PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywy Rady 75/106/EWG z dnia 19 grudnia 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do objętościowego uzupełniania niektórych płynów w opakowaniach jednostkowych (³) i 80/232/ EWG z dnia 15 stycznia 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do nominalnych ilości i nominalnych pojemności dopuszczalnych w odniesieniu do niektórych produktów w opakowaniach jednostkowych (⁴) określiły ilości nominalne niektórych płynnych i niepłynnych produktów w opakowaniach jednostkowych w celu zapewnienia swobodnego przepływu produktów spełniających wymogi tych dyrektyw. W przypadku większości produktów oprócz wspólnotowych ilości nominalnych dopuszcza się istnienie krajowych ilości nominalnych. W przypadku niektórych produktów wspólnotowe ilości nominalne wykluczają jednak istnienie jakichkolwiek krajowych ilości nominalnych.

(2) Zmiany preferencji konsumentów oraz innowacje w dziedzinie opakowań jednostkowych i handlu detalicznego na poziomie wspólnotowym i krajowym sprawiły, że konieczne stało się przeprowadzenie oceny, czy obowiązujące przepisy są nadal odpowiednie.

(3) Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 12 października 2000 r. w sprawie C-3/99 Cidrerie-Ruwet (⁵) stwierdził, że państwa członkowskie nie mogą zabraniać wprowadzania do obrotu produktu w opakowaniu jednostkowym o pojemności nominalnej nieuwzględnionej w zakresie wspólnotowym, wyprodukowanego i wprowadzonego do obrotu zgodnie z prawem w innym państwie członkowskim, chyba że taki zakaz ma służyć spełnieniu nadrzędnego wymogu związanego z ochroną konsumenta, dotyczy w jednakowym stopniu produktów krajowych i podobnych produktów importowanych oraz jest niezbędny do spełnienia danego wymogu i proporcjonalny do zamierzonego celu, i tam gdzie celu tego nie można osiągnąć przy pomocy środków, które w mniejszym stopniu ograniczałyby handel wewnątrzwspólnotowy.

(4) Ochrona konsumentów jest ułatwiona dzięki dyrektywom przyjętym później niż dyrektywy 75/106/EWG i 80/232/ EWG, a zwłaszcza na mocy dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (⁶). Państwa członkowskie, które jeszcze tego nie dokonały, powinny rozważyć, czy wdrożyć dyrektywę 98/6/WE w stosunku do małych przedsiębiorstw handlu detalicznego.

(5) Ocena skutków regulacji, w ramach której przeprowadzono szeroko zakrojone konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, wykazała, że w wielu sektorach dowolność w zakresie ilości nominalnych sprawia, że producenci mają większą swobodę w zaopatrywaniu konsumentów w towary odpowiadające ich gustom, a także wzmacnia konkurencję na rynku wewnętrznym pod względem jakości i cen. W innych sektorach ze względu na interes konsumentów i branży właściwsze jest jednak utrzymanie na razie obowiązkowych ilości nominalnych.

(6) Wraz z wdrożeniem niniejszej dyrektywy należy prowadzić wśród konsumentów i przedstawicieli branży akcje informacyjne, których efektem będzie lepsze zrozumienie koncepcji ceny jednostkowej.

(7) Ilości nominalne w zasadzie nie powinny być zatem przedmiotem uregulowań prawnych na szczeblu Wspólnoty lub kraju, więc powinno być możliwe wprowadzanie do obrotu towarów w opakowaniu jednostkowym o dowolnej ilość nominalnej.

(8) W niektórych sektorach taki brak uregulowań mógłby jednak spowodować powstanie nieproporcjonalnie wysokich kosztów dodatkowych, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw. Dlatego w odniesieniu do tych sektorów obowiązujące przepisy wspólnotowe należy zmienić w świetle doświadczeń, zwłaszcza po to, aby zapewnić ustalenie wspólnotowych ilości nominalnych przynajmniej w przypadku produktów najczęściej sprzedawanych konsumentom.

