KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wszczęcie postępowania

(1) W dniu 11 listopada 2006 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty dihydromyrcenolu pochodzącego z Indii.

(2) Postępowanie antydumpingowe wszczęto na podstawie skargi złożonej w dniu 29 września 2006 r. przez następujących producentów wspólnotowych: Destilaciones Bordas Chinchurreta S.A. i Sensient Fragrances S.A. („skarżący”), reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 25 %, całkowitej wspólnotowej produkcji produktu dihydromyrcenolu. Skarga zawierała dowody świadczące o praktykach dumpingowych w odniesieniu do wymienionego produktu oraz o wynikającej z nich istotnej szkodzie. Zostały one uznane za wystarczające, by uzasadnić wszczęcie postępowania antydumpingowego.

1.2. Zainteresowane strony i wizyty weryfikacyjne

(3) Komisja oficjalnie powiadomiła skarżących, innych znanych producentów we Wspólnocie, producentów eksportujących w Indiach, importerów i użytkowników, których dotyczy sprawa, ich stowarzyszenia i przedstawicieli Indii o wszczęciu dochodzenia. Zainteresowane strony uzyskały możliwość przedstawienia swojego stanowiska na piśmie oraz wystąpienia z wnioskiem o przesłuchanie w określonym terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie i wykazały, że istnieją ku temu szczególne powody, miały zapewniony udział w przesłuchaniu.

(4) Z uwagi na znaczną liczbę producentów eksportujących w Indiach oraz importerów prowadzących wywóz do Wspólnoty, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe w celu stwierdzenia dumpingu i szkody, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o konieczności kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, zwrócono się do wszystkich producentów eksportujących w Indiach o zgłoszenie się do Komisji oraz o dostarczenie, jak określono w zawiadomieniu o wszczęciu, podstawowych informacji o ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r. Jednakże tylko dwóch indyjskich producentów eksportujących i dwóch wspólnotowych importerów produktu objętego postępowaniem zgłosiło się i dostarczyło informacje wymagane do kontroli wyrywkowej w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(5) Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich stron, o których wiedziała, że są zainteresowane, i do wszystkich stron, które o to prosiły, w terminach ustalonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(6) Odpowiedzi na kwestionariusz otrzymano od dwóch indyjskich producentów eksportujących, od czterech producentów wspólnotowych produktu podobnego, od dwóch importerów niepowiązanych z producentami eksportującymi i od jednego użytkownika we Wspólnocie.

(7) Komisja zwróciła się o wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do celu wstępnego ustalenia istnienia dumpingu, powstałych szkód i interesu wspólnotowego, zweryfikowała je oraz przeprowadziła weryfikację na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci wspólnotowi

- Destilaciones Bordas Chinchurreta S.A., Granada, Hiszpania;

- Sensient Fragrances S.A., Dos Hermanas (Sevilla), Hiszpania;

- Takasago International Chemicals (Europe) S.A., Murcia, Hiszpania.

b) Producenci eksportujący w Indiach

- Neeru Enterprises, Rampur;

- Privi Organics Limited, Mumbai.

1.3. Okres objęty dochodzeniem

(8) Badanie dumpingu oraz szkody objęło okres od dnia 1 października 2005 r. do dnia 30 września 2006 r. („okres objęty dochodzeniem”, OD). Badanie tendencji właściwych dla oceny szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do końca OD („okres badany”).

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM ORAZ PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty postępowaniem

(9) Produktem objętym postępowaniem jest dihydromyrcenol o czystości 9 3 % lub większej, pochodzący z Indii („produkt objęty postępowaniem”), zgłaszany zwykle w ramach kodu CN ex 2905 22 90.

(10) Produkt objęty postępowaniem jest bezbarwno-bladożółtą cieczą wydzielającą silny, podobny do świeżej limety, kwiatowo-cytrusowy i słodki zapach, charakteryzujący się czasami również nikłymi wyczuwalnymi śladami zapachu terpentyny. Rozpuszczalny w oleju parafinowym i alkoholu, nierozpuszczalny w wodzie. Produkt ten należy do rodziny acyklicznych alkoholi terpentynowych. Jego pełna nazwa chemiczna brzmi 2,6-dimethyloct-7-en-2-ol (CAS RN 18479-58-8).

(11) Zazwyczaj ten produkt objęty postępowaniem stosowany jest w detergentach, substancjach zapachowych w mydłach oraz jako bardzo mocna nuta podkreślająca zapach w perfumach cytrusowych i limetkowych.

2.2. Produkt podobny

(12) Produkt objęty postępowaniem oraz dihydromyrcenol produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w Indiach, jak również dihydromyrcenol produkowany i sprzedawany we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy uznano za produkty posiadające taki sam podstawowy skład chemiczny i techniczny oraz takie same końcowe rodzaje zastosowania. Dlatego opisywane produkty są tymczasowo uznane za podobne w znaczeniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. DUMPING

3.1. Wartość normalna

(13) W celu określenia wartości normalnej Komisja ustaliła najpierw dla obydwu producentów eksportujących, czy ich ogólna sprzedaż produktu podobnego na rynku krajowym była reprezentatywna w porównaniu z ogólną sprzedażą eksportową do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, reprezentatywność sprzedaży produktu podobnego na rynku krajowym stwierdzono w odniesieniu do tylko jednego ze współpracujących przedsiębiorstw, ponieważ wielkość sprzedaży przez to przedsiębiorstwo na rynku krajowym przekraczała 5 % jego łącznej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty.

(14) Komisja określiła następnie dla tego przedsiębiorstwa na podstawie stopnia czystości takie rodzaje produktu podobnego sprzedawane na rynku krajowym, które były identyczne lub bezpośrednio porównywalne z rodzajami sprzedawanymi na wywóz do Wspólnoty. Dla każdego z tych rodzajów ustalono, czy sprzedaż na rynku krajowym była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową określonego rodzaju produktu uznano za wystarczająco reprezentatywną, jeżeli ogólna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju w OD stanowiła co najmniej 5 % ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnego rodzaju wywożonego do Wspólnoty. Było tak w przypadku wszystkich rodzajów krajowych porównywalnych do rodzajów wywożonych do Wspólnoty.

(15) Komisja zbadała następnie, czy sprzedaż krajową każdego rodzaju produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych można było uznać za przeprowadzoną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie proporcji sprzedaży każdego wywożonego rodzaju produktu, dokonanej z zyskiem na rynku krajowym, niezależnym klientom.

