KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z komitetem doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wszczęcie postępowania

(1) W dniu 19 grudnia 2006 r. Komisja, na mocy art. 5 rozporządzenia podstawowego, ogłosiła w drodze zawiadomienia („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty polialkoholu winylowego („PVAL”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) i Tajwanu („kraje, których dotyczy postępowanie”).

(2) Postępowanie wszczęto po złożeniu skargi przez Kuraray Specialties Europe GmbH („skarżący”) w dniu 6 listopada 2006 r., od stycznia 2007 r. określanego mianem Kuraray Europe GmbH, reprezentującego znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, łącznej wspólnotowej produkcji polialkoholu winylowego (PVAL). Skarga zawierała dowody prima facie wykazujące istnienie dumpingu PVAL pochodzącego z krajów, których dotyczy postępowanie, i poniesionej w wyniku tego znaczącej szkody, co zostało uznane za wystarczające uzasadnienie do wszczęcia postępowania.

1.2. Strony, których dotyczy postępowanie

(3) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu postępowania: skarżącego producenta i innych znanych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących z krajów, których dotyczy postępowanie, importerów/-przedsiębiorstwa handlowe i zainteresowanym użytkowników, a także przedstawicieli krajów wywozu, których dotyczy postępowanie. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(4) Aby umożliwić zainteresowanym producentom eksportującym z ChRL złożenie wniosku o traktowanie na zasadach gospodarki rynkowej („MET”) lub o traktowanie indywidualne („IT”), Komisja przesłała zainteresowanym producentom eksportującym i władzom ChRL formularze wniosków. Jeden producent eksportujący z ChRL wystąpił z wnioskiem o MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, lub IT, gdyby dochodzenie wykazało, że nie spełnia wymogów uzyskania MET.

(5) Z uwagi na znaczną liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz importerów we Wspólnocie w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe w celu stwierdzenia dumpingu i szkody, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(6) Jednak współpracowało tylko trzech producentów eksportujących w ChRL, dlatego postanowiono, że kontrole wyrywkowe nie będą potrzebne.

(7) Jeśli chodzi o importerów PVAL, Komisja zwróciła się do wszystkich znanych jej importerów o przedstawienie informacji dotyczących przywozu i sprzedaży produktu objętego postępowaniem. Na podstawie informacji otrzymanych od czternastu współpracujących importerów Komisja dokonała wyboru próby obejmującej pięciu importerów, tj. dwóch z Niemiec, jednego z Włoch, jednego z Niderlandów i jednego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Przywóz realizowany przez tych importerów stanowił największą reprezentatywną wielkość sprzedaży współpracujących importerów we Wspólnocie (około 80 %), która może zostać objęta dochodzeniem w dostępnym czasie.

(8) Komisja wysłała kwestionariusze wszystkim znanym zainteresowanym stronom i wszystkim innym przedsiębiorstwom, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Otrzymano odpowiedzi na kwestionariusze od dwóch producentów wspólnotowych, trzech producentów eksportujących z ChRL, jednego producenta eksportującego z Tajwanu, pięciu importerów objętych próbą i siedmiu użytkowników ze Wspólnoty.

(9) Jeśli chodzi o odpowiedzi na kwestionariusze otrzymane od użytkowników, dwie z nich były niekompletne i w związku z tym nie mogły być uwzględnione. Ponadto wielu użytkowników przedłożyło uwagi, ale nie odpowiedziało na kwestionariusz.

(10) Jeden z importerów objętych próbą dwukrotnie tuż przed terminem odwoływał ustaloną wizytę weryfikacyjną. W rezultacie nie można było sprawdzić danych przedłożonych przez to przedsiębiorstwo i tymczasowo trzeba było je pominąć.

(11) Komisja uzyskała i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów MET/IT w przypadku ChRL oraz do tymczasowego stwierdzenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Wspólnoty. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) producenci wspólnotowi:

- Kuraray Europe GmbH, Frankfurt, Niemcy,

- Celanese Chemicals Ibérica S.L., Tarragona, Hiszpania;

b) producent eksportujący na Tajwanie:

- Chang Chun Petrochemical Co. Ltd., Tajpej;

c) producent eksportujący w ChRL:

- Shanxi Sanwei Group Co., Ltd., Hongdong;

d) niepowiązani importerzy we Wspólnocie:

- Cordial Beheer en Registergoederen BV, Winschoten, Niderlandy,

- Menssing Chemiehandel & Consultants Gmbh, Hamburg, Niemcy,

- Omya Peralta GmbH, Hamburg, Niemcy;

e) użytkownicy we Wspólnocie:

- Cordial Beheer en Registergoederen BV, Winschoten, Niderlandy,

- Wacker Chemie AG, Burghausen, Niemcy.

(12) Wobec konieczności określenia wartości normalnej dla producentów eksportujących z ChRL, którzy nie złożyli wniosku o MET lub którym może nie zostać przyznany status MET, przeprowadzono weryfikację na terenie następującego przedsiębiorstwa w Japonii w celu określenia wartości normalnej na podstawie danych kraju analogicznego przewidzianego w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania:

- Kuraray Japan, Tokio.

1.3. Okres objęty dochodzeniem

(13) Dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 października 2005 r. do dnia 30 września 2006 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty postępowaniem

(14) Produktem, którego dotyczy zarzut dumpingu, są niektóre polialkohole winylowe (PVAL) w postaci żywic homopolimerowych o lepkości (mierzonej w roztworze 4 %) wynoszącej co najmniej 3 mPas, lecz nie większej niż 61 mPas, i o stopniu hydrolizy przynajmniej 84,0 mol %, jednak nieprzekraczającym 99,9 mol %, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu („produkt objęty postępowaniem”), zgłaszane zwykle w ramach kodu CN ex 3905 30 00.

(15) PVAL jest produkowany poprzez hydrolizę octanu poliwinylu, który jest wytwarzany poprzez polimeryzację monomeru octanu winylu (produkowanego głównie z etylenu i kwasu octowego). PVAL ma wiele zastosowań. We Wspólnocie jest wykorzystywany głównie do produkcji butyralu poliwinylu (25 %-29 % konsumpcji), produkty wykorzystywane w polimeryzacji (21%-25%), powlekania papieru (17 %-21 %), klejów (13 %-17 %) i do klejenia osnów (8 %-12 %).

(16) Jeden z użytkowników twierdził, że przedmiotowy produkt, który nabył z ChRL, nie powinien być uważany za produkt objęty postępowaniem, ponieważ i) nie jest to standardowy rodzaj PVAL i ma inne, bardzo specyficzne cechy chemiczne i fizyczne; oraz ii) inne zastosowania niż towar PVAL.

(17) W odniesieniu do pierwszego argumentu stwierdzono, że ten rodzaj odpowiada opisowi produktu w motywie 14 powyżej i posiada te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne co inne typy odpowiadające definicji produktu. W odniesieniu do drugiego argumentu, ten szczególny rodzaj PVAL był stosowany do produkcji PVB, który, jak podano w motywie 15 powyżej, nie tylko jest najważniejszym zastosowaniem PVAL, ale i najszybciej rozwijającym się rynkiem dla PVAL we Wspólnocie. Uznanie takiego rynku za rynek nietypowy nie odzwierciedlałoby rzeczywistości. Ponadto stwierdzono, że średnie ceny płacone za PVAL w odniesieniu do jego różnych zastosowań mieściły się w tym samym przedziale. W świetle tych ustaleń uznano, że nie było podstaw do wyłączenia omawianego typu z zakresu definicji produktu, w związku z czym skarga została odrzucona.

