KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat o przystąpieniu Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 4 ust. 3,

uwzględniając Akt Przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 41 i 21 w powiązaniu z jego załącznikiem V sekcja 3 a, pkt 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zasady dotyczące ustaleń w zakresie produkcji i handlu na rynku cukru, wprowadzone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), na mocy Aktu Przystąpienia Bułgarii i Rumunii powinny mieć zastosowanie, począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r., z zastrzeżeniem wejścia w życie Aktu Przystąpienia w tym dniu. Jednakże w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 ogół cukru buraczanego w Bułgarii i Rumunii będzie musiał zostać wyprodukowany zgodnie z ustaleniami krajowymi. Dlatego wymagane są środki przejściowe w celu zmiany ustaleń w zakresie produkcji i handlu, obowiązujących w Bułgarii i Rumunii, na ustalenia przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 318/2006. W związku z tym przepisy dotyczące minimalnych cen buraków, porozumień międzybranżowych i przydziału kwot przewidziane w art. 5, 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 nie powinny mieć zastosowania do Bułgarii i Rumunii w roku gospodarczym 2006/2007.

(2) Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (²) ustala ostateczny termin składania wniosków o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej na dzień 31 lipca 2006 r. w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007. Przedsiębiorstwa z siedzibą w Bułgarii i Rumunii nie miały zatem możliwości złożenia wniosków o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej w odniesieniu do tego roku gospodarczego. Dlatego przedsiębiorstwa te nie powinny płacić składki restrukturyzacyjnej przewidzianej w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007.

(3) W przypadku izoglukozy produkcja jest ciągła i dostosowana do popytu. Konieczne jest określenie właściwych krajowych kwot izoglukozy dla Bułgarii i Rumunii na okres od dnia l stycznia do dnia 30 września 2007 r. w celu zapewnienia równowagi między produkcją i spożyciem we Wspólnocie w składzie na dzień 1 stycznia 2007 r. Te przejściowe kwoty izoglukozy powinny być obliczane na zasadzie pro rata temporis.

(4) W celu umożliwienia przedsiębiorstwom z siedzibą w Bułgarii i Rumunii udziału w systemie restrukturyzacji, ustanowionym na mocy rozporządzenia (WE) nr 320/2006 na warunkach mających zastosowanie do przedsiębiorstw z siedzibą we Wspólnocie w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r., należy dokonać pewnych dostosowań dotyczących roku gospodarczego 2007/2008, w szczególności w odniesieniu do porządku chronologicznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 968/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie (³).

(5) Zgodnie z Aktem Przystąpienia zapotrzebowanie na surowy cukier do rafinacji wynosi 198 748 ton dla Bułgarii i 329 636 ton dla Rumunii na rok gospodarczy. Jednakże tradycyjne zapotrzebowanie na dostawy do Bułgarii i Rumunii należy obniżyć na zasadzie pro rata temporis, w celu uwzględnienia faktu, że Bułgaria i Rumunia uczestniczą w roku gospodarczym 2006/2007 jedynie w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 września 2007 r.

(6) Funkcjonowanie rafinerii przemysłowych w Bułgarii i Rumunii opiera się w znacznym stopniu na przywozach surowego cukru trzcinowego pochodzącego od tradycyjnych dostawców z niektórych krajów trzecich. Dlatego Komisja wystąpiła do Rady z wnioskiem o otwarcie kontyngentów taryfowych na przywóz takiego cukru z krajów trzecich w odniesieniu do lat gospodarczych 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009 (⁴). Jednakże w celu uniknięcia zakłóceń w dostawach surowego cukru trzcinowego do rafinerii w tych państwach członkowskich w chwili przystąpienia uznaje się za konieczne przyjęcie środków przejściowych do celów otwarcia takich kontyngentów taryfowych w dniu 1 stycznia 2007 r.

(7) Tymczasowe kontyngenty taryfowe otwarte dla Bułgarii i Rumunii na mocy tego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie tylko do czasu przyjęcia przez Radę środków stałych.

(8) Pozwolenia na przywóz wydane na mocy kontyngentów taryfowych otwartych niniejszym rozporządzeniem powinny być zastrzeżone dla zatwierdzonych rafinerii przemysłowych w Bułgarii i Rumunii.

