RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konwencja o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku, zwana dalej „konwencją NAFO”, została zatwierdzona przez Radę rozporządzeniem (EWG) nr 3179/78 z dnia 28 grudnia 1978 r. dotyczącym zawarcia przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (²) i weszła w życie z dniem 1 stycznia 1979 r.

(2) Konwencja NAFO zapewnia odpowiednie ramy dla wielostronnej współpracy w zakresie racjonalnej ochrony zasobów połowowych i gospodarowania nimi na obszarze określonym przez konwencję.

(3) Na XXV dorocznym posiedzeniu, zorganizowanym w Hali-faksie w dniach 15-19 września 2003 r., NAFO znacznie zrewidowała środki ochrony zasobów i jej egzekwowania mające zastosowanie do statków rybackich prowadzących połowy na obszarach leżących poza granicami krajowej jurysdykcji Umawiających się Stron, na obszarze objętym konwencją.

(4) Do środków tych należą także przepisy służące temu, by statki państw niebędących Umawiającymi się Stronami przestrzegały środków ochrony zasobów i jej egzekwowania i by w ten sposób zapewnić pełne przestrzeganie środków ochrony zasobów i gospodarowania nimi przyjętych przez NAFO.

(5) Wspomniane środki przewidują środki kontrolne, które mają zastosowanie do statków pływających pod banderą Umawiających się Stron i działających na obszarze NAFO, oraz rozwiązania co do inspekcji na morzu i w porcie, a wśród nich: procedury inspekcji i nadzoru oraz procedury postępowania w przypadku stwierdzenia naruszeń, które to procedury muszą być wdrożone przez Umawiające się Strony.

(6) Wspomniane środki przewidują też przeprowadzenie obowiązkowej inspekcji statków państw niebędących Umawiającymi się Stronami, gdy statki te dobrowolnie zawijają do portów Umawiających się Stron, oraz zakaz wyładunku i przeładunku połowów, jeżeli podczas takiej inspekcji stwierdzi się, że połowów tych dokonano z naruszeniem przyjętych przez NAFO środków ochrony zasobów.

(7) Na mocy art. 11 i 12 konwencji NAFO środki te wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. i stają się wiążące dla Umawiających się Stron; Wspólnota powinna więc stosować te środki.

(8) Większość z odnośnych postanowień została przeniesiona do prawa wspólnotowego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1956/88 z dnia 9 czerwca 1988 r. przyjmującym przepisy w sprawie stosowania systemu wspólnej międzynarodowej kontroli przyjętego przez Organizację Rybacką Północno-Zachodniego Atlantyku (³), rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2868/88 z dnia 16 września 1988 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania systemu wspólnej międzynarodowej kontroli przyjętego przez Organizację Rybacką Północno-Zachodniego Atlantyku (⁴), rozporządzeniem Rady (EWG) nr 189/92 z dnia 27 stycznia 1992 r. przyjmującym przepisy w sprawie stosowania niektórych środków kontrolnych przyjętych przez Organizację Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (⁵), rozporządzeniem Rady (WE) nr 3680/93 z dnia 20 grudnia 1993 r. ustanawiającym środki w zakresie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi na obszarze regulowanym, zdefiniowanym w Konwencji w sprawie przyszłej wielostronnej współpracy w dziedzinie rybołówstwa na północno-zachodnim Atlantyku (⁶), rozporządzeniem Rady (WE) nr 3069/95 z dnia 21 grudnia 1995 r. ustanawiającym wspólnotowy system obserwacji na statkach rybackich Wspólnoty Europejskiej na obszarze objętym regulacją Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) (⁷) oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 1262/2000 z dnia 8 czerwca 2000 r. ustanawiającym środki kontrolne w odniesieniu do statków pływających pod banderą państw niebędących Umawiającymi się Stronami Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) (⁸).

(9) Aby skutecznie wprowadzić w życie zrewidowane środki ochrony zasobów i jej egzekwowania przyjęte przez NAFO, należy uchylić wyżej wymienione rozporządzenia i zastąpić je jednym rozporządzeniem, które scali i uzupełni wszystkie przepisy o działalności połowowej wynikające ze zobowiązań Wspólnoty jako Umawiającej się Strony konwencji.

(10) Niektóre przyjęte przez NAFO środki były także wprowadzane do prawa wspólnotowego corocznymi rozporządzeniami o całkowitym dopuszczalnym połowie (TAC) i kwotach, a ostatnio rozporządzeniem Rady (WE) nr 51/ 2006 z dnia 22 grudnia 2005 r. ustalającym wielkości dopuszczalnych połowów na 2006 r. i związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (⁹). Tego rodzaju przepisy, które nie mają tymczasowego charakteru, należy przenieść do niniejszego, nowego rozporządzenia.

(11) W 2002 r. przyjęto rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/ 2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹⁰). Na mocy tego rozporządzenia państwa członkowskie mają kontrolować działalność, którą statki pływające pod ich banderami prowadzą poza wodami terytorialnymi Wspólnoty.

(12) Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (¹¹) stanowi, że każde państwo członkowskie musi dopilnować, by działania jego statków poza wspólnotową strefą połowów były odpowiednio monitorowane, a jeżeli takie są wymogi wspólnotowe – poddawane inspekcjom i nadzorowi w celu zapewnienia przestrzegania zasad wspólnotowych obowiązujących na tych wodach; należy zatem ustalić, że państwa członkowskie, których statki mają zezwolenie na połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO, delegują inspektorów do NAFO, by prowadzili monitorowanie i nadzór, i zapewniają odpowiednie środki do prowadzenia inspekcji.

(13) Aby działalność połowowa na obszarze podlegającym regulacji NAFO była monitorowana, państwa członkowskie, stosując te środki, muszą współpracować zarówno między sobą, jak i z Komisją.

(14) Państwa członkowskie odpowiadają za to, by ich inspektorzy zobowiązani byli do przestrzegania procedur inspekcji ustanowionych przez NAFO.

(15) Aby dodatkowe, przyjęte przez NAFO środki ochrony zasobów i jej egzekwowania, które zaczną obowiązywać Wspólnotę, mogły być wdrożone w terminie wyznaczonym w konwencji NAFO, Rada może na wniosek Komisji zmienić niniejsze rozporządzenie większością kwalifikowaną,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania przez Wspólnotę środków ochrony zasobów i jej egzekwowania przyjętych przez Organizację Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO).

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Przepisy rozdziałów II–V niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do całej działalności połowowej, którą na obszarze podlegającym regulacji NAFO prowadzą – w celach zarobkowych – statki rybackie Wspólnoty poławiające gatunki objęte konwencją NAFO.

2. Środki ochrony zasobów i gospodarowania nimi dotyczące połowu ryb, zwłaszcza pod względem rozmiaru oczek sieci, wymiarów ochronnych oraz obszarów i okresów zamkniętych dla połowów, nie mają zastosowania do statków badawczych działających na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

Artykuł 3

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia

1) „statek rybacki” oznacza statek, który prowadzi lub prowadził działalność połowową, w tym statek przetwórnię oraz statek biorący udział w przeładunku lub innych działaniach służących przygotowaniu do połowów lub z połowami związanych, w tym mowa o połowach eksperymentalnych i badawczych;

2) „statek badawczy” oznacza statek, który stale prowadzi działalność badawczą lub który w zwykłych okolicznościach prowadzi działalność połowową lub stwarza dla tej działalności zaplecze, ale jest wykorzystywany lub wyczarterowany do badań nad rybołówstwem, co zostało odpowiednio zgłoszone;

3) „działalność połowowa” oznacza poławianie, przetwórstwo ryb, przeładunek ryb lub produktów rybnych oraz inne działania służące przygotowaniu do połowów lub związane z połowami na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

4) „inspektor” oznacza inspektora służb kontroli rybołówstwa należących do Umawiających się Stron NAFO, który to inspektor został oddelegowany do programu NAFO wspólnych inspekcji i wspólnego nadzoru;

5) „rejs połowowy” oznacza okres biegnący od chwili, gdy statek wchodzi na obszar podlegający regulacji NAFO, do chwili, gdy wychodzi on z obszaru podlegającego regulacji, a cały połów z obszaru podlegającego regulacji został rozładowany lub przeładowany;

6) „statek państwa niebędącego Umawiającą się Stroną” oznacza statek, którego obecność została zauważona lub w inny sposób stwierdzona i o którym otrzymano informację, że prowadzi działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO, oraz

a) który pływa pod banderą państwa niebędącego Umawiającą się Stroną konwencji NAFO; lub

b) co do którego istnieją uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że nie ma przynależności państwowej.

7) „połowy IUU” oznaczają nielegalną, nieuregulowaną i nie-ewidencjonowaną działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

8) „statek IUU” oznacza statek państwa niebędącego Umawiającą się Stroną prowadzący nielegalną, nieuregulowaną i nieewidencjonowaną działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

9) „wykaz IUU” oznacza wykaz z danymi statków, co do których NAFO stwierdziła, że prowadzą połowy IUU;

10) „obszar podlegający regulacji NAFO” oznacza obszar zdefiniowany w art. I Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku („konwencji NAFO”);

11) „podobszar” oznacza podobszar zdefiniowany w załączniku III do konwencji NAFO;

12) „rejon” oznacza rejon zdefiniowany w załączniku III do konwencji NAFO;

13) „kwota >Inne<” oznacza wspólną kwotę połowową dla statków wspólnotowych i statków pływających pod banderą innych Umawiających się Stron NAFO;

14) „program NAFO” oznacza przyjęty przez NAFO program wspólnych inspekcji i wspólnego nadzoru;

15) „środki NAFO ochrony zasobów i jej egzekwowania” oznacza środki ochrony zasobów i jej egzekwowania przyjęte przez Komisję ds. Rybołówstwa i Radę ds. Ogólnych NAFO;

16) „dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2807/83 (¹²), służący do ewidencjonowania operacji połowowych i połowów;

17) „dziennik produkcyjny” oznacza dziennik służący do ewidencjonowania ilości ryb w formie produktów;

18) „plan ładowni” oznacza szkic lub opis wskazujący pojemność składową wszystkich ładowni i innych pomieszczeń składowych na statku rybackim, wyrażoną w metrach sześciennych;

19) „plan sztauerski” oznacza szkic wskazujący miejsce sztauowania ryb w ładowniach i innych pomieszczeniach składowych na statku rybackim;

20) „przeładunek” oznacza przeniesienie, ponad burtą, dowolnej ilości zasobów rybołówstwa lub jego produktów zatrzymanych na statku, z jednego statku rybackiego na drugi;

21) [1] „połowy denne” oznaczają działalność połowową, przy której narzędzie połowowe dotyka lub prawdopodobnie dotknie dna morskiego w trakcie normalnego wykonywania operacji połowowych;

22) [2] „istniejące obszary połowów dennych” oznaczają obszary, na których zgodnie z danymi VMS i/lub innymi danymi georeferencyjnymi prowadzono połowy denne przez co najmniej dwa lata w okresie referencyjnym obejmującym lata 1987–2007;

23) [3] „nowe obszary połowów dennych” oznaczają inne niż istniejące obszary połowów dennych, w których dokonuje się połowów dennych.

ROZDZIAŁ II

ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 4

Przyłów zatrzymywany na pokładzie

1. Statki rybackie ograniczają przyłów do maksymalnej ilości 2 500 kg lub 10 % (czyli do ilości, która odpowiada wyższej z tych dwóch wartości) w odniesieniu do każdego gatunku, który podlega regulacji NAFO i na który nie przyznano Wspólnocie kwoty.

2. Jeżeli obowiązuje zakaz połowów lub kwota „Inne” została w pełni wyczerpana, przyłów odnośnych gatunków nie może przekroczyć 1 250 kg lub 5 % (czyli poziomu dopowiadającego wyższej z tych dwóch wartości).

3. Odsetki wskazane w ust. 1 i 2 oblicza się jako procentowy udział masy poszczególnych gatunków w całkowitym połowie zatrzymanym na pokładzie. Złowionych krewetek nie uwzględnia się w rachunku wielkości przyłowu poszczególnych gatunków ryb dennych.

Artykuł 5

Przyłów w dowolnym zaciągu

1. Jeżeli odsetek przyłowów w dowolnym zaciągu przekracza wartości procentowe określone w art. 4 ust. 1 i 2, statek niezwłocznie oddala się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje odległość co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po takiej zmianie miejsca przekroczy się w kolejnym zaciągu wspomniane limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie wraca do niego przez co najmniej 60 godzin.

2. Jeżeli w dowolnym zaciągu podczas połowu krewetek całkowity przyłów wszystkich gatunków ryb dennych objętych kwotą przekroczy wagowo 5 % w rejonie 3M lub 2,5 % w rejonie 3L, statek oddala się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje odległość co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po takiej zmianie miejsca przekroczy się w kolejnym zaciągu wspomniane limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie wraca do niego przez co najmniej 60 godzin.

3. Odsetek dozwolonego przyłowu w dowolnym zaciągu oblicza się jako procentowy udział masy każdego gatunku w całkowitym połowie w tym zaciągu.

Artykuł 6

Połowy ukierunkowane i przyłów

1. Kapitanowie statków wspólnotowych nie prowadzą ukierunkowanych połowów gatunków, co do których obowiązują limity przyłowów. Uznaje się, że prowadzono ukierunkowany połów danego gatunku, jeżeli udział masy tego gatunku w dowolnym zaciągu jest procentowo największy.

2. Jeżeli jednak statek prowadzi ukierunkowany połów rai, stosując sieci o legalnym rozmiarze oczek odpowiednim do takich połowów, pierwszy przypadek, w którym w danym zaciągu gatunki objęte limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, uznaje się za zbieg okoliczności. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2.