2.2. Produkt podobny

(18) Dochodzenie wykazało, że PVAL produkowany i sprzedawany we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy, PVAL produkowany i sprzedawany na rynku krajowym na Tajwanie i w ChRL, PVAL produkowany w ChRL i na Tajwanie i wywożony do Wspólnoty oraz PVAL produkowany i sprzedawany w Japonii mają w zasadzie te same podstawowe cechy chemiczne i fizyczne i te same podstawowe zastosowania. Dlatego uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. DUMPING

3.1. Tajwan

3.1.1. Wartość normalna

(19) W celu określenia wartości normalnej najpierw ustalono, czy krajowa sprzedaż produktu podobnego klientom niezależnym przez jedynego producenta eksportującego na Tajwanie była reprezentatywna, tj. czy całkowita wielkość krajowej sprzedaży stanowiła co najmniej 5 % ogólnej wielkości prowadzonej przez producenta sprzedaży eksportowej do Wspólnoty, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(20) W odniesieniu do każdego rodzaju produktu sprzedawanego przez producenta eksportującego na rynku krajowym i uznanego za bezpośrednio porównywalny z rodzajem produktu sprzedawanym na wywóz do Wspólnoty ustalono, czy krajowa sprzedaż była wystarczająco reprezentatywna. Krajową sprzedaż danego rodzaju produktu uznano za wystarczająco reprezentatywną, jeśli całkowita wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu klientom niezależnym w OD stanowiła co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży na wywóz do Wspólnoty porównywalnego rodzaju produktu.

(21) Komisja zbadała następnie, czy krajową sprzedaż każdego rodzaju produktu sprzedawanego na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych można było uznać za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Uczyniono to, ustalając proporcję sprzedaży każdego wywożonego rodzaju produktu, dokonanej z zyskiem na rynku krajowym, niezależnym klientom w OD.

(22) W przypadku gdy dla typu produktu wielkość krajowej sprzedaży powyżej kosztów jednostkowych stanowiła przynajmniej 80 % sprzedaży, a średnia ważona ceny sprzedaży była równa lub wyższa od średniej ważonej kosztu produkcji, wartość normalną dla typu produktu ustalono na podstawie średnich ważonych wszystkich cen krajowej sprzedaży tego rodzaju produktu.

(23) W przypadkach, w których wielkość sprzedaży z zyskiem danego rodzaju produktu stanowiła najwyżej 80 % ogólnej wielkości sprzedaży tego rodzaju lub średnia ważona ceny dla tego rodzaju była niższa od kosztu produkcji, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie dla tego rodzaju, pod warunkiem że sprzedaż ta stanowiła przynajmniej 10 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju.

(24) W przypadku gdy wielkość sprzedaży z zyskiem jakiegokolwiek rodzaju produktu stanowiła mniej niż 10 % całkowitej wielkości sprzedaży tego rodzaju produktu, uznano, że ten konkretny rodzaj produktu był sprzedawany w niewystarczających ilościach, aby cena krajowa dawała odpowiednią podstawę do ustalenia wartości normalnej.

(25) Ze względu na to, iż ceny krajowe produktu objętego postępowaniem sprzedanego przez producenta eksportującego nie mogły być wykorzystane, aby ustalić wartość normalną, została ona skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(26) W celu skonstruowania wartości normalnej na mocy art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego poniesione koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz kwoty zysku zostały ustalone, na mocy art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, w oparciu o faktyczne dane dotyczące produkcji i sprzedaży podobnego produktu w zwykłym obrocie handlowym przez producenta eksportującego, którego dotyczy dochodzenie.

3.1.2. Cena eksportowa

(27) Jedyny producent eksportujący dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem bezpośrednio do klientów niezależnych we Wspólnocie. W związku z tym ceny eksportowe ustalono na podstawie cen rzeczywiście zapłaconych lub do zapłacenia przez klientów niezależnych za produkt objęty postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

3.1.3. Porównanie

(28) Porównania wartości normalnych i cen eksportowych jedynego producenta eksportującego dokonano na bazie ex-works. W celu dokonania uczciwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, w stosownych i uzasadnionych przypadkach, dokonano odpowiednich potrąceń w formie korekt w przypadku różnic w kosztach transportu i ubezpieczenia, obsługi, załadunku i kosztów dodatkowych, kosztów opakowań, kredytów, kosztów ponoszonych po sprzedaży (rękojmi i gwarancji) oraz innych czynników (opłaty bankowe), zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

3.1.4. Margines dumpingu

(29) Porównanie wartości normalnej z cenami eksportowymi wykazało w OD margines dumpingu -2,30% w przypadku jedynego tajwańskiego producenta eksportującego, Chang Chun Petrochemical Co. Ltd.

(30) Zważywszy, że jedyne współpracujące przedsiębiorstwo jest jedynym producentem eksportującym produktu objętego postępowaniem na Tajwanie i ma 100 % udział w tajwańskim wywozie do WE w OD, stwierdzono, że w przypadku Tajwanu nie doszło do dumpingu.

3.2. Chińska Republika Ludowa („ChRL”)

3.2.1. Status podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych („MET”)

(31) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalną określa się zgodnie z ust. 1-6 art. 2 dla producentów spełniających kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, tj. w przypadkach, gdy ci producenci eksportujący wykażą, że w odniesieniu do wytwarzania i sprzedaży produktu podobnego przeważają warunki gospodarki rynkowej. W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji poniżej przedstawiono zestawienie kryteriów MET:

- decyzje związane z działalnością rynkową podejmuje się w odpowiedzi na sygnały dochodzące z rynku, bez znacznej ingerencji państwa, zaś koszty odzwierciedlają wartości rynkowe,

- przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz jest stosowana do wszystkich celów,

- brak znaczących zakłóceń przeniesionych z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej,

- prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną,

- przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(32) Jeden chiński producent eksportujący i jedno powiązane przedsiębiorstwo handlowe złożyli wniosek o MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i odesłali formularz wniosku o MET dla producentów eksportujących w wyznaczonym terminie. Producent wytwarza produkt objęty podstępowaniem, a powiązane przedsiębiorstwo handlowe dokonuje sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem. W istocie, zgodnie ze swoją konsekwentną praktyką, Komisja bada, czy grupa powiązanych przedsiębiorstw spełnia jako całość warunki przyznania MET.

(33) W przypadku producenta eksportującego i powiązanego przedsiębiorstwa Komisja uzyskała wszystkie informacje, które uważała za niezbędne, oraz sprawdziła wszystkie informacje podane we wniosku o MET na terenie odnośnych przedsiębiorstw, które uważała za niezbędne.

(34) Dochodzenie wykazało, że chińskiemu producentowi eksportującemu nie można było przyznać MET, ponieważ nie spełniał on pierwszego kryterium określonego w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(35) Stwierdzono, że zarówno producent eksportujący, jak i powiązane przedsiębiorstwo handlowe są w pełni kontrolowane przez przedsiębiorstwa państwowe, reprezentowane przez zdecydowaną większość członków zarządu w stosunku nieproporcjonalnym do ich udziałów. Ponadto w OD większość udziałów ostatecznie należała do państwa. Ponieważ przedsiębiorstwa objęte dochodzeniem nie przedstawiły dowodów, które można by uznać za wystarczające do rozwiania wątpliwości co do znacznej ingerencji państwa w decyzje menedżerskie, ustalono, że ta grupa przedsiębiorstw była w znacznym stopniu kontrolowana przez państwo i była przedmiotem jego ingerencji. Zainteresowanym stronom umożliwiono zgłoszenie swoich uwag w odniesieniu do powyższych ustaleń. Otrzymane uwagi nie dały podstaw Komisji do zmiany wniosków.(36) Na podstawie powyższych faktów chiński producent eksportujący i powiązane przedsiębiorstwo handlowe nie wykazali, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, a zatem nie można im przyznać MET.

3.2.2. Traktowanie indywidualne („IT”)

(37) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego cło obowiązujące na terenie całego kraju, jeśli takie istnieje, ustala się dla państw, których dotyczy ten artykuł, z wyjątkiem przypadków, w których przedsiębiorstwa są w stanie wykazać, że spełniają wszystkie kryteria ustanowione w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(38) W przypadku ChRL jedyny producent eksportujący i powiązane przedsiębiorstwo handlowe, którzy złożyli wniosek o MET, wystąpili także o IT, gdyby okazało się, że nie spełniają kryteriów MET.

