KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (¹), w szczególności jego art. 32 ust. 1 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W związku z przystąpieniem Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej Wspólnota Europejska i Konfederacja Szwajcarska postanowiły dokonać dostosowań koncesji taryfowych w ramach Umowy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (²) (dalej zwanej „Umową”). Na mocy decyzji nr 3/2005 Wspólnego Komitetu ds. Rolnictwa (³) zmieniającej załączniki 1 i 2 do Umowy, w ramach dostosowań wyżej wymienionych koncesji taryfowych przewiduje się ustanowienie bezcłowego wspólnotowego kontyngentu taryfowego na przywóz 4600 sztuk żywego bydła o wadze przekraczającej 160 kg i pochodzących ze Szwajcarii. Należy przyjąć szczegółowe zasady dotyczące otwarcia i zarządzania wymienionymi kontyngentami taryfowymi w perspektywie wieloletniej.

(2) W celu przydziału kontyngentu taryfowego i biorąc pod uwagę produkty nim objęte, uznaje się za właściwe zastosowanie metody jednoczesnego rozpatrywania, o której mowa w art. 32 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

(3) Do korzystania z tych kontyngentów kwalifikują się żywe zwierzęta, które muszą pochodzić ze Szwajcarii, zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 Umowy.

(4) W celu zapobiegania spekulacji ilości dostępne w ramach kontyngentu powinny być udostępnione podmiotom gospodarczym, które są w stanie wykazać, że faktycznie zajmują się handlem z krajami trzecimi na znaczną skalę. Mając to na uwadze oraz dla zapewnienia skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt w roku poprzedzającym przedmiotowy roczny okres kontyngentowy, zważywszy na fakt, że przesyłkę 50 sztuk zwierząt można uznać za zwykły ładunek. Z doświadczenia wynika, że zakup pojedynczej partii towaru jest minimalnym wymogiem, aby transakcja była uważana za rzeczywistą i opłacalną.

(5) W celu umożliwienia weryfikacji zgodności z kryteriami wnioski należy składać w Państwie Członkowskim, w którym dany importer jest wpisany do rejestru VAT.

(6) W celu zapobiegania spekulacji należy odmówić dostępu do kontyngentu importerom niezajmującym się już handlem żywym bydłem w dniu 1 stycznia w roku poprzedzającym rozpoczęcie przedmiotowego rocznego okresu kontyngentowego. Ponadto należy ustalić kwotę zabezpieczenia z tytułu prawa do przywozu; pozwolenia nie powinny podlegać przeniesieniu oraz pozwolenia na przywóz powinny być wydawane podmiotom gospodarczym wyłącznie w odniesieniu do ilości, na które zostały im przyznane prawa do przywozu.

(7) W celu zapewnienia bardziej wyrównanego dostępu do kontyngentu, przy jednoczesnym utrzymaniu opłacalnej z punktu widzenia handlowego liczby zwierząt przypadających na jeden wniosek, należy ustalić górny i dolny limit w odniesieniu do liczby zwierząt objętych każdym wnioskiem.

(8) Należy ustalić, że prawa do przywozu są przydzielane po upływie okresu rozpatrzenia oraz, gdzie właściwe, z zastosowaniem ustalonego współczynnika przydziału.

(9) Zgodnie z art. 29 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 ustaleniami tymi powinno się zarządzać z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz. W tym celu należy ustanowić zasady składania wniosków oraz zakres informacji podawanych we wnioskach i w pozwoleniach, w miarę potrzeby, jako uzupełnienie lub na zasadzie odstępstwa od niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁴) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2377/80 (⁵).

(10) Aby zobowiązać podmioty gospodarcze do ubiegania się o pozwolenia na przywóz w odniesieniu do wszystkich przyznanych praw do przywozu, należy ustanowić, że w wypadku zabezpieczenia z tytułu praw do przywozu taki wniosek powinien stanowić podstawowy wymóg w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁶).

(11) Z doświadczenia wynika, że właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga również, aby posiadacz pozwolenia był faktycznym importerem. Dlatego taki importer powinien czynnie uczestniczyć w zakupie, transporcie i przywozie zwierząt. Udokumentowanie tych czynności powinno zatem również stanowić zasadniczy wymóg w odniesieniu do zabezpieczenia pozwoleń.

