RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹)(„rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POSTĘPOWANIE

1. Obowiązujące środki

(1) We wrześniu 2000 r., na mocy rozporządzeń (WE) nr 1994/2000 (²) i nr 1993/2000 (³), Rada nałożyła ostateczne cła wyrównawcze wynoszące od 1 % do 8,2 % oraz ostateczne cło antydumpingowe na przywóz termoplastycznego kauczuku styreno-butadieno-styrenowego („SBS”) pochodzącego z Tajwanu.

(2) Poziom ostatecznych ceł antydumpingowych ustanowiony dla producentów eksportujących w Tajwanie, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy, był następujący:

- Lee Chang Yung Chemical Industry Corp., Taipei 5,3 %

- Chi Mei Corp., Tainan 9,1 %

- Niewspółpracujący producenci eksportujący 20,0 %

2. Obecne dochodzenia

(3) W dniu 28 maja 2004 r., zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego, Komisja ogłosiła w zawiadomieniu („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”) opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁴), wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty SBS pochodzącego z Republiki Korei („Korea”) i Rosji.

(4) W tym samym dniu, Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁵) zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wszczęcie przeglądu okresowego ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1993/2000 na przywóz SBS pochodzącego z Tajwanu.

(5) Dochodzenie antydumpingowe zostało wszczęte w następstwie skargi złożonej w dniu 13 kwietnia 2004 r. przez Europejską Radę Przemysłu Chemicznego („CEFIC” lub „skarżący”) w imieniu producentów, którzy reprezentują 100 % produkcji wspólnotowej SBS. Skarga zawierała dowody wykazujące istnienie dumpingu wymienionego produktu i poniesionej w wyniku tego istotnej szkody, które zostały uznane za wystarczające do uzasadnienia wszczęcia postępowania.

(6) Przegląd okresowy był oparty na wniosku złożonym przez CEFIC i zawierał dowody wykazujące ponowne wystąpienie dumpingu i szkody oraz że istniejące środki nie były już wystarczające, aby przeciwdziałać dumpingowi wyrządzającemu szkodę.

3. Strony, których dotyczy postępowanie

(7) Służby Komisji oficjalnie powiadomiły o wszczęciu postępowania producentów eksportujących w Korei, Rosji i na Tajwanie, importerów/podmioty gospodarcze i ich stowarzyszenia, zainteresowanych dostawców i użytkowników, przedstawicieli krajów wywozu, których dotyczy postępowanie oraz producentów wspólnotowych, którzy wnieśli skargę. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz wystąpienie z wnioskiem o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniach o wszczęciu postępowania.

(8) W związku z dużą liczbą importerów SBS do Wspólnoty wymienionych w skardze i wniosku, zawiadomienia o wszczęciu postępowania przewidywały wykorzystanie kontroli wyrywkowej dotyczącej importerów do określenia szkody, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(9) Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli decyzja taka zostanie podjęta, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy zostali poproszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie podstawowych informacji określonych w zawiadomieniach o wszczęciu postępowania, dotyczących ich działalności, która ma związek z SBS w okresie przeprowadzenia kontroli wyrywkowej (od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r.). Po zbadaniu informacji dostarczonych przez importerów i z powodu małej liczby odpowiedzi na pytania z kontroli wyrywkowej, podjęto decyzję, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(10) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniach o wszczęciu postępowania.

(11) Otrzymano odpowiedzi od jednego producenta eksportującego z Korei, jednego producenta z Rosji, wraz z jego dwoma przedsiębiorstwami powiązanymi z Rosji, czterech producentów z Tajwanu, czterech producentów ze Wspólnoty i czterech importerów niepowiązanych. Nie otrzymano odpowiedzi od użytkowników.

(12) Służby Komisji zgromadziły i zweryfikowały wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów określenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Wspólnoty. Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci przemysłu wspólnotowego

- Dynasol Elastomeros SA, Madryt, Hiszpania

- Kraton Polymers International Ltd., Londyn, Zjednoczone Królestwo

- Polimeri Europa S.p.A., Mediolan, Włochy

- SA Petrofina NV Bruksela, Belgia (dawniej Atofina Elastomers N.V.)

b) Producent eksportujący w Korei

- Korea Kumho Petrochemicals Co., Ltd., Seul

c) Producent eksportujący z Rosji

- Grupa SIBUR:

- Publiczna spółka akcyjna „Sibirsko-Uralskaya Neftegazohimicheskaya Companiya” („SIBUR”), Moskwa

- Gazexport, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Moskwa

- Spółka akcyjna Voronezhsyntezkauchuk, Woroneż

(13) Dochodzenie wykazało, że tylko jedno przedsiębiorstwo z Rosji, JSC Voronezhsyntezkauchuk, wytwarzało produkt objęty postępowaniem, podczas gdy JSC SIBUR było głównie odpowiedzialne za sprzedaż krajową i dostarczanie surowców. Przedsiębiorstwo Gazexport było odpowiedzialne za sprzedaż eksportową przez większość okresu objętego dochodzeniem. Dlatego też, dla celów niniejszego dochodzenia, wspomniane trzy powiązane przedsiębiorstwa z Rosji będą uznawane za jedno przedsiębiorstwo, mianowicie „grupę SIBUR”.

d) Producenci eksportujący w Tajwanie

- Chi Mei Corp., Tainan

- Lee Chang Yung Chemical Industry Corp., Taipei

e) Niepowiązani importerzy

- Guzman Cauchos S.L., Walencia, Hiszpania

- Monumenta Import Export GmbH, Troisdorf, Niemcy

- Tecnopolimeri S.p.A., Seregno, Włochy

4. Środki tymczasowe

(14) Uwzględniając potrzebę dalszego zbadania niektórych aspektów zaistniałej szkody, związku przyczynowego oraz interesu wspólnotowego, a w szczególności w związku ze wzajemnym powiązaniem z przeglądem tymczasowym cła antydumpingowego mającego zastosowanie do przywozu SBS pochodzącego z Tajwanu, nie nałożono żadnych tymczasowych środków antydumpingowych na przywóz SBS pochodzącego z Korei i Rosji. Niemniej jednak wszystkie strony powiadomiono o wstępnych ustaleniach dochodzenia oraz przyznano im okres, w którym mogły przedstawić swoje uwagi odnośnie do wymienionego zawiadomienia, a uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone.

5. Dalsza procedura

(15) Służby Komisji prowadziły dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne dla ostatecznych ustaleń, w szczególności w odniesieniu do przywozu SBS z Tajwanu.

(16) Następnie wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach na podstawie których zamierzano zalecić:

- zakończenie postępowania przeciwko przywozowi SBS pochodzącego z Korei i Rosji, i

- uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 1993/2000 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz SBS pochodzącego z Tajwanu.

(17) Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji. Uwagi w formie pisemnej i ustnej, złożone przez strony, zostały rozpatrzone i, w stosownych przypadkach, ustalenia odpowiednio zmienione.

6. Okres objęty dochodzeniem

(18) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OOD”). Badanie tendencji w kontekście analizy szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do końca OOD („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM ORAZ PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(19) Produktem objętym postępowaniem jest termoplastyczny kauczuk styreno-butadieno-styrenowy obecnie objęty kodami CN ex40021900, ex40029910 i ex40029990.