(39) Na podstawie dostępnych informacji stwierdzono, że producent eksportujący i powiązane przedsiębiorstwo handlowe nie udowodnili, że łącznie spełniają wszystkie kryteria wymagane do przyznania IT, jak określono w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Mianowicie, ustalono, że producent eksportujący i przedsiębiorstwo powiązane nie spełniają kryterium ustanowionego w art. 9 ust. 5 lit. c) rozporządzenia podstawowego, zgodnie z którym większość udziałów należy do osób prywatnych i urzędnicy państwowi w zarządzie lub na głównych stanowiskach kierowniczych albo powinni być w mniejszości, albo należy wykazać, że mimo wszystko przedsiębiorstwo jest w wystarczającym stopniu niezależne od interwencji państwa, z powodów podanych powyżej w motywie 35.

3.2.3. Kraj analogiczny

(40) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, należy ustalić na podstawie cen lub wartości konstruowanej w kraju analogicznym.

(41) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że zamierza wykorzystać Japonię jako właściwy kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag w tej sprawie. Niektóre zainteresowane strony były przeciwne tej propozycji i zaproponowały, aby w zamian wziąć Indie lub Tajwan.

(42) W Indiach nie wytwarzano produktu podobnego na znaczną skalę. Tajwan był przedmiotem dochodzenia, w związku z czym dane z tego kraju mogłyby być zafałszowane ze względu na dumping. Zatem strony zostały poinformowane, że Japonia została wybrana jako kraj analogiczny, ponieważ nie była objęta dochodzeniem, produkcja produktu podobnego była reprezentatywna, a warunki konkurencji wydawały się odpowiednie.

(43) Komisja starała się nakłonić do współpracy czterech znanych producentów z Japonii i przesłała im odpowiedni kwestionariusz. Dwóch z czterech japońskich producentów odpowiedziało na kwestionariusz. Jednak jeden z nich nie dostarczył pełnych danych i nie zgodził się na wizytę weryfikacyjną. Dane dostarczone przez jedynego w pełni współpracującego japońskiego producenta zostały zweryfikowane na miejscu.

(44) Jednak po wizycie weryfikacyjnej u producenta eksportującego na Tajwanie stwierdzono, że Tajwan nie stosował dumpingu w OD. W związku z tym ponownie rozważono wybór kraju analogicznego.

(45) W tym względzie stwierdzono, że wielkość produkcji na Tajwanie stanowi ponad 100 % wielkości chińskiego wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty. Ponadto rynek tajwański można scharakteryzować jako otwarty, zważywszy, że poziom ceł przywozowych jest niższy (cło MFN 5 %). Dochodzenia wykazało, że wielkość krajowej sprzedaży produktu podobnego na Tajwanie była znaczna, a wielkość przywozu na rynek tajwański wystarczająca. W związku z powyższym rynek tajwański został uznany za rynek konkurencyjny i wystarczająco reprezentatywny w celu określenia wartości normalnej dla ChRL.

(46) Co więcej, przywóz PVAL na Tajwan stanowi około 15 % krajowej konsumpcji, a w przypadku Japonii tylko około 3 %, co sprawia, że pod względem konkurencji ze strony przywozu rynek japoński jest mniej odpowiedni niż rynek tajwański. W świetle powyższego tymczasowo postanowiono, że Tajwan posłuży za kraj analogiczny, ponieważ jest najbardziej odpowiednim krajem analogicznym w znaczeniu art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

3.2.4. Wartość normalna

(47) Po wyborze Tajwanu jako kraju analogicznego, jak podano w motywie 46 powyżej, i na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego do obliczenia dumpingu dla ChRL skorzystano z wartości normalnej ustalonej dla Tajwanu w motywach 19 do 26 powyżej.

3.2.5. Cena eksportowa

(48) Ponieważ w OD niemal cały wywóz produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty był dokonywany łącznie przez trzech współpracujących chińskich producentów eksportujących, do ustalenia ceny eksportowej wykorzystano ich dane dotyczące wywozu. Jednak wiarygodność dostarczonych informacji została sprawdzona przez porównanie z danymi dotyczącymi przywozu Eurostatu i okazało się, że dane te były ogólnie zgodne.

(49) Trzech współpracujących producentów eksportujących w ChRL dokonywało sprzedaży eksportowej do Wspólnoty bezpośrednio do klientów niezależnych we Wspólnocie lub poprzez powiązane przedsiębiorstwa handlowe mające siedzibę w kraju wywozu.

(50) W przypadku sprzedaży eksportowej ceny eksportowe zostały ustalone w oparciu o ceny rzeczywiście zapłacone lub należne, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

3.2.6. Porównanie

(51) Porównania wartości normalnych jedynego producenta w kraju analogicznym, Tajwanie, i cen eksportowych trzech współpracujących chińskich producentów eksportujących dokonano na bazie ex-works. W celu dokonania uczciwego porównania między wartością normalna a ceną eksportową, w stosownych i uzasadnionych przypadkach, dokonano odpowiednich potrąceń w formie korekt dla kosztów transportu i ubezpieczenia, obsługi, załadunku i kosztów dodatkowych, kosztów opakowań, kredytów i prowizji, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

3.2.7. Margines dumpingu

(52) Ponieważ żadnemu ze współpracujących chińskich producentów eksportujących nie przyznano MET ani IT, ogólnokrajowy margines dumpingu obliczono dla całej ChRL, biorąc średnią ważoną cen eksportowych ex-works trzech współpracujących producentów eksportujących.

(53) Porównanie średniej ważonej chińskiej ceny eksportowej i średniej ważonej wartości normalnej kraju analogicznego wykazało margines dumpingu 10,06 %.

4. SZKODA

4.1. Produkcja wspólnotowa i przemysł wspólnotowy

(54) Produkt podobny we Wspólnocie jest produkowany na sprzedaż przez trzy przedsiębiorstwa: Kuraray Europe GmbH („KEG”) w Niemczech, Celanese Ibérica Chemicals („Celanese”) w Hiszpanii i trzeciego producenta, który nie współpracował podczas dochodzenia, ale którego wielkość produkcji jest bardzo ograniczona. KEG i Celanese w pełni współpracowały podczas dochodzenia.

(55) Ponadto, oprócz wyżej wspomnianej produkcji, trzech producentów wspólnotowych wytwarza produkt podobny wyłącznie na użytek własny. Dwa z tych przedsiębiorstw współpracowały podczas dochodzenia jako użytkownicy, ponieważ nabywają znaczne ilości produktu objętego postępowaniem, aby wytwarzać własne produkty stanowiące kolejne ogniwo w procesie produkcji.

(56) Ponieważ w OD dwóch producentów współpracujących wymienionych w motywie 54 powyżej miało 80 % udział w całkowitej (na użytek własny i nie na użytek własny) produkcji wspólnotowej, uznaje się, że mają oni główny udział w całkowitej wspólnotowej produkcji produktu podobnego. Dlatego też stwierdzono, iż wymienieni producenci stanowią przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i będą oni zwani dalej „przemysłem wspólnotowym”.

(57) Ponieważ przemysł wspólnotowy obejmuje tylko dwóch producentów, dane odnoszące się do przemysłu wspólnotowego przedstawiono w formie zindeksowanej w celu ochrony poufności, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(58) W celu ustalenia, czy przemysł wspólnotowy doznał szkody, oraz w celu wyznaczenia wskaźnika konsumpcji oraz różnorodnych wskaźników ekonomicznych określających sytuację przemysłu wspólnotowego, zbadano, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie produkcji przemysłu wspólnotowego przy wytwarzaniu podobnego produktu musiało być uwzględnione w analizie.

