RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i art. 301,

uwzględniając wspólne stanowisko 2006/625/WPZiB dotyczące zakazu sprzedaży lub dostarczania uzbrojenia i pokrewnych zapasów materiałowych oraz świadczenia pokrewnych usług podmiotom lub osobom w Libanie zgodnie z rezolucją nr 1701 (2006) Rady Bezpieczeństwa ONZ (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólne stanowisko 2006/625/WPZiB służy wprowadzeniu w życie środków ograniczających nałożonych rezolucją nr 1701 (2006) Rady Bezpieczeństwa ONZ i przewiduje m.in. zakaz udzielania podmiotom lub osobom w Libanie pomocy technicznej oraz finansowania i pomocy finansowej, związanych z działaniami wojskowymi lub z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem wszelkiego rodzaju uzbrojenia i pokrewnych zapasów materiałowych.

(2) Środki te wchodzą w zakres zastosowania traktatu WE; dlatego - w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich - we Wspólnocie niezbędne są odpowiednie przepisy prawa wspólnotowego.

(3) W indywidualnie rozpatrywanych przypadkach właściwym organom należy umożliwić przyznawanie zezwoleń na udzielenie pomocy wówczas, gdy na pomoc taką zezwala rząd Libanu lub Tymczasowe Siły Zbrojne Organizacji Narodów Zjednoczonych w Libanie (UNIFIL), biorąc przy tym pod uwagę rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1559 (2004) i 1680 (2006) oraz inne istotne w danym przypadku fakty i okoliczności.

(4) Celowe jest umożliwienie właściwym organom przyznawania zezwoleń na udzielanie pomocy siłom zbrojnym wchodzącym w skład UNIFIL oraz siłom zbrojnym Republiki Libańskiej.

(5) Ze względów praktycznych Komisja powinna być uprawniona do wprowadzania zmian w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6) Państwa członkowskie powinny ustalić, jakie kary należy zastosować w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane kary muszą być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.

(7) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego publikacji w celu zapewnienia skuteczności przewidzianych w nim środków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, rozbudową, wytwarzaniem, montażem, testowaniem, konserwacją lub innego rodzaju usługami technicznymi i może mieć postać instrukcji, porad, szkolenia, przekazywania praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usług doradczych; pomoc techniczna obejmuje także pomoc przekazywaną w formie ustnej;

2) „terytorium Wspólnoty” obejmuje terytoria państw członkowskich, do których stosuje się traktat, na warunkach określonych w traktacie.

Artykuł 2

Zabrania się:

a) udzielania pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i pokrewnych zapasów materiałowych (w tym broni i amunicji, pojazdów i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych), bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Libanie, lub do użytku na jego terytorium;

b) przyznawania finansowania lub pomocy finansowej związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów wywozowych na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostarczanie, transfer lub wywóz uzbrojenia i pokrewnych zapasów materiałowych, lub też udzielania związanej z powyższymi działaniami pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Libanie, lub do użytku na jego terytorium;

c) świadomego i celowego uczestniczenia w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 i po uprzednim pisemnym powiadomieniu rządu Libanu i UNIFIL przez odnośne państwo członkowskie, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku, mogą na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolić na:

a) udzielenie wszelkim osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom w Libanie, innym niż siły zbrojne Republiki Libańskiej lub UNIFIL, pomocy technicznej i zapewnienie finansowania lub pomocy finansowej związanych z uzbrojeniem lub pokrewnymi zapasami materiałowymi, które znajdują się w Libanie albo są przeznaczone do użytku na jego terytorium, pod warunkiem że:

(i) usługi takie nie są bezpośrednio ani pośrednio świadczone na rzecz jednej z bojówek, do rozbrojenia których wzywa się w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1559 (2004) i 1680 (2006),

(ii) udzielenie zezwolenia jest każdorazowo rozpatrywane indywidualnie, oraz

(iii) rząd Libanu lub UNIFIL zezwoliły każdorazowo na świadczenie danych usług na rzecz danej osoby, podmiotu czy organu. Jeśli rząd Libanu lub UNIFIL zezwolą na konkretną dostawę lub transfer konkretnej partii uzbrojenia lub pokrewnych zapasów materiałowych na rzecz danej osoby, podmiotu lub organu, zezwolenie takie można traktować jako zezwolenie na świadczenie tej osobie, podmiotowi lub organowi pomocy technicznej związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem danych towarów;

b) udzielenie siłom zbrojnym Republiki Libańskiej pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi oraz z uzbrojeniem lub pokrewnymi zapasami materiałowymi, a także zapewnienie finansowania lub pomocy finansowej związanych z działaniami wojskowymi, jeżeli rząd Libanu nie zgłosi w tym względzie żadnych zastrzeżeń w terminie 14 dni po otrzymaniu powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku, mogą, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolić na:

a) udzielenie pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi i uzbrojeniem lub pokrewnymi zapasami materiałowymi, pod warunkiem że:

(i) towary, których dotyczy pomoc, są lub będą wykorzystywane przez UNIFIL na potrzeby pełnionej misji, oraz

(ii) usługi świadczone są na rzecz sił zbrojnych, które wchodzą lub wejdą w skład UNIFIL;

b) zapewnienie finansowania lub pomocy finansowej związanych z działaniami wojskowymi i uzbrojeniem lub pokrewnymi zapasami materiałowymi, pod warunkiem że:

(i) finansowanie lub pomoc finansowa przeznaczone są dla UNIFIL, sił zbrojnych państwa, które dostarcza żołnierzy do UNIFIL, lub organu władzy publicznej odpowiedzialnego za zaopatrzenie sił zbrojnych takiego państwa, oraz

(ii) uzbrojenie lub pokrewne zapasy materiałowe dostarczane są na potrzeby UNIFIL lub sił zbrojnych danego państwa wcielonych do UNIFIL.

3. Właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku, mogą udzielić zezwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, jedynie przed podjęciem działania, w odniesieniu do którego złożono wniosek o wydanie zezwolenia.

4. Właściwe państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zezwoleniach wydanych na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

Komisja oraz państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają się o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie wszelkich istotnych informacji, którymi dysponują, a które mają związek z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności zaś informacji dotyczących jego naruszenia lub problemów z wykonywaniem jego przepisów oraz informacji dotyczących odnośnych wyroków zapadłych w sądach krajowych.

Artykuł 5

Komisję upoważnia się do wprowadzania zmian do załącznika na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 6

1. Państwa członkowskie ustanawiają zasady stosowania kar nakładanych za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do ich stosowania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach, jak również o wszelkich późniejszych zmianach, bezzwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6a

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w art. 3, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach w adresach ich stron internetowych wymienionych w załączniku, zanim takie zmiany zostaną wprowadzone.

2. Państwa członkowskie do dnia 15 lipca 2010 r. przekazują Komisji informacje o wyznaczonych przez siebie właściwych organów, w tym dane teleadresowe tych właściwych organów, a także niezwłocznie informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie wszelkich statków powietrznych lub jednostek pływających podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 września 2006 r.