(20) SBS jest kopolimerem trzyblokowym wykonanym głównie z monomeru styrenu i butadienu. Może być suchy lub, z dodatkiem oleju na etapie wytwarzania, modyfikowany olejem. Ponadto można wytwarzać jego różne rodzaje, które mogą być określone poprzez różne specyfikacje, takie jak proporcja styrenu do butadienu, zawartość oleju lub symetria chemiczna. Pomimo, że potencjalny zakres rodzajów SBS jest znaczący, charakteryzują się one tymi samymi podstawowymi cechami fizycznymi i nie istnieje wyraźna linia podziału między różnymi rodzajami. Ponadto wszystkie rodzaje SBS są stosowane do tych samych celów, takich jak modyfikacja cieplna bitumenu do asfaltu drogowego i membran dachowych, łączenia technicznego i wyrobów obuwniczych, modyfikacji plastików oraz spoiw. Zatem do celów niniejszego dochodzenia są one uważane za jeden produkt.

(21) W czasie przeprowadzania wizyt weryfikacyjnych ustalono, że jedno przedsiębiorstwo wywoziło polimer blokowy styren-izopren-styren („SIS”) do Wspólnoty w OOD. Uznano, że ten produkt nie może być uznany za produkt objęty postępowaniem. Rzeczywiście, SIS ma inny skład fizyczny w porównaniu z SBS, jako że monomerem w środkowym bloku polimeru jest izopren zamiast butadienu. Nie charakteryzuje się on zatem tymi samymi cechami fizycznymi i nie jest w związku z tym objęty niniejszym postępowaniem.

2. Produkt podobny

(22) Uznano, że produkt objęty postępowaniem i SBS wytwarzany i sprzedawany na rynkach krajowych w Korei, Rosji i na Tajwanie, jak i SBS wytwarzany i sprzedawany we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy, posiadają takie same cechy fizyczne i chemiczne oraz identyczne podstawowe zastosowanie. Dlatego uważa się, że są one produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Ogólna metodologia

(23) Ogólna metodologia opisana poniżej była stosowana w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących w Korei, Rosji i na Tajwanie. Zatem poniższe przedstawienie ustaleń dotyczących dumpingu w odniesieniu do krajów, których dotyczy postępowanie stanowi opis kwestii dotyczących poszczególnych państw.

2. Wartość normalna

(24) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, służby Komisji w pierwszej kolejności zbadały w odniesieniu do każdego współpracującego producenta eksportującego czy jego krajowa wartość sprzedaży SBS była reprezentatywna, tzn. czy całkowita wartość takiej sprzedaży stanowiła przynajmniej 5 % całkowitej wartości sprzedaży wywozowej producenta do Wspólnoty. Następnie służby Komisji zidentyfikowały rodzaje SBS sprzedawane na rynku krajowym przez przedsiębiorstwa mające całkowitą reprezentatywną sprzedaż krajową, i które były identyczne bądź bezpośrednio porównywalne z rodzajami sprzedawanymi na wywóz do Wspólnoty.

(25) W odniesieniu do każdego rodzaju sprzedawanego przez producentów eksportujących na rynkach krajowych i uznanych za bezpośrednio porównywalne z rodzajami SBS sprzedawanymi na wywóz do Wspólnoty ustalono, czy sprzedaż krajowa była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową określonego rodzaju SBS uznano za wystarczająco reprezentatywną w momencie, gdy ogólna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju podczas OOD stanowiła 5 % lub więcej ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnego rodzaju SBS wywożonego do Wspólnoty.

(26) Służby Komisji zbadały następnie, czy każdy rodzaj SBS sprzedawanego na rynek krajowy w ilościach reprezentatywnych mógł być uznany za sprzedawany w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, poprzez ustalenie proporcji sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom. W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży odpowiedniego rodzaju SBS, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej lub wyższej od obliczonych kosztów produkcji, przekraczała 80 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju, a średnia cena ważona tego rodzaju była równa lub wyższa od kosztów produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona cen sprzedaży krajowej ogółem tego rodzaju zrealizowanej podczas OOD, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie. W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży z zyskiem danego rodzaju SBS stanowiła najwyżej 80 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju, lub średnia ważona ceny dla tego rodzaju była niższa niż koszty produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie dla tego rodzaju, pod warunkiem że sprzedaż ta stanowiła przynajmniej 10 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju.

(27) W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży z zyskiem któregokolwiek rodzaju produktu stanowiła ponad 10 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego rodzaju, uznawano, że ten konkretny rodzaj sprzedawany jest w ilościach niewystarczających, aby cena na rynku krajowym mogła stanowić odpowiednią podstawę dla ustalenia wartości normalnej. W przypadku, kiedy ceny krajowe danego rodzaju produktu sprzedawanego przez producenta eksportującego nie mogły zostać użyte w celu ustalenia wartości normalnej, uznano, że konstruowana wartość normalna tego konkretnego rodzaju SBS stanowiła odpowiednią podstawę do ustalenia wartości normalnej.

(28) W związku z tym, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wartość normalna skonstruowana została przez dodanie do kosztów produkcji rodzajów SBS sprzedawanych na wywóz, skorygowanych, jeśli była taka potrzeba, racjonalnie przyjętych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („wydatki SG&A”) i rozsądnie przyjętej marży zysku. W tym celu Komisja zbadała czy dane o poniesionych wydatkach SG&A oraz zyskach osiągniętych przez każdego zainteresowanego producenta eksportującego na rynku krajowym mogą być uważane za wiarygodne.

(29) Bieżący poziom wydatków SG&A uznano za wiarygodny, kiedy całkowitą wielkość sprzedaży krajowej przedsiębiorstwa objętego postępowaniem można było uznać za reprezentatywną w porównaniu z wielkością sprzedaży na wywóz do Wspólnoty. Krajową marżę zysku obliczono w oparciu o sprzedaż krajową tych rodzajów dokonaną w zwykłym obrocie handlowym. W tym celu, zastosowano opisaną powyżej metodologię.

3. Cena eksportowa

(30) We wszystkich przypadkach, kiedy produkt objęty postępowaniem był sprzedawany na wywóz niezależnym odbiorcom we Wspólnocie, cena eksportowa ustalana była zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, tzn. na podstawie cen eksportowych rzeczywiście płaconych lub należnych.

4. Porównanie

(31) Porównania wartości normalnej i cen eksportowych dokonano na bazie ceny ex-works. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono w formie dostosowania różnice mające wpływ na porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Stosowne dostosowanie przyznano we wszystkich przypadkach, w których uznano je za rozsądne, prawidłowe i poparte potwierdzonymi dowodami.

5. Margines dumpingu

(32) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego średnia ważona wartość normalna została porównana ze średnią ważoną ceną eksportową każdego producenta.

6. Korea

(33) Otrzymano odpowiedź na kwestionariusz od jednego producenta eksportującego z Korei. Dochodzenie wykazało, że ogólna wielkość sprzedaży na rynek krajowy przedsiębiorstwa z Korei była reprezentatywna. Ponadto ogólna wielkość sprzedaży na rynek krajowy każdego rodzaju SBS sprzedawanego przez przedsiębiorstwo stanowiła 5 % lub więcej ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnych rodzajów SBS eksportowanego do Wspólnoty i może zatem zostać uznana za reprezentatywną.

