RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹), w szczególności jego art. 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 27/2005 (²) ustala wielkości dopuszczalne połowów na 2005 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe.

(2) Międzynarodowa Komisja Rybołówstwa Morza Bałtyckiego (IBSFC) przyjęła we wrześniu 2004 r. zalecenie w sprawie zwiększenia na rok 2004 wielkości dopuszczalnych połowów śledzia w jednostce zarządzania 3 o 10000 ton, co dałoby Finlandii dodatkowe 8199 ton wielkości dopuszczalnych połowów śledzia. Zalecenie to nie zostało włączone do prawodawstwa Wspólnoty. W następstwie tego Finlandia przekroczyła swoją kwotę o 7856 ton w roku 2004 w związku z tym, że nie przyznano jej dodatkowych ton. W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 776/2005 z 19 maja 2005 r. dostosowującym określone kwoty połowowe na rok 2005 zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (³), fińska kwota dla śledzia na rok 2005 została zmniejszona o 7856 ton z powodu tego przekroczenia. W związku z tym, fińska kwota dla śledzia w podrejonie 30-31 powinna zostać zwiększona o 7856 ton biorąc pod uwagę, że zmniejszenie wynikało z faktu, że zalecenie IBSFC nie zostało włączone do prawodawstwa Wspólnoty. Zmiana ta nie zwiększy ilości śledzia złowionego przez Finlandię w roku 2005.

(3) Ogólny dopuszczalny połów (TAC) przyjęty dla makreli w obszarze zarządzania IIa (wody inne niż wody WE), Vb (wody WE), VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV powinien obejmować wody WE i wody międzynarodowe Vb w celu uniknięcia błędnych sprawozdań. W związku z tym, obszar zarządzania powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(4) TAC przyjęty dla ostroboków w obszarze zarządzania Vb (wody WE), VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV powinien obejmować wody WE i wody międzynarodowe Vb w celu uniknięcia błędnych sprawozdań. W związku z tym, obszar zarządzania powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(5) W świetle nowych informacji naukowych, TAC dla soli zwyczajnej może zostać zwiększony do 900 ton w obszarze zarządzania IIIa, IIIb, c, d (wody WE). TAC powinien w związku z tym zostać odpowiednio zmieniony.

(6) W roku 2005 powinny zostać wprowadzone środki uzupełniające, aby umożliwić ważenie śledzi, makreli i ostroboków po przetransportowaniu z portu wyładunku.

(7) Zgodnie z uzgodnionym zapisem wniosków konsultacji w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Norwegią na rok 2005, Strony mają dostęp do połowów 50000 ton ich odpowiednich kwot śledzia z Morza Północnego w wodach rejonu IVa i IVb drugiej Strony. Kwoty te mogą zostać zwiększone o 10000 ton, jeżeli zostanie to wnioskowane. Pismem z dnia 29 czerwca 2005 r., Norwegia zgłosiła taki wniosek. Wspólnota złożyła podobny wniosek w dniu 20 lipca 2005 r. W związku z tym należy wprowadzić te zmiany do prawodawstwa wspólnotowego.

(8) W maju 2005 r. Komisja Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) przyjęła zalecenie umieszczenia kilku statków na liście statków, w stosunku do których potwierdzono, że dokonywały nielegalnych, niezgłoszonych i nieuregulowanych połowów. Zalecenie w sprawie środków, jakie mają być zastosowane wobec tych statków, zostało przyjęte w lutym 2004 r. Powinno zapewnić się wprowadzenie wymienionego zalecenia do wspólnotowego porządku prawnego.

(9) Biorąc pod uwagę pilność sprawy, ważne jest, aby zrobić wyjątek dla okresu sześciotygodniowego, o którym mowa w pkt I ust. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów Państw Członkowskich w Unii Europejskiej dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie.

(10) Rozporządzenie (WE) nr 27/2005 powinno w związku z tym zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach IA, IB oraz III do rozporządzenia (WE) nr 27/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 sierpnia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 27/2005 wprowadza się następujące zmiany:

1) w załączniku IA:

pozycja dotycząca gatunku śledź w podrejonie 30-31 otrzymuje brzmienie:

2) w załączniku IB:

a) pozycja dotycząca gatunku śledź w strefie IV na północ od 53° 30′ N otrzymuje brzmienie:

b) pozycja dotycząca gatunku makrela w strefie IIa (wody inne niż wody WE), Vb (wody WE), VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV otrzymuje brzmienie:

c) pozycja dotycząca gatunku sola zwyczajna w strefie IIIa, IIIb, c, d (wody WE) otrzymuje brzmienie:

d) pozycja dotycząca gatunku ostrobok w strefie Vb (wody WE), VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV otrzymuje brzmienie:

3) w załączniku III:

a) punkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Procedury wyładunku i ważenia śledzia, makreli oraz ostroboka

9.1. Zakres

9.1.1. Następujące procedury stosuje się we Wspólnocie Europejskiej do wyładunków śledzia, makreli oraz ostroboka lub ich kombinacji, w ilościach przekraczających 10 ton na jeden wyładunek, dokonywanych przez statki wspólnotowe oraz statki państw trzecich, złowionych:

a) w odniesieniu do śledzia, na podobszarach ICES I, II, IV, VI i VII oraz w rejonach IIIa i Vb;

b) w odniesieniu do makreli oraz ostroboka, na podobszarach ICES III, IV, VI, VII oraz w rejonie IIa.

