KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9,

po konsultacji z komitetem doradczym, a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wszczęcie

(1) W dniu 2 grudnia 2005 r. Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego przez CEFIC (Europejską Radę Przemysłu Chemicznego) („skarżący") w imieniu producentów reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 50 % łącznej wspólnotowej produkcji pentaerytrytolu.

(2) Wspomniana skarga zawierała dowody wskazujące na przywóz dumpingowy pentaerytrytolu z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL"), Ukrainy, Rosji, Turcji, i Stanów Zjednoczonych Ameryki („USA") i wynikającą z niego znaczną szkodę, które uznano za wystarczające do wszczęcia postępowania.

(3) Postępowanie wszczęto dnia 17 stycznia 2006 r., publikując zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²).

2. Strony zainteresowane postępowaniem

(4) Komisja oficjalnie zawiadomiła wnoszących skargę producentów Wspólnoty, producentów eksportujących, importerów, użytkowników, dostawców, a także zainteresowane stowarzyszenia, jak również przedstawicieli zainteresowanych krajów wywozu, o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom stworzono możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(5) Producenci skarżący, inni producenci wspólnotowi, producenci eksportujący, importerzy, użytkownicy i dostawcy przedstawili swoje stanowiska. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(6) Aby umożliwić zainteresowanym producentom eksportującym w ChRL i na Ukrainie złożenie wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET") lub o indywidualne traktowanie („IT"), jeżeli wyraziliby takie życzenie, Komisja przesłała formularze wniosków władzom chińskim i ukraińskim oraz zainteresowanym producentom eksportującym w tych dwóch krajach. Jedno przedsiębiorstwo z ChRL złożyło wniosek o MET, zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, lub IT, jeżeli w toku dochodzenia zostanie ustalone, że nie spełniają one kryteriów wymaganych do przyznania MET. Jedyny producent ukraiński złożył wniosek wyłącznie o IT.

(7) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zaznaczyła, że może zostać w tym dochodzeniu zastosowana kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów w ChRL. Jednakże ponieważ tylko jedno przedsiębiorstwo współpracowało i wykazało chęć zostania włączonym do próby uznano, że kontrola wyrywkowa nie będzie konieczna.

(8) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Odpowiedzi otrzymano od trzech producentów wspólnotowych, z których jeden posiada dwa zakłady produkcyjne; od trzech niepowiązanych importerów, pięciu użytkowników, jednego dostawcy, jednego producenta eksportującego w ChRL, jednego producenta eksportującego w Turcji, jednego producenta eksportującego na Ukrainie oraz od jednego producenta, który zgodził się współpracować w ewentualnym kraju analogicznym - Chile.

(9) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów wstępnego określenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Wspólnoty, a następnie złożyła wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci wspólnotowi

- Perstorp Specialty Chemicals AB, Perstorp, Szwecja

- Perstorp Chemicals GmbH, Arnsberg, Niemcy

- Chemza AS Strazske, Strazske, Słowacja

- SA Polialco, Barcelona, Hiszpania

b) Producenci eksportujący w PRC

- Hubei Yihua Chemical Industry Co., Ltd., Yichang

c) Producenci eksportujący na Ukrainie

- Rubezhnoye State Chemical Plant („Zarja"), Rubezhnoye

d) Producenci eksportujący w Turcji

- MKS Marmara Entegre Kimya Sanayi A.S., Besiktas

(10) Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL i na Ukrainie, co do których istnieje możliwość, że nie zostanie im przyznane MET, przeprowadzono weryfikację w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego, którym w tym przypadku było Chile, w siedzibie następującego przedsiębiorstwa:

- Oxiquim, Vina del Mar

e) Niepowiązani użytkownicy we Wspólnocie

- Nuplex Resins BV, Bergen op Zoom, Niderlandy

3. Okres objęty dochodzeniem

(11) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2005 r. („okres objęty dochodzeniem" lub „OD"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany").

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Rozpatrywany produkt

(12) Produktem rozpatrywanym jest pentaerytrytolu („penta"), objęty kodem CN 2905 42 00. Pentaerytrytol jest bezwonną, białą, krystaliczną i stałą substancją, otrzymywaną z aldehydu mrówkowego i aldehydu octowego i najczęściej używanym na świecie poliolem w produkcji żywic alkidowych. Głównymi surowcami są metanol, wykorzystywany do produkcji aldehydu mrówkowego, aldehyd octowy i wodorotlenek sodu.

(13) Żywice alkidowe, wykorzystywane głównie jako warstwy pokrywające, stanowią 60-70 % przypadków ostatecznego przeznaczenia produktu rozpatrywanego. Inne zastosowania obejmują lubrykanty syntetyczne do kompresorów chłodniczych, estry żywiczne używane w spoiwach jako środki klejące oraz czteroazotan pentae-rytrytu (PETN).

(14) Na świecie istnieją trzy główne klasy tego produktu, najczęściej wytwarzaną jest klasa penta mono. Dwie pozostałe to klasa techniczna i klasa nitracji. Dana klasa zależy od stopnia czystości, który określa się na podstawie zawartości mono- i dipentaerytrytu. Na przykład klasa penta mono charakteryzuje się zawartością monopentaerytrytu wynoszącą 98 % w porównaniu do 87% zawartości w klasie technicznej. W toku dochodzenia wykazano, że proces produkcyjny jest w dużym zakresie podobny dla najbardziej popularnych klas penta, a zatem ustalono, że koszt produkcji dla różnych klas jest taki sam. Ponadto ustalono, że wszystkie klasy mają takie same parametry chemiczne i fizyczne i wykorzystywane są w zasadzie w tych samych celach.

(15) Klasy penta mono i penta techniczna w kilku przypadkach dostarczane są w formie rozdrobnionej, co oznacza, że produkt przekazywany jest do zmielenia po zakończeniu procesu produkcyjnego. Z punktu widzenia chemii, klasa penta rozdrobniona jest dokładnie takim samym produktem, jednakże z powodu zmielenia jej koszt wytworzenia i cena sprzedaży są nieznacznie wyższe.

(16) Turecki producent eksportujący sprzeciwił się wykorzystaniu tylko jednego rodzaju penta obejmującego trzy różne klasy: mono, techniczną i klasę nitracji. Twierdził on, że w szczególności penta rozdrobnioną należy uznać za oddzielny rodzaj. Wniosek ten można było przyjąć jako stosowny i penta rozdrobnioną, stanowiącą jedynie nieznaczną część produkcji przemysłu wspólnotowego i w odniesieniu do której ustalono, że nie była wywożona do Wspólnoty z któregokolwiek z krajów objętych postępowaniem, wyłączono z zakresu produktu w ramach bieżącego dochodzenia. Jednakże uznano, że nie było powodów do rozdzielenia wspomnianych trzech różnych produkowanych klas na trzy różne rodzaje, ponieważ poziomy ich kosztów i cen są identyczne. Należy również podkreślić, że penta jest w dużym stopniu towarem postrzeganym przez klientów końcowych jako jeden i ten sam produkt. Dlatego też ten wniosek oddalono i podjęto decyzję o utrzymaniu jednego rodzaju.

(17) Ze względu na właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne proces produkcji oraz zastępowalność różnych rodzajów produktu z punktu widzenia użytkownika, wszystkie klasy penta uważa się za jeden produkt do celów niniejszego postępowania.

2. Produkt podobny

(18) Ustalono, że produkt rozpatrywany oraz penta produkowana i sprzedawana na rynkach lokalnych krajów, których dotyczy postępowanie, oraz na rynku lokalnym w Japonii, który początkowo uważano za mogący służyć jako kraj analogiczny, jak również penta produkowana i sprzedawana we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy, mają takie same podstawowe właściwości chemiczne i fizyczne i sposoby ich wykorzystania.