6.1. Wartość normalna

(34) Do określenia wartości normalnej, ceny krajowe mogą zostać zastosowane dla dwóch rodzajów produktu. Dla trzech rodzajów produktu, cena normalna została wyłącznie oparta na sprzedaży z zyskiem. Dla pięciu rodzajów produktu, mniej niż 10 % sprzedaży krajowej było z zyskiem w OOD. Zatem w tych przypadkach, Komisja, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, konstruowała wartość normalną w oparciu o własne koszty wytworzenia każdego producenta eksportującego oraz odpowiednią kwotę na koszty sprzedaży, ogólne i administracyjne („SG&A”) i na zysk. W tym względzie, koszty SG&A były oparte na kosztach SG&A przedsiębiorstwa, jako że jego krajowa sprzedaż produktu podobnego była reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do marży zysku, zgodnie z pierwszym zdaniem art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, zastosowano zysk ze sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym.

6.2. Cena eksportowa

(35) Jako że wywóz produktu objętego postępowaniem był dokonywany bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży do użytkowania we Wspólnocie zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

6.3. Porównanie

(36) Dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku i kosztów kredytu, tam gdzie ma to zastosowanie i jest uzasadnione. Zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwo złożyło wniosek i otrzymało dostosowanie z tytułu zwrotu należności celnych w stosunku do wartości normalnej w oparciu o fakt, że opłaty przywozowe zostały poniesione przez produkt podobny, kiedy został skonsumowany w kraju wywozu, ale zostały zwrócone, kiedy SBS został sprzedany na wywóz.

(37) Przedsiębiorstwo domagało się również dostosowania ze względu na zniżki ilościowe. Podczas wizyty weryfikacyjnej, przedsiębiorstwo miało możliwość wykazania, że zniżki ilościowe wpływały na ceny. Jednak przedsiębiorstwo nie było w stanie w prawidłowy sposób wyliczyć domniemane zniżki i wykazać, że są bezpośrednio związane ze sprzedażą objętą postępowaniem. Zatem zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, wniosek odrzucono.

6.4. Margines dumpingu

(38) Ustalony margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem jest następujący:

- Korea Kumho Petrochemicals Co., Ltd., Seul 0,95 %

(39) Jako że margines dumpingu dla Korea Kumho Petrochemicals jest de minimis, tj. poniżej 2 %, postępowanie przeciwko Korei powinno zostać zakończone bez nałożenia środków zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

7. Rosja

(40) Otrzymano odpowiedzi na kwestionariusze od trzech powiązanych przedsiębiorstw i były one rozważane łącznie.

7.1. Wartość normalna

(41) Dochodzenie wykazało, że ogół sprzedaży krajowej Rosji był reprezentatywny i że tylko jeden określony rodzaj produktu był sprzedawany do UE. Ustalono, że wielkość sprzedaży krajowej odpowiedniego rodzaju SBS była wystarczająca i że sprzedaż tę można było uznać za reprezentatywną. Ponadto ustalono, że rodzaj produktu wywiezionego do WE był sprzedawany w zwykłym obrocie handlowym. Zatem aktualne ceny krajowe mogłyby być stosowane w celu określenia wartości normalnej.

(42) Jedno z przedsiębiorstw grupy SIBUR samo wytwarzało główne surowce, butadien i styren i nabywało te materiały tylko w przypadku ich braku. Jako że dostarczono informacje sprzeczne dotyczące ilości niektórych nabywanych surowców w stosunku do ilości surowców wytwarzanych w OOD, zgodnie z przepisami art. 2 ust. 5 i art. 18 rozporządzenia podstawowego, służby Komisji skorzystały z dostępnych faktów, w tym przypadku największej ilości zakupionego surowca, o której poinformowały przedsiębiorstwa, w celu ustanowienia kosztów surowców do określenia kosztów produkcji. Jednakże ogólny zrewidowany koszt produkcji nie zmienił ustalenia, że ceny były stosowną podstawą do ustanowienia wartości normalnej.

(43) Uwzględniając podział zadań między przedsiębiorstwami objętymi postępowaniem, koszt produkcji musiał zostać określony poprzez zsumowanie odpowiednich kosztów przedsiębiorstwa produkującego, JSC Voronezhsyntezkauchuk z odpowiednimi kosztami JSC SIBUR.

(44) Po tym jak przedsiębiorstwa zostały poinformowane o decyzji o nienakładaniu środków tymczasowych, złożyły one wniosek o skorygowanie ustalonej wartości normalnej, uzasadniając to tym, że przez pomyłkę poinformowały o swoich krajowych cenach sprzedaży uwzględniając w nich rosyjski podatek VAT. Podczas wizyty weryfikacyjnej, sprawdzono ceny sprzedaży krajowej jednego z przedsiębiorstw i ustalono, że były podane w wartości netto, bez podatku. W odniesieniu do drugiego przedsiębiorstwa sprzedającego na rynku krajowym, podczas wizyty weryfikacyjnej nie można było w prawidłowy sposób sprawdzić cen sprzedaży krajowej, jako że przedsiębiorstwo nie było wówczas w stanie wymienić w pełny sposób transakcji sprzedaży krajowej. Jednakże kompletne ceny krajowe, które były później podane, zostały zweryfikowane na podstawie losowo wybranych faktur. Na podstawie tych faktur, służby Komisji doszły do wniosku, że przedsiębiorstwo podało swoje odpowiednie ceny sprzedaży krajowej w wysokości netto, bez podatku. W przypadku pozostałej sprzedaży na rynek krajowy, służby Komisji nie były w stanie przeprowadzić jakichkolwiek dalszych weryfikacji w odniesieniu do podatku VAT w odpowiednim czasie. W świetle powyższego, wniosek odrzucono.

7.2. Cena eksportowa

(45) Jako że wywóz produktu objętego postępowaniem był dokonywany bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem przy jego wywozie do Wspólnoty zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

7.3. Porównanie

(46) Jako że cała sprzedaż była dokonywana ex-works, wprowadzono dostosowania jedynie w odniesieniu do kosztów przeładunku i kosztów kredytu tam, gdzie miało to zastosowanie i było uzasadnione.

(47) Po tym, jak przedsiębiorstwa zostały poinformowane o decyzji o nienakładaniu środków tymczasowych, złożyły one wniosek o dostosowanie ze względu na różnicę w cechach fizycznych, zgodnie z art. 2 ust.10 lit. a) rozporządzenia podstawowego stwierdzając, że SBS produkowany przez nich był gorszej jakości w porównaniu z produktem wytwarzanym przez przemysł wspólnotowy. Podczas wizyty weryfikacyjnej, sprawdzono i potwierdzono, że SBS wytwarzany i sprzedawany na rynek krajowy Rosji był taki sam, jak SBS sprzedawany do WE. Zatem, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego, wniosek odrzucono.

7.4. Marginesy dumpingu

(48) Ustalony margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem jest następujący:

- Grupa SIBUR, Rosja: 31,7 %

8. Tajwan

(49) Otrzymano odpowiedzi na kwestionariusz od czterech producentów SBS na Tajwanie. Odpowiedzi wykazały, że tylko te dwa przedsiębiorstwa, podlegające indywidualnym cłom antydumpingowym, wywoziły produkt objęty postępowaniem do WE w OOD.

8.1. Wartość normalna

(50) W przypadku jednego przedsiębiorstwa, dochodzenie wykazało, że ogół sprzedaży na rynek krajowy był reprezentatywny i że tylko jeden określony rodzaj produktu był sprzedawany do UE. Ustalono, że wielkość sprzedaży krajowej odpowiedniego rodzaju SBS była wystarczająca i że sprzedaż tę można było uznać za reprezentatywną. Ponadto ustalono, że rodzaj produktu wywiezionego do WE był sprzedawany w zwykłym obrocie handlowym. Zatem aktualne ceny krajowe mogłyby być stosowane w celu określenia wartości normalnej.

