („SWUE”), którego zakres uprawnień został określony w załączniku do tej decyzji.

(2) W dniu 19 listopada 2007 r. Rada zatwierdziła cztery środki, których celem jest poprawa zdolności SWUE do wczesnego planowania wojskowego na poziomie strategicznym w odniesieniu do operacji dowodzonych przez UE.

(3) Zakres uprawnień SWUE należy zmienić, aby wdrożyć powyższe środki, przed kompleksowym przeglądem zakresu uprawnień po dokonaniu oceny wdrożenia tych środków.

(4) Ponadto zakres uprawnień SWUE powinien odzwierciedlać te zmiany, które wprowadzono w strukturach i procedurach zarządzania kryzysowego Rady od ostatniej zmiany zakresu uprawnień.

(5) Należy również zmienić decyzję 2001/80/WPZiB, aby uwzględnić przyjęcie decyzji Rady 2007/829/WE z dnia 5 grudnia 2007 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do ekspertów krajowych i krajowego personelu wojskowego oddelegowanych do Sekretariatu Generalnego Rady (²),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W decyzji 2001/80/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 4 otrzymuje natępujące brzmienie:

„Artykuł 4

Członkowie Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej podlegają zasadom ustanowionym decyzją Rady 2007/829/WE z dnia 5 grudnia 2007 r. dotyczącą zasad mających zastosowanie do ekspertów krajowych i krajowego personelu wojskowego oddelegowanych do Sekretariatu Generalnego Rady (*).

(*) Dz.U. L 327 z 13.12.2007, s. 10.”;

2) załącznik zastępuje się załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 7 kwietnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

ZAKRES UPRAWNIEŃ I ORGANIZACJA SZTABU WOJSKOWEGO UNII EUROPEJSKIEJ (SWUE) (*)

1. Wstęp

W Helsinkach państwa członkowskie UE podjęły decyzję o ustanowieniu w ramach Rady nowych stałych organów politycznych i wojskowych umożliwiających UE przyjęcie odpowiedzialności za pełen zakres zadań związanych z zapobieganiem konfliktom i zarządzaniem kryzysowym określonych w TUE. Jak przewiduje sprawozdanie z Helsinek, SWUE „w ramach struktur Rady służy fachową wiedzą o sprawach wojskowych i wspiera europejską politykę bezpieczeństwa i obrony, łącznie z prowadzeniem dowodzonych przez UE wojskowych operacji zarządzania kryzysowego”.

Rada Europejska na posiedzeniu w dniach 12 i 13 grudnia 2003 r. z zadowoleniem przyjęła dokument zatytułowany „Obrona europejska: konsultacje, planowanie i operacje NATO/UE”. W dniach 16 i 17 grudnia 2004 r. Rada Europejska zatwierdziła szczegółowe wnioski dotyczące wprowadzenia w życie tego dokumentu.

W dniu 19 listopada 2007 r. Rada z zadowoleniem przyjęła sprawozdanie Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP) na temat zdolności Sztabu Wojskowego UE w zakresie wczesnego planowania na poziomie strategicznym operacji dowodzonych przez UE, zgodnie z wnioskiem Rady z maja 2007 r., i zatwierdziła zalecenia dotyczące realizacji - jako pakietu - czterech środków, wraz z działaniami określonymi w opinii wojskowej.

Określono następujący zakres uprawnień SWUE:

2. Misja

Sztab Wojskowy ma zajmować się wczesnym ostrzeganiem, oceną sytuacji i planowaniem strategicznym misji i zadań, o których mowa w art. 17 ust. 2 TUE, w tym misji i zadań określonych w europejskiej strategii bezpieczeństwa.

Uwzględnia się tu również określanie europejskich sił krajowych i wielonarodowych oraz wprowadzanie w życie polityk i decyzji zgodnie z zaleceniami EUMC.

3. Rola

- Jest źródłem fachowej wiedzy o sprawach wojskowych UE.

- Zapewnia powiązanie między EUMC, z jednej strony, a zasobami wojskowymi dostępnymi dla UE, z drugiej strony, oraz służy organom UE fachową wiedzą w sprawach wojskowych zgodnie z zaleceniami EUMC.

- Pełni trzy główne funkcje operacyjne: wczesnego ostrzegania, oceny sytuacji i planowania strategicznego.

