ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 22/2008
z dnia 11 stycznia 2008 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji tusz owczych
(Wersja skodyfikowana)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2529/2001 z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa baraniego i koziego (1),
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2137/92 z dnia 23 lipca 1992 r. dotyczące wspólnotowej skali stosowanej przy klasyfikacji tusz owczych i określaniu wspólnotowych norm jakości świeżych lub schłodzonych tusz owczych oraz przedłużające stosowanie rozporządzenia (EWG) nr 338/91 (2), w szczególności jego art. 2, art. 4 ust. 3, art. 5, 6 i 7 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 461/93 z dnia 26 lutego 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali stosowanej przy klasyfikacji tusz owczych (3) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.
(2) Rozporządzenie (EWG) nr 2137/92 ustanowiło obowiązującą na obszarze całej Wspólnoty normę dotyczącą klasyfikacji, mającą na celu poprawę przejrzystości rynku w sektorze mięsa baraniego. Potrzebne są szczegółowe zasady dla ustalania cen rynkowych określanych na podstawie tej normy dotyczącej klasyfikacji. Należy stworzyć przepisy w sprawie ustalania cen rynkowych we właściwym momencie procesu sprzedaży. Punkt ten należy ustalić na moment przybycia do rzeźni. Aby zapewnić jednolitą klasyfikację tusz owczych we Wspólnocie, konieczne jest uściślenie definicji klas budowy tusz, klas okrywy tłuszczowej oraz barwy.
(3) Należy stworzyć system zgłaszania cen ustalanych na podstawie klasyfikacji dokonywanej w rzeźni niezwłocznie po uboju. Wymaga to właściwego systemu identyfikowania tusz.
(4) Klasyfikacja powinna być prowadzona przez odpowiednio wykwalifikowany personel. Wiarygodność klasyfikacji musi być skutecznie kontrolowana w celu zapewnienia jej jednolitego stosowania.
(5) W celu zapewnienia jednolitego stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji we Wspólnocie rozporządzenie (EWG) nr 2137/92 przewiduje prowadzenie inspekcji na miejscu przez wspólnotową grupę inspekcyjną.
(6) Konieczne jest ustalenie szczegółowych zasad określania składu grupy oraz przeprowadzania inspekcji na miejscu.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owiec i Kóz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Ceną rynkową ustalaną na podstawie wspólnotowej klasyfikacji tusz owczych, o której mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2137/92, jest cena w chwili przybycia do rzeźni, bez podatku od wartości dodanej płaconego dostawcy za mięso jagnięce pochodzenia wspólnotowego. Cena jest wyrażana za 100 kg wagi tusz, przygotowanych zgodnie ze wzorcowym sposobem prezentacji przewidzianym w art. 2 tego rozporządzenia, zważonych i sklasyfikowanych na haku w rzeźni.
2. Uwzględnianą wagą jest waga tuszy ciepłej, skorygowana w celu uwzględnienia strat na wadze podczas chłodzenia. Państwa członkowskie informują Komisję o stosowanych czynnikach korygujących.
3. W przypadku gdy prezentacja tusz po zważeniu i sklasyfikowaniu na haku różni się od wzorcowego sposobu prezentacji, państwa członkowskie dostosowują wagę tuszy, stosując współczynniki korygujące, przewidziane w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2137/92. Państwa członkowskie informują Komisję o zastosowanych współczynnikach korygujących.
Jednakże dla kategorii określonych w załączniku III do tego rozporządzenia państwa członkowskie mogą podawać ceny za 100 kg tych tusz, przygotowanych zgodnie z miejscowym zwyczajem. W takim przypadku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o różnicach między tą prezentacją a prezentacją wzorcową.
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie, w których roczna produkcja mięsa baraniego przekracza 200 ton, przekazują Komisji poufny wykaz rzeźni lub innych przedsiębiorstw uczestniczących w ustalaniu cen zgodnie ze wspólnotową skalą klasyfikacji, zwanych dalej „przedsiębiorstwami uczestniczącymi”, wraz ze wskazaniem ich rocznej wydajności.
2. Państwa członkowskie określone w ust. 1 informują Komisję najpóźniej w każdy czwartek o średnich cenach, w euro lub w walucie krajowej, dla każdej kategorii mięsa jagnięcego figurującego we wspólnotowej skali klasyfikacji i dla każdego z przedsiębiorstw uczestniczących, zanotowanych w tygodniu poprzedzającym tydzień, w którym informacja jest podawana, wykazując ilość w ramach każdej kategorii. Jednakże, jeżeli dana kategoria nie przekracza 1 % całości, ceny nie muszą być podawane. Państwa członkowskie informują również Komisję o średnich cenach, na podstawie wagi, dla całego sklasyfikowanego mięsa jagnięcego w każdej kategorii branej pod uwagę przy zgłaszaniu cen.
