Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2005-09-18
Wersja aktualna od 2005-09-18
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1513/2005
z dnia 16 września 2005 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 174/1999 ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 w odniesieniu do pozwoleń wywozowych i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 26 ust. 3, art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 14,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 750/2005 z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie nomenklatury krajów i terytoriów dla statystyk handlu zagranicznego Wspólnoty oraz statystyk w handlu między Państwami Członkowskimi (2) zmieniło kody krajów, które również pojawiają się w obszarach przeznaczenia, o których mowa w art. 15 rozporządzenia Komisji (WE) nr 174/1999 (3). Należy odpowiednio zmienić powyższy przepis.
(2) Artykuł 20 rozporządzenia (WE) nr 174/1999 stanowi, że pozwolenia wywozowe na sery wywożone do Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA) w ramach kontyngentów określonych w porozumieniach zawartych podczas wielostronnych negocjacji handlowych można przyznawać zgodnie ze specjalną procedurą, w ramach której można wskazać preferowanych importerów z USA.
(3) Właściwe jest więc ustanowienie pewnych kryteriów kwalifikowalności dla przyznawania pozwoleń wywozowych zapewniających płynne funkcjonowanie oraz pełne wykorzystanie kontyngentów. W tym celu pozwolenia powinny być przyznawane eksporterom, którzy mogą udowodnić, że wcześniej zajmowali się wywozem sera do Stanów Zjednoczonych. Ponadto w celu uniknięcia utraty przez Wspólnotę posiadanego udziału w rynku i zwiększenia do maksimum wartości niektórych kontyngentów wydaje się konieczne ograniczenie dostępu do tych kontyngentów do podmiotów gospodarczych, których wskazany importer jest spółką zależną. Ponadto, w przypadku gdy wnioski o przyznanie pozwoleń wywozowych przekraczają dostępne ilości, należy ustanowić przepis przewidujący rozdzielenie kontyngentu poprzez zastosowanie współczynnika przydziału.
(4) W celu zapewnienia płynnego przejścia od obecnie stosowanej metody przyznawania pozwoleń wskazane jest ustanowienie bardziej elastycznych przepisów na nadchodzący okres. Na rok 2006 wnioskodawcy, których wskazany importer nie jest spółką zależną, powinni jednak kwalifikować się, pod warunkiem że zajmowali się wywozem wymienionych produktów do USA w każdym z trzech poprzednich lat.
(5) W świetle problemów, jakie napotkały niektóre podmioty gospodarcze przy zakładaniu spółki zależnej w Stanach Zjednoczonych, w 2006 r. należy stosować przepis przejściowy w odniesieniu do wymogu, aby wskazany importer był spółką zależną wnioskodawcy.
(6) Przy przyznawaniu pozwoleń wywozowych na 2006 r. należy uwzględnić doświadczenia zdobyte w poprzednich latach poprzez zastosowanie współczynnika przydziału, który będzie faworyzował wnioskodawców, których wskazani preferowani importerzy są spółkami zależnymi lub są uznane za spółki zależne.
(7) Zgodnie z art. 20 ust. 4, jeżeli zastosowanie współczynnika redukcji oznaczałoby przyznanie pozwoleń tymczasowych na ilości poniżej 5 ton, Komisja może przyznać pozwolenia w drodze losowania. Należy dostosować wymieniony przepis poprzez zapewnienie redystrybucji mniejszych ilości przez właściwe krajowe organy w celu maksymalnego wykorzystania kontyngentu.
