DYREKTYWA KOMISJI 2007/73/WE
z dnia 13 grudnia 2007 r.
zmieniająca załączniki do dyrektyw Rady 86/362/EWG i 90/642/EWG w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości acetamiprydu, atrazyny, deltametryny, imazalilu, indoksakarbu, pendimetaliny, pimetrozyny, piraklostrobiny, tiakloprydu oraz trifloksystrobiny
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (1), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym w owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni (2), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (3), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie są odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń na środki ochrony roślin stosowane do określonych upraw. Takie zezwolenia muszą być udzielane na podstawie oceny wywoływanych przez nie skutków w zakresie zdrowia ludzi i zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Elementy, które należy uwzględnić podczas przeprowadzania ocen, obejmują narażenie operatora i osoby postronnej oraz wpływ na środowisko lądowe, wodne i powietrzne, jak również wpływ na ludzi i zwierzęta poprzez konsumpcję pozostałości zalegających w uprawach, wobec których je zastosowano.
(2) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) odpowiadają minimalnym ilościom pestycydów zużytym w celu zapewnienia skutecznej ochrony roślin, stosowanym w taki sposób, aby pozostałości były możliwie jak najmniejsze i mieściły się w granicach dopuszczalnych z toksykologicznego punktu widzenia, zwłaszcza pod względem szacunkowego pobrania z dietą.
(3) Tymczasowy NDP dla atrazyny został ustalony w dyrektywie 86/362/EWG dyrektywą Komisji 2007/7/WE (4) do czasu przedłożenia danych przez wnioskodawcę. Po przeprowadzeniu dalszych badań, okazało się, że należy przyznać więcej czasu na uzyskanie danych dotyczących badań pozostałości. Należy zatem przedłużyć ważność tymczasowych NDP dla atrazyny.
(4) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla pestycydów objętych dyrektywą 90/642/EWG powinny być poddawane przeglądowi i mogą zostać zmienione w celu uwzględnienia nowych lub zmienionych zastosowań. Informacje na temat nowych lub zmienionych zastosowań zostały przekazane Komisji, co powinno doprowadzić do zmian w poziomach pozostałości acetamiprydu, deltametryny, indoksakarbu, pendimetaliny, pimetrozyny, piraklostrobiny, tiakloprydu oraz trifloksystrobiny.
(5) Jedno z państw członkowskich powiadomiło Komisję o zamiarze dokonania przeglądu krajowych NDP zgodnie z art. 8 dyrektywy 90/642/EWG w świetle zagrożeń związanych z pobraniem przez konsumentów. Propozycje dokonania przeglądu wspólnotowych NDP zostały przedłożone Komisji.
(6) Długoterminowe narażenie konsumentów na działanie pestycydów, o których mowa w niniejszej dyrektywie, za pośrednictwem produktów żywnościowych mogących zawierać pozostałości tych pestycydów, zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia (5). W oparciu o wspomniane oceny i oszacowania należy ustalić NDP tych pestycydów, aby zapobiec przekraczaniu dopuszczalnego dziennego pobrania.
(7) Ustalono ostrą dawkę referencyjną dla acetamiprydu, deltametryny, imazalilu, indoksakarbu, pendimetaliny, piraklostrobiny i tiakloprydu. Krótkoterminowe narażenie konsumentów na działanie pestycydów, za pośrednictwem każdego z tych produktów żywnościowych mogących zawierać pozostałości tych pestycydów, zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia. Uwzględnione zostały opinie Komitetu Naukowego ds. Roślin (SCP), w szczególności jego opinie i zalecenia dotyczące ochrony zdrowia konsumentów produktów żywnościowych, wobec których stosowane są pestycydy (6). Na podstawie oceny dziennego spożycia, NDP tych pestycydów należy ustalić w taki sposób, aby zapewnić nieprzekraczanie ostrej dawki referencyjnej. W odniesieniu do innych substancji ocena dostępnych informacji wskazuje, że nie jest wymagana ostra dawka referencyjna, a zatem nie jest potrzebna ocena krótkoterminowa.