(19) Tymczasowo uznano zatem, że wszystkie wyżej wymienione produkty są produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Ogólna metodyka

(20) Metodykę ogólną opisano poniżej. Dlatego też poniższe ustalenia dotyczące dumpingu dla krajów, których dotyczy postępowanie, opisują jedynie te elementy, które są specyficzne dla każdego kraju wywozu.

2. Wartość normalna

(21) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy wielkość sprzedaży na rynku krajowym penta poszczególnych producentów eksportujących była reprezentatywna, tzn. czy całkowita wartość takiej sprzedaży stanowiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży eksportowej producenta do Wspólnoty.

(22) Następnie Komisja zbadała, czy można uznać, że sprzedaż krajowa penta, sprzedawanej na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych, była dokonywana w ramach zwykłego obrotu handlowego zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, ustalając proporcję sprzedaży z zyskiem niezależnym odbiorcom tego produktu. W przypadkach gdy wielkość sprzedaży penta, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej lub wyższej od obliczonych kosztów produkcji, przekraczała 80 % ogólnej wielkości sprzedaży dla tego rodzaju, a średnia ważona ceny tego rodzaju była równa lub wyższa od kosztów produkcji, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona cen sprzedaży krajowej ogółem, zrealizowanej w OD, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie. W przypadkach gdy wielkość sprzedaży z zyskiem penta stanowiła 80 % lub mniej łącznej wielkości sprzedaży danego typu, lub gdy średnia ważona ceny danego typu była niższa niż koszty produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie dla danego typu, pod warunkiem że sprzedaż ta stanowiła przynajmniej 10 % lub więcej łącznej wielkości sprzedaży penta.

(23) W przypadkach gdy wielkość sprzedaży z zyskiem penta stanowiła mniej niż 10 % ogólnej wielkości sprzedaży uznano, że ten określony typ sprzedany został w ilościach niewystarczających, aby cenę krajową potraktować jako podstawę do ustalenia wartości normalnej. Wszędzie tam, gdzie ceny krajowe penta sprzedawanej przez producenta nie mogły stanowić podstawy do ustalenia wartości normalnej, konieczne było zastosowanie innej metody.

(24) Zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wartość normalna została skonstruowana na podstawie własnego kosztu wytworzenia każdego producenta eksportującego zwiększonego o rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („SG&A") i marży zysku.

(25) Dlatego też Komisja zbadała, czy dane o poniesionych kosztach SG&A oraz zyskach osiągniętych przez każdego z objętych postępowaniem producentów na rynku krajowym są wiarygodne.

(26) Rzeczywiste krajowe koszty SG&A uznawano za wiarygodne, jeżeli łączna wielkość sprzedaży na rynku krajowym przez dane przedsiębiorstwo mogła być uznana za reprezentatywną zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Krajową marżę zysku obliczono w oparciu o sprzedaż krajową dokonaną w zwykłym obrocie handlowym.

(27) We wszystkich przypadkach, w których warunki te nie zostały spełnione, Komisja badała, czy dane od innych eksporterów lub producentów na rynku krajowym państwa pochodzenia mogą być użyte zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. a) rozporządzenia podstawowego. W przypadku gdy wiarygodne dane były dostępne wyłącznie w odniesieniu do jednego eksportującego producenta i nie można było ustalić średniej zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. a) rozporządzenia podstawowego, badano, czy spełnione zostały warunki zawarte w art. 2 ust. 6 lit. b), tj. czy można było zastosować dane dotyczące produkcji i sprzedaży tej samej ogólnej kategorii produktów do danego eksportera lub producenta. W przypadku gdy tego rodzaju dane nie były dostępne lub gdy nie zostały dostarczone przez producenta, SG&A i zysk ustalano zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c) rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie innej wiarygodnej metody.

3. Cena eksportowa

(28) W każdym przypadku gdy produkt objęty postępowaniem był wywożony do niezależnych klientów we Wspólnocie, cena eksportu była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, mianowicie na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

a) Porównanie

(29) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ex-works. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie korekt, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Odpowiednie dostosowanie przyznano we wszystkich przypadkach, w których uznano je za rozsądne, prawidłowe i poparte potwierdzonymi dowodami.

b) Margines dumpingu

(30) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego ustalono margines dumpingowy dla każdego producenta eksportującego na podstawie porównania między średnią ważoną wartością normalną a średnią ważoną ceną eksportową.

4. Turcja

(31) Odpowiedź na kwestionariusz otrzymano od jedynego znanego producenta eksportującego.

a) Wartość normalna

(32) Producent ten prowadził ogólnie reprezentatywną sprzedaż produktu podobnego na rynku krajowym i wszystkie przypadki jego sprzedaży można uznać za przeprowadzone w normalnym obrocie handlowym.

(33) Ponadto ustalono, że ceny krajowe znacznie różniły się w poszczególnych miesiącach sprzedaży.

(34) Uwzględniając ten fakt oraz w celu odpowiedniego odzwierciedlenia wartości normalnej produktu objętego postępowaniem w OD, uznano za zasadne w tym konkretnym przypadku określenie miesięcznej wartości normalnej dla produktu objętego postępowaniem.

(35) W odniesieniu do każdego miesiąca ceny krajowe uznano za odpowiednią podstawę dla ustalenia wartości normalnej. Dlatego też wartość normalną oparto na cenach faktycznie zapłaconych lub należnych ze strony niezależnych klientów na tureckim rynku krajowym każdego oddzielnego miesiąca OD.

b) Cena eksportowa

(36) We wszystkich przypadkach produkt objęty postępowaniem był sprzedawany niezależnym klientom we Wspólnocie. Z tego względu cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, czyli na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

(37) W celu zapewnienia właściwego porównania ze względu na różnice wartości normalnej w OD uznano za właściwe ustalenie miesięcznej średniej ważonej ceny eksportowej w OD.

c) Porównanie

(38) Dokonano korekt obejmujących różnice w kosztach transportu, ubezpieczenia, załadunku i kredytów, jak również obniżek cen, marż i rabatów.

(39) Ustalono, że podane koszty ubezpieczenia, przyznanych rabatów i opłat za opakowanie nieznacznie różniły się od tych przekazanych w danych księgowych tego producenta eksportującego. Dlatego też odpowiednio zmieniono kwoty wspomnianych korekt.

(40) W toku dochodzenia ustalono również, że producent eksportujący zapłacił znaczną kwotę za usługi konsultacyjne. Przedsiębiorstwo to twierdziło, że tego rodzaju opłaty nie uzasadniają korekt i dlatego też nie należy ich ani odliczać od ceny eksportowej, ani od cen sprzedaży krajowej. Jednakże ustalono, że wydatek ten miał wpływ na koszty i ceny produktu objętego postępowaniem i dlatego też wpłynął na porównywalność cen. W związku z tym odpowiednią kwotę alokowano na podstawie ilości do przedmiotowej sprzedaży (sprzedaż krajowa, sprzedaż do WE i sprzedaż do krajów trzecich) i odliczono od cen sprzedaży jako korektę w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego.

(41) Odnośnie do kosztów kredytu ustalono, że przekazane stopy procentowe w OD nie odzwierciedlały rzeczywistych kosztów finansowania krótkoterminowego poniesionego przez to przedsiębiorstwo. Dlatego też odpowiednio dostosowano koszty kredytu.

d) Margines dumpingu

(42) Biorąc pod uwagę przejrzystą strukturę cen eksportowych w rozróżnieniu na poszczególne okresy, uznano, że tego rodzaju element należy uwzględnić w ustalaniu marginesu dumpingu. Dlatego też przeprowadzono porównanie na podstawie miesięcznej pomiędzy średnią ważoną ceną eksportową oraz średnią ważoną wartością normalną w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.