(9) Kwotę należności przywozowych mającą zastosowanie do przywozów w ramach kontyngentów taryfowych otwartych niniejszym rozporządzeniem należy ustalić na poziomie zapewniającym uczciwą konkurencje na rynku cukrowniczym Wspólnoty, ale niestwarzającym przeszkód dla przywozów do Bułgarii i Rumunii. Biorąc pod uwagę możliwość przywozów z każdego kraju trzeciego w ramach tych kontyngentów taryfowych, należy ustalić poziom opłat przywozowych w wysokości 98 EUR za tonę, co odpowiada poziomowi ustalonemu dla cukru wymienionego na liście koncesyjnej CXL na mocy art. 24 rozporządzenia Komisji (WE) nr 950/2006 z dnia 28 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych w latach gospodarczych 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009 zgodnie z niektórymi kontyngentami taryfowymi i umowami preferencyjnymi (⁵).

(10) Istnieje poważne ryzyko zakłóceń na rynkach w sektorze cukru w konsekwencji wprowadzenia do Bułgarii i Rumunii produktów w celach spekulacyjnych przed przystąpieniem tych państw do Unii Europejskiej. W celu uniknięcia takich działań spekulacyjnych lub innych zakłóceń na rynku należy zatem przyjąć odpowiednie przepisy ułatwiające zmianę. Podobne przepisy zostały już przyjęte rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1683/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. w sprawie środków przejściowych przyjętych w odniesieniu do handlu produktami rolnymi ze względu na przystąpienie Bułgarii i Rumunii do UE (⁶). W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru konieczne jest przyjęcie szczególnych zasad.

(11) Należy wprowadzić przepisy mające na celu zapobieganie przypadkom uchylania się podmiotów gospodarczych od stosowania opłat w odniesieniu do niektórych produktów cukrowniczych w swobodnym obrocie poprzez objęcie towarów już dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r. lub w Bułgarii i Rumunii przed przystąpieniem procedurą zawieszającą w formie czasowego składowania lub procedurami, o których mowa w art. 4 ust. 15 lit. b) i art. 16 lit. b)-g) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁷).

(12) Co więcej, i zgodnie z Aktem Przystąpienia Bułgarii i Rumunii, ilości zapasów cukru i izoglukozy przekraczające normalnie utrzymywane zapasy należy wyeliminować z rynku na koszt Bułgarii i Rumunii. Nadwyżki zapasów określi Komisja na podstawie rozwoju wymiany handlowej, tendencji w produkcji i konsumpcji w Bułgarii i Rumunii w okresie od dnia l stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. W przypadku tej procedury oprócz cukru i izoglukozy należy również wziąć pod uwagę inne produkty o równoważnej zawartości dodanego cukru, które mogą być ewentualnym celem spekulacji. W przypadku gdy określone ilości nadwyżki cukru i izoglukozy nie zostaną wyeliminowane z rynku Wspólnoty najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2008 r., Bułgaria i Rumunia będą odpowiedzialne finansowo za odpowiednią ilość.

(13) Suma, którą należy obciążyć Bułgarię lub Rumunię, płatna do budżetu Wspólnoty w przypadku niewyeliminowania nadwyżkowych zapasów, powinna być obliczana na podstawie najwyższej dodatniej różnicy między ceną referencyjną cukru białego ustaloną na 631,9 EUR za tonę na mocy art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 a ceną cukru białego na rynku światowym w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 kwietnia 2008 r. Do celów tego obliczenia jako cenę na rynku światowym należy przyjąć średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie tzn. w następnym miesiącu dostawy, w którym możliwy jest handel cukrem białym.

(14) W interesie zarówno Wspólnoty, jak i Bułgarii i Rumunii leży zapobieżenie nagromadzeniu nadwyżkowych zapasów, a w każdym razie umożliwienie zidentyfikowania podmiotów gospodarczych lub osób zaangażowanych w duże handlowe przedsięwzięcia spekulacyjne. W tym celu Bułgaria i Rumunia powinny dysponować w dniu 1 stycznia 2007 r. systemem, który pozwalałby na zidentyfikowanie podmiotów odpowiedzialnych za taki rozwój wypadków. System ten powinien umożliwić Bułgarii i Rumunii identyfikację podmiotów gospodarczych przyczyniających się do powstania nadwyżkowej ilości, o której mowa w motywie 12, w celu odzyskania tak szybko, jak to możliwe, kwot wpłaconych do budżetu Wspólnoty. Bułgaria i Rumunia powinny zastosować ten system w celu zmuszenia podmiotów, których to dotyczy, do wyeliminowania z rynku Wspólnoty indywidualnej ilości nadwyżki. W przypadku gdy przedmiotowe podmioty nie mogą zapewnić właściwego dowodu wyeliminowania, powinny one zostać obciążone kwotą 500 EUR za tonę (równoważnik cukru białego) niewyeliminowanej nadwyżki cukru. Kwota ta odpowiada kwocie opłaty wyrównawczej przewidzianej w art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do pozakwotowej produkcji cukru (⁸). Chociaż nadwyżka, o której mowa w motywie 12, może zostać spowodowana zarówno przez podmioty gospodarcze, jak i gospodarstwa domowe, należy uznać, że w większym stopniu przyczyniają się do niej podmioty gospodarcze. Ponadto nie można wymagać, by gospodarstwa domowe przyczyniały się do płacenia tej kwoty.