(8) NDP są ustalane na granicy oznaczalności w przypadku, gdy dozwolone stosowanie środków ochrony roślin nie powoduje powstania wykrywalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach żywnościowych lub na ich powierzchni, lub gdy nie występują dozwolone przypadki stosowania, lub gdy stosowanie dozwolone przez państwa członkowskie nie zostało poparte niezbędnymi danymi, lub gdy stosowanie w państwach trzecich powodujące obecność pozostałości w produktach żywnościowych lub na ich powierzchni, które mogą zostać wprowadzone do obrotu we Wspólnocie, nie zostało poparte niezbędnymi danymi.
(9) Ustalenie lub zmiana tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości na poziomie Wspólnoty nie wyklucza ustalania przez państwa członkowskie tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości acetamiprydu, indoksakarbu, piraklostrobiny, tiakloprydu i trifloksystrobiny, zgodnie z art. 4. ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z jej załącznikiem VI. Uznaje się, że okres czterech lat jest wystarczający na dopuszczenie dalszych zastosowań tych substancji. Tymczasowe wspólnotowe NDP powinny następnie stać się poziomami ostatecznymi.
(10) Konieczne są zatem zmiany NDP ustalonych w dyrektywach 86/362/EWG i 90/642/EWG, które zapewnią właściwy nadzór i kontrolę stosowania przedmiotowych środków ochrony roślin i posłużą ochronie konsumentów. Jeżeli NDP zostały już ustalone w załącznikach do powyższych dyrektyw, należy je odpowiednio zmienić. Natomiast NDP, których do tej pory nie określono, należy ustalić po raz pierwszy.
(11) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje z partnerami handlowymi Wspólnoty na temat nowych NDP, a ich uwagi w tej sprawie zostały uwzględnione.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 90/642/EWG i 86/362/EWG.
(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W dyrektywie 86/362/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
W dyrektywie 90/642/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 3
Państwa członkowskie przyjmą i opublikują najpóźniej do dnia 14 czerwca 2008 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem grupy deltametryny i atrazyny, dla których przyjmą i opublikują wymienione przepisy do dnia 18 grudnia 2007 r., i dla imazalilu, dla którego przepisy przyjmą i opublikują do dnia 14 września 2008 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Państwa członkowskie stosują wymienione przepisy od dnia 15 czerwca 2008 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących deltametryny i atrazyny, które będą stosowane od dnia 19 grudnia 2007 r., i przepisów dotyczących imazalilu, które będą stosowane od dnia 15 września 2008 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 5
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 13 grudnia 2007 r.
W imieniu Komisji |
Markos KYPRIANOU |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/62/WE (Dz.U. L 260 z 5.10.2007, str. 4).
(2) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/62/WE.
(3) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/52/WE (Dz.U. L 214 z 17.8.2007, str. 3).
(4) Dz.U. L 43 z 15.2.2007, str. 19.
(5) Wytyczne dotyczące przewidywania szacunkowego pobrania pozos-tałości pestycydów (zmienione), opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem Kodeksu ds. Pozostałości Pestycydów, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSO/FOS/97.7).
(6)Opinia w sprawie zmian załączników do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG (opinia wydana przez Komitet Naukowy ds. Roślin w dniu 14 lipca 1998 r.). Opinia na temat zmiennych pozostałości pestycydów w owocach i warzywach (opinia wydana przez SCP w dniu 14 lipca 1998 r.) http://europa.eu.int/comm/food/fs/sc/scp/outcome_ppp_en.html
ZAŁĄCZNIK I
W części A załącznika II do dyrektywy 86/362/EWG wiersz odnoszący się do „atrazyny” otrzymuje następujące brzmienie:
Pozostałości pestycydów | Najwyższe dopuszczalne poziomy w mg/kg |
„Atrazyna | 0,1 (t) ZBOŻA |
(t) Tymczasowe NDP ważne do dnia 1 czerwca 2009 r. do czasu przedłożenia danych dotyczących pozostałości przez wnioskodawcę.”. |
ZAŁĄCZNIK II
W części A załącznika II do dyrektywy 90/642/EWG kolumny odnoszące się do acetamiprydu, deltametryny, imazalilu, indoksakarbu, pendimetaliny, pimetrozyny, piraklostrobiny, tiakloprydu oraz trifloksystrobiny otrzymują następujące brzmienie:
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00