Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2007-04-04
Wersja aktualna od 2007-04-04
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 383/2007
z dnia 4 kwietnia 2007 r.
kończące częściowy przegląd okresowy środków antydumpingowych stosowanych wobec przywozu syntetycznych włókien odcinkowych z poliestrów, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi i Republiki Korei
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 11 ust. 3,
uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacji z komitetem doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Istniejące środki
(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1522/2000 (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz syntetycznych włókien odcinkowych z poliestrów (PSF) pochodzących z Australii, Indonezji i Tajlandii.
(2) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 2852/2000 (3) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz PSF pochodzących z Republiki Korei i Indii.
(3) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1799/2002 (4) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz PSF pochodzących z Białorusi.
(4) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 428/2005 Rada nało-żyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz PSF pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Arabii Saudyjskiej oraz przedłużyła na kolejne pięć lat środki dotyczące Republiki Korei.
(5) Wszystkie te rozporządzenia zwane są dalej „rozporzą-dzeniami pierwotnymi”. Dochodzenia, które doprowadziły do nałożenia środków w drodze rozporządzeń pierwotnych, zwane są dalej „dochodzeniami pierwotnymi”. W następstwie przeglądów związanych z wygaśnięciem środków dotyczących przywozu PSF pochodzących z Australii, Indii, Indonezji i Tajlandii (5) Rada uchyliła cła antydumpingowe w odniesieniu do przywozu z tych krajów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1515/2006 (6).
(6) Nowe postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu PSF pochodzących z Malezji i Tajwanu zostało wszczęte dnia 12 kwietnia 2006 r. (7), a środki tymczasowe zostały nałożone w drodze rozporządzenia (WE) nr 2005/2006 (8).
1.2. Podstawy dokonania przeglądu
(7) Podstawą do wszczęcia przeglądu były informacje przekazane przez jednego z koreańskich producentów eksportujących - Saehan Industries Inc., który zwrócił uwagę, że niskotopliwe włókna odcinkowe syntetyczne z poliestrów (LMP), zdefiniowane w motywie 20, należy wykluczyć z zakresu produktu, ponieważ wydają się mieć inne podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne, a także inne zastosowania końcowe w porównaniu z innymi rodzajami PSF. W szczególności w przeciwieństwie do innych rodzajów PSF, LMP wydają się mieć samoistne właściwości wiążące.
1.3. Wszczęcie dochodzenia
(8) Ustaliwszy po konsultacjach z komitetem doradczym, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, Komisja ogłosiła w zawiadomieniu („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”), opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (9), wszczęcie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, ograniczającego się do zbadania zakresu produktu podlegającego środkom antydumpingowym mającym zastosowanie wobec przywozu PSF pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi, Australii, Indonezji, Tajlandii, Republiki Korei i Indii. Należy zauważyć, że przegląd został wszczęty z inicjatywy Komisji.
1.4. Dochodzenie przeglądowe
(9) Komisja oficjalnie zawiadomiła władze Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi, Australii, Indonezji, Tajlandii, Republiki Korei i Indii („kraje, których dotyczy postępowanie”) oraz wszystkie inne znane zainteresowane strony, tj. producentów/eksporterów w krajach, których dotyczy postępowanie, oraz ich stowarzyszenia, użytkowników i importerów we Wspólnocie oraz ich stowarzyszenia, a także producentów we Wspólnocie i ich stowarzyszenia, o wszczęciu dochodzenia przeglądowego. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie oraz złożenia wniosku o udzielenie możliwości złożenia ustnego wyjaśnienia, w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu dochodzenia. Wszystkie strony objęte postępowaniem, które wystąpiły z wnioskiem o udzielenie możliwości złożenia ustnego wyjaśnienia i wykazały, że istnieją ku temu szczególne powody, zostały zaproszone do złożenia ustnych wyjaśnień.
(10) Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich znanych zainteresowanych stron i do innych podmiotów, które zgłosiły się w terminach ustalonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(11) W związku z zakresem przeglądu nie ustalono okresu prowadzenia dochodzenia. Informacje otrzymane w kwestionariuszach obejmowały okres od 1998 r. do 2005 r. („badany okres”). W odniesieniu do badanego okresu należało dostarczyć dane dotyczące wolumenu i wartości sprzedaży/kupna, wolumenu produkcji i zdolności produkcyjnej w odniesieniu do wszystkich rodzajów PSF i LMP. Ponadto zainteresowane strony zostały poproszone o przedstawienie swoich uwag na temat różnic i podobieństw między LMP a innymi rodzajami PSF, szczególnie w zakresie procesu ich produkcji, właściwości technicznych, końcowych zastosowań, możliwości zastąpienia jednego produktu drugim itd.