(15) W celu określenia nadwyżkowych zapasów oraz wyeliminowania zidentyfikowanych nadwyżkowych zapasów Bułgaria i Rumunia powinny dostarczyć Komisji najnowsze statystyki dotyczące handlu, produkcji i konsumpcji rozważanych produktów, jak również dowód wyeliminowania z rynku stwierdzonych nadwyżkowych zapasów do określonego terminu.

(16) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE ZWIĄZANE Z PRZYSTĄPIENIEM BUŁGARII I RUMUNII

SEKCJA 1

Stosowanie WOR w sektorze cukru i tymczasowy system restrukturyzacji

Artykuł 1

Stosowanie niektórych przepisów rozporządzeń (WE) nr 318/2006 i (WE) nr 320/2006

1. Artykuły 5, 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i art. 11 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 nie mają zastosowania do Bułgarii i Rumunii w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007.

Jednakże art. 7 stosuje się do przydziału krajowych kwot w 2007 r., które będą mieć zastosowanie, począwszy od roku gospodarczego 2007/2008, oraz do kwot izoglukozy wskazanych w ust. 2.

2. W okresie od dnia l stycznia 2007 r. do dnia 30 września 2007 r. krajowe kwoty izoglukozy dla Bułgarii i Rumunii do celów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 są następujące:

3. W okresie od dnia l stycznia 2007 r. do dnia 30 września 2007 r. tradycyjne zapotrzebowanie na dostawy dla Bułgarii i Rumunii do celów art. 29 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 jest następujące:

Artykuł 2

Tymczasowy system restrukturyzacji

1. Niniejszy ustęp stosuje się wyłącznie, jeżeli wnioski o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej na mocy art. 7 rozporządzenia (WE) nr 968/2006 w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 złożono przed dniem 1 stycznia 2007 r. we Wspólnocie w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r. Datę złożenia pierwszego takiego wniosku określa się jako „datę referencyjną”.

Jeżeli wnioski o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej na mocy art. 7 rozporządzenia (WE) nr 968/2006 w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 złożono w Bułgarii lub Rumunii w dniu 1 stycznia 2007 r. lub później, okres pomiędzy datą referencyjną a dniem 1 stycznia 2007 r. nie będzie brany pod uwagę dla tych wniosków podczas określania porządku chronologicznego, o którym mowa w art. 8 ust. l rozporządzenia (WE) nr 968/2006.

2. W odniesieniu do konsultacji przeprowadzonych w ramach odpowiednich porozumień branżowych, o których mowa w art. 3 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 320/2006, Bułgaria i Rumunia mogą dla roku gospodarczego 2007/2008 uwzględnić konsultacje przeprowadzone w ramach odpowiednich porozumień branżowych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, nawet jeżeli nie spełniają one wymogów rozporządzenia (WE) nr 968/2006.

SEKCJA 2

Otwarcie kontyngentów taryfowych dla rafinacji

Artykuł 3

Otwarcie kontyngentów taryfowych na przywóz surowego cukru trzcinowego do rafinacji

1. Dla roku gospodarczego 2006/2007 otwiera się kontyngent taryfowy w łącznej wysokości 396 288 ton wyrażonych w równoważniku cukru białego na przywóz z dowolnego kraju trzeciego surowego cukru trzcinowego do rafinacji objętego kodem CN 1701 11 10, z zastosowaniem stawki celnej 98 EUR za tonę.

Przywożona ilość jest rozdzielona w sposób następujący:

- Bułgaria: 149 061 ton,

- Rumunia: 247 227 ton.

2. Ilości przywiezione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są oznaczone numerem porządkowym wymienionym w załączniku L

Artykuł 4

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 950/2006

O ile art. 5 nie stanowi inaczej, dla przywozów cukru w ramach kontyngentu taryfowego otwartego niniejszym rozporządzeniem obowiązują zasady dotyczące pozwoleń na przywóz oraz tradycyjnego zapotrzebowania określone w rozporządzeniu (WE) nr 950/2006.

