RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”), w szczególności jego art. 8 i art. 11 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (²) („podstawowe rozporządzenie antysubsydyjne”), w szczególności jego art. 13 i 19,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POSTĘPOWANIE

1. Wcześniejsze dochodzenia oraz obowiązujące środki

(1) W lipcu 2002 r. Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1338/2002 (³), ostateczne cła wyrównawcze na przywóz kwasu sulfanilowego pochodzącego z Indii. Tego samego dnia Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1339/2002 (⁴), ostateczne cła antydumpingowe na przywóz kwasu sulfanilowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i Indii („środki”).

(2) W ramach wymienionych postępowań Komisja przyjęła, decyzją 2002/611/WE (⁵) zobowiązanie cenowe złożone przez indyjskie przedsiębiorstwo, tj. Kokan Synthetics & Chemicals Pvt Ltd. („przedsiębiorstwo”).

(3) W czerwcu 2003 r. Komisja wszczęła ponowne dochodzenie w sprawie absorpcji, zgodnie z art. 12 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, dotyczące przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) (⁶).

(4) W grudniu 2003 r. przedsiębiorstwo poinformowało Komisję o zamiarze dobrowolnego wycofania swojego zobowiązania. Tym samym decyzja Komisji w sprawie przyjęcia tego zobowiązania została uchylona decyzją Komisji 2004/225/WE (⁷).

(5) W lutym 2004 r. dochodzenie w sprawie absorpcji dotyczące przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z ChRL zostało zakończone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 236/2004 (⁸), które zwiększyło stawkę ostatecznego cła antydumpingowego w odniesieniu do ChRL z 21 % do 33,7 % („dochodzenie w sprawie absorpcji”).

2. Wniosek o przeprowadzenie przeglądu okresowego

(6) W grudniu 2004 r., po zakończeniu dochodzenia w sprawie absorpcji, przedsiębiorstwo złożyło wniosek dotyczący częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 19 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, którego zakres byłby ograniczony do zbadania możliwości przywrócenia jego zobowiązania.

(7) Przedsiębiorstwo stwierdziło, iż jego wniosek dotyczący wycofania zobowiązania wynikał z faktu, że po nałożeniu środków w 2002 r. chińscy eksporterzy dokonali absorpcji nałożonych ceł antydumpingowych, co spowodowało obniżenie cen i uniemożliwiło dotrzymanie zobowiązania. Przedsiębiorstwo odniosło się również do faktu, że w wyniku zakończenia przeglądu dotyczącego absorpcji poziom cła nałożonego na przywóz z ChRL został podwyższony, pozwalając tym samym na wzrost cen rynkowych. Dlatego też przedsiębiorstwo poinformowało Komisję, iż jest gotowe do ponownego złożenia zobowiązania zgodnie z określonymi poprzednio warunkami i zasadami, które były uważane za odpowiednie do usunięcia szkodliwego wpływu dumpingu i subsydiowania.

(8) Przedsiębiorstwo przedstawiło wystarczające dowody prima facie na to, że nie przeprowadzono w nim żadnych zmian strukturalnych od czasu poprzednich ustaleń, które mogły mieć wpływ na możliwość przyjęcia i wykonania zobowiązania.

(9) W kwietniu 2005 r., zgodnie z zawiadomieniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁹), Komisja wszczęła częściowy przegląd okresowy środków antydumpingowych i wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z Indii, którego zakres ograniczony był do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez przedsiębiorstwo.

3. Procedura

(10) Komisja oficjalnie powiadomiła przedstawicieli kraju wywozu, wnioskodawcę i przemysł wspólnotowy o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego, jak również umożliwiła wszystkim stronom, których ta sprawa dotyczy bezpośrednio, przedstawienie swoich opinii na piśmie oraz wystąpienie z wnioskiem o przesłuchanie.

(11) Przedsiębiorstwo oficjalnie ponowiło swoje pierwotne zobowiązanie.

(12) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów zbadania możliwości ponownego przyjęcia tego zobowiązania.

B. WYNIKI DOCHODZENIA

(13) W trakcie dochodzenia wykazano, iż nie przeprowadzono żadnych zmian strukturalnych w przedsiębiorstwie od czasu pierwotnego dochodzenia, które mogły mieć negatywny wpływ na możliwość przyjęcia i wykonania zobowiązania. Ponadto doświadczenie nabyte podczas stosowania pierwotnego zobowiązania wykazało, iż przedsiębiorstwo przestrzegało warunków zobowiązania, które mogło być skutecznie monitorowane przez Komisję.