(12) Pełne odpowiedzi na kwestionariusze otrzymano od jednego tajwańskiego producenta eksportującego PSF, dwóch producentów koreańskich i jednego z Arabii Saudyjskiej, czterech wspólnotowych producentów PSF, pięciu użytkowników oraz dwóch wspólnotowych importerów PSF. Kilka innych stron zainteresowanych, w tym stowarzyszenie użytkowników i związek wspólnotowych producentów PSF, przedstawiło swoje uwagi.
(13) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do oceny konieczności zmiany zakresu obowiązujących środków.
(14) Należy zauważyć, że ponieważ w październiku 2006 r., w następstwie równoczesnych przeglądów związanych z wygaśnięciem środków, uchylone zostały środki stosowane względem przywozu PSF pochodzących z Australii, Indii, Indonezji i Tajlandii (patrz: motyw 5), omawiany przegląd stał się bezprzedmiotowy w odniesieniu do tych krajów, a jego wyniki dotyczą wyłącznie środków stosowanych względem PSF pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi i Republiki Korei.
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM
(15) Produktem objętym postępowaniem są, jak zostało to określone we wszystkich rozporządzeniach pierwotnych, syntetyczne włókna odcinkowe z poliestrów, niezgrzeblone, nieczesane ani nieprzerobione w inny sposób do przędzenia, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi, Australii, Indonezji, Tajlandii, Republiki Korei i Indii („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodem CN 5503 20 00. Produkt ten powszechnie określa się jako poliestrowe włókna odcinkowe lub PSF.
3. WYNIKI DOCHODZENIA PRZEGLĄDOWEGO
3.1. Metodologia
(16) W celu ustalenia, czy LMP oraz inne rodzaje PSF powinny być uznane za jeden czy za dwa różne produkty, zbadano, czy LMP i inne rodzaje PSF posiadają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz zastosowania końcowe. W tym celu zbadano również procesy produkcyjne obu produktów, możliwości wymiennego stosowania oraz różnice między LMP a innymi rodzajami PSF.
3.2. Ustalenia
3.2.1. Uwagi ogólne
(17) PSF są podstawowym materiałem wykorzystywanym na różnych etapach procesu wytwarzania wyrobów włókienniczych. PSF są wykorzystywane do przędzenia jako włókna przemysłowe do produkcji wyrobów włókienniczych, po ewentualnym połączeniu z innymi włóknami, takimi jak bawełna lub wełna, lub do celów niewłókienniczych, takich jak wypełnianie, tj. wyściełanie lub wypychanie niektórych wyrobów włókienniczych - poduszek, foteli samochodowych i kurtek.
(18) W sprzedaży oferowane są różne rodzaje PSF, wykorzystywane do przędzenia lub do celów niewłókienniczych, jedno- lub dwuskładnikowe, charakteryzujące się różnymi właściwościami, takimi jak denier lub decyteks, wytrzymałość, połysk i stopień jakości. Poszczególne rodzaje PSF nie zawsze mogą być wymiennie stosowane (np. włókna do przędzenia i do celów niewłókienniczych; włókna jednoskładnikowe i dwuskładnikowe; włókna posiadające szczególne właściwości termiczne jak np. włókna trudnozapalne itd.). Jednakże w trakcie dochodzeń pierwotnych ustalono, że właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania końcowe poszczególnych rodzajów PSF są zasadniczo takie same. Ponadto, o ile nie istnieje pełna wymienność między poszczególnymi rodzajami PSF, możliwe jest ich częściowe wymienne stosowanie i pokrywanie się zakresu stosowania, ze względu na fakt, iż żaden z nich nie jest całkowicie odrębny od przynajmniej kilku pozostałych.
(19) Należy zauważyć, że LMP nie jest nowym produktem. Jednakże w ramach pierwotnych dochodzeń LMP, jako jeden z rodzajów PSF, nie został zbadany odrębnie, ponieważ żadna z zainteresowanych stron nie stwierdziła, że posiada on odmienne właściwości fizyczne i chemiczne. W trakcie dochodzenia przeglądowego potwierdzono, że LMP, którego produkcję rozpoczęto w latach osiemdziesiątych i który od tej chwili wprowadzany był do obrotu w krajach takich, jak Japonia, Tajwan, oraz we Wspólnocie, w okresie objętym pierwotnymi dochodzeniami był już produkowany i wprowadzany do obrotu w znaczących ilościach przez co najmniej trzech producentów wspólnotowych i w co najmniej jednym z krajów, których dotyczy postępowanie, tj. Republice Korei. Ustalono, że przywóz PSF, w tym LMP, z Republiki Korei był dokonywany po cenach dumpingowych i spowodował szkodę dla przemysłu wspólnotowego.