(8) Artykuł 20a ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 174/1999 ustanawia przelicznik procentowy, jaki należy zastosować do pełnej stawki refundacji w celu ustalenia refundacji dla produktów przeznaczonych do wywozu do Republiki Dominikańskiej w ramach kontyngentu, o którym mowa w ust. 1 wymienionego artykułu. W celu zachowania przejrzystości, uproszczenia i spójności przepis ten powinien zostać skreślony i uwzględniony w przypisie mówiącym o zróżnicowanej stawce refundacji, który ma zostać wprowadzony w rozporządzeniach Komisji ustalających refundacje wywozowe do mleka i przetworów mlecznych zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 174/1999.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 174/1999 wprowadza się następujące zmiany:
1) artykuł 15 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
„3. Do celów ustępu 1 stosuje się następujące definicje:
a) obszar I: kody miejsca przeznaczenia AL, BA, XK, MK, XM i XS;
b) obszar II: kod miejsca przeznaczenia US;
c) obszar III: kody pozostałych miejsc przeznaczenia.”;
2) w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:
a) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„2. Wywóz sera do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach kontyngentów, o których mowa w ust. 1 odbywa się po okazaniu pozwolenia wywozowego. W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 zdanie pierwsze w sekcji 16 wniosku o pozwolenie oraz samego pozwolenia powinien znajdować się ośmiocyfrowy kod Nomenklatury Scalonej.
W okresie, który zostanie określony, podmioty gospodarcze mogą ubiegać się o przyznanie tymczasowych pozwoleń na wywóz produktów, o których mowa w ust. 1 w ciągu następnego roku kalendarzowego, pod warunkiem złożenia zabezpieczenia w wysokości 50 % kwoty określonej zgodnie z art. 9, przy czym minimalna kwota nie może być niższa niż 6 EUR na 100 kg.
Wnioskodawcy ubiegający się o tymczasowe pozwolenia wywozowe w odniesieniu do grupy produktów i kontyngentów określanych w rozporządzeniu otwierającym procedurę przydzielania takich pozwoleń wywozowych jako 22-Tokio i 22-Urugwaj muszą dostarczyć dowody, że dokonali wywozu serów do Stanów Zjednoczonych Ameryki w co najmniej jednym z trzech poprzednich lat.
Wnioskodawcy ubiegający się o tymczasowe pozwolenia wywozowe w odniesieniu do grupy produktów i kontyngentów określanych w rozporządzeniu otwierającym procedurę przydzielania takich pozwoleń wywozowych jako 16-Tokio, 16-, 17-, 18-, 20 i 21-Urugwaj, 25-Tokio oraz 25-Urugwaj muszą dostarczyć dowody, że dokonali wywozu danych produktów do Stanów Zjednoczonych Ameryki, w co najmniej jednym z trzech poprzednich lat i że wskazany przez nich importer jest spółką zależną wnioskodawcy.
Jednakże w ramach kontyngentu na 2006 r. wnioskodawcy ubiegający się o tymczasowe pozwolenia wywozowe w odniesieniu do grup produktów i kontyngentów, o których mowa w akapicie czwartym nie podlegają wymogowi, aby wskazany importer był ich spółką zależną, jeżeli dostarczą dowody, że dokonali wywozu danych produktów do Stanów Zjednoczonych Ameryki w każdym z trzech poprzednich lat.
Ponadto w ramach kontyngentu na 2006 r. wskazany przez wnioskodawcę preferowany importer może być uznany jako spółka zależna w 2006 r., jeżeli:
i) wniosek złożono
- w Republice Czeskiej i dotyczył on pozwolenia tymczasowego na wywóz sera do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach kontyngentów określonych w dodatkowych adnotacjach 16, 17, 18, 20 i 25 w rozdziale 4 HTS, lub
- na Węgrzech i dotyczył on pozwolenia tymczasowego na wywóz sera do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach kontyngentu określonego w dodatkowej adnotacji 25 w rozdziale 4 HTS,
- w Polsce i dotyczył on pozwolenia tymczasowego na wywóz sera do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach kontyngentów określonych w dodatkowych adnotacjach 16 i 21 w rozdziale 4 HTS,
- na Słowacji i dotyczył on pozwolenia tymczasowego na wywóz sera do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach kontyngentów określonych w dodatkowej adnotacji 16 w rozdziale 4 HTS;
ii) wnioskodawca przedstawi właściwym organom w Państwie Członkowskim, w którym składa wniosek, dokumenty zaświadczające, że jego przedsiębiorstwo od co najmniej trzech lat ma siedzibę w danym nowym Państwie Członkowskim i w każdym z trzech lat kalendarzowych poprzedzających złożenie wniosku zajmował się on wywozem do USA sera, o którym mowa;
iii) wnioskodawca przedstawi właściwym organom w Państwie Członkowskim, w którym składa wniosek, dokumenty zaświadczające, że procedura zakładania spółki zależnej w USA została rozpoczęta;
iv) wnioskodawca przedstawi właściwym organom w Państwie Członkowskim, w którym składa wniosek, dokumenty zaświadczające, że dokonywał wywozu do preferowanych importerów w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku.
