RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

mając na uwadze Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 13,

uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POSTĘPOWANIE

1. Obowiązujące środki i poprzednie dochodzenia

(1) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1470/2001 (²) ("rozporządzenie pierwotne"), Rada narzuciła ostateczne cła antydumpingowe wynoszące od 0 % do 66,1 % na przywóz świetlówek kompaktowych ze scaloną elektroniką ("CFL-i") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("pierwotne dochodzenie").

(2) W październiku 2002 r. Komisja wszczęła dochodzenie przeciwko absorpcji (³) zgodnie z art. 12 podstawowego rozporządzenia odnośnie do wyżej wspomnianych środków antydumpingowych. Dochodzenie to zakończono w marcu 2004 r. po formalnym wycofaniu wniosku przez wnioskodawcę (⁴).

2. Wniosek

(3) W dniu 16 sierpnia 2004 r. Komisja otrzymała wniosek zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego o przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego domniemanego obejścia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz CFL-i pochodzących z ChRL (zwanej dalej "ChRL" lub "Chinami"). Wniosek złożył Lighting Industry and Trade in Europe ("LITE") w imieniu producentów i importerów CFL-i do Wspólnoty ("Wnioskodawcą"). Zgodnie z wnioskiem środki antydumpingowe obowiązujące w odniesieniu do przywozu CFL-i pochodzących z ChRL były obchodzone poprzez przeładunek i/lub działania montażowe prowadzone w Wietnamie, Pakistanie i/lub Filipinach.

(4) We wniosku zarzucono również, że po nałożeniu środków antydumpingowych zaszła zmiana w strukturze handlu (doszło do obniżenia wolumenu przywozu z Chin i zwiększenia przywozu z wyżej wspomnianych państw), wobec której nie istnieje wystarczająco uzasadniona przyczyna lub uzasadnienie ekonomiczne inne niż nałożenie środków antydumpingowych, oraz że skutki zaradcze obowiązujących środków antydumpingowych na przywóz CFL-i pochodzących z ChRL zostały podważone zarówno, jeżeli chodzi o ilość, jak i o cenę. Ponadto istniały wystarczające dowody na to, że zwiększony przywóz z Wietnamu, Pakistanu i Filipin odbywał się po cenie niższej od niewyrządzającej szkody ceny ustalonej w dochodzeniu, które doprowadziło do ustanowienia obowiązujących środków.

(5) Wreszcie, wnioskodawca twierdził, że ceny CFL-i wysyłanych z Wietnamu, Pakistanu i Filipin były dumpingowe względem wartości normalnej ustanowionej dla produktu podobnego w pierwotnym dochodzeniu.

3. Wszczęcie dochodzenia

(6) Ustaliwszy, po skonsultowaniu się z Komitetem Doradczym, że istniały oparte na domniemaniu faktycznym dowody umożliwiające wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1582/2004 (⁵) ("rozporządzenie wszczynające"). Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, poprzez rozporządzenie wszczynające, również poleciła władzom celnym zarejestrować przywóz CFL-i wysyłanych z Wietnamu, Pakistanu i Filipin, nawet zgłoszonych jako pochodzące z Wietnamu, Pakistanu i Filipin, z dniem 11 września 2004 r.

4. Postępowanie

(7) Komisja oficjalnie powiadomiła władze ChRL, Wietnamu, Pakistanu i Filipin, zainteresowanych producentów eksportujących, importerów wspólnotowych oraz wnioskujący przemysł wspólnotowy o wszczęciu dochodzenia. Kwestionariusze wysłano producentom eksportującym w Wietnamie, Pakistanie i na Filipinach, producentom eksportującym w ChRL, importerom wspólnotowym wymienionym we wniosku, którzy byli znani Komisji z dochodzenia pierwotnego lub tym, którzy sami zgłosili się w terminie określonym w art. 3 ust. 1 rozporządzenia wszczynającego. Zainteresowane strony miały możliwość wyrażenia swoich poglądów na piśmie i złożenia wniosku o przesłuchanie w ramach limitu czasowego określonego w rozporządzeniu wszczynającym.

(8) Odpowiedzi na kwestionariusz przesłało czterech producentów eksportujących z Wietnamu, jeden producent eksportujący z Pakistanu i pięciu producentów eksportujących z Chin, żadnej odpowiedzi nie otrzymano od producentów eksportujących z Filipin. Odpowiedzi na kwestionariusz przesłało również dwóch powiązanych i dwóch niepowiązanych importerów wspólnotowych.

(9) Wyszczególnione poniżej przedsiębiorstwa współpracowały podczas dochodzenia i przedstawiły odpowiedzi na kwestionariusze:

Importerzy niepowiązani:

- Elektro Cirkel B.V., Niderlandy,

- Carrefour SA, Francja.

