KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych (¹), w szczególności jego art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę 2005/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów (²), w szczególności jej art. 13 ust. 2 i ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu monitorowania stosowania przez państwa członkowskie rozporządzenia (WE) nr 725/2004 Komisja powinna prowadzić inspekcje, które rozpoczną się po upływie sześciu miesięcy od wejścia w życie tego rozporządzenia. Organizacja inspekcji pod nadzorem Komisji jest niezbędna do weryfikowania skuteczności krajowych systemów kontroli jakości oraz środków, procedur i struktur bezpieczeństwa morskiego.

(2) Zgodnie z art. 13 ust. 3 dyrektywy 2005/65/WE Komisja powinna monitorować stosowanie tej dyrektywy przez państwa członkowskie łącznie z inspekcjami przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004.

(3) Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu, ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (³), powinna zapewnić pomoc techniczną w realizacji zadań Komisji związanych z inspekcją w odniesieniu do statków, stosownych armatorów i uznanych organizacji ds. bezpieczeństwa.

(4) Komisja powinna koordynować harmonogram i przygotowanie swoich inspekcji z państwami członkowskimi. Zespoły inspektorów Komisji mogą obejmować kwalifikowanych inspektorów krajowych, udostępnionych przez państwa członkowskie.

(5) Inspekcje Komisji powinny być prowadzone zgodnie z ustaloną procedurą, obejmującą standardową metodologię.

(6) Dane szczególnie chronione dotyczące inspekcji powinny być traktowane jako informacje niejawne.

(7) W związku z tym, należy uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 884/2005 z dnia 10 czerwca 2005 r. ustanawiające procedury prowadzania inspekcji Komisji w zakresie ochrony żeglugi i portów (⁴).

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 725/2004,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia procedury prowadzenia inspekcji Komisji w celu monitorowania stosowania przez państwa członkowskie rozporządzenia (WE) nr 725/2004 na poziomie każdego państwa członkowskiego oraz inspekcji poszczególnych obiektów portowych i stosownych przedsiębiorstw.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia także procedury monitorowania przez Komisję wykonania dyrektywy 2005/65/WE łącznie z inspekcjami na poziomie państw członkowskich oraz obiektów portowych w odniesieniu do portów określonych w art. 2 ust. 11 niniejszego rozporządzenia.

Inspekcje są prowadzone w sposób przejrzysty, skuteczny, zharmonizowany i spójny.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) [1] „inspekcja Komisji” oznacza badanie przez inspektorów Komisji systemów, środków, procedur i struktur krajowego bezpieczeństwa morskiego państw członkowskich w celu ustalenia przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz stosowania przez nie dyrektywy 2005/65/WE. Może ona obejmować inspekcje portów, obiektów portowych, statków oraz właściwych organów ds. ochrony na morzu lub przedsiębiorstw, zgodnie z definicją w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 725/2004. Może ona również obejmować inspekcje uznanych organizacji ochrony, zgodnie z definicją w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz w załączniku IV do dyrektywy 2005/65/WE dotyczącym uznanych organizacji ochrony;

2) [2] „inspektor Komisji” oznacza osobę spełniającą kryteria określone w art. 7, zatrudnioną przez Komisję lub Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa Morskiego lub inspektora krajowego, upoważnionego przez Komisję do uczestnictwa w inspekcjach Komisji, wymienioną w wykazie sporządzonym przez państwa członkowskie lub państwa EFTA;

3) „inspektor krajowy" oznacza osobę zatrudnioną przez państwo członkowskie w charakterze inspektora bezpieczeństwa morskiego, wykwalifikowaną zgodnie z wymogami tego państwa członkowskiego;

4) „obiektywny dowód" oznacza informacje ilościowe lub jakościowe, dokumenty i ustalenia dotyczące bezpieczeństwa lub obecności i wdrażania wymogu określonego w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004 lub dyrektywie 2005/65/WE, oparte na obserwacjach, pomiarach lub testach, których wyniki można sprawdzić;

5) „obserwacja" oznacza ustalenie, dokonane podczas inspekcji Komisji i potwierdzone za pomocą obiektywnych dowodów;