(9) Jako że utrzymanie obowiązkowych ilości nominalnych, z wyjątkiem sektora win i wyrobów spirytusowych, który posiada szczególne cechy, należy uznać za odstępstwo, powinno być ono okresowo ponownie oceniane w świetle doświadczeń, także w celu zaspokojenia potrzeb konsumentów i producentów. W odniesieniu do sektorów, w których mogłyby zostać utrzymane obowiązkowe ilości nominalne, w przypadku stwierdzenia przez Komisję zaburzeń warunków rynkowych lub destabilizacji zachowań konsumentów, w szczególności konsumentów najbardziej wrażliwych, powinna ona rozważyć, czy powinno się zezwolić państwom członkowskim na utrzymanie okresów przejściowych oraz w szczególności na utrzymanie najczęściej sprzedawanych opakowań o obowiązkowych rozmiarach.

(10) W państwach członkowskich, w których chleb pakowany ma wysoki udział w regularnym spożyciu, istnieje ścisły związek między rozmiarem opakowania a wagą chleba. Tak jak w przypadku innych pakowanych produktów, niniejsza dyrektywa nie wpłynie na istniejące tradycyjnie używane rozmiary opakowań chleba pakowanego, które mogą pozostać w użyciu.

(11) Z myślą o większej przejrzystości wszystkie ilości nominalne produktów w opakowaniach jednostkowych powinny zostać uwzględnione w jednym akcie prawnym, a dyrektywy 75/106/EWG i 80/232/EWG należy w konsekwencji uchylić.

(12) W celu zwiększenia ochrony konsumentów, zwłaszcza konsumentów wrażliwych, takich jak osoby niepełnosprawne lub osoby w podeszłym wieku, należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie, by informacje dotyczące wagi i objętości umieszczane na etykietach towarów konsumpcyjnych były bardziej czytelne i widoczne na opakowaniu jednostkowym w normalnych warunkach prezentacji.

(13) W przypadku niektórych produktów płynnych dyrektywa 75/106/EWG ustanawia wymogi metrologiczne identyczne z ustanowionymi w dyrektywie Rady 76/211/EWG z 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do paczkowania według masy lub objętości niektórych produktów w opakowaniach jednostkowych (⁷). Dlatego też należy zmienić dyrektywę 76/211/EWG, tak aby włączyć do zakresu jej zastosowania produkty objęte obecnie dyrektywą 75/106/ EWG.

(14) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (⁸) zachęca się państwa członkowskie do sporządzania, na potrzeby własne i w interesie Wspólnoty, tabel, które w możliwie najszerszym zakresie będą odzwierciedlały związek między niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podawania ich do publicznej wiadomości.

(15) W związku z tym, że cele niniejszej dyrektywy nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast - z uwagi na uchylenie zakresów wspólnotowych i ustanowienie jednolitych wspólnotowych ilości nominalnych tam, gdzie to konieczne - możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące ilości nominalnych produktów pakowanych w opakowania jednostkowe. Ma ona zastosowanie do produktów w opakowaniach jednostkowych zgodnie z definicją podaną w art. 2 dyrektywy 76/211/EWG.

2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do produktów wymienionych w załączniku, sprzedawanych w sklepach wolnocłowych w celu konsumpcji poza terytorium Unii Europejskiej.

Artykuł 2

Swobodny przepływ towarów

1. O ile art. 3 i 4 nie stanowią inaczej, państwa członkowskie nie mogą odmawiać, zabraniać ani ograniczać wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach jednostkowych z powodów związanych z ilością nominalną produktu w opakowaniu.

2. Przy poszanowaniu zasad określonych w Traktacie, a w szczególności zasady swobodnego przepływu towarów, państwa członkowskie, które określają obecnie obowiązkowe ilości nominalne dla mleka, masła, suchego makaronu i kawy, mogą nadal to robić do dnia 11 października 2012 r.