(16) W przypadku wszystkich rodzajów produktów, gdzie ponad 80% wielkości sprzedaży na rynku krajowym było dokonywane po cenach netto równych lub przewyższających obliczone koszty produkcji oraz gdy średnia ważona cena sprzedaży była równa lub większa od kosztów produkcji, wartość normalną, w podziale na rodzaj produktu, obliczono jako średnią ważoną wszystkich krajowych cen sprzedaży danego rodzaju produktu, niezależnie od rentowności sprzedaży.

(17) W odniesieniu do producenta eksportującego, który nie miał reprezentatywnej sprzedaży na rynek krajowy produktu objętego postępowaniem w OD (patrz motyw 13 powyżej), wartość normalną określono na podstawie cen krajowych w normalnym obrocie krajowym drugiego producenta eksportującego (patrz motywy 14-16 powyżej), zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

3.2. Cena eksportowa

(18) Cała sprzedaż obydwu współpracujących producentów eksportujących była prowadzona bezpośrednio do niepowiązanych klientów we Wspólnocie. W odniesieniu do tej sprzedaży cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych w przypadku tych niezależnych klientów we Wspólnocie.

3.3. Porównanie

(19) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex-works. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania uwzględniono, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, różnice w czynnikach, które miały wpływ na porównywalność cen. W przypadkach kiedy było to właściwe i uzasadnione, przyznano obniżenia z tytułu różnic w kosztach transportu, przewozu drogą morską, ubezpieczenia, kosztach przeładunku, załadunku, kosztach dodatkowych, prowizjach, kosztach kredytu i przewozowych należnościach celnych.

3.4. Marginesy dumpingu

(20) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego marginesy dumpingu dla dwóch współpracujących producentów eksportujących ustalono na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej poszczególnych typów produktu ze średnią ważoną ceną eksportową poszczególnych typów produktu ustaloną jak wyżej.

(21) Na tej podstawie tymczasowe marginesy dumpingu wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem są następujące:

(22) Dla producentów eksportujących, którzy nie współpracowali, margines dumpingu określono na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym celu ustalono najpierw poziom współpracy. Porównanie danych Eurostatu dotyczących przywozu towarów pochodzących z Indii z wielkością wywozu do Wspólnoty podaną przez producentów współpracujących wykazało, że poziom współpracy był wysoki (ponad 80 %). W związku z powyższym i z uwagi na fakt, że nic nie wskazywało na to, że przedsiębiorstwa niewspółpracujące stosowały dumping na niższym poziomie, uznano, że należy ustalić margines dumpingu dla pozostałych przedsiębiorstw, które nie współpracowały podczas dochodzenia, na wyższym poziomie marginesu dumpingu ustalonym dla dwóch współpracujących przedsiębiorstw. Podejście to jest zgodne z utrwaloną praktyką instytucji wspólnotowych i zostało uznane za niezbędne, aby nie zachęcać do unikania współpracy. W związku z powyższym pozostały margines dumpingu został obliczony w wysokości 7,5 %.

4. SZKODA

4.1. Produkcja wspólnotowa i przemysł wspólnotowy

(23) We Wspólnocie produkt podobny wytwarza pięciu producentów. Dlatego też uważa się, że produkcja tych pięciu producentów wspólnotowych stanowi produkcję wspólnotową w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(24) Czterech z nich przesłało odpowiedzi na kwestionariusz. Jednakże jeden z nich nie poparł otwarcie złożonej skargi, tzn. nie przyjął wobec niej stanowiska. Dlatego też przedsiębiorstwo to nie mogło zostać uznane za część przemysłu wspólnotowego i co za tym idzie zostać uwzględnione w analizie szkody. Niemniej jednak sytuację tego przedsiębiorstwa uwzględniono i dokonano jej analizy jako kolejnego czynnika szkody w części 5 - Związek przyczynowy.

(25) Trzy pozostałe współpracujące przedsiębiorstwa reprezentują ponad 40 % całkowitej znanej produkcji wspólnotowej produktu podobnego. Należy zauważyć, że jedno z nich prowadziło znaczny przywóz dihydromyrcenolu z Indii w OD. Jednakże przywóz nie był głównym rodzajem działalności tego przedsiębiorstwa, dlatego też uznano go za prowadzony w odpowiedzi na napływ towarów przywożonych po cenach dumpingowych w znaczny sposób wpływających na zaniżanie cen, w szczególności celem poprawienia sytuacji finansowej oraz utrzymania rentowności produkcji własnej produktu podobnego tego przedsiębiorstwa. Nie uważa się zatem za właściwe wyłączenia tego producenta z definicji przemysłu wspólnotowego.

(26) Na tej podstawie uważa się wspomnianych trzech producentów wspólnotowych, o których mowa powyżej w motywie 25, za stanowiących przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Będą oni zwani dalej „przemysłem wspólnotowym”.

4.2. Określenie właściwego rynku Wspólnoty

(27) W celu ustalenia, czy przemysł wspólnotowy doznał szkody, oraz w celu wyznaczenia wskaźnika konsumpcji oraz różnorodnych wskaźników ekonomicznych określających sytuację przemysłu wspólnotowego zbadano, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie wspólnotowej produkcji produktu podobnego musiało być uwzględnione w analizie.

(28) Dihydromyrcenol wykorzystuje się jako materiał pośredni w produkcji pochodnych, takich jak tetra-hydromyrcenol i myrcetol, lub w uzupełniających substancjach zapachowych. W toku dochodzenia ustalono, że przemysł wspólnotowy wykorzystywał wewnętrznie określone ilości dihydromyrcenolu (około 10 % łącznej wielkości produkcji) w wyżej wspomnianych zastosowaniach. W tym celu dihydromyrcenol był zwyczajnie przesyłany bez fakturowania w ramach tego samego przedsiębiorstwa. Nie dostawał się na wolny rynek, ponieważ był wykorzystywany przez samego producenta do dalszego przetwarzania i/lub mieszania z innymi składnikami. Tego rodzaju sytuacje określa się mianem użytku własnego.

