PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 149 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, zwany dalej „Traktatem”, ustanawia obywatelstwo Unii i stanowi, że działanie wspólnotowe w zakresie edukacji, kształcenia zawodowego oraz młodzieży ma mieć na celu, w szczególności, wspieranie rozwoju programów wymiany młodzieży i instruktorów społeczno-oświatowych, jak również oświaty dobrej jakości.

(2) Traktat o Unii Europejskiej opiera się na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, równości kobiet i mężczyzn oraz niedyskryminacji. Upowszechnianie aktywnej postawy obywatelskiej młodzieży powinno przyczynić się do rozwoju tych wartości.

(3) Decyzja nr 1031/2000/WE (⁴) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2000 r. stworzyła wspólnotowy program działań „Młodzież”. Właściwe jest kontynuowanie i wzmocnienie współpracy oraz działania Wspólnoty w tej dziedzinie w oparciu o doświadczenie nabyte w ramach tego programu.

(4) Decyzja nr 790/2004/WE (⁵) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. stworzyła wspólnotowy program działań wspierających podmioty działające na poziomie europejskim na rzecz młodzieży.

(5) Nadzwyczajna Rada Europejska, która zebrała się w Lizbonie w dniach 23. i 24. marca 2000 r., wyznaczyła dla UE cel strategiczny obejmujący aktywną politykę zatrudnienia, nadającą większe znaczenie uczeniu się przez całe życie, uzupełnioną o strategię zrównoważonego rozwoju przyjętą przez Radę Europejską w dniach 15. i 16. czerwca 2001 r. w Göteborgu.

(6) Deklaracja z Laeken, załączona do konkluzji Prezydencji Rady Europejskiej z dnia 14. i 15. grudnia 2001 r., stwierdza, że jednym z podstawowych wyzwań, jakie musi podjąć UE, jest przybliżenie obywatelom, a przede wszystkim młodzieży, projektu europejskiego i instytucji europejskich.

(7) W dniu 21 listopada 2001 r. Komisja przyjęła białą księgę zatytułowaną „Nowe impulsy dla młodzieży europejskiej”, która proponuje ramy współpracy dotyczącej młodzieży, mając na celu przede wszystkim wzmocnienie uczestnictwa, informacji, działalności wolontariatu i lepsze poznanie problematyki młodzieży. Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 14 maja 2002 r. (⁶) przyjął te propozycje.

(8) Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich, którzy zebrali się w ramach Rady w dniu 27 czerwca 2002 r. (⁷), tworzy w szczególności otwartą metodę koordynacji obejmującą priorytety uczestnictwa, informacji, działalności wolontariatu młodzieżowego i lepszego poznania problematyki młodzieży. Prace te powinny zostać uwzględnione podczas realizacji programu „Młodzież w działaniu”, zwanego dalej „Programem”.

(9) W swoich konkluzjach z dnia 6 maja 2003 r. (⁸) Rada podkreśla konieczność utrzymania i rozwoju istniejących narzędzi wspólnotowych adresowanych specjalnie dla młodzieży, gdyż są one niezbędne dla wzmocnienia współpracy państw członkowskich w sprawach młodzieży, oraz fakt, że priorytety i cele tych narzędzi powinny być dopasowane do ram europejskiej współpracy w dziedzinie młodzieży.

(10) Na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 22 i 23 marca 2005 r. przyjęto Europejski Pakt na rzecz Młodzieży jako jeden z instrumentów służących realizacji celów lizbońskich w dziedzinie wzrostu i zatrudnienia. Pakt skupia się na trzech dziedzinach: zatrudnieniu, integracji i postępie społecznym; edukacji, kształceniu zawodowym i mobilności; godzeniu życia rodzinnego i zawodowego.

(11) Działanie wspólnotowe obejmuje przyczynianie się do wysokiej jakości edukacji i kształcenia zawodowego oraz musi mieć na celu zniesienie nierówności oraz wspieranie równości kobiet i mężczyzn zgodnie z art. 3 ust. 2 Traktatu.

(12) Powinno się odpowiedzieć na specyficzne potrzeby osób niepełnosprawnych.