3.2.2. Fizyczne i techniczne cechy LMP
(20) LMP jest jednym z dwuskładnikowych rodzajów PSF. LMP jest włóknem poliestrowym o niskiej temperaturze topnienia, typu otoczka-rdzeń; rdzeń wykonany jest z poliestru, a otoczka z kopolimeru. Przy ogrzewaniu zewnętrzna otoczka kopolimerowa topi się w niższej temperaturze niż poliestrowy rdzeń, i po roztopieniu działa jak klej. Istnieje kilka odmian LMP o różnym składzie, a w związku z tym o różnych temperaturach topnienia.
(21) LMP oparty jest na tym samym surowcu co inne rodzaje PSF, produkt ma też taki sam wygląd jak inne rodzaje PSF. Jednakże z definicji zawiera dwa odmienne poliestry. Należy tu zaznaczyć, że LMP nie jest jedynym dwuskładnikowym rodzajem PSF - istnieją liczne inne dwuskładnikowe rodzaje PSF, które do tej pory w ramach postępowania antydumpingowego zawsze traktowane były jako jeden produkt.
(22) Kilku użytkowników wspólnotowych i jeden producent eksportujący stwierdzili, że LMP i inne rodzaje PSF, zarówno jedno- jak i dwuskładnikowe, oparte są na innych surowcach. Zrzeszenie producentów wspólnotowych i niektórzy producenci wspólnotowi stwierdzili, że wszystkie rodzaje PSF, w tym LMP, oparte są na tych samych podstawowych surowcach. W tym względzie należy zaznaczyć, że głównymi surowcami wszystkich rodzajów PSF, w tym LMP, są kwas tereftalowy oraz glikol etylenowy. Stanowią one podstawowy składnik, do którego dodawane są dodatki lub dodatkowe składniki, nadające włóknom konkretne, specyficzne właściwości, takie jak np. niska temperatura topnienia w przypadku LMP. W związku z tym stwierdzenie, że LMP oparty jest na innych surowcach niż inne rodzaje PSF, zostaje odrzucone.
(23) Jeden producent eksportujący stwierdził również, że „wygląd” produktu nie może być czynnikiem decydującym przy ocenie właściwości fizycznych i technicznych różnych produktów lub rodzajów produktu. W odniesieniu do tej kwestii należy zauważyć, że zasadniczo wygląd sam w sobie nie stanowiłby wystarczającej podstawy do zdefiniowania produktu objętego postępowaniem, szczególnie w przypadku produktów chemicznych. Jednakże nie oznacza to, że tego rodzaju czynniki nie powinny w ogóle być brane pod uwagę. W tym szczególnym przypadku taki sam wygląd produktów stanowi dodatkowy czynnik potwierdzający, że nie jest łatwo odróżnić LMP od innych rodzajów PSF. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.
(24) W związku z powyższym stwierdza się, że nie można przyjąć, iż podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne LMP są odmienne od właściwości innych rodzajów PSF, w szczególności od włókien dwuskładnikowych.
3.2.3. Proces produkcji
(25) Należy przypomnieć, że w trakcie dochodzeń pierwotnych ustalono, że w odniesieniu do produkcji można dokonać ogólnego rozróżnienia między pierwotnymi PSF, wyprodukowanymi z pierwotnych surowców, a regenerowanymi PSF, wytworzonymi przy użyciu poliestru z recyklingu.
(26) W odniesieniu do LMP dochodzenie przeglądowe wykazało, że pod względem procesu produkcji nie ma znaczących różnic między LMP a innymi dwuskładnikowymi rodzajami PSF. Ustalono, że każdy producent innego dwuskładnikowego rodzaju PSF mógłby z łatwością przestawić się na produkcję LMP. Eksploatacja maszyn przędzalniczych do włókien dwuskładnikowych we Wspólnocie i w innych krajach odbywa się od ponad 20 lat. Proces produkcji włókien dwuskładnikowych jest bardziej skomplikowany od procesu produkcji włókien jedno-składnikowych, jednakże nie można uznać różnic istniejących między tymi dwoma procesami za znaczące.