(29) Przemysł wspólnotowy sprzedawał również dihydromyrcenol powiązanym stronom we Wspólnocie oraz krajom trzecim do sprzedaży ponownej lub do zużycia go przez nie. Jednakże w toku dochodzenia ustalono, że sprzedaży tej nie można uznać za użytek własny, tzn. za sprzedaż na rynku własnym, ponieważ prowadzono ją po cenach rynkowych, zaś nabywcy mieli wolny wybór dostawców. Wręcz przeciwnie, tego rodzaju sprzedaż należy uznać za sprzedaż na wolnym rynku.

(30) Rozróżnienie między rynkiem własnym a wolnym rynkiem jest ważne ze względu na analizę szkody, ponieważ produkty przeznaczone do użytku własnego, tzn. wewnętrznego, przez samych producentów w tym przypadku, nie są przedmiotem bezpośredniej konkurencji z przywozem. Natomiast produkcję przeznaczoną na sprzedaż na wolnym rynku uznano za pozostającą w sytuacji bezpośredniej konkurencji z przywozem produktu objętego postępowaniem.

(31) Celem uzyskania jak najpełniejszego obrazu sytuacji przemysłu wspólnotowego, zgromadzono i przeanalizowano dane dla całej działalności związanej z dihydromyrcenolem, następnie określono, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny, czy też na wolny rynek.

(32) W odniesieniu do poniższych wskaźników ekonomicznych dotyczących przemysłu wspólnotowego ustalono, że drobiazgowa analiza i ocena muszą skupić się na sytuacji panującej na wolnym rynku: wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży na rynku wspólnotowym, udział w rynku, wzrost, rentowność, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne, wielkość wywozu i ceny.

(33) Jednak w odniesieniu do innych wskaźników ekonomicznych obecne dochodzenie wykazało, że mogą one być zasadnie zbadane tylko w odniesieniu do całościowej aktywności. Rzeczywiście, produkcja (zarówno na użytek własny, jak i na wolny rynek), moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, inwestycje, zapasy, zatrudnienie, wydajność, płace i zdolność gromadzenia kapitału zależą od całej działalności, bez względu na to, czy produkcja przeznaczona jest na użytek własny, czy też do sprzedaży na wolny rynek.

(34) Wreszcie należy zauważyć, że rozwój użytku własnego przez przemysł wspólnotowy zbadano jako inny czynnik szkody w części 5 - Związek przyczynowy, celem ustalenia, czy mógł mieć on wpływ na sytuację przemysłu.

4.3. Konsumpcja we Wspólnocie

(35) Poziom konsumpcji we Wspólnocie ustalono na podstawie danych dotyczących wielkości produkcji własnej producentów Wspólnoty przeznaczonej do wolnej sprzedaży na rynku wspólnotowym oraz na użytek własny przez tych producentów oraz wielkości wywozu do Wspólnoty otrzymanych od Eurostatu.

(36) Odnośnie do Eurostatu należy zauważyć, że w tych danych statystycznych mogą być ujęte produkty inne niż dihydromyrcenol, ponieważ produkt ten jest zadeklarowany w ramach kodu ex CN. Dlatego też dane z Eurostatu porównano z wiedzą na temat rynku przemysłu wspólnotowego. W wyniku tego wykluczono przywóz z Japonii, ponieważ uznano go za całkowicie składający się z produktów innych niż dihydromyrcenol, ponieważ nie ma informacji o jakiejkolwiek produkcji tego produktu w Japonii. W odniesieniu do przywozu z krajów trzecich innych niż Japonia statystyki Eurostatu wydawały się być wystarczająco precyzyjne (tzn. wydaje się, że nie zawierają znacznych wielkości produktów innych niż dihydromyrcenol, które w znaczny sposób zniekształciłyby obraz sytuacji), dlatego też nie przeprowadzono żadnych dostosowań do tych danych dla celów analizy szkody i związku przyczynowego.

(37) W pierwszej połowie okresu badanego rynek wspólnotowy dihydromyrcenolu charakteryzował się względną stabilnością. Jego wielkość zaczęła rosnąć w 2005 r. i w OD osiągnęła poziom o 23 % wyższy niż w 2003 r., tzn. około 4 400 000 kg.

4.4. Przywóz z kraju objętego postępowaniem

4.4.1. Wielkość, cena i udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych z kraju, którego dotyczy postępowanie

(38) Wielkość przywozu do Wspólnoty po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem wzrosła dramatycznie w 2004 r., tzn. o ponad 1 600 %. Następnie wielkość przywozu znów wzrosła niemal dwukrotnie w 2005 r., po czym spadła w OD i zatrzymała się na poziomie o 2 963 % wyższym niż na początku okresu badanego, tzn. około 760 000 kg w OD w porównaniu do około 25 000 kg w 2003 r.

(39) Średnie ceny importowe spadły o niemal 20 % w 2004 r., wzrosły do poziomu początkowego z 2005 r., a następnie znów wzrosły o 11 % w OD. Jak można wywnioskować z motywów 41 i 42 poniżej, ceny importowe kształtowały się znacznie poniżej cen przemysłu wspólnotowego w OD.

(40) Udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych z Indii wzrósł o niemal 17 punktów procentowych w okresie badanym, tzn. z 0,7 % w 2003 r. do 17,3 % w OD. Znaczny udział w rynku uzyskano w 2004 r., odpowiednio do powyżej opisanego znacznego wzrostu wielkości przywozu oraz stałej konsumpcji wspólnotowej. W OD indyjscy eksporterzy, mimo wzrostu wielkości sprzedaży, doświadczyli zmniejszenia udziału w rynku o 2,4 punkty procentowe, wyrażone w wartościach bezwzględnych. Jednakże mając na uwadze fakt, iż konsumpcja wspólnotowa wzrosła tylko o 23 % w OD oczywiste jest, że przywóz po cenach dumpingowych z Indii na rynek wspólnotowy wzrósł jeszcze bardziej w okresie badanym.

4.4.2. Podcięcie cenowe

(41) Dla celów analizy podcięcia cenowego ceny importowe współpracujących producentów wspólnotowych porównano z cenami przemysłu wspólnotowego na podstawie średnich ważonych dla bezpośrednio porównywalnych rodzajów produktów (na podstawie stopnia czystości) w OD. Ceny przemysłu wspólnotowego dostosowano do poziomu ex-works i porównano z cenami importowymi CIF na granicy Wspólnoty, po ocleniu. To porównanie cen zostało dokonane w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie obrotu handlowego, należycie dostosowanych w razie potrzeby i po odliczeniu obniżek i rabatów.

