KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z państw niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), a w szczególności jego art. 9,

Po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wszczęcie postępowania

(1) Wszczęcie postępowania antydumpingowego w sprawie przywozu zapisywalnych dysków kompaktowych (CD-R) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”), Hongkongu i z Malezji zostało ogłoszone dnia 6 sierpnia 2005 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(2) Wszczęcie postępowania nastąpiło po złożeniu dnia 24 czerwca 2005 r. skargi przez CECMA -Europejski Komitet Producentów Płyt CD-R i DVD+/-R („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną większość, w tym przypadku ponad 60 % ogólnej produkcji wspólnotowej zapisywalnych dysków kompaktowych.

1.2. Strony objęte postępowaniem

(3) Komisja oficjalnie powiadomiła stronę skarżącą, pozostałych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących, importerów, dostawców i użytkowników, a także zainteresowane zrzeszenia użytkowników oraz przedstawicieli ChRL o wszczęciu postępowania. Zainteresowane strony miały możliwość pisemnego przedstawienia swoich opinii i wnioskowania o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(4) Skarżący producenci, inni współpracujący producenci wspólnotowi, producenci eksportujący, importerzy, dostawcy, użytkownicy i stowarzyszenia użytkowników przedstawili swoje opinie. Przesłuchano wszystkie zainteresowane strony, które o to wnioskowały i wykazały, że istnieją szczególne powody, dla których powinny być wysłuchane.

(5) Celem umożliwienia producentom eksportującym z ChRL złożenia wniosku o traktowanie na zasadach gospodarki rynkowej („MET”) lub indywidualnego traktowania („IT”), gdyby zdecydowały się o to wnioskować, Komisja przesłała formularze MET i IT do tych przedsiębiorstw chińskich, o których wiadomo było, iż są tym zainteresowane.

(6) 13 grup producentów eksportujących („producenci eksportujący”) zwróciło się z wnioskiem o przyznanie statusu MET, stosownie do art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, bądź o przyznanie statusu IT stosownie do art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego na wypadek, gdyby dochodzenie wykazało, iż nie spełniają warunków dla przyznania statusu MET.

(7) Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL i w Hongkongu, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania w celu ustalenia istnienia dumpingu przewidziano zastosowanie metody kontroli wyrywkowej, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o konieczności dokonania kontroli wyrywkowej oraz - o ile konieczność taka zostanie stwierdzona - umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący zostali poproszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie - zgodnie ze specyfikacją zawartą w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania - podstawowych informacji na temat ich działań mających związek z przedmiotowym produktem w trakcie okresu objętego postępowania (od 1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2005 r.).

(8) Po zbadaniu przedłożonych informacji, które wskazywały na chęć współpracy oraz wziąwszy pod uwagę dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL i w Hongkongu, została podjęta decyzja o konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej.

(9) Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron i do wszystkich przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminach ustalonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Otrzymano odpowiedzi od wszystkich skarżących producentów, jednego innego producenta wspólnotowego, ośmiu importerów niepowiązanych, jednego dystrybutora i siedmiu przedsiębiorstw handlu detalicznego (z których jedno jest równocześnie przedsiębiorstwem obrotu hurtowego i detalicznego), sześciu producentów eksportujących w ChRL, sześciu producentów eksportujących w Hongkongu, czterech producentów eksportujących w Malezji, dwóch przedsiębiorstw handlowych powiązanych z chińskimi producentami eksportującymi oraz od jednego przedsiębiorstwa handlowego powiązanego z malezyjskim producentem eksportującym zlokalizowanym na Tajwanie, jednego handlowca powiązanego z producentami eksportującymi w Hongkongu, dwunastu importerów powiązanych z chińskimi lub malezyjskim producentami eksportującymi a zlokalizowanymi w obrębie Wspólnoty.

(10) Komisja dążyła do uzyskania i zweryfikowania wszystkich informacji uznanych za niezbędne do ostatecznego ustalenia istnienia dumpingu, szkody i interesu wspólnotowego oraz dokonała weryfikacji w siedzibie następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci wspólnotowi:

- Computer Support Italcard s.r.l. (Mediolan, Włochy)

- Global Digital Disk GmbH & Co KG (Drezno, Niemcy)

- Manufacturing Advanced Media S.A. (Mulhouse, Francja)

- Sony DADC AG (Salzburg, Austria)

- TDK Recording Media Europe SA (Luksemburg)

b) producenci eksportujący w ChRL:

- Fortune (Jiangsu) Multimedia Co., Ltd, Nantong

- Prodisc Technology. Inc. („Prodisc China”), Ningbo

c) producenci eksportujący w Hongkongu:

- Audio Distributor's/Artsome Ltd.

- Lead Data Inc.

- Mediastar Technology Ltd.

- MDA Technology Ltd.

d) producenci eksportujący w Malezji:

- Daxon Technologies Sdn Bhd, Kuala Lumpur,

- Digital Data Technologies Sdn Bhd., Kuala Lumpur

- Dragon Optical Media Technologies Sdn Bhd. Kuala Lumpur

- Memory Tech Sdn Bhd., Kuala Lumpur

e) przedsiębiorstwa handlowe powiązane:

- Daxon BenQ Inc. (Tajwan)

- Prodisc Technology Inc. (Tajpej, Tajwan)

- Artsome Investment Ltd. (Hongkong)

f) importerzy i dystrybutorzy niepowiązani:

- Emtec International S.p.a. (Paryż, Francja)

- Ingram Micro Distribution GmbH (Monachium, Niemcy)

- Intenso GmbH (Vechta, Niemcy)

- Maxell Europe Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

- Philips Recordable Media (Wiesbaden, Niemcy)

- Sony France S.A. (Paryż, Francja)

- Verbatim Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

g) dystrybutor powiązany

- SK Kassetten GmbH & Co KG (Neuenrade, Niemcy)

h) przedsiębiorstwo hurtowo-detaliczne:

- Metro Group Buying GmbH (Düsseldorf, Niemcy)

i) przedsiębiorstwa handlu detalicznego:

- Carrefour Marchandises Internationales (Paryż, Francja)

- El Corte Inglés S.A. (Madryt, Hiszpania)

- FNAC S.A. (Paryż, Francja)

j) inne zainteresowane strony:

- Philips Intellectual Property & Standards, Eindhoven, Holandia

(11) W świetle potrzeby ustalenia normalnej wartości dla producentów eksportujących w ChRL, którym nie można przyznać statusu MET, weryfikację w celu ustalenia normalnej wartości w oparciu o dane pochodzące z kraju analogicznego, przeprowadzono na terenie producenta w Japonii wymienionego poniżej:

- Taiyo Yuden, Inc. (Takasaki, Japonia)

1.3. Kontrola wyrywkowa

(12) W odniesieniu do producentów eksportujących w ChRL i w Hongkongu, Komisja dokonała, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, wyboru próby w oparciu o największą reprezentatywną wielkość wywozu do Wspólnoty, którą można odpowiednio zbadać w dostępnym terminie.

(13) Próba wybrana dla chińskich producentów eksportujących składała się z czterech chińskich producentów eksportujących, reprezentujących około 85 % wielkości wywozu stron współpracujących z ChRL do Wspólnoty. Dodatkowo, dwóch eksporterów wpisano na listę rezerwową.