(43) Na podstawie powyższego ustalono, że margines dumpingu dla współpracującego producenta eksportującego wyrażony jako procent ceny netto cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem wynosił poniżej progu de minimis określonego w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(44) Zauważa się, że margines dumpingu również kształtowałby się na poziomie de minimis, gdyby wspomniane porównanie przeprowadzono pomiędzy średnią ważoną wartością normalną a indywidualnymi transakcjami wywozu. Jednakże uznano, że tego rodzaju porównanie nie byłoby właściwe. Rzeczywiście, istniała struktura cen eksportowych, które znacznie różniły się w poszczególnych miesiącach (różnicę dochodzącą do 20 % ceny eksportowej można zaobserwować między różnymi miesiącami OD - przy czym znacznie niższe jej poziomy występują od maja do października 2005 r.), jednakże miesięczne normalne wartości zachowywały się zgodnie z taką samą tendencją. Działo się tak ze względu na to, że tendencje głównych surowców, generujących znaczną część kosztów produkcji produktu objętego postępowaniem, kształtowały się w podobny sposób. Dlatego też metoda opisana w motywie 41 odzwierciedla pełna kwotę mającego miejsce dumpingu.

(45) Ponieważ wydaje się, że współpracujący producent eksportujący przeprowadził całość wywozu produktu objętego postępowaniem z Turcji do Wspólnoty, nie było powodu, aby przyjąć, iż każdy inny producent eksportujący nie wyraził chęci współpracy.

(46) W wyniku tego należy zakończyć postępowanie w odniesieniu do Turcji, jak określono w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

5. Chińska Republika Ludowa („ChRL") i Ukraina

a) Traktowanie na zasadach rynkowych („MET")

(47) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym przywozów z ChRL i Ukrainy, normalną wartość należy ustalić zgodnie z ust. 1-6 wyżej wymienionego artykułu w odniesieniu do producentów, wobec których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(48) W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria MET są podsumowane poniżej:

i) decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa;

ii) przedsiębiorstwa posiadają jeden wyraźny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami księgowości oraz jest stosowana do wszystkich celów;

iii) nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej;

iv) prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną;

v) przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(49) Jeden producent eksportujący w ChRL zwrócił się z wnioskiem o MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i w określonym terminie wypełniło formularz wniosku o MET dla producentów eksportujących. Komisja uzyskała i zweryfikowała w siedzibach tego przedsiębiorstwa wszystkie informacje przedstawione we wnioskach o MET, które zostały uznane za niezbędne.

(50) W toku dochodzenia ustalono, że w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa należało oddalić wniosek o MET, ponieważ nie spełniało ono trzech wyżej wspomnianych kryteriów.

(51) Ze względu na fakt, iż głównymi akcjonariuszami są przedsiębiorstwa będące własnością skarbu państwa, zaś dyrektorzy wybrani przez tych akcjonariuszy posiadają nieproporcjonalną i kontrolna liczbę miejsc w zarządach ustalono, że państwo mogło wywrzeć znaczny wpływ na decyzje biznesowe przedsiębiorstwa dotyczące praktycznego zarządzania oraz dystrybucji zysku, wypuszczania nowych obligacji, podwyższenia kapitału, zmian w statucie przedsiębiorstwa oraz jego rozwiązania i dlatego też tego rodzaju decyzji nie podejmowano w odpowiedzi na sygnały rynkowe.

(52) Ponadto dokumenty księgowe przedsiębiorstwa nie odzwierciedlały jego rzeczywistej sytuacji finansowej, ponieważ przeprowadziło ono pewne przesunięcia budżetowe na amortyzację środków trwałych bez uzasadnienia, co stanowi naruszenie standardu IAS 1-13. Fakt ten oraz to, że księgowi przedsiębiorstwa nie wyrazili żadnych zastrzeżeń lub nie przedstawili żadnych wytłumaczeń dotyczących tych praktyk, stanowił oczywisty przypadek pogwałcenia międzynarodowych standardów księgowych.

(53) Odnośnie do oszacowania aktywów początkowych, przedsiębiorstwo nie było w stanie przedstawić żadnego wytłumaczenia co do podstawy, zgodnie z którą przeprowadzono tego rodzaju ocenę. Wreszcie, przedsiębiorstwo nie było w stanie przedstawić żadnego dowodu opłat za wynajem budynku biurowego. Obydwie nieprawidłowości wskazują, że istniały znaczące zakłócenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej.

(54) Przeprowadzono konsultacje z komitetem doradczym, zaś bezpośrednio zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia swoich uwag odnośnie do powyższych ustaleń. Nie otrzymano jednak żadnych uwag w tej sprawie. Przemysł wspólnotowy miał możliwość wyrażenia swojej opinii i zgodził się z decyzją dotyczącą MET.

(55) W wyniku powyższego uznano, że chińskiemu producentowi eksportującego nie należy przyznawać MET.

b) Indywidualne traktowanie (IT)

(56) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, dla krajów, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ogólnokrajowa stawka celna, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dotyczącego przyznawania traktowania indywidualnego.

(57) Chiński producent eksportujący, któremu nie można było przyznać MET, wystąpił również o IT na wypadek nieprzyznania mu MET. Jednakże, jak opisano w motywie 50, ustalono, że państwo wywiera poprzez swoich przedstawicieli w zarządzie znaczny wpływ odnośnie do cen i ilości eksportowych, jak również odnośnie do warunków sprzedaży do tego stopnia, że nie można ich uznać za ustalane swobodnie. Ponadto tego rodzaju wpływ państwa dotyczący codziennego zarządzania przedsiębiorstwem oznaczał, że nie można było wykluczyć ryzyka obchodzenia, jeżeli temu eksporterowi miano by przyznać indywidualną stawkę celną.

(58) A zatem, ponieważ ustalono, że chiński producent eksportujący nie spełniał wszystkich wymagań związanych z przyznaniem IT zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, wniosek o IT należało odrzucić.

(59) Jedyny współpracujący producent eksportujący na Ukrainie, który nie występował z wnioskiem o MET, wystąpił jedynie o IT. Jednakże nie istnieje żaden inny znany producent penta na Ukrainie, co potwierdza fakt, iż wielkość wywozu penta z Ukrainy do Wspólnoty podana przez współpracującego producenta eksportującego była równa z wielkością wskazaną przez Eurostat. Dlatego też nie uznano za konieczne ustalanie czy temu producentowi eksportującemu należy przyznawać IT, ponieważ i tak nałożono by wspólne cło ogólnokrajowe.

c) Wartość normalna

i) Kraj analogiczny

(60) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, należy ustalić na podstawie cen lub wartości konstruowanej w kraju analogicznym.

(61) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że zamierza wykorzystać Japonię jako właściwy kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL i Ukrainy, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag w tej sprawie. Żadne z zainteresowanych stron nie sprzeciwiły się tej propozycji.

(62) Komisja skontaktowała się ze znanym producentem penta w Japonii i poprosiła o jego współpracę w niniejszym postępowaniu. Jednakże nie udało się uzyskać żadnej współpracy.