(42) Na podstawie cen współpracujących producentów eksportujących ustalone marginesy podcięcia, wyrażone jako wartość procentowa cen przemysłu wspólnotowego, wynoszą 5,8 % i 7,4 %.

4.5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(43) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki ekonomiczne i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu wspólnotowego.

(44) Przypomina się, że w analizie szkody należy uwzględnić użytek własny. Dlatego też pewne wskaźniki szkody zbadano w oparciu o sytuację na wolnym rynku, natomiast inne można było zbadać wyłącznie w odniesieniu do całokształtu działalności (patrz: motywy 27-34 powyżej).

a) Produkcja, moce produkcyjne oraz wykorzystanie mocy produkcyjnej

(45) Produkcja przemysłu wspólnotowego produktu podobnego w okresie badanym wzrosła o 6 %. W szczególności utrzymała się ona na stabilnym poziomie w 2004 r., wzrosła nieznacznie o 2 % w 2005 r. i o dodatkowe 4 punkty procentowe w OD. Ponieważ moce produkcyjne pozostały na tym samym, stabilnym poziomie, ich wykorzystanie uległo nieznacznej poprawie odpowiednio do zwiększonej wielkości produkcji. W OD zdolność produkcyjną wykorzystano w 73%.

b) Zapasy

(46) W okresie od 2003 r. do OD odnotowano ogólny wzrost wielkości zapasów. Szczyt tej wielkości w 2004 r. zbiega się z nagłym spadkiem sprzedaży, opisanym w motywie 47 poniżej. W OD poziom zapasów był o 8 % wyższy niż w 2003 r.

c) Wielkość sprzedaży, cena sprzedaży i udział w rynku

(47) Sprzedaż własnej produkcji przemysłu wspólnotowego na wolnym rynku we Wspólnocie spadła nagle o 7 % w 2004 r. W 2005 r. nieznacznie wzrosła ponad poziom początkowy, a następnie zwiększyła się o 19 punktów procentowych w OD. Jednakże, uwzględniwszy zwiększoną konsumpcję w 2005 r. oraz w OD (patrz motyw 37 powyżej), przemysł wspólnotowy nie wzmocnił swojej pozycji rynkowej. Wręcz przeciwnie, ledwie utrzymał swój udział w rynku. Średnie ceny sprzedaży produkcji wspólnotowej odzwierciedlały sytuację na rynku. Uległy znacznemu spadkowi w 2004 r., tzn. o 22 %, zmalały o dodatkowe 10 punktów procentowych w 2005 r. i pozostały na mniej więcej stabilnym poziomie w OD.

d) Rentowność

(48) Rentowność przemysłu wspólnotowego uległa znacznemu pogorszeniu w okresie badanym. Z zysku wynoszącego 12,3 % w 2003 r. produkcja przemysłu wspólnotowego produktu podobnego przeznaczonego na sprzedaż na wolnym rynku okazała się przynosić poważne straty w 2004 r., odpowiednio do powyżej opisanego spadku wielkości sprzedaży i cen. W 2005 r. margines straty był dwa razy większy, zaś w OD przemysł wspólnotowy odnosił straty w wysokości prawie 17%.

e) Inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne i zdolność do pozyskania kapitału

(49) Poziom inwestycji uległ znacznemu zmniejszeniu w okresie badanym, spadając w OD do jedynie 7 % stanu z 2003 r., co odzwierciedla fakt, iż przemysł w tym momencie już korzystał z nowoczesnego wyposażenia. Jak wynika z tabeli w motywie 45 powyżej, nie przeprowadzono żadnych inwestycji w zdolności produkcyjne, mimo iż oczekiwano, że na rynku dihydromyrcenolu utrzyma się tendencja zwyżkowa. Zwrot z inwestycji, wyrażony w postaci zysków/strat netto przemysłu Wspólnoty oraz wartości księgowej netto jego inwestycji, rozwijał się odpowiednio do inwestycji i marż zysku/strat. W szczególności uległ spadkowi z 13,7% w 2003 r. do - 26,9% w OD. Podobnie również przepływy pieniężne przemysłu wspólnotowego uległy znacznemu pogorszeniu. Wpływ środków pieniężnych wynoszący około 1 300 000 EUR w 2003 r. przekształcił się we wypływy pieniężne wynoszące ponad 60 000 EUR w OD. Wszystkie te wskaźniki jasno potwierdzają niezdolność przemysłu wspólnotowego do gromadzenia kapitału.

f) Wzrost

(50) Przemysł wspólnotowy utrzymał swój udział w rynku za cenę znacznych strat, którym towarzyszył między innymi wypływ środków pieniężnych. Dlatego też uznano, że przemysł wspólnotowy nie mógł skorzystać z wzrostu rynku.

g) Zatrudnienie, produktywność i płace

(51) Liczba zatrudnionych w przemyśle wspólnotowym zajmującym się produktem podobnym zmalała pomimo zwiększonej produkcji (patrz motyw 45 powyżej). W OD zatrudnienie było niższe o 15 % niż w 2003 r. Niemniej jednak całkowite koszty pracy wzrosły. W szczególności wzrosły o 13 % w 2004 r., pozostały na mniej więcej stabilnym poziomie w 2005 r., a następnie nieznacznie zmalały w OD do poziomu o 6 % wyższego niż w 2003 r. W rzeczywistości średnie koszty pracy wzrosły o 24 % w okresie badanym. Wzrost ten spowodowany był inflacją (około 3 % w 2004 r. i 2005 r. w Hiszpanii) oraz zmianami w strukturze zatrudnienia (większy udział wykwalifikowanej siły roboczej). Wydajność wyrażona jako wielkość produkcji na jednego pracownika rocznie wzrosła o 24 % między 2003 r. a OD.

h) Wielkość dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu lub subsydiowaniu

(52) Jeżeli chodzi o wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł wspólnotowy, to biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych z kraju, którego dotyczy postępowanie, wpływu tego nie można pominąć.

(53) Ponadto nic nie wskazuje na to, że w OD sytuacja przemysłu wspólnotowego uległa poprawie po wcześniejszym dumpingu lub subsydiowaniu.