Importerzy powiązani:

- Elektro Cirkel B.V., Niderlandy,

- e3light A/S, Dania.

Wietnamscy producenci eksportujący:

- Eco Industries Vietnam Co., Ltd, Haiphong (powiązany z e3light A/S),

- Energy Research Vietnam Co., Ltd, Haiphong (powiązany z Energy Research 2000 B.V.),

- przedsiębiorstwo usługowo-importowo-eksportowe Halong (Halong Simexco), Haiphong,

- Rang Dong Light Source i Vacuum Flask Joint Stock Company (Ralaco), Hanoi.

Pakistańscy producenci eksportujący:

- Ecopak Lighting, Karachi.

Chińscy producenci eksportujący:

- Firefly Lighting Co. Ltd, Shenzhen,

- Lisheng Electronic & Lighting (Xiamen) Co. Ltd,

- City Bright Lighting (Shenzhen), Ltd, Shenzhen,

- Ningbo Super Trend Electron Co. Ltd, Ningbo,

- Zhejiang Sunlight Group Co. Ltd, Shangyu.

(10) Wizyty weryfikacyjne przeprowadzono w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

- Ecopak Lighting, Karachi (Pakistan),

- Eco Industries Vietnam Co. Ltd, Haiphong i jego powiązane przedsiębiorstwo e3 light w Danii,

- Energy Research Vietnam Co. Ltd, Haiphong,

- Rang Dong Light Source i Vacuum Flask Joint Stock Company (Ralaco), Hanoi,

- Carrefour SA, Francja.

5. Okres objęty dochodzeniem

(11) Dochodzenie objęło okres ("OD") od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. Zebrano dane od 1999 r. do końca OD celem zbadania rzekomej zmiany w strukturze handlu.

6. Zawiadomienie

(12) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zaproponowano aby:

i) rozszerzyć zasięg ostatecznych środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1470/2001 w sprawie przywozu świetlówek kompaktowych ze scaloną elektroniką (CFL) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Wietnamu, Pakistanu i Filipin;

ii) nie przyznawać odstępstw przedsiębiorstwom, które o nie wystąpiły.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego stronom wyznaczono termin, w którym mają one możliwość przedstawienia swoich uwag odnośnie do wymienionego zawiadomienia.

(13) Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone, a tam, gdzie było to właściwe, ustalenia ostateczne zostały odpowiednio zmienione.

B. WYNIKI DOCHODZENIA

1. Uwagi ogólne

(14) Jak wspomniano powyżej, analiza zmiany struktury handlu objęła okres od 1999 r. do zakończenia OD, tzn. objęła głównie okres przed rozszerzeniem Unii Europejskiej, które miało miejsce w dniu 1 maja 2004 r. Dlatego też można było jednoznacznie ustalić czy doszło do zmiany w strukturze handlu we wspomnianym okresie wyłącznie na podstawie porównania poziomów przywozu produktu rozpatrywanego do 15 Państw Członkowskich przed rozszerzeniem ("UE-15" lub "Wspólnota"). Rzeczywiście, należy zauważyć, że ponieważ przed rozszerzeniem obowiązujące środki miały zastosowanie wyłącznie do UE-15, do obejścia przed rozszerzeniem ich mogło dojść wyłącznie w odniesieniu do UE-15. Ponadto wszelkie dane odnoszące się do okresu po rozszerzeniu i dotyczące dziesięciu nowych Państw Członkowskich, jako takie, nie umożliwiłyby rozpoznania istniejącego trendu, ponieważ nie istnieją porównywalne dane dotyczące poprzednich lat.

2. Poziom współpracy oraz określenie wolumenu przywozu

(15) Jak wspomniano w motywie 8, jedynie czterech producentów eksportujących z Wietnamu, z których tylko jeden dokonywał wywozu CFL-i do Wspólnoty, jeden producent-eksporter z Pakistanu oraz pięciu producentów eksportujących z Chin współpracowało przedstawiając odpowiedzi na kwestionariusze. Filipiny nie współpracowały w żaden sposób.

(16) Wolumen przywozu zarejestrowany w Eurostacie objął większą grupę produktów niż CLF-i, tzn. wszystkie świetlówki.

(17) Wolumen wywozu CFL-i podany przez jedynego współpracującego eksportera z Wietnamu objął jedynie 3 % wolumenu wywozu zarejestrowanego w Eurostacie. Z informacji otrzymanych w toku dochodzenia wynikało, że istnieje pewna liczba innych, niewspółpracujących producentów eksportujących z Wietnamu, którzy dokonywali wywozu CFL-i do Wspólnoty w OD. Dlatego też uznano, że dane przedstawione przez współpracującego eksportera nie odzwierciedlały w sposób wystarczający całościowego wolumenu przywozu CFL-i z Wietnamu.