Artykuł 5

Pozwolenia na przywóz

1. Wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz ilości określonych w art. 3 ust. l składa się właściwym organom Bułgarii I Rumunii.

2. Wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz mogą składać wyłącznie rafinerie przemysłowe z siedzibą na terytorium Bułgarii i Rumunii, zatwierdzone zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

3. Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz oraz same pozwolenia zawierają następujące wpisy:

a) w polach 17 i 18: ilości cukru surowego w równoważniku cukru białego, nieprzekraczające ilości dla Bułgarii i Rumunii określonych w art. 3 ust. 1;

b) w polu 20: co najmniej jeden z wpisów wymienionych w części A załącznika II;

c) w polu 24 (w przypadku pozwoleń): co najmniej jeden z wpisów wymienionych w części B załącznika II.

4. Pozwolenia na przywóz wydane na mocy niniejszego rozporządzenia są ważne wyłącznie dla przywozów do państw członkowskich, w których zostały wydane. Są one ważne do końca roku gospodarczego 2006/2007.

Artykuł 6

Koniec stosowania

Kontyngent taryfowy otwarty na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się do czasu wejścia w życie rozporządzenia Rady otwierającego kontyngent taryfowy na przywóz do Bułgarii i Rumunii surowego cukru trzcinowego do rafinacji na okres następujący po dniu 1 stycznia 2007 r.

ROZDZIAŁ II

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE DLA ZAPOBIEŻENIA SPEKULACJOM I ZAKŁÓCENIOM NA RYNKU

Artykuł 7

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

a) „cukier” oznacza:

i) cukier buraczany i trzcinowy w postaci stałej objęty kodem CN 1701;

ii) syrop cukrowy objęty kodami CN 17026095 i 17029099;

iii) syrop inulinowy objęty kodami CN 17026080 i 17029080;

b) „izoglukoza” oznacza produkt objęty kodami CN 17023010, 17024010, 17026010, 17029030 i 21069030;

c) „produkty przetworzone” oznaczają produkty zawierające dodatek cukru/równoważnika cukru w ilości przekraczającej 10%, otrzymane w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

d) „fruktoza” oznacza chemicznie czystą fruktozę objętą kodem CN 17025000.

SEKCJA l

Produkty objęte szczególnymi regulacjami i procedurami celnymi w momencie przystąpienia.

Artykuł 8

System zawieszający

1. W drodze odstępstwa od sekcji 4 załącznika V do Aktu Przystąpienia oraz od art. 20 i 214 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, produkty objęte kodami CN 1701, 1702, 1704, 1904, 1905, 2006, 2007, 2009 2101 12 92, 2101 20 92, 2105 i 2202 z wyjątkiem wymienionych w art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1683/2006, które przed dniem 1 stycznia 2007 r. znajdowały się w swobodnym obrocie we Wspólnocie w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r. lub w Bułgarii lub Rumunii, a w dniu 1 stycznia 2007 r. są tymczasowo składowane lub podlegają jednej z czynności lub procedur celnych, o których mowa w art. 4 ust. 15 lit. b) oraz ust. 16) lit. b)-g) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 w rozszerzonej Wspólnocie lub które są transportowane po poddaniu formalnościom wywozowym wewnątrz rozszerzonej Wspólnoty, obciąża się należnością przywozową, w przypadku zaciągania długu celnego w związku z przywozem, zgodnie z częścią drugą załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (⁹), według stawki obowiązującej w dniu zaciągnięcia długu celnego oraz, w odpowiednich przypadkach, dodatkowymi należnościami.

Przepisów akapitu pierwszego nie stosuje się do produktów wywożonych ze Wspólnoty w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r., jeśli importer przedstawi dowody, że nie ubiegano się o żadną refundację wywozową dla tych produktów w państwie członkowskim wywozu. Na wniosek importera eksporter zapewnia otrzymanie potwierdzenia przez właściwy organ na zgłoszeniu wywozowym, że nie ubiegano się o refundację wywozową dla tych produktów w państwie członkowskim wywozu.