(51) W przypadku drugiego współpracującego przedsiębiorstwa dochodzenie wykazało, że ogólna wielkość sprzedaży na rynek krajowy była reprezentatywna. Ponadto ogólna wielkość sprzedaży na rynek krajowy ośmiu rodzajów SBS sprzedawanego przez przedsiębiorstwo stanowiła 5 % lub więcej ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnych rodzajów SBS wywożonego do Wspólnoty i może zatem zostać uznana za reprezentatywną. Jednak jeden rodzaj SBS sprzedawany do UE nie był sprzedawany na rynku krajowym.

(52) Do określenia wartości normalnej, ceny krajowe mogą zostać zastosowane dla ośmiu rodzajów produktu. W przypadku rodzaju produktu, dla którego nie ustalono sprzedaży na rynek krajowy, służby Komisji konstruowały zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wartość normalną w oparciu o własne koszty wytworzenia każdego producenta eksportującego oraz odpowiednią kwotę na koszty sprzedaży, ogólne i administracyjne („SG&A”) i na zysk. W tym względzie, koszty SG&A były oparte na kosztach SG&A przedsiębiorstwa w przypadku sprzedaży na rynek krajowy produktu podobnego, która była reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do marży zysku, zgodnie z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, zastosowano zysk ze sprzedaży na rynek krajowy w zwykłym obrocie handlowym.

8.2. Cena eksportowa

(53) Jako że wywóz produktu objętego postępowaniem był dokonywany bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży do użytkowania we Wspólnocie, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

8.3. Porównanie

(54) W przypadku jednego przedsiębiorstwa, dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku i kredytu oraz marż, tam gdzie miało to zastosowanie i było uzasadnione.

(55) Przedsiębiorstwo to złożyło wniosek o dostosowanie ze względu na koszty po sprzedaży, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit h) rozporządzenia podstawowego stwierdzając, że specjalna usługa po sprzedaży była oferowana jedynie przy sprzedaży na rynek krajowy. Podczas wizyty weryfikacyjnej przedsiębiorstwu temu umożliwiono uzasadnienie wniosku, ale nie mogło ono udowodnić, że świadczyło jakiekolwiek usługi po sprzedaży. Zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, wniosek odrzucono.

(56) Ponadto przedsiębiorstwo to złożyło wniosek o dostosowanie ze względu na przeliczanie walut, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. j) rozporządzenia podstawowego. Wniosek był oparty na fakcie, że przedsiębiorstwo trzymało kwotę sprzedaży za część sprzedaży na wywóz w fakturowanej walucie i wymieniały ją, gdy kurs był korzystny. Jednakże ponieważ kurs wymiany stosowany w systemie rachunkowości był równy dziennemu kursowi indywidualnej sprzedaży na wywóz i w związku z tym odzwierciedlał kwotę sprzedaży w walucie krajowej, nie można było przyznać żadnego dostosowania ze względu na spekulacyjny zysk z przeliczania waluty. Przedsiębiorstwo to nie wykazało, że warunki art. 2 ust. 10 lit. j) rozporządzenia podstawowego zostały spełnione, zatem wniosek został odrzucony.

(57) W przypadku drugiego przedsiębiorstwa, dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku, kosztów pakowania i kredytu, tam gdzie miało to zastosowanie i było uzasadnione.

(58) To przedsiębiorstwo również złożyło wniosek o dostosowanie ze względu na różnicę w cechach fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego, uzasadniając to tym, że część sprzedaży do UE rodzaju produktu niższej jakości objętego postępowaniem nie miała odpowiednika na rynku krajowym. Podczas wizyty weryfikacyjnej, przedsiębiorstwo to miało możliwość wykazania, że domniemane różnice w cechach fizycznych produktu wpłynęły na porównywalność i cenę. Jednakże przedsiębiorstwo nie było w stanie wykazać, że domniemane różnice fizyczne miały znaczący wpływ na cenę lub stosowanie produktu objętego postępowaniem w porównaniu z odpowiednim rodzajem SBS wyższej jakości sprzedawanym na rynku krajowym. W związku z powyższym, wniosek ten został odrzucony.

8.4. Marginesy dumpingu

(59) Ustalone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem są następujące:

- Lee Chang Yung Chemical Industry Corp., Taipei: -1,8 %

- Chi Mei Corp., Tainan: 16,2 %

D. SZKODA

1. Definicja przemysłu wspólnotowego

(60) Następujący producenci wspólnotowi poparli skargę:

- Dynasol Elastomeros SA, Madryt, Hiszpania;

- Kraton Polymers International Ltd., Londyn, Zjednoczone Królestwo;

- Polimeri Europa S.p.A., Mediolan, Włochy;

- SA Petrofina NV Bruksela, Belgia (dawniej Atofina Elastomers N.V.);

(61) Jako że powyżsi czterej współpracujący producenci wspólnotowi, którzy złożyli skargę, reprezentują 100 % produkcji wspólnotowej produktu objętego postępowaniem, uznaje się, że producenci, którzy złożyli skargę, stanowią przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2. Konsumpcja we Wspólnocie

(62) Konsumpcja we Wspólnocie została określona na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynek Wspólnoty, przywozu z Korei, Rosji i Tajwanu oraz na podstawie szacowanej proporcji przywozu SBS z innych państw trzecich w ramach odpowiednich kodów CN, jako że SBS reprezentuje jedynie część tych kodów celnych. Wymieniona proporcja jest oparta na metodologii przedstawionej w skardze w związku z brakiem innego źródła informacji. Przywóz z Korei, Rosji i Tajwanu został określony w oparciu o dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących w tych trzech państwach, jako że ustalono podczas dochodzenia, że odzwierciedlali oni 100 % wywozu produktu objętego postępowaniem z państw objętych postępowaniem do Wspólnoty.

(63) W okresie od roku 2000 do OOD, wielkość konsumpcji we Wspólnocie spadła z 193756 ton do 180195 ton, czyli o 7 %. Jednakże konsumpcja we Wspólnocie osiągnęła poziom szczytowy w 2002 r., a potem znacznie spadła o 9 %.

3. Przywóz SBS z krajów, których dotyczy postępowanie

3.1. Kumulacja

(64) Komisja rozważała, czy skutki przywozu SBS pochodzącego z Korei, Rosji i Tajwanu powinny być oceniane w sposób skumulowany zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(65) Artykuł ten przewiduje, że skutki przywozu z dwóch lub więcej krajów, jednocześnie objętych tymi samymi dochodzeniami antydumpingowymi mają być oceniane w sposób skumulowany w przypadku gdy (a) ustalony margines dumpingu w przywozie z każdego z tych krajów przekracza de minimis poziom określony w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, a wielkość przywozu z poszczególnych krajów nie jest nieznaczna oraz (b) warunki konkurencji pomiędzy produktami przywożonymi oraz warunki konkurencji między produktami przywożonymi a wspólnotowym produktem podobnym czynią skumulowaną ocenę właściwą.

(66) W odniesieniu do Korei i jednego producenta eksportującego z Tajwanu, dochodzenie wykazało, że ustalono brak dumpingu albo dumping na poziomie de minimis. Zatem zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, nie można było dokonać oceny tego przywozu w sposób skumulowany. Natomiast, jak wykazano powyżej, marginesy dumpingu ustalone dla Rosji i drugiego współpracującego eksportera z Tajwanu znacznie przekraczają poziom de minimis, a wielkość przywozu ze wspomnianych państw nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, przy czym skumulowany udział w rynku osiągnął 5,3 %.