3. Gdy upłynie 60 godzin od opuszczenia rejonu przez statek zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, kapitan statku wspólnotowego dokonuje próbnego holowania, którego czas nie przekracza 3 godzin. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli w zaciągu z takiego próbnego holowania gatunki objęte limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, połowu takiego nie uznaje się za połów ukierunkowany. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2.

4. [4] Kapitanowie statków wspólnotowych odnotowują współrzędne dotyczące początkowej i końcowej pozycji każdego próbnego zaciągu dokonanego zgodnie z ust. 3.

Artykuł 7

Rozmiary oczek sieci rybackich

1. Stosowanie włoka, który w jakiejkolwiek części swojej sieci ma oczka o rozmiarze poniżej 130 mm, jest zabronione w ukierunkowanych połowach tych gatunków ryb dennych, które wymieniono w załączniku I; zakaz te nie dotyczy połowów gatunku Sebastes mentella, o których mowa w ust. 3. W ukierunkowanych połowach kalmarów (Illex illecebrosus) wspomniany rozmiar oczek może zostać zmniejszony najwyżej do 60 mm. W ukierunkowanych połowach rai (Rajidae) wspomniany rozmiar oczek sieci ulega zwiększeniu przynajmniej do 280 mm w worku włoka oraz do 220 mm we wszystkich innych częściach włoka.

2. Statki poławiające krewetki (Pandalus borealis) używają sieci o oczkach mających rozmiar przynajmniej 40 mm.

3. Statki poławiające pelagiczne karmazyny montela (Sebastes mentella) w podobszarze 2 oraz rejonie F i 3K stosują sieci o minimalnym rozmiarze oczek wynoszącym 100 mm.

4. Statki prowadzące połowy karmazyna w rejonie 3O przy użyciu włoków pelagicznych stosują sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 90 mm.

5. [5] Statki prowadzące ukierunkowany połów gatunków innych niż gatunki wymienione w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu mogą prowadzić połowy gatunków podlegających regulacji, posługując się sieciami o oczkach mniejszych niż określono w tych ustępach, pod warunkiem że spełnione są wymogi dotyczące przyłowów zawarte w art. 4.

Artykuł 8

Sieci znajdujące się na pokładzie

1. Prowadząc ukierunkowane połowy przynajmniej jednego z gatunków podlegających regulacji NAFO, statki wspólnotowe nie mogą mieć na pokładzie sieci o oczkach mniejszych niż określono w art. 7.

2. [6] Jednakże statki wspólnotowe dokonujące połowów poza obszarem podlegającym regulacji NAFO mogą zatrzymywać na pokładzie sieci o oczkach mniejszych niż określono w art. 7, pod warunkiem że sieci te zostały bezpiecznie związane i zwinięte oraz nie są dostępne do bezpośredniego użytku.

Artykuł 9

Dodatkowe uzbrojenie mocowane do sieci

1. Zabrania się stosowania elementów lub narzędzi innych niż opisane w niniejszym artykule, które zatykałyby oczka sieci lub zmniejszały ich rozmiar.

2. Do dolnej części worka włoka można przymocować płótno, tkaninę sieciową lub jakikolwiek inny materiał w celu zminimalizowania uszkodzeń lub zapobiegania im.

3. Narzędzia mogą być przymocowywane do górnej części worka włoka, pod warunkiem iż nie zatykają oczek sieci worka włoka. Stosowanie górnych fartuchów włoka jest ograniczone do sposobów wymienionych w załączniku V [7].

4. Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) stosują kratownice sortujące lub kratownice o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 22 mm. Statki poławiające krewetki północne w rejonie 3L są ponadto wyposażone w łańcuchy przegubowe o długości co najmniej 72 cm, zgodnie z opisem zawartym w załączniku VI.

Artykuł 10

Najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb

1. Ryb z obszaru podlegającego regulacji NAFO, niewymiarowych w świetle wymogów załącznika III, nie wolno przetwarzać, zatrzymywać na pokładzie, przeładowywać, wyładowywać, transportować, składować, sprzedawać, prezentować ani wystawiać na sprzedaż, lecz należy je niezwłocznie po opróżnieniu sieci lub wyciągnięciu z morza z powrotem wypuścić.

2. Jeżeli ilość złowionych niewymiarowych ryb przekracza 10 % całkowitej ilości, to przed ponownym rozpoczęciem połowów statek oddala się co najmniej o pięć mil morskich od miejsca dokonania poprzedniego zaciągu. Uznaje się, że przetworzone ryby, co do których obowiązuje wymiar ochronny i które mierzą mniej niż równoważnik długości określony w załączniku III, pochodzą od ryb niewymiarowych.

Artykuł 11

Przepisy szczególne dotyczące połowów krewetek w rejonie 3L

[8] Połowy krewetek w rejonie 3L są prowadzone na głębokości powyżej 200 metrów.

Artykuł 12

Obszary objęte ograniczeniem połowów

[9] 1. Zabrania się prowadzenia połowów dennych w następujących obszarach:

2. Zamyka się dla wszelkich połowów dennych obszar w rejonie NAFO 3O określony poprzez połączenie następujących współrzędnych (w porządku liczbowym, wracając na końcu do współrzędnej 1):

ROZDZIAŁ IIa

OCHRONA WRAŻLIWYCH EKOSYSTEMÓW MORSKICH

Artykuł 12a

Definicja wrażliwych ekosystemów morskich

[10] Do celów niniejszego rozdziału „wrażliwe ekosystemy morskie” oznaczają:

a) niepowtarzalne ekosystemy morskie lub takie, które zawierają rzadkie gatunki, których utraty nie można zrekompensować podobnymi obszarami lub ekosystemami. Należą do nich:

(i) siedliska gatunków endemicznych;

(ii) siedliska gatunków rzadkich, zagrożonych lub zanikających, które występują wyłącznie w określonych obszarach;

(iii) szkółki i odchowalnie lub wyodrębnione obszary żerowania, hodowli i rozmnażania;

b) ekosystemy morskie niezbędne do przetrwania, funkcjonowania, rozmnażania lub odbudowy stad ryb, poszczególnych etapów rozwoju (np. podłoży dla szkółek i odchowalni lub obszarów chowu) lub gatunków morskich rzadkich, zagrożonych lub zanikających;

c) ekosystemy morskie bardzo narażone na degradację w wyniku działalności antropogenicznej;

d) ekosystemy morskie charakteryzujące się populacjami lub skupiskami gatunków posiadających co najmniej jedną z poniższych cech:

(i) niskie tempo wzrostu;

(ii) późny wiek dojrzewania;

(iii) niską lub nieprzewidywalną rekrutację pokoleń; lub

(iv) długowieczność;

e) ekosystemy morskie, które charakteryzują złożone struktury fizyczne będące wynikiem znaczącej koncentracji elementów biotycznych i abiotycznych. W tych ekosystemach procesy ekologiczne są zazwyczaj w dużym stopniu uzależnione od tych systemów struktur. Ponadto ekosystemy te są bardzo zróżnicowane, co zależy od organizmów wchodzących w skład struktury.

Artykuł 12b

Definicja znaczącego niekorzystnego oddziaływania

Do celów niniejszego rozdziału „znaczące niekorzystne oddziaływanie” oznacza oddziaływanie zagrażające strukturze lub działaniu ekosystemu w jeden z poniższych sposobów:

a) dotkniętym populacjom uniemożliwia naturalną wymianę pokoleń;

b) powoduje długoterminową degradację naturalnej produktywności siedlisk; lub

c) powoduje, na zasadzie nie tylko tymczasowej, znaczną utratę bogactwa gatunków, rodzajów siedlisk lub biocenoz.

Artykuł 12c

Definicja bioindykatorów wrażliwych ekosystemów morskich

Do celów niniejszego rozdziału „bioindykatory wrażliwych ekosystemów morskich” oznaczają kolczniki, gorgonie, pola ukwiałów rurkowych, lofelię i pola piórówek.

Artykuł 12d

Definicja napotkania wrażliwych ekosystemów morskich

Do celów niniejszego rozdziału „napotkanie wrażliwych ekosystemów morskich” oznacza połów - przy określonym zestawie narzędzi - bioindykatorów wrażliwego ekosystemu morskiego w ilości ponad 100 kg żywego korala i/lub 1 000 kg żywej gąbki.

Artykuł 12e

Ocena połowów dennych

1. Państwa członkowskie, których statki zamierzają prowadzić połowy denne w obszarze podlegającym regulacji NAFO, przeprowadzają w 2009 r. ocenę ustalonego i przewidywanego oddziaływania tych połowów na wrażliwe ekosystemy morskie. Państwa członkowskie zezwalają na prowadzenie połowów dennych wyłącznie w przypadku, gdy w ocenie stwierdza się, że połowy te nie będą miały znaczącego niekorzystnego oddziaływania na wrażliwe ekosystemy morskie.

2. Do celów oceny, o której mowa w ust. 1, państwa członkowskie opierają się na najlepszych dostępnych informacjach naukowotechnicznych na temat usytuowania wrażliwych ekosystemów morskich w obszarach, w których ich statki rybackie zamierzają prowadzić połowy. Informacje te obejmują, gdy są dostępne, dane naukowe, na podstawie których można oszacować prawdopodobieństwo występowania takich ekosystemów.

3. Ocena zagrożenia znacznym niekorzystnym oddziaływaniem na wrażliwe ekosystemy morskie, przeprowadzona w ramach oceny, o której mowa w ust. 1, uwzględnia, w stosownych przypadkach, różne warunki panujące w nowych obszarach połowów dennych i w istniejących obszarach połowów dennych.

4. Państwa członkowskie jak najszybciej, lecz nie później niż do dnia 30 czerwca 2009 r., przedkładają Komisji oceny, o których mowa w ust. 1. Wraz z tym należy przedstawić opis środków łagodzących mających zapobiec znacznemu niekorzystnemu oddziaływaniu na wrażliwe ekosystemy morskie. Komisja bezzwłocznie przesyła te informacje Sekretariatowi NAFO.

Artykuł 12f

Połowy denne w nowych obszarach połowów dennych

1. Wszelkie połowy prowadzone w nowych obszarach połowów dennych lub za pomocą narzędzia dennego, z którego nie korzystano wcześniej w danym obszarze, uznaje się za zwiady rybackie i prowadzi się zgodnie z protokołem zwiadów rybackich, o którym mowa w ust. 2.

2. Państwa członkowskie, których statki zamierzają prowadzić połowy w nowych obszarach połowów dennych lub za pomocą narzędzia dennego, z którego nie korzystano wcześniej w danym obszarze, sporządzają protokół zwiadów rybackich zgodnie z wzorem w załączniku XVI [11].

3. Protokół zwiadów rybackich zawiera następujące informacje:

a) plan odłowu określający odławiane gatunki docelowe, daty i obszary. Należy rozważyć możliwość ograniczenia obszaru i nakładu połowowego, tak aby zapewnić prowadzenie połowów w sposób stopniowy w ograniczonym obszarze geograficznym;

b) plan ograniczania ryzyka, w tym środki mające uniemożliwiać znaczne niekorzystne oddziaływanie na wrażliwe ekosystemy morskie, które można napotkać w czasie prowadzenia połowów;

c) plan monitorowania połowu obejmujący zapisy i raporty dotyczące wszystkich złowionych gatunków, 100 % monitorowania przez satelitarne urządzenie lokacyjne i 100 % obecności obserwatorów. Zapisy i raporty muszą być na tyle dokładne, by w razie potrzeby móc przeprowadzić ocenę działalności;

d) plan gromadzenia danych pozwalający rozpoznawać wrażliwe ekosystemy i gatunki morskie w obszarze połowów.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby denne zwiady rybackie podlegały procedurze oceny ustanowionej w art. 12e.

5. Państwa członkowskie przedkładają Komisji protokół zwiadów rybackich, o którym mowa w ust. 2, oraz ocenę, o której mowa w art. 12e ust. 1, a Komisja przesyła je dalej Sekretariatowi NAFO. Państwa członkowskie zapewniają, aby nie zezwalano na zwiady rybackie przed otrzymaniem przez Sekretariat NAFO wymienionych informacji.

Artykuł 12g

Nieprzewidziane napotkanie wrażliwych ekosystemów morskich w istniejących obszarach połowów dennych

1. Jeżeli w trakcie prowadzenia połowów statek prowadzący połowy w istniejących obszarach połowów dennych napotka bioindykatory wrażliwego ekosystemu morskiego, kapitan statku dokonuje oceny ilościowej złowionych bioindykatorów wrażliwego ekosystemu morskiego.

2. Jeżeli ilość bioindykatorów wrażliwego ekosystemu morskiego złowiona w trakcie działań połowowych, takich jak zaciąg włoka lub stawianie sieci skrzelowych lub takli, przekracza progi określone w art. 12d, stosuje się przepisy ustanowione w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

3. Kapitan statku składa w tej sprawie sprawozdanie państwu członkowskiemu bandery, które niezwłocznie przekazuje informacje poprzez Komisję Sekretarzowi Wykonawczemu. Komisja natychmiast ostrzega inne państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w danym obszarze. Właściwe państwa członkowskie natychmiast ostrzegają wszystkie statki rybackie swojej bandery znajdujące się w danym obszarze.

4. Kapitan statku przerywa połowy i oddala się o co najmniej 2 mile morskie, licząc od końca zestawu ciągnionego/stacjonarnego w kierunku miejsca, gdzie możliwość napotkania kolejnego wrażliwego ekosystemu morskiego jest najmniej prawdopodobna. W tym celu kapitan dokonuje możliwie najlepszej oceny w oparciu o wszystkie dostępne źródła informacji.

Artykuł 12h

Nieprzewidziane napotkanie wrażliwych ekosystemów morskich w nowych obszarach połowów dennych

1. Jeżeli w trakcie prowadzenia połowów statek prowadzący połowy w nowych obszarach połowów dennych napotka bioindykatory wrażliwego ekosystemu morskiego, kapitan statku dokonuje oceny ilościowej złowionych bioindykatorów wrażliwego ekosystemu morskiego. Obserwatorzy obecni na statku klasyfikują korale, gąbki i inne organizmy do najniższego możliwego poziomu taksonomicznego.