6) „niezgodność" oznacza, że odnotowano sytuację, w której obiektywne dowody wskazują na niewypełnienie wymogu określonego w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004 lub dyrektywie 2005/65/WE i która wymaga podjęcia czynności naprawczych;

7) „istotna niezgodność" oznacza możliwe do zidentyfikowania odchylenie stanowiące poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa morskiego, wymagające natychmiastowych czynności naprawczych i obejmuje brak skuteczności i systematyczności we wdrażaniu wymogu określonego w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004 lub dyrektywie 2005/65/WE;

8) „punkt koordynacji" oznacza organ wyznaczony przez każde państwo członkowskie działający jako punkt kontaktowy dla Komisji i pozostałych państw członkowskich, a także ułatwiający, monitorujący i informujący o stosowaniu środków bezpieczeństwa morskiego ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004 oraz środków ochrony portów ustanowionych w dyrektywie 2005/65/WE;

9) „stosowne przedsiębiorstwo" oznacza podmiot, który musi wyznaczyć oficera ochrony armatora, oficera ochrony statku lub oficera ochrony obiektu portowego, lub który odpowiada za realizację planu ochrony statku lub planu ochrony obiektu portowego bądź został wyznaczony przez państwo członkowskie jako uznana organizacja ds. bezpieczeństwa;

10) „test" oznacza próbę środków bezpieczeństwa morskiego, polegającą na symulacji zamiaru popełnienia aktu bezprawnego w celu zbadania skuteczności we wdrażaniu obowiązujących środków ochrony;

11) [3] „port” oznacza obszar w granicach określonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 3 dyrektywy 2005/65/WE, o których poinformowano Komisję zgodnie z art. 12 tej dyrektywy;

12) [4] „tymczasowy środek naprawczy” oznacza tymczasowy środek lub szereg środków w celu ograniczenia w największym możliwym zakresie skutków poważnego naruszenia lub naruszenia wykrytego podczas inspekcji, do czasu kiedy możliwe będzie całkowite usunięcie naruszenia;

13) [5] „informacja niejawna” oznacza zidentyfikowaną lub możliwą do zidentyfikowania informację uzyskaną podczas przeprowadzania inspekcji, której ujawnienie może spowodować naruszenie zasad bezpieczeństwa, uznaną za niejawną zgodnie z przepisami decyzji Komisji (UE, Euratom) 2015/444 (⁵) lub zgodnie z odnośnymi przepisami krajowymi państw członkowskich;

14) [6] „dane szczególnie chronione, ale niebędące informacjami niejawnymi” oznaczają dane związane z inspekcjami lub informacje uzyskane podczas przeprowadzania inspekcji, których ujawnienie może spowodować naruszenie zasad bezpieczeństwa i które mogą być udostępniane jedynie na zasadzie ograniczonego dostępu;

15) [7] „niepotwierdzone” oznacza ustalenie dokonane podczas inspekcji Komisji, które wskazuje na niewypełnienie przepisów rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub dyrektywy 2005/65/WE, ale nie jest poparte obiektywnymi dowodami;

16) [8] „komitet” oznacza komitet ustanowiony na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 725/2004;

17) [9] „przedstawiciel państwa bandery” oznacza członka właściwych organów państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa statek lub przedstawiciela uznanej organizacji ds. bezpieczeństwa, jeżeli jest wyznaczony przez to państwo członkowskie.

ROZDZIAŁ II

WYMAGANIA OGÓLNE

Artykuł 3

Współpraca państw członkowskich

[10] 1. Bez uszczerbku dla obowiązków Komisji, państwa członkowskie współpracują z Komisją w realizacji jej zadań związanych z inspekcją, w fazie przygotowania, kontroli i sprawozdawczości.

2. Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby powiadomienia o inspekcji:

a) podlegały rygorystycznym środkom bezpieczeństwa w celu zagwarantowania ich nieujawniania, aby przebieg procesu inspekcji nie został zagrożony; oraz

b) były udostępniane zainteresowanym stronom na zasadzie ograniczonego dostępu.

Artykuł 4

Wykonywanie uprawnień Komisji

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby inspektorzy Komisji byli w stanie wykonywać swoje uprawnienia do kontrolowania działań w zakresie bezpieczeństwa morskiego prowadzonych przez wszelkie właściwe organy na mocy rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub dyrektywy 2005/65/WE oraz wszelkie stosowne przedsiębiorstwa.