(13) Istnieje potrzeba upowszechniania aktywnej postawy obywatelskiej oraz, podczas realizacji działań, nasilenia walki ze wszystkimi formami wykluczenia i dyskryminacji, w tym ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, zgodnie z art. 13 ust. 1 Traktatu.

(14) Kraje kandydujące oraz kraje EFTA będące stronami Porozumienia EOG uważa się za potencjalnych uczestników programów wspólnotowych, zgodnie z umowami zawartymi z tymi krajami.

(15) Rada Europejska obradująca w dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. w Salonikach przyjęła „Agendę z Salonik dla Zachodnich Bałkanów: postęp na drodze integracji europejskiej”, która przewiduje, że programy wspólnotowe powinny być otwarte dla krajów uczestniczących w procesie stabilizacji i stowarzyszenia, na podstawie umów ramowych, które mają być zawarte pomiędzy Wspólnotą a tymi krajami.

(16) Powinno się przedsięwziąć kroki w celu otwarcia Programu dla Szwajcarii.

(17) Deklaracja z Barcelony przyjęta na konferencji euro-śródziemnomorskiej w 1995 r. stanowi, że programy wymiany młodzieży powinny stanowić środek przygotowujący przyszłe pokolenia do bliższej współpracy pomiędzy partnerami euro-śródziemnomorskimi, przy poszanowaniu zasad praw człowieka i podstawowych wolności.

(18) W swoich konkluzjach z dnia 16 czerwca 2003 r. Rada, na podstawie komunikatu Komisji zatytułowanego „Rozszerzona Europa - sąsiedztwo: nowe ramy stosunków z naszymi sąsiadami ze Wschodu i Południa”, jako osie działania Wspólnoty wyznacza zwiększenie współpracy kulturalnej, wzajemnego zrozumienia oraz współpracy w dziedzinie edukacji i kształcenia zawodowego z krajami sąsiadującymi.

(19) Sprawozdania okresowe z oceny realizacji obowiązującego programu „Młodzież” oraz konsultacje społeczne na temat przyszłości działania wspólnotowego w zakresie edukacji, kształcenia zawodowego i młodzieży ujawniają dużą i pod pewnymi względami rosnącą potrzebę kontynuowania współpracy i mobilności w zakresie młodzieży na szczeblu europejskim i nawołują do prostszego, bardziej przyjaznego i elastycznego podejścia do wdrażania takiego działania.

(20) Zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami wdrożenie Programu może zostać uproszczone przez odwołanie się do finansowania przy pomocy kwot ryczałtowych, w odniesieniu do wsparcia przyznanego uczestnikom Programu albo wsparcia wspólnotowego dla struktur ustanowionych na szczeblu krajowym do zarządzania Programem.

(21) Program powinien być przedmiotem regularnego monitorowania i oceny we współpracy pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi, tak aby można było go ulepszać, szczególnie w zakresie priorytetów dotyczących realizacji działań. Monitorowanie i ocena powinny obejmować wymierne i odpowiednie cele i wskaźniki.

(22) Sformułowanie podstawy prawnej Programu musi być wystarczająco elastyczne, tak aby umożliwić odpowiednie dostosowania działań w odpowiedzi na ewolucję potrzeb w okresie 2007-2013 oraz aby uniknąć nadmiernie szczegółowych przepisów poprzednich programów; w związku z tym niniejsza decyzja celowo ogranicza się do ogólnych definicji działań i towarzyszących im najważniejszych przepisów administracyjnych i finansowych.

(23) Właściwe jest zapewnienie poprawnego zamknięcia Programu, w szczególności w odniesieniu do kontynuacji wieloletnich uzgodnień dotyczących zarządzania nim, takich jak finansowanie pomocy technicznej i administracyjnej. Od dnia 1 stycznia 2014 r. pomoc techniczna i administracyjna zapewni, w razie potrzeby, zarządzanie działaniami niesfinalizowanymi do końca 2013 r.

(24) Konieczne jest zapewnienie szczególnych warunków stosowania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/ 2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁹) oraz środków wykonawczych do niego, jak również odstępstw od tych aktów koniecznych z uwagi na beneficjentów i rodzaj działań.