(14) Próba wybrana dla producentów eksportujących z Hongkongu również składała się z czterech przedsiębiorstw, reprezentujących ponad 90 % wielkości wywozu do Wspólnoty ze strony współpracujących eksporterów/producentów z Hongkongu. Dodatkowo, dwa przedsiębiorstwa zostały wpisane na listę rezerwową.

(15) Komisja otrzymała odpowiedzi od wybranych do próby eksporterów w Chinach i w Hongkongu oraz od przedsiębiorstw wpisanych na listę rezerwową.

(16) Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Komisja skonsultowała się w sprawie przedsiębiorstw wybranych do przeprowadzenia próby z władzami Chin i Hongkongu, a władze te nie wniosły żadnego sprzeciwu.

1.4. Okres objęty dochodzeniem

(17) Dochodzenie w sprawie istnienia dumpingu i szkody obejmowało okres od 1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2005 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie trendów niezbędnych dla oceny szkody obejmowało okres od 1 stycznia 2002 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

1.5. Środki tymczasowe

(18) Przypomina się, że uwzględniając potrzebę dalszego zbadania niektórych aspektów szkody, związku przyczynowo-skutkowego oraz interesu wspólnotowego, w bieżącym dochodzeniu nie nałożono żadnych tymczasowych środków zapobiegawczych. Wszystkie strony zostały poinformowane o wstępnych wnioskach, faktach i względach, w oparciu o które podjęto decyzję o nienakładaniu środków tymczasowych. Wszystkim stronom udzielono czasu, w którym mogły przedstawić komentarze.

(19) Niektóre z zainteresowanych stron przedstawiły pisemnie swoje stanowiska. Stronom, które wnioskowały o przesłuchanie, umożliwiono ich przesłuchanie i złożenie ustnych wyjaśnień. Komisja nadal poszukiwała i weryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do sformułowania ostatecznych wniosków.

1.6. Środki zaradcze obwiązujące w odniesieniu do przywozu zapisywalnych dysków kompaktowych z pozostałych państw

(20) Ostateczne cła antydumpingowe na przywóz z Tajwanu zapisywalnych dysków kompaktowych zostały nałożone dnia 19 czerwca 2002 r. (³) Zakres takich ceł wahał się od 17,7% do 38,5%.

(21) Ponadto, na przywóz z Indii zapisywalnych dysków kompaktowych nałożono dnia 6 czerwca 2003 r. ostateczne cło wyrównawcze (⁴). Wyniosło ono 7,3 %.

1.7. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

1.7.1. Produkt objęty postępowaniem

(22) Produkt objęty postępowaniem to zapisywalne dyski kompaktowe (CD-R) pochodzące z ChRL, Hongkongu i z Malezji, które zostały zgłoszone w ramach kodów CN ex 8523 90 00. W związku ze zmianami w nomenklaturze scalonej oraz w związku z tym, że nie istnieją jakiekolwiek CD/R o pojemności zapisu przewyższającej 900 megabajtów, począwszy od 2006 r. produkt objęty postępowaniem jest objęty kodem CN ex 8523 90 10.

(23) Produktem, którego dotyczy postępowanie jest płyta poliwęglanowa pokryta warstwą barwnika, warstwą z materiału odblaskowego oraz warstwą ochronną. Pomimo, że zapisywanie na takich płytach może się odbywać w kilku krokach, to zapisana informacja nie może zostać skasowana. Płyta stanowi optyczny środek gromadzenia danych cyfrowych lub dźwięku.

(24) Zapisywalne dyski kompaktowe (CD-R) rozróżniamy według typu gromadzonych danych (zapisywalne dyski kompaktowe danych lub do jednorazowego nagrywania muzyki), pojemności pamięci, warstwy odbijającej wykonanej z metalu oraz tego, czy płyty te są, bądź nie są zadrukowane. Dochodzenie wykazało, że wszystkie rodzaje zapisywalnych dysków kompaktowych posiadają te same podstawowe cechy fizyczne i właściwości techniczne oraz są stosowane w tych samych celach. Z powyższych przyczyn uznaje się, że stanowią one jeden produkt.

1.7.2. Produkt podobny

(25) Nie znaleziono różnic pomiędzy produktem objętym postępowaniem a zapisywalnymi dyskami kompaktowymi produkowanymi i sprzedawanymi na rynku krajowym w ChRL, Hongkongu, Malezji i w Japonii, która posłużyła w postępowaniu jako kraj analogiczny, jak również pomiędzy zapisywalnymi dyskami kompaktowymi produkowanymi i sprzedawanymi we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy. Stwierdzono, że wszystkie one posiadają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne oraz zastosowanie.

(26) Dlatego też uznano, że wszystkie rodzaje zapisywalnych dysków kompaktowych stanowią jeden produkt i zostały uznane za produkt podobny w znaczeniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2. DUMPING

(27) Dochodzenie ustaliło istnienie poziomu dumpingu wyższego niż de minimis dla każdego z eksporterów/producentów z państw, których dotyczy postępowanie. Jednakże, w świetle wniosków przedstawionych poniżej, nie zachodzi konieczność szczegółowego przedstawienia wyników dochodzenia.

3. SZKODA

3.1. Produkcja wspólnotowa

(28) W świetle definicji przemysłu wspólnotowego, w myśl art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, w celu objęcia definicją przy wszczęciu dochodzenia, została włączona produkcja wymienionych poniżej producentów wspólnotowych:

- Pięciu wspólnotowych producentów skarżących:

- CDA Datenträger Albrechts GmbH („CDA”)

- Computer Support Italcard s.r.l. („CSI”)

- Global Digital Disc GmbH & Co KG („GDD”)

- Manufacturing Advanced Media S.A. („MAM-E”)

- TDK Recording Media Europe S.A. („TDK”)

- Dwóch innych producentów wspólnotowych w pełni współpracujących podczas dochodzenia i wspierających postępowanie:

- BOC SA

- Sony DADC Austria AG („Sony DADC”)

- Trzynastu innych producentów, zgodnie z listą podaną w treści skargi, do których wysłano kwestionariusze, lecz z których żaden nie udzielił odpowiedzi.

3.1.1. Wyłączenie producentów wspólnotowych z definicji produkcji wspólnotowej ze względu na znaczne wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem w trakcie lub po zakończeniu OD

3.1.1.1. Przedsiębiorstwo A

(29) Z odpowiedzi przedsiębiorstwa A na pytania zawarte w kwestionariuszu wynika, że, oprócz własnej produkcji wspólnotowej, przedsiębiorstwo A dokonywało przywozu produktu objętego postępowaniem z państw, których dotyczy postępowanie. Część przywozu omawianego produktu, sprzedana na rynku wspólnotowym znacząco przewyższyła wielkości produktu podobnego wyprodukowanego i sprzedanego wewnątrz Wspólnoty.

(30) Następnie rozważono czy, pomimo znaczącej wielkości przywozu, ośrodek interesów przedsiębiorstwa A wciąż pozostawał w obrębie Wspólnoty i/lub czy ilości przywożonych do Wspólnoty produktów mogły mieć charakter przejściowy.