(14) Jednakże należy zauważyć, iż odnotowano znaczne różnice cen podstawowych składników wykorzystywanych przy produkcji kwasu sulfanilowego od czasu pierwotnego dochodzenia, w szczególności aniliny oraz jej podstawowego substratu - benzenu. Mając na uwadze powyższe, wnioskodawca zgodził się na indeksowanie ceny minimalnej pierwotnie zawartej w zobowiązaniu, aby odzwierciedlić cykliczny charakter cen kwasu sulfanilowego w sposób eliminujący ryzyko wyrządzającego szkodę dumpingu. Z uwagi na fakt, iż istnieje ogólnie dostępna i niezależna baza danych zawierająca wiarygodne informacje o międzynarodowych cenach benzenu, a nie ma takowej dla cen aniliny, oraz mając na uwadze silną zależność między ceną benzenu i ceną aniliny, indeksowanie zostało oparte na cenie benzenu.

(15) Przemysł wspólnotowy stwierdził, iż nie należy umożliwiać wnioskodawcy wyboru środka, a w szczególności pozwalać na przestrzeganie minimalnej ceny importowej tylko wtedy, gdy obowiązujące ceny rynkowe odpowiadają przedsiębiorstwu. Istotnie, przedsiębiorstwo nie powinno mieć możliwości wprowadzania zmian do formy środków na podstawie zmian występujących na rynku. Jednakże należy uwzględnić wyjątkowe okoliczności rozpatrywanego przypadku. W tym zakresie należy zauważyć, że dochodzenie w sprawie absorpcji wykazało, iż spadek cen rynkowych w okresie, gdy przedsiębiorstwo dobrowolnie wycofało swoje zobowiązanie, był spowodowany absorpcją cła antydumpingowego nałożonego na przywóz kwasu sulfanilowego pochodzącego z ChRL. Dlatego też i ze względu na zmianę okoliczności wynikającą z dochodzenia w sprawie absorpcji wniosek przedsiębiorstwa dotyczący ponownego złożenia zobowiązania uznaje się za właściwy.

(16) Przemysł wspólnotowy stwierdził ponadto, iż złożone zobowiązanie powinno zostać przyjęte jedynie w następstwie pełnego przeglądu okresowego, ponieważ zmiany występujące na rynku, które mogłyby uzasadnić nowe zobowiązanie, mogą również stanowić uzasadnienie dla dokonania przeglądu marginesu dumpingu dla tego przedsiębiorstwa. W tym kontekście należy zauważyć, iż obecne dochodzenie jest ograniczone w zakresie do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania złożonego przez przedsiębiorstwo oraz że nie otrzymano żadnego wniosku dotyczącego przeglądu okresowego o innym zakresie. Wniosek ten musiał zatem zostać odrzucony.

(17) Jeden z użytkowników złożył wniosek o obniżenie cła antydumpingowego lub, alternatywnie, o zajęcie się kwestią ograniczonej dostępności oczyszczonego kwasu sulfanilowego na rynku wspólnotowym poprzez wprowadzenie systemu kontyngentów. Również i ten wniosek musiał zostać odrzucony ze względu na ograniczony zakres obecnego dochodzenia.

C. ZOBOWIĄZANIE

(18) Mając na uwadze powyższe, wymienione zobowiązanie zostało przyjęte na mocy decyzji Komisji 2006/37/WE (¹⁰).

(19) W celu umożliwienia Komisji dalszego skutecznego monitorowania zgodności działalności przedsiębiorstwa ze zobowiązaniem zwolnienie z cła antydumpingowego będzie uzależnione od przedstawienia faktury handlowej zawierającej przynajmniej te elementy, które zostały wymienione w załączniku, w chwili złożenia wniosku o dopuszczenie do swobodnego obrotu odpowiednim organom celnym. Informacje te są również niezbędne, aby umożliwić organom celnym dokładne ustalenie, że przesyłki odpowiadają dokumentom handlowym. Jeżeli taka faktura nie zostanie przedstawiona lub też przedłożona faktura nie odpowiada produktowi przedstawionemu organom celnym, należne będzie z tego tytułu cło, zgodnie z odpowiednią stawką cła antydumpingowego i wyrównawczego.