(25) Powinno się zastosować odpowiednie środki, aby zapobiec nieprawidłowościom i oszustwom oraz odzyskać środki finansowe utracone, niewłaściwie wypłacone lub wykorzystane.

(26) Niniejsza decyzja ustala kopertę finansową na cały okres trwania Programu, która ma stanowić główne odniesienie dla władzy budżetowej w czasie corocznej procedury budżetowej, w rozumieniu pkt 37 porozumienia międzyin-stytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i właściwego zarządzania finansami (¹⁰).

(27) Ponieważ cele niniejszej decyzji nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, gdyż do ich realizacji wymagane jest wielostronne partnerstwo, ponadnarodowe środki mobilności, jak również wymiana informacji na szczeblu europejskim, a z uwagi na ponadnarodowy i wielostronny wymiar proponowanych działań i środków możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(28) Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹¹).

(29) Powinno się przyjąć tymczasowe środki monitorowania działań rozpoczętych przed dniem 31 grudnia 2006 r. zgodnie z decyzją nr 1031/2000/WE oraz decyzją nr 790/ 2004/WE,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie Programu

1. Niniejsza decyzja ustanawia program „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU” jako działanie Wspólnoty, zwany dalej „Programem”, którego celem jest rozwój współpracy w dziedzinie młodzieży w Unii Europejskiej.

2. Program rozpocznie się w dniu 1 stycznia 2007 r. i zakończy w dniu 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Ogólne cele Programu

1. Ogólne cele Programu są następujące:

a) promowanie aktywnych postaw obywatelskich młodzieży ogólnie, a jej europejskich postaw obywatelskich w szczególności;

b) rozwój solidarności i wspieranie tolerancji wśród młodzieży, w szczególności w celu wzmocnienia spójności społecznej w UE;

c) promowanie wzajemnego zrozumienia między młodymi ludźmi w różnych krajach;

d) przyczynianie się do podnoszenia jakości systemów wspierających działania młodzieży oraz do rozwijania przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego możliwości działania w dziedzinie młodzieży;

e) wspieranie współpracy europejskiej w dziedzinie młodzieży.

2. Ogólne cele Programu uzupełniają cele w innych dziedzinach działalności wspólnotowej, szczególnie w dziedzinie uczenia się przez całe życie, w tym szkolenia zawodowego oraz kształcenia formalnego i pozaformalnego, jak również w innych dziedzinach, takich jak kultura, sport i zatrudnienie.

3. Ogólne cele Programu przyczyniają się do rozwoju polityk Unii Europejskiej, w szczególności w zakresie uznania kulturowej, wielokulturowej i językowej różnorodności Europy, wspierania spójności społecznej i zwalczania wszelkich przejawów dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, oraz w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Artykuł 3

Szczególne cele Programu

Szczególne cele Programu są następujące:

1. W kontekście ogólnego celu dotyczącego promowania aktywnych postaw obywatelskich młodzieży ogólnie, a jej europejskich postaw obywatelskich w szczególności:

a) umożliwianie młodzieży i organizacjom młodzieżowym uczestnictwa w rozwoju społeczeństwa ogólnie, a UE w szczególności;

b) rozwijanie wśród młodzieży poczucia przynależności do UE;

c) wspieranie uczestnictwa młodzieży w życiu demokratycznym Europy;

d) promowanie mobilności młodzieży w Europie;

e) rozwijanie międzykulturowej edukacji w dziedzinie młodzieży;

f) promowanie podstawowych wartości UE wśród młodzieży, w szczególności poszanowania godności człowieka, równości, poszanowania praw człowieka, tolerancji i niedyskryminacji;

g) wspieranie ducha inicjatywy, przedsiębiorczości i kreatywności;

h) ułatwianie uczestnictwa w Programie mniej uprzywilejowanej młodzieży, w tym młodzieży niepełnosprawnej;

i) zapewnienie poszanowania zasady równości kobiet i mężczyzn w uczestnictwie w Programie oraz promowania równości płci w działaniach;

j) zapewnienie pozaformalnych i nieformalnych możliwości edukacyjnych o wymiarze europejskim oraz otwarcie innowacyjnych możliwości związanych z aktywnym obywatelstwem.