Państwa członkowskie, które określają obecnie obowiązkowe ilości nominalne dla cukru białego, mogą nadal to robić do dnia 11 października 2013 r.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

Artykuł 3

Wprowadzanie do obrotu i swobodny przepływ niektórych produktów

Państwa członkowskie zapewniają, by produkty wymienione w pkt 2 załącznika, pakowane w opakowania jednostkowe mieszczące się w przedziałach wielkości wymienionych w pkt 1 załącznika, były wprowadzane do obrotu jedynie wtedy, gdy będą pakowane w opakowania jednostkowe o ilościach nominalnych wymienionych w pkt 1 załącznika.

Artykuł 4

Dozowniki aerozoli

1. Na dozownikach aerozoli podaje się informację o całkowitej pojemności pojemnika. Informacja ta prezentowana jest w taki sposób, by nie mogła być mylnie odczytana jako informacja o nominalnej objętości jego zawartości.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 8 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 75/324/EWG z dnia 20 maja 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dozowników aerozoli (⁹) na produktach sprzedawanych w dozownikach aerozoli nie musi być podawana informacja o wadze netto ich zawartości.

Artykuł 5

Wielopaki i opakowania jednostkowe utworzone z pojedynczych opakowań nieprzeznaczonych do oddzielnej sprzedaży

1. Do celów art. 3, jeżeli dwa opakowania jednostkowe lub większa ich liczba tworzą wielopak, ilości nominalne wymienione w pkt 1 załącznika mają zastosowanie do każdego pojedynczego opakowania jednostkowego.

2. Jeżeli opakowanie jednostkowe zawiera dwa pojedyncze opakowania nieprzeznaczone do oddzielnej sprzedaży lub większą ich liczbę, ilości nominalne wymienione w pkt 1 załącznika mają zastosowanie do opakowania jednostkowego.

ROZDZIAŁ III

UCHYLENIA, ZMIANY I PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 6

Uchylenia

Niniejszym uchyla się dyrektywy 75/106/EWG i 80/232/EWG.

Artykuł 7

Zmiana do dyrektywy 76/211/EWG

W art. 1 dyrektywy 76/211/EWG skreśla się słowa: „z wyjątkiem produktów określonych w dyrektywie Rady 75/106/EWG z dnia 19 grudnia 1974 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do objętościowego uzupełniania niektórych płynów w opakowaniach jednostkowych, oraz”.

Artykuł 8

Transpozycja

1. Do dnia 11 października 2008 r. państwa członkowskie przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Informują o nich niezwłocznie Komisję.

Państwa członkowskie stosują te środki od dnia 11 kwietnia 2009 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odniesienia określany jest przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty głównych przepisów krajowych przyjmowanych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 9

Sprawozdawczość, informowanie o odstępstwach i monitorowanie

1. Najpóźniej do dnia 11 października 2015 r., a następnie co dziesięć lat, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania i skutków niniejszej dyrektywy. W stosownym przypadku do sprawozdań tych dołącza się wnioski w sprawie zmian do niniejszej dyrektywy.

2. Do dnia 11 kwietnia 2009 r. państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 2, informują Komisję o sektorach podlegających odstępstwu, o którym mowa w tym ustępie, o okresie obowiązywania takiego odstępstwa, zakresie ustalonych obowiązkowych ilości nominalnych oraz stosownym przedziale wielkości.

3. Komisja monitoruje stosowanie art. 2 ust. 2, opierając się na własnych ustaleniach oraz na sprawozdaniach zainteresowanych państw członkowskich. W szczególności Komisja obserwuje rozwój sytuacji na rynku po transpozycji niniejszej dyrektywy oraz rozważa, w świetle wyników przeprowadzonej obserwacji, zastosowanie środków następczych do niniejszej dyrektywy poprzez utrzymanie obowiązkowych ilości nominalnych dla towarów, o których mowa w art. 2 ust. 2.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 2, 6 i 7 stosuje się od dnia 11 kwietnia 2009 r.

Artykuł 11

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 5 września 2007 r.

ZAŁĄCZNIK

ZAKRES NOMINALNYCH ILOŚCI W OPAKOWANIACH JEDNOSTKOWYCH

1. Produkty sprzedawane według objętości (ilość w ml)

2. Definicje produktów