(63) Początkowo kraje objęte niniejszym postępowaniem nie były wybierane, ponieważ albo nie przejawiały chęci współpracy, albo ich na ich rynkach krajowych mogło dochodzić do zniekształceń z powodu praktykowanego na nich dumpingu. Dlatego też Komisja zabiegała o współpracę wszystkich innych znanych producentów w Chile, Brazylii, Korei, na Tajwanie oraz w innych krajach, gdzie produkowana jest penta.

(64) Jedynie producent w Chile zgodził się na współpracę. Mimo iż w Chile działał tylko jeden producent, chilijski rynek krajowy penta podlegał ostrej konkurencji w OD ze względu na przywóz z Chin, Tajwanu, USA, Szwecji i Republiki Korei, ponieważ w Chile nie obowiązują żadne kontyngenty ani inne ilościowe restrykcje przywozu.

(65) Biorąc pod uwagę powyższe, tymczasowo uznano, że Chile stanowi najwłaściwszy kraj analogiczny w myśl art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

(66) Dlatego też do tego producenta wysłano kwestionariusz z prośbą o informacje dotyczące krajowych cen sprzedaży oraz kosztów produkcji produktu podobnego. Dane przedstawione w odpowiedzi przedsiębiorstwa zweryfikowano w jego siedzibie.

(67) Jednakże w toku dochodzenia ujawniono, że współpracujący turecki producent eksportujący nie praktykował żadnego dumpingu. Na tureckim rynku penta nie dochodziło do żadnych oczywistych zakłóceń, zaś proces produkcyjny i surowce używane przez producenta tureckiego są bardziej podobne do tych używanych przez producentów eksportujących z Chin i Ukrainy.

(68) Dlatego też uznano, że Turcję można uznać za odpowiedni kraj analogiczny dla celów niniejszego postępowania.

ii) Określenie wartości normalnej w kraju analogicznym

(69) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna dla eksportujących producentów, którym nie przyznano MET, została określona na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od producenta w kraju analogicznym.

(70) Wartość normalną określono zgodnie z opisem w motywach do 32 do 35.

d) Ceny eksportowe

(71) Cała sprzedaż eksportowa producentów chińskich i ukraińskich eksportujących do Wspólnoty realizowana była bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów we Wspólnocie i dlatego cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen rzeczywiście płaconych lub należnych.

(72) Ponieważ normalna wartość średnia w całym OD nie była reprezentatywna, ze względu na powody wymienione w motywach od 33 do 37, ustalono zatem miesięczne średnie ceny eksportowe.

e) Porównanie

(73) Dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku, kosztów dodatkowych, pakowania i kosztów kredytu, a także opłat bankowych, tam, gdzie to ma zastosowanie i jest uzasadnione.

f) Marginesy dumpingu

(74) Dla każdego z producentów eksportujących, któremu nie przyznano traktowania według zasad gospodarki rynkowej (MET), średnia ważona miesięczna wartość normalna ustalona dla kraju analogicznego została porównana ze średnią ważoną miesięczną ceną eksportową do Wspólnoty, jak przewidziano w art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(75) Według Eurostatu w przypadku ChRL ilość pentaerytrytolu poddanego wywozowi przez współpracującego producenta eksportującego stanowiła znacząco mniej niż 70 % całkowitej ilości pentaerytrytolu poddanego przywozowi z tego kraju podczas OD. Wobec tego w przypadku niewspółpracujących producentów eksportujących z ChRL należało ustalić margines dumpingu na podstawie dostępnych danych zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Dlatego też uznano, że rezydualny margines dumpingu powinien zostać ustalony w oparciu o średnią najwyższych transakcji dokonywanych po cenach dumpingowych dla producentów współpracujących. Takie podejście do zagadnienia uznane zostało za konieczne w celu uniknięcia sytuacji, w której brak współpracy byłby wynagradzany, i mając na względzie fakt, iż nie było powodów, by twierdzić, że strona, która nie podjęła współpracy stosowała dumping na niższym poziomie.

(76) Wobec tego średni margines dumpingu dla całego kraju obliczono, wykorzystując jako czynnik ważenia wartość cif obu grup eksporterów, tzn. współpracujących i niewspółpracujących.

(77) W przypadku Ukrainy, jak wyjaśniono w motywie 59, ze względu na ścisłą współpracę uznano za stosowane ustanowić ogólnokrajowy margines dumpingu na takim samym poziomie jak w przypadku współpracującego producenta eksportującego.

(78) Margines dumpingu wyrażony jako wartość procentowa ceny importowej cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem jest następujący:

6. Rosja i Stany Zjednoczone Ameryki (USA)

(79) Żaden z producentów w Rosji i USA nie współpracował w niniejszym dochodzeniu. Wobec tego oraz ze względu na brak jakichkolwiek innych właściwych informacji margines dumpingu został ustalony na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie faktów przedstawionych przez skarżącego.

(80) Marginesy dumpingu wyrażone jako wartość procentowa ceny importowej cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem są następujące:

D. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa

(81) W toku dochodzenia ustalono, że produkt podobny wytwarza pięciu producentów we Wspólnocie; jeden z producentów wytwarza produkt podobny w dwóch zakładach. Skarga została złożona w imieniu dwóch producentów wspólnotowych. Po wszczęciu dochodzenia trzeci producent zdecydował o wsparciu postępowania poprzez pełną współpracę w dochodzeniu. Pozostali dwaj producenci, którzy dostarczyli ogólnych danych o produkcji i sprzedaży, wyrazili wolę udzielenia pomocy w postępowaniu.

(82) W związku z powyższym wielkość produkcji wspólnotowej dla celów art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego została tymczasowo obliczona poprzez dodanie produkcji trzech współpracujących producentów wspólnotowych do wielkości produkcji pozostałych dwóch producentów, zgodnie z dostarczonymi przez nich danymi. Na tej podstawie całkowita produkcja wspólnotowa produktu podobnego osiągnęła 115 609 ton w OD.

2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(83) Produkcja trzech producentów wspólnotowych, którzy w pełni współpracowali podczas dochodzenia, stanowi ponad 94 % wielkości wspólnotowej produkcji produktu podobnego. Z tego względu zostaną oni uznani za „przemysł wspólnotowy" w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. Konsumpcja wspólnotowa

(84) Poziom konsumpcji we Wspólnocie ustalono na podstawie wielkości sprzedaży znanych producentów we Wspólnocie powiększoną o wielkość przywozu z krajów trzecich produktów sklasyfikowanych według Eurostatu w odpowiedniej kategorii kodu CN. W związku z tym należy zauważyć, że tylko jeden z dwóch nieskarżących producentów wspólnotowych przedstawił dane sprzedaży za cały okres objęty dochodzeniem. Wobec tego sprzedaż drugiego producenta wspólnotowego nie została uwzględniona, ponieważ dostępne dane dotyczyły wyłącznie okresu OD. Ponieważ sprzedaż taka była niewielka, nieuwzględnienie jej nie wpłynie na ostateczny obraz sytuacji. Dane przedstawione w poniższej tabeli dowodzą, że konsumpcja produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego we Wspólnocie w okresie objętym badaniem zmniejszyła się o 12 %. Popyt na produkt w latach 2003 i 2004 był zrównoważony, zaś w okresie OD zmniejszył się o 9 % w porównaniu z rokiem poprzednim.

