KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu (¹), w szczególności jego art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 20 lipca 2005 r. Komisja otrzymała skargę zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 3286/94 ('rozporządzenie o barierach w handlu'). Skarga została złożona wspólnie przez Europejski Komitet Przedsiębiorstw Winiarskich (Comité européen des enterprises vins - CEEV) i Europejskie Stowarzyszenie Producentów Alkoholi Wysokoprocentowych (The European Spirits Organisation - CEPS).

(2) Skarga dotyczyła niektórych zarzucanych Indiom praktyk handlowych, które niekorzystnie wpływały na przywóz i sprzedaż wina i napojów spirytusowych w Indiach (²). Praktyki te obejmowały dodatkową należność celną stosowaną wobec przywozu do Indii wina i napojów spirytusowych, podatki pośrednie stosowane przez niektóre indyjskie stany wobec przywożonego wina i napojów spirytusowych oraz ograniczenia sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych stosowane przez niektóre stany indyjskie.

(3) Skarżący twierdzili, że praktyki te są niezgodne z art. II, III oraz art. XI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. („GATT 1994”). Na tej podstawie skarżący zwrócili się do Komisji o podjęcie niezbędnych działań.

(4) Skarga zawierała dowody wystarczające do uzasadnienia wszczęcia wspólnotowej procedury badania zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia o barierach w handlu. W związku z tym Komisja wszczęła procedurę w dniu 17 września 2005 r., po konsultacji z państwami członkowskimi w ramach Komitetu Doradczego (³).

(5) W czasie procedury badania skarżący wycofali skargi złożone w odniesieniu do podatków pośrednich stosowanych przez niektóre stany indyjskie wobec przywożonego wina i napojów spirytusowych, natomiast Indie wprowadziły nową dodatkową należność celną („szczególna dodatkowa należność celna”) stosowaną wobec przywozu wina i napojów spirytusowych. W związku z tym, Komisja w ramach wspomnianej procedury przeprowadziła dochodzenie w sprawie dodatkowej należności celnej, szczególnej dodatkowej należności celnej i zarzucanych ograniczeń sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych stosowanych przez niektóre stany indyjskie.

(6) W dochodzeniu wzięto pod uwagę właściwe prawodawstwo Indii oraz opinie wyrażone przez poszczególne ministerstwa rządu Indii, a także przez wspólnotowe i indyjskie przedsiębiorstwa i stowarzyszenia handlowe.

(7) Dochodzenie wykazało, że dodatkowa należność celna jest niespójna z art. II:1 układu GATT 1994 i nieuzasadniona zgodnie z art. II:2 lit. a) układu GATT 1994 w zakresie, w jakim ma ona zastosowanie do wina i napojów spirytusowych oraz że szczególna dodatkowa należność celna jest niespójna z art. II:1 układu GATT 1994 i nieuzasadniona zgodnie z art. II:2 lit. a) układu GATT 1994 w zakresie, w jakim ma ona zastosowanie do napojów spirytusowych. Ponieważ Porozumienie WTO zakazuje wymienionych praktyk, istnieje dowód obecności przeszkody w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia o barierach w handlu.

(8) Dochodzenie wykazało również konieczność przeprowadzenia dalszej analizy zarzucanych ograniczeń sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych, stosowanych przez niektóre stany indyjskie. Analiza przeprowadzona po zakończeniu dochodzenia wykazała, że prawodawstwo indyjskiego stanu Tamil Nadu zawiera zakaz sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych, co jest niezgodne z art. III:4 układu GATT 1994. Ponieważ Porozumienie WTO zakazuje tej praktyki, istnieje dowód obecności przeszkody w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia o barierach w handlu.

(9) Dochodzenie wykazało, że pomimo zniesienia w 2001 r. ograniczeń ilościowych w przywozie wina i napojów spirytusowych w wyniku postępowania w sprawie rozstrzygania sporów wszczętego przeciwko Indiom na mocy porozumienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów, przywóz wina i napojów spirytusowych z WE spadł w 2002 r., a od 2003 r. wzrósł wyłącznie zgodnie z ogólnym wzrostem spożycia wina i napojów spirytusowych w Indiach. Skutki, których można się było spodziewać po usunięciu ograniczeń ilościowych nie nastąpiły więc, ze względu na stosowanie środków objętych dochodzeniem.

