RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 3, oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (²) („podstawowe rozporządzenie antysubsydyjne”), w szczególności jego art. 19,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki i zakończone dochodzenia dotyczące tego samego produktu

(1) Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 2597/1999 (³), ostateczne cło wyrównawcze na przywóz folii z politereftalanu polietylenu (PET), objętej kodami CN ex39206219 i ex39206290 oraz pochodzącej z Indii („ostateczne środki wyrównawcze”). Środki przyjęły formę cła ad valorem na poziomie od 3,8 % do 19,1 %, nałożonego na przywóz indywidualnie wymienionych eksporterów, ze stawką cła rezydualnego w wysokości 19,1 %, nałożoną na przywóz ze wszystkich innych przedsiębiorstw.

(2) Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1676/2001 (⁴), ostateczne cła antydumpingowe na przywóz folii PET pochodzącej m.in. z Indii. Środki przyjęły formę cła ad valorem na poziomie od 0 % do 62,6 % na przywóz folii PET pochodzącej m.in. z Indii („ostateczne środki antydumpingowe”), z wyłączeniem przywozu z pięciu indyjskich przedsiębiorstw [Ester Industries Limited („Ester”), Flex Industries Limited („Flex”), Garware Polyester Limited („Garware”), MTZ Polyfilms Limited („MTZ”) i Polyplex Corporation Limited („Polyplex”)], od których przyjęto zobowiązania na mocy decyzji Komisji 2001/645/WE (⁵) w sprawie przyjęcia zobowiązań złożonych w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu folii z politereftalanu polietylenu pochodzącej m.in. z Indii.

(3) Rada rozszerzyła, rozporządzeniami (WE) 1975/2004 i 1976/2004 ostateczne środki wyrównawcze i antydumpingowe dotyczące przywozu folii PET pochodzącej z Indii na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Brazylii i Izraela, zgłaszanego lub niezgłaszanego jako pochodzący z Brazylii lub Izraela.

(4) W dniu 4 stycznia 2005 r (⁶). Komisja wszczęła częściowy przegląd okresowy rozporządzenia (WE) nr 1676/2001, ograniczony do poziomu ostatecznych środków antydumpingowych. Wymienione dochodzenie zostało zakończone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 366/2006 (⁷), które zmieniło poziom ostatecznych środków antydumpingowych.

(5) W dniu 10 grudnia 2004 r (⁸). Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący ostatecznych środków wyrównawczych. Wymienione dochodzenie zostało zakończone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 367/2006 (⁹), które utrzymało ostateczne środki wyrównawcze.

2. Wnioski o dokonanie przeglądów

Wniosek o dokonanie przeglądu w odniesieniu do środków wyrównawczych

(6) W 2002 r. Polyplex, indyjski producent, od którego przyjęto już zobowiązanie na mocy decyzji 2001/645/WE w związku z obowiązującymi środkami antydumpingowymi, złożył wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego, ograniczonego do formy środków wyrównawczych w odniesieniu do jednego przedsiębiorstwa. Polyplex przedstawił informacje, zgodnie z którymi zobowiązanie o tym samym charakterze usunęłoby wyrządzający szkodę wpływ subsydiowania oraz mogłoby być monitorowane. Dlatego też uzasadnione było dokonanie przeglądu środków wyrównawczych.

Wniosek o dokonanie przeglądu formy środków antydumpingowych

(7) W październiku 2003 r., wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do formy środków antydumpingowych został złożony przez następujących producentów wspólnotowych: Du Pont Teijin Films, Mitsubishi Polyester Film GmbH oraz Nuroll SpA („wnioskodawcy”). Wnioskodawcy reprezentują dużą część wspólnotowej produkcji folii PET. Spółka Toray Plastics Europe wyraziła swoje poparcie dla wniosku, jednak nie jest formalnym wnioskodawcą.