2. W drodze odstępstwa od sekcji 4 załącznika V do Aktu Przystąpienia oraz od art. 20 i 214 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, produkty objęte kodami CN 1701, 1702, 1704, 1904, 1905, 2006, 2007, 2009, 2101 12 92, 2101 20 92, 2105 i 2202 z wyjątkiem wymienionych w art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1683/2006, pochodzące z krajów trzecich, które podlegają czynnemu uszlachetnianiu, o którym mowa w art. 4 ust. 16 lit. d) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, lub odprawie czasowej, o której mowa w art. 4 ust. 16 lit. f) tego rozporządzenia w Bułgarii lub Rumunii w dniu 1 stycznia 2007 r., obciąża się należnością przywozową, w przypadku zaciągania długu celnego w związku z przywozem, zgodnie z częścią drugą załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87, według stawki obowiązującej w dniu zaciągnięcia długu celnego oraz, w odpowiednich przypadkach, dodatkowymi należnościami.

SEKCJA 2

Ilości nadwyżkowe

Artykuł 9

Określanie ilości nadwyżkowych

1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2008 r. [1] Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, określa odpowiednio dla Bułgarii i Rumunii:

a) ilość samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych (w równoważniku cukru białego);

b) ilość izoglukozy (sucha masa);

c) ilość fruktozy,

przekraczające ilości traktowane jako normalnie utrzymywane zapasy w dniu 1 stycznia 2007 r., które należy wyeliminować z rynku na koszt Bułgarii i Rumunii.

2. W celu określenia ilości nadwyżkowych, o których mowa w ust. 1, należy uwzględnić szczególnie rozwój sytuacji między dniem 1 stycznia a dniem 31 grudnia 2006 r. w stosunku do trzech poprzednich lat liczonych od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2005 r., w odniesieniu do:

a) przywożonych i wywożonych ilości samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych, izoglukozy i fruktozy;

b) produkcji, spożycia i zapasów cukru i izoglukozy;

c) okoliczności, w których zgromadzono zapasy.

Artykuł 10

Identyfikacja ilości nadwyżkowych na poziomie podmiotów gospodarczych

1. W dniu 1 stycznia 2007 r. Bułgaria i Rumunia dysponują systemem identyfikacji sprzedawanych lub wyprodukowanych nadwyżkowych ilości samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych, izoglukozy i fruktozy na poziomie podmiotów gospodarczych. System ten może w szczególności opierać się na śledzeniu przywozu, monitorowaniu fiskalnym, badaniach w oparciu o księgowość prowadzoną przez podmioty gospodarcze i stan zapasów fizycznych oraz korzystać ze środków takich jak zabezpieczenia ryzyka i pozwolenia na przywóz.

System identyfikacji działa w oparciu o ocenę ryzyka, uwzględniającą w szczególności następujące kryteria:

a) rodzaj działalności zainteresowanych podmiotów;

b) pojemności magazynów;

c) poziom działalności.

2. Bułgaria i Rumunia wykorzystują system identyfikacji, o którym mowa w ust. 1, w celu zobowiązania przedmiotowych podmiotów do wyeliminowania z rynku na ich koszt ilości cukru lub izoglukozy równej indywidualnej ilości nadwyżkowej.

Artykuł 11

Eliminacja ilości nadwyżkowych

1. Bułgaria i Rumunia zapewniają wyeliminowanie z rynku bez interwencji Wspólnoty ilości cukru lub izoglukozy równej ilości nadwyżkowej określonej w art. 9 ust. 1 najpóźniej do dnia 30 września 2009 r. [2]

2. Wyeliminowania ilości nadwyżkowych określonych zgodnie z art. 9 dokonuje się bez wsparcia wspólnotowego, przy zastosowaniu następujących metod:

a) wywozy ze Wspólnoty dokonywane przez określone podmioty gospodarcze bez wsparcia krajowego;

b) zużycie w sektorze materiałów palnych;

c) denaturowanie, bez wsparcia, na paszę dla zwierząt, zgodnie z tytułami III i IV rozporządzenia Komisji (EWG) nr 100/72 (¹⁰).

3. [3] Jeżeli w przypadku Bułgarii lub Rumunii całkowite ilości określone przez Komisję zgodnie z art. 9 ust. 1 przekraczają całkowite ilości zidentyfikowane zgodnie z art. 10, Bułgaria lub Rumunia zostają obciążone kwotą równą różnicy między tymi ilościami (w równoważniku cukru białego lub suchej masy) pomnożoną przez najwyższą dodatnią różnicę miedzy 631,9 EUR za tonę a średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 września 2009 r. Kwota ta zasili budżet Wspólnoty najpóźniej do dnia 31 maja 2010 r.

