KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków zbóż (¹), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1784/2003 nie przewiduje interwencji w odniesieniu do żyta od roku gospodarczego 2004/2005. W celu uwzględnienia nowo zaistniałej sytuacji należy dostosować rozporządzenie Komisji (WE) nr 824/2000 (²).

(2) W przypadku zbóż takich jak pszenica zwyczajna i pszenica durum minimalne wymogi jakościowe ustalone zostały w odniesieniu do spożycia przez ludzi i muszą odpowiadać normom sanitarnym ustalonym w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiającym procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (³). Pozostałe zboża są głównie przeznaczone na paszę dla zwierząt i muszą być zgodne z przepisami dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (⁴). Należy ustanowić stosowanie tych norm podczas przejmowania produktów, o których mowa w ramach niniejszego systemu interwencji.

(3) Od dnia 1 lipca 2006 r. niektóre z tych norm są stosowane podczas pierwszego przetworzenia produktów. W celu zagwarantowania, by zboża przejęte przed tą datą były wprowadzane na rynek w najlepszych warunkach w chwili ich dostarczenia następującego po wycofaniu z systemu interwencji, należy zapewnić by od roku gospodarczego 2005/2006 produkty oferowane do interwencji były zgodne z wymogami narzuconymi przez te normy.

(4) Możliwości powstawania mikotoksyn wydają się być powiązane ze szczególnymi warunkami określonymi głównie na podstawie warunków klimatycznych stwierdzonych w trakcie rozwoju, przede wszystkim podczas kwitnienia zbóż.

(5) Ryzyko związane z przekroczeniem najwyższych dopuszczalnych progów zanieczyszczeń jest określane przez agencje interwencyjne na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawców i ich własnych kryteriów analizy. W celu ograniczenia kosztów finansowych uzasadniony jest więc wymóg przeprowadzania analiz, na odpowiedzialność agencji interwencyjnych, przed przejęciem produktów, jedynie na podstawie analizy ryzyka umożliwiającej zapewnienie jakości produktów w momencie objęcia skupem interwencyjnym.

(6) W art. 2 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3492/90 z dnia 27 listopada 1990 r. ustanawiającego czynniki, które należy uwzględnić w rocznych sprawozdaniach finansowych w odniesieniu do finansowania środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach publicznych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (⁵) określone są zasady dotyczące ponoszenia odpowiedzialności. Wymienione artykuły przede wszystkim stanowią, że Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki w celu zapewnienia właściwej konserwacji produktów, które były przedmiotem interwencji wspólnotowych oraz że ilości, których jakość uległa obniżeniu z uwagi na fizyczne warunki przechowywania lub ze względu na przedłużoną konserwację, zapisuje się w sprawozdaniach jako usunięte z zapasów interwencyjnych w dniu, w którym stwierdzono obniżenie jakości. Artykuły te stanowią również, że dany produkt uważa się za niepełnowartościowy, gdy nie spełnia już wymogów jakości obowiązujących w momencie jego skupu. W związku z powyższym jedynie takie obniżenie jakości, które ustanowione jest tymi przepisami może być pokryte z budżetu Wspólnoty. Jeżeli decyzja podjęta przez Państwo Członkowskie w momencie zakupu produktu jest niewłaściwa pod kątem analizy ryzyka wymaganej zgodnie z tymi zasadami, Państwo to ponosi odpowiedzialność w przypadku, gdy następnie okaże się, że produkt nie spełnia minimalnych wymogów. Decyzja taka uniemożliwiłaby zagwarantowanie jakości produktu ani w związku z tym jego właściwej konserwacji. Należy zatem określić warunki, w których odpowiedzialność ponosi Państwo Członkowskie.

(7) W celu oznaczenia jakości zbóż zaoferowanych agencjom interwencyjnym w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 824/2000 przedstawiona jest lista metod sporządzona według kryteriów analizy. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna przystąpiła do dostosowania jednej spośród tych metod, metody do oznaczania liczby opadania Hagberga. Należy dostosować właściwe odniesienie oraz określić metody analizy związane z przestrzeganiem norm w zakresie zanieczyszczeń.