2. Jeżeli ilość tych gatunków złowiona w trakcie działań połowowych prowadzonych przy pomocy określonego narzędzia, takiego jak włok ciągniony, sieci skrzelowe lub takle, przekracza progi określone w art. 12d, stosuje się przepisy ustanowione w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu.

3. Kapitan statku składa w tej sprawie sprawozdanie państwu członkowskiemu bandery, które niezwłocznie przekazuje informacje poprzez Komisję Sekretarzowi Wykonawczemu. Komisja natychmiast ostrzega inne państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy w danym obszarze. Właściwe państwa członkowskie natychmiast ostrzegają wszystkie statki rybackie swojej bandery znajdujące się w danym obszarze.

4. Wprowadza się tymczasowe zamknięcia obszaru w promieniu dwóch mil od pozycji napotkania zgłoszonej przez statek pływający pod banderą umawiającej się strony NAFO. Wyznacza ją koniec zestawu ciągnionego/stacjonarnego lub jest to inna pozycja, na którą wskazują dowody jako na najbliższą dokładnego położenia napotkanego wrażliwego ekosystemu morskiego. To czasowe zamknięcie powinno obowiązywać do czasu otrzymania od Sekretariatu NAFO informacji, że dany obszar może zostać ponownie otwarty.

5. Statek przerywa połowy i oddala się o co najmniej 2 mile morskie, licząc od końca zestawu ciągnionego/stacjonarnego w kierunku miejsca, gdzie możliwość napotkania kolejnego wrażliwego ekosystemu morskiego jest najmniej prawdopodobna. W tym celu kapitan dokonuje możliwie najlepszej oceny w oparciu o wszystkie dostępne źródła informacji.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI KONTROLI

SEKCJA 1

Monitorowanie połowów

Artykuł 13

Zezwolenie

Jedynie statkom wspólnotowym o pojemności przekraczającej 50 ton brutto, którym państwo członkowskie bandery wydało specjalne zezwolenie połowowe oraz które wpisano do rejestru statków NAFO, zezwala się, pod warunkami określonymi w tym zezwoleniu, na połowy, zatrzymywanie na pokładzie, przeładunek oraz wyładunek zasobów rybnych z obszaru podlegającego regulacji NAFO.

Artykuł 14

Wykaz statków

1. Każde państwo członkowskie sporządza wykaz statków pływających pod jego banderą i zarejestrowanych we Wspólnocie, którym zezwala się na połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO, i zgłaszają ten wykaz Komisji w formie nadającej się do odczytu komputerowego. Komisja przesyła ten wykaz bezzwłocznie Sekretariatowi NAFO.

2. Co najmniej 15 dni przed wejściem statku na obszar podlegający regulacji NAFO każde państwo członkowskie przesyła Komisji informacje, w formie nadającej się do odczytu komputerowego, o każdej zmianie w wykazie statków pływających pod jego banderą oraz zarejestrowanych we Wspólnocie, którym zezwala się na połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Komisja przesyła te informacje bezzwłocznie Sekretariatowi NAFO.

3. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące informacje:

a) w stosownych przypadkach wewnętrzny numer statku, zdefiniowany w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty (¹³);

b) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

c) w stosownych przypadkach dane czarterującego statek.

4. Informacje o statkach tymczasowo pływających pod banderą danego państwa członkowskiego (gdy dochodzi do czarteru samego statku, ang. bare boat charter) zawierają ponadto:

a) datę, od której statkowi wolno pływać pod banderą tego państwa członkowskiego;

b) datę, od której państwo członkowskie zezwoliło statkowi na podjęcie połowów na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

c) nazwę państwa, w którym statek jest zarejestrowany lub był zarejestrowany wcześniej, oraz datę, od której statek już nie pływa pod banderą tego państwa;

d) nazwę statku;

e) numer urzędowego wpisu statku do rejestru przyznany przez właściwe władze krajowe;

f) port macierzysty statku po transferze;

g) nazwę właściciela statku lub czarterującego statek;

h) deklarację potwierdzającą, iż kapitanowi dostarczono kopię przepisów obowiązujących na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

i) główne gatunki, które wolno statkowi poławiać na obszarze podlegającym regulacji NAFO;

j) podobszary, na których statek będzie przypuszczalnie prowadził połowy.

Artykuł 15

Czarter statków wspólnotowych

1. Państwa członkowskie mogą zgodzić się, aby statek rybacki pływający pod ich banderą i posiadający zezwolenie na połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO stał się przedmiotem porozumienia czarterowego mającego na celu wykorzystanie części lub całości kwoty lub dni połowowych przydzielonych innej Umawiającej się Stronie NAFO. Zakazane jest jednak zawieranie porozumień czarterowych na statki, co do których NAFO lub inna regionalna organizacja rybacka stwierdziły, że brały udział w nielegalnych, nieewidencjonowanych i nieuregulowanych połowach (IUU).

2. W dniu zawarcia porozumienia czarterowego państwo członkowskie bandery przesyła Komisji następujące informacje, a Komisja przekazuje je sekretarzowi wykonawczemu NAFO:

a) zgodę państwa członkowskiego na porozumienie czarterowe;

b) gatunki objęte czarterem i wielkości dopuszczalnych połowów przyznane umową czarterową;

c) okres obowiązywania porozumienia czarterowego;

d) nazwę czarterującego;

e) Umawiającą się Stronę, która wyczarterowała statek.

3. Po wygaśnięciu porozumienia czarterowego państwo członkowskie bandery informuje o tym Komisję, która niezwłocznie przekazuje tę informację sekretarzowi wykonawczemu NAFO.

4. Państwo członkowskie bandery podejmuje działania gwarantujące, że:

a) w okresie czarteru statek nie ma zezwolenia na dokonywanie połowów w ramach wielkości dopuszczalnych połowów przydzielonych państwu członkowskiemu bandery;

b) w okresie tym statek ma zezwolenie na dokonywanie połowów tylko w ramach jednego porozumienia czarterowego;

c) wszystkie połowy i przyłowy dokonane w ramach zgłoszonych porozumień czarterowych wyczarterowany statek ewidencjonuje w dzienniku połowowym oddzielnie względem innych danych połowowych ewidencjonowanych na podstawie art. 18.

5. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wszystkich połowów i przyłowów, o których mowa w ust. 4 lit. c), oddzielnie względem innych krajowych danych o połowach na podstawie art. 21. Komisja przekazuje te dane bezzwłocznie sekretarzowi wykonawczemu NAFO.

Artykuł 16

Monitorowanie nakładu połowowego

1. Każde państwo członkowskie stosuje niezbędne środki, tak by nakład połowowy jego statków był współmierny do wielkości dopuszczalnych połowów, którymi to państwo członkowskie dysponuje na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji plan połowowy swoich statków, które prowadzą połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO, najpóźniej w dniu 31 stycznia każdego roku, a następnie co najmniej 30 dni przed początkiem takich połowów. W planie połowowym podaje się m.in., który statek lub które statki będą uczestniczyć w tych połowach oraz ile dni połowowych statki te mają docelowo spędzić na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję orientacyjnie o planowanych działaniach tych statków na innych obszarach.

4. Plan połowowy przedstawia całkowity nakład połowowy, który na obszarze podlegającym regulacji NAFO będzie zastosowany w związku z wielkościami dopuszczalnych połowów oddanych do dyspozycji państwa członkowskiego dokonującego powiadomienia.

5. Najpóźniej w dniu 31 stycznia każdego roku państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z realizacji swoich planów połowowych. W sprawozdaniach tych podaje się m.in., ile statków faktycznie bierze udział w działaniach połowowych na obszarze podlegającym regulacji NAFO, ile każdy z nich złowił oraz ile ogółem dni każdy z nich prowadził połowy na tym obszarze. Sprawozdanie z działań statków łowiących krewetki w rejonach 3M i 3L składane jest osobno dla każdego rejonu.

Artykuł 17

System monitorowania statków

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby informacje uzyskane przez system monitorowania statków na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2244/2003 (¹⁴), dotyczące statków pływających pod ich banderą, które dokonują połowów na obszarze podlegającym regulacji NAFO, były na bieżąco przekazywane drogą elektroniczną Sekretariatowi NAFO.

2. Jeżeli inspektor zauważy na obszarze podlegającym regulacji NAFO statek rybacki, o którym nie otrzymał danych z systemu monitorowania statków, mimo że wymagają tego środki NAFO ochrony zasobów i jej egzekwowania, bezzwłocznie informuje o tym kapitana i sekretarza wykonawczego NAFO.

Artykuł 18

Przeładunki

1. Statki wspólnotowe nie biorą udziału w operacjach przeładunkowych na obszarze podlegającym regulacji NAFO, chyba że otrzymały na to uprzednie zezwolenie od właściwych organów swojego państwa członkowskiego bandery.

2. Statki wspólnotowe nie biorą udziału w operacjach przeładunku ryb ze statku ani statek, który należy do podmiotu niebędącego Umawiającą się Stroną i który, jak zauważono lub w inny sposób stwierdzono, brał udział w działaniach połowowych na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

3. Statki wspólnotowe zgłaszają swoim właściwym organom każdy przeładunek na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Statki, z których ma się dokonać przeładunek, zgłaszają ten fakt co najmniej z 24-godzinnym wyprzedzeniem, a statki, na które dokonuje się przeładunku, zgłaszają to nie później niż godzinę po przeładunku.

4. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 3, podaje się godzinę, położenie geograficzne, całkowitą masę ryb poszczególnych gatunków przeznaczonych do rozładunku lub załadunku, zaokrągloną do 1 kilograma, oraz sygnał wywoławczy statków uczestniczących w przeładunku.

5. Statek, na który dokonuje się przeładunku, podaje w zgłoszeniu – poza całkowitym połowem znajdującym się na pokładzie oraz całkowitą masą przeznaczoną do wyładunku – nazwę portu i przewidywaną godzinę wyładunku co najmniej 24 godziny przed każdym wyładunkiem.

6. Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji zgłoszenia, o których mowa w ust. 3 i 5, a Komisja bezzwłocznie przekazuje je do Sekretariatu NAFO.

Artykuł 19

Dzienniki połowowe i produkcyjne oraz plany sztauerskie

1. Kapitanowie statków przestrzegają wymogów art. 6, 8, 11 oraz 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, a prócz tego wprowadzają do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku IV.

2. Co do połowów gatunków, o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitanowie statków wspólnotowych prowadzą:

a) dziennik produkcyjny, w którym przedstawiają w sposób kumulacyjny produkcję na pokładzie w podziale na poszczególne gatunki, wyrażoną jako masa produktu w kilogramach;

b) plan sztauerski, który pokazuje rozmieszczenie poszczególnych gatunków w ładowniach. Co do krewetek statki prowadzą plan sztauerski, który określa miejsce sztauowania krewetek złowionych w rejonie 3L i w rejonie 3M oraz ilość krewetek na pokładzie w podziale według rejonów ich pochodzenia, wyrażoną jako masa produktu w kilogramach.

3. Dziennik produkcyjny oraz plan sztauerski, o których mowa w ust. 2, należy codziennie uzupełniać o dane z dnia poprzedniego, liczonego od godziny 00.00 (UTC) do godziny 24.00 (UTC), oraz przechowywać na pokładzie, dopóki statek nie zostanie całkowicie rozładowany.

4. Kapitan statku wspólnotowego zapewnia niezbędną pomoc, by można było zweryfikować ilości zadeklarowane w dzienniku produkcyjnym oraz ilości przetworzonych produktów składowanych na pokładzie.

5. Państwa członkowskie co dwa lata poświadczają poprawność planów ładowni wszystkich statków posiadających zezwolenie na połowy zgodnie z art. 14. Kapitan gwarantuje, że kopia takiego poświadczenia znajduje się na pokładzie i na żądanie jest okazywana inspektorowi.

Artykuł 20

Znakowanie produktów i oddzielne sztauowanie

1. [12] Wszystkie przetworzone ryby złowione na obszarze regulowanym NAFO są znakowane w taki sposób, by można było odczytać nazwę gatunku oraz kategorię produktu zgodnie z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (¹⁵), a w przypadku krewetek datę złowienia, używając, odpowiednio, kodu 3-alfa w załączniku I do tego rozporządzenia i kodów postaci produktu w załączniku XIVb do niniejszego rozporządzenia.

2. [13] Wszystkie krewetki złowione w rejonach 3L i 3M oraz wszystkie halibuty niebieskie złowione na podobszarze 2 oraz w rejonach 3KLMNO oznacza się jako złowione w tych strefach.

3. Z uwagi na uzasadnione bezpieczeństwo i odpowiedzialność nawigacyjną kapitana statku mają zastosowanie następujące zasady:

a) połowy dokonane na obszarze podlegającym regulacji NAFO powinny być sztauowane oddzielnie od połowów dokonanych poza tym obszarem. Połowy te są wyraźnie od siebie oddzielone, na przykład za pomocą plastiku, sklejki lub tkaniny sieciowej;

b) połowy tego samego gatunku mogą być sztauowane w kilku miejscach ładowni, ale miejsce ich sztauowania jest wyraźnie zaznaczone na planie sztauerskim, o którym mowa w art. 19.

Artykuł 21

Sprawozdania z połowów

1. Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich przesyłają sprawozdania z połowów zgodnie z ust. 2 ośrodkowi monitorowania rybołówstwa należącemu do państwa członkowskiego bandery.

