PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 44 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich, w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (³), określa wymagania w zakresie szeregu środków dotyczących kapitału, podejmowanych przez takie spółki.

(2) W swoim komunikacie z dnia 21 maja 2003 r. dla Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowanym „Unowocześnienie prawa spółek i wzmocnienie ładu korporacyjnego w Unii Europejskiej - plan działania” Komisja formułuje wniosek stwierdzający, że uproszczenie i unowocześnienie dyrektywy 77/91/EWG przyczyniłoby się w znacznym stopniu do promowania skuteczności i konkurencyjności przedsiębiorstw bez ograniczania ochrony oferowanej akcjonariuszom i wierzycielom. Cele te mają znaczenie priorytetowe, jednak nie wpływają na potrzebę niezwłocznego ogólnego zbadania, czy możliwa jest alternatywa dla systemu utrzymania kapitału, która pozwoliłaby na odpowiednią ochronę interesów wierzycieli i akcjonariuszy spółki akcyjnej.

(3) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zezwolenia spółkom akcyjnym na wydawanie akcji za wkłady inne niż pieniężne bez stawiania im wymogu uzyskania specjalnych wycen dokonywanych przez biegłych rewidentów w przypadkach, w których istnieje wyraźny punkt odniesienia dla wyceny takiego wkładu. Niemniej jednak powinno się zagwarantować prawo akcjonariuszy mniejszościowych do żądania przeprowadzenia takiej wyceny.

(4) Spółki akcyjne powinny mieć możliwość nabywania własnych akcji do wysokości kapitału rezerwowego spółki przeznaczonego do podziału, a okres, na który na takie nabycie może zostać udzielone upoważnienie walnego zgromadzenia, powinien zostać przedłużony, tak aby zwiększyć elastyczność i ograniczyć obciążenia administracyjne spółek, które muszą natychmiast reagować na sytuację rynkową wpływającą na cenę ich akcji.

(5) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zezwolenia spółkom akcyjnym na udzielanie pomocy finansowej w celu nabycia ich akcji przez osobę trzecią do wysokości kapitału rezerwowego spółki przeznaczonego do podziału, tak aby zwiększyć elastyczność w zakresie zmian w strukturze własności kapitału zakładowego spółek. Możliwość ta powinna być uzależniona od istnienia zabezpieczeń, mając na uwadze cel niniejszej dyrektywy, jakim jest ochrona zarówno akcjonariuszy, jak i osób trzecich.

(6) W celu wzmocnienia ujednoliconej ochrony wierzycieli we wszystkich państwach członkowskich wierzyciele powinni mieć możliwość, pod pewnymi warunkami, skorzystania z postępowania sądowego lub administracyjnego, w przypadku gdy ich wierzytelności są zagrożone w konsekwencji obniżenia kapitału spółki akcyjnej.

(7) Aby zapobiegać nadużyciom na rynku, państwa członkowskie powinny uwzględnić, do celów wykonania niniejszej dyrektywy, przepisy dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (⁴), rozporządzenia Komisji (WE) nr 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonującego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych (⁵) oraz dyrektywy Komisji 2004/72/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonującej dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie dopuszczalnych praktyk rynkowych, definicji informacji wewnętrznej w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych, sporządzania list osób mających dostęp do informacji wewnętrznych, powiadamiania o transakcjach związanych z zarządem oraz powiadamiania o podejrzanych transakcjach (⁶).

(8) W związku z tym dyrektywa 77/91/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona.

(9) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (⁷) zachęca się państwa członkowskie do sporządzania, dla ich własnych celów i w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlają korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podawania ich do wiadomości publicznej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 77/91/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 ust. 1 tiret 21 otrzymuje następujące brzmienie:

„- na Węgrzech:

nyilvanosan mukódó reszvenytarsasag;”;

2) dodaje się art. lOa i lOb w brzmieniu:

„Artykuł lOa

1. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 10 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu innego niż pieniężny są zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (^*) lub instrumenty rynku pieniężnego zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 19 tej dyrektywy, a wartość tych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego jest obliczana według średniej ceny ważonej, po której były one przedmiotem obrotu na jednym lub kilku rynkach regulowanych zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 14 powyższej dyrektywy w odpowiednio długim okresie, który zostanie określony w prawie krajowym, poprzedzającym datę faktycznego wniesienia odpowiedniego wkładu innego niż pieniężny.