Jednakże państwa członkowskie są upoważnione do podziału ceny podawanej na podstawie wagi według klas budowy tusz i okrywy tłuszczowej przewidzianych w załączniku. Określenie „jakość” oznacza kombinację klasy budowy tusz i otłuszczenia.
Artykuł 3
Przepisy uzupełniające, określone w art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2137/92, są dla klas budowy tusz i okrywy tłuszczowej zgodne z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia. Barwa mięsa, określona w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2137/92, jest ustalana na boku tuszy, na rectus abdominus, poprzez odniesienie do znormalizowanej skali barw.
Artykuł 4
1. Klasyfikacja jest przeprowadzana najpóźniej w jedną godzinę po uboju.
2. Określona w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2137/92 identyfikacja tusz i półtusz zaklasyfikowanych według wspólnotowej skali klasyfikacji tusz owczych w przedsiębiorstwach uczestniczących przeprowadzana jest za pomocą znakowania wskazującego na kategorię oraz klasę budowy tusz i okrywy tłuszczowej.
Znakowanie to jest dokonywane przez ostemplowanie, przy użyciu nieusuwalnego, nietoksycznego tuszu, zgodnie z metodą zatwierdzoną przez właściwe władze krajowe.
Kategorie są oznaczone następująco:
a) L: tusze owiec w wieku poniżej 12 miesięcy (mięso jagnięce);
b) S: tusze innych owiec.
3. Państwa członkowskie mogą zezwolić na zastąpienie znakowania trwale przymocowanymi etykietami, na których nie jest możliwe wprowadzanie jakichkolwiek zmian.
Artykuł 5
1. Państwa członkowskie zapewniają, by klasyfikacja była dokonywana przez odpowiednio wykwalifikowanych pracowników technicznych. Państwa członkowskie wyznaczą takie osoby w drodze procedury udzielania zgody albo wyznaczając w tym celu odpowiedzialny organ.
2. Dokonywanie klasyfikacji w przedsiębiorstwach uczestniczących jest kontrolowane na miejscu, bez wcześniejszego uprzedzenia, przez organ wyznaczony przez państwo członkowskie i niezależny od przedsiębiorstwa uczestniczącego. Kontrole te muszą być przeprowadzane przynajmniej raz na trzy miesiące we wszystkich przedsiębiorstwach uczestniczących prowadzących klasyfikację i muszą obejmować co najmniej 50 losowo wybranych tusz.
Jednakże, tam gdzie organ odpowiedzialny za kontrolę jest jednocześnie tym, który odpowiada za dokonywanie klasyfikacji, lub w przypadku gdy nie podlega on władzy organu publicznego, kontrole przewidziane w akapicie pierwszym muszą być prowadzone pod fizycznym nadzorem organu publicznego na tych samych warunkach i przynajmniej raz w roku. Organ publiczny jest systematycznie informowany o ustaleniach dokonywanych przez organ odpowiedzialny za przeprowadzanie kontroli.
Artykuł 6
Wspólnotowa grupa kontrolna, przewidziana w art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2137/92 (zwana dalej „Grupą”), jest odpowiedzialna za przeprowadzanie inspekcji na miejscu, obejmujących:
a) stosowanie ustaleń odnoszących się do wspólnotowej skali klasyfikacji w odniesieniu do tusz owczych;
b) ustalanie cen rynkowych zgodnie ze skalą klasyfikacji.
Artykuł 7
Grupie przewodniczy jeden z ekspertów Komisji. Państwa członkowskie wyznaczają ekspertów, biorąc pod uwagę ich niezależność oraz wiedzę w dziedzinie klasyfikacji tusz i ustalania cen rynkowych.
Eksperci w żadnym wypadku nie wykorzystują dla własnych potrzeb ani nie ujawniają informacji uzyskanych w związku z ich pracą dla grupy.
Artykuł 8
Inspekcje na miejscu są prowadzone przez delegację grupy w składzie ograniczonym do maksymalnie siedmiu członków. Do tego celu skład grupy ustala się zgodnie z następującymi zasadami:
a) co najmniej dwóch ekspertów Komisji, z których jeden działa jako przewodniczący delegacji;
b) jeden ekspert pochodzący z zainteresowanego państwa członkowskiego;
c) najwyżej czterech ekspertów pochodzących z innych państw członkowskich.