(59) PVAL wykorzystuje się jako materiał pośredni do wytwarzania wielu innych produktów. We Wspólnocie jest często używany do produkcji butyralu poliwinylu (PVB), jest wykorzystywany jako klej, do polimeryzacji, powlekania papieru i klejenia osnów. Podczas dochodzenia stwierdzono, że jeden z producentów wspólnotowych, który większość wyprodukowanego przez siebie PVAL sprzedawał na otwartym rynku, wykorzystywał znaczne ilości wyprodukowanego przez siebie PVAL do dalszego przetwarzania w ramach tego samego przedsiębiorstwa. Tego rodzaju sytuacje określa się mianem użytku własnego. Jak objaśniono w motywie 55 powyżej, trzy pozostałe przedsiębiorstwa ze Wspólnoty wytwarzały PVAL wyłącznie na użytek własny, a oprócz produkcji na użytek własny, przynajmniej dwa z nich nabywały też znaczne ilości PVAL na rynku jako użytkownicy do dalszego przetwarzania.(60) Stwierdzono, że PVAL jest wykorzystywany na użytek własny przez przedsiębiorstwa ze Wspólnoty objęte postępowaniem w takich ilościach, że w zasadzie można by go zastąpić nabytym PVAL, np. jeśli sytuacja na rynku i/lub kwestie finansowe wymusiłyby taką zmianę. W związku z tym przedsiębiorstwa te zostały włączone do analizy rynku wspólnotowego.

4.2. Konsumpcja we Wspólnocie

(61) Wielkość konsumpcji we Wspólnocie została ustalona na podstawie wielkości własnej produkcji przemysłu wspólnotowego sprzedawanej na wolnym rynku we Wspólnocie, użytku własnego przemysłu wspólnotowego, ilości produkowanych przez innych (mniejszych) producentów wspólnotowych według najczęściej używanej bazy danych przy tego rodzaju działalności, użytku własnego dwóch użytkowników, o których mowa w motywie 55 powyżej, zweryfikowanej wielkości przywozu jedynego producenta tajwańskiego i danych Eurostatu dotyczących wielkości przywozu wspólnotowego ze wszystkich innych krajów.

Dane Eurostatu

(62) W odniesieniu do danych Eurostatu o wielkości przywozu wspólnotowego należy zauważyć, jak wspomniano w motywie 14, że produkt objęty postępowaniem jest obecnie zgłaszany w ramach kodu CN ex 3905 30 00. Dane Eurostatu dotyczące tego byłego kodu CN odnoszą się również do niektórych produktów niszowych nieobjętych zakresem produktu. Nie można było oddzielić danych dotyczących produktu objętego postępowaniem od danych dotyczących szerszej kategorii produktów, w związku z czym zostały one skorygowane na podstawie informacji o przywozie tych produktów niszowych zawartych w skardze.

(63) W odniesieniu do danych Eurostatu należy zauważyć, że niekiedy przywóz produktu objętego postępowaniem był zgłaszany jako secret extra, dlatego szczegółowe informacje dotyczące jego pochodzenia nie były dostępne w publicznej bazie danych. Szczegółowe informacje dotyczące krajów zgłoszonych jako kraje pochodzenia przywozu uzyskane od właściwych organów celnych zostały uwzględnione w odnośnych tabelach i analizach.

(64) Na podstawie powyższego stwierdzono, że konsumpcja PVAL zdecydowanie wzrosła w okresie badanym, w szczególności między 2004 r. a 2005 r. Wzrost konsumpcji w okresie badanym konsumpcja wynosił 14 %, co było głównie spowodowane szybkim wzrostem popytu na PVAL jako surowiec do produkcji butyralu poliwinylu (PVB), wykorzystywanego do produkcji płyt i folii PVB. Folia PVB jest stosowana jako międzywarstwa przy produkcji szkła bezpiecznego wielowarstwowego na potrzeby rynku motoryzacyjnego i budowlanego, który jest rynkiem wykazującym duży wzrost we Wspólnocie.

4.3. Przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

(65) Ponieważ margines dumpingu ustalony dla Tajwanu jest poniżej de minimis, przywóz pochodzący z tego kraju powinien być tymczasowo wyłączony z oceny szkody.

a) Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem

(66) Wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem zmniejszyła się o trzydzieści dziewięć punktów procentowych między 2003 r. a 2004 r., a następnie wzrosła o dwadzieścia dziewięć punktów w 2005 r., po czym nieznacznie spadła, w wyniku czego w porównaniu z 2003 r. w OD odnotowano spadek o 11 %.

(67) Udział w rynku przywozu z ChRL także najpierw gwałtownie spadł, a następnie wzrósł. W 2005 r. i w OD udział przywozu z ChRL w całym rynku wspólnotowym wynosił 13 %.

b) Ceny

(68) Między 2003 r. a OD średnia cena przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL spadła o 2 punkty procentowe.

c) Podcięcia cenowe

(69) W celu określenia podcięcia cenowego przeanalizowano dane dotyczące cen w odnoszące się do OD. Odpowiednie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny netto po odliczeniu zniżek i rabatów. Tam gdzie było to konieczne, ceny były dostosowywane do poziomu ex-works, tj. odliczono od nich koszty transportu we Wspólnocie. Ceny przywozu z ChRL były również cenami netto skorygowanymi o zniżki i rabaty i zostały, w razie potrzeby, dostosowane do cif na granicy Wspólnoty poprzez odpowiednia korektę uwzględniającą cła (6,5 %) i koszty ponoszone po odprawie przez importerów we Wspólnocie.

(70) Ceny sprzedaży stosowane przez przemysł wspólnotowy oraz ceny importowe ChRL zostały porównane na tym samym poziomie handlu, tj. na poziomie indywidualnych klientów na rynku wspólnotowym. Ponieważ uznano, że porównanie każdego modelu musi być wymowne i obiektywne, zatem nie powinno się zezwolić na porównanie standardowego gatunku ze specjalnym gatunkiem objętym zakresem definicji, uznano za stosowne wyłączyć ograniczoną liczbę modeli z porównania. Modele te odzwierciedlały 3 5 % przywozu z ChRL, ale odpowiadały jedynie bardzo niewielkiej ilości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym.

(71) W OD średni ważony margines podcięcia cenowego, wyrażony jako procent cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, wynosił 3,3 % dla ChRL.

4.4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(72) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu dumpingowego na przemysł Wspólnoty zawierało ocenę wszystkich czynników gospodarczych, które wywierają wpływ na stan przemysłu wspólnotowego w okresie badanym. Ze względu na wymóg poufności i ponieważ analiza dotyczy jedynie dwóch przedsiębiorstw, większość wskaźników przedstawiono w formie zindeksowanej lub w formie przedziałów wielkości.

a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(73) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła w okresie objętym postępowaniem o 26 %. Znaczny wzrost mocy produkcyjnych, zwłaszcza w 2005 r., był wywołany wzrostem popytu na rynku wspólnotowym.

(74) Między 2003 r. a OD przemysł wspólnotowy zyskał dodatkowe moce produkcyjne. W tym samym okresie wykorzystanie mocy zmalało o 6 %.

b) Wielkość sprzedaży i udziały w rynku we Wspólnocie

(75) W tabeli poniżej przedstawiono wyniki sprzedaży przemysłu wspólnotowego niezależnym klientom we Wspólnocie.

(76) Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego niezależnym klientom we Wspólnocie wzrosła o 22 % między 2003 r. a OD. Fakt ten należy rozpatrywać we wzrastającej konsumpcji we Wspólnocie.

(77) Udział w rynku przemysłu wspólnotowego wzrósł w 2004 r., a następnie gwałtownie spadł w 2005 r., a w OD wynosił 4 % więcej niż w 2003 r.

c) Ceny we Wspólnocie

(78) Głównym surowcem wykorzystywanym do produkcji PVAL jest monomer octanu winylu lub „VAM”. VAM jest produktem towarowym, a zatem ceny VAM są ustalane na podstawie równowagi rynkowej między popytem a podażą. Co więcej, cena rynkowa VAM jest w znacznym stopniu uzależniona od zmian cen ropy i gazu, ponieważ główne nakłady przy produkcji VAM idą na kwas octowy (do jego produkcji zużywa się dużą gazu ziemnego) i etylen (produkowany poprzez destylację węglowodorów). Ponadto przy produkcji PVAL z VAM duże znaczenie ma koszt energii. Przy produkcji PVAL koszt energii ogółem to 50 %-60 % kosztów całkowitych, a zatem w zwykłych warunkach można spodziewać się, że znaczna zmiana cen ropy i gazu będzie mieć bezpośredni wpływ na cenę sprzedaży PVAL.

