RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Komisja nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 1999/2006 (²) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych siodełek obecnie objętych kodami CN 8714 95 00 ex 8714 99 90 i ex 9506 91 10, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2) Należy przypomnieć, że dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. (okres objęty dochodzeniem lub „OD”). Jeśli chodzi o tendencje istotne dla oceny szkody, Komisja przeanalizowała dane obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

B. DALSZE POSTĘPOWANIE

(3) W następstwie nałożenia tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz niektórych siodełek pochodzących z ChRL, niektóre z zainteresowanych stron przedłożyły pisemne uwagi. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono także wypowiedzenie się w formie ustnej. Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych siodełek pochodzących z ChRL i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych z tytułu cła tymczasowego. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały uwzględnione, a w stosownych przypadkach ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(4) Jeden importer sprzeciwił się włączeniu do zakresu dochodzenia zasadniczych części siodełek (podstawy, wkładki, pokrycia), ponieważ takie działanie nie było poparte jakimikolwiek dowodami w zakresie dumpingu dostarczonymi przez skarżącego lub wynikającymi z dochodzenia. Importer stwierdził również, że wykorzystanie siodełek i ich zasadniczych części w tym samym produkcie końcowym (tj. w rowerach i podobnych produktach) nie stanowi wystarczającej podstawy, aby uznać je za jeden produkt. Ten sam importer argumentował, że niektóre części siodełek zostały objęte definicją produktu, aby zapobiec obchodzeniu środków w przypadku nałożenia ceł antydumpingowych. Na tej podstawie stwierdzono, że należy umożliwić importerom we Wspólnocie składanie wniosków o zwolnienie z cła antydumpingowego w rozumieniu art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(5) Przede wszystkim należy zauważyć, że w skardze wskazano siodełka i ich zasadnicze części. Stwierdzono, że dowody prima facie w zakresie dumpingu konieczne do wszczęcia dochodzenia nie muszą dotyczyć wszystkich rodzajów produktu objętych zakresem dochodzenia. Tak długo jak części siodełek cechują się identycznymi podstawowymi właściwościami chemicznymi, fizycznymi i technicznymi oraz nie mogą mieć innego zastosowania końcowego niż stanowienie części całości danego produktu i jako takie nie są one uważane za odrębny produkt, będą one definiowane jako część produktu objętego postępowaniem i powinny być objęte dochodzeniem. Ponadto fakt, że zasadnicze części nie były wywożone jako takie do Wspólnoty przez współpracujących producentów eksportujących podczas OD, nie wyklucza możliwości, iż taki wywóz miał miejsce w przypadku eksporterów, którzy nie współpracowali. Należy przypomnieć, że ci ostatni reprezentują ponad 75 % wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty.

(6) Jak wskazano w motywie 16 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dochodzenie wykazało, iż pomimo różnic w kształcie, materiałach i procesie produkcyjnym różne typy produktu objętego postępowaniem mają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz są zasadniczo wykorzystywane do tych samych celów. Powyższe ustalenie nie było kwestionowane przez wymienionego importera (ani przez żadną inną zainteresowaną stronę podczas tego postępowania), który ponadto nie dostarczył żadnych dowodów lub informacji mogących zaprzeczyć tymczasowym ustaleniom. Wynika z tego, że stwierdzenie, czy niektóre części siodełek powinny być uważane za jeden produkt, nie zostało dokonane wyłącznie na podstawie kryterium dotyczącego końcowego zastosowania. Wniosek importera, zgodnie z którym nie należy uważać niektórych zasadniczych części siodełek za produkt objęty postępowaniem, został zatem odrzucony.

(7) Z powyższych ustaleń wynika również, iż kwestie związane z obchodzeniem ceł nie były czynnikiem decydującym w kontekście określania produktu objętego postępowaniem w ramach obecnego dochodzenia.