(67) W celu ustalenia przydatności kumulacyjnej oceny w świetle warunków konkurencji między produktami przywożonymi z tych dwóch przedsiębiorstw i między przywożonym produktem a wspólnotowym produktem podobnym, służby Komisji przeanalizowały zachowanie rynkowe eksporterów pod kątem tendencji w wielkości wywozu i cenach.

(68) Podobne tendencje w wielkości wywozu stwierdzono w przypadku Tajwanu i Rosji, ze wzrostem o 77 % w przypadku Rosji i 151 % w przypadku Tajwanu w okresie między 2001 r., rokiem następującym po nałożeniu środków na Tajwan, i OOD. Uwzględniając powyższe, stwierdzono, że nie było znaczącej różnicy w zachowaniu rynkowym eksporterów z Rosji i Tajwanu dopuszczających się dumpingu, pod kątem tendencji w wielkości wywozu do Wspólnoty.

(69) Stwierdzono również podobne zachowanie rynkowe ze strony producentów z Rosji i Tajwanu pod względem cen eksportowych. W rzeczywistości, te państwa obniżyły swoje odpowiednie jednostkowe ceny sprzedaży SBS o 18 % i 6 % od 2001 r., po nałożeniu środków na przywóz z Tajwanu, a przywóz z Rosji zaczął stawać się znaczący, do końca OOD. Ponadto podobny poziom podcięcia cenowego został określony dla przywozu z obu państw.

(70) Dochodzenie wykazało również, że przy przywozie z krajów, których dotyczy postępowanie do Wspólnoty korzystano z tych samych kanałów sprzedaży, jako że w większości przypadków, omawianymi produktami przywożonymi handluje się raczej przez dystrybutorów, a nie sprzedaje do klientów końcowych.

(71) Ponadto zgodnie z powyższym, ustalono, że produkt objęty postępowaniem przywożony z krajów, których dotyczy postępowanie oraz produkt wyprodukowany przez przemysł wspólnotowy posiadają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne, i są produktami podobnymi pod względem wymiennego zastosowania i zastępowalności. Zatem stwierdzono, iż istnieje konkurencja pomiędzy państwami wywożącymi produkt objęty postępowaniem oraz w stosunku do SBS wytwarzanego przez przemysł wspólnotowy.

(72) Na podstawie powyższych faktów ustalono, że wszystkie warunki uzasadniające kumulację przywozu SBS pochodzącego z Rosji i Tajwanu zostały spełnione.

3.2. Wielkość przywozu i udział w rynku

(73) Dumpingowy przywóz SBS z Rosji i Tajwanu gwałtownie wzrósł z 2834 ton w 2000 r. do 9523 ton w OOD. Odpowiadający jemu udział w rynku wzrósł z 1,5 % w 2000 r. do 5,3 % w OOD.

3.3. Ceny

(74) Średnia ważona cena dumpingowego przywozu SBS pochodzącego z Rosji i Tajwanu spadła o 12 % między 2000 r. a OOD.

3.4. Podcięcie cenowe

(75) W celu określenia podcięcia cenowego, Komisja przeanalizowała dane odnoszące się do OOD. Stosowne ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny dla niezależnych klientów, dostosowane w razie konieczności do poziomu ex-works, tj. z wyłączeniem kosztów frachtu we Wspólnocie i po odliczeniu rabatów i obniżek. Ceny dla różnych rodzajów SBS zdefiniowanych w kwestionariuszach były porównane do cen sprzedaży stosowanych przez eksporterów po odliczeniu rabatów i dostosowane, w stosownym przypadku, do CIF na granicy Wspólnoty z odpowiednim dostosowaniem na koszt odprawy celnej i koszty ponoszone po przywozie.

(76) Importerzy i producent z Rosji twierdzili, co zostało również potwierdzone przez przemysł wspólnotowy, że jakość produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł wspólnotowy jest ogólnie wyższa niż jakość produktu objętego postępowaniem przywożonego z Rosji. Na podstawie dostępnych dowodów uznano, że powyższa różnica w jakości uzasadnia szacowane dostosowanie w wysokości 5 %, które dodaje się do ceny CIF na granicy Wspólnoty współpracujących producentów eksportujących.

(77) W OOD, średni ważony margines podcięcia cenowego wynosił około 15 % w przypadku Rosji i producenta z Tajwanu dopuszczającego się dumpingu.

(78) Przy ocenie powyższych danych, należy uwzględnić, iż pomimo dostosowania ze względu na różnicę jakości, SBS z różnych źródeł jest w większości wymienne i dlatego też cena jest ważnym kryterium wyboru źródła zaopatrzenia. To wzmacnia wpływ jakiegokolwiek stwierdzonego podcięcia cenowego.

4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

4.1. Produkcja

(79) Wielkość produkcji przemysłu wspólnotowego spadła o 4 % w badanym okresie. Po wzroście w 2002 r., produkcja spadła w 2003 r. oraz w OOD.

4.2. Moce produkcyjne i stopa wykorzystania mocy

(80) Moce produkcyjne zostały ustalone na podstawie nominalnej mocy jednostek produkcyjnych będących w posiadaniu przemysłu wspólnotowego, uwzględniając zakłócenia techniczne w produkcji oraz fakt, że w niektórych przypadkach część mocy została zużyta do innych produktów wytwarzanych na tych samych liniach produkcyjnych.

(81) Moce produkcyjne SBS pozostawały stabilne w badanym okresie. Rzeczywiście, po nieznacznym wzroście w latach 2001 i 2002, moce produkcyjne spadły w 2003 r. do tego samego poziomu, co w 2000 r. i pozostały na tym poziomie w OOD.

(82) Stopa wykorzystania mocy spadła o 4 punkty procentowe z 79 % do 75 %. Jako że moce produkcyjne pozostały stabilne, wspomniany spadek wykorzystania mocy był spowodowany jedynie spadkiem wielkości produkcji przemysłu wspólnotowego.

4.3. Zapasy

(83) W całym badanym okresie zapasy wzrosły o 60 %. Wydaje się, że wzrost zapasów ma dwie przyczyny, spadek sprzedaży oraz produkcja odmiany nowych rodzajów SBS, wymagająca więcej czasu do wypuszczenia na rynek.

4.4. Inwestycje

(84) W badanym okresie, przemysł wspólnotowy dokonał inwestycji na około 60 milionów EUR, głównie w zakłady i maszyny (około 48 %) oraz projekty badawcze i rozwój (23 %). Te inwestycje były konieczne głównie w celu utrzymania mocy produkcyjnych na obecnym poziomie. Po gwałtownym spadku w latach 2002 i 2002, inwestycje ponownie wzrosły w 2003 r. i OOD, ale nadal pozostawały poniżej poziomu z 2000 r. Wzrost w 2003 r. i w OOD był spowodowany konserwacją i modernizacją wymaganą do rozwoju i wprowadzenia nowych rodzajów SBS, co było konieczne dla utrzymania konkurencyjności przemysłu wspólnotowego. Ponadto fluktuacja inwestycji może być wytłumaczona cykliczną długością życia niektórych maszyn. W badanym okresie roczna wartość inwestycji spadła o 11 %.