Podmioty gospodarcze powinny również wskazać we wniosku o wydanie tymczasowego pozwolenia na wywóz:
a) oznaczenie grupy produktów objętych kontyngentem obowiązującym dla Stanów Zjednoczonych zgodnie z dodatkowymi adnotacjami 16 do 23 i 25 w rozdziale 4 Zharmonizowanego Systemu Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych Ameryki (wersja najbardziej aktualna);
b) nazewnictwo produktów zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych Ameryki (wersja najbardziej aktualna);
c) nazwę i adres importera w Stanach Zjednoczonych wskazanego przez wnioskodawcę.
Ponadto do wniosku należy dołączyć zaświadczenie wskazanego importera stwierdzające, że w świetle obowiązujących w Stanach Zjednoczonych przepisów w sprawie wydawania pozwoleń przywozowych, spełnia on warunki upoważniające do przywozu produktów, o których mowa w ust. 1.
W ramach kontyngentu na 2006 r. wnioski o wydanie tymczasowych pozwoleń wywozowych powinny zawierać informację, czy wskazany importer jest spółką zależną wnioskodawcy czy uznaje się go jako spółkę zależną zgodnie z akapitem szóstym.”;
b) ustępy 3 i 4 otrzymują następujące brzmienie:
„3. Jeżeli wnioski o wydanie tymczasowych pozwoleń na wywóz dla grupy produktów lub kontyngentu, o których mowa w ust. 1 przekraczają dostępne ilości na dany rok, Komisja zastosuje jednolity współczynnik przydziału w odniesieniu do ilości, o które złożono wnioski.
Nie naruszając akapitu pierwszego, w przypadku stosowania współczynnika przydziału w odniesieniu do wniosków o wydanie tymczasowych pozwoleń wywozowych na 2006 r., współczynnik przydziału dla wnioskodawców, których wskazani preferowani importerzy są spółkami zależnymi lub są uznawane jako spółki zależne zgodnie z ust. 2 akapit szósty, powinien być trzykrotnie wyższy niż dla pozostałych wnioskodawców.
4. Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału tymczasowe pozwolenia dotyczyłyby ilości mniejszej niż 10 ton dla jednego wniosku, odpowiadające temu dostępne ilości powinny być przyznane przez odpowiednie Państwa Członkowskie w drodze losowania w odniesieniu do danego kontyngentu. Państwo Członkowskie rozlosuje tymczasowe pozwolenia na 10 ton wśród wnioskodawców, którzy otrzymaliby pozwolenie na mniej niż 10 ton w wyniku zastosowania współczynnika przydziału.
Ilości poniżej 10 ton pozostające w trakcie sporządzania partii należy równo podzielić na partie powyżej 10 ton przed ich rozlosowaniem.
Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału pozostałaby ilość mniejsza niż 10 ton, ilość ta powinna być potraktowana jako jedna partia.
Zabezpieczenie dla wniosków, które nie otrzymały przydziału w drodze losowania powinno być natychmiast zwolnione.”;
3) w art. 20a skreśla się ust. 8.
Artykuł 2
[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 września 2005 r.
W imieniu Komisji |
Mariann FISCHER BOEL |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).
(2) Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12.
(3) Dz.U. L 20 z 27.1.1999, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 558/2005 (Dz.U. L 94 z 13.4.2005, str. 22).
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 18 września 2005 r.