KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny (¹), w szczególności jego art. 33 ust. 12 oraz art. 41,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1964/82 z dnia 20 lipca 1982 r. ustanawiające warunki udzielania specjalnych refundacji wywozowych do niektórych rodzajów wołowiny bez kości (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy je zatem ujednolicić.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1254/1999 ustanowiło ogólne zasady udzielania refundacji wywozowych oraz kryteria określania ich wysokości.

(3) Z uwagi na sytuację rynkową, sytuację gospodarczą w sektorze wołowiny oraz zakres sprzedaży niektórych produktów tego sektora, powinno się określić warunki dotyczące wypłat specjalnych refundacji wywozowych do tych produktów. W szczególności powinno się określić warunki dla niektórych elementów mięsa, powstałych poprzez odkostnienie ćwierci bydła płci męskiej.

(4) Aby zapewnić zgodność działań z owym celem, należy wprowadzić specjalną procedurę nadzorczą. Pochodzenie produktu można poświadczyć za pomocą świadectwa zgodnego ze wzorem z załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 433/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. ustanawiającego warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych do wołowiny i cielęciny (⁴).

(5) Mając na celu zapewnienie przestrzegania warunków przyznawania refundacji należy ustanowić wymóg, aby formalności związane z wywozem oraz, gdzie stosowne, rozbiór mięsa i odkastnianie, były przeprowadzone w państwie członkowskim, w którym dokonano uboju zwierząt.

(6) Należy zaznaczyć, że przyznanie specjalnej refundacji jest uzależnione od wywozu całego objętego nadzorem mięsa, uzyskanego poprzez odkostnienie ćwierci. Jednakże dla ćwierćtuszy tylnych w celu osiągnięcia lepszych cen we Wspólnocie należy przewidzieć pewne wyjątki od tej zasady ogólnej bez narażania jednak realizacji celu, jakim jest uwolnienie rynku Wspólnoty. Należy ustalić zakres okoliczności, w których wymóg wywiezienia całej ilości mięsa może nie być w pełni spełniony bez utraty uprawnienia do refundacji; jednakże taka możliwość powinna mieć ściśle określony zakres i podlegać ograniczeniom, aby zapobiec nadużyciom.

(7) W odniesieniu do wyznaczonych terminów i dowodów dokonania wywozu należy powołać się na przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (⁵).

(8) Stosowanie składów artykułów spożywczych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, jest niezgodne z celem niniejszego rozporządzenia. Dlatego nie ma potrzeby stosowania systemu określonego w art. 40 tego rozporządzenia wobec wymienionych produktów.

(9) Z uwagi na specjalny charakter refundacji nie wolno stosować produktów zastępczych. Należy zapewnić środki identyfikacji omawianych produktów.

(10) Powinno się ustanowić metodę notyfikowania Komisji przez państwa członkowskie ilości produktów, dla których udzielono specjalnych refundacji wywozowych.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Oddzielnie pakowane elementy mięsa bez kości, pochodzące ze świeżych lub schłodzonych przednich i tylnych ćwierci dorosłego bydła płci męskiej o przeciętnej zawartości chudego mięsa 55 % lub więcej, kwalifikują się na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu do specjalnych refundacji wywozowych.

Artykuł 2

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

a) „ćwierci przednie” oznaczają ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone, określone w uwagach dodatkowych 1.A lit. d) i e) do działu 2 Nomenklatury Scalonej, kawałki proste lub kawałki „Pistola”;

b) „ćwierci tylne” oznaczają nierozdzielone lub rozdzielone tylne ćwierci określone w dodatkowych uwagach 1 .A lit. f) i g) do działu 2 Nomenklatury Scalonej, maksymalnie osiem żeber lub osiem par żeber, kawałki proste lub kawałki „Pistola”.

Artykuł 3

1. Podmiot gospodarczy przedkłada właściwym organom, wskazanym mu przez państwa członkowskie, zgłoszenie intencji odkostnienia ćwierci tylnych lub przednich zgodnie z opisem podanym w art. 1 na warunkach zawartych w niniejszym rozporządzeniu i wywozu zgodnie z art. 7 całości uzyskanych elementów mięsa bez kości, przy czym każdy element jest zapakowany oddzielnie.