4. Przywóz do Wspólnoty z krajów, których dotyczy postępowanie

a) Kumulacja

(85) Komisja rozważała, czy skutki przywozu penta pochodzącego z ChRL, USA, Turcji, Rosji i Ukrainy powinny być oceniane łącznie zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Należy pamiętać, że przywóz z Turcji nie odbywał się po cenach dumpingowych i w związku z tym postępowanie w odniesieniu do przywozu z tego kraju należy zakończyć.

b) Margines dumpingu i wielkość przywozu

(86) Średnie marginesy dumpingu ustalone dla każdego z czterech krajów pozostałych krajów z wyjątkiem Turcji przekraczają próg de minimis określony w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego oraz wielkość przywozu z każdego z tych krajów jest nie bez znaczenia w rozumieniu art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, ich udziały w rynku wynoszą odpowiednio 1,8 % w przypadku ChRL, 1,5 % w przypadku Rosji, 3,7 % w przypadku Ukrainy i 1,9 % w przypadku USA w OD.

c) Warunki konkurencji

(87) Wielkość przywozu z ChRL, Rosji i Ukrainy znacząco wzrosła w ciągu okresu objętego dochodzeniem, tendencje cenowe są podobne i w oczywisty sposób dochodzi do podcięcia cen przemysłu wspólnotowego.

(88) Jak wspomniano powyżej, ustalono, że produkt objęty postępowaniem przywożony z krajów objętych dochodzeniem i produkt podobny sprzedawany przez przemysł wspólnotowy posiadają te same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne i zastosowania końcowe. Ponadto wszystkie produkty są sprzedawane za pośrednictwem podobnych kanałów sprzedaży tym samym odbiorcom, przez co okazały się ze sobą konkurować.

(89) Ustalono, że przywóz z USA nie podcinał cen przemysłu wspólnotowego (patrz: motyw 141 poniżej). W rzeczywistości praktyki cenowe stosowane przez eksporterów z USA są zupełnie inne niż praktyki cenowe stosowane przez eksporterów z pozostałych krajów objętych dochodzeniem. Eksporterom z USA udało się zwiększyć udział w rynku wspólnotowym przy pułapie cenowym wyższym niż pułapy cenowe eksporterów z pozostałych trzech krajów. Można to wytłumaczyć faktem, że producent eksportujący z USA osiągnął sukces w innym segmencie rynku, w którym można uzyskać wyższe ceny. W takich okolicznościach uznano, że skumulowana ocena przywozu z USA razem z przywozem dumpingowym z ChRL, Rosji i Ukrainy byłaby niewłaściwa w świetle warunków konkurencji pomiędzy przywozem z USA z jednej strony, przywozem dumpingowym z trzech krajów objętych postępowaniem z drugiej strony, a podobnym produktem wytwarzanym przez producentów wspólnotowych.

(90) Na podstawie powyższych faktów ustalono, że warunki uzasadniające kumulację przywozu penta pochodzącego z ChRL, Rosji i Ukrainy zostały spełnione.

d) Skumulowana wielkość i udział w rynku

(91) Wielkości przywozu z ChRL, Rosji i Ukrainy w oparciu o dane uzyskane z Eurostatu znacząco wzrosły z 1 235 ton w 2002 r. do 5 136 ton w OD. Ich skumulowany udział w rynku wzrastał w sposób ciągły z 1 % do 7 % w tym samym okresie. Zostało to zestawione z malejącą konsumpcją.

e) Ceny przywozu i podcięcie cenowe

(92) Informacja o cenach w odniesieniu do całego przywozu dokonanego przez trzy kraje objęte dochodzeniem została uzyskana z Eurostatu. Następująca tabela przedstawia kształtowanie się cen przywozu z ChRL, Rosji i Ukrainy. W ciągu rozpatrywanego okresu ceny spadły o 13%.

(93) W celu ustalenia wielkości podcięć cenowych Komisja dokonała analizy danych cenowych odnoszących się do OD. Stosowne ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny dla niezależnych klientów, dostosowane w razie konieczności do poziomu ex-works, tzn. wyłączając koszty transportu do Wspólnoty i po odliczeniu obniżek i rabatów. Te ceny porównano z cenami przywozu z trzech krajów objętych dochodzeniem. W przypadku Rosji średnią ważoną ceną eksportową uzyskano z Eurostatu ze względu na brak współpracy z jej strony. W przypadku ChRL i Ukrainy porównania dokonano względem cen eksportowych producentów współpracujących, po odliczeniu obniżek i dostosowanymi w stosownych przypadkach do ceny cif na granicy Wspólnoty z odpowiednim dostosowaniem odnośnie do kosztów odprawy celnej oraz kosztów ponoszonych po przywozie. Ceny uznano za reprezentatywne w obu przypadkach, ponieważ na Ukrainie jest tylko jeden producent penta, zaś w przypadku ChRL eksport producenta współpracującego stanowi około połowy całego przywozu penta z ChRL do WE.

(94) To porównanie wykazało, że w OD średnie ważone stopy podcięć cenowych wynosiły 11,3 % w przypadku ChRL, 6,2 % w przypadku Ukrainy i 11,9 % w przypadku Rosji.

5. Sytuacja przemysłu Wspólnoty

(95) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, badanie wpływu przywozu dumpingowego na przemysł Wspólnoty zawierało ocenę wszystkich czynników i wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł w badanym okresie.

a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(96) Produkcja zmniejszyła się o 3 % pomiędzy rokiem 2002 a OD. Wzrost w roku 2004 wynikał ze wzrostu zdolności produkcyjnych jednego z producentów. Wielkość produkcji kształtowała się w następujący sposób:

(97) Moce produkcyjne zostały ustalone na podstawie nominalnej mocy nominalnej jednostek produkcyjnych będących w posiadaniu przemysłu wspólnotowego, uwzględniając zakłócenia produkcji. Zdolność produkcyjna we Wspólnocie wzrosła w badanym okresie o 6 %. Wzrost miał miejsce głównie w roku 2004 i był wynikiem skutecznego odblokowania jednego producenta z jednej strony oraz zmian organizacyjnych w drugim zakładzie tego samego producenta z drugiej strony.

(98) W wyniku obniżenia produkcji oraz nieznacznego wzrostu zdolności produkcyjnych, wykorzystanie tych zdolności spadło z 95 % w roku 2002 do 87 % w OD.

b) Zapasy

(99) Zapasy uległy podwojeniu w badanym okresie, co odzwierciedla narastające problemy dla przemysłu wspólnotowego związane ze sprzedażą jej produktów na rynku wspólnotowym.

c) Wielkość sprzedaży, udział w rynku i średnie ceny jednostkowe we Wspólnocie

(100) Sprzedaż penta niezależnym klientom przez przemysł wspólnotowy na rynku Wspólnoty stopniowo zmniejszyła się z 64 663 tony w roku 2002 do 54 543 tony w OD, tj. o 16 %. Spadek sprzedaży był zatem większy niż spadek konsumpcji wspólnotowej, która, jak wspomniano powyżej, zmniejszyła się o 12 % w tym samym okresie. W związku z tym udziały w rynku przemysłu wspólnotowego zmniejszyły się o 3 %. Udział w rynku spadł z 78 % w 2002 r. do 75 % w OD.

(101) Średnie ceny sprzedaży na rzecz niezależnych nabywców na rynku wspólnotowym obniżyły się o 11 % w okresie objętym dochodzeniem. Pomiędzy rokiem 2002 i 2003 zaobserwowano nieznaczny wzrost cen, po którym ceny ponownie uległy obniżeniu i osiągnęły rekordowo niską wartość w OD, czyli 1 040 EUR/tonę.