(31) Okazało się, że przywóz dokonywany przez przedsiębiorstwo A nie miał charakteru przejściowego, lecz opierał się raczej na decyzji strategicznej o zaopatrywaniu się w produkt u producentów typu ODM (Original Design Manufacturers), którymi są przedsiębiorstwa projektujące i wytwarzające produkty sprzedawane następnie pod innymi markami handlowymi. W związku z powyższym nie można było uznać, że ośrodek interesów przedsiębiorstwa A w odniesieniu do produkcji zapisywalnych dysków kompaktowych wciąż pozostawał na terenie Wspólnoty, gdyż wydawało się prawdopodobne, że przedsiębiorstwo A będzie nadal dokonywać przywozu znacznych ilości produktu z państw, których dotyczy postępowanie w celu sprzedaży na rynku wspólnotowym. Odkryto także, że w trakcie OD sprzedaż przedsiębiorstwa A na rynku wspólnotowym w przeważającym stopniu składała się zapisywalnych dysków kompaktowych pochodzących z przywozu. Taka sytuacja stawia przedsiębiorstwo A bardziej w roli importera niż producenta. Zwrócono również uwagę na fakt, że główna siedziba przedsiębiorstwa A oraz jego główny ośrodek badań i rozwoju dla zapisywalnych dysków kompaktowych są usytuowane poza obrębem Wspólnoty.

(32) Ustalono więc, że przedsiębiorstwo A nie powinno być włączone w zakres definicji przemysłu wspólnotowego, a jego produkcja powinna zostać wyłączona z definicji produkcji wspólnotowej.

(33) Ponadto, w międzyczasie przedsiębiorstwo A wycofało swoje poparcie dla skargi i podjęło decyzję o sprzeciwie wobec środków antydumpingowych nałożonych na przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, co potwierdza powyższą ocenę o przesunięciu położenia ośrodka interesów przedsiębiorstwa A.

3.1.1.2. Przedsiębiorstwo B

(34) Z odpowiedzi udzielonych przez przedsiębiorstwo B na pytania zawarte w kwestionariuszu wynika, że oprócz produkcji na terenie Wspólnoty przedsiębiorstwo B w okresie objętym dochodzeniem dokonywało przywozu produktu objętego postępowaniem. Jednakże w trakcie OD przywóz ten spadł poniżej poziomu 1 % całkowitej sprzedaży przedsiębiorstwa, wobec czego został uznany za nieistotny.

(35) Komisja otrzymała także odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu od innego przedsiębiorstwa („B-Rel”), które, jak się okazało ma tę samą spółkę matkę („spółka B-corporation”) co przedsiębiorstwo B. Przedsiębiorstwo B-Rel i przedsiębiorstwo B zostały zatem uznane za podmioty powiązane w znaczeniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(36) Będąc dystrybutorem spółki B-corporation dla zapisywalnych dysków kompaktowych na rynku detalicznym w obrębie Wspólnoty, spółka B-Rel zakupiła od przedsiębiorstwa B wszystkie zapisywalne dyski kompaktowe przeznaczone na detaliczny rynek wspólnotowy. Dodatkowo, spółka B-Rel dokonywała również przywozu znacznych ilości produktu z państw trzecich, w tym z państw, których dotyczy postępowanie.

(37) Porównując wielkość sprzedaży zrealizowanej przez spółkę B-Rel w zakresie zapisywalnych dysków kompaktowych pochodzących z państw, których dotyczy postępowanie, z płytami wyprodukowanymi przez przedsiębiorstwo B (które następnie były sprzedawane przez przedsiębiorstwo B klientom korporacyjnym albo za pośrednictwem przedsiębiorstwa B do sieci detalicznych), okazało się, że ilość importowanego produktu sprzedanego na rynku wspólnotowym znacznie przewyższyła ilości produktu podobnego wyprodukowanego i sprzedanego w obrębie Wspólnoty.

(38) Następnie rozważano czy pomimo znaczącej wielkości przywozu ośrodek interesów spółki B-corporation pozostawał wciąż w obrębie Wspólnoty i/lub czy ilości przywożonych do Wspólnoty produktów mogły mieć charakter przejściowy.

(39) Wyniki dochodzenia wskazują, że przywozu tego nie można uznać za dokonywany jedynie przejściowo (jako, że wielkość własnej produkcji zapisywalnych dysków kompaktowych nie wzrosłaby znacznie w przewidywalnej przyszłości, nawet przy uwzględnieniu ewentualnego zwiększenia zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa B). A zatem, wynika z tego prawdopodobieństwo, że przedsiębiorstwo B nadal kontynuowałoby zaopatrywanie znacznej części swojej wielkości sprzedaży na rynek wspólnotowy przywozem z państw, których dotyczy postępowanie. Zwrócono również uwagę na fakt, że siedziba główna spółki B-corporation oraz jej główny ośrodek badań i rozwoju dla zapisywalnych dysków kompaktowych są usytuowane poza obrębem Wspólnoty. A zatem, nie można było wyciągnąć wniosku, że ośrodek interesów spółki B-corporation w odniesieniu do produkcji zapisywalnych dysków kompaktowych znajduje się wewnątrz Wspólnoty.

(40) Ustalono więc, że przedsiębiorstwo B nie powinno być włączone w zakres definicji przemysłu wspólnotowego, a jego produkcja powinna zostać wyłączona z definicji produkcji wspólnotowej.

3.1.1.3. Przedsiębiorstwo C

(41) Komisja otrzymała kwestionariusze z odpowiedziami na pytania od producenta wspólnotowego, przedsiębiorstwa C oraz od spółki C-Rel, dystrybutora zapisywalnych dysków kompaktowych usytuowanego w Niemczech. Okazało się, że przedsiębiorstwo C i spółka C-Rel są podmiotami powiązanymi w znaczeniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, gdyż posiadają tego samego właściciela.

(42) Podczas okresu dochodzeniowego, przedsiębiorstwo C-Rel zajmowało się dystrybucją zapisywalnych dysków kompaktowych produkowanych przez przedsiębiorstwo C. Jednakże, po zakończeniu okresu dochodzeniowego, tj. okresu od lipca 2005 r., na podstawie dodatkowych informacji, o które zwrócono się do wszystkich producentów wspólnotowych, dotyczących okresu od lipca 2005 r. do lutego 2006 r., okazało się, że spółka C-Rel rozpoczęła przywóz znacznych (na poziomie odpowiadającym wielkości produkcji przedsiębiorstwa C w trakcie OD) ilości zapisywalnych dysków kompaktowych z krajów trzecich, w tym znacznych ilości z państw, których dotyczy postępowanie.

(43) Aby zweryfikować, czy wielkość takiego przywozu miała charakter przejściowy, Komisja przesłała dodatkową prośbę o informacje uzupełniające, tym razem dotyczące okresu od marca 2006 r. do maja 2006 r. Na tej podstawie, jako, że przywóz znacznych ilości produktu był kontynuowany, należało przyjąć, że wielkość przywozu nie miała charakteru przejściowego, a raczej charakter decyzji strategicznej o zaopatrywaniu przyszłej sprzedaży w znacznej mierze z przywozu omawianego produktu.

(44) Zgodnie za przedstawionymi powyżej zasadami oraz ich zastosowaniem odpowiednio do przedsiębiorstw A i B oraz biorąc pod uwagę fakt, że spółka C-Rel/przedsiębiorstwo C będą w przyszłości zabezpieczone przed wszelkimi skutkami dumpingowego przywozu, uznano, że Przedsiębiorstwo C nie powinno być włączone w zakres definicji przemysłu wspólnotowego.