Jednakże w przypadkach gdy na cenę tę wpłynęły wyjątkowe okoliczności, które znacząco zmieniłyby wartość aktywów w dacie ich faktycznego wniesienia, w tym w przypadkach, gdy rynek takich zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego stracił płynność, dokonuje się ponownej wyceny z inicjatywy i na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego. Do celów ponownej wyceny stosuje się art. 10 ust. 1, 2 i 3.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 10 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu innego niż pieniężny są aktywa inne niż zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, o których mowa w ust. 1, w stosunku do których uznany niezależny biegły wydał już opinię na temat ich wartości godziwej i kiedy spełnione są następujące warunki:

a) wartość godziwa jest ustalana na dzień przypadający nie wcześniej niż 6 miesięcy przed datą faktycznego wniesienia wkładu;

b) wycena została przeprowadzona zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami i zasadami wyceny obowiązującymi w państwie członkowskim, stosowanymi w odniesieniu do rodzaju aktywów mających stanowić przedmiot wkładu.

W przypadku wystąpienia nowych okoliczności kwalifikujących, które zasadniczo zmieniłyby wartość godziwą aktywów w dacie ich faktycznego wniesienia, dokonuje się ponownej wyceny z inicjatywy i na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego. Do celów ponownej wyceny stosuje się art. 10 ust. 1, 2 i 3.

W przypadku braku takiej ponownej wyceny jeden lub więcej akcjonariuszy, posiadających łączny udział wynoszący przynajmniej 5 % subskrybowanego kapitału spółki w dniu podjęcia decyzji o podwyższeniu kapitału, mogą zażądać przeprowadzenia wyceny przez niezależnego biegłego; w tym przypadku stosuje się art. 10 ust. 1, 2 i 3. Taki akcjonariusz lub akcjonariusze mogą złożyć wniosek aż do dnia wniesienia wkładu, pod warunkiem że w dniu złożenia takiego wniosku posiadają oni nadal, tak jak w dniu podjęcia decyzji o podwyższeniu kapitału, łączny udział wynoszący przynajmniej 5 % subskrybowanego kapitału spółki.

3. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 10 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu innego niż pieniężny są aktywa inne niż zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, o których mowa w ust. 1, których wartość godziwa wynika z wartości poszczególnych aktywów, określonej w sprawozdaniu finansowym za poprzedni rok obrotowy, pod warunkiem że sprawozdanie finansowe zostało poddane kontroli zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych (^**).

Ustęp 2 akapity drugi i trzeci stosuje się odpowiednio.

Artykuł lOb

1. W przypadku gdy wkład inny niż pieniężny, o którym mowa w art. 1Oa, zostaje wniesiony bez sprawozdania biegłego rewidenta, o którym mowa w art. 10 ust. 1, 2 i 3, oprócz wymagań określonych w art. 3 lit. h) i w terminie jednego miesiąca od daty faktycznego wniesienia wkładu, ogłasza się oświadczenie zawierające następujące informacje:

a) opis przedmiotowego wkładu innego niż pieniężny;

b) jego wartość, źródło tej wyceny oraz, w stosownych przypadkach, metodę wyceny;

c) oświadczenie, czy uzyskana wartość odpowiada przynajmniej liczbie, wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej oraz, w stosownych przypadkach, nadwyżce emisyjnej akcji przeznaczonych do emisji w zamian za taki wkład;

d) oświadczenie o braku nowych okoliczności kwalifikujących w odniesieniu do pierwotnej wyceny.

Ogłoszenia dokonuje się w sposób określony w przepisach każdego państwa członkowskiego zgodnie z art. 3 dyrektywy 68/151/EWG.

2. W przypadku gdy proponuje się wniesienie wkładu innego niż pieniężny bez sprawozdania biegłego rewidenta,o którym mowa w art. 10 ust. 1, 2 i 3, w odniesieniu do proponowanego podwyższenia kapitału, które ma zostać dokonane zgodnie z art. 25 ust. 2, należy opublikować ogłoszenie zawierające datę podjęcia decyzji o podwyższeniu i informacje wymienione w ust. 1, w sposób określony w przepisach każdego państwa członkowskiego zgodnie z art. 3 dyrektywy 68/15 l/EWG, przed wniesieniem aktywów w formie wkładu innego niż pieniężny. W tym przypadku oświadczenie zgodnie z ust. 1 ogranicza się do oświadczenia, że od dnia opublikowania powyższego ogłoszenia nie wystąpiły żadne nowe okoliczności kwalifikujące.