(12) W celu zapewnienia ścisłej kontroli statystycznej zwierząt przywożonych w ramach kontyngentu tolerancja, o której mowa w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, nie powinna mieć zastosowania.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym ustanawia się wspólnotowy bezcłowy kontyngent taryfowy w perspektywie wieloletniej na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia na przywóz 4 600 sztuk żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii, o wadze powyżej 160 kg, objętego kodami CN 0102 90 41, 0102 90 49, 0102 90 51, 0102 90 59, 0102 90 61, 0102 90 69, 0102 90 71 lub 0102 90 79.

Kontyngentowi taryfowemu nadaje się numer zlecenia 09.4203.

2. W odniesieniu do produktów wymienionych w ust. 1 stosuje się reguły pochodzenia przewidziane w art. 4 Umowy.

Artykuł 2

1. Do celów stosowania art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 działalność handlowa z państwami trzecimi, o której mowa w tym artykule, oznacza, że wnioskodawcy dokonali przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt objętych kodami CN 0102 10 i 0102 90.

Państwa członkowskie mogą akceptować jako dowód prowadzenia wymiany handlowej z państwami trzecimi kopie dokumentów, o których mowa w art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, należycie poświadczone przez właściwy organ.

2. (skreślony).

3. (skreślony).

4. Spółka utworzona poprzez połączenie spółek, z których każda wykazuje przywozy referencyjne zgodne z minimalną ilością wskazaną w ust. 1, może wykorzystać te przywozy referencyjne jako podstawę do składania wniosku.

Artykuł 3

1. (skreślony).

2. [1] Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu muszą obejmować co najmniej 50 sztuk zwierząt i nie mogą obejmować więcej niż 5 % całkowitej ilości dostępnej do wykorzystania.

3. Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu składa się najpóźniej do godz. 13.00 czasu brukselskiego, dnia 1 grudnia poprzedzającego przedmiotowy roczny okres kontyngentowy.

Jednakże wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu dla okresu kontyngentowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2006 r. należy składać najpóźniej do godziny 13.00 czasu brukselskiego, dziesiątego dnia roboczego następującego po dniu opublikowania niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. (skreślony).

5. Po weryfikacji przedstawionych dokumentów państwa członkowskie przekazują Komisji, najpóźniej do 10 dnia roboczego od ostatecznego terminu składania wniosków, całkowite ilości, których dotyczy wniosek.

Niezależnie od art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 stosuje się art. 11 tego rozporządzenia.

Artykuł 4

1. [2] Uprawnienia do przywozu przyznaje się od siódmego do najpóźniej szesnastego dnia roboczego następującego po upływie terminu składania powiadomień, określonego w art. 3 ust. 5.

2. W przypadkach, w których zastosowanie współczynnika przydziału, o którym mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, daje wynik poniżej 50 sztuk na wniosek, dostępna ilość jest przyznawana przez odnośne państwo członkowskie w drodze losowania uprawnień do przywozu obejmujących 50 sztuk bydła. Jeżeli pozostała ilość jest mniejsza niż 50 sztuk, przyznaje się jednorazowe uprawnienie do przywozu tej ilości.

3. [3] Jeżeli zastosowanie ust. 2 spowoduje zmniejszenie liczby przydzielonych uprawnień do przywozu w stosunku do wnioskowanych, zabezpieczenie złożone zgodnie z art. 5 ust. 1 jest bezzwłocznie zwracane w odpowiedniej proporcji.

Artykuł 5

1. Zabezpieczenie odnoszące się do uprawnienia do przywozu wynosi 3 EUR od sztuki bydła. Musi być ono złożone właściwej władzy wraz z wnioskiem o przyznanie pozwolenia na przywóz.

2. Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz muszą być sporządzone w odniesieniu do przydzielonej ilości. Ten obowiązek stanowi podstawowy wymóg w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

3. Jeżeli zastosowanie współczynnika przydziału, o którym mowa w art. 4 ust. 2, spowoduje zmniejszenie liczby przydzielonych uprawnień do przywozu w stosunku do wnioskowanych, złożone zabezpieczenie zostanie bezzwłocznie zwolnione w proporcjonalnej części.

Artykuł 6

1. Przywóz przyznanych ilości odbywa się za okazaniem co najmniej jednego pozwolenia na przywóz.

2. Wnioski o pozwolenie na przywóz mogą być składane tylko w tym Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca złożył wniosek o uprawnienie do przywozu i je uzyskał w ramach kontyngentu.