(8) Wobec braku innych uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego, motywy od 14 do 18 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

D. DUMPING

1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) i traktowanie indywidualne („IT”)

(9) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń grupa producentów eksportujących, których wnioski o MET i IT zostały odrzucone ze względu na dostarczenie nieprawidłowych informacji w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego, stwierdziła, iż nie powinna być traktowana jako niewspółpracująca oraz że pominięcie niektórych informacji uznane przez Komisję w jej tymczasowych ustaleniach za wprowadzające w błąd nie powinno prowadzić do odrzucenia wniosku o IT, ponieważ informacje te dotyczyły wyłącznie rynku krajowego, a zatem miały wpływ na obliczanie wartości normalnej.

(10) Jednakże przedsiębiorstwo nie przedstawiło żadnego satysfakcjonującego wyjaśnienia na temat informacji, które zostały pominięte, dlatego też uznano za stosowne utrzymanie tymczasowych ustaleń dotyczących jego poziomu współpracy. Nadal istnieją wątpliwości związane z wiarygodnością przedłożonych przez tego eksportującego producenta informacji, a w obliczu braku pełnej współpracy wszystkich przedsiębiorstw powiązanych w ramach danej grupy producentów eksportujących nie jest możliwe stwierdzenie, czy w zakresie IT kryteria określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia tymczasowego są spełnione w odniesieniu do wskazanej grupy.

(11) Przemysł wspólnotowy stwierdził, iż korzystanie przez niektórych producentów eksportujących ze zwolnień podatkowych mających na celu przyciąganie bezpośrednich inwestycji zagranicznych jest niezgodne z zasadami przyznania MET tym producentom eksportującym. Jednakże rzeczywiste korzyści dla przedsiębiorstw wynikające z tych zwolnień podatkowych zostały uznane za mało istotne, a zatem stwierdza się, że nie były one niezgodne z MET.

(12) Przemysł wspólnotowy twierdził również, że należało odmówić przyznania MET jednej z grup eksporterów, z uwagi na to, iż podczas OD statut stowarzyszenia tych eksporterów zawierał postanowienia określające wartość procentową sprzedaży eksportowej. Stwierdzono jednak, że te postanowienia, które nie były w praktyce przestrzegane przez eksporterów i zostały usunięte po OD, nie stanowiły formalnych lub faktycznych ograniczeń działalności tych przedsiębiorstw.

(13) Wobec braku nowych argumentów dotyczących przyznania MET i IT ustalenia zawarte w motywach od 19 do 27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2. Wartość normalna

a) Określenie wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, którym przyznano MET

(14) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden z eksportujących producentów zgłosił uwagi dotyczące szczegółowych obliczeń przeprowadzonych w celu ustalenia wartości normalnej. Uwagi te uznano za uzasadnione, a obliczenia dotyczące wartości normalnej odpowiednio skorygowano. Wobec braku innych uwag dotyczących obliczania wartości normalnej ogólna metodyka określona w motywach od 28 do 40 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

b) Określenie wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, którym nie przyznano MET

i) Kraj analogiczny

(15) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden importer powtórzył oświadczenie złożone na wcześniejszym etapie postępowania przez inną stronę, twierdząc, że jedyny producent współpracujący w Brazylii zajmuje na rynku tego kraju pozycję dominującą i ponadto jest powiązany ze skarżącym oraz zakwestionował dokonany przez Komisję wybór Brazylii jako kraju analogicznego. Wymienione argumenty zostały już przeanalizowane przez Komisję i obalone w motywie 47 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Z uwagi na to, że nie przedstawiono żadnych nowych informacji w uwagach otrzymanych po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz zważywszy, że w toku dochodzenia nie napotkano żadnych dowodów świadczących o tym, iż pozycja współpracującego producenta w Brazylii na rynku tego kraju lub jego stosunki ze skarżącym mogły wpłynąć na wiarygodność przedłożonych danych lub trafność wyboru Brazylii jako kraju analogicznego, ustalenia tymczasowe zostały potwierdzone. Wobec braku innych uwag dotyczących wyboru Brazylii jako kraju analogicznego motywy od 41 do 49 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