2. W kontekście ogólnego celu dotyczącego rozwoju solidarności i wspierania tolerancji wśród młodzieży, w szczególności w celu wzmocnienia spójności społecznej w UE:

a) umożliwianie młodzieży wyrażania swojego osobistego zaangażowania poprzez wolontariat na płaszczyźnie europejskiej i międzynarodowej;

b) włączanie młodzieży w działania promujące solidarność między obywatelami UE.

3. W kontekście ogólnego celu dotyczącego promowania wzajemnego zrozumienia między młodzieżą w różnych krajach:

a) rozwijanie programów wymiany i dialogu międzykulturowego pomiędzy młodzieżą europejską a młodzieżą krajów sąsiadujących;

b) przyczynianie się do podnoszenia w tych krajach jakości struktur wspierających młodzież oraz zwiększania roli osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych;

c) rozwijanie współpracy z innymi krajami w zakresie projektów tematycznych z udziałem młodzieży oraz osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych.

4. W kontekście ogólnego celu dotyczącego przyczyniania się do podnoszenia jakości systemów wspierających działania młodzieży oraz do rozwoju zdolności organizacji społeczeństwa obywatelskiego w dziedzinie młodzieży:

a) udział w tworzeniu sieci właściwych organizacji;

b) rozwijanie szkolenia i współpracy pomiędzy osobami pracującymi z młodzieżą a osobami pracującymi w organizacjach młodzieżowych;

c) pobudzanie innowacyjności w zakresie rozwoju działań na rzecz młodzieży;

d) przyczynianie się do lepszego informowania młodzieży, zwracając szczególną uwagę na dostęp do informacji dla młodzieży niepełnosprawnej;

e) wspieranie długoterminowych, podejmowanych przez instytucje regionalne i lokalne, projektów i inicjatyw dotyczących młodzieży;

f) ułatwianie uznawania kształcenia pozaformalnego i umiejętności młodzieży nabytych poprzez udział w Programie;

g) wymianę dobrych praktyk.

5. W kontekście ogólnego celu wspierania współpracy europejskiej w dziedzinie młodzieży, odpowiednio uwzględniając aspekty lokalne i regionalne:

a) zachęcanie do wymiany dobrych praktyk i współpracy pomiędzy strukturami administracyjnymi a decydentami politycznymi na wszystkich poziomach;

b) zachęcanie do zorganizowanego dialogu pomiędzy decydentami politycznymi a młodzieżą;

c) lepsze poznanie i zrozumienie młodzieży;

d) przyczynianie się do współpracy pomiędzy różnymi krajowymi i międzynarodowymi młodzieżowymi formami wolontariatu.

Artykuł 4

Działania

Szczególne i ogólne cele Programu są realizowane poprzez następujące działania, szczegółowo przedstawione w załączniku.

1. Młodzież dla Europy

Celem tego działania jest:

- wspieranie programów wymiany młodzieży w celu zwiększenia jej mobilności,

- wspieranie inicjatyw oraz projektów i działań dotyczących uczestnictwa młodzieży w życiu demokratycznym, pozwalające na rozwój postaw obywatelskich oraz wzajemnego zrozumienia młodych ludzi.

2. Wolontariat europejski

Działanie to ma na celu wsparcie uczestnictwa młodzieży w różnych formach wolontariatu zarówno na terytorium UE, jak i poza nim.

3. Młodzież w świecie

Celem tego działania jest:

- wspieranie projektów realizowanych przy udziale krajów partnerskich wymienionych w art. 5 ust. 2, w szczególności programów wymiany młodzieży oraz osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych,

- wspieranie inicjatyw zwiększających wzajemne zrozumienie młodzieży, jej poczucie solidarności oraz tolerancji, a także rozwój współpracy w dziedzinie młodzieży i społeczeństwa obywatelskiego w tych krajach.