(27) Niektórzy użytkownicy wspólnotowi twierdzą, że przestawienie się na produkcję LMP nie byłoby opłacalnym rozwiązaniem. Twierdzą oni, że nawet jeśli linie produkcyjne do produkcji LMP i innych dwuskładnikowych PSF są zasadniczo takie same, przestawienie się na produkcję LMP wymagałoby wprowadzenia pewnych zmian, a zwłaszcza wymiany dysz przędzalniczych i spowodowałoby długotrwałe przestoje w produkcji. Dlatego też, nawet jeśli przestawienie się na produkcję LMP lub przejście z produkcji LMP na inny produkt jest technicznie możliwe, tego typu działania mogą nie być opłacalne i mogą mieć wpływ na dostępne zdolności produkcyjne w zakresie LMP. Zrzeszenie producentów wspólnotowych i jeden producent wspólnotowy stwierdzili, że, w przypadku wszystkich dwuskładnikowych rodzajów PSF, proces produkcji jest zasadniczo taki sam i przestawienie się na produkcję LMP nie spowodowałoby utrudnień technicznych i jest głównie uzależnione od takich czynników rynkowych, jak popyt i ceny. Ponadto stwierdzili oni, że, przy sprzyjających warunkach rynkowych, ogólne zdolności produkcyjne są wystarczające do zaspokojenia popytu na LMP na rynku wspólnotowym. W związku z tym należy podkreślić następujące kwestie. Po pierwsze nie zostało podważone stwierdzenie, że proces produkcji LMP nie różni się zasadniczo od procesu produkcji innych rodzajów PSF. Po drugie opłacalność przestawienia się na produkcję LMP lub przejścia z produkcji LMP na inny produkt może być różnie postrzegana przez różnych producentów, ale kilku producentów wspólnotowych się jej rzeczywiście podejmuje. Wreszcie, decyzja producenta o przestawieniu się na produkcję LMP jest w dużym stopniu uzależniona od cen sprzedaży różnych rodzajów PSF, jakie może on uzyskać na rynku. W odniesieniu do tej kwestii należy zauważyć także, że ani we Wspólnocie ani w krajach wywozu objętych postępowaniem nie ma wyłącznych producentów LMP. Dlatego też powyższy argument nie może wpłynąć na zmianę przyjętych ustaleń dotyczących procesu produkcji.
(28) Proces produkcji, który sam w sobie nie jest czynnikiem decydującym przy określaniu produktu, nie może zatem w żadnym wypadku być uznawany za czynnik odróżniający LMP od innych rodzajów PSF.
3.2.4. LMP - tradycyjne zastosowania końcowe
(29) Tradycyjnie, ze względu na niską temperaturę topnienia, LMP znajduje zastosowanie w wiązanych termicznie technicznych rozwiązaniach niewłókienniczych oraz wiązanych termicznie rozwiązaniach z zakresu wypełniania. Główne zastosowania końcowe to: produkty gospodarstwa domowego (meble, materace, poduszki); produkty samochodowe (dywany, filtry); środki higieny osobistej (pieluszki, środki absorpcyjne); odzież (jako ocieplina). We wszystkich tych przypadkach LMP jest zmieszany i stopiony z innymi włóknami PSF, jego udział w takich mieszankach wynosi zazwyczaj około 15 %.
(30) Niektórzy użytkownicy wspólnotowi twierdzą, że LMP stanowi 15 % mieszanki jedynie w przypadku tradycyjnej, wiązanej termicznie waty do wypełniania mebli i pościeli. W niektórych innych rozwiązaniach, jak np. warstwach zatrzymujących/rozprowadzających, udział LMP wynosi od 35 % do 50 %, a w filtrach powietrza - do 70 % mieszanki. W tym względzie należy dodać, że w niektórych innych przypadkach, jak np. wata odzieżowa, LMP stanowi 15 % mieszanki włókien. Dochodzenie przeglądowe wykazało, że o ile względny udział LMP w produktach końcowego zastosowania jest rzeczy-wiście zróżnicowany, to w większości z nich LMP w porównaniu z mieszankami innych rodzajów PSF stanowi składnik mniejszościowy (średnio około 15 %). Ocena zawarta w motywie 29 znajduje zatem potwierdzenie.
