KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 19 ust. 3 akapit drugi oraz art. 40 ust. 2 lit. d) ppkt v) i art. 42,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przewiduje, że można wycofać z rynku część cukru i izoglukozy, określoną przy użyciu współczynnika procentowego, jednakowego dla wszystkich państw członkowskich, w celu utrzymania równowagi strukturalnej rynku na poziomie cenowym bliskim cenie referencyjnej.

(2) Przewidywany bilans roku gospodarczego 2007/2008 wykazuje niższą od prognozowanej nadwyżkę na rynku wspólnotowym spowodowaną w szczególności zrzeczeniem się kwot zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającym tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (²). Nadwyżka ta, która może wynieść prawie cztery miliony ton cukru i izoglukozy, mogłaby spowodować znaczną obniżkę cen na rynku wspólnotowym w roku gospodarczym 2007/2008.

(3) W związku z tym należy ustalić współczynnik procentowy zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 w celu utrzymania równowagi strukturalnej rynku.

(4) Jednakże zastosowanie wycofania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, nie zachęca producentów do zmniejszenia produkcji, zważywszy że współczynnik procentowy stosowany jest w sposób liniowy do wszystkich ilości produkowanych w ramach kwot, bez uwzględnienia ewentualnych wysiłków dostosowania produkcji ze strony przedsiębiorstw. Mechanizm wycofania może zatem zostać uznany za niewystarczający, ponieważ nie pozwala zapobiec utworzeniu się nadwyżki na rynku. Artykuł 19 nie uniemożliwia nadprodukcji, lecz pozwala po prostu wycofać już wyprodukowany cukier. To powoduje koszty, których można by uniknąć, jeżeli na wcześniejszym etapie uniemożliwiono by nadprodukcję.

(5) W celu ulepszenia mechanizmu wycofania poprzez stworzenie zachęty dla producentów do zmniejszenia produkcji Komisja zamierza zwrócić się do Rady z wnioskiem w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 318/2006, mającej na celu wprowadzenie progu, powyżej którego ilości wyprodukowane w ramach kwot przez każde przedsiębiorstwo zostaną wycofane. Inaczej mówiąc, przedsiębiorstwa produkujące ilości poniżej progu będą zwolnione z obowiązku wycofania, co odzwierciedlałby fakt, że przyczyniają się w mniejszym stopniu do powstania nadwyżki. Przedsiębiorstwa będą zatem mogły dostosować produkcję i, w szczególności, decydować o tym, czy produkować powyżej progu czy nie.

(6) Aby próg zastosowania współczynnika procentowego mógł mieć rzeczywisty wpływ na produkcję, konieczne jest ograniczenie zakresu zobowiązania określonego w art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, tak aby przedsiębiorstwa cukrownicze nie były zobowiązane do zapłacenia ceny minimalnej za ilości buraków odpowiadające całej ich kwocie, w tym ilości, na które nie podpisały umów dostawy.

(7) Jednak mechanizm wycofania nie będzie mógł zostać dostosowany na czas, aby mieć działanie zapobiegawcze w odniesieniu do produkcji w roku gospodarczym 2007/2008. Z uwagi na fakt, że prognozy wskazują szczególnie dużą nadwyżkę na ten rok gospodarczy z powodu złego funkcjonowania instrumentu restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego, uznaje się za konieczne zastosowanie art. 42 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 w celu wprowadzenia w trybie natychmiastowym środka zapobiegawczego, polegającego na ustanowieniu progu zastosowania współczynnika procentowego, w związku z czym obowiązek wycofania zostanie ograniczony w odniesieniu do przedsiębiorstw, które nie przyczyniają się do nadwyżki. Należy ustalić ten próg na poziomie uniemożliwiającym produkcję znaczącej ilości cukru, porównywalnej do ilości, która zostałaby w przeciwnym razie wycofana zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(8) W związku z tym należałoby uwzględnić fakt, iż ograniczenia związane ze środkiem zapobiegawczym mogą mieć poważne skutki gospodarcze dla tych przedsiębiorstw w państwach członkowskich, które poczyniły szczególne starania w ramach systemu restrukturyzacji ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 320/2006. Skutki takie byłyby w istocie sprzeczne z samym celem tego systemu oraz ze wspólną organizacją rynku w sektorze cukru, która ma na celu zapewnienie rentowności i konkurencyjności tego sektora. Należy zatem przewidzieć wyłączenie z zastosowania zapobiegawczego współczynnika procentowego w odniesieniu do państw członkowskich proporcjonalnie do procentu kwoty krajowej, która została uwolniona w ramach wspomnianego systemu restrukturyzacji.

