RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104c ust. 14 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

definicje “władz publicznych”, “deficytu” i “inwestycji” określone zostały w Protokole w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu poprzez odniesienie do Europejskiego Systemu Zintegrowanych Rachunkowości Gospodarczych (ESA)(³); niezbędne są ścisłe definicje dotyczące klasyfikacji kodów ESA; definicje te mogą być rewidowane w kontekście koniecznej harmonizacji krajowych systemów statystycznych lub z innych powodów; o rewizji ESA będzie decydować Rada zgodnie z zakresem kompetencji i procedurą określoną w Traktacie;

definicję “długu”, ustanowioną w Protokole w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, należy wzmocnić odniesieniem do klasyfikacji kodów ESA;

dyrektywa Rady nr 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych(⁴) zawiera adekwatną, szczegółową definicję produktu krajowego brutto w cenach rynkowych;

zgodnie z warunkami Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, Komisja zobowiązana jest do dostarczania danych statystycznych, które mają być wykorzystywane w tej procedurze;

szczegółowe zasady są niezbędne do tego, by zorganizować system szybkiego i regularnego składania raportów do Komisji przez Państwa Członkowskie na temat planowanych i rzeczywistych deficytów oraz wysokości długu;

zgodnie z art. 104c ust. 2 i 3 Traktatu, Komisja nadzoruje rozwój sytuacji budżetowej i wysokość długu publicznego w Państwach Członkowskich oraz bada przestrzeganie dyscypliny budżetowej według kryteriów dotyczących deficytu publicznego i długu publicznego; jeżeli Państwo Członkowskie nie spełnia wymogów w ramach jednego lub obydwu tych kryteriów, Komisja musi uwzględnić wszystkie istotne czynniki; Komisja zobowiązana jest do badania, czy w danym Państwie Członkowskim istnieje ryzyko nadmiernego deficytu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

SEKCJA 1

Definicje

Artykuł 1

1. Do celów stosowania postanowień Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu oraz niniejszego rozporządzenia terminy podane w poniższych ustępach zostały zdefiniowane zgodnie z Europejskim Systemem Zintegrowanych Rachunkowości Gospodarczych (ESA). Kody w nawiasach odnoszą się do ESA, wydanie drugie.

2. “Władze publiczne” oznaczają sektor publiczny (S60), który zgodnie z definicjami ESA obejmuje władze centralne (S61), władze lokalne (S62) oraz fundusze ubezpieczeń społecznych (S63) z wyłączeniem transakcji handlowych.

Wyłączenie transakcji handlowych oznacza, że sektor publiczny (S60) obejmuje jedynie zakłady, których główną działalnością jest wytwarzanie usług pozarynkowych.

3. “Deficyt sektora publicznego (nadwyżka sektora publicznego)” oznacza kredyty netto zaciągnięte (udzielone) (N5) przez sektor publiczny (S60) zgodnie z definicją w ESA. Odsetki uwzględnione w deficycie publicznym są sumą odsetek (R41) zgodnie z definicją w ESA.

4. “Inwestycje publiczne” oznaczają inwestycje brutto w kapitale trwałym (P41) sektora publicznego (S60) zgodnie z definicją w ESA.

5. “Dług publiczny” oznacza całkowity dług brutto w wartości nominalnej nie spłacony na koniec roku przez sektor publiczny (S60), z wyjątkiem tych pasywów, dla których sektor publiczny (S60) posiada odpowiednie aktywa finansowe.

Dług publiczny tworzą pasywa sektora publicznego w następujących kategoriach: środki pieniężne i lokaty bankowe (F20 i F30), weksle i obligacje krótkoterminowe (F40), obligacje długoterminowe (F50), inne pożyczki krótkoterminowe (F79) oraz inne pożyczki średnio - i długoterminowe (F89) zgodnie z definicjami w ESA.

Ustawowa wartość pasywów nie spłaconych na koniec roku oznacza wartość nominalną.

Ustawowa wartość pasywów powiązanych ze wskaźnikiem wartości odpowiada jego wartości nominalnej skorygowanej o wynikającą ze wskaźnika wartości zwyżkę kapitału naliczoną do końca roku.

Pasywa określone w walutach obcych będą przeliczane na walutę krajową po reprezentatywnym rynkowym kursie wymiany, obowiązującym w ostatnim dniu roboczym danego roku.