(10) Dochodzenie wykazało ponadto, że całkowite spożycie wina i napojów spirytusowych w Indiach sięgnęło w 2004 r. odpowiednio 0,67 i 87,1 mln dziewięciolitro-wych skrzynek, przy spodziewanym wzroście pomiędzy 5 % i 10 % w ciągu najbliższej dekady, oraz że mniej niż 0,5 % napojów spirytusowych i 9 % wina spożywanego w Indiach stanowią produkty przywożone, podlegające dodatkowej należności celnej i szczególnej dodatkowej należności celnej.

(11) Dochodzenie potwierdziło istnienie w Indiach rynku o dużym potencjale dla wina i napojów spirytusowych, jak również, że zniesienie dodatkowej należności celnej na wino i napoje spirytusowe oraz szczególnej dodatkowej należności celnej na napoje spirytusowe pociągnęłoby za sobą obniżkę cen detalicznych przywożonego wina i napojów spirytusowych odpowiednio o 22 % do 35%io23%do48%w poszczególnych stanach indyjskich. Obniżka w takim wymiarze w sposób znaczący zwiększyłaby popyt na przywożone wino i napoje spirytusowe, biorąc pod uwagę preferencje konsumenckie w Indiach, oraz przyniosłaby spodziewany wzrost indyjskiego rynku wina i napojów spirytusowych.

(12) Dowody te wskazują jasno, że przemysł wspólnotowy poniósł i nadal ponosi niekorzystne skutki w rozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia o barierach w handlu.

(13) Skarżący są przedstawicielami poważnego sektora gospodarki Wspólnoty, składającego się z producentów wina i napojów spirytusowych w - odpowiednio - 11 i 21 państwach członkowskich WE. Producenci ci wywieźli w 2005 r. towary na kwotę 10,45 mld EUR na rynki około 150 państw trzecich i zatrudniali bezpośrednio ponad 600 000 osób. Dochodzenie wykazało, że dodatkowa należność celna i szczególna dodatkowa należność celna pozbawiała producentów w tym sektorze dostępu do potencjalnie dużego rynku w Indiach.

(14) Na podstawie powyższego można stwierdzić, że w interesie Wspólnoty - w rozumieniu art. 12 ust. 1 rozporządzenia o barierach w handlu - jest podjęcie w ramach WTO działań mających na celu szybkie usunięcie indyjskiej dodatkowej należności celnej stosowanej wobec przywożonego wina i napojów spirytusowych, indyjskiej szczególnej dodatkowej należności celnej stosowanej wobec przywożonych napojów spirytusowych oraz zakazu sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych w indyjskim stanie Tamil Nadu, stanowiących naruszenie podstawowych zasad Światowej Organizacji Handlu oraz przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia o barierach w handlu.

(15) Niezmiernie istotne dla Wspólnoty jest również zapewnienie, aby partnerzy WTO w całości wypełniali swoje zobowiązania, tak jak wymaga się tego od Wspólnoty. Rozwiązanie kwestii naruszenia zasad WTO na tym forum jest zatem kwestią podstawową dla dobrego funkcjonowania systemu handlu wielostronnego.

(16) Podczas prób rozwiązania sporu za pomocą licznych spotkań z władzami Indii, które odbyły się od czasu wprowadzenia dodatkowej należności celnej, szczególnej dodatkowej należności celnej oraz zakazu sprzedaży w indyjskim stanie Tamil Nadu oraz w trakcie dochodzenia, nie zauważono ze strony indyjskich władz woli osiągnięcia rozwiązania satysfakcjonującego wszystkich zainteresowanych. Ze względu na brak prawdopodobieństwa zmiany stanowiska Indii uznaje się za konieczne wszczęcie procedury w ramach administrowanego przez WTO porozumienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów.

(17) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu TBR,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Utrzymanie i stosowanie przez Indie dodatkowej należności celnej na przywożone wino i napoje spirytusowe oraz szczególnej dodatkowej należności celnej na przywożone napoje spirytusowe, a także utrzymanie i stosowanie zakazu sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych przez indyjski stan Tamil Nadu, wydaje się być niezgodne ze zobowiązaniami Indii w ramach Porozumienia z Marakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu, oraz w szczególności z przepisami Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. i stanowi przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3286/94.

Artykuł 2

Aby zapewnić usunięcie przeszkody w handlu, o której mowa w art. 1, Wspólnota rozpocznie postępowanie w sprawie rozstrzygania sporów przeciw Indiom w ramach porozumienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów oraz innych odnośnych przepisów WTO.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 listopada 2006 r.