(31) Głównym użytkownikiem LMP we Wspólnocie jest przemysł inny niż włókienniczy, a przedsiębiorstwa tradycyjnie używają całą gamę innych rodzajów PSF, przeznaczonych do celów niewłókienniczych. Nie zidentyfikowano specyficznych użytkowników LMP we Wspólnocie. Ustalono także, że kanały dystrybucji LMP i innych rodzajów PSF nie różnią się zasadniczo. Należy przypomnieć, że LMP jest zawsze używany jako mieszanka z innymi rodzajami PSF.
(32) Jeden producent eksportujący stwierdził, że fakt, iż LMP i inne rodzaje PSF wykorzystywane są przez tych samych użytkowników oraz iż kanały dystrybucji LMP i innych rodzajów PSF są właściwie takie same, nie daje podstaw, aby uznać LMP i inne rodzaje PSF za produkty podobne. Rzeczywiście, fakt ten sam w sobie nie daje podstaw, aby uznać LMP i inne rodzaje PSF za jeden produkt, jednakże jest on dowodem na to, że pod względem dystrybucji nie ma różnic między LMP a innymi rodzajami PSF. Innymi słowy, mając na uwadze sposoby dystrybucji, nie ma podstaw, aby wykluczyć LMP z zakresu środków antydumpingowych. Ponadto, jak zostało to określone w motywie 29, zastosowania końcowe są takie same w przypadku LMP, jak i w przypadku innych rodzajów PSF, ze względu na fakt, iż LMP może być wykorzystywany jedynie w mieszankach z takimi włóknami. W związku z powyższym przedstawiony argument zostaje odrzucony.
(33) W związku z powyższym stwierdza się, że podstawowe zastosowania końcowe LMP i innych rodzajów PSF są takie same, a dystrybucja obu tych produktów odbywa się tymi samymi kanałami.
3.2.5. Możliwości wymiennego stosowania
(34) Jak opisano powyżej, podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne LMP nie różnią się od właściwości innych rodzajów PSF, LMP charakteryzuje się jednak pewnymi odrębnymi cechami. Jednakże w wielu przypadkach istnieje możliwość zastąpienia LMP innym rodzajem PSF przy wykorzystaniu różnych technologii wiązania, takich jak wiązanie PSF za pomocą żywicy lub wiązanie termiczne PSF przy użyciu innych topliwych włókien wiążących. Istnieją zatem duże możliwości wymiennego stosowania z innymi rodzajami PSF.
(35) Niektóre ze stron poddały w wątpliwość powyższy wniosek dotyczący możliwości zastąpienia LMP innymi rodzajami PSF. Jeden producent eksportujący stwierdził, że ponieważ wiązanie za pomocą żywicy oraz wiązanie przy użyciu innych topliwych włókien wiążących wymagają zastąpienia LMP odpowiednio żywicą i włóknami wiążącymi innymi niż poliestrowe, nie ma możliwości wymiennego stosowania LMP i innych rodzajów PSF. Niektórzy użytkownicy wspólnotowi stwierdzili, że w wyniku zastosowania innych technologii wiązania, o których mowa powyżej, niektóre produkty końcowe miałyby inne właściwości i dlatego też, w niektórych przypadkach, takie zastąpienie nie jest możliwe. Przedstawione argumenty zostały dokładnie zbadane. Dochodzenie wykazało, że pomimo iż poszczególne technologie wiązania nie zawsze mogą być stosowane wymiennie we wszystkich zastosowaniach końcowych, pewne możliwości wymiennego stosowania istnieją i w związku z tym w niektórych przypadkach, LMP jest alternatywnym rozwiązaniem dla PSF wiązanych za pomocą żywicy oraz dla PSF wiązanych za pomocą innych włókien wiążących niż włókna typu otoczka-rdzeń. Dlatego też nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że brak jest substytutów dla LMP i że niektóre inne rodzaje PSF nie mogą go zastąpić.
(36) Jeden producent eksportujący zaznaczył także, że przedstawione przez niego zastrzeżenie dotyczące stwarzanego przez niektóre żywice zagrożenia dla środowiska i zdrowia pracowników nie zostało należycie zbadane. W tym względzie należy podkreślić, że taki argument nie ma tutaj zastosowania ze względu na fakt, iż w niektórych przypadkach niemożliwe jest zastąpienie wiązania za pomocą żywicy innymi technologiami oraz iż technologia ta i tak musi odpowiadać wszelkim obowiązującym we Wspólnocie i jej państwach członkowskich normom ochrony środowiska. W związku z tym przedstawiony argument zostaje odrzucony.