2. W sprawozdaniach z połowów podaje się m.in.:

a) ilości posiadane na pokładzie, gdy wspólnotowy statek rybacki wchodzi na obszar podlegający regulacji NAFO. Sprawozdania przekazuje się nie wcześniej niż 12 godzin i nie później niż 6 godzin przed każdym wejściem statku na obszar podlegający regulacji NAFO i podaje się w nich datę, godzinę, położenie geograficzne statku, zaokrągloną całkowitą masę poszczególnych gatunków, w tym gatunków objętych połowem ukierunkowanym;

b) dzienne połowy krewetek dokonane w rejonie 3L. Sprawozdania te przekazuje się najpóźniej o godzinie 12.00 UTC następnego dnia po dokonaniu połowów;

c) co drugi poniedziałek połowy karmazyna na podobszarze 2 oraz w rejonach IF, 3K i 3M dokonane w okresie dwóch tygodni, kończącym się o północy poprzedniej niedzieli. Jeżeli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, sprawozdania przesyła się cotygodniowo w poniedziałek;

d) ilości posiadane na pokładzie, gdy statek wychodzi z obszaru podlegającego regulacji NAFO. Sprawozdania te przekazuje się nie wcześniej niż 8 godzin i nie później niż 6 godzin przed każdym wyjściem statku ze strefy podlegającej regulacji NAFO oraz podaje się w nich datę, godzinę, położenie geograficzne statku i całkowitą masę poszczególnych gatunków;

e) ilości załadowane oraz rozładowane w każdym przeładunku ryb podczas pobytu statku na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Statek, z którego ma dokonać się przeładunek, przekazuje to sprawozdanie co najmniej 24 godziny przed przeładunkiem. Statek, na który dokonuje się przeładunku, przekazuje to sprawozdanie nie później niż godzinę po przeładunku. W sprawozdaniach tych podaje się datę, godzinę, miejsce geograficzne przeładunku, zaokrągloną całkowitą masę poszczególnych gatunków w kilogramach przeznaczoną do rozładowania lub załadowaną, a także sygnały wywoławcze statków, na które lub z których dokonuje się przeładunku. Statek, na który dokonuje się przeładunku, zgłasza całkowity połów znajdujący się na pokładzie oraz całkowitą masę przeznaczoną do wyładunku, nazwę portu i przewidywaną godzinę wyładunku co najmniej 24 godziny przed wyładunkiem;

f) połów dokonany przed wejściem w rejon 3L i wyjściem z niego. Sprawozdania te są składane przez statki poławiające krewetki w rejonie 3L i przesyłane godzinę przed przekroczeniem granicy powyższego rejonu. Sprawozdanie określa połowy wciągnięte na statek od czasu poprzedniego sprawozdania z połowów, w podziale na rejony i gatunki (kod alpha-3) w kilogramach, zaokrąglone do najbliższych 100 kg.

3. Po otrzymaniu sprawozdań z połowów każde państwo członkowskie przekazuje je drogą transmisji komputerowej Komisji, a Komisja – Sekretariatowi NAFO.

4. Dane zawarte w sprawozdaniach z połowów państwa członkowskie rejestrują w bazie danych, o której mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

5. Format i specyfikacje dotyczące przekazywania sprawozdań, o których mowa w ust. 2, są szczegółowo określone w załączniku VII.

Artykuł 22

Całościowe sprawozdania z połowów i nakładu połowowego

1. Do 15 dnia każdego miesiąca państwo członkowskie powiadamia Komisję, w formie nadającej się do odczytu komputerowego, o:

a) wyładowanych ilościach zasobów wymienionych w załączniku II;

b) liczbie dni połowowych wykorzystanych w poprzednim miesiącu do połowu krewetek w rejonie 3M; oraz

c) wszelkich informacjach otrzymanych zgodnie z art. 11 i 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

2. Komisja opracowuje zestawienie danych, o których mowa w ust. 1, ze wszystkich państw członkowskich i przekazuje je Sekretariatowi NAFO w ciągu 30 dni od końca miesiąca kalendarzowego, w którym dokonano połowów.

SEKCJA 2

Obserwatorzy

Artykuł 23

Przydział obserwatorów

1. Państwa członkowskie przydzielają obserwatorów do wszystkich swoich statków rybackich, które prowadzą lub mają wkrótce prowadzić działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Obserwatorzy pozostają na pokładzie wyznaczonych im statków rybackich, dopóki nie zostaną zastąpieni przez innych obserwatorów.

2. Poza sytuacjami, w których decydują względy siły wyższej, statkom rybackim bez obserwatora na pokładzie nie wolno rozpoczynać ani kontynuować połowów na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

3. Obserwatorzy mają odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie. Mają następujące kwalifikacje:

a) dostateczne doświadczenie w rozpoznawaniu gatunków i narzędzi połowowych;

b) umiejętności nawigacyjne;

c) dostateczną wiedzę o środkach NAFO ochrony zasobów i jej egzekwowania;

d) zdolność do wykonywania podstawowych czynności naukowych, np. pobierania próbek na polecenie oraz prowadzenia dokładnych obserwacji i zapisów;

e) dostateczną znajomość języka państwa bandery obserwowanego statku rybackiego.

4. Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby obserwatorzy zostali zaokrętowani na pokładzie statków rybackich w odpowiednio wyznaczonym terminie i miejscu oraz aby udzielono im pomocy przy odjeździe po zakończeniu okresu obserwacji.

5. Do dnia 20 stycznia każdego roku, a następnie niezwłocznie po przydzieleniu każdego kolejnego obserwatora państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz obserwatorów, których przydzieliły zgodnie z ust. 1.

Artykuł 24

Główne zadania obserwatorów

1. Obserwatorzy kontrolują, czy statek rybacki przestrzega odpowiednich środków NAFO ochrony zasobów i jej egzekwowania.

2. Wszystkie obowiązki w zakresie obserwacji ograniczają się do obszaru podlegającego regulacji NAFO.

Artykuł 25

Zapis danych

Obserwatorzy:

a) sporządzają dzienne sprawozdania z działalności połowowej statku, w których ujmują przynajmniej informacje zawarte w formularzu przedstawionym w załączniku VIII;

b) zapisują, jakie narzędzia, sieci o jakim rozmiarze oczek i jakie dodatkowe elementy mocowane do sieci stosuje kapitan.

Artykuł 26

Monitorowanie połowów

1. Obserwatorzy:

a) obserwują i oszacowują połowy jako działania wyodrębnione indywidualnymi parametrami (miejsce, głębokość, czas utrzymywania sieci w wodzie);

b) określają skład połowu;

c) kontrolują odrzuty, przyłowy i połowy ryb niewymiarowych;

d) weryfikują wpisy do dziennika połowowego i dziennika produkcyjnego; dziennik produkcyjny weryfikuje się na podstawie współczynnika przeliczeniowego stosowanego przez kapitana;

e) weryfikują sprawozdania z połowów.

2. Monitorując zgodnie z ust. 1 lit. c) odrzuty, przyłowy i połowy ryb niewymiarowych, obserwatorzy gromadzą dane o odrzutach i zatrzymanych rybach niewymiarowych według następującej metody pobierania próbek, jeżeli okoliczności na to pozwalają:

a) dla każdego zaciągu zapisuje się szacunkowy udział wagowy poszczególnych gatunków w całym połowie oraz, dodatkowo, szacunkową masę odrzutów poszczególnych gatunków;

b) co dziesiąty zaciąg analizuje się szczegółowo, badając próbki pod kątem poszczególnych gatunków i podając, oprócz mas w badanej próbce, liczbę ryb według długości w części połowu przeznaczonej do wyładowana i w części odrzuconej;

c) ilekroć zmieniane jest miejsce połowów zgodnie z art. 5 i 6.

Artykuł 27

Inne zadania szczegółowe

Obserwatorzy:

a) weryfikują pozycję statku podczas połowów;

b) nadzorują przeładunki, jeżeli mają one miejsce, ze statków objętych porozumieniami czarterowymi na podstawie art. 14;

c) kontrolują działanie urządzeń do automatycznego zdalnego rejestrowania pozycji, o ile takie znajdują się na pokładzie i są wykorzystywane przez obserwowany statek;

d) dokonują czynności naukowych i pobierają próbki na polecenie Komisji NAFO ds. Rybołówstwa lub odpowiednich organów państwa bandery obserwowanego statku.

Artykuł 28

Sprawozdanie obserwatora

1. W terminie 20 dni od końca każdego rejsu połowowego obserwatorzy przedstawiają sprawozdanie Komisji i właściwym organom państwa członkowskiego, które ich przydzieliło. Jeżeli misja danego obserwatora zakończy się przed końcem rejsu połowowego, obserwator przedstawia Komisji i właściwym organom państwa członkowskiego sprawozdanie za okres swojej misji w terminie 20 dni od jej końca. W sprawozdaniu obserwator podsumowuje swoje główne ustalenia. Sprawozdanie przekazuje się Komisji, a Komisja przesyła je Sekretariatowi NAFO.

2. Obserwatorzy zgłaszają w ciągu 24 godzin wszelkie dowody uzasadniające domniemanie poważnego naruszenia przepisów. Zgłoszenia takie kierowane są do statku inspekcyjnego NAFO na obszarze podlegającym regulacji NAFO, a statek ten powiadamia o domniemanym naruszeniu przepisów sekretarza wykonawczego NAFO. W kontaktach ze statkiem inspekcyjnym obserwatorzy używają ustalonego kodu.

Artykuł 29

Środki ostrożności

1. Obserwatorzy podejmują wszelkie odpowiednie kroki, tak by ich obecność na pokładzie statków rybackich nie utrudniała ani nie zakłócała sprawnego przebiegu prac statku, w tym działalności połowowej.

2. Obserwator chroni mienie i sprzęt znajdujące się na pokładzie statków rybackich oraz przestrzega poufności wszelkich dokumentów dotyczących tych statków.

Artykuł 30

Obowiązki kapitana statku

1. Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich okrętują przydzielonych obserwatorów oraz współpracują z nimi, tak by mogli oni na pokładzie wywiązać się ze swoich obowiązków.

2. Kapitan statku rybackiego wyznaczonego do zaokrętowania obserwatora podejmuje wszelkie racjonalne kroki, by ułatwić mu przybycie na statek i jego opuszczenie. Podczas pobytu na pokładzie obserwator musi mieć zapewnione odpowiednie i wystarczające zakwaterowanie i warunki do pracy.

3. Aby umożliwić obserwatorowi wywiązanie się ze swoich obowiązków, kapitan statku rybackiego zezwala mu na dostęp do dokumentów statku (dziennika połowowego, dziennika produkcyjnego, planu ładowni i planu sztauerskiego) oraz do różnych części statku, w tym w razie potrzeby do połowu zatrzymanego i połowu przeznaczonego do odrzutu.

4. Kapitan jest informowany z odpowiednim wyprzedzeniem o dacie i miejscu okrętowania obserwatorów oraz o przewidywanym okresie obserwacji.

5. Kapitan obserwowanego statku może, na swój wniosek, otrzymać egzemplarz sprawozdania obserwatora określonego w art. 28 ust. 1.

Artykuł 31

Koszty

Państwa członkowskie ponoszą wszystkie koszty związane z działalnością obserwatorów prowadzoną na mocy niniejszej sekcji. Państwa członkowskie mogą w części lub w całości obciążyć tymi kosztami operatorów swoich statków.

Artykuł 32

Działania pokontrolne

1. Właściwe organy państw członkowskich otrzymujące sprawozdanie obserwatora zgodnie z art. 28 oceniają treść i wnioski zawarte w omawianym sprawozdaniu.

2. Jeżeli ze sprawozdania wynika, że obserwowany statek dopuścił się czynności połowowych niezgodnych ze środkami NAFO ochrony zasobów i jej egzekwowania, organy określone w ust. 1 podejmują wszelkie stosowne działania w celu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w tej sprawie, tak by zapobiec takim praktykom w przyszłości.

SEKCJA 3

Program obejmujący obserwatorów, nadzór satelitarny i sprawozdania elektroniczne

Artykuł 33

Zasady stosowania

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 23 państwa członkowskie mogą pozwolić statkom rybackim pływającym pod ich banderą, aby działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO rozpoczynały i prowadziły bez przydzielonego obserwatora, pod warunkami określonymi w niniejszej sekcji.

2. Statki mogą zgodnie z ust. 1 prowadzić działalność połowową bez obserwatora, o ile spełnione są następujące wymagania:

a) na pokładzie zainstalowany jest konieczny sprzęt techniczny do wysyłania elektronicznych sprawozdań obserwatorskich i sprawozdań połowowych;

b) testy sprzętu technicznego, o którym mowa w lit. a), zakończyły się pozytywnie i wykazały jego 100 % niezawodność przed Sekretariatem NAFO i statkami inspekcyjnymi czynnymi na obszarze podlegającym regulacji NAFO; oraz

c) sprawozdania systemu monitorowania statku są przekazywane co godzinę.

Artykuł 34

Obowiązki państw członkowskich

1. Przynajmniej 30 dni przed otwarciem okresu połowowego państwa członkowskie zgłaszają Komisji nazwy statków, które według planów będą podlegać przepisom niniejszej sekcji. Komisja przesyła te informacje bezzwłocznie Sekretariatowi NAFO.

2. Państwa członkowskie na bieżąco zgłaszają Komisji nazwy statków, które podlegają przepisom niniejszej sekcji, oraz okres, w jakim statek nie ma przydzielonego obserwatora na pokładzie. Komisja przesyła te informacje bezzwłocznie Sekretariatowi NAFO.

3. Państwa członkowskie, których statek lub statki podlegają przepisom niniejszej sekcji, pozwalają, aby na obszarze podlegającym regulacji NAFO statek taki prowadził działania połowowe bez obserwatora najwyżej przez 75 % czasu wykorzystywanego rocznie przez taki statek lub takie statki na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby w danym sektorze rybackim istniała równowaga między statkami pod ich banderą z obserwatorem na pokładzie a statkami pod ich banderą bez obserwatora.