2. [11] Każde państwo członkowskie zapewnia, aby inspektorzy Komisji otrzymali, na żądanie, szybki dostęp do wszelkiej stosownej dokumentacji związanej z kwestiami bezpieczeństwa niezbędnej do realizacji zadań związanych z inspekcją, w szczególności do:

a) krajowego programu wykonania rozporządzenia (WE) nr 725/2004, o którym mowa w art. 9 ust. 3 tego rozporządzenia;

b) najbardziej aktualnych danych dostarczonych przez punkt koordynacji i raportów kontrolnych, o których mowa w art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 725/2004;

c) wyników monitorowania przez państwo członkowskie realizacji planów ochrony portów;

d) odpowiednich ocen dotyczących ochrony statków, portów i obiektów portowych oraz odpowiednich planów ochrony statków, portów i obiektów portowych, a także rejestrów szkoleń i ćwiczeń dotyczących statków, portów i obiektów portowych, podczas gdy Komisja przeprowadza inspekcję;

e) powiadomień przez państwa członkowskie o decyzjach, o których mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004, podjętych po obowiązkowej ocenie ryzyka w odniesieniu do bezpieczeństwa;

f) wszelkich zaleceń, instrukcji lub procedur określonych przez państwo członkowskie w celu wykonania rozporządzenia (WE) nr 725/2004 i dyrektywy 2005/65/WE.

3. W przypadku, gdy inspektorzy Komisji napotkają trudności w wykonywaniu swoich obowiązków, zainteresowane państwa członkowskie, wszelkimi środkami, w ramach swoich uprawnień, udzielają Komisji pomocy w ukończeniu realizacji zadania.

Artykuł 5

Uczestnictwo inspektorów krajowych w inspekcjach Komisji

1. [12] W porozumieniu z Komisją, o ile jest to wykonalne, państwa członkowskie udostępniają inspektorów krajowych, mogących uczestniczyć w inspekcjach Komisji, włącznie z fazą ich przygotowania i sprawozdawczości.

2. Inspektor krajowy nie uczestniczy w inspekcjach Komisji państwa członkowskiego, w którym jest zatrudniony.

3. Każde państwo członkowskie dostarcza Komisji wykaz inspektorów krajowych, których Komisja może zaprosić do udziału w swoich inspekcjach.

Wykaz jest aktualizowany najpóźniej do końca czerwca każdego roku.

4. Komisja przekazuje Komitetowi, ustanowionemu na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 (dalej zwanemu „Komitetem"), wykaz, o którym mowa w ust. 3 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

5. [13] Wnioski o udział inspektorów krajowych w inspekcjach Komisji są przekazywane w odpowiednim terminie, zazwyczaj na co najmniej dwa miesiące przed wyznaczonym terminem inspekcji.

6. Zgodnie z przepisami wspólnotowymi koszty wynikające z udziału inspektorów krajowych w inspekcjach Komisji pokrywa Komisja.

Artykuł 6

Pomoc techniczna Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Morskiego w inspekcjach Komisji

[14] Udzielając Komisji pomocy technicznej na mocy art. 2 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1406/2002, Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa Morskiego udostępnia ekspertów technicznych celem uczestniczenia w inspekcjach Komisji, włącznie z fazą ich przygotowania i sprawozdawczości.

Artykuł 7

Kwalifikacje i szkolenie inspektorów Komisji

1. Inspektorzy Komisji posiadają odpowiednie kwalifikacje obejmujące wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne w dziedzinie bezpieczeństwa morskiego. W skład odpowiednich kwalifikacji wchodzą:

a) dobra znajomość zagadnień związanych z bezpieczeństwem morskim oraz ich zastosowania w odniesieniu do badanych działań;

b) [15] dobra znajomość operacyjna technologii i technik związanych z bezpieczeństwem;

c) wiedza na temat zasad, procedur i technik prowadzenia inspekcji;

d) [16] znajomość operacyjna badanych czynności;

e) [17] znajomość wymogów dotyczących zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony w pracy w środowisku morskim;

f) [18] znajomość głównych wymogów prawnych mających zastosowanie w dziedzinie bezpieczeństwa morskiego.