2. W zgłoszeniu w szczególności podaje się opis i stwierdza ilość produktów, które zostaną odkostnione.

Zgłoszeniu towarzyszy świadectwo, którego wzór jest określony w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 433/2007, wydane zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia. Jednakże nie mają zastosowania uwagi B i C oraz pole 11 tego świadectwa. Przepisy art. 3 tego rozporządzenia stosuje się, z potrzebnymi zmianami, do czasu objęcia produktów nadzorem, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

3. W momencie przyjęcia zgłoszenia przez właściwe organy, które wprowadzają do niego datę akceptacji, przeznaczone do odkostnienia ćwierci obejmuje się nadzorem owych organów, które określają wagę netto produktów i wprowadzają ją do pola 7 świadectwa, o którym mowa w ust. 2.

Artykuł 4

Okres, w którym ćwierci muszą być odkostnione, to -z wyjątkiem okoliczności wywołanych przez siłę wyższą - dziesięć dni roboczych, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia wymienionego w art. 3.

Artykuł 5

1. Po odkostnieniu przedsiębiorca, w celu uzyskania potwierdzenia, przedkłada właściwym organom „świadectwa dla mięsa bez kości”, których wzory są podane w załącznikach I i II i do których w polu 7 wpisuje się numer świadectwa wymienionego w art. 3 ust. 2.

2. Numery „zaświadczeń dla mięsa bez kości” wpisuje się do pola 9 świadectwa określonego w art. 3 ust. 2. To ostatnie świadectwo, należycie wypełnione, wysyła się drogą administracyjną do instytucji odpowiedzialnej za wypłatę refundacji wywozowych po uzyskaniu potwierdzenia, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, dla „zaświadczeń mięsa bez kości” odpowiadających całkowitej ilości odkostnionego mięsa z ćwierci, uzyskanego pod nadzorem.

3. „świadectwo dla mięsa bez kości” należy przedłożyć przy dopełnieniu formalności celnych określonych w art. 6.

4. Odkastnianie oraz celne formalności wywozowe są dokonywane w państwie członkowskim, w którym dokonano uboju zwierząt.

Artykuł 6

1. Formalności celne przy wywozie ze Wspólnoty w odniesieniu do dostaw określonych w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 lub do produktów objętych procedurą składu celnego przed wywozem, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1741/2006 (⁶), dopełnia się w państwie członkowskim, w którym przyjęto zgłoszenie określone w art. 3.

2. W polu 11 „świadectwa dla mięsa bez kości” władze celne wpisują numery referencyjne oraz daty zgłoszenia określone w art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

3. Po dopełnieniu formalności celnych w odniesieniu do elementów mięsa przeznaczonych do wywozu „świadectwo dla mięsa bez kości” wysyła się drogą administracyjną do instytucji odpowiedzialnej za wypłatę refundacji wywozowych.

Artykuł 7

1. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej specjalne refundacje są udzielane pod warunkiem dokonania wywozu całej ilości elementów mięsa, wyprodukowanych przez odkostnienie przeprowadzone pod kontrolą zgodnie z art. 3 ust. 3 i wykazanych w świadectwach określonych w art. 5 ust. 1.

2. Jednakże podmioty gospodarcze są upoważnione do tego, aby nie dokonywać wywozu całej ilości elementów mięsa wyprodukowanych przez odkostnienie ćwierćtuszy tylnych.

Jeśli ilości wywożone stanowią przynajmniej 95 % łącznej wagi elementów mięsa wyprodukowanych przez odkostnienie przeprowadzone pod kontrolą zgodnie z art. 3 ust. 3, specjalna refundacja jest wypłacana.

Jeśli ilości wywożone stanowią mniej niż 95%, ale nie mniej niż 85 % łącznej wagi kawałków mięsa wyprodukowanych przez odkostnienie, wypłacana specjalna refundacja ulega zmniejszeniu.

Decyzja w sprawie kwoty, o jaką należy zmniejszyć stawkę, jest podejmowana, gdy jest ustalana lub zmieniana stawka danej refundacji. Określana jest ona przy uwzględnieniu w szczególności wartości różnych elementów mięsa, które prawdopodobnie pozostaną na rynku Wspólnoty.

3. Kości, duże ścięgna, tkanka chrzęstna, kawałki tłuszczu oraz okrawki pozostałe po odkostnieniu mogą być sprzedawane na obszarze Wspólnoty.

