KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 211 tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zalecenie Komisji 2002/201/WE z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie ograniczenia obecności dioksyn, furanów i PCB w paszach i środkach spożywczych (¹) stanowi część ogólnej strategii ograniczenia obecności dioksyn, furanów i polichlorowanych bifenyli (PCB) w środowisku, paszach i środkach spożywczych. Jego celem jest zalecenie progów podejmowania działań oraz, z biegiem czasu, poziomów docelowych dla paszy i żywności.

(2) Z toksykologicznego punktu widzenia wszelkie ustalane poziomy powinny dotyczyć dioksyn i dioksynopodobnych PCB, jednak rozporządzeniem Komisji (WE) nr 466/2001 z dnia 8 marca 2001 r., ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (²), najwyższe dopuszczalne poziomy ustalono jedynie dla dioksyn, a nie dla dioksynopodobnych PCB, ponieważ dostępne dane dotyczące obecności dioksynopodobnych PCB były wówczas bardzo ograniczone. Podobnie, dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (³), najwyższe dopuszczalne poziomy w paszach w 2001 r. ustalono jedynie dla dioksyn, a nie dla dioksynopodobnych PCB.

(3) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 466/2001 Komisja miała po raz pierwszy dokonać przeglądu przepisów dotyczących dioksyn w żywności do dnia 31 grudnia 2004 r. w świetle nowych danych dotyczących obecności dioksyn i dioksynopodobnych PCB, w szczególności w celu włączenia dioksynopodobnych PCB do poziomów, jakie mają zostać ustalone. Dyrektywa 2002/32/WE zawiera podobną klauzulę dotyczącą przeglądu w odniesieniu do dioksyn w paszach.

(4) W międzyczasie udostępniono więcej danych na temat obecności dioksynopodobnych PCB w paszy i żywności. Skutkiem tego ustalono najwyższe dopuszczalne poziomy sumy dioksyn i dioksynopodobnych PCB wyrażonej w równoważnikach toksyczności Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), przy zastosowaniu WHO-TEF, gdyż jest to najbardziej odpowiednie podejście z toksykologicznego punktu widzenia. W celu zapewnienia płynnego przejścia do nowych zasad, w okresie przejściowym oprócz nowo ustalonych poziomów sumy dioksyn i dioksynopodobnych PCB nadal powinno się stosować dotychczas obowiązujące poziomy dioksyn.

(5) W celu stymulowania proaktywnego podejścia do zmniejszenia obecności dioksyn i dioksynopodobnych PCB w żywności i paszy, w zaleceniu 2002/201/WE określono progi podejmowania działań w doniesieniu do dioksyn. Te progi podejmowania działań są narzędziem dla właściwych władz i podmiotów gospodarczych umożliwiającym wyodrębnienie przypadków wymagających zidentyfikowania źródła zanieczyszczeń i podjęcia odpowiednich działań, aby je zredukować lub zlikwidować. Ponieważ źródła dioksyn i dioksynopodobnych PCB są różne, należy ustalić odrębne progi podejmowania działań z jednej strony dla dioksyn, a z drugiej strony dla dioksynopodobnych PCB. Należy zatem zastąpić rozporządzenie Komisji 2002/201/WE nowym rozporządzeniem.

(6) Ponadto należy okresowo dostosowywać progi podejmowania działań do tendencji spadkowej w zakresie obecności dioksyn i dioksynopodobnych PCB i kontynuować aktywne podejście celem stopniowego zmniejszania ich obecności w paszach i środkach spożywczych.

(7) Dyrektywa 2002/32/EC przewiduje możliwość ustalenia progów podejmowania działań. W związku z tym właściwe jest przeniesienie progów podejmowania działań dla dioksyn i dioksynopodobnych PCB w paszach do dyrektywy 2002/32/WE.