Artykuł 35

Obowiązki kapitanów i obserwatorów

1. Kapitanowie statków i obserwatorzy stosujący przepisy niniejszej sekcji przekazują dzienne sprawozdania dotyczące z osobna poszczególnych rejonów.

2. Dzienne sprawozdania przekazuje się Sekretariatowi NAFO do godziny 12.00 UTC za pośrednictwem ośrodka monitorowania rybołówstwa należącego do państwa bandery. Sprawozdanie obejmuje okres od godziny 00.01 do godziny 24.00 dnia poprzedniego.

3. Połowy wykazane w dziennym sprawozdaniu kapitana odpowiadają połowom zewidencjonowanym w dzienniku połowów.

4. W dziennych sprawozdaniach wykazuje się stosownie do okoliczności następujące dane dla każdego rejonu z osobna:

a) wielkość dziennych połowów zatrzymanych na pokładzie, w podziale na poszczególne gatunki;

b) ilość odrzutów;

c) ilość ryb niewymiarowych.

5. Formularz sprawozdania z dziennego połowu (CAX) i sprawozdania obserwatora (OBR) przedstawiono w załączniku XIVa.

6. Poza wykonywaniem obowiązków określonych w rozdziale III sekcja 2 obserwatorzy znajdujący się na pokładzie statków, które stosują przepisy niniejszej sekcji, składają – drogą elektroniczną, za pośrednictwem ośrodka monitorowania rybołówstwa – Sekretariatowi NAFO dzienne sprawozdanie (sprawozdanie OBR) z wykonania obowiązków opisanych w art. 26 ust. 1.

Artykuł 36

Awaria techniczna

Jeżeli elektroniczne środki, dzięki którym ośrodek monitorowania rybołówstwa otrzymuje i przekazuje dzienne sprawozdania, nie działają, kapitan oraz obserwator nadal składają dzienne sprawozdania – innymi drogami oraz prowadzą na pokładzie pisemny rejestr tak przekazanych sprawozdań, do wglądu inspektorów.

Artykuł 37

Naruszenia

W razie informacji, że statek bez obserwatora naruszył przepisy, zastosowanie mają przepisy rozdziału IV sekcja 5. Jeżeli po tym naruszeniu statek nie zostanie przekierowany, obserwator bezzwłocznie wkracza na jego pokład.

Artykuł 38

Sprawozdanie z wdrożenia

Nie później niż dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wdrożenia przepisów niniejszej sekcji. W sprawozdaniu tym należy m.in. podać informacje o ogólnym przestrzeganiu przepisów przez odnośne statki oraz porównać pod tym względem statki mające obserwatora na pokładzie ze statkami bez obserwatora, należy też podać ewentualne oszczędności kosztów dla sektora i organów państwa członkowskiego, określić współgranie z innymi środkami kontroli oraz techniczne działanie i niezawodność systemów operacyjnych.

ROZDZIAŁ IV

INSPEKCJA I NADZÓR NA MORZU

SEKCJA 1

Przepisy ogólne

Artykuł 39

Przepisy ogólne dotyczące inspekcji i nadzoru

1. Komisja lub państwa członkowskie delegują inspektorów, by pod kątem przyjętych przez NAFO środków ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony prowadzili nadzór i inspekcje na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Mogą one również przydzielać inspektorom stażystów.

2. Państwa członkowskie i Komisja dopilnowują, aby inspektorzy wypełniali swoje obowiązki zgodnie z zasadami określonymi w programie NAFO. Inspektorzy pozostają pod operacyjną kontrolą swoich właściwych organów oraz są przed nimi odpowiedzialni.

3. Każde państwo członkowskie i Komisja dopilnowują, aby inspekcje prowadzone przez inspektorów wspólnotowych nie nosiły znamion dyskryminacji i były zgodne z przyjętymi przez NAFO środkami ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony.

4. Liczba inspekcji zależy od wielkości flot Umawiających się Stron obecnych na obszarze podlegającym regulacji NAFO, a także od tego, ile czasu spędzają na tym obszarze, jak duże prowadzą połowy oraz czy w przeszłości przestrzegały przepisów.

5. Oprócz sprawowania swoich funkcji w ramach przyjętych przez NAFO środków ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony, inspektorzy sprawdzają, czy statki wspólnotowe na obszarze podlegającym regulacji NAFO przestrzegają wszelkich innych obowiązujących je wspólnotowych środków ochrony zasobów i środków kontrolnych.

6. Inspektorzy mogą zostać umieszczeni na pokładzie statku dowolnego państwa członkowskiego, który służy lub ma wkrótce służyć do zadań inspekcyjnych na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

7. Inspektorzy działający na obszarze podlegającym regulacji NAFO koordynują systematycznie swoje działania z innymi inspektorami NAFO działającymi na tym obszarze i koordynacja to służy wymianie informacji o zaobserwowanych statkach i wchodzeniu na pokład lub innych istotnych informacji.

Artykuł 40

Środki inspekcji

Państwa członkowskie lub Komisja zapewniają swoim inspektorom odpowiednie środki, by mogli oni wywiązać się ze swoich zadań w zakresie nadzoru i inspekcji. W tym celu powinny one przydzielić statki inspekcyjne do programu NAFO.

Artykuł 41

Planowanie programów

1. Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybołówstwa koordynuje w imieniu Wspólnoty działania w zakresie nadzoru i kontroli. W tym celu może ona w porozumieniu z odnośnymi państwami członkowskimi ustalać wspólne operacyjne programy nadzoru i inspekcji. Państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy na obszarze podlegającym regulacji NAFO, stosują konieczne środki, by ułatwić realizację tych programów, szczególnie pod względem wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz okresów i stref, w których zasoby te mają zostać wykorzystane.

2. Ustalając wspólne operacyjne programy nadzoru i inspekcji, Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybołówstwa i państwa członkowskie dopilnowują, aby w przypadku gdy w dowolnym momencie więcej niż 15 wspólnotowych statków rybackich prowadzi działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji NAFO, był na tym obszarze obecny także wspólnotowy statek inspekcyjny lub aby obecność statku inspekcyjnego była zapewniona dzięki zawarciu odpowiedniego porozumienia z inną Umawiającą się Stroną.

3. Każdego roku do dnia 15 października państwa członkowskie podają Wspólnotowej Agencji Kontroli Rybołówstwa nazwiska inspektorów i nazwy statków inspekcyjnych mających uczestniczyć w programie NAFO w następnym roku. W zgłoszeniu tym podaje się nazwę, radiowy sygnał wywoławczy i pojemność komunikacyjną przydzielonych statków inspekcyjnych. Wykorzystując te informacje, Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybołówstwa opracowuje we współpracy z państwami członkowskimi plan uczestnictwa Wspólnoty w programie NAFO w następnym roku kalendarzowym, a następnie przesyła go Sekretariatowi NAFO i państwom członkowskim.

4. Państwa członkowskie informują Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa drogą elektroniczną o dniu i godzinie rozpoczęcia i zakończenia działań statków inspekcyjnych.

SEKCJA 2

Procedura nadzoru

Artykuł 42

Procedura nadzoru

1. Inspektorzy sprawują nadzór polegający na obserwowaniu statków rybackich ze statku przydzielonego do programu NAFO. Jeżeli inspektor obserwuje statek jednej z Umawiających się Stron NAFO i podczas tej obserwacji nie potwierdzą się inne dostępne mu informacje, odnotowuje on swoje ustalenia w sprawozdaniu z nadzoru, na formularzu przedstawionym w załączniku XI, i przekazuje to sprawozdanie swoim organom. Do sprawozdania załącza się zdjęcia statku, na których widnieją pozycja oraz dzień i godzina zrobienia zdjęć.

2. Państwa członkowskie bezzwłocznie, drogą elektroniczną, przekazują sprawozdanie z nadzoru państwu bandery zaobserwowanego statku lub organom wyznaczonym przez to państwo, zgodnie z wytycznymi Sekretariatu NAFO, a także Sekretariatowi NAFO i Komisji. Oryginał każdego sprawozdania z nadzoru przekazują również państwu bandery odnośnego statku – na wniosek tego państwa.

3. Po otrzymaniu sprawozdania z nadzoru na temat swoich statków państwa członkowskie podejmują w związku z tym sprawozdaniem niezwłocznie działania i prowadzą wszelkie dalsze postępowanie wyjaśniające, które pozwoli im określić właściwe dalsze kroki.

4. Do dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z działań, jakie w związku ze sprawozdaniami z nadzoru podjęły one w stosunku do swoich statków w poprzednim roku. Jeżeli działania podyktowane sprawozdaniem skutkują nałożeniem kar, kary te opisywane są szczegółowo. Komisja przekazuje te informacje Sekretariatowi NAFO do dnia 1 marca każdego roku.

SEKCJA 3

Procedura inspekcji

Artykuł 43

Przepisy ogólne

1. Podczas inspekcji prowadzonych za dnia w warunkach normalnej widoczności statki inspekcyjne wywieszają proporczyk NAFO sygnalizujący, że inspektorzy prowadzą inspekcję w ramach programu NAFO. Łodzie transportujące inspektorów na statek poddawany inspekcji także oznaczone są proporczykiem, którego rozmiar może być jednak o połowę mniejszy.

2. Inspekcje statków prowadzących badania naukowe ograniczają się do stwierdzenia, czy statki te nie prowadzą operacji połowowych w celach zarobkowych.

3. Inspektorzy nie ograniczają kapitanowi możliwości kontaktowania się z organami państwa jego bandery, gdy sami wchodzą na pokład lub dokonują inspekcji.

4. Statki inspekcyjne manewrują w bezpiecznej odległości od statku rybackiego, zgodnie z zasadami prawidłowej żeglugi.

5. Inspektorzy unikają stosowania siły; używają jej jedynie, gdy wymaga tego ich własne bezpieczeństwo, i jedynie w stopniu niezbędnym. Dokonując inspekcji na pokładzie statków rybackich, inspektorzy nie są uzbrojeni w broń palną.

6. Inspekcje prowadzi się tak, aby statek, jego działalność i połowy doznały przez to jak najmniej zakłóceń i utrudnień.

Artykuł 44

Wchodzenie na pokład

1. Wchodząc na pokład statku rybackiego, inspektorzy i stażyści mają przy sobie i okazują dokument identyfikacyjny wydany przez Sekretariat NAFO.

2. Inspektorzy nie wchodzą na pokład statku, jeżeli statku nie uprzedzono o tym wcześniej drogą radiową lub za pomocą odpowiedniego sygnału w międzynarodowym kodzie sygnałowym, podając przy tym dane zespołu inspekcyjnego oraz platformy inspekcyjnej.

3. Inspektorzy nie wymagają, aby statek, na którego pokład wchodzą, zatrzymywał się lub manewrował w trakcie połowu albo wstrzymywał wydawanie lub wybieranie narzędzi połowowych. Inspektorzy mogą jednak zażądać, by wydawanie narzędzi połowowych zostało przerwane lub opóźnione do momentu, gdy wejdą na pokład statku, ale w żadnym przypadku opóźnienie takie nie przekracza 30 minut liczonych od momentu otrzymania sygnału, o którym mowa w ust. 2.

Artykuł 45

Czynności wykonywane na pokładzie

1. W skład zespołów inspekcyjnych wchodzi najwyżej dwóch inspektorów. Jeżeli pozwalają na to warunki panujące na statku, inspektorom może towarzyszyć inspektor stażysta, o którym powiadamia się kapitana statku rybackiego. Czynności wykonywane przez stażystę ograniczają się do obserwacji inspekcji prowadzonej przez inspektorów.

2. Inspekcja trwa maksymalnie trzy godziny lub do momentu, gdy sieć i połowy zostaną wciągnięte i poddane inspekcji, tzn. jej czas jest równy dłuższemu z tych dwóch okresów. Jeżeli inspektorzy stwierdzą naruszenie przepisów, mogą pozostać na pokładzie przez okres niezbędny im do zakończenia wykonywania swoich obowiązków, o których mowa w art. 48 i 51. Inspektor opuszcza statek w ciągu godziny od momentu, odpowiednio, zakończenia inspekcji podstawowej lub wypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 48.

3. Należy zachować środki ostrożności, by uniknąć uszkodzenia opakowań, kartonów lub innych pojemników i ich zawartości. Kartony i pojemniki otwiera się tak, by umożliwić ich niezwłoczne ponowne zamknięcie, zapakowanie i składowanie.

4. Inspektorzy przeliczają dane o wadze produktu zewidencjonowane w dziennikach produkcyjnych na żywą wagę, tak by móc zweryfikować dane zewidencjonowane w dziennikach w jednostkach żywej wagi. Inspektorzy korzystają ze współczynników przeliczeniowych stosowanych przez kapitana statku.

5. Inspektorzy są upoważnieni do skontrolowania wszystkich odnośnych obszarów, pokładów i pomieszczeń na statku rybackim, przetworzonych i nieprzetworzonych połowów, sieci i innych narzędzi, sprzętu oraz wszelkich odnośnych dokumentów, które są niezbędne, by zweryfikować przestrzeganie uchwalonych przez NAFO środków ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony.

6. Podczas inspekcji inspektorzy mogą zwrócić się do kapitana o wszelką pomoc, jakiej mogą potrzebować. Kapitan może ustosunkować się do sprawozdania z inspekcji, które po jej zakończeniu musi zostać podpisane przez inspektorów. Kopię sprawozdania z inspekcji otrzymuje kapitan statku.

Artykuł 46

Sporządzanie sprawozdań z inspekcji

1. Inspektorzy sporządzają sprawozdanie z inspekcji na formularzu określonym w załączniku IX i przekazują je swoim organom.

2. Na podstawie danych z dziennika inspektorzy podsumowują połów, którego statek dokonał podczas bieżącego rejsu połowowego na obszarze podlegającym regulacji NAFO, i przedstawiają go w rozbiciu na poszczególne gatunki i rejony oraz zamieszczają to podsumowanie w pkt 14 sprawozdania z inspekcji.