3.1.2. Wyłączenie producentów wspólnotowych z zakresu definicji produkcji wspólnotowej z przyczyny zaprzestania produkowania w okresie lub po zakończeniu OD

3.1.2.1. Przedsiębiorstwo D

(45) Po zakończeniu OD, skarżący producent wspólnotowy, przedsiębiorstwo D, złożyło wniosek o likwidację. Kilka stron argumentowało, że stosownie do praktyki wspólnotowej, przedsiębiorstwo D powinno być wyłączone z zakresu definicji produkcji wspólnotowej.

(46) W styczniu 2006 r. likwidator ogłosił zamiar sprzedaży wszystkich aktywów przedsiębiorstwa D, wraz z jego liniami produkcyjnymi. Strona skarżąca poinformowała wówczas Komisję, że filia przedsiębiorstwa D, skarżący producent wspólnotowy, spółka E, nabędzie linie produkcyjne swojej spółki matki, zainstaluje na nowo na swoim terenie i będzie je wykorzystywać do ciągłej produkcji zapisywalnych dysków kompaktowych. W tym celu, spółka E miałaby zostać dokapitalizowana i sprzedana stronie z zewnątrz.

(47) A zatem w terminie sporządzania sprawozdania okresowego nie można było wywnioskować, że przedsiębiorstwo D powinno być wyłączone z zakresu definicji produkcji wspólnotowej, gdyż linie produkcyjne rzekomo miały być ponownie zainstalowane i wykorzystywane na terenie jego wspólnotowej filii, a mianowicie spółki E.

(48) Jednakże na podstawie informacji uzupełniających, o jakie poproszono producentów wspólnotowych, dotyczących okresu od lipca 2005 r. do maja 2006 r. (czyli po upływie OD), takie informacje uzupełniające wykazały, że linie produkcyjne faktycznie nie zostały ponownie zainstalowane, gdyż zarówno produkcja, jak i wydajność pozostawały wciąż na poziomie z okresu przed nabyciem linii produkcyjnych. Ponadto, służbom Komisji nie przedstawiono jakiegokolwiek aktualnego biznesplanu, który demonstrowałby, że linie produkcyjne przedsiębiorstwa D były instalowane na terenie spółki E.

(49) Praktyką wspólnotową jest, że producenci, którzy definitywnie zaprzestali swej produkcji w trakcie lub po upływie OD nie powinni być włączeni w zakres definicji przemysłu wspólnotowego w rozumieniu art. 4 rozporządzenia podstawowego. W konsekwencji, produkcja przedsiębiorstwa D powinna zostać wyłączona z zakresu definicji produkcji wspólnotowej, gdyż linie produkcyjne przedsiębiorstwa D zostały definitywnie zamknięte po upływie OD i nie wykazano, aby przedmiotowe linie produkcyjne były ponownie użytkowane.

3.1.2.2. CDA oraz BOC SA

(50) Po publikacji zawiadomienia o wszczęciu postępowania, dwa kolejne przedsiębiorstwa, CDA oraz BOC SA, poinformowały Komisję, że na najbliższy czas zaprzestały produkcji w obrębie Wspólnoty.

(51) W konsekwencji, CDA oraz BOC SA zostały wyłączone z definicji przemysłu wspólnotowego, a ich produkcja została wyłączona z definicji produkcji wspólnotowej.

3.1.3. Inni producenci wspólnotowi

(52) Skarżący dostarczył listę 13 producentów prowadzących działalność w obrębie Wspólnoty. Z wyjątkiem BOC SA, żaden z wymienionych producentów nie współpracował podczas dochodzenia. Niemniej jednak powinni oni być uwzględniani przy definiowaniu produkcji wspólnotowej.

(53) Na podstawie informacji zawartej w skardze, produkcja tych przedsiębiorstw została oszacowana na ok. 264 mln sztuk (dla roku kalendarzowego 2004).

(54) Informacje dostarczone w ostatnim czasie przez skarżącego sugerują, że co najmniej czterech spośród tych innych producentów wspólnotowych zaprzestało swojej produkcji podczas lub po zakończeniu OD.

(55) Jak stwierdzono powyżej, producenci, którzy definitywnie zaprzestali produkcji w trakcie lub po zakończeniu OD nie powinni być objęci definicją przemysłu wspólnotowego. W konsekwencji, również produkcja tych czterech przedsiębiorstw powinna być wyłączona z definicji produkcji wspólnotowej.

(56) Konkludując, wspólnotowa produkcja zapisywalnych dysków kompaktowych w znaczeniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego została określona jako:

- zapisywalne dyski kompaktowe produkowane przez 20 przedsiębiorstw pierwotnie wymienionych w motywie (28) z wyłączeniem:

- zapisywalnych dysków kompaktowych wyprodukowanych przez trzy przedsiębiorstwa, które, jak opisano w motywach (29) do (44), zostały wyłączone ze względu na przywóz; oraz

- produkcji trzech współpracujących przedsiębiorstw, które, jak opisano w motywach (45) do (51) zostały wyłączone, gdyż ich produkcja w obrębie Wspólnoty ustała;

- produkcji czterech przedsiębiorstw niewspółpracujących, które, jak opisano w motywach (52) do (55), zostały wyłączone, gdyż ich produkcja w obrębie Wspólnoty ustała.

(57) Całkowita wielkość produkcji pozostałych 10 producentów w trakcie OD, stanowiąca produkcję wspólnotową w znaczeniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, została oszacowana na 168 mln sztuk.

3.2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(58) Z motywu (57) powyżej wynika, że produkcję wspólnotową w znaczeniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego tworzyło 10 producentów wspólnotowych, których łączna wielkość produkcji została oszacowana na 168 mln sztuk.

(59) Ponadto z motywu (28) oraz następnych wynika, że jedynym wspólnotowym producentem, który współpracował z Komisją podczas dochodzenia było przedsiębiorstwo Manufacturing Advanced Media („MAM-E”).

(60) Łączna produkcja tego przedsiębiorstwa stanowiła ponad 50 % produkcji wspólnotowej. Stąd też można uznać, że przedsiębiorstwo to stanowi przemysł wspólnotowy w znaczeniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3.3. Konsumpcja wspólnotowa

3.3.1. Uwagi wstępne

3.3.1.1. Dane dotyczące przywozu

(61) Statystyki dotyczące przywozu zapisywalnych dysków kompaktowych zostały włączone do zasobów Eurostatu w ramach kodu CN 8523 90 00. Jednakże tym samym kodem CN objęte zostały również inne zapisywalne nośniki, takie jak zapisywalne dyski DVD-R, CD-R itp. Co więcej, w ramach kodu CN 8523 90 00 zostały one ujęte w kilogramach, podczas gdy zapisywalne dyski kompaktowe były przez wszystkie zainteresowane strony odnotowywane jako produkowane i sprzedawane w sztukach. A zatem informacje statystyczne zgłoszone do Eurostatu bez dalszej analizy uzyskanych liczb nie stanowią rzetelnego źródła danych.

(62) W konsekwencji dokonano rozbicia danych statystycznych z zastosowaniem metody zaproponowanej przez skarżącego, a następnie potwierdzono je danymi liczbowymi uzyskanymi w trakcie dochodzenia, tj. danymi od eksporterów i z innych źródeł, aby zapewnić jak największą kompletność i poprawność danych.