- Prowadzi wystarczająco szczegółowe wczesne planowanie, m.in. aby umożliwić państwom członkowskim oszacowanie ewentualnych wkładów sił wojskowych oraz aby dostarczyć SWUE odpowiednią wiedzę fachową w trakcie całego procesu podejmowania decyzji.

- Zapewnia zdolność wczesnego ostrzegania. Planuje, ocenia i wydaje zalecenia dotyczące koncepcji zarządzania kryzysowego oraz ogólnej strategii wojskowej i wprowadza w życie decyzje i wytyczne EUMC.

- Wspiera EUMC w zakresie oceny sytuacji oraz wojskowych aspektów planowania strategicznego (¹) w pełnym zakresie misji i zadań przewidzianych w art. 17 ust. 2 TUE, w tym misji i zadań określonych w europejskiej strategii bezpieczeństwa, we wszelkich operacjach dowodzonych przez UE niezależnie od tego, czy UE korzysta z zasobów i zdolności NATO.

- Wspiera (na wniosek SG/WP lub KPiB) tymczasowe misje w państwach trzecich lub przy organizacjach międzynarodowych służące, w zależności od potrzeby, radą lub pomocą w wojskowych aspektach zapobiegania konfliktom, zarządzania kryzysowego oraz stabilizacji sytuacji po konflikcie.

- Wnosi wkład w proces szczegółowego opracowania, oceny i przeglądu celów dotyczących zdolności, uwzględniając potrzebę zapewnienia przez zainteresowane państwa członkowskie spójności z DPP NATO i z PARP w ramach PdP zgodnie z ustalonymi procedurami.

- Ściśle koordynuje swoje prace z Europejską Agencją Obrony.

- Odpowiada za monitorowanie, ocenę i opracowywanie zaleceń dotyczących szkoleń, ćwiczeń i interoperacyjności; w powiązaniu z siłami wojskowymi i zdolnościami udostępnianymi UE przez państwa członkowskie.

- Utrzymuje zdolność wzmocnienia krajowej kwatery głównej wyznaczonej do prowadzenia autonomicznej operacji UE.

- Odpowiada za uzyskiwanie zdolności do planowania i prowadzenia autonomicznej operacji UE oraz utrzymuje w ramach SWUE zdolność do szybkiego ustanowienia centrum operacji dla danej operacji, w szczególności w takich przypadkach, kiedy konieczna jest wspólna reakcja cywilno-wojskowa oraz kiedy nie określono żadnej krajowej kwatery głównej, po podjęciu decyzji dotyczącej takiej operacji przez Radę na podstawie doradztwa EUMC.

4. Zadania

- Pod kierownictwem EUMC służy fachową wiedzą w sprawach wojskowych SG/WP oraz organom UE.

- Monitoruje potencjalne kryzysy polegając na odnośnych krajowych i wielonarodowych zdolnościach wywiadowczych.

- Współpracuje ze Wspólnym Centrum Sytuacyjnym w dziedzinie wymiany informacji zgodnie z ustaleniami w sprawie jednolitych zdolności w zakresie analizy danych wywiadowczych.

- Przeprowadza wyprzedzające planowanie wojskowe na szczeblu strategicznym.

- Prowadzi wystarczająco szczegółowe wczesne planowanie, m.in. aby umożliwić państwom członkowskim oszacowanie ewentualnych wkładów sił wojskowych oraz aby dostarczyć SWUE odpowiednią wiedzę fachową w trakcie całego procesu podejmowania decyzji.

- Określa i sporządza wykaz europejskich sił krajowych i wielonarodowych przeznaczonych do prowadzenia operacji dowodzonych przez UE we współpracy z NATO.

- Przyczynia się do rozwoju i przygotowywania (łącznie ze szkoleniami i ćwiczeniami) krajowych i wielonarodowych sił udostępnionych UE przez państwa członkowskie. Zasady regulujące stosunki z NATO określają odpowiednie dokumenty.

- Organizuje i koordynuje procedury z krajowymi i wielonarodowymi kwaterami głównymi, łącznie z kwaterami głównymi NATO udostępnianymi UE, zapewniając, w miarę możności, zgodność z procedurami NATO.

- Wnosi wkład w wojskowe aspekty walki z terroryzmem w ramach EPBiO.