9.2. Wyznaczone porty

9.2.1. Wyładunki określone w pkt 9.1 są dozwolone jedynie w wyznaczonych portach.

9.2.2. Każde z zainteresowanych Państw Członkowskich przekazuje Komisji zmiany w przesłanym w roku 2004 wykazie wyznaczonych portów, w których można dokonywać wyładunku śledzia, makreli oraz ostroboka oraz zmiany w procedurach kontroli i nadzoru w odniesieniu do tych portów, łącznie z warunkami w odniesieniu do rejestracji oraz sprawozdawczości, dotyczącej ilości jakiegokolwiek z gatunków oraz zasobów określonych w ppkt 9.1.1. w ramach każdego z wyładunków. Zmiany te przekazuje się co najmniej 15 dni przed datą ich wejścia w życie. Komisja przekazuje te informacje, jak również informacje dotyczące portów wyznaczonych przez państwa trzecie, wszystkim zainteresowanym Państwom Członkowskim.

9.3. Wpłynięcie do portu

9.3.1. Kapitan statku rybackiego określonego w ppkt 9.1.1. lub jego przedstawiciel powiadamia właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym ma zostać dokonany wyładunek, na co najmniej cztery godziny przed wpłynięciem do portu wyładunku zainteresowanego Państwa Członkowskiego o:

a) porcie do którego ma zamiar wpłynąć statek, nazwie statku i jego numerze rejestracyjnym;

b) szacunkowym czasie przybycia do portu;

c) ilościach w żywej wadze według gatunków zatrzymywanych na pokładzie;

d) obszarze zarządzania, zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia, na którym dokonano połowu.

9.4. Wyładunek

9.4.1. Właściwe organy zainteresowanego Państwa Członkowskiego wymagają, aby wyładunek nie rozpoczął się do momentu uzyskania stosownego zezwolenia.

9.5. Dziennik połowowy

9.5.1. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 4.2 załącznika IV do rozporządzenia (EWG) nr 2807/83, kapitan statku rybackiego przedkłada, niezwłocznie po przybyciu do portu, odpowiednią stronę lub strony dziennika połowowego, zgodnie z wymaganiami właściwego organy w porcie wyładunku.

Ilości zatrzymane na pokładzie, zgłoszone przez wyładunkiem jak określono w ppkt 9.3.1. lit. c), są zgodne z ilościami zapisanymi w dzienniku połowowym po jego wypełnieniu.

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83, dopuszczalny margines tolerancji w szacunkowych ilościach ryb w kilogramach wpisanych do dziennika połowowego, zatrzymanych na pokładzie statków wynosi 8 %.

9.6. Ważenie świeżych ryb

9.6.1. Wszyscy nabywcy kupujący świeże ryby zapewniają, że wszystkie otrzymane ilości zostały zważone z wykorzystaniem systemów zatwierdzonych przez właściwe organy. Ważenie przeprowadza się przed sortowaniem, przetwarzaniem, przechowywaniem w chłodni składowej, transportem z portu wyładunku lub odsprzedaniem ryb. Dane otrzymane z ważenia wykorzystuje się przy wypełnianiu deklaracji wyładunkowych i karty sprzedaży.

9.6.2. Przy obliczaniu wagi, wszelkie odliczenia dotyczące wody nie przekraczają 2 %.

9.7. Ważenie świeżych ryb po transporcie

9.7.1. W drodze odstępstwa od przepisów ppkt 9.6.1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na ważenie świeżych ryb po transporcie z portu wyładunku pod warunkiem że ryby te są transportowane do miejsca przeznaczenia na terytorium Państwa Członkowskiego znajdującego się w odległości nie większej niż 60 kilometrów od portu wyładunku i że:

a) kontener zbiornikowy, w którym ryby są transportowane, jedzie w obecności inspektora od miejsca wyładunku do miejsca ważenia ryb, lub

b) właściwe organy miejsca wyładunku wydały zezwolenie na transport ryb z zastrzeżeniem następujących przepisów:

i) bezpośrednio przed opuszczeniem przez kontener zbiornikowy portu wyładunku, nabywca lub jego przedstawiciel dostarcza właściwym organom pisemną deklarację podającą gatunek ryb oraz nazwę statku, z którego zostają one wyładowane, wyłączny numer identyfikacyjny kontenera zbiornikowego, jak również szczegóły dotyczące miejsca przeznaczenia, w którym ryby zostaną zważone oraz orientacyjną godzinę przybycia kontenera zbiornikowego do miejsca przeznaczenia,

ii) kierowca przechowuje kopię deklaracji określonej w i) podczas transportu ryb, a na miejscu przeznaczenia przekazuje ją odbiorcy ryb.