3.3.1.2. Dane dotyczące produkcji wspólnotowej

(63) Dane dotyczące produkcji wspólnotowej uzyskano ze zweryfikowanych kwestionariuszy jedynego współpracującego wspólnotowego producenta, który stanowi przemysł wspólnotowy. Dalsze informacje dotyczące produkcji wspólnotowej znaleziono w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszach otrzymanych od przedsiębiorstw wyłączonych z zakresu definicji produkcji wspólnotowej, a także z danych zawartych w przedłożonej skardze.

3.3.2. Konsumpcja

(64) Tak więc konsumpcja wspólnotowa została ustalona na podstawie:

- Całkowitej wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty na podstawie danych Eurostatu i po przeliczeniu na sztuki;

- Całkowitej zweryfikowanej wielkości sprzedaży na rynku wspólnotowym produktu wytworzonego przez przemysł wspólnotowy;

- Całkowitej wielkości sprzedaży na rynku wspólnotowym produktu wytworzonego we Wspólnocie przez innych producentów współpracujących;

- Całkowitej szacunkowej wielkości sprzedaży na rynku wspólnotowym produktu wytworzonego przez innych producentów we Wspólnocie.

(65) Na tej podstawie ustalono, że wielkość konsumpcji we Wspólnocie rozwijała się następująco:

(66) W okresie objętym postępowaniem konsumpcja we Wspólnocie obniżyła się o 3 %. Najwyższy poziom konsumpcji wystąpił w 2003 r. Od tamtej pory konsumpcja wspólnotowa spadła o 7 punktów procentowych.

3.4. Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie

3.4.1. Skumulowana ocena skutków dumpingowego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie

(67) Komisja rozważyła, czy skutki dumpingowego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie powinny być szacowane w sposób skumulowany, na podstawie kryteriów ustalonych w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Artykuł ten przewiduje, że skutki przywozu z dwóch lub więcej państw równocześnie, których dotyczy postępowanie antydumpingowe będą szacowane w sposób skumulowany, jeżeli zostanie ustalone, że:

- margines dumpingu określony w stosunku do przywozu z każdego kraju jest większy niż de minimis, zgodnie z treścią art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego;

- wielkość przywozu z każdego państwa, którego dotyczy postępowanie nie jest nieistotna;

- kumulacyjna ocena skutków przywozu jest odpowiednia w świetle warunków konkurencji pomiędzy produktem importowanym a wspólnotowym produktem podobnym. Po pierwsze, stwierdzono, że marginesy dumpingu ustalone dla każdego z państw, których dotyczy postępo-wanie były wyższe niż de minimis.

(68) Ustalono, iż marginesy dumpingu określone dla poszczególnych krajów, których dotyczy postępowanie przekraczają poziom de minimis. Po drugie, dochodzenie wykazało, że warunki konkurencji pomiędzy produktem objętym postępowaniem a sprzedawanym wspólnotowym produktem podobnym były podobne, czego dowodził fakt, że zapisywalne dyski kompaktowe przywożone z państw, których dotyczy postępowanie były do siebie podobne pod każdym względem, są wzajemnie wymienne i są sprzedawane we Wspólnocie poprzez porównywalne kanały sprzedaży oraz w podobnych warunkach handlowych, a zatem konkurują zarówno ze sobą, jak i z zapisywalnymi dyskami kompaktowymi produkowanymi we Wspólnocie. Wielkość przywozu z każdego państwa, którego dotyczy postępowanie również przekraczała próg 1 % udziału w rynku określonego w art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego. Ceny importowe produktu objętego postępowaniem zebrane ze wszystkich państw, których dotyczy postępowanie kształtowały się w OD według podobnego trendu spadkowego. Co więcej, użytkownicy (dystrybutorzy i przedsiębiorstwa handlu detalicznego) okazali się ci sami. W efekcie przyjęto wniosek, że ocena skumulowana skutków przywozu była odpowiednia i zgodna z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3.4.2. Wielkość przywozu i udział w rynku dla państw, których dotyczy postępowanie

(69) Na podstawie danych statystycznych Eurostatu wielkość przywozu w okresie objętym postępowaniem kształtowała się następująco:

(70) Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie oraz ich udział w rynku wzrastał w sposób stały w rozpatrywanym okresie. Poczynając od 21 % udziału w rynku w pierwszym roku rozpatrywanego okresu, udział ten wzrósł ponad dwukrotnie w trakcie OD i sięgnął 48 %.

3.4.3. Ceny przeciętne oraz poziom podcięcia cen przywozu z państw, których dotyczy postępowanie

(71) Przeciętny poziom cen oraz poziom podcięcia cenowego wobec cen sprzedaży produktów przemysłu wspólnotowego dla OD obliczono w oparciu o informacje zgromadzone od współpracujących eksporterów.

(72) Z powyższego wynika, że przywóz z Hongkongu i z ChRL przyczyniał się do podcięcia cen przemysłu wspólnotowego o odpowiednio 69,7 % i 43,9 %, natomiast w przypadku przywozu z Malezji nie stwierdzono podcięcia cenowego.

3.5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(73) Dochodzenie ustaliło istnienie istotnej szkody poniesionej przez jedynego producenta wspólnotowego, którego produkcja podlega definicji przemysłu wspólnotowego. Jednakże, w świetle wniosków przedstawionych poniżej, nie zachodzi konieczność szczegółowego przedstawienia wyników dochodzenia.

4. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWO-SKUTKOWY

4.1. Uwagi wstępne

(74) Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istotna szkoda dla przemysłu Wspólnoty została spowodowana dumpingowym przywozem z państw, których dotyczy postępowanie. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także inne czynniki mogące szkodzić przemysłowi Wspólnoty, aby szkoda spowodowana takimi czynnikami nie została przypisana dumpingowemu przywozowi.

4.2. Skutki dumpingowego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie

(75) Z motywu (69) wynika, że wielkość przywozu z ChRL, Malezji i z Hongkongu wzrosła w rozpatrywanym okresie o 117 %, co stanowi wzrost udziału rynkowego z 21 % w 2002 r. do 48 % w trakcie OD.

(76) W motywie (72) ustalono, że przywóz pochodzący z ChRL i z Hongkongu przyczynił się do podcięcia cen przemysłu wspólnotowego, wynoszącego odpowiednio 43,9 % i 69,7 %, natomiast w przypadku Malezji nie stwierdzono podcięcia cen.

(77) W dalszej kolejności w motywie (73) ustalono, że przemysł wspólnotowy doznał poważnej szkody, przy czym okazało się, że niekorzystna sytuacja zbiega się w czasie ze wzrostem dumpingowego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie.

(78) Biorąc pod uwagę zbieżność w czasie pomiędzy wzrostem przywozu po cenach dumpingowych a pogorszeniem sytuacji przemysłu wspólnotowego, można wyciągnąć wniosek, że przywóz po cenach dumpingowych miał bezpośredni wpływ na tę sytuację.

4.3. Wpływ innych czynników

4.3.1. Przywóz z krajów trzecich

(79) Przypuszcza się, że pewna część szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy została spowodowana przywozem z krajów trzecich. W oparciu o to przypuszczenie uzyskano z Eurostatu dane o całkowitej wielkości przywozu z krajów trzecich, z zastosowaniem metody „rozbicia” przywołanej w motywie (62) wyżej:

(80) Z powyższego wynika, że ogólne wielkości przywozu z innych krajów trzecich spadły z poziomu 67 % do 37 % konsumpcji wspólnotowej, czyli o 30 punktów procentowych. Jednakże stwierdzono, że w różnych innych krajach wywozu sytuacja rozwijała się niejednolicie. Na tej podstawie dokonano dokładniejszej analizy indywidualnej dla największych spośród tych krajów, a mianowicie Tajwanu oraz Indii.

