Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2007-07-16
Wersja aktualna od 2007-07-16
obowiązujący
Alerty
DECYZJA RADY
z dnia 10 lipca 2007 r.
zgodnie z art. 122 ust. 2 Traktatu w sprawie przyjęcia jednej waluty przez Cypr z dniem 1 stycznia 2008 r.
(2007/503/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 122 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając sprawozdanie Komisji (1),
uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Banku Centralnego (2),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (3),
uwzględniając dyskusje w Radzie zebranej w składzie szefów państw lub rządów,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Trzeci etap unii gospodarczej i walutowej rozpoczął się dnia 1 stycznia 1999 r. Dnia 3 maja 1998 r. Rada, zebrana w Brukseli w składzie szefów państw lub rządów, zdecydowała, że Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Portugalia i Włochy spełniły warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty z dniem 1 stycznia 1999 roku (4).
(2) Dnia 19 czerwca 2000 r. Rada zdecydowała, że Grecja spełniła warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty z dniem 1 stycznia 2001 roku (5). Dnia 11 lipca 2006 r. Rada zdecydowała, że Słowenia spełniła warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty z dniem 1 stycznia 2007 roku (6).
(3) Zgodnie z pkt 1 Protokołu w sprawie niektórych postanowień dotyczących Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej załączonego do traktatu WE Zjednoczone Królestwo powiadomiło Radę, że nie zamierza przejść do trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej z dniem 1 stycznia 1999 r. Powiadomienie to nie zostało zmienione. Zgodnie z pkt 1 Protokołu w sprawie niektórych postanowień dotyczących Danii załączonego do traktatu WE oraz zgodnie z decyzją podjętą przez szefów państw lub rządów w Edynburgu w grudniu 1992 r., Dania powiadomiła Radę, że nie zamierza uczestniczyć w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej. Dania nie złożyła wniosku o rozpoczęcie procedury określonej w art. 122 ust. 2 Traktatu.
(4) Na mocy decyzji 98/317/WE Szwecja jest objęta derogacją w rozumieniu art. 122 Traktatu. Zgodnie z art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r. (7) Cypr, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Republika Czeska, Słowacja i Węgry są objęte derogacją w rozumieniu art. 122 Traktatu. Zgodnie z art. 5 Aktu przystąpienia z 2005 r. (8) Bułgaria i Rumunia są objęte derogacją w rozumieniu art. 122 Traktatu.
(5) Europejski Bank Centralny (EBC) został utworzony dnia 1 lipca 1998 r. Europejski system walutowy został zastąpiony mechanizmem kursów walut, którego ustanowienie zostało uzgodnione rezolucją Rady Europejskiej z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie utworzenia mechanizmu kursów walut w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (9). Funkcjonowanie mechanizmu kursów walut (ERM II) w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej zostało określone w porozumieniu z dnia 1 września 1998 r. między EBC a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich pozostających poza strefą euro określającym procedury działania mechanizmu kursów walut w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (10).
(6) Artykuł 122 ust. 2 Traktatu określa procedurę uchylenia derogacji w stosunku do przedmiotowych państw członkowskich. Zgodnie z tym artykułem, przynajmniej raz na dwa lata lub na wniosek państwa członkowskiego objętego derogacją, Komisja i EBC powinny złożyć sprawozdania Radzie zgodnie z procedurą określoną w art. 121 ust. 1 Traktatu. Dnia 13 lutego 2007 r. Cypr złożył formalny wniosek o przeprowadzenie oceny poziomu konwergencji.
(7) Ustawodawstwo krajowe państw członkowskich, w tym statuty krajowych banków centralnych, należy w razie potrzeby dostosować celem zapewnienia zgodności z art. 108 i 109 Traktatu oraz ze Statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych (zwanego dalej „ESBC”). Sprawozdania Komisji i EBC zawierają szczegółową ocenę zgodności przepisów prawa Cypru z art. 108 i 109 Traktatu oraz ze Statutem ESBC.
(8) Zgodnie z art. 1 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, o którym mowa w art. 121 Traktatu, kryterium stabilności cen określone w art. 121 ust. 1 tiret pierwsze Traktatu oznacza, że państwo członkowskie ma trwały poziom stabilności cen, a średnia stopa inflacji, odnotowana w ciągu jednego roku poprzedzającego badanie, nie przekracza o więcej niż 1,5 punktu procentowego stopy inflacji trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Na potrzeby kryterium stabilności cen inflacja jest mierzona za pomocą zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych zdefiniowanych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2494/95 (11). Celem oceny, czy kryterium stabilności cen zostało spełnione, inflacja w poszczególnych państwach członkowskich jest mierzona jako procentowa zmiana średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w stosunku do średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w poprzednim okresie. W okresie dwunastu miesięcy do marca 2007 r. włącznie, trzema państwami członkowskimi o najbardziej stabilnych cenach były Finlandia, Polska i Szwecja, ze stopami inflacji wynoszącymi odpowiednio 1,3 %, 1,5 % i 1,6 %. W sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjna przyjęta została zwykła średnia arytmetyczna stóp inflacji trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększona o 1,5 punktu procentowego. Obliczona w ten sposób wartość referencyjna dla okresu dwunastu miesięcy do marca 2007 r. włącznie wyniosła 3,0 %.
(9) Zgodnie z art. 2 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium sytuacji finansów publicznych określone w art. 121 ust. 1 tiret drugie Traktatu oznacza, że w momencie oceny państwo członkowskie nie jest objęte decyzją Rady zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdzającą istnienie nadmiernego deficytu (budżetowego).