Artykuł 9
1. Inspekcje na miejscu przeprowadza się w regularnych odstępach czasu, a ich częstotliwość może się różnić, w szczególności, zależnie od wielkości produkcji mięsa owczego w kontrolowanym państwie członkowskim, bądź też w zależności od problemów związanych z zastosowaniem skali klasyfikacji.
W razie potrzeby mogą po tych inspekcjach nastąpić kontrole uzupełniające. Liczebność delegacji wyznaczonej do takich kontroli może być zmniejszona.
2. Program wizyt kontrolnych przygotowuje Komisja po konsultacji z państwami członkowskimi. Przy inspekcji mogą być obecni przedstawiciele państwa członkowskiego, na którego terytorium prowadzona jest kontrola.
3. Każde państwo członkowskie organizuje kontrole, które mają być przeprowadzone na jego terytorium, zgodnie z wymaganiami ustalonymi przez Komisję. W tym celu państwo członkowskie na 30 dni przed inspekcją przedstawia Komisji szczegółowy program inspekcji. Komisja może zażądać dokonania zmian w programie.
4. Komisja informuje państwa członkowskie z możliwie największym wyprzedzeniem o programie i planowanym przebiegu każdej kontroli.
5. Po zakończeniu każdej kontroli członkowie delegacji i przedstawiciele państwa członkowskiego, na którego terytorium prowadzona była kontrola, spotykają się, by przedyskutować jej wyniki. Następnie członkowie delegacji opracowują wnioski z kontroli obejmujące punkty określone w art. 6.
6. Przewodniczący delegacji opracowuje sprawozdanie zawierające szczegóły inspekcji i wnioski określone w ust. 5. Sprawozdanie zostaje niezwłocznie przekazane państwu członkowskiemu, w którym przeprowadzono inspekcję, a następnie do pozostałych państw członkowskich.
Artykuł 10
Koszty podróży i pobytu członków grupy pokrywa Komisja zgodnie z zasadami dotyczącymi kosztów podróży i pobytu osób niezwiązanych z Komisją, a powołanych przez nią do pracy w charakterze ekspertów.
Artykuł 11
Rozporządzenie (EWG) nr 461/93 zostaje uchylone.
Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.
Artykuł 12
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 11 stycznia 2008 r.
W imieniu Komisji |
José Manuel BARROSO |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 341 z 22.12.2001, s. 3. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, s. 2). Rozporządzenie (WE) nr 2529/2001 zostanie zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 lipca 2008 r.
(2) Dz.U. L 214 z 30.7.1992, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1). Rozporządzenie (EWG) nr 2137/92 zostanie zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 od dnia 1 stycznia 2009 r.
(3) Dz.U. L 49 z 27.2.1993, s. 70. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 823/98 (Dz.U. L 117 z 21.4.1998, s. 2).
(4) Zob. załącznik II.
ZAŁĄCZNIK I
1. Zgodność pokroju
Rozwój profilu tuszy, szczególnie części podstawowych (ćwierć tylna, grzbiet, łopatka).
Klasa zgodności pokroju | Przepisy uzupełniające |
S | Ćwierć tylna: podwójnie umięśniona. Profile maksymalnie wypukłe Grzbiet: maksymalnie wypukłe, maksymalnie szerokie, maksymalnie grube Łopatka: maksymalnie wypukła i maksymalnie gruba |
E | Ćwierć tylna: bardzo gruba. Profile bardzo wypukłe Grzbiet: bardzo wypukły, bardzo szeroki i bardzo gruby aż do łopatki Łopatka: bardzo wypukła i bardzo gruba |
U | Ćwierć tylna: tgruba. Profile wypukłe Grzbiet: szeroki i gruby aż do łopatki Łopatka: gruba i wypukła |
R | Ćwierć tylna: profile przeważnie proste Grzbiet: grube, ale zwężające się ku łopatce Łopatka: dobrze rozwinięta, ale nie tak gruba |
O | Ćwierć tylna: profile z tendencją do lekkiej wklęsłości Grzbiet: niedostatecznie szeroki i gruby Łopatka: z tendencją do wąskiej. Niedostatecznie gruba |
P | Ćwierć tylna: profile wklęsłe do bardzo wklęsłych Grzbiet: wąski, wklęsły z widocznymi kośćmi Łopatka: wąska, płaska i z widocznymi kośćmi |
1. Okrywa tłuszczowa
Ilość tłuszczu na zewnętrznych i wewnętrznych częściach tuszy.