Artykuł 2

Produkt krajowy brutto oznacza produkt krajowy brutto w cenach rynkowych (GDP mp) zgodnie z definicją podaną w art. 2 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom.

Artykuł 3

1. Dane określające planowany deficyt publiczny oznaczają dane ustalone przez Państwa Członkowskie dla bieżącego roku, które są zgodne z ostatnimi decyzjami władz budżetowych.

2. Dane dotyczące wysokości rzeczywistego deficytu publicznego i długu publicznego oznaczają szacowane, prowizoryczne, nie w pełni ostateczne lub ostateczne wyniki z minionego roku.

SEKCJA 2

Zasady składania raportów i zakres raportów

Artykuł 4

1. Od początku roku 1994 Państwa Członkowskie składają Komisji raporty dotyczące swojego planowanego i rzeczywistego deficytu publicznego oraz wysokości długu publicznego dwa razy w roku, po raz pierwszy – przed dniem 1 marca bieżącego roku (rok n), a po raz drugi – przed dniem 1 września roku n.

2. Przed dniem 1 marca roku n Państwa Członkowskie:

— podadzą Komisji planowany deficyt publiczny w roku n, aktualne dane szacunkowe określające rzeczywisty deficyt publiczny na rok n-1 oraz rzeczywisty deficyt publiczny dla lat n-2, n-3 i n-4,

— podadzą równocześnie Komisji dane dla roku n, n-1 i n-2 dotyczące odpowiednich deficytów budżetowych na rachunku funduszy publicznych zgodnie z najpowszechniej przyjętą w danym kraju definicją i wraz z danymi, które wyjaśniają przejście pomiędzy danym deficytem budżetowym na rachunku funduszy publicznych i deficytem publicznym. Dane wyjaśniające to przejście, które przekazywane są Komisji, obejmować będą w szczególności dane dotyczące kredytów netto zaciąganych przez podsektory S61, S62 i S63,

— podadzą Komisji szacunkową wysokość rzeczywistego długu publicznego na koniec roku n-1 oraz wysokość rzeczywistego długu publicznego dla lat n-2, n-3 i n-4,

— podadzą równocześnie Komisji dane dla roku n-1 i n-2 przedstawiające elementy, które składają się na ich deficyt publicznym oraz wszelkie inne istotne czynniki, które przyczyniają się do zmian w wysokości ich długu publicznego.

1. Przed dniem 1 września roku n Państwa Członkowskie podadzą Komisji:

— zaktualizowany planowany deficyt publiczny w roku n oraz rzeczywiste deficyty publiczne dla lat n-1, n-2, n-3 i n-4 i zastosują się do wymogów określonych w ust. 2 tiret drugie,

— faktyczną wysokość długu publicznego dla lat n-1, n-2, n-3 i n-4 i zastosują się do wymogów określonych w ust. 2 tiret czwarte.

1. Dane dotyczące planowanego deficytu publicznego, które przekazywane są Komisji zgodnie z ust. 2 i 3, podawane będą w walutach krajowych i dla lat budżetowych.

Dane dotyczące rzeczywistego deficytu publicznego i rzeczywistej wysokości długu publicznego, które przekazywane są Komisji zgodnie z ust. 2 i 3, podawane będą w walutach krajowych i dla lat kalendarzowych, z wyjątkiem aktualnych szacunków dla roku n-1, które mogą być podawane dla lat budżetowych.

W przypadku, gdy rok budżetowy nie jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, Państwa Członkowskie będą również podawać Komisji dane dotyczące rzeczywistego deficytu publicznego i rzeczywistej wysokości długu publicznego w latach budżetowych dla dwóch lat budżetowych poprzedzających bieżący rok budżetowy.

Artykuł 5

Zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust 1, 2 i 3 Państwa Członkowskie będą podawać Komisji dane dotyczące publicznych wydatków inwestycyjnych oraz wydatków związanych z odsetkami.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie będą podawać Komisji prognozowane wielkości produktu krajowego brutto na rok n oraz rzeczywistą wielkość produktu krajowego brutto dla lat n-1, n-2, n-3 i n-4 w takich samych terminach, jak określone w art. 4 ust. 1.

Artykuł 7

W przypadku zmian w ESA, o których zadecyduje Rada zgodnie z uregulowaniami dotyczącymi zakresu kompetencji i procedur określonych w Traktacie, Komisja wprowadzi w art. 1 i 4 nowe odnośniki do ESA.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 listopada 1993 r.