(102) Spadek cen w okresie objętym dochodzeniem należy postrzegać w świetle prób konkurowania z przywozem po cenach dumpingowych przemysłu wspólnotowego. Obecne poziomy cenowe są jednak niezrównoważone, ponieważ przemysł wspólnotowy zmuszony jest do sprzedaży poniżej kosztów, aby utrzymać się na rynku.

d) Rentowność i przepływy pieniężne

(103) W okresie objętym dochodzeniem rentowność przemysłu wspólnotowego znacząco spadła z 12,6 % w roku 2002 do 11,5 % w OD. W roku 2004 przemysł wspólnotowy w dalszym ciągu czerpał niewielkie zyski jednak sytuacja zmieniła się dramatycznie w OD, kiedy to przemysł zaczął ponosić straty. Główną przyczyną takiego rozwoju zdarzeń był wzrost cen surowców, szczególnie metanolu, którego cena stanowi 25 % kosztów produkcji - koszt ten nie mógł zostać przeniesiony na odbiorców końcowych z powodu niskich cen produktów przywożonych z krajów objętych dochodzeniem.

(104) Przepływy pieniężne również uległy pogorszeniu w badanym okresie, proporcjonalnie do spadku poziomu rentowności i osiągnęły saldo ujemne w OD. Spadek absolutnego poziomu ujemnego przepływu środków pieniężnych pod koniec przedmiotowego okresu wynika ze spadku wielkości produkcji i sprzedaży.

e) Inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność pozyskiwania kapitału

(105) Tendencja w inwestycjach była korzystna w okresie objętym dochodzeniem. Jednak największych inwestycji dokonano w roku 2003, gdy przemysł wspólnotowy ciągle przynosił zyski. Inwestycje w OD dotyczyły odblokowania jednego producenta oraz unowocześnienia linii produkcyjnej innego producenta, tak aby spełniała normy środowiskowe.

(106) Zwrot z inwestycji uzyskany z produkcji i sprzedaży produktu podobnego osiągnął wartość ujemną w OD i stale zmniejszał się w okresie objętym dochodzeniem, odzwierciedlając mówioną powyżej ujemną tendencję w rentowności.

(107) Nie istniały oznaki świadczące o tym, że przemysł wspólnotowy składający się dużych przedsiębiorstw wytwarzający również inne produkty napotkał problemy w uzyskiwaniu zysku ze swojej działalności, uznano zatem, że przemysł wspólnotowy może osiągać zyski z działalności w okresie objętym dochodzeniem.

f) Zatrudnienie, produktywność i płace

(108) Zmiany struktury zatrudnienia, produkcji i wynagrodzeń kształtowały się następująco:

(109) Liczba zatrudnionych wzrosła o 3 % w okresie objętym dochodzeniem. Wzrost zatrudnienia wynikał z reorganizacji producenta wspólnotowego, w wyniku którego doszło do wewnętrznych przesunięć personelu zatrudnionego przy produkcji penta, podczas gdy całkowita liczba zatrudnionych w przedsiębiorstwie nie uległa zmianie. W wyniku niewielkiego wzrostu liczby zatrudnionych oraz przy zmniejszającej się produkcji wydajność miała tendencję ujemną w okresie objętym dochodzeniem.

(110) Średni poziom zarobków na pracownika zwiększył się o 4 % w okresie objętym dochodzeniem, taki wzrost pozostawał poniżej poziomu inflacji w tym samym okresie.

g) Wzrost

(111) W okresie objętym dochodzeniem zapotrzebowanie we Wspólnocie zmniejszyło się o 12 %, sprzedaż producentów wspólnotowych spadła o 16 %, podczas gdy wielkość równolegle przywożonego produktu z ChRL, Rosji i Ukrainy wzrosła o ponad 300 %, a z USA o 700 %. Taka sytuacja doprowadziła do spadku udziału w rynku przemysłu wspólnotowego, podczas gdy udział w rynku podmiotów dokonujących przywozu objętych dochodzeniem udało się zwiększyć.

h) Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(112) Margines dumpingu w przypadku ChRL, Rosji, Ukrainy i USA został przedstawiony powyżej w dziale poświęconym dumpingowi. W widoczny sposób przewyższają one poziom de minimis. Ponadto jeżeli uwzględni się wielkość i cenę przywozu po cenach dumpingowych, wpływu rzeczywistego marginesu dumpingu nie można uznać za nieznaczny.

(113) W przemyśle wspólnotowym nie następuje poprawa po poprzednim dumpingu lub subsydiowaniu, ponieważ wcześniej nie przeprowadzano żadnego tego rodzaju dochodzenia.

6. Wnioski dotyczące szkody

(114) Analiza wskaźników szkody wskazuje na to, że sytuacja przemysłu wspólnotowego pogorszyła się znacząco po roku 2002 i osiągnęła najgorszy pułap w OD, gdy przemysł wspólnotowy poniósł 11,5 % stratę.

(115) W kontekście zmniejszającej się konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem produkcja wspólnotowa zmniejszyła się o 3 %, zaś wykorzystanie zdolności produkcyjnych o 8 % w tym samym okresie. Sprzedaż na rynku wspólnotowym spadła o 16 % pod względem wielkości i o 25 % pod względem wartości. Taki rozwój sytuacji również odzwierciedla wzrastający stan zapasów, które to prawie podwoiły się w tym okresie. Spowodowało to spadek udziału w rynku z 78 % w roku 2002 do 75 % w OD. Średnia cena jednostkowa zmniejszyła się o 11% w okresie objętym dochodzeniem, co nie odzwierciedlało wzrostu cen surowców w tym samym okresie. Przemysł wspólnotowy nie miał innego wyboru i musiał dostosować swoje ceny do poziomów cenowych ustanowionych przez dumpingowy przywóz, aby dalej nie tracić udziału w rynku i aby utrzymać produkcję. Spowodowało to znaczący spadek rentowności w OD.

(116) Większość pozostałych wskaźników szkody również potwierdza niekorzystną sytuację, w której znalazł się przemysł wspólnotowy. Zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne były ujemne, zmniejszyła się wydajność. Obserwowano jednak korzystną tendencję w inwestycjach. Jednak inwestycje poczynione w OD, który był rokiem strat dla przemysłu wspólnotowego, były w zasadzie związane z odblokowaniem przedsiębiorstwa i modernizacją linii produkcyjnej, tak aby zgodna była z normami środowiskowymi, nie były to więc inwestycje w nowe maszyny i urządzenia do produkcji. Niewielki wzrost liczby zatrudnionych wynikał ze zmian organizacyjnych w jednym przedsiębiorstwie, a nie był związany z zatrudnieniem nowych pracowników w sytuacji, gdy warunki gospodarcze pogarszały się.

(117) W związku z powyższym można uznać, że przemysłowi wspólnotowemu została wyrządzona znacząca szkoda, w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Uwaga wstępna

(118) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przywóz po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem pochodzącego z krajów, których dotyczy postępowanie, wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu w takim stopniu, iż można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu dumpingowego zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu wspólnotowego, aby sprawdzić, czy niesłusznie nie przypisano przywozowi dumpingowemu ewentualnej szkody spowodowanej tymi innymi czynnikami.

2. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(119) Przypomina się, że w odniesieniu do Turcji, której udział w rynku sięgał 8,6 % w OD, margines dumpingu był ustalony poniżej progu de minimis. Wobec tego przywóz z Turcji nie został uwzględniony w analizie wpływu przywozu dumpingowego na szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy. Połączony udział w rynku pozostałych czterech krajów wynosił 9 % w OD.