4.5. Sprzedaż i udział w rynku

(85) Sprzedaż SBS przemysłu wspólnotowego na rynek wspólnotowy spadła o 15 % od 2000 r. do OOD. Jako że konsumpcja wspólnotowa spadła zaledwie o 7 % w badanym okresie, gwałtowny spadek sprzedaży dokonywanej przez przemysł wspólnotowy spowodował znaczącą stratę udziału w rynku, który rzeczywiście spadł z 89 % do 82 %.

4.6. Ceny

(86) Jednostkowa cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego była mniej więcej na równym poziomie w OOD, w porównaniu do 2000 r., spadając zaledwie o 1 %. Rzeczywiście jednostkowa cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego najpierw wzrosła o 6 % w latach 2000 - 2001, a następnie spadła o 7 % od 2001 r. do OOD.

4.7. Rentowność i przepływ środków pieniężnych

(87) W badanym okresie średnia ważona rentowność na obrotach netto przemysłu wspólnotowego ze sprzedaży produktu podobnego na rynku wspólnotowym spadła z 2,2 % do 1,2 %. Na początku wspomniana rentowność gwałtownie wzrosła z 2,2 % w 2000 r. do 9,3 % w 2001 r., zbiegając się w czasie z nałożeniem środków antydumpingowych i wyrównawczych na przywóz SBS z Tajwanu, a następnie od 2001 r. ciągle spadała.

(88) Wygenerowany przepływ środków pieniężnych wynosił -0,7 miliona EUR w OOD. W 2000 r. sytuacja była trudna głównie z powodu wysokiego poziomu inwestycji. Jednakże przemysł wspólnotowy mógł wygenerować dodatni przepływ środków pieniężnych w latach 2001, 2002 i 2003. Sytuacja uległa jednak gwałtownemu pogorszeniu od 2002 r. do OOD.

4.8. Zwrot z aktywów netto

(89) Zwrot z aktywów netto w przypadku produktu objętego postępowaniem spadł o 5 % w badanym okresie. Po początkowym wzroście do 0,3 % w 2001 r. i 2,8 % w 2002 r., gwałtownie spadł do -8,5 % w 2003 r. i -11,2 % w OOD.

4.9. Zdolność do podnoszenia kapitału

(90) Trzech z czterech producentów wspólnotowych należy do dużych grup naftowych, podczas gdy czwarty jest w 100 % własnością funduszu inwestycyjnego. Jeżeli chodzi o zdolność do podnoszenia kapitału, ze strony przemysłu wspólnotowego nie pojawiła się żadna informacja ani wskazówka mogąca świadczyć o tym, że przemysł wspólnotowy napotykał problemy związane z podnoszeniem kapitału do prowadzenia działalności.

4.10. Zatrudnienie i wynagrodzenia

(91) Zatrudnienie w przemyśle wspólnotowym spadło o 7 % w badanym okresie. Wynagrodzenia pozostawały stabilne w badanym okresie. Łączna wartość wynagrodzeń nieznacznie wzrosła o 1 %, znacząco mniej niż europejskie stopy inflacji w tym okresie.

4.11. Produktywność

(92) Produktywność w przemyśle wspólnotowym wzrosła o 4 % w badanym okresie. Nieznaczne fluktuacje w badanym okresie są bezpośrednio związane z ewolucją zatrudnienia. Ten wzrost pokazuje, że producenci wspólnotowi nie tylko dostosowali liczbę osób zatrudnionych w odniesieniu do spadku sprzedaży, ale również byli w stanie poprawić wydajność.

4.12. Wzrost

(93) Podczas gdy konsumpcja we Wspólnocie wzrosła o 6 % pomiędzy 2000 r. a OOD, wielkość sprzedaży dokonywanej przez przemysł wspólnotowy do niepowiązanych odbiorców spadła o 15 %. Zatem sprzedaż przez przemysł wspólnotowy spadła o wiele gwałtowniej niż popyt w badanym okresie. W związku z tym udział przemysłu wspólnotowego w rynku spadł o 8 punktów procentowych.

4.13. Wielkość marginesu dumpingu

(94) W odniesieniu do wpływu na przemysł wspólnotowy wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu, przy uwzględnieniu wielkości i cen dumpingowego przywozu z Rosji i Tajwanu, nie można uznać tego wpływu za nieznaczny.

4.14. Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu i subsydiowaniu

(95) Należy przypomnieć, że w przez część badanego okresu dumpingowy i subsydiowany przywóz z Tajwanu wyrządzał szkodę przemysłowi wspólnotowemu. Przemysł wspólnotowy do pewnego stopnia poprawił swoją sytuację po nałożeniu w 2000 r. środków antydumpingowych i wyrównawczych na przywóz z Tajwanu. Jednakże sytuacja przemysłu wspólnotowego ponownie uległa pogorszeniu po 2002 r., kiedy znacząco wzrósł przywóz z Tajwanu, Rosji i Korei po cenach podcinających ceny wspólnotowe.

5. Wnioski dotyczące szkody

(96) Łączna wielkość dumpingowego przywozu z Rosji i Tajwanu wzrosła, zarówno w kategoriach bezwzględnych jak i w kategoriach udziału w rynku, reprezentując łączny udział w rynku wynoszący 5,3 % w OOD. Ponadto średnia cena ważona dumpingowego przywozu z Rosji i Tajwanu spadła o 12 % w badanym okresie. Ten spadek jest odzwierciedlony w ustaleniu podcinania cenowego.

(97) Większość wskaźników szkody przemysłu wspólnotowego wykazywało ujemną ewolucję w badanym okresie, co wskazuje na sytuację powstania szkody. Podczas gdy łączna konsumpcja SBS spadła o 7 %, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego spadła o 15 %, z odpowiadającym jej spadku w udziale w rynku w wysokości 7 punktów procentowych. Wielkość produkcji spadła o 4 %; moce produkcyjne uległy zastojowi, a wykorzystanie mocy spadło o 4 punkty procentowe. Średnia jednostkowa cena sprzedaży spadła o 1 %, a rentowność na obrotach netto o 1,1 punkt procentowy w badanym okresie. Inne wskaźniki dotyczące rentowności, takie jak zwrot na aktywach netto również uległy pogorszeniu w badanym okresie. Zatrudnienie spadło o 7 %, podczas gdy produktywność wzrosła o 4 %. Wreszcie, średnie pensje wzrosły o 1 %, mniej niż europejskie wskaźniki inflacji w badanym okresie.

(98) Na tej podstawie stwierdza się, że przemysł wspólnotowy pozostaje w trudnej sytuacji gospodarczej i finansowej oraz doznał znaczących szkód w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wstęp

(99) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy znacząca szkoda doznana przez przemysł wspólnotowy została spowodowana przez dumpingowy przywóz objęty postępowaniem pochodzący z krajów, których dotyczy postępowanie. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, znane czynniki, inne niż dumpingowy przywóz, które mogły szkodzić przemysłowi wspólnotowemu, zostały również zbadane, aby zapewnić że jakakolwiek szkoda spowodowana przez te czynniki nie została przypisana dumpingowemu przywozowi.

2. Wpływ dumpingowego przywozu

(100) Dumpingowy przywóz z krajów, które dotyczy postępowanie wzrósł o 3,8 % udziału w rynku w badanym okresie, podczas gdy cena tego przywozu spadła o 12 % i podcięła ceny przemysłu wspólnotowego o 15,3 % w OOD. Przemysłowi wspólnotowemu udało się utrzymać ceny sprzedaży przez większość czasu na stabilnym poziomie w badanym okresie, kosztem wielkości sprzedaży i udziału w rynku, wywierając wpływ na jego rentowność.