ii) Wartość normalna

(16) Weryfikacja danych przedstawionych przez producenta współpracującego w Brazylii nastąpiła przed wprowadzeniem środków tymczasowych, lecz na zbyt późnym etapie postępowania, aby jej wyniki znalazły odzwierciedlenie w tych środkach. Z uwagi na wyniki tej weryfikacji obliczenia wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, którym nie przyznano MET, zostały poprawione. Wobec braku innych uwag w zakresie określania wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, którym nie przyznano MET, ogólna metodyka określona w motywach od 41 do 51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym ostatecznie potwierdzona.

3. Ceny eksportowe

(17) Wobec braku innych uwag dotyczących cen eksportowych ogólna metodyka określona w motywach od 52 do 54 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

4. Porównanie

(18) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden z eksportujących producentów stwierdził, że dostosowanie ze względu na różnice marż, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego, wprowadzone do ceny eksportowej w zakresie sprzedaży dokonanej za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego na Tajwanie nie jest uzasadnione. Eksporter twierdził, że tajwańskie przedsiębiorstwo nie sprawowało żadnej z funkcji opisanych w art. 2 ust. 10 lit. i). Jednakże wymieniony wniosek jest sprzeczny z opisem procesu sprzedaży podanym w odpowiedzi przedsiębiorstwa na kwestionariusz antydumpingowy oraz z wynikiem dochodzenia przeprowadzonego na terenie przedsiębiorstwa, a zatem nie może zostać przyjęty. Wobec braku innych uwag w tym zakresie motywy 55 i 56 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

5. Margines dumpingu

a) Dla współpracującego producenta eksportującego, któremu przyznano MET

(19) Jeden współpracujący producent eksportujący stwierdził, że indywidualny margines dumpingu powinien zostać również przyznany jednemu z przedsiębiorstw wchodzących w skład grupy, która nie dokonywała wywozu do WE podczas OD. Zważywszy,że grupa ta w pełni współpracowała podczas dochodzenia, wniosek został przyjęty, a średni margines dumpingu dla tej grupy powinien zostać przyznany wskazanemu przedsiębiorstwu, tj. Cionlli Bicycle Components (Tianjin) Co. Ltd. W świetle powyższych korekt wartości normalnej ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, są następujące:

b) Dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących

(20) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden z importerów stwierdził, że pojedynczy współpracujący producent eksportujący, któremu nie przyznano MET ani IT, nie powinien służyć za podstawę do ustalenia ogólnokrajowego marginesu dumpingu. Zdaniem tego importera ogólnokrajowy margines dumpingu powinien również opierać się na cenie eksportowej stosowanej przez grupę producentów eksportujących, o której mowa w motywie 9. Jednakże, jak wskazano w motywie 23 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, istnieją poważne wątpliwości co do rzetelności danych przekazanych przez tego eksportera, który celowo pominął informacje o powiązaniach z głównym klientem krajowym i był w związku z tym uważany za niewspółpracującego w dochodzeniu.

(21) Jednakże w świetle otrzymanych uwag stwierdzono, że z uwagi na nieznaczną wielkość wywozu dokonywaną przez tego pojedynczego współpracującego producenta eksportującego, któremu nie przyznano MET ani IT, bardziej stosowne byłoby wykorzystanie, w celu obliczenia ogólnokrajowego cła, również danych Eurostatu dotyczących przywozu, dla których podstawę stanowi średnia waga siodełka wynosząca 500 gramów. W związku z powyższym ogólnokrajowy margines dumpingu został wyrażony jako średnia ważona:

- marginesu dumpingu ustalonego w odniesieniu do współpracującego eksportera, któremu nie przyznano MET ani IT, oraz

- marginesu dumpingu obliczonego na podstawie danych Eurostatu dotyczących przywozu, z wyłączeniem wartości i ilości wywozu współpracujących producentów eksportujących. Wprowadzono również niewielkie korekty do wartości normalnej obliczonej na podstawie danych uzyskanych od kraju analogicznego.