Każde wydanie pozwolenia na przywóz skutkuje odpowiednim zmniejszeniem otrzymanych uprawnień do przywozu, zaś zabezpieczenie złożone zgodnie z art. 5 ust. 1 jest bezzwłocznie zwracane w odpowiedniej proporcji. [4]

3. Pozwolenie na przywóz wydaje się na wniosek i wystawia na nazwę podmiotu gospodarczego, który otrzymał uprawnienie do przywozu.

4. Wnioski o pozwolenia na przywóz i pozwolenia zawierają następujące informacje:

a) w polu 8, kraj pochodzenia oraz słowo »tak« zaznacza się krzyżykiem;

b) w polu 16, co najmniej jeden spośród następujących kodów CN:

0102 90 41, 0102 90 49, 0102 90 51, 0102 90 59, 0102 90 61, 0102 90 69, 0102 90 71 lub 0102 90 79;

c) w polu 20, numer zlecenia kontyngentu (09.4203) oraz przynajmniej jeden z zapisów wymienionych w załączniku II .

Pozwolenia nakładają obowiązek przywozu z krajów wymienionych w polu 8.

Artykuł 7

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, pozwolenia na przywóz wystawione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie podlegają przeniesieniu.

2. (skreślony).

3. Warunkiem przyznania pozwolenia na przywóz jest wniesienie zabezpieczenia w wysokości 20 EUR od sztuki bydła, na które składa się:

a) zabezpieczenie w wysokości 3 EUR, o którym mowa w art. 5 ust. 1; oraz

b) kwota w wysokości 17 EUR, którą wnioskodawca wpłaca wraz z wnioskiem o przyznanie pozwolenia.

4. (skreślony).

5. Zgodnie z art. 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 od wszelkich ilości przywiezionych ponad ilość wskazaną w pozwoleniu na przywóz pobiera się pełne cło wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej obowiązujące w dniu przyjęcia deklaracji celnej o dopuszczeniu do wolnego obrotu.

6. Nie naruszając przepisów sekcji 4 tytułu III rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, zabezpieczenie nie zostaje zwolnione do czasu przedstawienia dowodów na to, że posiadacz pozwolenia był komercyjnie i logistycznie odpowiedzialny za zakup, transport i odprawę dopuszczającą do swobodnego obrotu zwierząt. Takie dowody zawierają co najmniej:

a) oryginał lub potwierdzoną kopię faktury wystawionej na posiadacza pozwolenia przez sprzedawcę lub jego przedstawiciela, posiadających siedzibę w kraju trzecim wywozu, jak również dowód zapłaty wniesionej przez posiadacza pozwolenia lub otwarcia przez niego akredytywy dokumentowej na rzecz sprzedawcy;

b) dokument przewozowy, wystawiony na posiadacza pozwolenia na odnośne zwierzęta;

c) kopię nr 8 formularza IM 4 wraz ze wskazaniem wyłącznie nazwy i adresu posiadacza pozwolenia w polu 8.

Artykuł 8

Rozporządzenia (WE) nr 1445/95 i (WE) nr 1291/2000 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 (⁷) mają zastosowanie z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8a

1. W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a) nie później niż dnia 28 lutego po zakończeniu każdego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków, dla których wydano pozwolenia na przywóz w poprzednim okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego;

b) nie później niż dnia 30 kwietnia po zakończeniu każdego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków, objętych niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo pozwoleniami na przywóz i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które wydano te pozwolenia.

2. Nie później niż dnia 30 kwietnia po zakończeniu każdego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów rzeczywiście dopuszczonych do swobodnego obrotu w poprzednim okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

Jednakże, począwszy od okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego zaczynającego się w dniu 1 stycznia 2009 r., państwa członkowskie przekazują Komisji szczegółowe informacje na temat ilości produktów wprowadzonych do swobodnego obrotu od dnia 1 stycznia 2009 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

3. W powiadomieniach, o których mowa w ust. 1 oraz ust. 2 akapit pierwszy niniejszego artykułu, ilości wyraża się w sztukach oraz dla kategorii produktów określonych w załączniku V do rozporządzenia Komisji (WE) nr 382/2008 (⁸).

Artykuł 9

[5] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 2005 r.