(120) Wielkość przywozu z ChRL, Rosji i Ukrainy znacząco zwiększyła się w okresie objętym dochodzeniem, zarówno pod względem wartości absolutnych, jak i udziału w rynku. Rzeczywiście w roku 2002 wielkość przywozu był dość znikoma i wynosiła zaledwie 1 235 ton, podczas gdy w badanym okresie wzrosła o 316 % do 5 136 ton w OD. Ich połączony udział w rynku w tym samym okresie zwiększył się z 1 % do 7 %. Średnie ważone ceny przywozu obniżyły się o 13 % i spowodowały ewidentne podcięcie cenowe w OD. Wobec tego zasadniczy wzrost wielkości przywozów z trzech krajów objętych postępowaniem po cenach, które utrzymywały się znacznie poniżej cen przemysłu wspólnotowego i wzrost ich udziału w rynku w okresie objętym postępowaniem zbiegły się w czasie z widocznym pogorszeniem się ogólnej sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego w tym samym okresie.

(121) Przedstawiciele producentów wspólnotowych twierdzili, że nawet przy niskim udziale w rynku przywóz dumpingowy zdołał wywołać poważne zakłócenia na rynku ze względu na naturę tego sektora. Penta jest towarem, którego cena rynkowa w dużej mierze zależy od najniższej ceny na rynku, do której muszą dostosować się inni producenci, jeśli chcą utrzymać zamówienia. Ilustruje to tendencja spadających cen przemysłu wspólnotowego w badanym okresie, podczas gdy ceny głównego surowca, metanolu, szybko rosły. Przedstawiciele producentów wspólnotowych utrzymują, że nie byli w stanie przenieść rosnących kosztów surowca na odbiorców ze względu na dużą presję cenową przywozu dumpingowego. Spowodowało to znaczny spadek poziomu rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów pieniężnych.

(122) Jednak przyglądając się dokładniej rozwojowi sytuacji, wydaje się, że znaczące pogorszenie się sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego nastąpiło w OD. W latach przed OD przywóz z ChRL, Rosji i Ukrainy znacząco zwiększył się z 1 235 ton w roku 2002 do 4 752 ton w roku 2004, tj. o 285%, podczas gdy ceny przywozu z tych krajów obniżyły się o 9 % w tym samym okresie. Jednak wpływ tego wzrostu przywozu na przemysł wspólnotowy nie był dramatyczny, tj. podczas gdy sprzedaż obniżyła się o 9 %, a ceny spadły o 1 %, poziom zysku osiągnięty w roku 2004 pozostał na rozsądnym poziomie (5,7 %). W OD obniżenie sprzedaży przemysłu wspólnotowego o 7 % zbiegł się z dalszym 8 % wzrostem przywozu z krajów objętych dochodzeniem, który w porównaniu z dwoma ubiegłymi latami był względnie niewielki. Jednak tylko w OD przemysł wspólnotowy doświadczył ogromnego spadku rentowności, która obniżyła się do -11,5%, po czym nastąpiło dramatyczne pogorszenie się sytuacji gospodarczej.

(123) W oparciu o powyższe wydaje się, że w ujęciu całego omawianego okresu istnieje pewna korelacja pomiędzy przywozem dumpingowym a szkodą, której doświadczył przemysł wspólnotowy. Jednak sam przywóz dumpingowy nie wydaje się tłumaczyć gwałtownego spadku rentowności przemysłu wspólnotowego w OD. Zatem nie można uznać, że przywóz po cenach dumpingowych odegrał decydującą rolę w spowodowaniu szkodliwej sytuacji, w jakiej znalazł się przemysł wspólnotowy, której kulminacja nastąpiła w OD.

3. Wpływ innych czynników

a) Spadek konsumpcji w WE

(124) Konsumpcja penta we Wspólnocie zmniejszyła się o 12 % w badanym okresie. Wydaje się, że ta tendencja spadkowa związana jest ze zmniejszonym popytem na żywice alkidowe w przemyśle lakierniczym, który zaspokaja około 70 % podaży na rynku wspólnotowym. Wizyta u przemysłowego konsumenta penta, który wytwarza żywice alkidowe dla przemysłu lakierniczego, ujawniła, że popyt na żywice alkidowe może się jeszcze bardziej obniżyć w przyszłości ze względu na przygotowywane przepisy w zakresie ochrony środowiska, które nałożą ograniczenia na emisję lotnych związków organicznych z farb stosowanych do celów architektonicznych i przemysłowych. Ponieważ żywice alkidowe wydzielają więcej lotnych związków organicznych niż inne technologie, oczekuje się, że ich zastosowanie w przemyśle lakierniczym zmniejszy się.

(125) Sprzedaż producentów wspólnotowych zmniejszyła się o 16 % pod względem wielkości oraz o 3 % pod względem udziału w rynku, spadek z 78 % w roku 2002 do 75 % w OD. Wielkość przywozu z ChRL, Rosji i Ukrainy zwiększyła się o 316 % w badanym okresie, prowadząc do wzrostu udziału w rynku z 1 % do 7 %, czyli przejmując udziały w rynku producentów wspólnotowych. W związku z tym malejący popyt na penta we Wspólnocie nie tłumaczy pogorszenia się sytuacji, w której znalazł się przemysł wspólnotowy w badanym okresie.

(126) Jednak roczna tendencja konsumpcji wskazuje, że spadek konsumpcji był bardziej gwałtowny pomiędzy rokiem 2004 a OD, kiedy to zmalała ona o 9 % w stosunku do roku poprzedniego. W rzeczywistości konsumpcja pozostawała na zrównoważonym poziomie pomiędzy rokiem 2003 i 2004, wzrosła o 3 % pomiędzy rokiem 2002 i 2003. Mając zatem na względzie fakt, że spadek konsumpcji nastąpił w okresie, gdy przemysł wspólnotowy zaczął ponosić straty, nie można wykluczyć, że obniżenie popytu na penta na rynku wspólnotowym miało wpływ na szkodę przemysłu wspólnotowego.

b) Przywóz z krajów trzecich

(127) Przywóz z pozostałych krajów trzecich (pięciu największych importerów) kształtował się następująco:

(128) Według Eurostatu oraz zgodnie z informacjami zebranymi w czasie dochodzenia głównymi krajami trzecimi, z których przywożone jest penta, są Chile, Indie i Tajwan. Po dodaniu przywozu z Turcji do importu z pozostałych krajów trzecich całkowita wielkość penta poddanego przywozowi z pozostałych krajów trzecich wzrosła o 12 % z 8 586 ton w roku 2002 do 9 636 ton w OD. Odpowiada to wzrostowi zsumowanego udziału w rynku z 10 % do 13%. Poziomy cenowe przywozu z krajów trzecich pozostawały wysoko powyżej poziomów przemysłu wspólnotowego przez cały badany okres. Wobec tego przywóz z pozostałych krajów trzecich, konkurując z przywozem dumpingowym, zdołał zwiększyć udział w rynku o 3 % przy cenach wyższych niż ceny producentów wspólnotowych.

(129) Należy jednak zauważyć, że przywóz z pozostałych krajów trzecich rozwijał się zgodnie z inną tendencją w porównaniu z przywozem dumpingowym, a mianowicie szczyt przywozu z pozostałych krajów trzecich miał miejsce w roku 2004, podczas gdy w OD, gdy przemysł wspólnotowy poniósł stratę, przywóz z pozostałych krajów trzecich obniżył się ponownie o 22 % w porównaniu z rokiem poprzednim. Również średnia cena takiego przywozu zmniejszyła się o 11 % w tym samym okresie, a udział takiego przywozu w rynku zmniejszył się o 2 %. Może wydawać się, że taka tendencja oznacza, że od roku 2004 producenci w pozostałych krajach trzecich zostali również dotknięci niskimi cenami rynkowymi. Jednak ich ceny w OD pozostały powyżej cen przemysłu wspólnotowego.

c) Wyniki eksportowe przemysłu wspólnotowego

(130) Zbadano również, czy wywóz dokonywany przez producentów wspólnotowych poza WE mógł wpłynąć na szkodę odniesioną przez przemysł wspólnotowy w badanym okresie. Wywóz na rzecz niezależnych nabywców w krajach poza WE stanowił prawię połowę wielkości sprzedaży produktu podobnego przemysłu wspólnotowego w badanym okresie. Wielkość wywozu wzrosła o 3 % pomiędzy rokiem 2002 a OD, podczas gdy średnia cena wywozu zmniejszyła się o 7 %.