(8) Mając na względzie jasność i dokładność, art. 6 rozporządzenia (WE) nr 824/2000 wymaga przeredagowania w szczególności w odniesieniu do porządku właściwych przepisów. Zważywszy na zasadę analizy ryzyka przyjętą do celów kontroli mikotoksyn, uzasadnione jest włączenie przeprowadzanych na koszt wnioskodawcy analiz związanych z oznaczeniem poziomu mikotoksyn.

(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 824/2000.

(10) Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 824/2000 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"W okresie określonym w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 każdy posiadacz jednolitej partii nie mniejszej niż 80 ton pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy lub sorgo, bądź 10 ton pszenicy durum, zebranych we Wspólnocie, jest uprawniony do zaoferowania takiej partii agencji interwencyjnej."

2) w art. 2 ust. 2 akapity pierwszy i drugi otrzymują brzmienie:

"Uznaje się, że zboża są solidnej, właściwej jakości handlowej, jeśli posiadają typowy dla danych zbóż kolor, są wolne od obcych zapachów i żywych szkodników (w tym roztoczy) w każdym stadium rozwoju i spełniają minimalne wymogi jakościowe wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz jeśli ich poziomy zanieczyszczeń, w tym radioaktywności, nie przekraczają najwyższych dopuszczalnych poziomów ustanowionych przez prawodawstwo wspólnotowe. W związku z powyższym nie mogą być przekroczone następujące najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń:

- dla pszenicy zwyczajnej i pszenicy durum poziomy określone zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 315/93 (⁶), w tym wymogi dotyczące toksyn Fusarium w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej i pszenicy durum określone w pkt 2.4-2.7 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 466/2001 (⁷),

- dla jęczmienia, kukurydzy i sorgo poziomy określone w dyrektywie 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁸).

Państwa Członkowskie przeprowadzają kontrolę poziomów zanieczyszczeń, w tym radioaktywności, na podstawie analizy ryzyka z uwzględnieniem przede wszystkim informacji przedstawionych przez wnioskodawcę i zobowiązań dotyczących przestrzegania wymaganych norm, w szczególności w odniesieniu do uzyskanych przez niego wyników analiz. W razie konieczności, czas trwania i zakres kontroli jest określony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, w szczególności w przypadku, gdy sytuacja na rynku może być poważnie zakłócona obecnością zanieczyszczeń.

(^*) Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1.

(^**) Dz.U. L 77 z 16.3.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 856/2005 (Dz.U. L 143 z 7.6.2005, str. 3).

(^***) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10.”;

3) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) punkt 3.7. otrzymuje brzmienie:

"3.7. standardową metodą do oznaczania liczby opadania Hagberga (test aktywności amylazy) jest metoda zgodna z normą ISO 3093:2004;"

b) dodaje się punkt 3.10 w brzmieniu:

"3.10. metody pobierania próbek i referencyjne metody analizy do oznaczania poziomów mikotoksyn są określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 466/2001."

4) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. Agencja interwencyjna zleca, na własną odpowiedzialność, analizę cech fizycznych i technicznych pobranych próbek w ciągu 20 dni roboczych od utworzenia próbki reprezentatywnej.

2. Oferent ponosi koszty związane z:

a) oznaczeniem zawartości garbnika w sorgo;

b) testem aktywności amylazy (testem Hagberga);

c) oznaczeniem zawartości białka w pszenicy durum i w pszenicy zwyczajnej;

d) testem Zeleny'ego;

e) testem przydatności do obróbki mechanicznej;

f) analizami zanieczyszczeń.

3. Jeśli w wyniku analiz określonych w ust. 1 okaże się, że zaoferowane zboże nie posiada minimalnej jakości wymaganej dla objęcia zbóż skupem interwencyjnym, zboże to zostaje wycofane na koszt oferenta. Oferent pokrywa również wszelkie poniesione koszty.

4. W kwestiach spornych agencja interwencyjna nakazuje ponowne wykonanie niezbędnych testów dla danego gatunku zboża. Koszty pokrywa strona przegrywająca."

5) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) litery c) i d) otrzymują brzmienie:

"c) jeśli odsetek ziaren połamanych przekracza 3 % dla pszenicy durum, pszenicy zwyczajnej i jęczmienia i 4 % dla kukurydzy i sorgo, stosuje się redukcję o 0,05 EUR na każde dodatkowe 0,1 punktu procentowego;

d) jeśli odsetek zanieczyszczeń ziarnowych przekracza 2 % dla pszenicy durum, 4 % dla kukurydzy i sorgo i 5 % dla pszenicy zwyczajnej i jęczmienia, stosuje się redukcję o 0,05 EUR na każde dodatkowe 0,1 punktu procentowego;"

b) litera f) otrzymuje brzmienie:

"f) jeśli odsetek innych zanieczyszczeń (Schwarzbesatz) przekracza 0,5 % dla pszenicy durum, 1 % dla pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i sorgo, stosuje się redukcję o 0,1 EUR na każde dodatkowe 0,1 punktu procentowego;"

6) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. W przypadku gdy kontrole przewidziane w niniejszym rozporządzeniu będą przeprowadzane na podstawie analizy ryzyka określonej w art. 2 ust. 2 akapit drugi, konsekwencje finansowe wynikające z nieprzestrzegania najwyższych dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń ponosi Państwo Członkowskie. Zobowiązanie to powstaje, bez uszczerbku dla kontroli oferenta lub właściciela magazynu prowadzonej przez Państwo Członkowskie, w przypadku nieprzestrzegania ich zobowiązań i obowiązków.

Jednakże w przypadku ochratoksyny A i aflatoksyny, jeśli dane Państwo Członkowskie może przedstawić, zgodnie z wymogami Komisji, dowód na przestrzeganie norm w chwili wprowadzania, przestrzeganie normalnych warunków przechowywania oraz innych zobowiązań podmiotu składującego, odpowiedzialnością finansową obciąża się budżet Wspólnoty."

7) w załączniku I skreśla się kolumnę "żyto"

8) w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 1.2 a) akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"ziarna, które po wyeliminowaniu z próbki innych ciał, określonych w niniejszym Załączniku, przechodzą przez sito o szczelinach następujących rozmiarów: dla pszenicy zwyczajnej - 2,0 mm, dla pszenicy durum - 1,9 mm, dla jęczmienia 2,2 mm."

b) skreśla się pkt 2.3;

9) w załączniku III punkt pierwszy wprowadza się następujące zmiany:

a) pierwszy akapit otrzymuje brzmienie:

"W przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum i jęczmienia, średnia próbka 250 g jest przepuszczana przez dwa sita: jedno o szczelinach 3,5 mm i drugie 1,0 mm, przez pół minuty przez każde z nich."

b) siódmy akapit otrzymuje brzmienie:

"Próbka częściowa jest przesiewana przez trzydzieści sekund przez sito o szczelinach 2,0 mm dla pszenicy zwyczajnej, 1,9 mm dla pszenicy durum, 2,2 mm dla jęczmienia. Ciała, które przechodzą przez takie sito są uznawane za ziarna pomarszczone. Ziarna uszkodzone przez mróz i ziarna niedojrzałe (zielone) należą do grupy "ziarna pomarszczone"."

10) w przypisie 2 na stronie załącznika IV akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"Powinna mieć taką wentylację, aby przy suszeniu zbóż drobnoziarnistych (pszenica zwyczajna, pszenica durum, jęczmień i sorgo) przez dwie godziny, a kukurydzy przez cztery godziny, wyniki dla wszystkich próbek semoliny lub, odpowiednio, kukurydzy, które suszarnia może pomieścić, wykazywały różnicę niższą niż 0,15 % w stosunku do wyników otrzymanych po trzech godzinach suszenia dla zbóż drobnoziarnistych i po pięciu godzinach dla kukurydzy.".

Artykuł 2

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednakże przepisy dotyczące toksyn Fusarium oraz metod kontroli poziomów zanieczyszczeń wprowadzonych w pkt. 2 nie mają zastosowania do zbóż zebranych i przejętych w roku gospodarczym 2005/2006.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 lipca 2005 r.