(20) Aby zagwarantować skuteczne przestrzeganie zobowiązania, importerzy powinni zostać poinformowani, że naruszenie zobowiązania może prowadzić do zastosowania z mocą wsteczną cła antydumpingowego i wyrównawczego w odniesieniu do transakcji, których to dotyczy. Dlatego też konieczne jest wprowadzenie w życie przepisów prawnych przewidujących powstanie długu celnego na poziomie właściwego cła antydumpingowego i wyrównawczego w przypadku naruszenia jakiegokolwiek warunku zwolnienia. Dług celny powinien zatem powstać wówczas, gdy zgłaszający wybrał opcję dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu, tj. bez pobierania cła antydumpingowego i wyrównawczego, oraz w przypadku stwierdzenia naruszenia przynajmniej jednego warunku tego zobowiązania.

(21) W przypadku naruszenia zobowiązania cło antydumpingowe i wyrównawcze możne zostać pobrane w przypadku, gdy Komisja wycofa przyjęcie zobowiązania zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego lub art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, odnosząc się do konkretnej transakcji i stwierdzając nieważność stosownej faktury w ramach zobowiązania. Dlatego też, zgodnie z art. 14 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 24 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, organy celne powinny niezwłocznie poinformować Komisję o każdym stwierdzonym przypadku naruszenia zobowiązania.

(22) Należy zauważyć, że w przypadku naruszenia zobowiązania, wycofania się z niego lub w przypadku wycofania przyjęcia tego zobowiązania przez Komisję automatycznie stosowane są, zgodnie z art. 8 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, cła antydumpingowe i wyrównawcze nałożone na mocy art. 9 ust. 4 wcześniejszego rozporządzenia antydumpingowego i art. 15 ust. 1 późniejszego rozporządzenia antysubsydyjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1338/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1339/2002 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

„3. Nie naruszając przepisów ust. 1, ostatecznego cła nie stosuje się do przywozu towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu zgodnie z art. 2.”.

2. W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1338/2002 dodaje się artykuł w następującym brzmieniu:

„Artykuł 2

1. Przywóz produktów zgłoszonych do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu, fakturowanych przez przedsiębiorstwa, których zobowiązania zostały przyjęte przez Komisję i których nazwy są wskazane w decyzji Komisji 2006/37/WE (*) oraz wprowadzanych do niej zmianach, jest zwolniony z ceł nałożonych na mocy art. 1, pod warunkiem że:

- zostały one wytworzone, przewiezione i zafakturowane bezpośrednio przez przedsiębiorstwa, o których mowa, pierwszemu niezależnemu odbiorcy we Wspólnocie, oraz

- do przywożonych towarów dołączona jest ważna faktura w ramach zobowiązania. Faktura w ramach zobowiązania jest fakturą handlową zawierającą przynajmniej elementy i oświadczenia określone w załączniku, oraz

- towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu w każdym przypadku, gdy zostanie stwierdzone, w odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 1 i zwolnionych z ceł zgodnie z warunkami wyszczególnionymi w ust. 1, że przynajmniej jeden warunek nie jest spełniony. Warunek określony w ust. 1 tiret drugie uznaje się za niespełniony w przypadku stwierdzenia, że faktura w ramach zobowiązania jest niezgodna z przepisami załącznika lub nie jest autentyczna, lub w przypadku gdy Komisja wycofa przyjęcie zobowiązania zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebedących członkami Wspólnoty Europejskiej (**) lub art. 13 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, na mocy rozporządzenia lub decyzji, które odnoszą się do konkretnej(-ych) transakcji i uznają stosowną(-e) fakturę(-y) w ramach zobowiązań za nieważną(-e).

3. Importerzy akceptują jako część normalnego ryzyka handlowego, że niewypełnienie przez którąkolwiek ze stron przynajmniej jednego warunku wymienionego w ust. 1 i określonego szczegółowo w ust. 2 może spowodować powstanie długu celnego na mocy art. 201 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (***). Powstały dług celny pobiera się po wycofaniu przez Komisję przyjęcia zobowiązania.

(*) Patrz str. 52 Dziennika Urzędowego.

(**) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004 (Dz.U. L 77 z 13.3.2004, str. 12).

(***) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).”