(81) Dane statystyczne dla przywozu z Tajwanu oraz Indii zostały również zweryfikowane pod tym względem w oparciu o informacje uzyskane od współpracujących importerów.

4.3.1.1. Tajwan

(82) Po wprowadzeniu środków antydumpingowych przywóz z Tajwanu niemal zniknął z rynku wspólnotowego. Informacje zawarte w skardze sugerują, że po wdrożeniu tych środków w grudniu 2001 r. tajwańscy eksporterzy/producenci przenieśli część swoich linii produkcyjnych do innych krajów, w tym do ChRL.

(83) Może to wyjaśniać spadek wielkości przywozu z Tajwanu oraz odpowiedniego wzrostu wielkości przywozu z ChRL.

4.3.1.2. Indie

(84) Przypomina się, że dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu zapisywalnych dysków kompaktowych z Indii zostało zakończone w maju 2003 r. w związku ze stwierdzeniem nieistnienia dumpingu. Przypomina się również, że po dochodzeniu w sprawie istnienia subsydiów państwowych na przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych z Indii nałożono cło wyrównawcze w wysokości 7,3 %.

(85) Niemniej jednak przywóz z Indii znacząco wzrósł w okresie od 2002 r. do 2004 r., podnosząc tym samym udział Indii w rynku z 20 % do 34 %. W trakcie OD udział w rynku nieznacznie zmalał. Pomimo to, przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych z Indii odgrywa ważną rolę na rynku wspólnotowym.

(86) Ponadto, według informacji od współpracujących importerów przeciętna cena przywozu z Indii wynosi około 12,7 eurocentów/szt. (DDP). Na podstawie porównania ceny produktu przywożonego z Indii z ceną, za jaką ci sami współpracujący importerzy nabywali produkt objęty postępowaniem z ChRL stwierdza się, iż przywóz z Indii pozostawał na tym samym poziomie cenowym co przywóz z ChRL. W efekcie przywóz z Indii przyczynił się do podcięcia cenowego wobec cen przemysłu wspólnotowego na poziomie procentowym równorzędnym wobec przywozu z ChRL (43,9 %). Nie można więc wykluczyć, że przywóz z Indii przyczynił się do trudnej sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego.

4.3.2. Ogólny spadek konsumpcji

(87) Z motywu (66) wynika, że konsumpcja zapisywalnych dysków kompaktowych od 2003 r. spadła o 7 %. Zbadano, czy spadek ten mógł być przyczyną szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. W tym celu przeprowadzono porównanie tendencji sprzedażowych produkcji wspólnotowej na rynku WE oraz ogólnych tendencji dotyczących konsumpcji wspólnotowej.

(88) Stwierdzono, że negatywne tendencje w zakresie sprzedaży pochodzącej z przemysłu WE wiążą się z ogólnym spadkiem konsumpcji. Można zatem wnioskować, że do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy przyczynił się ogólny spadek konsumpcji.

4.3.3. Opłaty specjalne

(89) W wielu państwach członkowskich, sprzedaż zapisywalnych dysków kompaktowych (jak również innych nośników zapisywalnych) jest opodatkowana specjalną opłatą, włączoną do ceny zakupu na poziomie sprzedaży detalicznej. Twierdzi się, że ta opłata specjalna przyczyniła się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. Jednakże przedmiotowa opłata specjalna pobierana jest zarówno od sprzedaży zapisywalnych dysków kompaktowych pochodzących z przywozu, jak i od zapisywalnych dysków kompaktowych wyprodukowanych w obrębie Wspólnoty.

(90) Niemniej jednak poziom tej opłaty specjalnej różni się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich - od całkowitego braku opłaty w Wielkiej Brytanii i w Luksemburgu do 0,52 EUR/szt. we Francji czy 0,29 EUR/szt. we Włoszech. Należałoby porównać to ze średnią ceną przywozową (DDP) w okresie objętym postępowaniem wynoszącą 0,12 EUR/szt. przy przywozie z Indii oraz z ChRL. Biorąc pod uwagę swobodny przepływ towarów między państwami członkowskimi, fakt ten przypuszczalnie doprowadził do istotnego odwrócenia tendencji handlowych na szkodę przedsiębiorstw handlu detalicznego zlokalizowanych w tych państwach członkowskich, gdzie obowiązuje wysoka opłata specjalna. Istotnie, sprzedaż zapisywalnych dysków kompaktowych, według danych statystycznych uzyskanych od producentów wspólnotowych, potwierdza, iż wielkość sprzedaży do sklepów detalicznych oraz sklepów internetowych zlokalizowanych w państwach członkowskich z niską opłatą specjalną jest znacząca, przy czym wydaje się, że uwzględnia się tu także wysoki poziom sprzedaży przygranicznej.

(91) Uwzględniając fakt, że przemysł wspólnotowy jest zlokalizowany w państwach członkowskich z wysoką opłatą specjalną, niektóre zainteresowane strony przypuszczają, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy została spowodowana przez negatywny wpływ, jaki opłata sprowadziła na poziom konsumpcji, przy założeniu, że przemysł wspólnotowy nie był w stanie skompensować takiej szkody zyskami osiąganymi ze sprzedaży w innych państwach członkowskich.

(92) Stwierdzono, że jeden ze skarżących producentów wspólnotowych, który następnie został wyłączony z zakresu definicji tychże, w marcu 2005 r. sam zakwestionował legalność takich opłat twierdząc, że w istocie opłata ta spowodowała „załamanie” cenowe. To potwierdza, że opłaty takie miały wpływ na sprzedaż producentów wspólnotowych.

(93) Z motywu (65) wynika, że konsumpcja dysków CD-R we Wspólnocie spadła w okresie objętym postępowaniem o 3 %. Jednocześnie przypomina się, że w motywie (88) stwierdzono, iż negatywne tendencje sprzedażowe w przemyśle wspólnotowym zbiegają się z ogólnym trendem spadkowym dotyczącym konsumpcji wspólnotowej. Nie można stwierdzić, że opłata specjalna miała konkretny i możliwy do zmierzenia wpływ na ogólny poziom sprzedaży wspólnotowej (tj. oprócz wpływu na tendencję konsumpcji wspólnotowej), natomiast nie można wykluczyć, że opłata specjalna wywarła ujemny wpływ na poziom konsumpcji, w szczególności w tych państwach członkowskich, w których opłata ta stanowi znaczącą część ceny detalicznej.

4.3.4. Opłaty licencyjne

(94) Przypuszcza się, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy została spowodowana opłatami licencyjnymi od wyprodukowanej sztuki, należnymi posiadaczowi licencji czyli przedsiębiorstwu Royal Philips Electronics, ponieważ prowadzi to do zwiększenia kosztów, którymi produkty importowane nie są rzekomo obciążone i które to koszty nie mogłyby zostać przeniesione na klientów.