- Przyczynia się do opracowywania koncepcji, doktryn, planów i procedur wykorzystywania wojskowych zasobów i zdolności w prowadzeniu operacji zarządzania konsekwencjami klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka.

- Programuje, planuje, stosuje i ocenia procedury dotyczące aspektów wojskowych zarządzania kryzysowego UE, łącznie ze stosowaniem procedur UE/NATO.

- Uczestniczy w szacunkowej ocenie kosztów operacji i ćwiczeń.

- Działa w porozumieniu z krajowymi kwaterami głównymi i wielonarodowymi kwaterami sił wielonarodowych.

- Ustanawia stałe stosunki z NATO zgodnie ze „Stałymi uzgodnieniami między UE a NATO”.

- Gości zespół łącznikowy NATO przy SWUE oraz utrzymuje komórkę UE przy SHAPE zgodnie ze sprawozdaniem prezydencji na temat EPBiO przyjętym przez Radę dnia 13 grudnia 2004 r.

- Nawiązuje odpowiednie stosunki z określonymi odpowiednikami w ONZ oraz innych organizacjach międzynarodowych, łącznie z OBWE i UA, pod warunkiem zawarcia porozumień z tymi organizacjami.

- Przyczynia się do koniecznego wszechstronnego procesu nabywania doświadczeń.

- Przeprowadza strategiczne planowanie interwencyjne z inicjatywy SG/WP lub KPiB.

- Dokonuje wkładu w opracowywanie zbioru doktryn/koncepcji, nabywając doświadczenia w cywilno-wojskowych operacjach i ćwiczeniach.

- Przygotowuje koncepcje i procedury dla Centrum Operacji UE oraz zapewnia dostępność i gotowość personelu, urządzeń i sprzętu centrum operacji do przeprowadzania operacji, ćwiczeń i szkoleń.

- Utrzymuje, unowocześnia i wymienia urządzenia i sprzęt Centrum Operacji UE oraz dba o siedzibę i teren tego centrum.

a) Dodatkowe zadania w sytuacjach związanych z zarządzaniem kryzysowym

- Występuje do organizacji wywiadowczych o określone informacje i przetwarza je, podobnie jak inne istotne informacje ze wszystkich dostępnych źródeł.

- Wspiera Komitet Wojskowy Unii Europejskiej (EUMC) w jego wkładzie we wstępne wytyczne planowania i dyrektywy planowania KPiB.

- Opracowuje i szereguje pod względem ważności wojskowe opcje strategiczne stanowiące podstawę doradztwa w sprawach wojskowych, jakiego EUMC udziela KPiB, przez:

- określanie wstępnych szerokich opcji,

- korzystanie w stosownych przypadkach ze wsparcia w planowaniu udzielanego przez źródła zewnętrzne, które następnie będą służyć analizie i dalszemu opracowaniu tych opcji w sposób bardziej szczegółowy,

- ocenę rezultatów tych bardziej szczegółowych prac i zlecanie wszelkich dalszych prac, które mogą okazać się konieczne,

- przedstawianie oceny ogólnej, ze wskazaniem w stosownych przypadkach priorytetów i zaleceń dla EUMC.

- Określa siły, które mogą uczestniczyć w ewentualnych operacjach dowodzonych przez UE, koordynując swoje działanie z krajowym personelem ds. planowania i, w stosownych przypadkach, z NATO.

- Wspiera dowódcę operacji w wymianach technicznych z państwami trzecimi oferującymi wkład wojskowy w operację dowodzoną przez UE, jak również w przygotowaniu konferencji w sprawie formowania sił.

- Kontynuuje monitorowanie sytuacji kryzysowych.

- Na wniosek skierowany przez DG E do DGSWUE pomaga w polityczno-wojskowym planowaniu strategicznym reagowania kryzysowego opracowywanym w zakresie odpowiedzialności DG E (przygotowywanie koncepcji zarządzania kryzysowego (CMC), wspólne działanie itp.).

- Na wniosek skierowany przez DG E do DGSWUE pomaga w polityczno-wojskowym planowaniu strategicznym reagowania kryzysowego opracowywanym w zakresie odpowiedzialności DG E (przygotowanie Koncepcji Zarządzania Kryzysami - CMC, wspólne działanie itp.).