Klasa okrywy tłuszczowej | Przepisy uzupełniające (1) | ||
1. | Strona zewnętrzna | Brak widocznych śladów tłuszczu | |
Strona wewnętrzna | Część brzuszna | Ślady tłuszczu lub ich brak na nerkach | |
| Część piersiowa | Ślady tłuszczu lub ich brak między żebrami | |
2. | Strona zewnętrzna | Cienka warstwa tłuszczu pokrywa część tuszy, ale może być mniej widoczna na kończynach | |
Strona wewnętrzna | Część brzuszna | Ślady tłuszczu lub jego cienka warstwa okrywa część nerek | |
| Część piersiowa | Mięśnie wyraźnie widoczne między żebrami | |
3. | Strona zewnętrzna | Lekka warstwa tłuszczu pokrywająca większość lub całość tuszy. Lekko pogrubione strefy tłuszczu u nasady ogona | |
Strona wewnętrzna | Część brzuszna | Lekka warstwa tłuszczu okrywa część lub całość nerek | |
| Część piersiowa | Mięśnie wciąż widoczne między żebrami | |
4. | Strona zewnętrzna | Gruba warstwa tłuszczu pokrywająca większą część lub całość tuszy, ale może być cieńsza na kończynach i grubiejąca na łopatkach | |
Strona wewnętrzna | Część brzuszna | Nerki są ukryte w tłuszczu | |
| Część piersiowa | Mięśnie między żebrami mogą być przeniknięte tłuszczem. Na żebrach mogą być widoczne pokłady tłuszczu | |
5. | Strona zewnętrzna | Bardzo gruba powłoka tłuszczu Czasem widoczne nagromadzenie tłuszczu | |
Strona wewnętrzna | Część brzuszna | Nerki ukryte w grubej warstwie tłuszczu | |
| Część piersiowa | Mięśnie między żebrami przeniknięte tłuszczem. Na żebrach widoczne pokłady tłuszczu | |
(1) Przepisów uzupełniające dla jamy brzusznej nie stosuje się do celów załącznika III do rozporządzenia (EWG) nr 2137/92. |
ZAŁĄCZNIK II
Uchylone rozporządzenie i jego zmiana
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 461/93 | (Dz.U. L 49 z 27.2.1993, s. 70) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 823/98 | (Dz.U. L 117 z 21.4.1998, s. 2) |
ZAŁĄCZNIK III
Tabela korelacji
Rozporządzenie (EWG) nr 461/93 | Niniejsze rozporządzenie |
Artykuł 1 ust. 1 i 2 | Artykuł 1 ust. 1 i 2 |
Artykuł 1 ust. 3 zdanie pierwsze i drugie | Artykuł 1 ust. 3 akapit pierwszy |
Artykuł 1 ust. 3 zdanie trzecie i czwarte | Artykuł 1 ust. 3 akapit drugi |
Artykuły 2 i 3 | Artykuły 2 i 3 |
Artykuł 4 ust. 1 | Artykuł 4 ust. 1 |
Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy i drugi | Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy i drugi |
Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci zdanie wprowadzające | Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci zdanie wprowadzające |
Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci tiret pierwsze | Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) |
Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci tiret drugie | Artykuł 4 ust. 2 akapit trzeci lit. b) |
Artykuł 4 ust. 3 | Artykuł 4 ust. 3 |
Artykuły 5, 6 i 7 | Artykuły 5, 6 i 7 |
Artykuł 8 ust. 1 część wprowadzająca | Artykuł 8 część wprowadzająca |
Artykuł 8 ust. 1 tiret pierwsze | Artykuł 8 lit. a) |
Artykuł 8 ust. 1 tiret drugie | Artykuł 8 lit. b) |
Artykuł 8 ust. 1 tiret trzecie | Artykuł 8 lit. c) |
Artykuł 8 ust. 2 | - |
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy zdanie pierwsze | Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy |
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie i trzecie | Artykuł 9 ust. 1 akapit drugi |
Artykuł 9 ust. 1 akapit drugi | Artykuł 9 ust. 2 |
Artykuł 9 ust. 2 | Artykuł 9 ust. 3 |
Artykuł 9 ust. 3 | Artykuł 9 ust. 4 |
Artykuł 9 ust. 4 | Artykuł 9 ust. 5 |
Artykuł 9 ust. 5 | Artykuł 9 ust. 6 |
Artykuł 10 | Artykuł 10 |
- | Artykuł 11 |
Artykuł 11 | Artykuł 12 |
Załącznik | Załącznik I |
- | Załącznik II |
- | Załącznik III |
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00