4. Systemy wsparcia młodzieży

To działanie ma na celu wspieranie instytucji działających w dziedzinie młodzieży na płaszczyźnie europejskiej, w szczególności funkcjonowania pozarządowych organizacji młodzieżowych, łączenia ich w sieci, doradzania osobom opracowującym projekty, zapewniając wysoką jakość poprzez wymianę, szkolenia i tworzenie sieci osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych, stymulowanie innowacyjności i jakości, informowanie młodzieży, rozwijanie struktur i działań niezbędnych, aby Program mógł osiągnąć te cele, a także wzmacnianie partnerstwa z organami lokalnymi i regionalnymi.

5. Wsparcie europejskiej współpracy w dziedzinie młodzieży

Celem tego działania jest:

- stworzenie zorganizowanego dialogu pomiędzy różnymi uczestnikami działań na rzecz młodzieży, w szczególności pomiędzy samą młodzieżą, osobami pracującymi z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych a decydentami politycznymi,

- wspieranie seminariów młodzieżowych na tematy społeczne, kulturowe i polityczne, którymi interesuje się młodzież,

- przyczynianie się do rozwoju współpracy politycznej w dziedzinie młodzieży,

- ułatwienie rozwoju sieci niezbędnych do lepszego zrozumienia młodzieży.

Artykuł 5

Uczestnictwo w Programie

1. Udział w Programie jest otwarty dla następujących krajów, zwanych dalej „krajami uczestniczącymi”:

a) państw członkowskich;

b) państw EFTA będących stronami Porozumienia EOG, zgodnie z przepisami tego porozumienia;

c) krajów kandydujących będących beneficjentami strategii przedakcesyjnej, zgodnie z ogólnymi zasadami oraz ogólnymi warunkami i ustaleniami, określonymi w umowach ramowych zawartych z tymi krajami w celu ich uczestnictwa w programach wspólnotowych;

d) krajów Bałkanów Zachodnich, na warunkach, które zostaną z tymi krajami ustalone po zawarciu umów ramowych przewidujących ich uczestnictwo w programach wspólnotowych;

e) Szwajcarii, z zastrzeżeniem zawarcia umowy dwustronnej z tym krajem.

2. Działania, o których mowa w pkt 2 i 3 załącznika, są otwarte dla współpracy z krajami trzecimi, które zawarły ze Wspólnotą Europejską umowy odnoszące się do dziedziny młodzieży, zwanych dalej „krajami partnerskimi”.

Współpraca ta jest, w stosownych przypadkach, finansowana przez dodatkowe środki przyznawane przez kraje partnerskie zgodnie z procedurami ustalonymi z tymi krajami.

Artykuł 6

Dostęp do Programu

1. Program ma na celu wspieranie projektów typu not-for-profit dla młodzieży, grup młodzieżowych, osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych, organizacji i stowarzyszeń non-profit oraz, w pewnych uzasadnionych przypadkach, innych partnerów działających w dziedzinie młodzieży.

2. Nie naruszając warunków określonych w załączniku, dotyczących wykonywania działań, Program jest adresowany do młodzieży od 15 do 28 lat, przy czym pewne działania są otwarte dla młodzieży od 13 do 30 lat.

3. Beneficjenci muszą posiadać stałe miejsce zamieszkania w kraju uczestniczącym w Programie lub, zależnie od charakteru działania, w jednym z krajów partnerskich.

4. Cała młodzież, bez dyskryminacji, posiada możliwość dostępu do działań w ramach Programu, z zastrzeżeniem warunków określonych w załączniku. Komisja i kraje uczestniczące zapewniają podjęcie szczególnych starań odnośnie do tej młodzieży, która ma szczególne trudności w uczestniczeniu w Programie z powodów edukacyjnych, społecznych, fizycznych, psychologicznych, ekonomicznych lub kulturowych lub z powodu zamieszkiwania w oddalonych regionach.

5. Kraje uczestniczące podejmują starania, aby przedsięwziąć odpowiednie środki zapewniające uczestnikom Programu dostęp do opieki zdrowotnej zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego. Kraj pochodzenia podejmuje starania, aby przedsięwziąć odpowiednie środki umożliwiające uczestnikom Wolontariatu europejskiego zachowanie uprawnień w zakresie ochrony socjalnej. Kraje uczestniczące podejmują również starania w celu przyjęcia właściwych środków, zgodnie z Traktatem, w celu usunięcia prawnych i administracyjnych przeszkód w dostępie do Programu.