4.6. Wnioski dotyczące szkody

(54) W okresie badanym wielkość przywozu po niskich cenach z Indii wzrosła znacznie. Pod względem wielkości przywóz po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem wzrósł o prawie 3 000 % pomiędzy 2003 r. a OD. Pod względem udziału w rynku w OD obejmował on więcej niż 17 % rynku wspólnotowego dihydromyrcenolu w porównaniu z jedynie 0,7 % w 2003 r.

(55) Pomimo faktu, że konsumpcja dihydromyrcenolu we Wspólnocie wzrosła o 23 % w badanym okresie, przemysł wspólnotowy w OD miał jedynie taki sam udział w rynku wspólnotowym jak w 2003 r., w szczególności dzięki wzrostowi sprzedaży w 2005 r. oraz w OD. Jednakże, jak wykazała powyższa analiza wskaźników ekonomicznych dotyczących przemysłu wspólnotowego, mogło do tego dojść jedynie kosztem znacznych strat - spadkiem zwrotu poniesionych nakładów oraz zmniejszeniem stanu środków pieniężnych. Szkoda przełożyła się w szczególności na znaczny spadek cen przemysłu wspólnotowego, co miało bezpośredni i znaczny negatywny wpływ na sytuację finansową tych przedsiębiorstw. Ceny przemysłu wspólnotowego spadły z 4,55 EUR w 2003 r. na 3,15 EUR w OD. Spadkowi cen nie towarzyszył odpowiedni spadek kosztów produkcji. Przemysł wspólnotowy zaczął przynosić straty ze sprzedaży dihydromyrcenolu w 2004 r. i straty te na rynku wspólnotowym uległy zwiększeniu w 2005 r. oraz w OD, kiedy to przychody ze sprzedaży ledwo pokrywały koszty stałe przemysłu wspólnotowego. Taka sytuacja w dłuższej perspektywie nie może się utrzymać.

(56) Biorąc pod uwagę wszystkie wspomniane czynniki, tymczasowo uznaje się, iż przemysł wspólnotowy poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1. Wstęp

(57) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i art. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istotna szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy została spowodowana przywozem po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem. Znane czynniki, inne niż przywóz po cenach dumpingowych, które mogłyby w tym samym czasie szkodzić przemysłowi wspólnotowemu, zostały również zbadane, aby zapewnić, że możliwa szkoda spowodowana przez te inne czynniki nie została przypisana przywozowi po cenach dumpingowych.

5.2. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(58) Po pierwsze, przypomina się, że dochodzenie ujawniło, iż dihydromyrcenol przywożony z Indii bezpośrednio konkuruje z dihydromyrcenolem produkowanym i sprzedawanym przez przemysł wspólnotowy, ponieważ są to produkty podobne pod względem podstawowych właściwości, wymienne i rozprowadzane przez takie same kanały handlowe.

(59) Znaczący wzrost wielkości przywozu dumpingowego z kraju, którego dotyczy postępowanie (o prawie 3 000 %), jak i jego udziału w rynku wspólnotowym (o prawie 17 punktów procentowych) zbiegły się z pogorszeniem sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego. To pogorszenie sytuacji obejmowało, między innymi, spadek cen przemysłu wspólnotowego, a w rezultacie prowadziło do pogorszenia jego sytuacji finansowej w tym samym okresie. Przywóz po cenach dumpingowych bardzo znacząco podciął ceny przemysłu wspólnotowego, dlatego można słusznie wywnioskować, że jest on odpowiedzialny za tłumienie cen, które doprowadziło do pogorszenia sytuacji ekonomicznej przemysłu wspólnotowego.

(60) Jedna ze stron twierdziła, że kilku producentów z Indii produktu objętego postępowaniem zaprzestało produkcji, co zmniejszyło zdolność produkcyjną Indii w tym zakresie. Na tej podstawie strona wywnioskowała, że przywóz z Indii nie stanowi zagrożenia dla producentów wspólnotowych. W odniesieniu do tego stwierdzenia w postępowaniu potwierdzono, że niektórzy z producentów wymienionych w skardze, o której mowa w motywie 2 powyżej, zaprzestali produkcji dihydromyrcenolu w OD. Jednak ustalono również, że powstały nowe moce produkcyjne. W 2005 r. w Indiach pojawił się przynajmniej jeden nowy producent dihydromyrcenolu. W związku z tym wniosek ten powinien zostać odrzucony.

(61) Mając na uwadze wyraźnie ustaloną zbieżność w czasie, z jednej strony, gwałtownego wzrostu przywozu po cenach dumpingowych, które znacznie podcinały ceny przemysłu wspólnotowego, a z drugiej strony - spadku cen przemysłu wspólnotowego oraz gorszą sytuację finansową, stwierdza się tymczasowo, iż przywóz po cenach dumpingowych odgrywał decydującą rolę w wystąpieniu szkodliwej sytuacji dla przemysłu wspólnotowego.

5.3. Wpływ innych czynników

5.3.1. Wyniki innych producentów wspólnotowych

(62) Jak zostało to wskazane w motywach 23-26 powyżej, we Wspólnocie istnieje pięciu producentów produktu podobnego. Dwóch z nich nie zostało uznanych za wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego. Poniżej znajduje się analiza rozwoju wielkości sprzedaży oraz udziału w rynku wymienionych dwóch przedsiębiorstw. Ze względu na ich poufny charakter nie można ujawnić prawdziwych danych liczbowych. Podane zostały jedynie wskaźniki.

(63) Sprzedaż we Wspólnocie dihydromyrcenolu wyprodukowanego przez innych producentów wspólnotowych zmniejszyła się o 12 % w badanym okresie. Ich udział w rynku odnotował jeszcze większy spadek, o 28 %, ponieważ rynek w tym samym okresie uległ rozszerzeniu.

(64) Z powyższych względów tymczasowo stwierdza się, że wyniki wspomnianych dwóch producentów wspólnotowych nie spowodowały szkody dla przemysłu wspólnotowego.

5.3.2. Użytek własny przemysłu wspólnotowego

(65) Jak zostało wskazane w motywach 27-34 powyżej, działalność przemysłu wspólnotowego w odniesieniu do produktu podobnego obejmuje, między innymi, użytek własny produktu do wytwarzania pochodnych i/lub składowych mieszaniny perfumowej. Jak zostało wytłumaczone we wspomnianych motywach, uznano za stosowne wyłączenie użytku własnego przemysłu wspólnotowego z analizy wskaźników szkody oraz zbadanie jej pod kątem innych czynników, tj. innych możliwych przyczyn szkody, jaką poniósł przemysł wspólnotowy.