(95) Technologia produkcji zapisywalnych dysków kompaktowych (CD-R) jest opatentowana. Posiadaczami patentów są Sony, Taiyo Yuden oraz Royal Philips Electronics. To ostatnie przedsiębiorstwo jest upoważnione przez pozostałe dwa do udzielania licencji („Umowa licencyjna dotycząca zapisywalnych dysków kompaktowych (łączna)”) oraz do pobierania opłat licencyjnych należnych z tytułu każdej umowy licencyjnej. Koszt opłat licencyjnych zwykle wynosi około 5 eurocentów za wyprodukowaną sztukę (0,06 USD).

(96) Należy zauważyć, że koszt należnej opłaty licencyjnej istotnie wydaje się znaczący w porównaniu do przeciętnej ceny sprzedaży w trakcie okresu objętego postępowaniem - tzn. 30 %.

(97) Dochodzenie wykazało jednak, że Wspólnota podpisała umowę licencyjną z przedsiębiorstwem Philips, lecz wyraźnie odmówiła uiszczania opłat licencyjnych na rzecz przedsiębiorstwa Philips na poziomie określonym w umowie licencyjnej. W związku z tym przedstawiciel przemysłu wspólnotowego został członkiem federacji stron zainteresowanych uczciwą konkurencją w sektorze nośników optycznych („FIPCOM”), która w lutym 2006 r. zawarła porozumienie z Royal Philips Electronics w sprawie płacenia nowej, niższej stawki opłat licencyjnych. Zauważa się jednak, ze przemysł wspólnotowy nie uiścił jeszcze należnych opłat licencyjnych (wg stanu na maj 2006 r.).

(98) Konkludując, okazało się, że gdyby przemysł wspólnotowy uiścił należne opłaty licencyjne zgodnie z podpisaną przez siebie umową licencyjną, mogłoby to spowodować ujemne skutki finansowe przy założeniu, że nie byłby on w stanie przenieść kosztów na swoich klientów. Ponieważ jednak okazało się, że przemysł wspólnotowy nie regulował opłat, tym samym opłaty licencyjne nie mogły przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

4.4. Wniosek dotyczący związku przyczynowego

(99) Wyżej ustalono, że istnieje powiązanie między przywozem po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy. Wywnioskowano także, iż szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy można w znaczącym stopniu przypisać przywozowi z innych krajów trzecich (szczególnie przywozowi z Indii) oraz ogólnemu spadkowi konsumpcji we Wspólnocie Europejskiej.

(100) Nie wydaje się, aby te przyczyny były w stanie naruszyć związek przyczynowo-skutkowy między przywozem po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy, natomiast znacząco przyczyniły się one do powstania szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy, tym samym znacząco osłabiając ustalony wyżej związek przyczynowo-skutkowy między przywozem po cenach dumpingowych a szkodą dla przemysłu wspólnotowego.

5. INTERES WSPÓLNOTY

(101) Zbadano ponadto, czy istnieją istotne przyczyny, które mogłyby prowadzić do wniosku, że nałożenie środków antydumpingowych na przywóz z państw, których dotyczy postępowanie nie leżałoby w interesie Wspólnoty. W tym celu oraz zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego interes Wspólnoty określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów cząstkowych, tzn. interesów przemysłu wspólnotowego, importerów/przedsiębiorstw handlowych, dystrybutorów, przedsiębiorstw handlu detalicznego oraz użytkowników końcowych (stowarzyszeń oraz konsumentów końcowych).

(102) Komisja skontaktowała się ze znaczną liczbą stron zainteresowanych w celu zasięgnięcia ich opinii. Oprócz przemysłu wspólnotowego przeprowadzono przesłuchania z udziałem przedstawicieli wszystkich głównych marek sprzedażowych na rynku, takich jak Verbatim, Maxell, Philips, TDK oraz Sony, a także z niektórymi reprezentatywnymi przedsiębiorstwami handlu detalicznego, takimi jak Carrefour, Tesco, Metro-Group, w tym Media-Saturn, Fnac oraz El Corte Inglés. Wszyscy importerzy, dystrybutorzy, przedsiębiorstwa handlu hurtowego i detalicznego wyrazili sprzeciw wobec nakładania środków.

(103) Po nałożeniu środków antydumpingowych na przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych (CD-R) pochodzących z Tajwanu (oraz nałożeniu środków wyrównawczych na przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych pochodzących z Indii) przemysł wspólnotowy określony w niniejszym postępowaniu posiadał udział rynkowy wynoszący 2 %. Ze względu na niewielkie rozmiary udziału rynkowego uznaje się, że przemysł wspólnotowy nie byłby najprawdopodobniej w stanie podnieść swoich ceny do wystarczającego poziomu nawet gdyby środki zostały nałożone.

(104) Skarżący twierdził, że niekorzystne perspektywy dla przemysłu wspólnotowego wskazane w poprzednim motywie byłyby niespójne z rozumowaniem zawartym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1050/2002 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz płyt kompaktowych jednokrotnego zapisu, pochodzących z Tajwanu.

(105) W porównaniu do sytuacji z roku 2000 (który stanowił okres objęty dochodzeniem dla dochodzenia antydumpingowego poprzedzającego przyjęcie rozporządzenia Rady (WE) nr 1050/2002) pojawiły się dwie ważne różnice:

- O ile udział rynkowy przemysłu wspólnotowego (składającego się z 9 przedsiębiorstw) w trakcie poprzedniego dochodzenia wynosił 12,6 %, o tyle udział rynkowy przemysłu wspólnotowego (składającego się z jednego przedsiębiorstwa) w obecnym dochodzeniu był ograniczony do 2 %. Ze względu na to, iż udział rynkowy przemysłu wspólnotowego stanowi zaledwie jedną szóstą udziału posiadanego przezeń w roku 2000 i że na przemysł ten składa się jedno przedsiębiorstwo (po wyłączeniu szeregu producentów wspólnotowych, co do których ustalono, że sami dokonywali przywozu), bardziej negatywna ocena perspektyw przemysłu wspólnotowego w tym dochodzeniu jest w pełni uzasadniona;

- uznaje się, że do rozpoczęcia OD produkt objęty postępowaniem osiągnął etap dojrzałości swojego cyklu życiowego i na poziomie handlu detalicznego jest traktowany jako towar. Zostało to potwierdzone przez dystrybutorów i przedsiębiorstwa handlu detalicznego współpracujące w dochodzeniu. Jak wynika z motywu (65) wyżej, konsumpcja zapisywalnych dysków kompaktowych od roku 2003 zmniejszyła się o 7 punktów procentowych, gdyż bardziej dostępne i atrakcyjniejsze dla użytkowników końcowych stały się alternatywne nośniki danych (dyski twarde, nośniki typu USB-stick, odtwarzacze mp3 itp.). Rozwój technologiczny na rynku nośników danych okazał się szybki, a nowe produkty służące do przechowywania danych mają zaletę polegającą na większej pojemności (w porównaniu do zapisywalnych dysków kompaktowych), która - w przypadku pamięci typu flash - występuje w powiązaniu z niewielkimi rozmiarami.

(106) Ze względu na zmianę okoliczności opisaną w poprzednim motywie uznaje się że odmienna ocena perspektyw dla przemysłu wspólnotowego w niniejszym dochodzeniu w porównaniu do rozumowania przedstawionego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1050/2002 jest w pełni spójna z rozporządzeniem podstawowym.