(101) Jednakże podczas gdy pierwsza analiza wspomnianych danych mogłaby wskazywać na znaczący wpływ dumpingowego przywozu na sytuację przemysłu wspólnotowego, bardziej dogłębne badanie tego nie potwierdza. Po pierwsze, istnieje tylko częściowa zbieżność czasowa między pogorszeniem się sytuacji przemysłu wspólnotowego i momentem silnego odczucia dumpingowego przywozu. Podczas gdy wielkość dumpingowego przywozu nieznacznie spadła w latach 2001 - 2002, a potem gwałtownie wzrosła w 2003 r. (+ 80 %), sprzedaż dokonywana przez przemysł wspólnotowy wykazywała stopniowy spadek przez cały badany okres. Ponadto strata udziału w rynku przemysłu wspólnotowego miała miejsce jedynie w okresie 2000 - 2002, podczas gdy dumpingowy przywóz zwiększył swój udział w rynku w całym badanym okresie. Ten wzrost był szczególnie silny w 2003 r. i w OOD, jako że udział w rynku dumpingowego przywozu wzrósł z 2,5 % w 2002 r. do 4,7 % w 2003 r. i 5,3 % w OOD. W tym samym okresie, przemysł wspólnotowy nieznacznie zwiększył swój udział w rynku z 81 % w 2002 r. do 82 % w 2003 r. i OOD. Ponadto zauważono również, że przemysł wspólnotowy osiągnął najwyższy poziom rentowności w latach 2001 i 2002, w czasie, kiedy miała miejsce strata jego udziału w rynku. Rentowność spadła dopiero w późniejszym okresie. Ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego pozostały na stabilnym poziomie przez cały ten okres. Stwierdza się, że te ceny były jednak w pewnym stopniu obniżone od 2003 r., jako że przemysł wspólnotowy nie mógł przenieść zwiększenia kosztów. Jednakże niemożność przeniesienia tych wyższych kosztów tylko w ograniczonym stopniu lub wcale nie może być przypisane dumpingowemu przywozowi, w szczególności, ponieważ należy zauważyć, że niedumpingowy przywóz wykazywał wyższe podcięcie cenowe niż dumpingowy przywóz. Ponadto udział w rynku dumpingowego przywozu zawsze pozostawał poniżej 5,3 %, podczas gdy udział niedumpingowego przywozu w rynku wynosił około 12 %. To wszystko wskazuje na fakt, że jakakolwiek presja cenowa spowodowana przywozem wynika głównie z niedumpingowego przywozu.

(102) Uwzględniając powyższe, ustalono, że dumpingowy przywóz mógł wywrzeć pewną presję na ceny przemysłu wspólnotowego i wywarł pewien ujemny wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego. Jednakże z braku wyraźnej zbieżności czasowej między rozwojem wielkości, udziałem w rynku i cenami przywozu dumpingowego z jednej strony, a przemysłem wspólnotowym z drugiej strony, trudno było ustalić wpływ dumpingowego przywozu na szkodliwą sytuację, w jakiej znalazł się przemysł wspólnotowy. Zatem nie można było uznać, że dumpingowy przywóz odegrał decydującą rolę w spowodowaniu szkodliwej sytuacji, w jakiej znalazł się przemysł wspólnotowy.

3. Wpływ innych czynników

3.1. Zmiany w konsumpcji

(103) Konsumpcja SBS we Wspólnocie spadła o 7 % w badanym okresie. Mogło to częściowo wpłynąć na sytuację przemysłu wspólnotowego, jako że produkcja SBS jest działalnością kapitałochłonną, dla której wielkość sprzedaży ma bezpośredni wpływ na rentowność.

(104) Jednakże spadek konsumpcji może być uznany jedynie za jedną z kilku przyczyn szkodliwej sytuacji, w jakiej znalazł się przemysł wspólnotowy, ponieważ wykazano, że przywóz z Korei, Rosji i Tajwanu wzrósł w badanym okresie, przejmując w ten sposób część udziału w rynku przemysłu wspólnotowego.

3.2. Wahania kursów walut

(105) Zbadano również wahania walutowe między EUR i dolarem, jako że większość transakcji przywozowych z krajów, które dotyczy postępowanie do WE były negocjowane w dolarach. Od połowy 2002 r. EUR zyskało na wartości w stosunku do dolara. W OOD zysk ten był znaczny czyniąc wywóz na obszar EUR bardziej opłacalnym w tym okresie. W związku z powyższym, jeden eksporter i jedna zainteresowana strona twierdzili, że w działalności handlowej opartej na dolarze, spadek wartości tej waluty w stosunku do EUR musiał w sposób znaczący wpłynąć na powstanie szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy, zatem powinien on zostać uwzględniony.

(106) Jednakże należy zauważyć, że rewaluacja EUR w tym samym czasie zmniejszyła szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy, jako że ceny surowców, które reprezentują 40 % kosztu produkcji, są notowane w dolarach na międzynarodowych giełdach.

(107) Ponadto wywóz dokonywany przez producentów wspólnotowych do niepowiązanych stron uległ zwiększeniu w badanym okresie, podczas gdy przywóz produktu objętego postępowaniem ze Stanów Zjednoczonych do Wspólnoty spadł pokazując, że aprecjacja EUR w stosunku do dolara nie jest sama w sobie czynnikiem decydującym o stracie udziału w rynku producentów wspólnotowych na rynku WE.

(108) Podsumowując, pomimo że nie można wyłączyć prima facie, iż aprecjacja EUR w stosunku do dolara mogła wpływać korzystnie na przywóz SBS z krajów, które dotyczy postępowanie, wahania walutowe również stanowiły przeciwwagę dla szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. Ponadto aprecjacja ta nie wpływała korzystnie na przywóz z państw opierających się na dolarze innych niż kraje, których dotyczy postępowanie, ani nie uniemożliwiała producentom wspólnotowym zwiększania ich wywozu poza obszar Wspólnoty. Nie uznano zatem, że wahania walutowe wywarły istotny wpływ na szkodę poniesioną przez producentów wspólnotowych. Co ważniejsze, analiza szkody dotyczy cen i ilości dumpingowego przywozu, ale zdecydowanie nie kwestii czy dumpingowy przywóz był realizowany na danym poziomie cenowym. Zatem wydaje się, że wpływ wahań kursów walutowych na ceny dumpingowego przywozu nie może z definicji zazwyczaj być czynnikiem szkody.

3.3. Niedumpingowy przywóz

(109) Oceniono wpływ niedumpingowego przywozu z Korei i Tajwanu na sytuację Wspólnoty. W celu poszanowania poufności informacji dostarczonych przez poszczególne przedsiębiorstwa, dane są przedstawiane łącznie.

(110) Niedumpingowy przywóz z Korei i Tajwanu wykazywał identyczną tendencję. Łącznie przywóz ten wzrósł o 56 % pod względem wielkości i 5,2 punkty procentowe pod względem udziału w rynku w badanym okresie, osiągając udział w rynku wysokości 12,8 % w OOD. Wielkość tego niedumpingowego przywozu była 2,4 razy większa niż wielkość dumpingowego przywozu w OOD. Ponadto margines podcięcia cenowego, który można było obliczyć dla niedumpingowego przywozu z Korei i Tajwanu był wyższy (17,4 %) niż dla dumpingowego przywozu (15,3 %). To znaczące podcięcie cenowe wraz ze znaczącymi wielkościami niedumpingowego przywozu w sposób istotny wpłynęły na presję cenową zaobserwowaną na rynku WE.