2. Aby zakwalifikować się do udziału w inspekcjach prowadzonych przez Komisję, inspektorzy Komisji muszą ukończyć, z pomyślnym wynikiem, szkolenie przygotowujące do prowadzenia tego typu inspekcji. Inspektorzy Komisji odbywają okresowe szkolenia przynajmniej co pięć lat w celu aktualizacji swojej wiedzy. [19]

W przypadku inspektorów krajowych działających w charakterze inspektorów Komisji, konieczne jest ukończenie przez nich szkolenia, które jest:

a) akredytowane przez Komisję;

b) wstępne i powtarzające się;

c) zapewnia standard pracy adekwatny do celów związanych z kontrolowaniem, czy środki ochrony są wdrażane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004 i dyrektywą 2005/65/WE.

3. Komisja zapewnia, aby inspektorzy Komisji spełniali kryteria określone w ust. 1 i 2.

4. [20] Jeżeli podczas poprzedniej inspekcji zachowanie lub działanie inspektora nie spełniało wymogów niniejszego rozporządzenia, inspektor ten nie będzie już więcej wyznaczany do realizacji zadań związanych z inspekcją Komisji.

ROZDZIAŁ III

PROCEDURY PROWADZENIA INSPEKCJI KOMISJI

Artykuł 8

Informowanie o inspekcjach

1. [21] Komisja powiadamia o inspekcji punkt koordynacji państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona inspekcja, z wyprzedzeniem co najmniej sześciu tygodni.

Komisja może przekazać do punktu koordynacji – równolegle do powiadomienia o inspekcji – kwestionariusz przedinspekcyjny do wypełnienia przez właściwy organ, wraz z wnioskiem o wszelkie stosowne dokumenty. Wypełniony kwestionariusz i żądane dokumenty są przekazywane Komisji co najmniej dwa tygodnie przed planowanym terminem rozpoczęcia inspekcji.

Okres powiadomienia, przewidziany w akapicie pierwszym, można skrócić do nie mniej niż dwóch tygodni, jeśli Komisja działa w odpowiedzi na wyjątkowe zdarzenie, które może mieć istotny wpływ na ogólny poziom bezpieczeństwa morskiego w Unii Europejskiej, a także jeżeli Komisja konsultowała się z odpowiednim punktem koordynacji przed wysłaniem powiadomienia. W takim przypadku akapit drugi nie ma zastosowania.

2. Punkt koordynacji powiadamia się z wyprzedzeniem o planowanym zakresie inspekcji Komisji.

W przypadku inspekcji obiektów portowych punkt koordynacji jest informowany, czy:

a) inspekcja obejmować będzie statki znajdujące się w obiektach portowych lub w innych częściach portu; oraz

b) inspekcja obejmować będzie monitorowanie portu zgodnie z art. 13 ust. 2 dyrektywy 2005/65/WE.

Dla celów lit. b) „monitorowanie" oznacza sprawdzenie, czy przepisy dyrektywy 2005/65/WE zostały wdrożone przez państwa członkowskie oraz przez porty na ich terytorium, które zgłoszono Komisji zgodnie z art. 12 dyrektywy 2005/65/WE. W szczególności monitorowanie oznacza sprawdzenie, czy wszystkie przepisy dyrektywy 2005/65/WE zostały uwzględnione w trakcie przeprowadzania oceny dotyczącej ochrony portu oraz sporządzania planów ochrony portów, a także czy środki ustanowione w tym zakresie są zgodne z przepisami przyjętymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 725/2004 dla obiektów portowych znajdujących się w danych portach.

3. Punkt koordynacji:

a) informuje właściwe organy państwa członkowskiego, w którym odbywa się inspekcja;

b) notyfikuje Komisji nazwy tych właściwych organów.

4. Punkt koordynacji podaje do wiadomości Komisji, na co najmniej 24 godziny przed inspekcją, nazwę państwa bandery oraz numer IMO każdego statku, jaki ma być zacumowany w obiekcie portowym lub porcie notyfikowanym na mocy ust. 2 akapit drugi w trakcie inspekcji.