(66) Użytek własny przemysłu wspólnotowego nieznacznie zmniejszył się w badanym okresie. Ściślej spadł on o 14 % w 2004 r. oraz o kolejne 14 punktów procentowych w 2005 r., przed wzrostem w OD do około 240 000 kg, co niemniej jednak stanowi 5 % mniej niż w 2003 r. Użytek własny stanowił około 10% całkowitej wielkości produkcji, z wyjątkiem 2005 r., w którym spadł on do 8 %.

(67) W świetle powyższego oraz biorąc pod uwagę, że użytek własny stanowi jedynie około 10 % produkcji przemysłu wspólnotowego, tymczasowo stwierdzono, nie mógł się on w znacznym stopniu przyczynić do istotnej szkody odniesionej przez przemysł wspólnotowy.

5.3.3. Wyniki eksportowe przemysłu wspólnotowego

(68) Pod względem wielkości wyniki eksportowe osiągane przez przemysł wspólnotowy uległy nieznacznej poprawie w badanym okresie. Wielkość sprzedaży eksportowej wzrosła o 8 % w 2004 r. oraz o dodatkowe 12 punktów procentowych w 2005 r., przed spadkiem w OD do poziomu o 4 % wyższego niż w 2003 r. Pod względem cen jednostkowych w tabeli poniżej widać spadek o 26 % pomiędzy 2003 r. a OD. Należy jednak zauważyć, że cena sprzedaży eksportowej uległa mniejszemu obniżeniu niż cena sprzedaży we Wspólnocie i w wartościach bezwzględnych pozostała znacznie wyższa.

(69) W związku z tym można tymczasowo stwierdzić, że wyniki eksportowe przemysłu wspólnotowego nie przyczyniły się w znacznym stopniu do poniesienia istotnej szkody.

5.3.4. Przywóz z innych krajów trzecich

(70) Zbadano również przywóz z innych krajów trzech niż Indie. Przypomina się, że przywóz z Japonii podany przez Eurostat nie został wzięty pod uwagę z powodów podanych w motywie 36 powyżej. Do celów niniejszego dochodzenia nie dokonano innych dostosowań danych Eurostatu.

(71) Jak wynika z poniższej tabeli, wielkość przywozu z innych krajów trzecich zmniejszyła się w badanym okresie. Po gwałtownym spadku w 2004 r. i 2005 r. utrzymywała się w OD na poziomie o 4% niższym niż w 2003 r. Taki rozwój sytuacji wyraźnie zbiegł się ze wzrostem cen tego przywozu w 2004 r. i 2005 r. oraz z jego spadkiem w OD. W wartościach bezwzględnych poziom cen przywozu z innych krajów trzecich utrzymywał się znacznie powyżej poziomu cen przywozu z Indii w całym badanym okresie (patrz motyw 39 powyżej). Odpowiadający temu udział przywozu z innych krajów trzecich na rynek Wspólnoty zmieniał się zgodnie z jego wielkością oraz z rozwojem rynku - zmniejszył on się o 22 % pomiędzy 2003 r. a OD.

(72) Mając na uwadze powyższe, stwierdza się, że przywóz z innych krajów trzecich niż Indie nie spowodował szkody dla przemysłu wspólnotowego.

5.3.5. Szkoda powstała z winy własnej przemysłu

(73) Jedna ze stron twierdziła, że szkoda powstała z winy własnej, ponieważ skarżący polegali na przywozie głównych surowców stosowanych w produkcji produktu podobnego i z tego powodu nie są konkurencyjni w stosunku do innych producentów wspólnotowych czy światowych. W dochodzeniu nie ustalono żadnych znacznych różnic w źródłach i cenach surowców stosowanych i kupowanych przez skarżących i innych producentów wspólnotowych ani również przez współpracujących producentów z Indii, które mogłyby uzasadnić wymienione powyżej zarzuty. W związku z tym wniosek ten powinien zostać odrzucony.

5.4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(74) W związku z powyższym potwierdza się, iż istotna szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy, która charakteryzuje się w szczególności spadkiem cen jednostkowych sprzedaży wpływającym na znaczne pogorszenie się sytuacji finansowej, została spowodowana przywozem po cenach dumpingowych z kraju, którego dotyczy postępowanie. Pomimo że użytek własny oraz wyniki eksportowe najprawdopodobniej przyczyniły się do pogorszenia wyników producentów wspólnotowych, ich rozwój nie był taki, aby spowodować zerwanie związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych a szkodliwą sytuacją dla przemysłu wspólnotowego.

(75) Mając na uwadze powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, niniejszym potwierdza się, że te inne czynniki jako takie nie zmieniają faktu, iż wystąpienie ocenionej szkody musi być przypisane przywozowi po cenach dumpingowych.

(76) W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, że przywóz po cenach dumpingowych pochodzący z kraju, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

6. INTERES WSPÓLNOTY

6.1. Uwagi ogólne

(77) Komisja zbadała, czy pomimo tymczasowych wniosków dotyczących wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę istniały przekonujące powody, które mogłyby prowadzić do wniosku, że zastosowanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Wspólnoty. W tym celu i zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego na podstawie wszystkich przedłożonych dowodów rozważono wpływ możliwych środków na wszystkie strony zaangażowane w to postępowanie, a także konsekwencje powstrzymania się od przyjęcia takich środków.

6.2. Interes przemysłu wspólnotowego

(78) Analiza szkody wyraźnie wykazała, że przywóz po cenach dumpingowych spowodował szkodę dla przemysłu wspólnotowego. Nagła zwiększona obecność przywozu po cenach dumpingowych w ostatnich latach spowodowała silne tłumienie cen. W celu utrzymania swojej pozycji na rynku oraz wielkości sprzedaży na wolnym rynku, co ma znaczenie dla kosztów produkcji, przemysł wspólnotowy jest zmuszony do sprzedaży po cenach ledwo pokrywających koszty stałe.

