RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. c) i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Jako obowiązująca waluta dwunastu Państw Członkowskich, euro staje się w coraz większym stopniu walutą światową i wobec tego stało się priorytetowym celem międzynarodowych organizacji fałszujących pieniądze w Unii Europejskiej i w państwach trzecich.

(2) Należy zapobiec dalszemu wzrostowi ilości sfałszowanych euro, który zagraża swobodnemu obiegowi banknotów i monet euro.

(3) Należy zacieśnić współpracę pomiędzy Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy Państwami Członkowskimi a Europolem w celu wzmocnienia systemu ochrony euro poza terytorium Unii Europejskiej.

(4) Konwencja międzynarodowa o zwalczaniu fałszowania pieniędzy, uzgodniona dnia 20 kwietnia 1929 r. w Genewie (zwana dalej „Konwencją genewską”), powinna być stosowana skuteczniej w warunkach integracji europejskiej.

(5) Państwa trzecie potrzebują centralnego punktu informacji o sfałszowanych euro, a wszystkie informacje o sfałszowanych euro powinny być do celów prowadzenia analiz gromadzone w Europolu.

(6) Biorąc pod uwagę decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie zwiększenia ochrony poprzez sankcje karne i inne sankcje za fałszowanie związane z wprowadzeniem euro (³), Rada uważa za stosowne, aby wszystkie Państwa Członkowskie zostały stronami Konwencji genewskiej i zorganizowały biuro centralne w rozumieniu art. 12 tej Konwencji.

(7) Rada uważa za stosowne wyznaczenie Europolu jako biura centralnego ds. walki z fałszowaniem euro w rozumieniu art. 12 Konwencji genewskiej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. W stosunku do Państw Członkowskich będących stronami Konwencji Genewskiej Europol, zgodnie z oświadczeniem zawartym w Załączniku (zwanym dalej „oświadczeniem”), działa jako biuro centralne ds. walki z fałszowaniem euro w rozumieniu art. 12 zdanie pierwsze Konwencji genewskiej. W zakresie zwalczania fałszowania wszystkich innych walut i zadań biura centralnego, które nie zostały przekazane Europolowi, utrzymuje się dotychczasowe uprawnienia krajowych biur centralnych zgodnie z oświadczeniem.

2. Rządy Państw Członkowskich będących Umawiającymi się Stronami Konwencji genewskiej wydają Oświadczenie i powierzają przedstawicielowi Republiki Federalnej Niemiec przekazanie oświadczeń Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

Oświadczenie ... dotyczące wyznaczenia Europolu jako biura centralnego ds. walki z fałszowaniem euro

..., Państwo Członkowskie Unii Europejskiej, udzieliło Europejskiemu Biuru Policyjnemu (zwanemu dalej „Europolem”) mandatu do walki z fałszowaniem euro.

W celu skuteczniejszego stosowania Konwencji genewskiej z 1929 r. ... będzie wypełniać swoje zobowiązania w następujący sposób:

1. W zakresie fałszowania euro, Europol, w ramach jego celów określonych w akcie Rady z dnia 26 lipca 1995 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencją o Europolu) (¹) - wykonuje następujące zadania biura centralnego w rozumieniu art. 12-15 Konwencji genewskiej z 1929 r.

1.1. Europol gromadzi i przetwarza, zgodnie z Konwencją o Europolu, wszystkie informacje, które mogą służyć ułatwieniu śledzenia, zapobiegania i walki z fałszowaniem euro, i przekazuje te informacje niezwłocznie do krajowych biur centralnych Państw Członkowskich.

1.2. Zgodnie z Konwencją o Europolu, w szczególności z jej art. 18 i aktem Rady z dnia 12 marca 1999 r. przyjmującym zasady regulujące przekazywanie danych osobowych przez Europol państwom trzecim i instytucjom trzecim (²), Europol kontaktuje się bezpośrednio z biurami centralnymi państw trzecich w celu wykonywania zadań określonych w pkt. 1.3, 1.4 i 1.5 niniejszego oświadczenia.

1.3. Europol, w zakresie, w jakim uzna to za stosowne, przekazuje biurom centralnym państw trzecich komplet wzorów autentycznych banknotów i monet euro.

1.4. Europol regularnie powiadamia biura centralne państw trzecich, przekazując wszelkie niezbędne informacje o nowych emisjach pieniędzy oraz o wycofaniu pieniędzy z obiegu.

1.5. Z wyjątkiem przypadków o znaczeniu wyłącznie lokalnym, Europol, w zakresie, w jakim uzna to za stosowne, powiadamia biura centralne państw trzecich:

- o wykryciu podrobionych lub przerobionych euro. Do powiadomienia o podrobieniu lub przerobieniu dołącza się opis techniczny fałszerstw, który przekazuje wyłącznie instytucja, której banknoty sfałszowano. Należy przekazać fotografię lub, o ile to możliwe, egzemplarz sfałszowanego banknotu. W przypadkach pilnych powiadomienie oraz krótki opis sporządzony przez policję może zostać z zachowaniem dyskrecji przekazany zainteresowanym biurom centralnym niezależnie od powiadomienia i przesłania opisu technicznego, o których mowa powyżej,

- o szczegółach ujawnienia wyrobu fałszywych pieniędzy z zaznaczeniem, czy możliwe było zajęcie wszystkich fałszywych pieniędzy puszczonych w obieg.

1.6. Jako biuro centralne Państw Członkowskich, Europol uczestniczy w konferencjach na temat fałszowania euro, o których mowa w art. 15 Konwencji genewskiej.

1.7. W przypadku gdy Europol jest niezdolny do wykonania zadań określonych w pkt. 1.1-1.6 zgodnie z Konwencją o Europolu, krajowe biura centralne Państw Członkowskich utrzymują swoje kompetencje.

2. W zakresie fałszowania wszelkich innych walut, jak również w zakresie zadań biura centralnego nieprzekazanych Europolowi zgodnie z pkt. 1, utrzymuje się dotychczasowe uprawnienia biur centralnych.

Nazwisko przedstawiciela ..., dnia ...

(¹) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 1.

(²) Dz.U. C 88 z 30.3.1999, str. 1. Akt Rady zmieniony aktem Rady z dnia 28 lutego 2002 r. (Dz.U. C 76 z 27.3.2002, str. 1).