3. W razie rozbieżności między zewidencjonowanymi połowami a własnymi szacunkami inspektor może ponownie sprawdzić obliczenia, procedury, odnośną dokumentację oraz połów znajdujący się na pokładzie. Wszelkie takie rozbieżności odnotowuje się w pkt 18 sprawozdania z inspekcji.

Artykuł 47

Obowiązki kapitanów statków rybackich podczas inspekcji

Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, na którego pokład wkracza inspektor w celu przeprowadzenia inspekcji, musi:

a) otrzymawszy właściwy sygnał w międzynarodowym kodzie sygnałowym ze statku lub śmigłowca z inspektorem na pokładzie, umożliwić inspektorowi bezpieczne i skuteczne wejście na pokład zgodnie z zasadami prawidłowej żeglugi;

b) zapewnić trap skonstruowany i stosowany zgodnie ze środkami ochrony zasobów i jej egzekwowania NAFO;

ba) jeżeli stosuje się wciągnik mechaniczny, zagwarantować, że jego urządzenia pomocnicze są takiego rodzaju, jaki został zatwierdzony przez administrację krajową. Ich projekt i budowa muszą zapewniać bezpieczne wejście inspektora na pokład i zejście z niego, w tym bezpieczny dostęp z wciągnika na pokład i odwrotnie. Na pokładzie przechowuje się trap zgodny z lit. b), który znajduje się obok wciągnika i jest gotowy do natychmiastowego użycia;

c) okazać inspektorom współpracę i pomoc podczas inspekcji statku rybackiego przebiegającej według procedur ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu; zapewnić inspektorom bezpieczeństwo oraz nie może utrudniać im wykonywania obowiązków, wywierać na nich presji ani ingerować w ich czynności;

d) zezwolić inspektorom na komunikowanie się z władzami państwa bandery i państwa dokonującego inspekcji;

e) zapewnić dostęp do obszarów, pokładów i pomieszczeń statku, do przetworzonych i nieprzetworzonych połowów, sieci i innych narzędzi, sprzętu, dokumentów rejestracyjnych, szkiców i opisów pomieszczeń do przechowywania ryb, dzienników produkcyjnych i planów sztauerskich oraz wszelkich innych odnośnych dokumentów, a także w miarę możliwości i w racjonalnych granicach udzielić inspektorom pomocy, by mogli stwierdzić, czy sztauowanie jest zgodne z planami sztauerskimi;

f) umożliwić inspektorom bezpieczne opuszczenie pokładu;

g) [14] na wniosek inspektora podać współrzędne dotyczące początkowej i końcowej pozycji każdego próbnego zaciągu dokonanego zgodnie z art. 6 ust. 4.

Artykuł 48

Przekazywanie sprawozdań z inspekcji

1. W terminie 20 dni od powrotu statku inspekcyjnego do portu państwo członkowskie dokonujące inspekcji przesyła Komisji oryginał sprawozdania z inspekcji NAFO sporządzonego zgodnie z art. 45 ust. 1. W terminie 30 dni od powrotu statku inspekcyjnego do portu Komisja przekazuje sprawozdanie państwu bandery statku poddanego inspekcji, a kopię – Sekretariatowi NAFO.

2. Jeżeli stwierdzono naruszenie przepisów lub rozbieżność między zewidencjonowanymi połowami a szacunkami inspektora co do połowu znajdującego się na pokładzie, oryginał sprawozdania z inspekcji wraz z dokumentacją towarzyszącą zawierającą kopie wykonanych zdjęć jest przesyłany Komisji możliwie najszybciej po powrocie statku inspekcyjnego do portu. W terminie 10 dni od powrotu statku inspekcyjnego do portu Komisja przekazuje tę dokumentację państwu bandery statku poddanego inspekcji, a kopię – Sekretariatowi NAFO.

3. W sytuacji, o której mowa w ust. 2, inspektor wydaje także oświadczenie stanowiące wstępne powiadomienie o podejrzewanym naruszeniu przepisów. W oświadczeniu tym przytacza informacje ujęte w pkt 16, 18 i 20 sprawozdania z inspekcji i szczegółowo opisuje, na jakiej podstawie wydał powiadomienie o naruszeniu przepisów oraz jakie dowody świadczą o takim naruszeniu. Następnego dnia roboczego po przeprowadzeniu inspekcji inspektor wspólnotowy przesyła to oświadczenie państwu bandery i za pośrednictwem Komisji – Sekretariatowi NAFO.

4. Co 10 dni inspektorzy dostarczają Komisji wykaz statków poddanych inspekcji. Co miesiąc Komisja sporządza wykaz statków poddanych inspekcji i przekazuje go Sekretariatowi NAFO.

SEKCJA 4

Naruszenia przepisów

Artykuł 49

Procedury postępowania w razie stwierdzenia naruszenia przepisów

1. Jeżeli inspektorzy stwierdzą, że naruszono środki ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony NAFO, to:

a) odnotowują to naruszenie przepisów w sprawozdaniu z inspekcji, stawiają przy takim wpisie własny podpis i uzyskują przy nim podpis kapitana;

b) dokonują adnotacji w dzienniku połowowym lub innym odpowiednim dokumencie, podając datę, miejsce i rodzaju stwierdzonego naruszenia, i podpisują się przy takiej adnotacji. Inspektor może sporządzić kopię każdego istotnego wpisu zamieszczonego w dzienniku połowowym lub innym odpowiednim dokumencie i zażądać od kapitana statku, by pisemnie na każdej stronie takiej kopii potwierdził jej autentyczność;

c) jeżeli to konieczne, sporządzają fotograficzną dokumentację tego naruszenia przepisów, pokazującą narzędzia połowowe i połów. W takim przypadku inspektor przekazuje jeden egzemplarz zdjęcia kapitanowi, a drugi załącza do sprawozdania;

d) natychmiast podejmują próby kontaktu z inspektorem lub wyznaczonymi organami państwa bandery statku rybackiego poddawanego inspekcji;

e) niezwłocznie przekazują swoim organom sprawozdanie z inspekcji oraz wstępne powiadomienie o naruszeniu przepisów określone w art. 47 ust. 3.

2. Inspektorzy mogą zwrócić się do kapitana, by usunął wszelkie elementy narzędzi połowowych niezgodne z uchwalonymi przez NAFO środkami ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony. Do wszelkich elementów narzędzi połowowych, które – jak się wydaje – są niezgodne z wyżej wymienionymi środkami, inspektor przytwierdza plombę inspekcyjną NAFO określoną w załączniku X i odnotowuje ten fakt w sprawozdaniu z inspekcji. Plomba pozostaje przytwierdzona do narzędzi połowowych, dopóki nie zbadają ich właściwe organy Umawiającej się Strony, której podlega statek.

Artykuł 50

Dalsze postępowanie w razie stwierdzenia naruszenia przepisów

1. Właściwe organy państwa członkowskiego powiadomione o tym, że jeden z podlegających im statków naruszył przepisy, bezzwłocznie i w pełnym zakresie wszczynają postępowanie wyjaśniające w sprawie tego naruszenia, by uzyskać wymagane dowody, w tym w odpowiednich przypadkach dokonać fizycznej inspekcji danego statku.

2. Jeżeli nie dochowano środków uchwalonych przez NAFO, właściwe organy państwa członkowskiego bezzwłocznie podejmują czynności sądowe lub administracyjne zgodnie ze swoim ustawodawstwem krajowym wobec obywateli odpowiedzialnych za statek pływający pod ich banderą.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego bandery dopilnowują, aby postępowanie wszczęte na mocy ust. 2, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, prowadziło do skutecznych działań o odpowiedniej surowości, gwarantowało przestrzeganie przepisów, pozbawiało osoby odpowiedzialne korzyści gospodarczych wynikłych z tego naruszenia, a także skutecznie zniechęcało do naruszania przepisów w przyszłości.

SEKCJA 5

Poważne naruszenia przepisów

Artykuł 51

Wykaz poważnych naruszeń przepisów

Następujące naruszenia przepisów uznaje się za poważne:

a) połów w ramach kwoty „Inne” bez wcześniejszego powiadomienia sekretarza wykonawczego NAFO lub po upływie siedmiu dni roboczych od dnia, w którym sekretarz wykonawczy NAFO ogłosił zamknięcie połowów danych zasobów lub gatunków w ramach kwoty „Inne”;

b) ukierunkowane połowy zasobów, które są przedmiotem moratorium lub których poławianie jest zakazane;

c) ukierunkowane połowy zasobów lub gatunków po terminie, z którym - zgodnie z powiadomieniem skierowanym do sekretarza generalnego przez państwo bandery statku poddanego inspekcji - statki tego państwa miały zaprzestać ukierunkowanych połowów tych zasobów lub gatunków;

d) połów na obszarze zamkniętym lub przy użyciu narzędzi niedozwolonych w danym obszarze;

e) naruszenia przepisów o rozmiarze oczek sieci;

f) połowy bez ważnego zezwolenia wydanego przez państwo bandery będące Umawiającą się Stroną;

g) niezgodna ze stanem faktycznym ewidencja połowów;

h) zakłócanie satelitarnego systemu monitorowania;

i) nieprzestrzeganie zasad informowania o dokonanych połowach;

j) utrudnianie inspektorom lub obserwatorom wykonywanie swoich obowiązków.

Artykuł 52

Czynności inspektorów

1. Jeżeli inspektorzy stwierdzą, że statek dopuścił się poważnego naruszenia przepisów ujętego w wykazie w art. 51, bezzwłocznie powiadamiają o tym państwo bandery, własne organy, Komisję i Sekretariat NAFO.

2. Jeżeli inspektorzy stwierdzą poważne naruszenie przepisów, podejmują wszelkie niezbędne kroki, by zapewnić bezpieczeństwo i trwałość dowodów, w tym w stosownych przypadkach oplombowują ładownię statku w celu poddania jej następnie inspekcji w porcie. Na żądanie inspektora kapitan zaprzestaje wszelkich działań połowowych, które zdaniem inspektora stanowią poważne naruszenie przepisów.

3. Dopóki inspektor pozostaje na pokładzie, kapitanowi statku nie wolno wznowić połowów do czasu, aż inspektor - czy to wskutek działań podjętych przez kapitana statku czy kontaktu inspektora z inspektorem lub właściwym organem państwa bandery, któremu podlega statek poddany inspekcji – nie uzyska dostatecznej pewności, że poważne naruszenie przepisów się nie powtórzy.

4. Inspektorzy mogą pozostać na pokładzie statku rybackiego przez okres niezbędny im do uzyskania odpowiednich informacji o naruszeniu przepisów. W tym czasie inspektorzy doprowadzają inspekcję do końca, a następnie opuszczają statek. Inspektorzy mogą jednak pozostać na pokładzie statku, jeżeli uda im się nawiązać kontakt z właściwymi organami Umawiającej się Strony, której podlega statek poddany inspekcji, i organy te wyrażą na to zgodę. Jeżeli w rozsądnym terminie inspektorzy nie mogą się nawiązać kontaktu ze wspomnianymi właściwymi organami, opuszczają statek poddany inspekcji i jak najszybciej nawiązują kontakt z tymi organami.

5. Państwo członkowskie prowadzące inspekcję lub komisja prowadząca inspekcję decydują za zgodą państwa bandery, czy inspektor ma pozostać na pokładzie, gdy statek będzie przekierowywany zgodnie z art. 54 ust. 1. Państwo członkowskie prowadzące inspekcję i komisja prowadząca inspekcję decydują również, czy inspektor ma być obecny podczas szczegółowej inspekcji statku w porcie, o której mowa w art. 53 ust. 3. Państwa członkowskie informują bezzwłocznie Komisję o decyzjach, które podejmują zgodnie z niniejszym ustępem.

Artykuł 53

Inspekcje prowadzone przez inspektora upoważnionego przez państwo członkowskie bandery

1. Jeżeli państwo członkowskie bandery otrzymuje od inspektora informację o jego domniemaniu, że statek rybacki pływający pod banderą tego państwa poważnie naruszył przepisy, lub jeżeli taką informację otrzymuje Komisja, to państwo członkowskie bandery i Komisja bezzwłocznie informują się o tym nawzajem.

2. Gdy państwo członkowskie bandery otrzyma od innej Umawiającej się Strony powiadomienie o poważnym naruszeniu przepisów przez statek wspólnotowy, państwo to we współpracy z Komisją dopilnowuje, aby statek ten został w ciągu 72 godzin poddany inspekcji przez należycie upoważnionego inspektora.

3. Należycie upoważniony inspektor wchodzi na pokład danego statku rybackiego i bada dowody świadczące o domniemanym naruszeniu przepisów oraz możliwie szybko przekazuje wyniki tego badania właściwemu organowi w państwie członkowskim bandery i Komisji.

Artykuł 54

Przekierowanie statku

1. Gdy nadejdą wspomniane wyniki oraz jeżeli domniemane naruszenie przepisów ma poważny charakter i jeżeli wymaga tego sytuacja, państwo członkowskie bandery statku poddanego inspekcji samo w ciągu 24 godzin nakłada wymóg lub upoważnia należycie upoważnionego inspektora do nałożenia wymogu, by statek udał się do wyznaczonego portu. Portem tym powinien być St. Johns lub Halifax w Kanadzie, St. Pierre we Francji lub port macierzysty statku, chyba że państwo członkowskie bandery wyznaczyło inny port.

2. Na pisemny wniosek państwa członkowskiego bandery Komisja może przedłużyć okres 24 godzin, o którym mowa w ust. 1, maksymalnie do 72 godzin.

3. Jeżeli państwo członkowskie bandery nie wymaga przekierowania statku do portu, bezzwłocznie informuje Komisję o przyczynach swojej decyzji. W stosownym terminie Komisja powiadamia Sekretariat NAFO o takiej decyzji i jej uzasadnieniu.