- Wnosi wkład w cywilne planowanie strategiczne reagowania kryzysowego dla wspólnych operacji cywilno-wojskowych, opracowując opcje strategiczne, jak to przewidują procedury zarządzania kryzysowego. Bezpośrednią odpowiedzialność za to planowanie ponosi DGSWUE i dyrektor CPCC, zaś ogólne zwierzchnictwo sprawuje SG/WP.

- Na wniosek skierowany przez DCPCC do DGSWUE pomaga w planowaniu w reakcji na kryzys na poziomie strategicznym i operacyjnym w przypadku misji cywilnych prowadzonych pod zwierzchnictwem DCPCC.

b) Dodatkowe zadania podczas prowadzenia operacji

- Dzięki „komórce monitorującej” SWUE zapewnia całodobową zdolność do monitorowania wszystkich misji i operacji prowadzonych w ramach EPBiO, aby zapewnić systematyczne przekazywanie informacji dotyczących konkretnych operacji.

- SWUE, działając pod kierownictwem EUMC, nieustannie monitoruje wszystkie wojskowe aspekty operacji. Prowadzi strategiczną analizę we współpracy z wyznaczonym dowódcą operacji, aby wspierać EUMC w pełnieniu roli doradczej wobec KPiB odpowiedzialnego za kierownictwo strategiczne.

- W świetle politycznego i operacyjnego rozwoju sytuacji przedstawia EUMC nowe opcje stanowiące podstawę doradztwa wojskowego udzielanego KPiB.

- Wnosi wkład we wzmocnione kluczowe jądro oraz, w razie potrzeby, w centrum operacyjne UE.

- Stanowi stałe kluczowe jądro centrum operacyjnego UE.

- Pomaga w koordynowaniu operacji cywilnych. Operacje takie są planowane i prowadzone pod zwierzchnictwem DCPCC. Pomaga w planowaniu, wspieraniu (łącznie z ewentualnym użyciem środków wojskowych) oraz prowadzeniu operacji cywilnych (poziom strategiczny pozostaje w gestii DG E IX).

5. Organizacja

- SWUE działa pod wojskowym kierownictwem EUMC, któremu podlega.

- Jest to departament Sekretariatu Rady przyporządkowany bezpośrednio SG/WP i ściśle współpracujący z innymi departamentami Sekretariatu Generalnego Rady.

- Jest kierowany przez DGSWUE, oficera w stopniu generała broni lub w równorzędnym stopniu.

- W jego skład wchodzi personel oddelegowany z państw członkowskich, działający jako podmiot prawa międzynarodowego zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do ekspertów krajowych i krajowego personelu wojskowego oddelegowanego do Sekretariatu Generalnego Rady, jak również urzędników zatrudnionych w Sekretariacie Generalnym Rady i urzędników oddelegowanych z Komisji. W celu poprawy procesu doboru SWUE zachęca się państwa członkowskie do typowania więcej niż jednego kandydata na każde stanowisko.

- Aby sprostać pełnemu zakresowi misji i zadań, SWUE jest zorganizowany w sposób przedstawiony w dodatku A.

- W sytuacjach wymagających zarządzania kryzysowego lub w trakcie ćwiczeń z zarządzania kryzysowego SWUE może ustanowić zespoły planowania i zarządzania, korzystając ze swej własnej wiedzy fachowej, kadry i infrastruktury. Dodatkowo, w razie konieczności, może wystąpić do państw członkowskich UE za pośrednictwem EUMC o udostępnienie kadry w celu czasowego wzmocnienia.

- EUMC będzie dostarczać za pośrednictwem DGSWUE wytycznych dotyczących działań wojskowych podejmowanych przez SWUE w ramach cywilnego zarządzania kryzysowego. DG E IX ponosi funkcjonalną odpowiedzialność za wkłady SWUE na rzecz aspektów cywilnych zarządzania kryzysowego we wszystkich działaniach (planowanie, misje wywiadowcze itd.), aż po opracowanie koncepcji zarządzania kryzysowego (CMC) oraz, w odpowiednich przypadkach, cywilnych opcji strategicznych/policyjnych opcji strategicznych (CSO/PSO). Po podjęciu decyzji o uruchomieniu misji kierownictwo funkcjonalne nad tymi wkładami zaczyna sprawować DCPCC. Składanie sprawozdań z tych działań Komitetowi ds. Aspektów Cywilnych Zarządzania Kryzysowego (CIVCOM) będzie zgodne z ustanowionymi procedurami dotyczącymi aspektów cywilnych zarządzania kryzysowego.