3.2.6. Rozróżnienie między LMP a innymi rodzajami PSF
(37) Nie ma widocznej i namacalnej różnicy między LMP a innymi rodzajami PSF. Przekrój poprzeczny LMP jest odmienny od przekroju włókien jednoskładnikowych, jednakże nie zawsze jest on odmienny od przekroju innych dwuskładnikowych rodzajów PSF. Należy przy-pomnieć, że istnieje wiele odmian LMP charakteryzujących się np. różnymi temperaturami topnienia. Dlatego też niemożliwe jest jednoznaczne rozróżnienie pod względem temperatury topnienia. W związku z tym trudne wydaje się dokonanie wyraźnego rozgraniczenia między LMP a innymi rodzajami PSF, a jakakolwiek wiarygodna identyfikacja tego produktu wymagałaby użycia wyspecjalizowanych urządzeń.
(38) Niektórzy użytkownicy wspólnotowi nie zgodzili się z powyższym stwierdzeniem, że wskazanie wyraźnego rozgraniczenia między LMP a innymi rodzajami PSF nie jest łatwe, zwłaszcza mając na uwadze temperaturę topnienia. Twierdzono, że temperatura topnienia otoczki LMP, mieszcząca się w przedziale od 110 °C do 190 °C, będzie zawsze uznawana za znacznie niższą niż temperatura topnienia innych rodzajów PSF, którym przypisuje się temperaturę w wysokości około 255 °C. Należy zaznaczyć, że powyżej wskazany przedział temperatur potwierdza, że tak jak i w przypadku innych rodzajów PSF, istnieje wiele odmian LMP oraz że ich identyfikacja nie zawsze jest łatwa. Dlatego też wnioski przedstawione w motywie 37 pozostają niezmienione.
(39) Jeden producent eksportujący stwierdził, że nie można podejmować decyzji o braku wykluczenia LMP z zakresu środków antydumpingowych w oparciu o sam fakt, iż LMP jest z wyglądu podobny do innych rodzajów PSF. Jak wyjaśniono w motywie 23, nawet jeśli wygląd nie jest zasadniczo czynnikiem decydującym przy określeniu, czy poszczególne rodzaje produktu powinny być uznawane za jeden produkt, stanowi niemniej jednak dodatkowy element przy ocenie (patrz również: motyw 16). Nie należy pomijać faktu, iż trudno jest odróżnić poszczególne rodzaje produktu. W związku z powyższym argument ten zostaje odrzucony.
4. WNIOSKI DOTYCZĄCE ZAKRESU PRODUKTU
(40) Z powyższych ustaleń wynika, że podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne, jak również podstawowe zastosowania końcowe LMP i innych rodzajów PSF są takie same. W wielu przypadkach LMP jest bezpośrednim lub pośrednim rozwiązaniem alternatywnym dla innych rodzajów PSF na rynku wspólnotowym. Na tej podstawie stwierdza się, że LMP i inne rodzaje PSF powinny być uznawane za jeden produkt oraz że częściowy przegląd okresowy mający na celu określenie zakresu produktu podlegającego istniejącym środkom antydumpingowym powinien zostać zakończony.
(41) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których przyjęto powyższe ustalenia. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono termin, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ujawnieniem informacji.
(42) Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez strony zostały rozpatrzone, nie wpłynęły one jednak na przyjęte ustalenia o pozostawieniu bez zmian zakresu produktu podlegającego środkom antydumpingowym stosowanym wobec przywozu PSF,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł
Częściowy przegląd okresowy na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96 mający na celu określenie zakresu produktu podlegającego środkom antydumpingowym, stosowanym wobec przywozu syntetycznych włókien odcinkowych z poliestru, objętych kodem CN 5503 20 00, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Arabii Saudyjskiej, Białorusi i Republiki Korei zostaje niniejszym zakończony, bez zmiany obowiązujących środków antydumpingowych.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 4 kwietnia 2007 r.
W imieniu Rady |
F.-W. STEINMEIER |
Przewodniczący |
|
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).
(2) Dz.U. L 175 z 14.7.2000, str. 10.
(3) Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 17. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 428/2005 (Dz.U. L 71 z 17.3.2005, str. 1).
(4) Dz.U. L 274 z 11.10.2002, str. 1.
(5) Dz.U. C 174 z 14.7.2005, str. 15; Dz.U. C 323 z 20.12.2005, str. 21.
(6) Dz.U. L 282 z 13.10.2006, str. 1.
(7) Dz.U. C 89 z 12.4.2006, str. 2.
(8) Dz.U. L 379 z 28.12.2006, str. 65.
(9) Dz.U. C 325 z 22.12.2005, str. 20.