(8) Wnioskodawcy stwierdzili, iż forma środków (tj. obowiązujących zobowiązań przyjętych na mocy decyzji 2001/645/WE) nie jest już wystarczająca do usunięcia dumpingu wyrządzającego szkodę. Wnioskodawcy twierdzili, iż od momentu przyjęcia obowiązujących zobowiązań, które są oparte na minimalnych cenach importowych, asortyment produktów sprzedawanych przez eksporterów objętych postępowaniem poszerzył się, a mianowicie objął folie bardziej zaawansowane technologicznie, co spowodowało, iż minimalne ceny, które charakteryzują niektóre produkty, nie odzwierciedlają już ich prawdziwej ceny, a tym samym mechanizm środków nie jest już odpowiedni w świetle postępu technologicznego. W konsekwencji stwierdzono, iż wymienione zobowiązania nie były już odpowiednie, aby usunąć wyrządzający szkodę wpływ dumpingu.

3. Dochodzenia

Przegląd odnoszący się do środków wyrównawczych

(9) W dniu 28 czerwca 2002 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia o wszczęciu postępowania opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹⁰) rozpoczęcie częściowego przeglądu okresowego środków antysubsydyjnych, ograniczonego do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez indyjskiego producenta eksportującego - Polyplex, zgodnie z art. 19 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.

(10) Mając na uwadze, że częściowy przegląd okresowy formy środków antydumpingowych (tj. obowiązujących zobowiązań) został wszczęty w listopadzie 2003 r., jak wskazano w poniższych motywach 12 i 13, kwestia możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez Polyplex pozostała otwarta, aby umożliwić zakończenie obydwu dochodzeń w tym samym czasie. Komisja poinformowała oficjalnie Polyplex o swoich zamiarach w tym zakresie. Nie otrzymano żadnych uwag w tym względzie.

Przegląd formy środków antydumpingowych

(11) W dniu 22 listopada 2003 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia o wszczęciu postępowania opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹¹) rozpoczęcie częściowego przeglądu okresowego, zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(12) Przegląd został ograniczony do formy środków mających zastosowanie do pięciu indyjskich producentów eksportujących, od których przyjęto zobowiązanie. Dochodzenie objęło okres od dnia 1 października 2002 r. do dnia 30 września 2003 r. („obecny OD”).

(13) Komisja oficjalnie poinformowała producentów eksportujących, przedstawicieli kraju wywozu oraz producentów wspólnotowych o wszczęciu przeglądu. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie wskazanym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(14) W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja przesłała kwestionariusze do zainteresowanych producentów eksportujących, którzy współpracowali, udzielając odpowiedzi na kwestionariusz. Wizyty weryfikacyjne odbyły się w siedzibach następujących producentów eksportujących w Indiach:

- Ester Industries Limited, New Delhi,

- Flex Industries Limited, New Delhi,

- Garware Polyester Limited, Aurangabad,

- MTZ Polyfilms Limited, Mumbai,

- Polyplex Corporation Limited, New Delhi.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM

(15) Produktem objętym postępowaniem jest, jak określono w pierwotnym dochodzeniu, folia z politereftalanu polietylenu (PET) pochodząca z Indii, zgłaszana zwykle w ramach kodów CN ex39206219 i ex39206290.

C. USTALENIA

Przegląd formy środków antydumpingowych

(16) Folię PET charakteryzują specyficzne właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, obejmujące m.in. grubość, właściwości kryjące, obróbkę powierzchni i właściwości mechaniczne, które określają rodzaje folii PET na podstawie różnych sposobów obróbki folii podstawowej następujących podczas procesu produkcyjnego lub po nim, włącznie z obróbką koronową, metalizacją lub powlekaniem chemicznym. Dlatego też występuje ona w wielu formach i w różnych rodzajach. Ponieważ produkt istnieje w dużej liczbie różnych postaci (rodzaje produktu) oraz aby ułatwić monitorowanie zobowiązań, produkty zostały sklasyfikowane w ramach różnych kategorii (grup) opartych na właściwościach technicznych. Grupy te posłużyły za podstawę dla ustalenia minimalnych cen importowych („MCI”) wskazanych w zobowiązaniach. W pierwotnym dochodzeniu liczba MCI ustalonych na podstawie wymienionych grup wahała się od 10 do 32 w podziale na eksportera.

(17) Podczas obecnego przeglądu dokonano, w ramach grup, porównania asortymentu rodzajów produktu oraz zmian cen między okresem objętym dochodzeniem wykorzystanym w pierwotnym dochodzeniu („pierwotny OD”) a obecnym OD.