(22) Przemysł wspólnotowy stwierdził, że średnia waga siodełka wynosząca 500 gramów i stosowana przez Komisję w obliczeniach cła ogólnokrajowego była zawyżona. Przemysł argumentował, iż należało zastosować średnią wagę wynoszącą 420 gramów, co w konsekwencji wpłynęłoby na obniżenie średniej ceny siodełka ustalonej na podstawie danych Eurostatu. Jednakże przemysł nie był w stanie poprzeć tego wniosku wystarczającymi i możliwymi do sprawdzenia dowodami. W związku z powyższym utrzymano szacunkową średnią wagę wynoszącą 500 gramów, która jest zgodna z danymi zgromadzonymi podczas dochodzenia. Na tej podstawie ostateczny ogólnokrajowy margines dumpingu został ustalony na poziomie 29,6 % ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem.

E. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa

(23) Wobec braku uwag dotyczących produkcji wspólnotowej motywy 64 i 65 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(24) Wobec braku uwag dotyczących definicji przemysłu wspólnotowego motywy 66 i 67 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

3. Konsumpcja we Wspólnocie

(25) Wobec braku uwag dotyczących konsumpcji we Wspólnocie motywy 68 i 69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

4. Przywóz do Wspólnoty z kraju, którego dotyczy postępowanie

(26) Wobec braku uwag dotyczących przywozu do Wspólnoty z kraju, którego dotyczy postępowanie, motywy od 70 do 76 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(27) Wobec braku uwag dotyczących sytuacji przemysłu wspólnotowego motywy od 77 do 100 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(28) Ze względu na brak jakichkolwiek nowych i ważnych informacji lub argumentów w tym względzie ustalenia w motywach 105 do 118 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

G. INTERES WSPÓLNOTY

(29) Ze względu na brak jakichkolwiek zasadniczo nowych informacji lub argumentów w tym względzie ustalenia w motywach 119 do 135 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

H. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

1. Poziom usuwający szkodę

(30) Wobec braku innych uwag dotyczących poziomu usuwającego szkodę motywy od 136 do 140 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2. Forma i poziom ceł

(31) W świetle powyższego oraz zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na poziomie wystarczającym, by usunąć szkodę powodowaną przez ten przywóz, bez przekroczenia ustalonego marginesu dumpingu.

(32) Na podstawie powyższych ustaleń ostateczne cła są następujące:

(33) Wymienione w niniejszym rozporządzeniu indywidualne antydumpingowe stawki celne dla przedsiębiorstw zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację stwierdzoną w trakcie tego dochodzenia w odniesieniu do tych przedsiębiorstw. Stawki te (w przeciwieństwie do ceł obowiązujących dla całego kraju i stosowanych w odniesieniu do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają zastosowanie wyłącznie do przywozu towarów pochodzących z kraju, którego dotyczy postępowanie i wyprodukowanych przez określone przedsiębiorstwa, a zatem przez określone podmioty prawne. Przywiezione produkty wyprodukowane przez inne przedsiębiorstwo niewymienione konkretnie z nazwy i adresu w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, włącznie z podmiotami powiązanymi z podmiotami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej mającej zastosowanie do „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(34) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (³)wraz ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(35) Aby zapewnić prawidłowe stosowanie ceł antydumpingowych, poziom cła rezydualnego nie powinien mieć zastosowania wyłącznie do eksporterów niewspółpracujących, lecz także do tych przedsiębiorstw, które nie dokonywały wywozu podczas OD. Jednakże te ostatnie przedsiębiorstwa, jeżeli spełniają wymagania art. 11 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia podstawowego, są proszone o złożenie wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z przepisami tego artykułu w celu indywidualnego zbadania ich sytuacji.