5. [22] W przypadku gdy państwem bandery jest państwo członkowskie, Komisja bezzwłocznie powiadamia punkt koordynacji tego państwa członkowskiego o tym, że statek może zostać poddany inspekcji, gdy znajdzie się w obrębie obiektu portowego. W przypadku gdy inspekcja ma dotyczyć statku pływającego pod banderą innego państwa członkowskiego niż bandera organu poddawanego inspekcji, Komisja informuje o tym fakcie punkt koordynacji państwa bandery, tak aby możliwe było wprowadzenie niezbędnych rozwiązań praktycznych do przeprowadzenia inspekcji na pokładzie tego statku.

6. W przypadku, gdy inspekcja obiektu portowego ma objąć statek tego państwa członkowskiego jako państwa bandery, punkt koordynacji nawiązuje łączność z Komisją celem potwierdzenia, czy statek będzie zacumowany w obiekcie portowym w czasie trwania inspekcji.

7. W przypadku decyzji o poddaniu kontroli statku, który nie będzie cumował w porcie w trakcie przeprowadzania inspekcji obiektów portowych, Komisja oraz koordynator, wyznaczony na mocy art. 9 ust. 3, uzgadniają przeprowadzenie kontroli innego statku. Statek ten może znajdować się w innym obiekcie portowym na terenie portu. W takim przypadku ust. 5 i 8 niniejszego artykułu nadal mają zastosowanie.

8. Inspekcje Komisji są prowadzone pod auspicjami państwa członkowskiego, w którym znajduje się obiekt portowy stosujący środki kontroli i zgodności zgodnie z prawidłem 9 dotyczącym specjalnych środków dla podniesienia ochrony na morzu Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. ze zmianami (konwencji SOLAS), w przypadku, gdy:

a) państwo bandery statku nie jest państwem członkowskim; lub

b) statek nie został uwzględniony w informacji dostarczonej zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu.

9. [23] W przypadku gdy Komisja uczestniczy w krajowej inspekcji lub weryfikacji statku w lokalizacji poza Unią Europejską, Komisja dokonuje odpowiednich uzgodnień z punktem koordynacji w celu przeprowadzenia inspekcji z przedstawicielem państwa bandery.

W powiadomieniu określa się także ostateczny termin odesłania do Komisji wypełnionego kwestionariusza i dokumentów, o których mowa w art. 4 ust. 2.

Artykuł 9

Przygotowanie inspekcji

1. Inspektorzy Komisji podejmują działania przygotowawcze w celu zapewnienia skuteczności, prawidłowości i spójności inspekcji.

2. Komisja przekazuje punktowi koordynacji nazwiska inspektorów Komisji upoważnionych do prowadzenia inspekcji oraz, w stosownych przypadkach, inne dane szczegółowe. Wśród nazwisk znajdzie się nazwisko kierownika zespołu inspekcyjnego, który będzie inspektorem Komisji zatrudnionym przez Komisję.

3. Przy każdej inspekcji punkt koordynacji zapewnia, aby wyznaczono koordynatora do dokonywania praktycznych ustaleń związanych z podejmowanymi działaniami inspekcyjnymi. W trakcie inspekcji kierownik zespołu będzie pierwszą osobą, z którą kontaktować będzie się koordynator.

Artykuł 10

Prowadzenie inspekcji

1. [24] Stosowanie się przez państwa członkowskie do wymagań w odniesieniu do bezpieczeństwa morskiego, ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 725/2004 i w dyrektywie 2005/65/WE, jest monitorowane przy zastosowaniu standardowej metodyki.

2. [25] Podczas przeprowadzania inspekcji inspektorom Komisji przez cały czas towarzyszy przedstawiciel odpowiedniego właściwego organu. Przedstawiciel ten nie może niekorzystnie wpływać na efektywność lub skuteczność inspekcji.

Inspekcje prowadzone są w sposób w najmniejszym możliwym stopniu zakłócający płynność działalności komercyjnej. Aby to osiągnąć, w stosownych przypadkach i za uprzednią zgodą państwa bandery i kapitana statku, inspekcja statku, która rozpoczęła się w porcie, może być kontynuowana po opuszczeniu portu przez statek.

Jeśli statek poddawany inspekcji zapewnia regularne przewozy międzynarodowe między dwoma lub większą liczbą państw członkowskich, inspekcja może również dotyczyć operacji przyjmowania na pokład i schodzenia na ląd mających zastosowanie do pasażerów i pojazdów w każdym punkcie docelowym podróży. W takim przypadku Komisja powiadamia o inspekcji punkt koordynacji portu przeznaczenia w państwie członkowskim zgodnie z art. 8 ust. 1.