Artykuł 55

Inspekcja w porcie po przekierowaniu statku

1. Po przybyciu do wyznaczonego portu statek podejrzewany o popełnienie poważnego naruszenia przepisów przechodzi szczegółową inspekcję pod nadzorem państwa członkowskiego bandery i w obecności inspektora każdej innej Umawiającej się Strony, która pragnie w tej inspekcji uczestniczyć. Należy posłużyć się przy tym sprawozdaniem z inspekcji w porcie, określonym w załączniku XII [15].

2. Państwo członkowskie bandery bezzwłocznie informuje Komisję o wynikach takiej szczegółowej inspekcji i o środkach, które zastosowało w związku z danym naruszeniem przepisów, w tym o środkach zastosowanych w celu zapobieżenia powtórnemu naruszeniu przepisów.

Artykuł 56

Zaostrzone dalsze kroki podejmowane względem niektórych poważnych naruszeń przepisów

1. Oprócz działań przewidzianych w niniejszej sekcji, zwłaszcza w art. 54 i 55, państwo członkowskie bandery podejmuje na mocy niniejszej sekcji dodatkowe działania, jeżeli statek pływający pod jego banderą poważnie naruszył przepisy w jeden z następujących sposobów:

a) prowadził ukierunkowane połowy zasobów, które są przedmiotem moratorium lub których poławianie jest zakazane;

b) prowadził niezgodną ze stanem faktycznym ewidencję połowów. Podjęcie dalszych kroków na mocy niniejszego artykułu jest uzasadnione, jeżeli różnica między oszacowaną przez inspektora wielkością przetworzonego połowu znajdującego się na pokładzie, w podziale na gatunki lub w całości, a danymi liczbowymi odnotowanymi w dzienniku produkcyjnym wynosi 10 ton lub 20 %, przy czym kryterium rozstrzygającym jest wyższa z tych wartości, obliczona procentowo na podstawie danych z dziennika produkcyjnego. Aby określić szacunkową ilość połowów znajdujących się na pokładzie, stosuje się współczynnik sztauerski uzgodniony między inspektorami Umawiającej się Strony dokonującej inspekcji a Umawiającą się Stroną, do której należy statek poddany inspekcji;

c) ponownie dopuścił się tego samego poważnego naruszenia z wykazu podanego w art. 51, co zostało potwierdzone zgodnie z art. 52 ust. 4 w ciągu stu dni lub w trakcie rejsu połowowego, przy czym liczy się krótszy z tych dwóch okresów.

2. Państwo członkowskie bandery dopilnowuje, aby wskutek inspekcji, o której mowa w ust. 3, dany statek wstrzymał wszelkie działania połowowe oraz aby zostało wszczęte postępowanie wyjaśniające w sprawie tego poważnego naruszenia przepisów.

3. Jeżeli na obszarze podlegającym regulacji nie przebywa żaden inspektor ani inna osoba wyznaczona przez państwo członkowskie bandery statku do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 1, państwo członkowskie bandery nakłada na statek wymóg bezzwłocznego skierowania się do portu, w którym takie postępowanie może zostać wszczęte.

4. Kończąc postępowanie wyjaśniające w sprawie poważnego naruszenia polegającego na niezgodnym ze stanem faktycznym ewidencjonowaniu połowów, o którym mowa w ust. 1 lit. b), państwo członkowskie bandery dopilnowuje, aby pod jego zwierzchnictwem dokonano inspekcji fizycznej w porcie i obliczenia ilości całkowitego połowu znajdującego się na pokładzie. Taka inspekcja może odbyć się w obecności inspektora każdej innej Umawiającej się Strony, która pragnie w tej inspekcji uczestniczyć, o ile państwo członkowskie bandery wyrazi zgodę.

5. Jeżeli statek otrzymuje wezwanie skierowania się do portu na podstawie ust. 2, 3 i 4, inspektor każdej innej Umawiającej się Strony może wejść na jego pokład lub na nim pozostać podczas podróży do portu, pod warunkiem że właściwy organ państwa członkowskiego statku poddanego inspekcji nie zażąda, by inspektor opuścił statek.

Artykuł 57

Środki przymusu egzekucyjnego

1. Każde państwo członkowskie bandery stosuje środki przymusu egzekucyjnego wobec statku rybackiego, co do którego stwierdzono zgodnie z prawem tego państwa, że statek ten, pływając pod jego banderą, dopuścił się poważnego naruszenia przepisów, o którym mowa w art. 56.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować, zwłaszcza w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zatrzymanie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowu;

c) zarekwirowanie statku;

d) zawieszenie lub cofnięcie pozwolenia na dokonywanie połowów;

e) zmniejszenie lub odebranie kwoty połowowej.

3. Państwo członkowskie bandery odnośnego statku powiadamia bezzwłocznie Komisję o odpowiednich środkach zastosowanych zgodnie z niniejszym artykułem. Na podstawie tego powiadomienia Komisja powiadamia o tych środkach Sekretariat NAFO.

Artykuł 58

Sprawozdanie w sprawie poważnego naruszenia przepisów

1. Jeżeli dochodzi do poważnego naruszenia przepisów, o którym mowa w art. 56, odnośne państwo członkowskie możliwie szybko, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia o tym naruszeniu dostarcza Komisji sprawozdanie z przebiegu postępowania wyjaśniającego, w tym szczegółowe informacje o wszelkich działaniach podjętych lub zaproponowanych w związku z tym poważnym naruszeniem, a po zakończeniu postępowania – sprawozdanie dotyczące wyniku postępowania wyjaśniającego.

2. Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja sporządza zbiorcze sprawozdanie wspólnotowe. Sprawozdanie z przebiegu postępowania wyjaśniającego Komisja przesyła Sekretariatowi NAFO w ciągu czterech miesięcy od daty powiadomienia o danym naruszeniu przepisów, a sprawozdanie z wyniku postępowania wyjaśniającego – możliwie szybko, gdy postępowanie to się zakończy.

SEKCJA 6

Sprawozdania

Artykuł 59

Posługiwanie się sprawozdaniami z inspekcji

1. Sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzane przez inspektorów NAFO stanowią dopuszczalny dowód w postępowaniu sądowym lub administracyjnym prowadzonym przez jakiekolwiek państwo członkowskie. Dokonując ustaleń faktycznych, sprawozdania te traktuje się na takich samych zasadach jak sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzane przez własnych inspektorów.

2. Państwa członkowskie współpracują, by ułatwić postępowanie sądowe lub inne, wszczęte na podstawie sprawozdania złożonego przez inspektora w ramach tego systemu, z zastrzeżeniem przepisów regulujących dopuszczanie dowodów w krajowym systemie sądownictwa i innych systemach krajowych.

Artykuł 60

Sprawozdanie w sprawie naruszenia przepisów

1. Co roku do dnia 25 stycznia państwa członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie za okres od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia, a do dnia 25 sierpnia – za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca, i w sprawozdaniu tym zawierają następujące informacje:

a) wynik działania podjętego w związku z naruszeniami przepisów przez ich statki; naruszenia przepisów są ujmowane w sprawozdaniach co roku, dopóki odnośne działanie nie dobiegnie końca;

b) wszelkie istotne różnice między danymi połowowymi zewidencjonowanymi w dziennikach statków a szacunkową oceną inspektora co do połowów znajdujących się na pokładzie tych statków. Przyjmuje się, że różnica jest istotna, jeżeli szacunkowa ocena inspektora różni się od danych połowowych zewidencjonowanych w dzienniku połowowym co najmniej o 5 %;

c) szczegóły dotyczące przebiegu postępowań, a zwłaszcza informacje, czy sprawy czekają na rozpatrzenie, są przedmiotem apelacji lub czy są rozpatrywane;

d) szczegółowy opis nałożonych kar, zwłaszcza informację o kwocie grzywien, wartości skonfiskowanych ryb lub narzędzi, pisemnych ostrzeżeniach itd.; oraz

e) wyjaśnienie, jeżeli nie podjęto żadnego działania.

2. Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja sporządza zbiorcze sprawozdanie wspólnotowe. To sprawozdanie wspólnotowe Komisja przesyła Sekretariatowi NAFO do dnia 1 lutego i 1 września każdego roku.

Artykuł 61

Sprawozdania z działań w zakresie inspekcji i nadzoru

1. Każdego roku do dnia 15 lutego każde państwo członkowskie składa Komisji sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy na temat:

a) liczby inspekcji, które przeprowadziło w ramach programu NAFO, przy czym podaje liczbę inspekcji na statkach każdej Umawiającej się Strony, a jeżeli doszło do naruszenia przepisów – datę i miejsce inspekcji danego statku oraz charakter domniemanego naruszenia przepisów;

b) liczby godzin spędzonych w powietrzu w ramach nadzoru NAFO, liczby dostrzeżonych statków i liczby sporządzonych sprawozdań z nadzoru, a także na temat dalszych kroków podjętych na podstawie tych sprawozdań z nadzoru.

2. Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja sporządza zbiorcze sprawozdanie wspólnotowe. To sprawozdanie wspólnotowe Komisja przesyła Sekretariatowi NAFO do dnia 1 marca każdego roku.

ROZDZIAŁ V

PRZEPROWADZANE PRZEZ PAŃSTWO PORTU KONTROLE STATKÓW PŁYWAJĄCYCH POD BANDERĄ INNEJ UMAWIAJĄCEJ SIĘ STRONY

Artykuł 62

Zakres zastosowania

[16] 1. Niniejszy rozdział stosuje się do wyładunków i przeładunków ryb – w portach państw członkowskich dokonanych przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony NAFO – złowionych w obszarze podlegającym regulacji NAFO lub produktów z tych ryb, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane w porcie.

2. Niniejszy rozdział ma zastosowanie bez uszczerbku dla rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1005/2008.

Artykuł 63

Wyznaczone porty

Państwa członkowskie wyznaczają porty, do których statki rybackie mają dostęp w celu wyładunku lub przeładunku. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wyznaczonych portach, których wykaz Komisja przekazuje Sekretariatowi NAFO. O wszelkich późniejszych zmianach w wykazie informuje się Sekretariat NAFO nie później niż piętnaście dni przed wejściem tych zmian w życie.

Artykuł 63a

Właściwy organ

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ, który służy jako punkt kontaktowy do celów przyjmowania zgłoszeń zgodnie z art. 63b, otrzymywania potwierdzeń i wydawania zezwoleń zgodnie z art. 63c.

2. Państwa członkowskie podają Komisji nazwę właściwego organu i informacje kontaktowe. Komisja przesyła te informacje Sekretariatowi NAFO.

Artykuł 63b

Wstępne zgłoszenie wejścia do portu

1. W drodze odstępstwa od art. 28e ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitan statku rybackiego, o którym mowa w art. 62 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub jego przedstawiciel, zamierzający wpłynąć do portu w celu wyładunku lub przeładunku, zgłaszają to właściwemu organowi państwa członkowskiego portu, o którym mowa w art. 63a niniejszego rozporządzenia, co najmniej trzy dni robocze przed przewidywanym czasem przybycia do portu.

2. Państwo członkowskie może jednak przewidzieć inny termin na zgłoszenie, z uwzględnieniem między innymi odległości między łowiskami a swoim portem. Państwa członkowskie podają Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi wyżej wymieniony termin na zgłoszenie. Komisja przesyła te informacje Sekretariatowi NAFO.

3. Do wstępnego zgłoszenia należy dołączyć następujące formularze z odpowiednio wypełnioną częścią A:

a) formularz PSC 1, określony w załączniku XV [17] część A, jeżeli statek zamierza dokonać wyładunku lub przeładunku własnych połowów;

b) formularz PSC 2, określony w załączniku XV część B, jeżeli statek zamierza dokonać wyładunku lub przeładunku połowów, które otrzymał w wyniku przeładunku. Dla każdego statku przekazującego stosuje się odrębny formularz;

c) zarówno formularz PSC 1, jak i PSC 2, jeżeli statek zamierza dokonać wyładunku lub przeładunku zarówno swoich połowów, jak i połowów otrzymanych w wyniku przeładunku.

4. Kapitanowie statków lub ich przedstawiciele mogą anulować wstępne zgłoszenie poprzez zgłoszenie tego właściwym organom portu, z którego zamierzali skorzystać, co najmniej 24 godziny przed zgłoszonym przewidywanym czasem przybycia. Państwo członkowskie portu może jednak przewidzieć inny termin zgłoszenia. Do tego zgłoszenia dołącza się kopię oryginału formularza PSC 1 lub PSC 2 z naniesioną w poprzek adnotacją »anulowano«.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego portu niezwłocznie przekazuje kopię wstępnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3 i 4, umawiającej się stronie państwa bandery statku rybackiego zamierzającego dokonać wyładunku lub przeładunku oraz, w przypadku gdy statek prowadził operacje przeładunku, umawiającej się stronie państwa bandery statków przekazujących.

6. Kopię formularza przekazuje się również Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi; Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie przekazuje ją Sekretariatowi NAFO.