(79) W tym kontekście, bez nałożenia środków, ta branża gospodarki nie mogłaby utrzymać swojej pozycji na rynku w dłuższej perspektywie. Chociaż zatrudnienie bezpośrednie przy produkcji dihy-dromyrcenolu jest umiarkowane, większość negatywnego wpływu na nie skupiłaby się w jednym obszarze geograficznym Hiszpanii, w którym skoncentrowana jest większość produkcji wspólnotowej. Jeżeli nałożono by środki i przywrócono cenę przywozową do poziomu cen niedumpingo-wych, przemysł wspólnotowy byłby w stanie konkurować na sprawiedliwych warunkach, na podstawie prawdziwej porównywalnej korzyści. Oczekuje się, że wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego wzrosłaby oraz że przemysł wspólnotowy mógłby w ten sposób skorzystać z ekonomii skali. Oczekuje się również, że przemysł wspólnotowy wykorzysta ustanie tłumienia cen spowodowanego przywozem dumpingowym, aby umiarkowanie podnieść swoje ceny sprzedaży, gdyż zaproponowane środki wyeliminują podcięcie ustalone w OD. Spodziewane pozytywne skutki środków umożliwią przemysłowi wspólnotowemu poprawę jego krytycznej sytuacji finansowej.

(80) Nałożenie środków leży zatem wyraźnie w interesie przemysłu wspólnotowego. Nienałożenie środków może prowadzić do zakończenia produkcji dihydromyrcenolu czy nawet zamknięcia zakładów we Wspólnocie.

6.3. Interes użytkowników i konsumentów

(81) Stowarzyszenia konsumenckie nie ujawniły się Komisji ani nie przesłały żadnych informacji zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Z tego względu oraz biorąc pod uwagę, że dihydro-myrcenol jest używany jedynie jako surowiec lub składnik w produkcji produktów pośrednich lub końcowych (patrz motywy 11 i 28 powyżej), analiza została ograniczona do wpływu środków na użytkowników. Dihydromyrcenol zazwyczaj stosuje się w detergentach, zapachach do mydeł oraz w niektórych perfumach. Zainteresowane sektory to sektor produktów pralniczych, środków czystości, kosmetyków oraz środków higieny osobistej. Kwestionariusze zostały przesłane 13 ujawnionym użytkownikom dihydromyrcenolu oraz czterem stowarzyszeniom producentów substancji smakowych i zapachowych. Komisja poprosiła ich między innymi o wyrażenie opinii, czy nałożenie środków antydumpingowych jest w interesie Wspólnoty oraz jak takie środki wpłynęłyby na ich działalność.

(82) Producent pełnej gamy produktów pralniczych, środków czystości i higieny osobistej przesłał odpowiedź na kwestionariusz. Wskazał on, że produkt objęty postępowaniem stanowi jedynie niewielki ułamek pośrednich i końcowych zastosowań. Ponadto przedsiębiorstwo nie stosowało dihydromyrcenolu pochodzącego z Indii, więc nie mogło podać pełnych informacji. Niemniej jednak użytkownik stwierdził, że nałożenie środków może spowodować braki w dostawach oraz wzrost cen, które w dłuższej perspektywie czasowej mogą spowodować zmiany w składzie perfum spowodowane zmianą ceny. Kolejny użytkownik skontaktował się z Komisją i poinformował, że nie stosuje dihydromyrcenolu pochodzącego z Indii. Przedsiębiorstwo to nie skomentowało wpływu potencjalnych środków. Nie uzyskano żadnych oświadczeń od stowarzyszeń.

(83) W świetle otrzymanych uwag dochodzenie wykazało, że nie można oczekiwać braków w dostawach dihydromyrcenolu, ponieważ stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przez przemysł wspólnotowy wynosił jedynie 73 % w OD (patrz motyw 45 powyżej). Dhydromyrcenol, oprócz Indii, jest również produkowany w kilku innych krajach trzecich. Ponadto biorąc pod uwagę ustalone umiarkowane marginesy dumpingu, nie oczekuje się znacznego wzrostu cen. W tym świetle, a także uwzględniając marginalny wpływ dihydromyrcenolu na koszty produktów, do których wytwarzania jest stosowany, tymczasowo przyjmuje się, że nałożenie środków antydumpingowych najprawdopodobniej nie wywrze znacznego wpływu na sytuację użytkowników we Wspólnocie.

6.4. Interes niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych we Wspólnocie

(84) Skontaktowano się z 27 znanymi importerami/przedsiębiorstwami handlowymi we Wspólnocie produktu objętego postępowaniem. Trzy z tych przedsiębiorstw poinformowały Komisję, że nie dokonują przywozu dihydromyrcenolu z Indii. Jedynie dwóch importerów niepowiązanych z producentami eksportującymi odpowiedziało na kwestionariusz. Jeden z nich poinformował, że w OD zaprzestał przywozu z Indii, ponieważ dostawca zadecydował o wyłącznej sprzedaży poprzez pewnych innych dystrybutorów. Importer ten nie wyraził opinii o prawdopodobnym wpływie środków, ponieważ nie był już tym tematem zainteresowany. W przypadku drugiego współpracującego importera sprzedaż we Wspólnocie produktu objętego postępowaniem stanowiła mniej niż 20 % jego całkowitego obrotu, a jego udział w całości przywozu z Indii produktu objętego postępowaniem był marginalny. Przedsiębiorstwo to nie skomentowało prawdopodobnego wpływu środków na swoją działalność. Zauważyło ono jedynie, że jakiekolwiek środki zachęcą producentów z Indii do przystosowania się poprzez poprawę ich wydajności, podczas gdy producenci wspólnotowi, dzięki ochronie, będą mogli utrzymać nieefektywną produkcję i nie będą zmuszeni do restrukturyzacji. Zauważa się, że jak jest to przedstawione w motywie 79 powyżej, środki antydum-pingowe, pomimo powyższych zarzutów, pomogą przemysłowi wspólnotowemu zwiększyć wielkość sprzedaży oraz poprawić krytyczną sytuację finansową, tym samym prowadząc do polepszenia wydajności produkcji. W związku z tym przedstawiony argument zostaje odrzucony.

(85) W świetle powyższego oraz biorąc pod uwagę w szczególności niewielkie zainteresowanie niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych we Wspólnocie, tymczasowo stwierdza się, że jakiekolwiek środki antydumpingowe nie miałyby decydującego szkodliwego wpływu na ich sytuację.