3. W przypadku, gdy inspekcja ma odbyć się na statku w obiekcie portowym, a państwo bandery tego statku nie jest państwem członkowskim obiektu portowego, państwo członkowskie obiektu portowego zapewnia, aby podczas inspekcji statku inspektorom Komisji towarzyszył urzędnik reprezentujący organ, o którym mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 725/2004.

4. Inspektorzy Komisji powinni posiadać przy sobie dowód tożsamości uprawniający do prowadzenia inspekcji w imieniu Komisji. Państwa członkowskie zapewniają, aby inspektorzy Komisji mogli uzyskać dostęp do wszystkich obszarów, do których muszą wejść w celu przeprowadzenia inspekcji.

5. Test wykonuje się dopiero po przekazaniu i uzgodnieniu z punktem koordynacji jego zakresu i celu. Punkt koordynacji podejmuje się niezbędnej koordynacji działań związanych z testem z zainteresowanymi właściwymi organami.

6. [26] Nie naruszając postanowień art. 11, inspektorzy Komisji przekazują na miejscu nieformalne ustne streszczenie swoich obserwacji, jeśli jest to stosowne i praktycznie możliwe.

Odpowiedni punkt koordynacji jest niezwłocznie informowany o wszelkich istotnych niezgodnościach z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004 lub dyrektywą 2005/65/WE, ujawnionych w trakcie inspekcji Komisji, przed przekazaniem sprawozdania z inspekcji zgodnie z art. 11.

Jednak w przypadkach gdy inspektor Komisji przeprowadzający inspekcję statku stwierdzi istotne niezgodności wymagające podjęcia działań zgodnie z art. 16, kierownik zespołu niezwłocznie informuje o tym na piśmie odpowiednie punkty koordynacji.

7. [27] Inspektorzy Komisji przeprowadzają inspekcje w sposób sprawny i skuteczny, poświęcając należytą uwagę bezpieczeństwu i ochronie.

Artykuł 11

Sprawozdanie z inspekcji

1. W ciągu sześciu tygodni od ukończenia inspekcji Komisja przekazuje państwu członkowskiemu sprawozdanie z inspekcji. W razie konieczności sprawozdanie to może zawierać wyniki monitorowania portu prowadzonego zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b).

2. W przypadku, gdy inspekcja obiektu portowego objęła statek, odpowiednie części sprawozdania z inspekcji zostają również przesłane do państwa członkowskiego, które jest państwem bandery.

3. Państwo członkowskie przekazuje kontrolowanym jednostkom odpowiednie obserwacje poczynione podczas inspekcji. Jednak samo sprawozdanie z inspekcji nie jest przesyłane podmiotom podlegającym inspekcji.

4. [28] Przy ocenie stosowania rozporządzenia (WE) nr 725/2004 i dyrektywy 2005/65/WE zgodnie z niniejszym rozporządzeniem każde ustalenie klasyfikuje się do jednej z następujących kategorii:

a) zgodne;

b) zgodne, ale wskazana jest poprawa;

c) niezgodne;

d) istotna niezgodność;

e) niepotwierdzone.

5. [29] W sprawozdaniu szczegółowo omówione są ustalenia z inspekcji zaklasyfikowane jako „istotna niezgodność”, „niezgodność”, „zgodne, ale wskazana jest poprawa” oraz „niepotwierdzone” dotyczące wdrażania rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub dyrektywy 2005/65/WE zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Sprawozdanie może zawierać zalecenia dotyczące działań naprawczych.

Artykuł 12

Odpowiedź państwa członkowskiego

1. W ciągu trzech miesięcy od daty wysłania sprawozdania z inspekcji, państwo członkowskie przekazuje Komisji na piśmie odpowiedź na sprawozdanie. Odpowiedź ta:

a) odnosi się do obserwacji i zaleceń; oraz

b) zawiera plan działań, określający działania do podjęcia w celu usunięcia ujawnionych niedociągnięć i nieprzekraczalne terminy ich wykonania.