3. Każde państwo członkowskie zapewnia odpowiednie gwarancje zapewniające zgodność z procedurą określoną w art. lOa oraz w niniejszym artykule, w przypadku gdy wkład inny niż pieniężny jest wnoszony bez sprawozdania biegłego rewidenta, o którym mowa w art. 10 ust. 1, 2 i 3.

(^*) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2OO6/31/WE (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 60).

(^**) Dz.U. L 157 z 9.6.2006, str. 87.”;

3) w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy wprowadza się następujące zmiany:

a) wyrazy „art. 10” zastępuje się wyrazami „art. 10 ust. 1, 2 i 3”;

b) dodaje się następujące zdanie:

„Artykuły lOa i lOb stosuje się odpowiednio.”;

4) artykuł 19 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Bez uszczerbku dla zasady równego traktowania wszystkich akcjonariuszy będących w takiej samej sytuacji oraz dla dyrektywy 2OO3/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (^*), państwa członkowskie mogą zezwolić spółce na nabywanie własnych akcji przez nią samą albo za pośrednictwem osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki. W zakresie, w jakim nabycie takie jest dozwolone, państwa członkowskie zezwalają na jego dokonanie z zastrzeżeniem następujących warunków:

a) upoważnienie jest udzielane przez walne zgromadzenie, które określa warunki i zasady takiego nabycia, a w szczególności maksymalną liczbę akcji do nabycia, okres, na który zostaje udzielone upoważnienie, którego maksymalną długość określa prawo krajowe, przy czym nie może ona jednak przekraczać 5 lat, oraz, w przypadku odpłatnego nabycia, maksymalną i minimalną wysokość zapłaty. Członkowie organu administrującego lub zarządzającego upewniają się, że w momencie dokonywania każdego nabycia objętego upoważnieniem zachowane są warunki, o których mowa w lit. b) i c);

b) nabycia, łącznie z akcjami uprzednio nabytymi przez spółkę i będącymi w jej posiadaniu oraz akcjami nabytymi przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek spółki, nie mogą powodować obniżenia aktywów netto poniżej kwoty, o której mowa w art. 15 ust. 1 lit. a) i b);

c) transakcja może obejmować wyłącznie akcje w pełni opłacone.

Ponadto państwa członkowskie mogą również poddać nabycie w rozumieniu akapitu pierwszego któremukolwiek z następujących warunków:

i) wartość nominalna lub, w przypadku jej braku, wartość księgowa nabytych akcji, w tym akcji nabytych uprzednio przez spółkę i będących w jej posiadaniu oraz akcji nabytych przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek spółki, nie może przekroczyć wysokości, która zostanie określona przez państwa członkowskie. Wysokość ta nie może być niższa niż 10 % subskrybowanego kapitału;

ii) uprawnienie spółki do nabycia własnych akcji w rozumieniu akapitu pierwszego, maksymalna liczba akcji do nabycia, okres obowiązywania uprawnienia oraz maksymalna lub minimalna wysokość zapłaty są określone w statucie lub akcie założycielskim spółki;

iii) spółka wypełnia określone obowiązki sprawozdawcze i informacyjne;

iv) od niektórych spółek, określonych przez państwa członkowskie, można żądać umorzenia nabytych akcji, pod warunkiem że kwota równa wartości nominalnej umorzonych akcji zostanie włączona do rezerwy, która nie może być przeznaczona do podziału między akcjonariuszy, z wyjątkiem obniżenia kapitału subskrybowanego. Rezerwa ta może być wykorzystana wyłącznie w celu podwyższenia kapitału subskrybowanego w drodze kapitalizacji rezerw;

v) nabycie akcji pozostaje bez uszczerbku dla zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

(^*) Dz.U. L 96 z 12.4.2003, str. 16.”;

5) w art. 20 ust. 3 wyrazy „art. 15 ust. 1 lit. a)” zastępuje się wyrazami „art. 15 ust. 1 lit. a) i b)”;

6) artykuł 23 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. W przypadku gdy państwa członkowskie zezwalają spółce na bezpośrednie albo pośrednie dokonywanie zaliczkowych wypłat lub udzielanie pożyczek, lub ustanawianie zabezpieczeń w celu nabycia jej własnych akcji przez osobę trzecią, uzależniają one takie transakcje od spełnienia warunków określonych w akapitach drugim, trzecim, czwartym i piątym.