9.8. Faktura

9.8.1. Oprócz zobowiązań wymienionych w art. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 2847/93, przetwórca lub nabywca wyładowanych ilości świeżych ryb, przedkłada właściwym organom zainteresowanego Państwa Członkowskiego kopię faktury lub dokumentu ją zastępującego, o którym mowa w art. 22 ust. 3 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku. (^*).

9.8.2. Każda taka faktura lub każdy taki dokument zawiera informacje wymagane na podstawie art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2847/93, jak również nazwę oraz numer rejestracyjny statku, z którego ryby zostały wyładowane. Fakturę lub dokument przedkłada się na żądanie lub w terminie 12 godzin od zakończenia ważenia.

9.9. Ważenie mrożonych ryb

9.9.1. Wszyscy nabywcy lub posiadacze mrożonych ryb zapewniają zważenie wyładowanych ilości przed ich przetworzeniem, przechowywaniem w chłodni składowej, transportem z portu wyładunku lub odsprzedażą. Jakikolwiek ciężar opakowania równy wadze pudełek, pojemników z tworzywa sztucznego lub innych, w których ryby przeznaczone do zważenia są pakowane, można odliczyć od wagi wszelkich wyładowanych ilości.

9.9.2. Zamiennie, wagę mrożonych ryb pakowanych w pudełka, można określić poprzez pomnożenie średniej wagi próby reprezentatywnej uzyskanej na podstawie zważenia zawartości usuniętej z pudełka oraz bez plastikowego opakowania, niezależnie od tego, czy następuje ono przed lub po roztopieniu się lodu znajdującego się na powierzchni ryb. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję i przedstawiają do zatwierdzenia wszelkie zmiany w metodologii pobierania próbek, zatwierdzonej przez Komisję w trakcie 2004 r. Zmiany zatwierdza Komisja. Dane otrzymane z ważenia wykorzystuje się przy wypełnianiu deklaracji wyładunkowych i kart sprzedaży.

9.10. Urządzenia do ważenia

9.10.1. W przypadkach gdy wykorzystywane są publicznie urządzenia do ważenia, strona ważąca ryby wystawia nabywcy dowód ważenia wskazujący datę i godzinę ważenia oraz numer identyfikacyjny kontenera zbiornikowego. Kopię dowodu ważenia załącza się do faktury przedkładanej właściwym organom zgodnie z pkt 9.8.

9.10.2. W przypadkach gdy wykorzystywane są prywatne urządzenia do ważenia, system ważenia jest zatwierdzony, poddany kalibracji i zaplombowany przez właściwe organy, oraz jest zgodny z następującymi przepisami:

a) strona ważąca ryby prowadzi dziennik ważenia z numeracją stron, w którym wskazane są:

i) nazwa i numer rejestracyjny statku, z którego ryby zostały wyładowane,

ii) numer identyfikacyjny kontenerów zbiornikowych w przypadkach gdy ryby były przed ważeniem transportowane z portu wyładunku,

iii) gatunki ryb,

iv) wagę każdego wyładunku,

v) datę i godzinę początku i końca ważenia;

b) jeżeli ważenie odbywa się w systemie przenośnika taśmowego, należy zainstalować dobrze widoczny licznik, który rejestruje łączną wagę. Łączną wagę odnotowuje się w dzienniku ważenia z numeracją stron, o którym mowa w lit. a);

c) dziennik ważenia oraz kopie pisemnych deklaracji określonych w ppkt 9.7.1. lit. b) ppkt ii) są przechowywane przez trzy lata.

9.11. Dostęp właściwych organów

Właściwe organy mają zawsze pełny dostęp do systemu ważenia, dzienników ważenia, pisemnych deklaracji i wszystkich obiektów, w których ryby są przetwarzane i przechowywane.

9.12. Kontrole krzyżowe

9.12.1. Właściwe organy przeprowadzają administracyjne kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków pomiędzy:

a) ilościami według gatunków, wskazanymi we wcześniejszym zawiadomieniu o wyładunku, o którym mowa w ppkt 9.3.1. oraz ilościami odnotowanymi w dzienniku połowowym statku;

b) ilościami według gatunków, odnotowanymi w dzienniku połowowym statku oraz w deklaracji wyładunkowej lub na fakturze, lub w równoważnym dokumencie, o którym mowa w pkt 9.8.;

c) ilościami według gatunków, odnotowanymi w deklaracji wyładunkowej i na fakturze lub w równoważnym dokumencie, o którym mowa w pkt 9.8.