2. W przypadku, gdy sprawozdanie z inspekcji nie stwierdza żadnych niezgodności lub istotnych niezgodności z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004 lub dyrektywą 2005/65/WE, nie wymaga się odpowiedzi.

3. [30] Jeżeli państwo członkowskie proponuje natychmiastowe działania naprawcze w celu usunięcia stwierdzonej istotnej niezgodności, niezwłocznie powiadamia o nich Komisję, zanim Komisja wyda swoje sprawozdanie z inspekcji. W takim przypadku w sprawozdaniu należy podać działania naprawcze podjęte przez dane państwo członkowskie. Jeżeli podjęte zostaną tylko środki tymczasowe, państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję, a także informuje o terminie wdrożenia kompletnych i ostatecznych działań naprawczych.

Artykuł 13

Działania podejmowane przez Komisję

1. W przypadku niezgodności lub istotnej niezgodności z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004 lub dyrektywą 2005/65/WE, po otrzymaniu odpowiedzi państwa członkowskiego, Komisja może podjąć jakiekolwiek z następujących kroków:

a) przekazać uwagi państwu członkowskiemu lub poprosić o dalsze wyjaśnienia, aby uzyskać wyjaśnienie dotyczące całości lub części odpowiedzi;

b) przeprowadzić inspekcję lub monitorowanie w celu sprawdzenia realizacji działań naprawczych, przekazując informację o planowanej inspekcji z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem;

c) wszcząć postępowanie w sprawie naruszenia w stosunku do zainteresowanego państwa członkowskiego.

2. W przypadku planowanej inspekcji sprawdzającej na statku państwo członkowskie będące państwem bandery, o ile to możliwe, informuje Komisję o portach pośrednich, w których będzie cumować statek, aby Komisja mogła podjąć decyzję, gdzie i kiedy ma być przeprowadzona inspekcja sprawdzająca.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 14

Poufność informacji

[31] Zgodnie z obowiązującymi zasadami mającymi zastosowanie przy przeprowadzaniu inspekcji w zakresie bezpieczeństwa morskiego, Komisja podejmuje stosowne działania w celu ochrony informacji niejawnych, do których ma dostęp lub które zostały jej przekazane przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie podejmują równoważne działania zgodnie ze swoim odpowiednim ustawodawstwem krajowym.

Dane szczególnie chronione, ale niebędące informacjami niejawnymi mogą być wymieniane między państwami członkowskimi i Komisją, pod warunkiem że będą one chronić te informacje zgodnie z wymogami, które mają zastosowanie do zagwarantowania ich poufności.

Artykuł 15

Program inspekcji Komisji

[32] 1. Komisja zwraca się do komitetu o poradę odnośnie do priorytetów w realizacji programu inspekcji.

2. Komisja regularnie informuje komitet o realizacji programu inspekcji, jak również o wynikach inspekcji. Komisja dzieli się z państwami członkowskimi dobrymi praktykami zaobserwowanymi w trakcie inspekcji.

Sprawozdania z inspekcji są zazwyczaj udostępniane komitetowi:

a) niezwłocznie po otrzymaniu odpowiedzi od państwa członkowskiego na mocy art. 12 ust. 1, oraz

b) jeśli sprawa zostanie zamknięta.

Artykuł 16

Informowanie państw członkowskich o istotnych niezgodnościach

W przypadku gdy inspekcja ujawni istotną niezgodność z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004 lub dyrektywą 2005/65/WE, która ma znaczący wpływ na ogólny poziom bezpieczeństwa morskiego w Unii, i niezgodności tej nie można będzie natychmiast usunąć, przynajmniej za pomocą tymczasowych środków naprawczych, Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie po powiadomieniu zainteresowanego państwa członkowskiego o tej istotnej niezgodności. [33]

W momencie usunięcia niezgodności, zgłoszonej pozostałym państwom członkowskim zgodnie z niniejszym artykułem, w zakresie satysfakcjonującym Komisję, Komisja niezwłocznie informuje o tym fakcie pozostałe państwa członkowskie.

Artykuł 17

Przegląd

Komisja dokonuje regularnie przeglądu swojego systemu inspekcji, a w szczególności jego skuteczności.

Artykuł 18

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 884/2005 zostaje uchylone.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 kwietnia 2008 r.