(79) Stwierdzono, że między 2003 r. a OD ceny tych surowców na rynku światowym znacznie wzrosły. W tym okresie ceny VAM wzrosły o 20 %-30 %, a wzrost cen energii był jeszcze większy. Jednak, ta dramatyczna zmiana cen głównych surowców nie miała przełożenia na wyższe ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego: w tym okresie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmniejszyły się o 5 %, a rok 2004 był wyjątkowo kiepski (- 7 %). Zatem zamiast ogólnego wzrostu kosztu ponoszonego przez klientów, przemysł wspólnotowy obniżył ceny, aby ich nie stracić.

d) Zapasy

(80) Poniższe liczby dotyczą wielkości zapasów pod koniec każdego okresu.

e) Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

(82) Inwestycje osiągnęły najwyższy poziom w 2004 r. i 2005 r., gdy moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego zostały zwiększone z uwagi na wzrost popytu na rynku. W dochodzeniu ustalono, że inwestycje w budynki, zakłady oraz maszyny w 2003 r. oraz w OD służyły głównie utrzymaniu mocy produkcyjnych.

(83) Dochodzenie wykazało, że wyniki finansowe przemysłu wspólnotowego uległy pogorszeniu, jednak nie wykazało znaczącego uszczuplenia zdolności do pozyskania kapitału w okresie badanym.

f) Rentowność, zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne

(84) Ze względu na bardzo wysokie i zakłócające koszty nadzwyczajne poniesione przez głównego producenta wspólnotowego w okresie badanym uznano, że ustalanie rentowności na podstawie zysku netto przed opodatkowaniem nie byłoby właściwe. Te nadzwyczajne koszty były związane ze zmianą właściciela głównego producenta wspólnotowego w 2001 r. W związku z tym rentowność przemysłu wspólnotowego ustalono, wyrażając zysk operacyjny ze sprzedaży produktu podobnego niepowiązanym klientom jako odsetek obrotów tej sprzedaży

(85) Spadek cen sprzedaży między 2003 r. a OD w znacznym stopniu wpłynął na rentowność osiągniętą przez przemysł wspólnotowy. W okresie badanym jego rentowność spadała o ponad 10 punktów procentowych. Zwrot z inwestycji całkowitych obliczono, wyrażając zysk operacyjny produktu podobnego jako odsetek wartości księgowej netto aktywów trwałych przyporządkowanych produktowi podobnemu. Ten wskaźnik wykazywał tę samą tendencję jak rentowność, wykazując znaczny spadek w okresie badanym. W odniesieniu do przepływów pieniężnych przemysłu wspólnotowego również zaobserwowano podobną niekorzystną tendencję, która doprowadziła do radykalnego, ogólnego pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego w OD.

g) Zatrudnienie, wydajność i płace

(86) Ze względu na usilne wysiłki obniżenia kosztów od 2004 r. liczba personelu zatrudnianego przez przemysł wspólnotowy zmniejszyła się o 4 %. Od 2003 r. do OD przemysłowi wspólnotowemu udało się zwiększyć wydajność w przeliczeniu na jednego pracownika o 32 %. W tym samym okresie średni koszt pracy w przeliczeniu na jednego pracownika zmniejszył się o 5 %. Można zatem wyciągnąć wniosek, że w okresie badanym przemysł wspólnotowy poczynił bardzo wyraźne postępy w odniesieniu do efektywności kosztowej.

h) Wielkość marginesu dumpingu

(87) Ze względu na wielkość i cenę przywozu dumpingowego oddziaływanie rzeczywistego marginesu dumpingu nie może być uznane za nieznaczne.

i) Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(88) Wobec braku informacji o istnieniu dumpingu przed zaistnieniem sytuacji rozpatrywanej w ramach niniejszego postępowania, kwestia ta została uznana za nieistotną.

j) Wzrost

(89) Dochodzenie wykazało, że w okresie badanym przemysł wspólnotowy zwiększył swój udział w rynku o 1 %-2 %.

4.5. Wnioski dotyczące szkody

(90) Między 2003 r. a OD pewne wskaźniki szkody kształtowały się dodatnio: przemysłowi wspólnotowemu udało się zwiększyć wielkość sprzedaży i udział w rynku i wiele zainwestował w dodatkowe moce produkcyjne.

(91) Jednak nastąpiła drastyczna zmiana wskaźników finansowych: odpowiednia marża zysku osiągnięta w 2003 r. wykazywała stały i bardzo szybki spadek od 2004 r. do końca OD. Bardzo wyraźnie pogorszył się zwrot z inwestycji i przepływy finansowe. Było to spowodowane faktem, że gwałtowny wzrost cen surowca nie mógł przełożyć się na ceny sprzedaży produktu podobnego. Jednak ze względu na wzrost cen surowca, w zwykłych warunkach rynkowych nie można było oczekiwać wzrostu cen sprzedaży PVAL o 10 %-20 %, ceny sprzedaży produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł wspólnotowy spadły o 5 %, co niekorzystnie odbiło się na rentowności. W czasie OD ceny przywozu z ChRL podcinały ceny przemysłu wspólnotowego, według średniej ważonej, o 3,3 %.

(92) W związku z powyższym, tymczasowo uznaje się, iż przemysł wspólnotowy odniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1. Wstęp

(93) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem z ChRL wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu w stopniu, który kwalifikuje się do miana istotnej szkody. Zbadano również znane czynniki inne niż przywóz po cenach dumpingowych, które mogłyby wyrządzić szkodę przemysłowi wspólnotowemu w tym samym okresie, aby upewnić się, czy potencjalna szkoda wyrządzona przez te czynniki nie została przypisana przywozowi po cenach dumpingowych.

5.2. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(94) W okresie badanym przywóz z ChRL był znaczny, tj. jego udział w rynku wynosił niezmiennie co najmniej 10 %. Jednocześnie średnie ceny wszystkich producentów eksportujących w ChRL spadły o 2 %. W OD wspomniani producenci podcinali średnie ceny przemysłu wspólnotowego o 3,3 %. W celu zapewnienia obecności na rynku wewnętrznym i ze względu na bardzo niskie ceny rynkowe podyktowane przywozem z ChRL przemysł wspólnotowy czuł się zobowiązany do obniżenia cen sprzedaży o 5 % w okresie badanym.

(95) Skutkiem tych nieuczciwych praktyk cenowych stosowanych przy przywozie po cenach dumpingowych z ChRL było stłumienie cen przemysłu wspólnotowego, co sprawiło, że nie mogły one nawet odzwierciedlić znacznego wzrostu kosztów surowców. Fakt ten został dodatkowo potwierdzony przez znaczny spadek rentowności przemysłu wspólnotowego.

(96) Na podstawie powyższych ustaleń stwierdzono, że tani przywóz z ChRL, który w znaczący sposób podciął ceny przemysłu wspólnotowego, miał decydujący wpływ na pogorszenie się sytuacji przemysłu wspólnotowego, co odzwierciedla w szczególności gwałtowny spadek rentowności i wyraźne pogorszenie innych wskaźników finansowych.

5.3. Wpływ innych czynników

a) Przywóz pochodzący z krajów trzecich innych niż ChRL

(97) Według Eurostatu oraz informacji zebranych w czasie dochodzenia głównymi krajami trzecimi, z których przywozi się PVAL, są USA, Japonia i Tajwan.