(9) Aby środek był w pełni skuteczny, należy go przyjąć przed pełnią okresu wysiewu buraków, co pozwoli producentom i wytwórcom zaplanować i zarządzać produkcją roku gospodarczego 2007/2008 w jak najlepszych warunkach.

(10) Jednakże w celu uwzględnienia niepewności prognoz dotyczących w szczególności produkcji należy przewidzieć możliwość, o ile to konieczne, dostosowania współczynnika procentowego w momencie sprecyzowania danych odnoszących się do bilansu roku gospodarczego 2007/2008. Jeżeli dostosowany współczynnik procentowy jest wyższy od współczynnika pierwotnie ustalonego niniejszym rozporządzeniem, różnicę należy stosować w odniesieniu do całej produkcji w ramach kwot, zważywszy że celem środka na tym etapie nie jest osiągnięcie skutku zapobiegawczego, lecz zarządzanie rynkiem w stosunku do rzeczywiście stwierdzonej nadwyżki.

(11) W celu ułatwienia zaopatrywania się w cukier i/lub izoglukozę do wytwarzania produktów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, należy uznać, że wycofana ilość to nadwyżka cukru lub izoglukozy dla roku gospodarczego 2007/2008, która może stać się cukrem przemysłowym lub izoglukozą przemysłową.

(12) Zgodnie z art. 19 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 318/2006, tradycyjne zapotrzebowanie sektora rafinacji na cukier biały należy zmniejszyć o ten sam współczynnik procentowy co współczynnik ustalony dla wycofania. W przypadku ustalenia odrębnego współ-czynnika procentowego należy również skorygować zmniejszenie tradycyjnego zapotrzebowania.

(13) Komitet Zarządzający ds. Cukru nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 współ-czynnik procentowy określony w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 ustala się na 13,5 %.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1:

a) współczynnik procentowy przewidziany w wymienionym ustępie nie ma zastosowania w odniesieniu do przedsiębiorstw, których produkcja jest niższa od 86,5 % ich kwoty dla roku gospodarczego 2007/2008;

b) w odniesieniu do przedsiębiorstw, których produkcja jest równa lub wyższa od 86,5 % ich kwoty dla roku gospodarczego 2007/2008, ilości wyprodukowane powyżej 86,5 % zostają wycofane;

c) współczynnik procentowy przewidziany w wymienionym ustępie nie ma zastosowania w odniesieniu do ilości wyprodukowanych w państwach członkowskich, w których co najmniej 50 % kwoty krajowej cukru zostało uwolnione od dnia 1 lipca 2006 r. w wyniku zrzeczenia się kwot zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 320/2006.

W odniesieniu do państw członkowskich, w których co najmniej 50 % kwoty krajowej zostało uwolnione od dnia 1 lipca 2006 r. w wyniku zrzeczenia się kwot zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 320/2006, współczynnik procentowy przewidziany w ust. 1 zostaje zmniejszony proporcjonalnie do uwolnionych kwot.

Współczynnik procentowy mający zastosowanie na mocy tej litery ustalony jest w załączniku.

3. Najpóźniej dnia 31 października 2007 r. współczynnik procentowy określony w ust. 1 może zostać dostosowany. Jeżeli drugi współczynnik procentowy jest wyższy od pierwszego, różnicę stosuje się w odniesieniu do całej produkcji w ramach kwot.

4. Ilości wycofane zgodnie z ust. 2 lit. b) i ust. 3 zostają uznane za nadwyżki cukru lub izoglukozy za rok gospodarczy 2007/2008, które mogą stać się cukrem przemysłowym lub izoglukozą przemysłową.

5. Określone w art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 zobowiązanie do zapłacenia co najmniej ceny minimalnej ma zastosowanie jedynie do ilości buraków wyprodukowanych w ramach kwot po zastosowaniu ust. 1 i 2.

Artykuł 2

[1] (skreślony).

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2007 r.