Artykuł 7

Współpraca międzynarodowa

Możliwość współpracy w ramach Programu jest również otwarta dla organizacji międzynarodowych zajmujących się młodzieżą, w szczególności dla Rady Europy.

Artykuł 8

Realizacja Programu

1. Komisja zapewnia wykonanie działań będących przedmiotem Programu zgodnie z załącznikiem.

2. Komisja i kraje uczestniczące podejmują odpowiednie środki w celu rozwinięcia struktur na płaszczyźnie europejskiej, krajowej oraz, w razie potrzeby, regionalnej lub lokalnej, aby zrealizować cele Programu i uzyskać jak największe korzyści z działań prowadzonych w ramach Programu.

3. Komisja i kraje uczestniczące podejmują odpowiednie środki w celu promowania uznawania kształcenia pozaformalnego i nieformalnego dla młodzieży, na przykład poprzez dokumenty lub zaświadczenia, przy uwzględnieniu sytuacji krajowych, uznające doświadczenie nabyte przez beneficjentów i potwierdzające bezpośrednie uczestnictwo młodzieży lub osób pracujących z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych w jednym z działań prowadzonych w ramach Programu. Cel ten może zostać wzmocniony poprzez uzupełnienie innych działań wspólnotowych określonych w art. 11.

4. Komisja we współpracy z krajami uczestniczącymi zapewnia odpowiednią ochronę finansowych interesów Wspólnot poprzez wprowadzanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających środków, administracyjnych kontroli oraz sankcji.

5. Komisja i kraje uczestniczące zapewniają, aby działania wspierane w ramach Programu były przedmiotem odpowiedniej reklamy i informacji.

6. Kraje uczestniczące muszą:

a) przyjąć niezbędne środki w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Programu na szczeblu krajowym przy udziale stron zaangażowanych w rozmaite aspekty dotyczące młodzieży, zgodnie z krajową praktyką;

b) utworzyć/wyznaczyć oraz monitorować krajowe agencje w związku z wykonywaniem działań w ramach Programu na płaszczyźnie krajowej, zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 i zgodnie z następującymi kryteriami:

(i) instytucja utworzona lub wyznaczona jako krajowa agencja musi posiadać osobowość prawną lub być częścią organizacji posiadającej osobowość prawną (i podlegać prawu kraju uczestniczącego). Ministerstwo nie może być wyznaczone jako krajowa agencja;

(ii) instytucja musi posiadać odpowiedni personel o stosownych kwalifikacjach do pracy w międzynarodowym środowisku współpracy, odpowiednią infrastrukturę i środowisko administracyjne umożliwiające uniknięcie konfliktu interesów;

(iii) krajowa agencja musi być w stanie w stanie zastosować zasady zarządzania funduszem oraz warunki umowne ustanowione na szczeblu wspólnotowym;

(iv) krajowa agencja musi posiadać wystarczające gwarancje finansowe (najlepiej od organu publicznego) oraz administracyjną zdolność odpowiednią do wielkości środków wspólnotowych, którymi będzie musiała zarządzać;

c) przyjąć odpowiedzialność za należyte zarządzanie przez krajowe agencje, o których mowa w lit. b), środkami przekazanymi im na poszczególne projekty. W szczególności odpowiadają one za zapewnienie, aby krajowe agencje przestrzegały zasad przejrzystości, równego traktowania i niekumulowania środków z innymi wspólnotowymi źródłami finansowania, oraz za wypełnienie obowiązku odzyskiwania wszelkich środków należnych od beneficjentów;

d) przyjąć niezbędne środki w celu zapewnienia kontroli i nadzoru nad finansami krajowych agencji, o których mowa w lit. b), w szczególności:

(i) dostarczyć Komisji, przed rozpoczęciem prac krajowej agencji, niezbędnych dowodów potwierdzających, że w krajowej agencji, zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami, istnieją i funkcjonują stosowne procedury, systemy nadzorujące, systemy i procedury księgowe do celów przyznawania kontraktów i dotacji;

(ii) na koniec każdego roku obrachunkowego dostarczyć Komisji dowód wiarygodności systemów i procedur finansowych krajowych agencji oraz dokładności ich rozliczeń;

(iii) przyjąć odpowiedzialność za wszelkie nieodzyskane środki finansowe w przypadku jakiejkolwiek nieprawidłowości, zaniedbania lub oszustwa ze strony agencji krajowych, o których mowa w lit. b), które stanowiłyby dla Komisji podstawę do wszczęcia działań służących odzyskaniu środków od agencji krajowej.