Przywóz pochodzący z innych krajów trzecich (wielkość)

Przywóz pochodzący z innych krajów trzecich (średnia cena)

Udziały w rynku

(98) Przywóz z USA wyraźnie wzrósł od 2003 r., a w OD wynosił ponad 22 000 ton i miał prawie 14 % udział w całym (na użytek własny i nie na użytek własny) rynku wspólnotowym. Dochodzenie wykazało, że znaczną część tej sprzedaży stanowiła sprzedaż między powiązanymi stronami oraz że średnie ceny jednostkowe w tego rodzaju sprzedaży w okresie badanym wahała się między 15 % a 20 % powyżej średnich cen cif chińskich importerów. Ponadto ustalono, że ilości odsprzedawane niezależnym klientom po cenach 10 %-20 % wyższych niż wyżej wspomniane ceny tego rodzaju sprzedaży. Ponieważ ceny rynkowe PVAL pochodzącego z USA pozostawały stale w tym samym rzędzie wielkości co ceny sprzedaży PVAL produkowanego przez przemysł wspólnotowy, nie miały one wpływu na spadek cen zaobserwowany w okresie badanym. W związku z tym uznaje się, że przywóz ten nie wywarł znacznego wpływu na sytuację przemysłu wspólnotowego.

(99) W okresie badanym znaczny był również przywóz z Japonii. W OD jego udział w rynku wspólnotowym wynosił niemal 9 %. W 2004 r. japoński przywóz spadł, a następnie od 2005 r. wzrósł i w porównaniu z 2003 r. w OD był o 3 % wyższy. Jednak analizacen sprzedaży tego przywozu wykazała, że średnie ceny importowe tego przywozu były wyższe niż ceny, jakie mógł uzyskać przemysł wspólnotowy, a zatem nie przyczyniły się do tendencji zniżkowej, która spowodowała wyraźne pogorszenie sytuacji przemysłu wspólnotowego.

(100) Przywóz z Tajwanu pochodzi od tylko jednego producenta, który w pełni współpracował przy dochodzeniu. Stwierdzono, że te dane są bardziej wiarygodne niż dane Eurostatu, gdyż kod CN obejmuje nie tylko produkt objęty postępowaniem, ale i inne produkty. Ze względu na wymóg poufności zostały one przedstawione w formie indeksów lub przedziałów. Przywóz tajwański w 2004 r. odnotował gwałtowny wzrost, a następnie stopniowo spadał, mają w OD 6 %-7 % udziału w całym rynku wspólnotowym (około połowy udziału w rynku przywozu z ChRL). W tym samym czasie średnie ceny przywozu wzrosły o 8 %, wykazując odwrotną tendencję cenową niż w przypadku przywozu z ChRL. W konsekwencji różnica w cenach PVAL przywożonego z ChRL i z Tajwanu zwiększyła się w OD do 12 %-1 8 %. W świetle tych ustaleń tymczasowo stwierdza się, że przywóz ten nie miał większego wpływu na kondycję przemysłu wspólnotowego.

(101) Przywóz z innych krajów niż USA, Japonia i Tajwan nie jest znaczący. Na podstawie ustaleń dotyczących tego przywozu, jak opisano w motywach 97 do 100 powyżej, można tymczasowo stwierdzić, że przywóz z krajów innych niż ChRL nie przyczynił się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

b) Potencjalna sprzedaż wspólnotowa innych producentów wspólnotowych

(102) Jak określono w motywach 54 i 55 powyżej, oprócz dwóch producentów stanowiących przemysł wspólnotowy, wiadomo, że we Wspólnocie są jeszcze cztery inne przedsiębiorstwa wytwarzające produkt objęty postępowaniem. Trzy z nich zużywają całą swoją produkcję PVAL do wytwarzania produktów stanowiących kolejne ogniwo w procesie produkcji. Dwa z tych trzech przedsiębiorstw współpracowały przy dochodzeniu jako użytkownicy. Czwarte przedsiębiorstwo produkuje bardzo niewielką ilość PVAL. W świetle powyższego uznaje się, że pozostali producenci wspólnotowi nie mieli wpływu na obniżkę cen na rynku, a w konsekwencji na szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

c) Szkoda z winy własnej z braku efektywności kosztowej

(103) Kilka zainteresowanych stron twierdziło, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy związana była z faktem, że przemysł wspólnotowy nie wytrzymał konkurencji pod względem kosztów i podjął nierozsądne decyzje inwestycyjne. W tym kontekście, jak opisano powyżej w motywie 86, badanie wykazało, że przemysł wspólnotowy w okresie badanym znacznie zwiększył swoją wydajność dzięki poprawie wyników produkcji i zmniejszeniu zatrudnienia. Następie ustalono, że inwestycje związane ze wzrostem mocy produkcyjnych (patrz: motyw 73 powyżej) nie miały większego wpływu na bardzo wyraźną tendencję zniżkową zaobserwowaną w rozwoju sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego.

(104) Zatem jedynym czynnikiem, który miał znaczny i negatywny wpływ na koszt produkcji produktu podobnego w okresie badanym, był gwałtowny wzrost cen głównego surowca wykorzystywanego do wytwarzania produktu podobnego, jak objaśniono w motywach 78 do 79. Dochodzenie wykazało, że zmiany cen, po jakich przemysł wspólnotowy nabywał VAM i energię, były proporcjonalne do zmian cen tego surowca na rynku światowym, a zatem nie można ich przypisywać sposobowi, w jaki przemysł wspólnotowy je nabywał. Dlatego też argument ten zostaje oddalony.

d) Opóźnienie w dostosowaniu cen

(105) Ważny użytkownik PVAL podał, że w przypadku tego sektora normalna byłaby sytuacja, w której wzrost ceny kupna VAM jeszcze nie doprowadziłby do korekty cen sprzedaży PVAL w górę. Można by to tłumaczyć faktem, że w tym sektorze umowy długoterminowe to standard, a zatem znaczne opóźnienie należałoby uznać za zjawisko normalne. W tym kontekście trzeba przyznać, że niekiedy sprzedaż przemysłu wspólnotowego jest realizowana na podstawie umów długoterminowych, jednak stała cena zawarta w tego rodzaju umowach z reguły nie jest przewidziana na dłużej niż rok. Zatem, odnosząc się do tych argumentów, ceny są ponownie negocjowane po pewnym okresie lub w przypadku znacznej zmiany cen surowca. W związku z tym argument ten został odrzucony.

5.4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(106) Podsumowując, powyższa analiza wykazała, że przywóz z ChRL w okresie badanym spowodował znaczny spadek cen na rynku wspólnotowym w tym okresie. W OD ceny przywozu z ChRL w znacznym stopniu podcinały ceny przemysłu wspólnotowego.

(107) Wspomniany spadek cen doprowadził do istotnej obniżki cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, co z kolei zbiegło się z gwałtownym zmniejszeniem się rentowności przemysłu wspólnotowego, zysku z inwestycji i przepływów finansowych w działalności operacyjnej.

(108) Z drugiej strony, analiza innych czynników, które mogły spowodować szkodę dla przemysłu wspólnotowego, ujawniła, że żaden z nich nie mógł mieć znacznego negatywnego wpływu.

(109) W oparciu o powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwych skutków przywozu dumpingowego, stwierdza się tymczasowo, że przywóz pochodzący z kraju, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla Wspólnoty w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

6. INTERES WSPÓLNOTY

(110) Komisja zbadała, czy pomimo wniosków dotyczących dumpingu, szkody i związku przyczynowego istniały przekonywujące powody, które doprowadziłyby do uznania, że w interesie Wspólnoty leży niepodejmowanie środków w tym konkretnym przypadku. W tym celu, i na mocy art. 21 rozporządzenia podstawowego, Komisja rozpatrzyła możliwy wpływ środków na wszystkie zainteresowane strony.

6.1. Interes przemysłu wspólnotowego

(111) Jak wskazano w motywie 56, przemysł wspólnotowy składa się z dwóch przedsiębiorstw, które posiadają zakłady produkcyjne w Niemczech i w Hiszpanii, i zatrudnia od 200 do 300 osób bezpośrednio zaangażowanych w produkcję, sprzedaż i zarządzanie produktem podobnym. Jeśli środki zostaną nałożone, należy spodziewać się zahamowania spadku cen na rynku wspólnotowym i poprawy sytuacji w odniesieniu do cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, w wyniku czego sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego polepszy się.