(111) Na tej podstawie, stwierdzono, że wielkość i wpływ na cenę niedumpingowego przywozu z Korei i Tajwanu były takie, że można uznać, iż znacząco wpłynęły na powstanie szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy i że dumpingowy przywóz z Rosji i Tajwanu odegrał mniejszą rolę niż niedumpingowy przywóz.

3.4. Przywóz z innych państw trzecich

(112) Udział w rynku przywozu ze wszystkich innych państw trzecich wynosił 0,4 % we Wspólnocie w OOD i stwierdzono, że jego wpływ na szkodliwą sytuację, w jakiej znalazł się przemysł wspólnotowy nie był znaczący.

3.5. Koszt surowców

(113) Zauważono, że koszt surowców zwiększył się w badanym okresie. To wpłynęło na spadającą rentowność przemysłu wspólnotowego. Jednakże przemysł wspólnotowy zazwyczaj próbował przenieść wzrost kosztów na odbiorców. W związku z istnieniem dużej presji cenowej wymuszonej niedumpingowym przywozem i prawdopodobnie w mniejszym stopniu dumpingowym przywozem, nie było to możliwe. Ponadto producenci eksportujący z Korei i Tajwanu również stanęli wobec wzrostu kosztów i surowców, na podobnym poziomie co producenci wspólnotowi. Zatem nie wzrost kosztów surowców we Wspólnocie jako taki, ale raczej zbieżność między presją cenową wywieraną przez przywóz i wzrostem kosztów, wywarła ujemny wpływ na rentowność przemysłu wspólnotowego.

(114) Uwzględniając powyższe, stwierdzono, że wahania kosztów surowców we Wspólnocie nie były, jako takie, czynnikiem, który spowodował powstanie szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

4. Wnioski dotyczące związku przyczynowego

(115) Dane wskazują na fakt, że dumpingowy przywóz wywarł pewną presję cenową na ceny przemysłu wspólnotowego i przyczynił się do powstania jego szkodliwej sytuacji. Jednakże bardziej szczegółowa analiza, w szczególności oparta na rozwoju tendencji w badanym okresie nie pozwoliła na ustalenie związku przyczynowego, jako że nie było wyraźnej zbieżności w czasie między pogorszeniem się sytuacji przemysłu wspólnotowego a skutkami dumpingowego przywozu.

(116) Ustalono również, że w odniesieniu do zbieżności w czasie między, z jednej strony, wzrostem dumpingowego przywozu z Rosji i Tajwanu, pod względem wielkości i udziału w rynku, a z drugiej strony pogorszeniem sytuacji przemysłu wspólnotowego, które objawiło się spadkiem udziału w rynku i spadkiem rentowności, taka zbieżność w czasie również miała miejsce dla niedumpingowego przywozu, który miał gwałtowniejszy wzrost w wielkości niż dumpingowy przywóz w badanym okresie.

(117) Ponadto niedumpingowy przywóz z Korei i Tajwanu odnotował w OOD znacząco wyższy wzrost niż dumpingowy przywóz, osiągając znacząco wyższy udział w rynku (12,8 % w stosunku do 5,3 %). Dodatkowo, zarówno dumpingowy, jak i niedumpingowy przywóz podcinał cenowo ceny wspólnotowe, przy czym niedumpingowy przywóz wykazywał nawet wyższe poziomy podcięcia cenowego. Przemysł wspólnotowy stanął zatem przed bardziej intensywną konkurencją, po uczciwych cenach, ze strony przywozu od producentów/państw niedumpingujących. Niedumpingowy przywóz był zatem przeważającym czynnikiem powodującym szkodliwą sytuację przemysłu wspólnotowego.

(118) Ustalono również, że spadek konsumpcji we WE przyczynił się do powstania szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

(119) Przemysł wspólnotowy zakwestionował te wnioski, argumentując, że wpływ innych czynników nie był tak znaczący, aby przerwać związek przyczynowy między dumpingowym przywozem z Rosji i Tajwanu oraz szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy. Jednak jako że nie przedstawili oni żadnych argumentów, które mogłyby unieważnić ocenę i wnioski zawarte w motywach 100 - 102, 103, 109 - 111 i 115 - 118 uznano, że wysunięte argumenty nie były wystarczające, aby przyjąć inny wniosek.

(120) Podsumowując, pomimo że dumpingowy przywóz mógł przyczynić się do powstania szkody, nie można było ustalić, że, pomijając inne czynniki, spowodował on istotną szkodę. Rzeczywiście, inne czynniki zostały zbadane zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego i szkodę można było przypisać w znaczącym stopniu skutkom niedumpingowych cen i redukcji popytu.

F. TRWAŁY CHARAKTER ZMIANY OKOLICZNOŚCI

(121) W ramach przeglądu tymczasowego dotyczącego Tajwanu zbadano również, czy zmiana okoliczności w odniesieniu do pierwotnego dochodzenia dotyczącego dumpingu mogła być w normalnych warunkach uznana za trwałą zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(122) Zbadano prawdopodobny rozwój cen krajowych na rynku na Tajwanie i cen eksportowych SBS z Tajwanu. W tym względzie ustalono, że Tajwan miał znaczący rynek krajowy produktu objętego postępowaniem, i że ceny krajowe wzrosły w porównaniu z pierwotnym dochodzeniem, nawet w większej proporcji niż koszty surowców.

(123) W odniesieniu do wywozu SBS z Tajwanu na inne rynki, należy wpierw zauważyć, że rynek UE reprezentuje niewielki procent ogółu wywozu. Rzeczywiście, dochodzenie wykazało, że współpracujące przedsiębiorstwa sprzedawały 75 % swojej produkcji SBS na ugruntowanych rynkach państw trzecich. Ponadto zauważono, że ceny eksportowe stale wzrastały od 2002 r. do OOD, o 10 % i 15 %. Zatem nie oczekuje się, że zakończenie stosowania środków w stosunku do Tajwanu doprowadzi do powstania znaczącego ryzyka ponownego dumpingu.

(124) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, stwierdzono, że zmianę okoliczności w odniesieniu do pierwotnego dochodzenia dotyczącego dumpingu można było w normalnych warunkach uznana za trwałą.

G. WNIOSEK

(125) W związku z tym, że nie stwierdzono wystąpienia dumpingu w przypadku przywozu SBS pochodzącego z Korei i w przypadku jednego przedsiębiorstwa na Tajwanie, oraz że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy może być w znacznym stopniu przypisana innym czynnikom, takim jak wielkość i ceny przywozu niesprzedawanego po cenie dumpingowej i redukcja popytu, związek przyczynowy między dumpingiem i szkodą, w odniesieniu do dumpingowego przywozu pochodzącego z Rosji i Tajwanu, nie jest wystarczająco uzasadniony. Postępowanie antydumpingowe dotyczące SBS pochodzącego z Korei, Rosji i Tajwanu powinno zatem zostać zakończone zgodnie z art. 9 ust. 2 i 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu termoplastycznego kauczuku styreno-butadieno-styrenowego pochodzącego z Republiki Korei i Rosji zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1993/2000 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz SBS pochodzącego z Tajwanu.

Artykuł 3

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po dniu jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 19 sierpnia 2005 r.