9.13. Pełna kontrola

9.13.1. Właściwe organy Państwa Członkowskiego zapewniają, aby co najmniej 15 % ilości wyładowanych ryb i co najmniej 10 % wyładunków ryb poddawano pełnej kontroli, która składa się co najmniej z:

a) monitorowania ważenia połowu dokonanego przez dany statek, w podziale na gatunki. W przypadku statków łowiących przy brzegu przez zasysanie, monitorowane jest ważenie całego rozładunku ze statków wybranych do kontroli. W przypadku trawlerów zamrażalni, liczone są wszystkie pudła. Waży się reprezentatywną próbkę pudeł/palet w celu określenia średniej wagi pudeł/palet. Próbki pudeł są pobierane zgodnie z zatwierdzoną metodologią, w celu określenia średniej wagi netto ryb (bez opakowania, lodu);

b) poza kontrolami krzyżowymi, o których mowa w pkt 9.12., krzyżowa weryfikacja pomiędzy:

i) ilościami według gatunków, odnotowanymi w dzienniku ważenia oraz ilościami według gatunków, odnotowanymi na fakturze lub w równoważnym dokumencie, o którym mowa w pkt 9.8.,

ii) pisemnymi deklaracjami otrzymanymi przez właściwe organy zgodnie z ppkt 9.7.1. lit. b) ppkt i) oraz pisemnymi deklaracjami przechowywanymi przez odbiorcę ryb zgodnie z ppkt 9.7.1. lit. b) ppkt ii),

iii) numerami identyfikacyjnymi kontenerów zbiornikowych odnotowanymi w pisemnych deklaracjach, o których mowa w ppkt 9.7.1. lit. b) ppkt i) oraz w dziennikach ważenia.

c) jeżeli rozładunek jest przerwany, przed ponownym rozpoczęciem rozładunku wymagane jest pozwolenie;

d) weryfikacja, że statek został opróżniony ze wszystkich ryb po zakończeniu rozładunku.

9.13.2. Wszystkie kontrole wyszczególnione w pkt 9 są udokumentowane. Dokumentacja kontroli przechowywana jest przez trzy lata.

(^*) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa zmieniona ostatnio dyrektywą 2004/66/WE (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).”;

b) dodaje się część I w brzmieniu:

„CZĘŚĆ I

PÓŁNOCNO-WSCHODNI ATLANTYK

Statki dokonujące nielegalnych, niezgłoszonych i nieuregulowanych połowów

Statki, które zostały umieszczone przez Komisję Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) na liście statków, w stosunku do których potwierdzono, że dokonywały nielegalnych, niezgłoszonych i nieuregulowanych połowów (tzw. statki IUU), są wyszczególnione w dodatku 5. W odniesieniu do tych statków stosuje się następujące środki:

a) statki IUU wpływające do portów nie mają pozwolenia na wyładunek lub przeładunek i są objęte kontrolą ze strony właściwych organów. Kontrole te obejmują dokumenty statku, dzienniki, narzędzia połowowe, połów na pokładzie i wszelkie inne kwestie związane z działalnością statku w ramach obszarów podlegających regulacji NEAFC. Informacje o wynikach inspekcji zostają niezwłocznie przekazane Komisji;

b) statki rybackie, statki pomocnicze, statki zaopatrujące inne statki w paliwo, statki-bazy i statki towarowe pływające pod banderą jednego z Państw Członkowskich w żaden sposób nie pomagają statkom IUU, ani nie uczestniczą w przeładunkach lub wspólnych operacjach połowowych ze statkami z tej listy;

c) statkom IUU nie udostępnia się w portach zapasów, paliwa lub innych usług;

d) statki IUU nie mają pozwolenia na dokonywanie połowów w wodach Wspólnoty i zabronione jest czarterowanie tych statków;

e) zabrania się przywozu ryb pochodzących ze statków IUU;

f) Państwa Członkowskie odmawiają przyjęcia statków IUU pod ich banderę i zachęcają importerów, przewoźników i inne zainteresowane sektory do niepodejmowania negocjacji i przeładunku ryb złowionych przez te statki.

Komisja zmieni listę zgodnie z listą NEAFC jak tylko NEAFC przyjmie nową listę.”;

c) dodaje się dodatek 5 w brzmieniu:

„Dodatek 5 do załącznika III

Lista statków, w stosunku do których NEAFC potwierdziła, że dokonywały nielegalnych, niezgłoszonych i nieuregulowanych połowów