3. W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1339/2002 dodaje się artykuł w następującym brzmieniu:

„Artykuł 2

1. Przywóz produktów zgłoszonych do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu, fakturowanych przez przedsiębiorstwa, których zobowiązania zostały przyjęte przez Komisję i których nazwy są wskazane w decyzji Komisji 2006/37/WE (*) oraz wprowadzanych do niej zmianach, jest zwolniony z ceł nałożonych na mocy art. 1, pod warunkiem że:

- zostały one wytworzone, przewiezione i zafakturowane bezpośrednio przez przedsiębiorstwa, o których mowa, pierwszemu niezależnemu odbiorcy we Wspólnocie, oraz

- do przywożonych towarów dołączona jest ważna faktura w ramach zobowiązania. Faktura w ramach zobowiązania jest fakturą handlową zawierającą przynajmniej elementy i oświadczenia określone w załączniku, oraz

- towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu w każdym przypadku, gdy zostanie stwierdzone, w odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 1 i zwolnionych z ceł zgodnie z warunkami wyszczególnionymi w ust. 1, że przynajmniej jeden warunek nie jest spełniony. Warunek określony w ust. 1 tiret drugie uznaje się za niespełniony w przypadku stwierdzenia, że faktura w ramach zobowiązania jest niezgodna z przepisami załącznika lub nie jest autentyczna, lub w przypadku gdy Komisja wycofa przyjęcie zobowiązania zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 lub art. 13 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, na mocy rozporządzenia lub decyzji, które odnoszą się do konkretnej(-ych) transakcji i uznają stosowną(-e) fakturę(-y) w ramach zobowiązań za nieważną(-e).

3. Importerzy akceptują jako część normalnego ryzyka handlowego, że niewypełnienie przez którąkolwiek ze stron przynajmniej jednego warunku wymienionego w ust. 1 i określonego szczegółowo w ust. 2 może spowodować powstanie długu celnego na mocy art. 201 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (**). Powstały dług celny pobiera się po wycofaniu przez Komisję przyjęcia zobowiązania.

4. Tekst zawarty w załączniku do niniejszego rozporządzenia dodaje się do rozporządzenia (WE) nr 1338/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1339/2002.

(*) Patrz str. 52 Dziennika Urzędowego.

(**) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).”

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 stycznia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Faktura handlowa towarzysząca sprzedaży kwasu sulfanilowego przez przedsiębiorstwo do Wspólnoty w ramach zobowiązania powinna zawierać następujące elementy:

1) Tytuł „FAKTURA HANDLOWA TOWARZYSZĄCA TOWAROM BĘDĄCYM PRZEDMIOTEM ZOBOWIĄZANIA”.

2) Nazwa przedsiębiorstwa wystawiającego fakturę, wymienionego w art. 1 decyzji Komisji 2006/37/WE w sprawie przyjęcia zobowiązania.

3) Numer faktury handlowej.

4) Data wystawienia faktury handlowej.

5) Dodatkowy kod TARIC, pod którym towary w fakturze mają być poddane odprawie celnej na granicy Wspólnoty.

6) Dokładny opis towarów zawierający:

- numer kodu produktu (PCN) użyty dla celów dochodzenia i zobowiązania (np. „PA99”, „PS85” lub „TA98”),

- techniczne/fizyczne specyfikacje PCN, tzn. dla „PA99” i „PS85” - sypki biały proszek, a dla „TA98” - szary sypki proszek.

- numer kodu produktu w przedsiębiorstwie (CPC) (jeżeli ma zastosowanie),

- kod CN,

- ilość (należy podać w tonach).

7) Opis warunków sprzedaży, włącznie z:

- ceną za tonę,

- stosowanymi warunkami płatności,

- stosowanymi warunkami dostawy,

- łącznymi zniżkami i rabatami.

8) Nazwa przedsiębiorstwa będącego importerem we Wspólnocie, na rzecz którego przedsiębiorstwo bezpośrednio wystawiło fakturę handlową załączoną do towarów będących przedmiotem zobowiązania.

9) Nazwisko pracownika przedsiębiorstwa, który wystawił fakturę i złożył następujące pisemne oświadczenie:

„Ja, niżej podpisany, zaświadczam, że sprzedaż towarów, których dotyczy niniejsza faktura, przeznaczonych do bezpośredniego wywozu do Wspólnoty Europejskiej, jest dokonywana w ramach i na warunkach zobowiązania złożonego przez [PRZEDSIĘBIORSTWO] i przyjętego przez Komisję Europejską decyzją 2006/37/WE. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są kompletne i zgodne z prawdą.””.

„