6.5. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(86) Z powyższej analizy wynika, że w interesie przemysłu wspólnotowego leży nałożenie środków, ponieważ oczekuje się, że ograniczą one wysoki poziom przywozu po cenach dumpingowych oraz wyeliminują podcięcie cen spowodowane przez przywóz, którego wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego okazał się bardzo negatywny. Również innym producentom wspólnotowym środki te powinny przynieść korzyść.

(87) Analiza poza tym wykazała, że użytkownicy nie powinni zostać dotknięci ewentualnymi środkami antydumpingowymi.

(88) Niewielkie zainteresowanie niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych we Wspólnocie nie pozwoliło na dogłębną analizę ich interesów. Można jednak wywnioskować, że strony te nie współpracowały w dochodzeniu, gdyż potencjalne nałożenie środków na przywóz dihydromyrcenolu z Indii nie wpłynęłoby w znacznym stopniu na ich działalność.

(89) Ogólnie uważa się, że nałożenie środków, tj. usunięcie dumpingu wyrządzającego szkodę, powinno pozwolić przemysłowi wspólnotowemu na polepszenie sytuacji finansowej oraz utrzymanie działalności, oraz że negatywny wpływ, jaki środki mogą mieć na pewne inne podmioty gospodarcze we Wspólnocie, nie będzie nieproporcjonalny w porównaniu z ich korzystnym wpływem na przemysł wspólnotowy.

(90) W związku z powyższym tymczasowo stwierdza się, że nie istnieją przekonywające powody leżące w interesie Wspólnoty, które przemawiałyby za powstrzymaniem się od nałożenia środków anty-dumpingowych w danym przypadku.

7. TYMCZASOWE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(91) W świetle wstępnych wniosków dotyczących dumpingu, powstałej szkody i interesu wspólnotowego należy nałożyć tymczasowe środki na przywóz produktu objętego postępowaniem z Indii w celu zapobiegania powstaniu dalszej szkody wyrządzanej przemysłowi wspólnotowemu przez przywóz po cenach dumpingowych.

7.1. Poziom usuwający szkodę

(92) Poziom tymczasowych środków antydumpingowych powinien być wystarczający do wyeliminowania szkody ponoszonej przez przemysł wspólnotowy i spowodowanej przywozem dumpingowym, bez przekraczania ustalonego marginesu dumpingu. Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnego do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że zastosowanie środków powinno umożliwić przemysłowi wspólnotowemu pokrycie jego kosztów oraz osiągnięcie takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych.

(93) Na podstawie dostępnych informacji ustalono, że margines zysku w wysokości 5 % obrotu można uznać za właściwy poziom, którego można by oczekiwać od przemysłu wspólnotowego w przypadku braku dumpingu wyrządzającego szkodę. W 2003 r., przed nagłym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych z Indii, przemysł wspólnotowy osiągnął zysk wynoszący 12,3% sprzedaży produktu podobnego na wolnym rynku (patrz motyw 48 powyżej). Jednakże uznano za stosowne dostosowanie tej rentowności w celu odzwierciedlenia faktu, że wspólnotowy i światowy rynek dihydromyrcenolu powiększył się oraz że powstały nowe moce produkcyjne, a w rezultacie ogólny poziom cen - bez uwzględnienia obecności przywozu po cenach dumpingowych -nieznacznie obniżył się, podczas gdy koszt produkcji jednostkowej pozostał mniej więcej niezmieniony. Z tego względu zysk przy braku przywozu dumpingowego rzędu 12 % nie wydawał się uzasadniony. W istniejącej sytuacji za bardziej odpowiednią uznano więc marżę zysku w wysokości 5 % obrotu.

(94) Niezbędną podwyżkę cen ustalono następnie na podstawie porównania średniej ważonej ceny importowej, ustalonej dla obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią niewyrządzajacą szkody ceną produktów sprzedawanych przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały następnie wyrażone w postaci odsetek średniej wartości importowej CIF. Dla obydwu współpracujących producentów eksportujących różnice te były wyższe od ustalonych marginesów dumpingu.

7.2. Środki tymczasowe

(95) W związku z powyższym oraz zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego uznaje się, że tymczasowe cło antydumpingowe dla współpracujących producentów eksportujących powinno zostać nałożone na poziomie ustalonych marginesów dumpingu.

(96) Przypomina się, że poziom współpracy był wysoki, dlatego też uznano za właściwe ustalenie cła dla pozostałych przedsiębiorstw, które nie współpracowały w dochodzeniu, na poziomie największego cła, które ma być nałożone na przedsiębiorstwa współpracujące w dochodzeniu (patrz motyw 22 powyżej). Dlatego też cło rezydualne ustanawia się w wysokości 7,5 %.

(97) Na podstawie powyższego stawka tymczasowego cła antydumpingowego powinna być następująca:

(98) Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw, określone w niniejszym rozporządzeniu, zostały ustanowione na podstawie ustaleń dokonanych w ramach niniejszego dochodzenia. W związku z tym odzwierciedlają one sytuację stwierdzoną podczas dochodzenia w odniesieniu do danego przedsiębiorstwa. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z Indii i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwo, tj. przez konkretny wymieniony podmiot prawny. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tej stawki i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(99) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianej indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Komisja, w stosownych przypadkach, po przeprowadzeniu konsultacji z Komitetem Doradczym zmieni odpowiednio rozporządzenie poprzez uaktualnienie wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(100) Celem zapewnienia właściwego wprowadzenia ceł antydumpingowych, poziom cła rezydualnego nie powinien stosować się wyłącznie do niewspółpracujących producentów eksportujących, lecz również do tych producentów, którzy nie prowadzili żadnego wywozu do Wspólnoty w OD. Jednakże te ostatnie przedsiębiorstwa, jeżeli spełniają wymagania art. 11 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia podstawowego, są proszone o złożenie wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z przepisami tego artykułu, w celu indywidualnego zbadania ich sytuacji.

8. PRZEPISY KOŃCOWE

(101) Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkiego ostatecznego cła,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz dihydromyrcenolu o czystości 93 % masy lub większej, objętego kodem CN ex 2905 22 90 (kod TARIC 2905 22 90 10) pochodzącego z Indii.

2. Stawka tymczasowego cła antydumpingowego stosowanego do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, produktów opisanych w ust. 1 i wytwarzanych przez niżej wymienione przedsiębiorstwa jest następująca:

3. Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Wspólnoty produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia (WE) nr 384/96, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi dotyczące zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 2007 r.