(112) Z drugiej strony, w przypadku nienałożenia środków antydumpingowych, jest prawdopodobne, że utrzyma się negatywna tendencja w rozwoju wskaźników finansowych przemysłu wspólnotowego, a zwłaszcza w jego rentowności. Przemysł wspólnotowy starci wtedy znaczny udział w rynku, gdyż nie będzie już mógł sprostać cenom rynkowym dyktowanym przez przywóz z ChRL. W najgorszym razie przemysł wspólnotowy byłby zmuszony wycofać się z wolnego rynku i kontynuować produkcję PVAL jedynie na użytek własny. W obu przypadkach przypuszczalnie doszłoby do zmniejszenia produkcji i inwestycji, rezygnacji z niektórych mocy produkcyjnych i zmniejszenie zatrudnienia we Wspólnocie.

(113) A zatem dzięki nałożeniu środków antydumpingowych sytuacja przemysłu wspólnotowego po stwierdzonych skutkach dumpingu wyrządzającego szkodę mogłaby ulec poprawie.

6.2. Interes niepowiązanych importerów

(114) Jak opisano w motywie 8, pięciu importerów objętych próbą odpowiedziało na kwestionariusz. W OD mieli oni 80 % udział w przywozie wspólnotowym produktu objętego postępowaniem. Informacje przedłożone przez jednego z importerów objętych próbą nie mogły zostać uwzględnione na tym etapie, ponieważ dwa razy odwołał uzgodnioną wizytę weryfikacyjną. Trzy odpowiedzi na kwestionariusz zostały zweryfikowane na miejscu.

(115) Ogólny udział PVAL w całkowitych obrotach z działalności tych importerów był bardzo mały. Średnio 3 %-4 % działalności tych importerów mogło mieć związek z przywozem PVAL z ChRL. Zakres działalności importerów jest znacznie szerszy, może również obejmować usługi handlowe i dystrybucję. Niektórzy importerzy nabywają produkt objęty dochodzeniem nie tylko z ChRL, ale i z innych źródeł ze Wspólnoty i spoza niej, w tym od przemysłu wspólnotowego. Średnia marża zysku uzyskana przez importerów objętych próbą w handlu PVAL wynosi około 5 %.

(116) Importerzy we Wspólnocie opowiadają się przeciwko nałożeniu środków antydumpingowych. Współpracujący importerzy argumentowali, że nałożenie środków miałoby wyraźny negatywny wpływ na ich operacje, ponieważ nie mogliby przenieść podwyżki cen na użytkowników. W tym względzie nałożenie cła antydumpingowego na przywóz z ChRL, jak objaśniono w motywie 111 powyżej, najprawdopodobniej spowoduje niewielką korektę cen rynkowych w górę. W związku z tym można spodziewać się, że importerzy kupujący produkt objęty postępowaniem od ChRL będą mogli przenieść koszty wspomnianego cła na klientów końcowych. Znaczne podcięcie cenowe, stwierdzone po dostosowaniu cen cif na granicy Wspólnoty, w przypadku kosztów ponoszonych po przywozie wskazuje na możliwość podwyżki cen. W każdym razie z uwagi na ograniczony udział sprzedaży tego produktu w działalności importerów i ich obecną marżę zysku, ogólną i ze sprzedaży PVAL, oczekuje się, że zgodnie z tymczasowymi ustaleniami cło nie wpłynie w sposób istotny na sytuację finansową tych podmiotów gospodarczych.

(117) Mimo że importerzy/dystrybutorzy nie popierają środków, na podstawie dostępnych informacji można stwierdzić, że interes Wspólnoty, czyli zahamowanie nieuczciwych i szkodliwych praktyk handlowych stosowanych przez ChRL, równoważy ewentualne korzyści, jakie odniosłaby ta grupa z nienałożenia środków antydumpingowych.6.3. Interes użytkowników

(118) Siedmiu użytkowników wypełniło kwestionariusz dla użytkowników. Odpowiedzi dwóch z tych przedsiębiorstw były niepełne, w związku z czym nie można było ich uwzględnić w analizie. Pięć pozostałych przedsiębiorstw korzystało z PVAL w różnych celach: do produkcji klejów, proszków przemysłowych, PVB, żywicy oraz do klejenia osnów i materiałów wykończeniowych.

(119) Co więcej, z informacji dotyczących zakupów zgłoszonych w odpowiedzi na kwestionariusz wynika, że zakupy w OD pięciu współpracujących użytkowników stanowiły około 19 % całkowitej konsumpcji wspólnotowej PVAL, a udział ich przywozu z Chin w całkowitym przywozie z ChRL wynosił około 22 %. Trzeba zauważyć, że przywóz z ChRL stanowił ogółem niewielką część ich zakupów, tj. 15%. Jednak sytuacja jest złożona: jeden ze współpracujących użytkowników w OD nie dokonywał przywozu z ChRL, a inny współpracujący użytkownik zaopatrywał się w PVAL wyłącznie w ChRL.

(120) Użytkownicy współpracujący przedstawili szereg konkretnych argumentów przeciwko nakładaniu ceł.

(121) Dwa przedsiębiorstwa wykorzystywały PVAL do produkcji klejów. Stwierdzono, że w przypadku produkcji tego rodzaju klejów PVAL stanowił główny koszt i w zależności od składu mieszaniny mógł stanowić do 80 % kosztu wytwarzania. Przedsiębiorstwa argumentowały, że z uwagi na znaczny udział PVAL w koszcie produkcji i marżę zysku osiąganą ze sprzedaży klejów cło antydumpingowe może doprowadzić do upadłości lub zmusić je do przeniesienia produkcji poza Wspólnotę. Te przedsiębiorstwa miały bardzo duże wątpliwości, czy ich klienci zgodzą się na ewentualną podwyżkę cen, która wynikałaby z nałożenia ceł. W tym względzie należy przyznać, że marża zysku osiągnięta w tym sektorze nie jest duża, ale jednocześnie proponowane środki bezpośrednio wpływają tylko na ceny kupna PVAL pochodzącego z Chin, które są jednym ze źródeł zaopatrzenia, przy czym w okresie dochodzenia chińskie ceny znacznie podcinały ceny przemysłu wspólnotowego. W związku z tym cła nie mają większego wpływu na koszty produkcji klejów przez te przedsiębiorstwa. Podobnie, w odniesieniu do proponowanego poziomu cła wydaje się, że nie ma powodów, dla których ich klienci nie byliby skłonni wziąć na siebie przynajmniej większej części wspomnianego wzrostu kosztów.

(122) Dwa pozostałe przedsiębiorstwa wykorzystują PVAL do produkcji PVB. PVAL jest istotnym składnikiem ceny również w przypadku produkcji PVB. Jedno z tych przedsiębiorstw, które następnie wykorzystuje PVB do produkcji folii PVB, zasugerowało, że ewentualne środki mogłyby skłonić przedsiębiorstwo do przeniesienia produkcji PVB poza Wspólnotę. To przedsiębiorstwo podało też, że sprawdzenie, czy PVAL nadaje się do tego celu, wymagałoby czasu, zatem zmiana dostawcy byłaby dla niego uciążliwa i problematyczna. Inny producent PVB współpracujący jako użytkownik, który stosował PVAL nie tylko do produkcji PVB, ale głównie do produkcji proszków przemysłowych, także podkreślał, że zmiana dostawcy to skomplikowany i długotrwały proces i wyraził swoją obawę co do podwyżki kosztów, jaką wspomniane środki mogłyby spowodować.