6. Stosunki z państwami trzecimi

Stosunki między SWUE a europejskimi członkami NATO nienależącymi do UE, innymi państwami trzecimi oraz państwami kandydującymi do UE są określone w odpowiednich dokumentach dotyczących stosunków UE z państwami trzecimi.

(*) Objaśnienia występujących w tekście skrótów znajdują się w dodatku B.

(¹) Definicje:

Planowanie strategiczne: działania związane z planowaniem, które rozpoczynają się natychmiast po zidentyfikowaniu potencjalnego kryzysu lub jego wystąpieniu i kończą się, gdy organy polityczne UE zatwierdzą opcję wojskowo-strategiczną lub pakiet opcji wojskowo-strategicznych. Proces strategiczny obejmuje ocenę sytuacji wojskowej, definicję ram polityczno-wojskowych (POL/MIL) oraz opracowanie opcji wojskowo-strategicznych.

Opcja wojskowo-strategiczna: ewentualne działanie wojskowe ukierunkowane na osiągnięcie celów POL/MIL nakreślonych w ramach POL/MIL. Opcja wojskowo-strategiczna opisuje zarys rozwiązania wojskowego, wymagane zasoby i ograniczenia oraz zalecenia odnośnie do wyboru dowódcy operacji i kwatery głównej operacji (OHQ).

Dodatek A

ZARYS STRUKTURY SWUE

Dodatek B

SKRÓTY

A

ADMIN - oddział administracji

C

CESDP - wspólna europejska polityka bezpieczeństwa i obrony

CEUMC - przewodniczący Komitetu Wojskowego Unii Europejskiej

CIS - wydział systemów łączności i informacji

CIS POL/REQ - polityka i potrzeby w zakresie systemów łączności i informacji

CIV/MIL CELL - komórka cywilno-wojskowa

CIV/MIL STRAT PLAN - oddział cywilno-wojskowego planowania strategicznego

CIVCOM - Komitet ds. Aspektów Cywilnych Zarządzania Kryzysowego

CMC - koncepcja zarządzania kryzysowego

CMC SPT - wsparcie przewodniczącego Komitetu Wojskowego Unii Europejskiej

COMMS & IS - Dyrekcja ds. Systemów Łączności i Informacji

CONOPS - koncepcja operacji

CPCC - cywilne zdolności planowania i prowadzenia operacji

CRISIS RESP/CURRENT OPS - oddział reagowania kryzysowego i operacji bieżących

CSO - cywilna opcja strategiczna

D

DCPCC - dyrektor ds. cywilnych zdolności planowania i prowadzenia operacji

DDG - zastępca dyrektora generalnego

DGEUMS - dyrektor generalny Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej

DPP - proces planowania obrony

E

EPBiO - europejska polityka bezpieczeństwa i obrony

EU CELL (SHAPE) - komórka Unii Europejskiej w SHAPE EUMC - Komitet Wojskowy Unii Europejskiej EX/TRN/ANL - oddział analizy ćwiczeń i szkoleń

I

INT POLICY - oddział polityki wywiadowczej

INT PRODUCTION - oddział gromadzenia danych wywiadowczych

INT REQ - określanie potrzeb wywiadu

IT SUPPORT - oddział wsparcia informatycznego

K

KPiB - Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa

L

LEGAL - doradca prawny

LOG POLICY - oddział polityki logistycznej

M

MAP - oddział wojskowej oceny i planowania

O

OBWE - Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie

OCPS - stały personel Centrum Operacji

OHQ - kwatera główna operacji

OP CENTRE PERM STAFF - stały personel Centrum Operacji

OPLAN - plan operacji

OPSCEN - Centrum Operacji

P

PARP - proces planowania i przeglądu

PdP - partnerstwo dla pokoju

POL - oddział ds. polityki

PSO - policyjna opcja strategiczna

S

SWUE - Sztab Wojskowy Unii Europejskiej

T

TUE - Traktat o Unii Europejskiej

U

UA - Unia Afrykańska