7. W ramach procedury, o której mowa w art. 10 ust. 1, Komisja może sporządzić wytyczne dla każdego z działań określonych w załączniku w celu dostosowania Programu do wszelkich zmian priorytetów europejskiej współpracy w dziedzinie młodzieży.

Artykuł 9

Komitet

1. Komisję wspomaga komitet.

2. W przypadku odwołania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Długość okresu, o którym mowa w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/ 468/WE, ustala się na dwa miesiące.

3. [1] (skreślony).

4. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 10

Środki wykonawcze

1. Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, dotyczące poniższych zagadnień, przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2:

a) ustalenia dotyczące wykonania Programu, w tym roczny plan prac;

b) ogólna równowaga pomiędzy różnymi działaniami w ramach Programu;

c) odnośnie do finansowania, kryteria (np. populacja młodzieży, PKB oraz geograficzna odległość pomiędzy krajami) stosowane do ustalenia orientacyjnego podziału pomiędzy państwa członkowskie środków na działania zarządzane w sposób zdecentralizowany;

d) monitorowanie umowy, o której mowa w pkt 4.2 załącznika, w tym rocznego planu prac i sprawozdania rocznego Europejskiego Forum Młodzieży;

e) ustalenia w zakresie oceny Programu;

f) ustalenia do celów poświadczania uczestnictwa danej młodzieży w Programie;

g) ustalenia dotyczące dostosowania działań w ramach Programu, o których mowa w art. 8 ust. 7.

2. [2] Komisja informuje komitet, o którym mowa w art. 9, oraz Parlament Europejski o wszystkich innych decyzjach w sprawie wyboru podjętych przez Komisję w celu wdrożenia niniejszej decyzji w ciągu dwóch dni roboczych od przyjęcia tych decyzji. Informacje te obejmują opisy i analizy otrzymanych wniosków, opis procedury oceny i wyboru, jak również listę projektów zaproponowanych do finansowania oraz projektów, które zostały odrzucone.

Artykuł 11

Komplementarność z innymi działaniami wspólnotowymi

1. Komisja zapewnia komplementarność pomiędzy Programem a działaniami wspólnotowymi w innych dziedzinach, obejmujących w szczególności edukację, kształcenie zawodowe, kulturę, postawę obywatelską, sport, języki, zatrudnienie, zdrowie, badania naukowe, przedsiębiorczość, działanie zewnętrzne UE, integrację społeczną, równość płci i walkę z dyskryminacją.

2. Program może dzielić zasoby z innymi instrumentami wspólnotowymi, w przypadkach gdy są one do siebie podobne, w celu realizacji działań, które odpowiadają celom wspólnym dla Programu i dla tych instrumentów.

3. Komisja i państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na te działania w ramach Programu, które przyczyniają się do formułowania celów w innych dziedzinach działań wspólnotowych, takich jak edukacja, kształcenie zawodowe, kultura i sport, języki, integracja społeczna, równość płci i walka z dyskryminacją.

Artykuł 12

Komplementarność z polityką i instrumentami krajowymi

1. Kraje uczestniczące mogą wystąpić do Komisji o prawo przyznawania znaku europejskiego dla krajowych, regionalnych lub lokalnych działań podobnych do tych, o których mowa w art. 4.

2. Kraj uczestniczący może oddać do dyspozycji beneficjentów środki krajowe, które będą zarządzane zgodnie z zasadami Programu i wykorzystywać w tym celu zdecentralizowane struktury Programu, o ile zapewni finansowanie tych struktur na zasadach komplementarności i proporcjonalności.

