KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (¹), w szczególności jej art. 10 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z decyzją Komisji 94/360/WE z dnia 20 maja 1994 r. w sprawie zmniejszonej częstotliwości bezpośrednich kontroli przesyłek niektórych produktów sprowadzanych z państw trzecich na mocy dyrektywy Rady 90/675/EWG (²) punkty kontroli granicznej są odpowiedzialne za prowadzenie spisów dotyczących kontroli produktów przywożonych do Wspólnoty.

(2) Zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny (Traces) ustanowiony decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu Traces i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (³) dotyczącą zgłaszania danych na temat całego przywozu zwierząt oraz produktów pochodzenia zwierzęcego z krajów trzecich oraz wystawiania wspólnych powszechnych weterynaryjnych dokumentów wejścia w granicznych punktach kontroli. Urzędowi lekarze weterynarii oraz personel im podległy nie muszą prowadzić dalej innych rejestrów lub spisów dokumentujących taki przywóz. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 94/360/WE w celu uniknięcia powielania wysiłków w odniesieniu do rejestrowania pewnych danych w punktach kontroli granicznej.

(3) Decyzja Rady i Komisji 2002/309/WE, Euratom z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (⁴) zatwierdza, między innymi umowę dotyczącą handlu produktami rolnymi. Częstotliwość kontroli niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego w punktach kontroli granicznej została określona w dodatku 10 załącznika 11 tej umowy. Należy zaktualizować załącznik II decyzji 94/360/WE w celu odniesienia się do takich postano-

(4) Decyzja Rady 2002/979/WE z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (⁵) zatwierdza Układ o Stowarzyszeniu. Częstotliwość kontroli niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego w punktach kontroli granicznej została określona postanowieniami Układu o Stowarzyszeniu. Należy zaktualizować załącznik II decyzji 94/360/WE w celu odniesienia się do takich postanowień.

(5) Decyzja Komisji 2001/812/WE z dnia 21 listopada 2001 r. ustanawiająca wymogi dla zatwierdzenia urzędów kontroli granicznej odpowiedzialnych za kontrolę weterynaryjną produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (⁶) przewiduje działanie granicznych punktów kontroli zgodnie z dyrektywą 97/78/WE.

(6) W świetle zdobytych doświadczeń należy dostosować tekst decyzji 2001/812/WE w celu uproszczenia handlu niektórymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i uelastycznienia obrotu produktami objętymi rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1774/2002 z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁷).

(7) Wysyłka w temperaturze otoczenia niektórych głęboko zmrożonych lub schłodzonych, łatwopsujących się produktów małej objętości takich jak krew oraz produkty krwiopochodne pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do użytku technicznego lub farmaceutycznego w małych, hermetycznie zamkniętych pojemnikach powinna być obsługiwana i kontrolowana przez graniczne punkty kontroli, których obiekty są zatwierdzone wyłącznie do obsługi wysyłek w temperaturach otoczenia.

(8) Obecnie istnieje wymóg utworzenia dodatkowych obiektów w punktach kontroli granicznej, jeśli liczba wysyłek przekroczy 500 rocznie, jednak wartość ta nie bierze pod uwagę ryzyka i powinna zostać zastąpiona bardziej odpowiednim systemem opartym na dokonanej przez właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego ocenie ryzyka związanego z przeładunkiem różnych kategorii produktów w tym samym obiekcie, w którym jeden produkt lub produkt innej kategorii jest w rzeczywistości wyłącznie fizycznie przeładowywany i poddawany kontroli w rzadkich przypadkach.

(9) Jednak wielkość 500 wysyłek rocznie powinna być brana pod uwagę jako wartość orientacyjna, powyżej której wymagane będą dodatkowe obiekty w punktach kontroli granicznej, chyba że właściwe organy dokonają obiektywnej oceny przeładunku różnych produktów w danym miejscu, z której wynikać będzie, że ze względu na stopień ryzyka zanieczyszczenia krzyżowego lub zagrożenia dla zdrowia nie ma potrzeby ustanawiania dodatkowych obiektów.