(10) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium udziału w mechanizmie kursów walut określone w art. 121 ust. 1 tiret trzecie Traktatu oznacza, że państwo członkowskie utrzymywało normalne granice wahań, przewidziane w mechanizmie kursów walut Europejskiego Systemu Walutowego, bez poważnych napięć przynajmniej przez dwa lata przed dokonaniem oceny. W szczególności przez ten sam okres państwo członkowskie nie zdewaluowało z własnej inicjatywy dwustronnego centralnego kursu swojej waluty wobec waluty innego państwa członkowskiego. Od dnia 1 stycznia 1999 r. mechanizm kursów walut ERM II stanowił punkt odniesienia dla oceny spełnienia kryterium kursów wymiany. W swoich sprawozdaniach Komisja i EBC oceniły spełnienie tego kryterium w okresie dwóch lat do dnia 26 kwietnia 2007 r. włącznie.
(11) Zgodnie z art. 4 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji kryterium konwergencji stóp procentowych określone w art. 121 ust. 1 tiret czwarte Traktatu oznacza, że w ciągu jednego roku przed dokonaniem oceny państwo członkowskie posiadało średnią nominalną długoterminową stopę procentową nieprzekraczającą więcej niż o dwa punkty procentowe stopy procentowej trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Na potrzeby kryterium konwergencji stóp procentowych wykorzystano stopy procentowe porównywalnych, reprezentatywnych dziesięcioletnich obligacji państwowych. Celem oceny, czy kryterium konwergencji stóp procentowych zostało spełnione, w sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjna przyjęta została zwykła średnia arytmetyczna nominalnych długoterminowych stóp procentowych trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększona o 2 punkty procentowe. Obliczona w ten sposób wartość referencyjna dla okresu dwunastu miesięcy do marca 2007 r. włącznie wyniosła 6,4 %.
(12) Zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji do Komisji należy dostarczanie danych statystycznych wykorzystywanych w ocenie spełnienia kryteriów konwergencji. Komisja udostępniła odpowiednie dane statystyczne służące do przygotowania niniejszego wniosku. Komisja dostarczyła dane konieczne do przygotowania niniejszej decyzji na podstawie sprawozdań dostarczonych przez państwa członkowskie przed dniem 1 kwietnia 2007 r. zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury dla nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (12).
(13) Na podstawie przedłożonych przez Komisję i EBC sprawozdań w sprawie postępów dokonanych przez Cypr w wypełnieniu zobowiązań w zakresie urzeczywistnienia unii gospodarczej i walutowej Komisja stwierdza, że:
przepisy prawa krajowego na Cyprze, w tym statut krajowego banku centralnego, są zgodne z art. 108 i 109 Traktatu i ze Statutem ESBC.
W odniesieniu do spełnienia przez Cypr kryteriów konwergencji określonych w czterech tiret art. 121 ust. 1 Traktatu stwierdza się, że:
- średnia stopa inflacji na Cyprze w okresie dwunastu miesięcy do marca 2007 r. włącznie wyniosła 2,0 %, a więc poniżej wartości referencyjnej, i prawdopodobnie utrzyma się na tym poziomie w najbliższych miesiącach,
- Cypr nie jest objęty decyzją Rady stwierdzającą istnienie nadmiernego deficytu budżetowego,
- Cypr jest od dnia 2 maja 2005 r. członkiem mechanizmu kursów walut ERM II; w okresie dwóch lat do dnia 26 kwietnia 2007 r. włącznie funt cypryjski (CYP) utrzymywał się w normalnych granicach wahań bez poważnych napięć i Cypr nie zdewaluował z własnej inicjatywy dwustronnego centralnego kursu funta cypryjskiego wobec euro,
- w okresie dwunastu miesięcy do marca 2007 r. włącznie długoterminowa stopa procentowa na Cyprze wyniosła średnio 4,2 %, a więc poniżej wartości referencyjnej.
Biorąc pod uwagę powyższe kryteria, Cypr osiągnął wysoki poziom trwałej konwergencji
W konsekwencji, Cypr spełnia warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty.
(14) Zgodnie z art. 122 ust. 2 Traktatu Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, decyduje, które państwa członkowskie objęte derogacją spełniają warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty, oraz uchyla derogacje w stosunku do danych państw członkowskich,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Cypr spełnia warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty. Derogacja w stosunku do Cypru, o której mowa w art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r., zostaje uchylona ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2008 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lipca 2007 r.
W imieniu Rady |
F. TEIXEIRA DOS SANTOS |
Przewodniczący |
|
(1) Sprawozdanie przyjęte dnia 16 maja 2007 r.
(2) Sprawozdanie przyjęte dnia 16 maja 2007 r.
(3) Opinia wydana dnia 20 czerwca 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(4) Decyzja 98/317/WE (Dz.U. L 139 z 11.5.1998, str. 30).
(5) Decyzja 2000/427/WE (Dz.U. L 167 z 7.7.2000, str. 19).
(6) Decyzja 2006/495/WE (Dz.U. L 195 z 15.7.2006, str. 25).
(7) Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33.
(8) Dz.U. L 157 z 21.6.2005, str. 203.
(9) Dz.U. C 236 z 2.8.1997, str. 5.
(10) Dz.U. C 345 z 13.11.1998, str. 6. Porozumienie zmienione porozumieniem z dnia 14 września 2000 r. (Dz.U. C 362 z 16.12.2000, str. 11).
(11) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 257 z 27.10.1995, str. 1). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(12) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2103/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, str. 1).