(18) Analiza wykazała, iż asortyment rodzajów produktu sprzedawanego w ramach niektórych grup produktu zmienił się od momentu przyjęcia zobowiązań. W przypadku kilku przedsiębiorstw objętych dochodzeniem zmiany te były bardzo znaczące, do tego stopnia, iż w odniesieniu do niektórych grup większość rodzajów produktu wywożonego do Wspólnoty w OD nie odpowiada już produktom wywożonym w pierwotnym OD. Przykładami zmian, które odnotowano w ramach grupy, było zaniechanie produkcji produktów o niższej wartości, dodawanie nowych produktów o wyraźnie wyższej wartości i czasami połączenie obydwu tych działań.

(19) Wymieniona analiza wykazała również, że w przypadku niektórych grup produktu rozpiętość cen (rozpiętość wartości produktu) w ramach grupy znacznie zmieniła się od czasu przyjęcia zobowiązań. W tym kontekście należy również zauważyć, że nastąpiła znaczna zmiana w strukturze sprzedaży między różnymi grupami produktu po przyjęciu zobowiązań. W szczególności stwierdzono, iż pojawiła się tendencja do skupiania sprzedaży w ramach kategorii o niższej cenie minimalnej.

(20) Ponieważ MCI i zobowiązania zostały ustalone na podstawie asortymentu rodzajów produktu oraz ich odpowiedniej wartości w ramach grup produktu podczas pierwotnego OD, jasne jest, iż zmiany wskazane w odniesieniu do obecnego asortymentu produktów i wartości w ramach grup spowodowały, że MCI, a tym samym zobowiązania, stały się niewłaściwe, aby przeciwdziałać wyrządzającemu szkodę wpływowi dumpingu.

Wniosek odnoszący się do środków wyrównawczych

(21) W odniesieniu do przeglądu ograniczonego do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez Polyplex analiza wykazała, że struktura organizacyjna tego przedsiębiorstwa utrudniłaby monitorowanie zobowiązania, powodując tym samym, iż zobowiązanie stałoby się nieodpowiednie jako forma skutecznego środka wyrównawczego. Utrudnienie to wynika z faktu, że produkt objęty postępowaniem jest również wytwarzany przez przedsiębiorstwo powiązane z Polyplex w państwie trzecim (Tajlandia), co powoduje powstanie ryzyka kompensacji cen, w sytuacji gdyby przedsiębiorstwo w Tajlandii również dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty. Monitorowanie, a tym samym egzekwowanie, byłoby zbyt utrudnione, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie zobowiązania.

D. WNIOSKI

Przegląd formy środków antydumpingowych

(22) Zobowiązania w swojej obecnej formie, wraz z MCI opartymi na grupach produktów, zapewniają eksporterom dużą elastyczność we wprowadzaniu zmian do właściwości technicznych produktów w ramach grupy. Produkt objęty postępowaniem zawiera liczne i zmieniające się cechy odróżniające, które w dużym stopniu wpływają na ceny sprzedaży. Zmiany tych cech wywierają w konsekwencji znaczący wpływ na ceny. Jedynym realnym sposobem na zapewnienie wymienionym grupom większej jednolitości pod względem właściwości fizycznych i cen byłoby dokonanie podziałów w ramach grup. Jednakże w rezultacie powstałoby wiele grup, co uniemożliwiłoby monitorowanie, utrudniając w szczególności organom celnym rozpoznanie różnic między rodzajami produktu i klasyfikacją produktów w odpowiedniej grupie w momencie przywozu. Ponadto liczba grup przypadających na przedsiębiorstwo mogłaby wzrosnąć od 5 do 11 razy w porównaniu z grupami wymienionymi w zobowiązaniach, w przypadku gdyby rozpatrywano więcej właściwości różnych rodzajów produktu, aby określić bardziej precyzyjną klasyfikację. Obecnie rodzaje produktu są sklasyfikowane w ramach setek szczegółowych grup, uniemożliwiając tym samym wykonanie zobowiązań. Ich liczba mogłaby wzrosnąć wraz z dalszą zmianą właściwości produktu.