Artykuł 63c

Zezwolenie na wyładunek lub przeładunek

1. Operacje wyładunku lub przeładunku można rozpocząć wyłącznie po wydaniu zezwolenia przez właściwe organy państwa członkowskiego portu. Zezwolenie takie wydaje się dopiero po zwróceniu przez państwo bandery kopii formularza PSC 1 lub PSC 2, przekazanych na mocy art. 63b ust. 5, z odpowiednio wypełnioną częścią B, potwierdzających, że:

a) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, posiadał wystarczającą kwotę w odniesieniu do zadeklarowanych gatunków;

b) zadeklarowane ilości ryb na statku zostały odpowiednio zgłoszone w podziale na gatunki i uwzględnione przy obliczeniu wszelkich ograniczeń połowowych lub ograniczeń nakładu połowowego, które mogą mieć zastosowanie;

c) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, posiadał upoważnienie do połowów w zadeklarowanych obszarach; oraz

d) obecność statku w obszarze, w którym zadeklarował dokonanie połowów, zweryfikowano zgodnie z danymi VMS.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ państwa członkowskiego portu może zezwolić na całkowity lub częściowy wyładunek w przypadku braku potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. W takich przypadkach przedmiotowe ryby należy przechowywać pod kontrolą właściwego organu. Ryby te zostają zwrócone w celu sprzedaży, przekazania lub transportu dopiero po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, i sprawdzeniu go przez właściwe organy. Jeżeli w ciągu 14 dni od wyładunku nie otrzymano potwierdzenia, właściwy organ państwa członkowskiego portu może skonfiskować i zbyć ryby zgodnie z przepisami krajowymi.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego portu niezwłocznie informuje kapitana o swojej decyzji dotyczącej wydania lub niewydania zezwolenia na wyładunek lub przeładunek poprzez przekazanie kopii formularza PSC 1 lub PSC 2 z odpowiednio wypełnioną częścią C. Kopię tę niezwłocznie należy również przekazać Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi; Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje informacje Sekretariatowi NAFO.

Artykuł 63d

Inspekcje

1. Jeżeli plan odbudowy zasobów nie wymaga inaczej, państwo członkowskie portu przeprowadza inspekcję co najmniej 15 % wszystkich takich wyładunków lub przeładunków w trakcie każdego roku sprawozdawczego.

2. Inspekcje przeprowadzają uprawnieni inspektorzy krajowi, którzy przed przystąpieniem do inspekcji przedstawiają swoje uprawnienia kapitanowi statku.

3. Państwo członkowskie portu może zaprosić inspektorów innych umawiających się stron do towarzyszenia swoim inspektorom i obserwacji inspekcji wyładunków lub przeładunków w rozumieniu niniejszego rozdziału.

4. Inspekcja obejmuje monitorowanie całości wyładunku lub przeładunku w danym porcie, a inspektorzy krajowi co najmniej:

a) przeprowadzają kontrolę krzyżową wyładowanych lub przeładowanych ilości każdego gatunku:

(i) ilości w podziale na gatunki odnotowanych w dzienniku połowowym;

(ii) raportów połowowych i działań połowowych; oraz

(iii) wszelkich informacji na temat połowów dostarczonych we wstępnym zgłoszeniu (PSC 1 lub PSC 2);

b) sprawdzają i odnotowują ilości w podziale na gatunki złowionych ryb, które pozostają na pokładzie po zakończeniu wyładunku lub przeładunku;

c) sprawdzają wszystkie informacje z inspekcji przeprowadzonych na morzu;

d) sprawdzają wszystkie sieci znajdujące się na pokładzie oraz odnotowują pomiary wielkości ich oczek;

e) sprawdzają, czy wielkość ryb jest zgodna z wymogami dotyczącymi ich minimalnej wielkości.

5. Krajowi inspektorzy podejmują wszelkie możliwe starania w celu uniknięcia niepotrzebnego opóźnienia statku rybackiego i zapewniają minimalny stopień ingerencji i utrudnień na statku, a także zapewniają uniknięcie niepotrzebnego pogorszenia jakości ryb.

6. Kapitan statku rybackiego:

a) współpracuje i pomaga przy inspekcji statku rybackiego prowadzonej zgodnie z wymienionymi procedurami oraz nie utrudnia inspektorom państwa portu wykonywania ich obowiązków i nie ingeruje w nie, a także nie próbuje zastraszać inspektorów;

b) zapewnia dostęp do wszelkich obszarów, pokładów i pomieszczeń statku, do połowów, sieci i innych narzędzi oraz sprzętu, a także udziela wszelkich informacji, o które zwracają się inspektorzy państwa portu, włącznie z kopiami wszystkich odpowiednich dokumentów.

Artykuł 63e

Poważne naruszenia przepisów

1. Następujące naruszenia przepisów uważa się za poważne:

a) utrudnianie inspektorom wykonywania ich obowiązków;

b) dokonywanie wyładunku lub przeładunku w porcie, który nie jest wyznaczonym portem;

c) niedostosowanie się do przepisów związanych ze wstępnym zgłoszeniem wejścia do portu;

d) dokonywanie wyładunku lub przeładunku bez zezwolenia państwa członkowskiego portu.

2. Każde państwo członkowskie portu podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego, w stosunku do którego stwierdzono, zgodnie z prawem krajowym, że popełnił poważne naruszenie przepisów, o którym mowa w ust. 1. Środki mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zatrzymanie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowu;

c) zarekwirowanie statku.

Artykuł 63f

Sprawozdania z inspekcji

1. Każda inspekcja jest dokumentowana poprzez sporządzenie sprawozdania z inspekcji w porcie zgodnie z załącznikiem XII.

2. Kapitan może wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji, a po zakończeniu inspekcji sprawozdanie musi być podpisane przez inspektora i przez kapitana. Kapitan statku rybackiego otrzymuje kopię sprawozdania z inspekcji.

3. Kopia każdego sprawozdania z inspekcji jest niezwłocznie przekazywana państwu bandery statku rybackiego objętego inspekcją oraz państwu bandery statku przekazującego, jeżeli statek prowadził operacje przeładunku. Kopię niezwłocznie przekazuje się również Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi; Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje informacje Sekretariatowi NAFO. Na wniosek państwa bandery statku objętego inspekcją zostaje mu przekazany oryginał lub potwierdzona kopia każdego sprawozdania z inspekcji.

ROZDZIAŁ VI

DZIAŁANIA PAŃSTW NIEBĘDĄCYCH UMAWIAJĄCYMI SIĘ STRONAMI

Artykuł 64

Działania IUU prowadzone przez statki państw niebędących Umawiającymi się Stronami

1. Zakłada się, że statek należący do państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, poławiający na obszarze podlegającym regulacji NAFO, prowadził działania IUU, które naraziły na szwank skuteczność uchwalonych przez NAFO środków ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony.

2. Jeżeli w działaniach przeładunkowych na obszarze podlegającym regulacji NAFO lub poza nim uczestniczy zaobserwowany zidentyfikowany statek państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, założenie, że narażono na szwank skuteczność uchwalonych przez NAFO środków ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony, dotyczy każdego innego statku należącego do państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, który uczestniczył w tych działaniach razem z tym statkiem.

Artykuł 65

Informacje o statkach państw niebędących Umawiającymi się Stronami

1. Jeżeli inspektorzy państwa członkowskiego lub Komisji zaobserwują lub w inny sposób stwierdzą obecność statku państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, podejmują wysiłki w celu powiadomienia statku o domniemaniu, że naraża na szwank uchwalone przez NAFO środki ochrony zasobów i egzekwowania ich ochrony i że ta informacja zostanie przekazana umawiającym się stronom NAFO, innym regionalnym organizacjom rybołówstwa oraz państwu bandery tego statku.

2. Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji informacje o zaobserwowaniu statku, odmowie dostępu do portu, wyładunkach i przeładunkach oraz wynikach wszystkich inspekcji na morzu lub w ich portach, a także o wszelkich dalszych krokach wszczętych wobec danego statku. Komisja niezwłocznie przekazuje wszystkie informacje Sekretariatowi NAFO.

3. Wśród informacji, o których mowa w ust. 2, znajdują się: nazwa statku państwa niebędącego Umawiającą się Stroną i nazwa jego państwa bandery, data i port inspekcji, podstawy wydania zakazu wyładunku lub przeładunku lub, jeżeli nie zastosowano takiego zakazu, dowody przedstawione na podstawie art. 67 ust. 3.

4. Państwa członkowskie mogą w dowolnym momencie dostarczyć Komisji wszelkich dodatkowych informacji do bezzwłocznego przekazania Sekretariatowi NAFO, które mogą być przydatne w identyfikacji statków państw niebędących Umawiającymi się Stronami prawdopodobnie prowadzących połowy IUU na obszarze podlegającym regulacji NAFO.

5. Komisja co roku powiadamia państwa członkowskie o tych statkach państw niebędących Umawiającymi się Stronami, które figurują w wykazie IUU przyjmowanym przez NAFO.

Artykuł 66

Zakaz przeładunków i wspólnych operacji połowowych

Wspólnotowym statkom rybackim zakazuje się przyjmowania przeładunków ryb ze statków państw niebędących Umawiającymi się Stronami lub dostarczania przeładunków ryb na takie statki, o których mowa w art. 63, oraz zakazuje się uczestnictwa we wspólnych operacjach połowowych z takimi statkami.

Artykuł 67

Inspekcja na morzu

W stosownych przypadkach inspektorzy zwracają się o pozwolenie na wejście na pokład statku państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, który, jak zaobserwowano lub w inny sposób stwierdzono, uczestniczy w połowach na obszarze podlegającym regulacji NAFO. Statki, które pozwolą im wejść na swój pokład, są poddawane inspekcji zgodnie z rozdziałem IV.

Artykuł 68

Wejście do portu

[18] 1. Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzeń (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1005/2008, państwa członkowskie zapewniają, aby kapitanowie statków państwa niebędącego umawiającą się stroną wpływali wyłącznie do portu wyznaczonego zgodnie z art. 63. Kapitan zamierzający wpłynąć do wyznaczonego portu dokonuje zgłoszenia właściwemu organowi państwa członkowskiego portu zgodnie z przepisami art. 63b. Państwo członkowskie portu niezwłocznie przekazuje tę informację państwu bandery statku oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi; Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie przekazuje informację Sekretariatowi NAFO.

2. Przepisy art. 63b i 63c stosuje się odpowiednio. Państwo członkowskie portu zakazuje wejścia do swojego portu statkom, które nie dokonały wymaganego wstępnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, i w odniesieniu do których nie otrzymano potwierdzenia ze strony państwa bandery, o którym mowa w art. 63c ust. 1.

3. Państwo członkowskie, które odmawia zgody na wyładunek lub przeładunek, informuje kapitana statku o swojej decyzji.

Artykuł 68a

Inspekcje w porcie

[19] 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby każdy statek państwa niebędącego Umawiającą się Stroną, który wchodzi do jednego z ich portów, był poddawany inspekcji przez ich właściwe organy. Statkowi nie wolno dokonać wyładunku lub przeładunku do czasu przeprowadzenia inspekcji. Inspekcje te obejmują dokumenty statku, dzienniki połowowe, narzędzia połowowe, połów zatrzymany na statku i wszelkie inne kwestie związane z działalnością statku na obszarach podlegających regulacji NAFO.

2. Jeżeli na koniec inspekcji właściwe organy stwierdzą, że statek państwa niebędącego |Umawiającą się Stroną posiada na statku zasoby lub grupy zasobów, które podlegają regulacji NAFO lub są określone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, państwo członkowskie zakazuje wyładunku lub przeładunku połowów z tego statku.

3. Taki zakaz nie ma jednak zastosowania, jeśli kapitan statku poddanego inspekcji lub jego przedstawiciel w stopniu wystarczającym dla właściwych organów danego państwa członkowskiego wykaże, że:

a) gatunki znajdujące się na statku zostały złowione poza obszarem podlegającym regulacji NAFO; lub

b) gatunki znajdujące się na statku i wymienione w załączniku II zostały złowione zgodnie ze środkami ochrony zasobów i jej egzekwowania przyjętymi przez NAFO.

4. Państwo członkowskie, które odmawia zgody na wyładunek lub przeładunek, informuje kapitana statku o swojej decyzji.

5. Inspekcja jest dokumentowana co najmniej poprzez wypełnienie formularza sprawozdania z inspekcji w porcie zgodnie z załącznikiem XII.

6. Informacje na temat wyników wszystkich inspekcji statków państw niebędących |Umawiającą się Stroną, przeprowadzonych w portach państw członkowskich, a także o wszelkich dalszych działaniach niezwłocznie przekazuje się państwu bandery statku oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi; Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie przekazuje je Sekretariatowi NAFO.

Artykuł 69

Środki stosowane względem statków IUU

1. Statki, które zostały przez Komisję Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) umieszczone w wykazie IUU w załączniku XIII, podlegają następującym środkom:

a) statki rybackie, statki pomocnicze, statki zaopatrujące inne statki w paliwo, statki-bazy i statki towarowe pływające pod banderą jednego z państw członkowskich nie mogą w żaden sposób pomagać statkom IUU ani uczestniczyć w czynnościach przetwórstwa rybnego, w przeładunkach ani wspólnych operacjach połowowych ze statkami z wykazu IUU;

b) statków IUU nie zaopatruje się w portach w zapasy, paliwo ani inne usługi;

c) statkom IUU nie zezwala się na wejście do portu państwa członkowskiego, chyba że występuje siła wyższa;

d) statkom IUU nie zezwala się na wymianę załogi, chyba że wymiany tej wymaga siła wyższa;

e) statkom IUU nie zezwala się na dokonywanie połowów na wodach wspólnotowych i zakazuje się ich czarterowania;

f) państwa członkowskie nie wyrażają zgody na przejście statków IUU pod ich banderę i zachęcają importerów, przewoźników i inne zainteresowane sektory, by nie podejmowały negocjacji ani nie dokonywały przeładunku ryb złowionych przez takie statki;

g) zabrania się przywozu ryb pochodzących z IUU.

2. Komisja aktualizuje wykaz statków IUU względem wykazu NAFO, gdy tylko NAFO przyjmuje nowy wykaz.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 70

Tryb wprowadzania zmian

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może zmienić przepisy niniejszego rozporządzenia, tak by do prawa wspólnotowego przenieść uchwalone przez NAFO środki ochrony zasobów i egzekwowania tej ochrony, które stały się wiążące dla Wspólnoty.

Artykuł 71

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenia (WE) nr 1262/2000, (WE) nr 3069/95, (WE) nr 3680/93, (EWG) nr 189/92, (EWG) nr 1956/88 oraz (EWG) nr 2868/88.

Artykuł 72

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 października 2007 r.