KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (¹), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni (²), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach oraz na ich powierzchni (³), w szczególności jej art. 7,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (⁴), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywą Komisji 2005/54/WE istniejąca substancja czynna tribenuron została włączona do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG (⁵).

(2) Następujące nowe substancje czynne zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG: acetamiprid i tiacloprid - dyrektywą Komisji 2004/9 9/WE (⁶); imazo-sulfuron, metoksyfenozyd i S-metolachlor - dyrektywą Komisji 2005/3/WE (⁷); oraz milbemektyna - dyrektywą Komisji 2005/58/WE (⁸).

(3) Włączenie rozpatrywanych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG opierało się na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania. Informacje dotyczące tego zastosowania zostały przedłożone przez niektóre państwa członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) tej dyrektywy. Dostępne informacje zostały poddane analizie i są wystarczające, aby ustalić niektóre najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP).

(4) W przypadku braku wspólnotowego lub tymczasowego NDP państwa członkowskie mają ustanowić krajowy tymczasowy NDP, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG, przed wydaniem zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające wspomniane substancje czynne.

(5) W sprawozdaniach Komisji z przeglądu, które zostały przygotowane w związku z włączeniem rozpatrywanych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/ EWG, ustalono akceptowalne dzienne pobranie oraz, w przypadkach, w których było to konieczne, ostrą dawkę referencyjną dla wspomnianych substancji. Narażenie konsumentów produktów spożywczych zawierających rozpatrywane substancje czynne zostało ocenione zgodnie z procedurami wspólnotowymi. Uwzględniono również wytyczne opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia (⁹) oraz opinię Komitetu Naukowego ds. Roślin (¹⁰) w sprawie przyjętej metodologii. Wyciagnieto wniosek, że zaproponowane NDP nie doprowadzą do przekroczenia akceptowalnego dziennego pobrania ani ostrej dawki referencyjnej.

(6) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumenta przed wpływem pozostałości wynikających z niedozwolonych zastosowań środków ochrony roślin należy określić tymczasowe NDP dla odpowiednich kombinacji produktów i pestycydów na poziomie dolnej granicy oznaczenia analitycznego.

(7) Ustalenie na poziomie Wspólnoty tymczasowych NDP nie wyklucza ustanowienia przez państwa członkowskie tymczasowych NDP dla rozpatrywanych substancji, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z jej załącznikiem VI. Uważa się, że okres czterech lat jest wystarczający, aby umożliwić rozwój dalszych zastosowań omawianej substancji czynnej. Po upływie tego okresu tymczasowy NDP powinien się stać ostateczny.

(8) Konieczne jest zatem wprowadzenie zmian odnośnie do NDP określonych w załącznikach do dyrektyw 86/362/ EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG, aby zapewnić właściwy nadzór i kontrolę zakazu ich stosowania oraz w celu ochrony konsumenta. Jeżeli w załącznikach do powyższych dyrektyw NDP zostały już uprzednio określone, należy je odpowiednio zmienić. Jeżeli NDP nie zostały określone do tej pory, należy je ustalić po raz pierwszy.

(9) W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywy 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/WE.

(10) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 86/362/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W dyrektywie 86/363/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

W dyrektywie 90/642/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 1 września 2007 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie zaczną stosować te przepisy od dnia 2 września 2007 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst głównych przyjętych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 lutego 2007 r.

ZAŁĄCZNIK I

W części A załącznika II do dyrektywy 86/362/EWG dodaje się następujące wiersze w odniesieniu do acetamipridu, tiaclopridu, imazosulfuronu, metoksyfenozydu, S-metolachloru, milbemektyny i tribenuronu:

ZAŁĄCZNIK II

W części A załącznika II do dyrektywy 86/363/EWG dodaje się następujące wiersze w odniesieniu do acetamipridu, metoksyfenozydu i tiaclopridu:

ZAŁĄCZNIK III