3. Ostateczny pobór ceł tymczasowych i specjalny monitoring

(36) W świetle ustalonych wielkości marginesów dumpingu oraz poziomu szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu uznaje się za konieczne dokonanie ostatecznego poboru, do wysokości ostatecznie nałożonego cła, kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych, tj. rozporządzeniem (WE) nr 1999/2006. Jeżeli cła ostateczne są niższe od ceł tymczasowych, kwoty tymczasowo zabezpieczone przekraczające ostateczną stawkę cła antydumpingowego zostaną zwolnione. W przypadku gdy cła ostateczne są wyższe niż cła tymczasowe, pobiera się ostatecznie tylko kwoty zabezpieczone na poziomie ceł tymczasowych.

(37) Aby zminimalizować ryzyko obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach celnych, uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalnie środki do zapewnienia odpowiedniego stosowania ceł antydumpingowych. Te specjalne środki mające zastosowanie wyłącznie do przedsiębiorstw, dla których wprowadzono indywidualną stawkę celną, obejmują przedstawienie organom celnym danego państwa członkowskiego ważnej faktury handlowej, która będzie zgodna z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich innych eksporterów.

(38) Przypomina się, że jeżeli wywóz dokonywany przez przedsiębiorstwa korzystające z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu środków antydumpingowych, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie dotyczące obchodzenia ceł. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło obowiązujące dla całego kraju,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz siodełek i ich zasadniczych części (tj. podstawy, wkładki, pokrycia) do rowerów dwukołowych i pozostałych rowerów (w tym trzykołowych wózków rowerów dostawczych), bezsilnikowych, rowerów wyposażonych w pomocnicze silniki z wózkiem bocznym lub bez, urządzeń treningowych do siłowni i do użytku domowego, objętych kodami CN 8714 95 00, ex 8714 99 90 i ex 9506 91 10 (kody TARIC 8714 99 90 81 i 9506 91 10 10) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego, stosowaną do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, dla produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa wymienione poniżej, ustala się następująco:

3. Stosowanie indywidualnych stawek celnych określonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 jest uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, spełniającej wymogi określone w załączniku. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do wszystkich innych przedsiębiorstw.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Niniejszym ostatecznie pobrane zostają kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1999/2006 na przywóz siodełek i ich zasadniczych części (tj. podstawy, wkładki, pokrycia) do rowerów dwukołowych i pozostałych rowerów (w tym trzykołowych wózków rowerów dostawczych), bezsilnikowych, rowerów wyposażonych w pomocnicze silniki z wózkiem bocznym lub bez, urządzeń treningowych do siłowni i do użytku domowego, objętych kodami CN 8714 95 00, ex 8714 99 90 i ex 9506 91 10 (kody TARIC 8714 99 90 81 i 9506 91 10 10) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Kwoty zabezpieczone przekraczające ostateczną kwotę cła antydumpingowego zostają zwolnione. W przypadku gdy cła ostateczne są wyższe niż cła tymczasowe, pobiera się ostatecznie tylko kwoty zabezpieczone na poziomie ceł tymczasowych.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 18 czerwca 2007 r.

ZAŁĄCZNIK

Ważna faktura handlowa, o której mowa w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, musi zawierać oświadczenie podpisane przez pracownika przedsiębiorstwa w następującej formie:

1) Nazwisko i funkcja pracownika przedsiębiorstwa, które wystawiło fakturę.

2) Oświadczenie o następującej treści: „Ja, niżej podpisany, poświadczam, że (liczba) siodełek i ich zasadniczych części sprzedanych na wywóz do Wspólnoty Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez (nazwa przedsiębiorstwa i adres) (Kod dodatkowy TARIC) w (kraj, którego dotyczy postępowanie). Oświadczam, że informacje przedstawione na niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą”.

Data i podpis