KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (¹), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Komisji 95/45/WE z dnia 26 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych (²) określa kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych (³).

(2) Żółcień pomarańczowa FCF (E 110) została dopuszczona na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Istnieją dowody naukowe świadczące, że w pewnych warunkach podczas produkcji żółcieni pomarańczowej może powstawać zanieczyszczenie substancją Sudan I (1-(fenylazo)-2-naftol). Sudan I nie jest dopuszczonym barwnikiem, a jego obecność w żywności jest niepożądana. Z tego względu jego zawartość w żółcieni pomarańczowej należy ograniczać do poziomu poniżej granicy wykrywalności, tj. 0,5 mg/kg. Należy zatem odpowiednio zmienić kryteria czystości dla żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).

(3) Należy uwzględnić specyfikacje i techniki analityczne w zakresie substancji dodatkowych wymienionych w Kodeksie Żywnościowym opracowanym przez Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA). JECFA rozpoczął wdrażanie programu systemowego celem zastąpienia badania na obecność metali ciężkich (w przeliczeniu na ołów) we wszystkich istniejących specyfikacjach substancji dodatkowych do żywności właściwymi limitami poziomu poszczególnych metali budzących obawy. Należy zatem odpowiednio zmienić limity dotyczące żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).

(4) Ditlenek tytanu (E 171) został dopuszczony na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Wytwarzając ditlenek tytanu, można otrzymywać kryształy w postaci anatazu lub rutylu. Płytki rutylu ditlenku tytanu różnią się od anatazu pod względem struktury i właściwości optycznych (perłowość). Istnieje technologiczna potrzeba stosowania płytek rutylu ditlenku tytanu jako barwnika w środkach spożywczych i powłokach tabletek suplementów diety. Dnia 7 grudnia 2004 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdził, że stosowanie rutylu ditlenku tytanu w postaci płytek lub w postaci amorficznej nie budzi żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa. Należy zatem zmienić kryteria czystości ditlenku tytanu (E 171) w celu uwzględnienia tej substancji zarówno w postaci anatazu, jak i rutylu.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 95/45/WE.

(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W Załączniku do dyrektywy 95/45/WE wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie najpóźniej do dnia 10 kwietnia 2007 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty wymienionych przepisów i tabelę korelacji pomiędzy wymienionymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

[1] Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 marca 2006 r.

ZAŁĄCZNIK