(23) W przypadku niektórych przedsiębiorstw objętych przeglądem rodzaje modeli sprzedawane w ramach określonej grupy produktu nie zmieniły się znacząco od momentu przyjęcia zobowiązania. Jednakże prawdopodobny wzrost liczby grup produktu spowodowany dalszymi zmianami w grupach produktu, jak wskazano w motywie 22, mógłby nastąpić na późniejszym etapie oraz w przypadku każdego z eksportujących producentów.

(24) Można zatem stwierdzić, iż aby umożliwić skuteczne monitorowanie zobowiązań, grupy produktów powinny zostać znacznie ujednolicone pod względem właściwości fizycznych i cen. Właściwości te powinny mieć stały charakter w czasie trwania zobowiązania. Dochodzenie potwierdziło, iż warunek ten nie był spełniony w odniesieniu do folii PET.

(25) Na podstawie powyższych faktów i ustaleń uznaje się, że zobowiązania nie są odpowiednie, aby przeciwdziałać wyrządzającemu szkodę wpływowi dumpingu, ponieważ sprawiają trudności związane z monitorowaniem i egzekwowaniem oraz stanowią niedopuszczalne ryzyko. W tych okolicznościach zobowiązania, przyjęte od pięciu indyjskich producentów objętych przeglądem formy środków antydumpingowych, powinny zostać wycofane.

(26) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których Komisja podjęła decyzję o wycofaniu obowiązujących zobowiązań, i miały możliwość przedstawienia swoich uwag.

(27) Po ujawnieniu informacji niektóre strony stwierdziły, iż uważają, że nie wystąpiły żadne trudności odnoszące się do monitorowania lub egzekwowania zobowiązań, zatem nie było ryzyka związanego z formą środków. Ponadto wielu producentów eksportujących stwierdziło, że nie naruszyli oni swoich zobowiązań. Jeden z producentów eksportujących objętych postępowaniem wskazał, iż zawiadomienie o wszczęciu postępowania dotyczyło znacznych zmian rodzajów produktu, tymczasem nie wprowadził on żadnych nowych rodzajów produktu do UE między datą złożenia obowiązującego zobowiązania a obecnym OD.

(28) W odniesieniu do aspektów technicznych, sama liczba odmian wymienionego produktu połączona z możliwościami zmian produktu sprawia, iż produkt ten nie nadaje się do celów zobowiązania, gdyż jego zmiany wymagałyby ciągłych aktualizacji MCI, co nie jest wykonalne (patrz: motyw 22). W tym zakresie należy przypomnieć, iż art. 8 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wskazuje, że złożone zobowiązanie nie musi zostać przyjęte, jeżeli władze uważają jego przyjęcie za niepraktyczne, na przykład ze względu na zbyt dużą liczbę obecnych lub potencjalnych eksporterów lub z innych powodów. W odniesieniu do wniosku eksporterów, w którym twierdzili oni, iż nie naruszyli warunków zobowiązania, nic nie wskazuje na wystąpienie naruszenia. Decyzja o wycofaniu zobowiązań opiera się na dowodach zgromadzonych podczas dochodzenia, które wskazują, że zmiany asortymentu produktów sprawiają, że zobowiązanie jest nieodpowiednie oraz iż monitorowanie sprzedaży tego produktu nie jest dostosowane do zobowiązań (patrz: motywy 18-20 i 22). Wreszcie, dochodzenie wykazało, że folie inne niż te, które są objęte asortymentem produktów, na którym oparto ustalenia dotyczące MCI, były sprzedawane we Wspólnocie w ramach zobowiązania oraz że możliwe jest zwiększenie liczby i odmian produktów. Dlatego też sytuacja rynkowa, na podstawie której ustanowiono zobowiązania, w zakresie sprzedawanego produktu, nie jest reprezentatywna w obecnym dochodzeniu, a zatem MCI określone w zobowiązaniach stały się nieodpowiednie.

(29) W tym kontekście fakt, iż jeden z producentów eksportujących nie wprowadził jeszcze żadnych nowych rodzajów produktu, nie wpływa na to, że zobowiązania dotyczące produktu objętego postępowaniem zostały określone jako nieodpowiednie, a ich monitorowanie uważane jest za niewykonalne, jak wytłumaczono w powyższym motywie 28.