(8) Poziomy docelowe wskazują poziom zanieczyszczeń w paszy i żywności, jaki należy osiągnąć w celu ostatecznego zmniejszenia narażenia większej części populacji Wspólnoty do dopuszczalnej dawki tygodniowej (TWI) dla dioksyn i dioksynopodobnych PCB ustalonej przez Komitet Naukowy ds. Żywności (SCF). Poziomy docelowe należy ustalić w świetle dokładniejszych danych na temat wpływu środków ochrony środowiska i działań ukierunkowanych na źródło zanieczyszczeń na poziomie paszy i środków spożywczych na zmniejszenie obecności dioksyn i dioksynopodobnych PCB w różnych materiałach paszowych, paszach i środkach spożywczych. Ze względu na fakt, że określenie tych docelowych poziomów wymaga rozważenia wielu różnych czynników, ich ustalenie należy odłożyć do końca roku 2008.

NINIEJSZYM ZALECA:

(1) Państwom członkowskim przeprowadzenie, proporcjonalnie do ich produkcji, zużycia i spożycia materiałów paszowych, paszy i środków spożywczych, wyrywkowego monitorowania na obecność dioksyn i dioksynopodobnych PCB oraz, w miarę możliwości, niedioksynopodobnych PCB w materiałach paszowych, paszy i środkach spożywczych. Monitorowanie to należy prowadzić zgodnie z zaleceniem Komisji 2004/704/WE z dnia 11 października 2004 r. w sprawie monitorowania poziomu tła dioksyn i dioksynopochodnych polichlorowanych bifenyli (PCB) w paszach (⁴) i zaleceniem Komisji 2004/705/WE z dnia 11 października 2004 r. w sprawie monitorowania poziomu tła dioksyn i dioksynopochodnych polichlorowanych bifenyli (PCB) w środkach spożywczych (⁵).

(2) Państwom członkowskim, w przypadku niezgodności z przepisami dyrektywy 2002/32/WE i rozporządzeniem (WE) nr 466/2001, oraz (z zastrzeżeniem pkt 3) w przypadku wykrycia poziomów dioksyn oraz/lub dioksynopodobnych PCB przekraczających progi podejmowania działań określone w załączniku II do dyrektywy 2002/32/WE w odniesieniu do pasz:

a) przeprowadzenie, we współpracy z podmiotami gospodarczymi, badań w celu zidentyfikowania źródła zanieczyszczenia;

b) podjęcie, we współpracy z podmiotami gospodarczymi, działań w celu zredukowania lub zlikwidowania źródła zanieczyszczenia;

c) przeprowadzenie, we współpracy z podmiotami gospodarczymi, kontroli pod kątem obecności niedioksynopodobnych PCB.

(3) Państwom członkowskim, w których poziom tła dioksyn i dioksynopodobnych PCB jest szczególnie wysoki, ustalenie krajowych progów podejmowania działań dla krajowej produkcji materiałów paszowych, pasz i środków spożywczych na takim poziomie, aby dla około 5 % otrzymanych wyników monitorowania, o którym mowa w pkt 1, przeprowadzane było badanie w celu zidentyfikowania źródła zanieczyszczenia.

(4) Państwom członkowskim poinformowanie Komisji i pozostałych państw członkowskich o swoich ustaleniach, wynikach badań i działaniach podjętych w celu zredukowania lub zlikwidowania źródła zanieczyszczenia.

(5) Państwom członkowskim przekazywanie informacji, o których mowa w pkt 4, najpóźniej do dnia 31 marca każdego roku dla środków spożywczych, a dla pasz w ramach rocznego sprawozdania składanego Komisji zgodnie z art. 22 ust. 2 dyrektywy Rady 95/53/WE (⁶). W przypadku gdy informacja dotyczy bezpośrednio pozostałych państw członkowskich, powinna być ona przekazana niezwłocznie. Po wykonaniu wieloletniego krajowego planu kontroli, o którym mowa w art. 41 i 42 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁷), informacje mogą być przekazywane w ramach rocznego sprawozdania składanego Komisji zgodnie z art. 44 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Niniejszym uchyla się zalecenie Komisji 2002/201/WE, z mocą od dnia 14 listopada 2006 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 lutego 2006 r.

ZAŁĄCZNIK