Artykuł 13

Ogólne przepisy finansowe

1. Budżet na wykonanie niniejszego Programu w okresie, o którym mowa w art. 1, ustala się niniejszym na kwotę 885 000 000 EUR.

2. Wartość przyznanych rocznych środków jest zatwierdzana przez organ budżetowy w ramach limitów ram finansowych.

Artykuł 14

Przepisy finansowe dotyczące beneficjentów

1. Beneficjentami Programu mogą być osoby prawne i fizyczne.

2. Komisja może podjąć decyzję, zależnie od rodzaju beneficjentów oraz charakteru działań, o zwolnieniu ich z weryfikacji kompetencji i kwalifikacji zawodowych, wymaganych do zrealizowania działań lub programu pracy. Komisja przestrzega zasady proporcjonalności, określając wymogi w odniesieniu do kwoty wsparcia finansowego, uwzględniając charakterystykę odbiorców, ich wiek, charakter działania i kwotę wsparcia finansowego.

3. Zależnie od rodzaju działań pomoc finansowa może przyjąć formę dotacji lub stypendiów. Komisja może również przyznawać nagrody za działania lub projekty wykonane w ramach Programu. Zależnie od rodzaju działań można uzyskać zezwolenie na finansowanie poprzez stawkę ryczałtową lub na zastosowanie skali jednostek kosztów.

4. W przypadku dotacji na działania powinno się podpisać umowy w ciągu dwóch miesięcy od przyznania dotacji.

5. Dotacje operacyjne przyznawane w ramach Programu organizacjom działającym na płaszczyźnie europejskiej, określonym w art. 162 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego stosowanego do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (¹²), nie podlegają automatycznemu zmniejszeniu zgodnie z art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, w przypadku ponowienia.

6. Zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 Komisja może powierzyć zadania władzy publicznej, w szczególności zadania związane z wykonaniem budżetu, strukturom, o których mowa w art. 8 ust. 2 niniejszej decyzji.

7. Zgodnie z art. 38 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 możliwość, o której mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, ma również zastosowanie do struktur we wszystkich krajach uczestniczących.

Artykuł 15

Nadzorowanie i ocena

1. Komisja zapewnia regularne nadzorowanie Programu odnośnie do jego celów. Nadzorowanie obejmuje sprawozdania, o których mowa w ust. 3, oraz działania szczególne. Konsultacje Komisji dotyczące tego nadzorowania obejmują młodzież.

2. Komisja zapewnia regularną, niezależną, zewnętrzną ocenę Programu.

3. Kraje uczestniczące przekazują Komisji do dnia 30 czerwca 2010 r. sprawozdanie z wykonania Programu i do dnia 30 czerwca 2015 r. sprawozdanie o rezultatach Programu.

4. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów:

a) okresowe sprawozdanie z oceny uzyskanych wyników oraz aspektów jakościowych i ilościowych w zakresie wykonania Programu, do dnia 31 marca 2011 r.;

b) komunikat na temat kontynuowania Programu, do dnia 31 grudnia 2011 r.;

c) sprawozdanie z oceny ex post do dnia 31 marca 2016 r.

Artykuł 16

Przepis przejściowy

Działania rozpoczęte przed dniem 31 grudnia 2006 r. na podstawie decyzji nr 1031/2000/WE oraz decyzji nr 790/2004/ WE, do ich zakończenia, nadal podlegają przepisom tych decyzji.

W razie konieczności środki mogłyby być umieszczone w budżecie po 2013 r. w celu pokrycia wydatków na pomoc techniczną i administracyjną niezbędnych do umożliwienia zarządzania działaniami niesfinalizowanymi do dnia 31 grudnia 2013 r. Komitet, o którym mowa w art. 8 decyzji nr 1031/2000/ WE, zastępuje się komitetem, o którym mowa w art. 9 niniejszej decyzji.

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 środki odpowiadające dochodom pochodzącym ze zwrotów kwot wypłaconych omyłkowo mogą być udostępnione dla Programu zgodnie z decyzją nr 1031/2000/WE i decyzją nr 790/2004/WE.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 15 listopada 2006 r.