Artykuł 12

Dowody dokonania przez podmioty gospodarcze eliminacji

1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r. [4] zainteresowane podmioty gospodarcze przedstawiają, w sposób wymagany odpowiednio przez Bułgarię lub Rumunię, dowody wyeliminowania, zgodnie z art. 11 ust. 2 i na ich koszt, indywidualnych ilości nadwyżkowych cukru i izoglukozy zidentyfikowanych w drodze zastosowania art. 10.

2. Jeżeli wyeliminowania cukru lub izoglukozy dokonuje się zgodnie z art. 11 ust. 2 lit. a), dowód wyeliminowania stanowią:

a) pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1291/2000 (¹¹) i (WE) nr 951/2006 (¹²);

b) odpowiednie dokumenty, o których mowa w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, konieczne do zwolnienia zabezpieczenia.

3. Wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz, o którym mowa w poprzednim akapicie, zawiera w polu 20 następujący wpis:

„przeznaczone do wywozu zgodnie z art. 11 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1832/2006.”.

Pozwolenie na wywóz zawiera w polu 22 następujący wpis:

„wywóz bez refundacji ... (ilość, dla której wydano pozwolenie) kg”.

Pozwolenie na wywóz jest ważne od dnia jego wydania do dnia 30 września 2009 r. [5]

4. Jeżeli dowód wyeliminowania nie zostanie przedstawiony zgodnie z ust. 1 i 2, Bułgaria lub Rumunia odpowiednio obciążają przedmiotowy podmiot gospodarczy kwotą równą jego indywidualnej ilości nadwyżkowej zidentyfikowanej za pomocą zastosowania art. 10, pomnożonej przez 500 EUR za tonę (w równoważniku białego cukru lub suchej masy). Kwota zasila odpowiednio krajowy budżet Bułgarii lub Rumunii.

Artykuł 13

Dowód dokonania eliminacji przez nowe państwa członkowskie

1. Najpóźniej do dnia 31 stycznia 2010 r. [6] Bułgaria i Rumunia przedstawiają Komisji dowód, że nadwyżkowa ilość, o której mowa w art. 9 ust. 1, została wyeliminowana z rynku wspólnotowego zgodnie z art. 11 ust. 2 i wyszczególniają wyeliminowaną ilość dla każdej z metod.

2. [7] Jeżeli dowód wyeliminowania z rynku wspólnotowego nie zostanie przedstawiony zgodnie z ust. 1 dla całości lub części ilości nadwyżkowej, Bułgaria i/lub Rumunia odpowiednio zostają obciążone kwotą równą ilości niewyeliminowanej pomnożonej przez najwyższą dodatnią różnicę midzy 631,9 EUR za tonę a średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 września 2009 r. w równoważniku białego cukru lub suchej masy, od której odejmuje się kwotę obciążenia na mocy art. 11 ust. 3.

Kwota ta zasili budżet Wspólnoty najpóźniej do dnia 31 maja 2010 r.

Kwoty, o których mowa w poprzednim akapicie i art. 11 ust. 3, są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, najpóźniej do dnia 31 marca 2010 r. na podstawie powiadomień złożonych przez Bułgarię i Rumunię zgodnie z ust. 1.

Artykuł 14

Kontrola

1. Bułgaria i Rumunia podejmują wszelkie niezbędne środki w celu wdrożenia niniejszego rozdziału, a w szczególności ustanawiają procedury kontrolne konieczne do wyeliminowania nadwyżkowej ilości, o której mowa w art. 9 ust. 1.

2. Bułgaria i Rumunia informują Komisję najpóźniej do dnia 31 marca 2007 r. o:

a) ustanowieniu systemu identyfikacji ilości nadwyżkowych, o którym mowa w art. 10;

b) ilościach cukru, izoglukozy, fruktozy i produktów przetworzonych wywiezionych i przywiezionych miesięcznie w okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., przedstawionych oddzielnie dla wywozu i przywozu:

i) do Wspólnoty w składzie na dzień 31 grudnia 2006 r.;

ii) odpowiednio do Bułgarii lub Rumunii; oraz

iii) do krajów trzecich;

c) ilościach cukru i izoglukozy produkowanych rocznie, w rozbiciu na produkcję w ramach kontyngentu i poza kontyngentem, rafinowanych z przywiezionego cukru surowego i spożywanych rocznie, dla okresu od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.;

d) stanie zapasów cukru i izoglukozy na dzień 1 stycznia każdego roku dla okresu od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.

ROZDZIAŁ III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 15

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z zastrzeżeniem wejścia w życie Traktatu o Przystąpieniu Bułgarii i Rumunii i począwszy od dnia jego obowiązywania.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 grudnia 2006 r.