Transakcji dokonuje się na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego na rzetelnych warunkach rynkowych, szczególnie w odniesieniu do odsetek otrzymywanych przez spółkę oraz w odniesieniu do zabezpieczeń ustanowionych na rzecz spółki z tytułu pożyczek i zaliczek, o których mowa w akapicie pierwszym. Należy dokładnie sprawdzić wypłacalność osoby trzeciej lub, w przypadku transakcji wielostronnych, każdej ze stron.

Organ administrujący lub zarządzający przedstawia transakcje do uprzedniej akceptacji walnego zgromadzenia, a walne zgromadzenie działa w tym zakresie zgodnie z zasadami dotyczącymi kworum i większości ustanowionymi w art. 40. Organ administrujący lub zarządzający przedkłada walnemu zgromadzeniu pisemne sprawozdanie wskazujące powody transakcji, interes spółki w dokonaniu takiej transakcji, warunki dokonania tej transakcji, ryzyko związane z transakcją w zakresie płynności i wypłacalności spółki oraz cenę, za jaką osoba trzecia ma dokonać nabycia akcji. Sprawozdanie to podlega złożeniu w rejestrze w celu jego ogłoszenia zgodnie z art. 3 dyrektywy 68/15 l/EWG.

Łączna pomoc finansowa przyznawana osobom trzecim nie może w żadnym czasie prowadzić do obniżenia wartości aktywów netto poniżej kwoty określonej w art. 15 ust. 1 lit. a) i b), uwzględniając również każde obniżenie wartości aktywów netto, które mogło nastąpić w wyniku nabycia przez spółkę lub na rachunek spółki własnych akcji, zgodnie z art. 19 ust. 1. Spółka umieszcza w bilansie po stronie pasywów niepodlegającą podziałowi rezerwę w wysokości łącznej pomocy finansowej.

W przypadku gdy osoba trzecia z pomocą finansową ze strony spółki nabywa własne akcje tej spółki w rozumieniu art. 19 ust. 1 lub subskrybuje akcje wyemitowane w ramach podwyższenia subskrybowanego kapitału, takie nabycie lub subskrypcja jest realizowane za godziwą cenę.”;

7) dodaje się art. 23a w następującym brzmieniu:

„Artykuł 23a

W przypadkach gdy poszczególni członkowie organu administrującego lub zarządzającego spółki będącej stroną transakcji, o której mowa w art. 23 ust. 1, lub organu administrującego lub zarządzającego jednostki dominującej w rozumieniu art. 1 dyrektywy Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (^*) lub sama jednostka dominująca lub osoby działające we własnym imieniu, ale na rachunek

członków takich organów lub takich jednostek są jednocześnie stroną przeciwną takiej transakcji, państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich zabezpieczeń, aby transakcja taka nie była sprzeczna z najlepszym interesem spółki.

(^*) Dz.U. L 193 z 18.7.1983, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/43/WE.”;

8) artykuł 27 ust. 2 akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie:

„Stosuje się art. 10 ust. 2 i 3 oraz art. lOa i 10b.”;

9) artykuł 32 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. W przypadku obniżenia kapitału subskrybowanego przynajmniej ci wierzyciele, których wierzytelności powstały przed ogłoszeniem decyzji o obniżeniu, mają przynajmniej prawo do uzyskania zabezpieczenia wierzytelności, które nie stały się wymagalne przed datą takiego ogłoszenia. Prawo to nie może zostać wyłączone przez państwa członkowskie, chyba że wierzyciel dysponuje odpowiednimi zabezpieczeniami lub zabezpieczenia takie nie są konieczne, biorąc pod uwagę aktywa spółki.

Państwa członkowskie ustalają warunki wykonywania prawa określonego w akapicie pierwszym. W każdym przypadku państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele mogli zwrócić się do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o odpowiednie zabezpieczenia, pod warunkiem że są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, że z powodu obniżenia kapitału subskrybowanego zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich zabezpieczeń od spółki.”;

10) artykuł 41 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Państwa członkowskie mogą odstąpić od art. 9 ust. 1, art. 19 ust. 1 lit. a) zdanie pierwsze oraz od art. 25, 26 i 29 w zakresie, w jakim odstępstwa takie są niezbędne do przyjęcia lub stosowania przepisów mających na celu zachęcenie pracowników lub innych grup osób określonych przez prawo krajowe do uczestnictwa w kapitale przedsiębiorstw.”.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 15 kwietnia 2008 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 6 września 2006 r.