4. Podmioty gospodarcze pragnące skorzystać z jednej z możliwości przewidzianych w ust. 2 muszą wskazać to w swoich deklaracjach, jak przewidziano w art. 3 ust. 1.

Ponadto w świadectwach przewidzianych w art. 5 ust. 1 muszą zostać podane:

a) w polu 4 - łączna waga netto elementów mięsa wyprodukowanych przez odkostnienie oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, potwierdzenie:

- „Zastosowanie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1359/2007 - opcja 95%”, lub

- „Zastosowanie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1359/2007 - opcja 85%”;

b) w polu 6 - waga netto produktu, który ma być wywieziony.

5. Państwa członkowskie mogą ograniczyć rodzaje elementów mięsa, w stosunku do których podmioty gospodarcze mogą podejmować decyzje o niedokonywaniu wywozu, do dwóch na dany rodzaj operacji odkastniania.

6. Jeśli ilość wywożona jest mniejsza niż waga wykazana w polu 6 zaświadczeń przewidzianych w art. 5 ust. 1, specjalna refundacja jest zmniejszona. Współczynnik procentowy zmniejszenia wynosi:

a) pięciokrotność różnicy procentowej wagi w przypadku, gdy różnica między wagą wywożoną a wykazaną w polu 6 zaświadczeń przewidzianych w art. 5 ust. 1 nie przekracza 10%;

b) w pozostałych przypadkach 80 % stawki refundacji na produkty objęte, w zależności od konkretnej sytuacji, kodami CN 020130 00 9100 lub CN 020130 00 9120, mającej zastosowanie w dniu wskazanym w polu 21 pozwolenia na wywóz, na podstawie którego dokonano formalności określonych w art. 5 ust. 1 lub w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Do przypadków objętych niniejszym ustępem nie ma zastosowania kara przewidziana w art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł 8

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 państwo członkowskie może przewidzieć, że:

a) jedno „świadectwo dla mięsa bez kości”, obejmujące całą ilość mięsa powstałego poprzez odkostnienie, jest wystawiane razem z świadectwem, o którym mowa w art. 3 ust. 2;

b) oba świadectwa, o których mowa w lit. a), są przedstawiane równocześnie przy dopełnianiu wywozowych formalności celnych;

c) oba świadectwa, o których mowa w lit. a), są wysyłane jednocześnie w myśl warunków ustanowionych w art. 6 ust. 3.

Artykuł 9

1. [1] Państwa członkowskie określają warunki nadzoru i stosownie do tego informują Komisję. Podejmują one wszelkie konieczne kroki celem uniemożliwienia podmieniania przedmiotowych produktów, zwłaszcza poprzez identyfikację każdego kawałka mięsa. Państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach warunków nadzoru.

2. W pomieszczeniach, w których dokonuje się odkastniania oraz wykrawania i pakowania mięsa, może znajdować się jedynie mięso objęte niniejszym rozporządzeniem oraz wieprzowina.

3. Zabrania się odkastniania ćwierci przednich i tylnych w tym samym czasie i w tym samym pomieszczeniu.

4. Torby, kartony i inne materiały opakowaniowe, do których wkłada się odkostnione elementy, są oficjalnie pieczętowane przez właściwe organy i zaopatrywane w szczegóły umożliwiające identyfikację odkostnionego mięsa, zwłaszcza jego wagę netto, typ, ilość elementów oraz numer seryjny.

Artykuł 10

W odniesieniu do zaświadczeń określonych w art. 5 ust. 1, potwierdzonych przez właściwe organy w każdym kwartale i dotyczących oddzielonych od kości kawałków mięsa uzyskanych z ćwierćtuszy tylnych, państwa członkowskie, najpóźniej do końca drugiego miesiąca następującego po każdym kwartale, przekazują informacje o: [2]

a) łącznej wadze netto wykazanej na świadectwach dotyczących przypadków przewidzianych w art. 7 ust. 1;

b) łącznej wadze netto wskazanej na świadectwach dotyczących przypadków przewidzianych w art. 7 ust. 2 - opcja 95%;

c) łącznej wadze netto wskazanej na świadectwach dotyczących przypadków przewidzianych w art. 7 ust. 2 - opcja 85%.

Artykuł 10a

[3] Powiadomienia, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, przesyłane są Komisji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (⁷).

Artykuł 11

Rozporządzenie (EWG) nr 1964/82 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 listopada 2007 r.