(123) Nie ulega wątpliwości, że wzrost ceny kupna PVAL doprowadzi do wzrostu kosztu wytwarzania PVB. Jednocześnie należy zauważyć, że przywóz z ChRL ma 13 % udział w rynku wspólnotowym, a zatem omawiane środki nie będą miały bezpośredniego wpływu na 87 % PVAL konsumowanego we Wspólnocie. Ponadto proponowana stawka cła nie jest wysoka. W świetle powyższego i uwzględniwszy dobre warunki rynkowe dla PVB, uznaje się, że skutki tego rodzaju cła będą znośne.

(124) W odniesieniu do procedury sprawdzania należy przyznać, że w przypadku niektórych zastosowań cechy PVAL istotnie mogą nastręczać wielu problemów i odpowiadać konkretnym potrzebom, co będzie wiązało się z długim procesem sprawdzania, obejmującym liczne testy. Jednak należy przypomnieć, że celem środków antydumpingowych nie jest odmowa dostępu do rynku wspólnotowego niektórym dostawcom. Każdy proponowany środek ma jedynie służyć przywróceniu uczciwego handlu i skorygować zakłócenia na rynku. W związku z tym, a tym bardziej ze względu na proponowaną wysokość stawki cła, nie ma powodu, dla którego niektórzy użytkownicy zostaliby zmuszeni do zmiany dostawcy po wprowadzeniu środków.

(125) Jeden ze współpracujących użytkowników, producent poliestru/bawełny i tkanin bawełnianych, który wykorzystywał PVAL do klejenia osnów i wykańczania surowych tkanin, podał, że środki mogą zmusić przedsiębiorstwo do przeniesienia działalności przędzalniczej i tkackiej poza Wspólnotę. W tym względzie ustalono, że udział kosztu PVAL w kosztach wytwarzania produktów tego przedsiębiorstwa był raczej niewielki, tj. między 0,2 % a 0,8 %. W związku z tym w świetle proponowanej stawki cła uznaje się, że wpływ tego rodzaju cła nie jest znaczny.

(126) Wreszcie, skarżący, KEG, podał, że nienałożenie środków byłoby sprzeczne z interesem użytkowników, ponieważ złe wyniki finansowe jego działalności związanej z PVAL mogłyby go skłonić do wycofania się z rynku handlowego i skoncentrowania się na rynkach produktów stanowiących kolejne ogniwo w procesie produkcji. Przedsiębiorstwo argumentowało, że gdyby taka sytuacja miała miejsce, przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem miałby problemy z zaopatrzeniem, ponieważ KEG jest dużym i solidnym dostawcą. Chociaż ten argument nie został wyraźnie podtrzymany przez zainteresowanych użytkowników, istotnie zostało potwierdzone, że trzech z pięć zainteresowanych użytkowników nabywa znaczne ilości PVAL od KEG i że to przedsiębiorstwo można uznać za najważniejszego dostawcę na rynku wspólnotowym. W związku z tym, jeśli z jakiegokolwiek powodu KEG wycofałoby się z rynku, nie można wykluczyć, że przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem miałby poważne problemy z zaopatrzeniem.

6.4. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(127) Należy oczekiwać, że dzięki nałożeniu środków przemysł wspólnotowy będzie mógł zwiększyć rentowność. W świetle pogarszającej się sytuacji przemysłu wspólnotowego istnieje duże ryzyko, że w sytuacji braku środków jedyny producent wspólnotowy zamknie zakład produkcyjny i zwolni pracowników. Ogólnie użytkownicy we Wspólnocie również skorzystaliby na nałożeniu środków, ponieważ odpowiednia wielkość podaży PVAL byłaby zapewniona, a ogólny wzrost ceny kupna PVAL byłby umiarkowany. W świetle powyższego tymczasowo uznaje się, że w niniejszym przypadku nie ma okoliczności zmuszających do nienakładania środków z uwagi na interes Wspólnoty.

7. WNIOSEK O NAŁOŻENIE TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH

(128) W świetle wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty należy nałożyć środki tymczasowe na przywóz produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z ChRL celem zapobieżenia dalszemu ponoszeniu szkody przez przemysł wspólnotowy z powodu przywozu po cenach dumpingowych.

(129) Jak podano w motywie 30 powyżej, w odniesieniu do przywozu produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z Tajwanu, dotychczas nie stwierdzono dumpingu. W konsekwencji nie nałożono środków tymczasowych. Ze względu na czas, w którym to stwierdzono, uznano za stosowne dać zainteresowanym stronom jeden miesiąc na zgłoszenie uwag do tego tymczasowego ustalenia w związku z ewentualnym późniejszym zakończeniem postępowania w odniesieniu do przywozu produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z Tajwanu.

7.1. Poziom usuwający szkodę

(130) Poziom środków tymczasowych przy przywozie produktów pochodzących z ChRL powinien być wystarczający do wyeliminowania szkody ponoszonej przez przemysł wspólnotowy i spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych, bez przekraczania stwierdzonego marginesu dumpingu. Obliczając kwotę konieczną do usunięcia skutków szkodliwego dumpingu, uznano, że wszelkie środki powinny pozwolić przemysłowi wspólnotowemu na pokrycie jego kosztów i uzyskanie zysku przed opodatkowaniem, który mógłby być w normalnych okolicznościach osiągnięty przy zwykłych warunkach konkurencji, tj. przy braku przywozu po cenach dumpingowych.

(131) Uznaje się, że w 2003 r. na rynku wspólnotowym były zwykłe warunki konkurencji, gdy przemysł wspólnotowy, wobec braku dumpingu wyrządzającego szkodę, osiągnął normalną marżę zysku, mieszczącą się w przedziale opisanym w motywie 84 powyżej. W efekcie, na podstawie dostępnych informacji, wstępnie ustalono, że marżę zysku odpowiadającą temu poziomowi można uznać za właściwy poziom, którego można by oczekiwać od przemysłu wspólnotowego w przypadku braku dumpingu wyrządzającego szkodę.

(132) Niezbędny wzrost cen został wówczas określony na podstawie porównania na tym samym poziomie obrotu handlowego średniej ważonej ceny importowej, obliczonej przy ustalaniu podcięcia cenowego, z ceną niewy-rządzającą szkody, po jakiej przemysł wspólnotowy sprzedaje produkty na rynku wspólnotowym. Cenę niewyrządzającą szkody ustalono przez dostosowanie ceny sprzedaży każdego producenta reprezentującego przemysł wspólnotowy do progu rentowności oraz przez dodanie wyżej wspomnianej marży zysku. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w postaci odsetka całkowitej wartości importowej cif. Zważywszy, że żadnemu ze współpracujących chińskich producentów nie przyznano MET ani IT, i ze względu na znaczny stopień współpracy tymczasowy jednolity ogólnokrajowy poziom usuwający szkodę wyliczono jako średnią ważoną marginesów szkody wszystkich trzech współpracujących chińskich producentów eksportujących

(133) Zatem margines szkody ustalony dla ChRL był znacznie wyższy niż ustalony margines dumpingu.

7.2. Środki tymczasowe

(134) W związku z powyższym i na mocy art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego uznaje się, że tymczasowe cło antydumpingowe powinno zostać nałożone na przywóz produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z ChRL, na poziomie najniższego spośród ustalonych marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła.

(135) Na podstawie powyższego proponowana stawka cła na produkt objęty postępowaniem, pochodzący z ChRL, wynosi 10,0 %.7.3. Postanowienia końcowe

(136) Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkich środków ostatecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych polialkoholi winylowych w postaci żywic homopolimerowych o lepkości (mierzonej w roztworze 4 %) wynoszącej co najmniej 3 mPas, lecz nie większej niż 61 mPas i o stopniu hydrolizy co najmniej 84,0 mol %, jednak nieprzekraczającym 99,9 mol %, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, zgłaszane zwykle w ramach kodu CN ex 3905 30 00 (kod TARIC 3905 30 00 20).

2. Stawka tymczasowego cła antydumpingowego stosowana do cen netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, produktów określonych w ust. 1 wynosi 10 %.

3. Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Wspólnoty produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest

wypłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi dotyczące zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 września 2007 r.