(131) Nawet jeśli wielkość wywozu nieznacznie wzrosła, to fakt, że średnia cena wywozu była niższa niż średnia cena sprzedaży na rynku wspólnotowym w badanym okresie, co więcej - była poniżej jednostkowych kosztów produkcji - miał na pewno niekorzystny wpływ na ogólną sytuację finansową przemysłu wspólnotowego, nawet jeśli nie wpłynęła bezpośrednio na rentowność rynku wspólnotowego. Nie można zatem wykluczyć, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy była pośrednio wywołana niekorzystną tendencją rentowności rynków eksportowych, ponieważ taka sytuacja wpływałaby np. na zdolność przemysłu wspólnotowego do podejmowania nowych inwestycji lub zatrudniania pracowników.

d) Inni producenci wspólnotowi

(132) Wielkość sprzedaży producenta nieskarżącego, który przedstawił dane za cały badany okres, zmniejszyła się jeszcze gwałtowniej niż sprzedaż przemysłu wspólnotowego. Wobec tego wydaje się, że ten producent znalazł się w podobnej sytuacji co skarżący producenci wspólnotowi. Oczywiste jest zatem, że ten producent nie przyczynił się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

e) Wzrost cen surowców

(133) Ceny głównego surowca, metanolu, znacząco wzrosły w badanym okresie. Zgodnie z opublikowanymi badaniami statystycznymi na stronie internetowej przedsiębiorstwa Methanex, największego producenta i sprzedawcy metanolu na świecie, europejska cena umowna wzrosła ze 125 EUR/tonę w styczniu 2002 r. do 235 EUR/tonę w grudniu 2005 r. Taka sytuacja przyczyniła się do 10 % wzrostu kosztów produkcji jednostkowej w badanym okresie i jednocześnie do spadku rentowności; cena jednostkowa zmniejszyła się o 13 % w tym samym okresie.

(134) Rosnące gwałtownie ceny surowca jako takie nie mogą być uznane za czynnik mający szkodliwy wpływ na przemysł wspólnotowy. Niekorzystna tendencja dotycząca rentowności była raczej spowodowana tym, że producenci wspólnotowi nie byli w stanie przenieść takich wyższych kosztów na klientów poprzez podwyższenie ceny sprzedaży ze względu na niski poziom cen na rynku wspólnotowym. Jednak ceny metanolu wzrosły o 88 % w badanym okresie, wzrost cen wynosił tylko 2 % w OD. W związku z tym, uwzględniając nawet niską cenę rynkową penta w OD, równoczesne zmiany cen metanolu, głównego surowca do produkcji penta, nie wyjaśniają, dlaczego przemysł wspólnotowy poniósł tak znaczne straty w OD.

4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(135) Dostępne dane sugerują, że nawet niski udział w rynku przywozu dumpingowego z ChRL, Rosji i Ukrainy wywiera presję cenową na ceny przemysłu wspólnotowego. Jednak głębsza analiza nie pozwala na ustalenie związku przyczynowego pomiędzy pogorszeniem sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego a przywozem dumpingowym.

(136) Znaczący spadek rentowności przemysłu wspólnotowego i jego pogorszenie jego ogólnej sytuacji finansowej miały miejsce pomiędzy rokiem 2004 a OD, gdy wielkość przywozu dumpingowego wzrosła tylko o 8 % w porównaniu ze wzrostem o 285 % w ciągu poprzednich trzech lat, przemysł wspólnotowy nadal przynosił zyski. Co więcej spadek popytu na penta na rynku wspólnotowym zbiegł się z pogorszeniem się sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego. Wydaje się również, że wzrost cen podstawowego surowca metanolu był mniej widoczny w OD w porównaniu z rokiem poprzednim i w związku z tym nie wyjaśnia gwałtownego i dramatycznego spadku rentowności w OD.

(137) Fakt, że przemysł wspólnotowy wywozi połowę swojej produkcji poniżej kosztów produkcji należy postrzegać jako czynnik, który również przyczynił się do ogólnej niekorzystnej sytuacji rynku wspólnotowego, nawet jeśli nie wpływa bezpośrednio na rentowność rynku wspólnotowego.

(138) Zatem nie można uznać, że sam przywóz dumpingowy spowodował szkodę materialną. W rzeczywistości badanie innych czynników zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego ujawniło, że szkoda mogła być spowodowana spadkiem konsumpcji, wielkością wywozu dokonywanego przez przemysł wspólnotowy oraz wielkością przywozu dokonywanego przez pozostałe kraje trzecie.

5. Przywóz z USA

(139) Wielkość przywozu z USA wzrosła ze 169 ton w roku 2002 do 1 355 ton w OD. Doprowadziło to do wzrostu udziału w rynku z 0,2 % do 1,9 % w tym samym okresie.

(140) Średnie ceny przywozu z USA zmniejszyły się w badanym okresie, jednak były wyższe niż ceny producentów z ChRL, Rosji i Ukrainy.

(141) Podcięcie cenowe określono w motywie 93 powyżej. W przypadku USA średni ważony margines podcięcia cenowego wynosił - 19,5 % w OD, tj. średnia cena przywozu była znacząco wyższa niż cena stosowana przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym. Jak wyjaśniono poniżej, przywóz z USA nie powodował obniżenia ceny.

(142) Równocześnie przemysł wspólnotowy postrzegał wzrost przywozu z USA, m.in. wielkość sprzedaży, udział w rynku, obniżenie cen w badanym okresie i doszedł do wniosku przedstawionego w motywie 117 powyżej, tj. przemysł wspólnotowy poniósł szkodę materialną. Jednak należy zauważyć, że ceny przywozu z USA nie podcinały cen przemysłu wspólnotowego, były w zasadzie dużo wyższe niż ceny stosowane przez przemysł wspólnotowy. Ponadto dokonano dodatkowego porównania cen przywozu z USA z cenami niepowodującymi szkody dla podobnego produktu sprzedawanego przez producenta wspólnotowego na rynku wspólnotowym. Niepowodującą szkody cenę otrzymano poprzez dostosowanie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, tak aby odzwierciedlała marżę zysku, którą mógłby uzyskać przemysł wspólnotowy, gdyby nie doszło do szkodliwego dumpingu. To porównanie ukazało, że poziom konkurowania przez zaniżanie ceny był równy de minimis. Na tej podstawie stwierdzono, że taki przywóz nie przyczyniał się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

F. ZAKOŃCZENIE POSTĘPOWANIA

(143) Z powodu braku istotnego związku przyczynowego pomiędzy przywozem dumpingowym a szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy obecne postępowanie antydumpingowe powinno zostać zakończone zgodnie z art. 9 ust. 2 i art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(144) Skarżący oraz wszystkie pozostałe strony zainteresowane zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których Komisja zamierza zakończyć niniejsze postępowanie. Następnie skarżący wyrazili swoje uwagi, które jednak nie miały takiego charakteru, jaki pozwalałby na zmianę powyższych wniosków,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu pentaerytrytolu objętego kodem CN 2905 42 00, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, Rosji, Turcji, Ukrainy i Stanów Zjednoczonych, zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 kwietnia 2007 r.