(10) Ocena ryzyka oraz podstawy dla podjętych przez właściwe organy działań we wszystkich podlegających im punktach kontroli granicznej są zgłaszane Komisji.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 94/360/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) Skreśla się ust. 1 i 2;

b) Ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„Na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy Komisja sprawdza zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 28 dyrektywy 9 7/7 8/WE częstotliwości określone w załącznikach I i II do niniejszej decyzji, biorąc pod uwagę kryteria ustanowione w art. 10 dyrektywy 97/78/WE, a także zastosowanie zasady regionalizacji i innych wspólnotowych zasad weterynaryjnych.".

2) Załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej decyzji.

3) Skreśla się załącznik III.

Artykuł 2

W decyzji 2001/812/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W drodze odstępstwa od ust. 3, w przypadku zamrożonego nasienia oraz zamrożonych zarodków, produktów ubocznych oraz produktów krwiopochodnych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do celów technicznych, w tym farmaceutycznych przewożonych w temperaturze otoczenia w szczelnych opakowaniach lub pojemnikach o własnym systemie regulującym temperaturę, mogą być one kontrolowane przez punkty kontroli granicznej z obiektami wymienionymi i zatwierdzonymi do kontroli pakowanych produktów przewożonych w temperaturze otoczenia.".

2) W art. 4 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. W drodze odstępstwa od ust. 4, na podstawie oceny ryzyka dokonanej przez właściwy organ, punkty kontroli granicznej, przez które przysyła się ograniczoną liczbę wysyłek produktów należących do którejkolwiek kategorii, zarówno produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi jak i produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, punkty takie mogą wykorzystywać te same obiekty przeznaczone do rozładunku, kontroli i przechowywania wszystkich produktów, do których dany punkt jest zatwierdzony pod warunkiem, że przesyłki są oddzielone w czasie, i że pomieszczenia są czyszczone i dezynfekowane pomiędzy przybyciem kolejnych przesyłek. O zastosowaniu takiego odstępstwa oraz ocenie ryzyka, która je uzasadnia, należy poinformować Komisję.".

3) W zdaniu wprowadzającym sekcji 4 załącznika słowa „Należy również gromadzić:" zastępuje się wyrazami:

„W przypadku, gdy dane nie zostały wprowadzone do systemu TRACES w punkcie kontroli granicznej, należy alternatywnie gromadzić takie dane w formie elektronicznej lub drukowanej:".

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 września 2006 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I CZĘSTOTLIWOŚCI BEZPOŚREDNICH KONTROLI

1. Nowa Zelandia

W przypadku Nowej Zelandii, częstotliwości pozostają takie same jak te przewidziane w umowie zatwierdzonej decyzją Rady 97/132/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie zawarcia umowy w formie wymiany listów, dotyczącego tymczasowego stosowania Umowy między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie środków sanitarnych stosowanych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi (¹).

2. Kanada

W przypadku Kanady częstotliwości pozostają takie same jak te w załączniku VIII umowy zatwierdzonej decyzją Rady 1999/201/WE z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a rządem Kanady o środkach sanitarnych dla ochrony zdrowia ludzi i zwierząt w związku z handlem żywymi zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (²).

3. Chile

W przypadku Chile, częstotliwości pozostają takie same jak te przewidziane w Porozumieniu w sprawie środków sanitarnych i fitosanitarnych w handlu zwierzętami, produktami zwierzęcymi, roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami oraz dobrostanu zwierząt określonymi w załączniku IV do Układu o Stowarzyszeniu zatwierdzonym decyzją Rady 2002/979/WE z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile z drugiej strony (³).

4. Szwajcaria

W przypadku Szwajcarii, częstotliwości pozostają takie same jak te przewidziane w dodatku 10 załącznika 11 w sprawie środków dotyczących zdrowia zwierząt i środków zootechnicznych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnym zatwierdzonej decyzją Rady 2002/309/WE, Euratom z dnia 4 kwietnia 2002 r. oraz Komisji w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (⁴).

(¹) Dz.U. L 57 z 26.2.1997, str. 4. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 1999/837/WE (Dz.U. L 332 z 23.12.1999, str. 1).

(²) Dz.U. L 71 z 18.3.1999, str. 1.

(³) Dz.U. L 352 z 30.12.2002, str. 3.

(⁴) Dz.U. L 114 z 30.4.2002, str. 1.”