(107) Skarżący argumentował ponadto, że niektórzy spośród niewspółpracujących producentów, którzy zaprzestali własnej produkcji w trakcie OD lub po jego zakończeniu, mogliby wznowić produkcję, gdyby środki zostały nałożone. Jednakże ze względu na brak informacji pochodzących bezpośrednio od tych niewspółpracujących producentów potwierdzających przypisywane im intencje czy też innych dowodów uzasadniających takie twierdzenie, argument ten należy odrzucić. Zauważa się ponadto, że nawet gdyby przedsiębiorstwa te miały wznowić produkcję, produkcja ta nie byłaby najprawdopodobniej zbyt znacząca w porównaniu do ilości przywożonych z państw, których dotyczy postępowanie.

(108) Szereg stron argumentowało ponadto, że gdyby środki zostały nałożone, wynikający z nich wzrost kosztów musiałby być ponoszony na jednym lub kilku poziomach łańcucha dystrybucji (tym samym znacząco obniżając ich marże) lub przeniesiony na konsumentów (tym samym wywierając potencjalnie ujemny wpływ na ogólną konsumpcję zapisywalnych dysków kompaktowych) bądź też musiałby być rozdzielony pomiędzy nich.

(109) Prawdopodobna reakcja importerów, dystrybutorów lub przedsiębiorstw handlu detalicznego na zwiększenie kosztów wynikające z nałożenia środków zależałaby od sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich. W niektórych państwach członkowskich popyt na zapisywalne dyski kompaktowe już obecnie znajduje się pod presją wspomnianych „opłat specjalnych” na nośniki zapisywalne (podatek, który znacząco zwiększa cenę detaliczną płaconą przez konsumenta). W tym przypadku użytkownicy zapisywalnych dysków kompaktowych być może nie byliby gotowi płacić więcej po nałożeniu ceł antydumpingowych, gdyż cena detaliczna jest już obecnie postrzegana jako wysoka. Tak więc cały koszt wynikający z nałożenia takich środków najprawdopodobniej musiałby zostać poniesiony przez łańcuch dystrybucji celem uniknięcia sytuacji jeszcze silniejszego zwracania się konsumentów ku innym nośnikom danych, takim jak dyski twarde czy pamięć typu flash. Ponieważ marżę importerów / hurtowników w tych państwach można oszacować na około 4 %, nałożenie ceł antydumpingowych znacząco obniżyłoby i tak już niską marżę.

(110) I odwrotnie, istnieje większe prawdopodobieństwo, że w państwach członkowskich mających najniższy poziom opłat specjalnych (lub niestosujących ich wcale) znacząca część wzrostu kosztów zostałaby przeniesiona na konsumentów. Tym samym względne skutki środków antydumpingowych byłyby największe właśnie w tych państwach, gdyż wzrost cen byłby w nich stosunkowo większy. W efekcie wskaźniki konsumpcji mogłyby jeszcze bardziej obniżyć się, gdyż konsumenci otrzymaliby bodziec do poszukiwania produktów zastępczych.

(111) Z powyższego wynika, że strategia cenowa importerów, dystrybutorów i przedsiębiorstw handlu detalicznego będzie kształtować się odmiennie, w zależności od sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich. Niemniej jednak oczywistym jest, że wszyscy oni ucierpią na wprowadzeniu środków antydumpingowych, czy to na skutek obniżonych marż, czy też zmniejszonej sprzedaży. Podobnie też na niekorzyść zmieni się sytuacja klientów w tym zakresie, w jakim wzrost kosztów związany ze środkami antydumpingowymi zostanie na nich przeniesiony.

(112) Utrzymywano ponadto, że sytuacja przemysłu wspólnotowego jest wynikiem nadużyć cenowych ze strony niektórych dominujących producentów eksportujących, realizujących strategię sprzedaży poniżej poziomu kosztów, co uniemożliwiało przemysłowi wspólnotowemu zbudowanie znaczącej obecności na rynku.

(113) Po pierwsze, należy zauważyć, że w ramach zasad WE dotyczących konkurencji nie istnieje odpowiednia decyzja ani dochodzenie dotyczące nadużywania dominującej pozycji, a ponadto skarżący nie wskazał żadnej odpowiedniej decyzji w krajowych przepisach dotyczących konkurencji. Po drugie, dochodzenie ujawniło, że na rynku przedmiotowego produktu w Europie oraz na świecie działa duża liczba podmiotów. W kontekście niniejszego dochodzenia nie wykazano, aby którykolwiek z tych podmiotów - samodzielnie lub łącznie - posiadał udział rynkowy na tyle znaczący, aby można było uznać jego pozycję za dominującą. Ponadto nie wykazano, aby którekolwiek z przedsiębiorstw posiadało taką siłę gospodarczą, aby mogło zakłócać efektywną konkurencję.

(114) Po trzecie, nic nie wskazuje na istnienie jakichkolwiek znaczących strat u eksporterów objętych postępowaniem, które wskazywałyby, że eksporterzy ci istotnie realizowali strategię sprzedaży po cenach niższych od kosztów. Argument ten został więc odrzucony.

(115) Ponadto, choć art. 21 rozporządzenia podstawowego istotnie dotyczy potrzeby szczególnego uwzględnienia potrzeby eliminacji skutków dumpingu zakłócającego handel oraz przywrócenia efektywnej konkurencji, jednak to konkretne postanowienie należy widzieć w kontekście całościowych ram dotyczących określania interesu Wspólnoty, zgodnie z postanowieniami powołanego artykułu. Należy więc zbadać i zważyć skutki nałożenia lub nienałożenia środków na wszystkie zainteresowane strony. W związku z tym przypomina się, że istnieje szereg innych eksporterów i producentów konkurujących na rynku światowym oraz, w pewnym zakresie, również na rynku wspólnotowym. Nawet w perspektywie średniookresowej istnieje znikome prawdopodobieństwo, że przemysł wspólnotowy w pełni skorzystałby na wprowadzeniu możliwych środków, gdyż można oczekiwać, że inne kraje trzecie znacząco zwiększyłyby swój udział w rynku Wspólnoty.

5.1. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(116) Na podstawie powyższego można wyciągnąć wniosek, iż nałożenie środków miałoby z jednej strony znaczący ujemny wpływ na importerów, dystrybutorów, przedsiębiorstwa handlu detalicznego i konsumentów produktu objętego dochodzeniem, natomiast z drugiej strony istnieje znikome prawdopodobieństwo, że przemysł wspólnotowy uzyskałby jakiekolwiek znaczące korzyści. Uważa się więc, że nałożenie środków byłoby nieproporcjonalne i skierowane przeciwko interesowi Wspólnoty.

6. ZAKOŃCZENIE POSTĘPOWANIA

(117) Ze względu na wnioski dotyczące interesu Wspólnoty, postępowanie w sprawie przywozu dysków CD-R z państw, których dotyczy postępowanie powinno zostać zakończone.

(118) Skarżący oraz wszystkie pozostałe strony zainteresowane zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których Komisja zamierza zakończyć niniejsze postępowanie. Następnie skarżący przedstawił swoje stanowisko, jednak ze względu na jego charakter nie miało ono wpływu na powyższy wniosek.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu zapisywalnych dysków kompaktowych (CD-R) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Hongkongu i Malezji, objętych kodami CN ex 8523 90 10 (kod CN od 1 stycznia 2006 r.), zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 listopada 2006 r.