(30) Ponadto kilku producentów eksportujących dokonało odesłania do art. 15 Porozumienia w sprawie wykonania art. VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. (zwanego dalej „Porozumieniem antydumpingowym WTO”) i do zawartego w nim wymogu, zgodnie z którym kraje rozwinięte powinny udzielać pomocy krajom rozwijającym się, wskazując, że producenci eksportujący powinni mieć możliwość złożenia nowych zobowiązań. Zasugerowano, że wycofanie zobowiązań zostało dokonane z powodów spekulatywnych i nieuzasadnionych, które były sprzeczne z art. 15 Porozumienia antydumpingowego WTO oraz że wycofanie zobowiązań stanowiło naruszenie zasady proporcjonalności.

(31) Artykuł 15 Porozumienia antydumpingowego WTO odnosi się do potrzeby poszukiwania konstruktywnych rozwiązań przed zastosowaniem ceł antydumpingowych. Obowiązujące zobowiązania zostały przyjęte w celu poszukiwania konstruktywnego rozwiązania dla sytuacji, w której występuje dumping wyrządzający szkodę. W tym zakresie należy przypomnieć, iż art. 8.3 Porozumienia antydumpingowego WTO wskazuje, że złożone zobowiązanie nie musi zostać przyjęte, jeżeli władze uważają jego przyjęcie za niepraktyczne, na przykład ze względu na zbyt dużą liczbę obecnych lub potencjalnych eksporterów lub z innych powodów. Dochodzenie, którego celem nie było w żadnym razie wycofanie zobowiązań z powodów spekulatywnych, wskazało, iż produkty, na podstawie których producenci indyjscy zgodzili się na ustalenie cen objętych zobowiązaniem (MCI), znacznie różniły się od tych sprzedawanych obecnie do Wspólnoty. Wycofanie zobowiązań nie jest zatem nieproporcjonalne, lecz stanowi przemyślaną odpowiedź na zmianę sytuacji rynkowej, spowodowaną przez samych producentów eksportujących.

Wniosek dotyczący zobowiązania w odniesieniu do środków wyrównawczych

(32) Wnioski wynikające z przeglądu formy środków antydumpingowych, zgodnie z którymi zobowiązania nie są odpowiednie, aby przeciwdziałać wyrządzającemu szkodę wpływowi dumpingu, ponieważ sprawiają trudności związane z monitorowaniem i egzekwowaniem oraz stanowią niedopuszczalne ryzyko, odnoszą się również do środków wyrównawczych. Ustalono także, iż struktura organizacyjna Polyplex Group utrudniłaby monitorowanie zobowiązań i ich egzekwowanie. Z tego powodu przyjęcie zobowiązania nie jest wykonalne w rozumieniu art. 8 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.

(33) W świetle powyższych faktów stwierdzono, iż dochodzenie przeglądowe dotyczące formy środków antysubsydyjnych, ograniczone do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez Polyplex, powinno zostać zakończone, a zobowiązanie, o którym mowa, nie powinno być przyjęte, ponieważ warunki ustanowione w art. 13 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego dotyczące przyjęcia zobowiązania nie są spełnione.

(34) Powody uzasadniające decyzję o nieprzyjęciu złożonego zobowiązania zostały ujawnione zainteresowanemu wnioskodawcy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W rozporządzeniu (WE) nr 1676/2001, w postaci obowiązującej w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia, skreśla się art. 1 ust. 3.

2. W rozporządzeniu (WE) 1676/2001, w postaci obowiązującej w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia, zmienia się numerację art. 1 ust. 4 na art. 1 ust. 3.

3. W rozporządzeniu (WE) nr 1676/2001, w postaci obowiązującej w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia, skreśla się art. 2.

4. W rozporządzeniu (WE) 1676/2001, w postaci obowiązującej w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia, zmienia się numerację art. 3 i art. 4 na art. 2 i art. 3.

Artykuł 2

Częściowy przegląd okresowy rozporządzenia (WE) nr 2597/1999 zostaje niniejszym zakończony decyzją o nieprzyjęciu zobowiązania.

Artykuł 3

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lutego 2006 r.