(18) Jeżeli chodzi o Pakistan, jak wspomniano poniżej w motywie 52, ustalono, że dane przedstawione przez eksportera współpracującego nie były wiarogodne. Jeżeli chodzi o Filipiny żadna współpraca nie miała miejsca. Również eksporterzy z ChRL wykazali się niskim poziomem współpracy. Spośród przynajmniej dwunastu znanych chińskich producentów eksportujących (reprezentujących około 30 % całkowitego wywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem podczas dochodzenia pierwotnego) jedynie pięciu przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusze. Ponadto trzy z tych odpowiedzi na kwestionariusze były w przeważającej części niekompletne. Dlatego też, na podstawie informacji przedstawionych przez współpracujące strony, nie udało się w sposób jednoznaczny ustalić wolumenu przywozu CFL-i do Wspólnoty.

(19) Uwzględniając powyższe fakty, ustalenia dotyczące przywozu CFL-i do Wspólnoty należało przeprowadzić na podstawie faktów dostępnych zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Z braku jakichkolwiek innych bardziej wiarygodnych źródeł informacji wykorzystano dane Eurostatu celem określenia całkowitego wolumenu przywozu z ChRL, Wietnamu, Pakistanu oraz z Filipin. Dane te sprawdzono i potwierdzono w innych źródłach statystycznych.

3. Metodologia

(20) Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę obejścia przeprowadzono poprzez analizę kolejnych przypadków celem określenia czy miała miejsce zmiana w strukturze handlu pomiędzy krajami trzecimi a Wspólnotą, czy zmiana ta wyniknęła z praktyki, procesu lub prac, w odniesieniu do których nie ma racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia innego niż nałożenie wspomnianego cła, czy istniały dowody na wyrządzenie szkody lub na podważanie skutków zaradczych cła zarówno w odniesieniu do cen, jak i ilości produktu podobnego oraz czy istniały dowody na dumping w odniesieniu do wartości normalnej uprzednio ustalonej w odniesieniu do produktu podobnego, w razie potrzeby zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.

(21) Praktyka, postępowanie lub prace, o których mowa powyżej, obejmują między innymi wysyłanie produktu objętego środkami przez kraje trzecie oraz składanie części poprzez działania montażowe we Wspólnocie lub w kraju trzecim. W tym celu fakt prowadzenia działań montażowych ustalono zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(22) W tym zakresie oraz jak wyjaśniono poniżej w motywach 42 i 82, należy zauważyć, iż żadne ze współpracujących przedsiębiorstw nie przedstawiło wiarogodnych informacji, które można byłoby wykorzystać jako podstawę do obliczenia wartości części wykorzystanych w montażu lub wartości dodanej do części wprowadzonych podczas działań wykończeniowych. Dlatego też ustalenia w tym zakresie oparto na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(23) Celem dokonania oceny czy wspomniane działania rozpoczęły się lub znacząco zwiększyły po lub na krótko przed wszczęciem dochodzenia, przeprowadzono analizę przepływu handlowego przywozu do Wspólnoty, który miał miejsce po nałożeniu ostatecznych środków na przywóz pochodzący z Chin.

(24) Celem przeprowadzenia oceny czy przywożone produkty odnośnie do ilości i cen podważyły skutki zaradcze obowiązujących środków nałożonych na przywóz CFL-i z Chin wykorzystano, jeżeli były dostępne, ilości i ceny przywozu z krajów trzecich objętych dochodzeniem, stosowane odnośnie do niepowiązanych klientów we Wspólnocie. W innych przypadkach wykorzystano dane Eurostatu jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen. Tak ustalone ceny porównano z poziomem usuwającym szkodę, ustalonym dla producentów Wspólnoty w dochodzeniu pierwotnym.

(25) Wreszcie, zgodnie z art. 13 ust. 1 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istniały dowody dumpingu względem wartości normalnej ustalonej wcześniej dla produktów podobnych. W tym względzie ceny eksportowe współpracujących producentów/eksporterów CFL-i w OD porównano z wartością normalną ustaloną w dochodzeniu prowadzącym do nałożenia ostatecznych środków antydumpingowych dla produktu podobnego. W pierwotnym dochodzeniu wartość normalna została ustalona na podstawie cen oraz konstruowanej wartości normalnej w Meksyku, który posiada gospodarkę rynkową analogiczną do tej w ChRL.

(26) W celu zapewnienia porównywalności wartości normalnej z ceną eksportową przewidziano należne dostosowania z uwzględnieniem różnic, które mają wpływ na ceny i porównywalność cen. Jeżeli chodzi o produkt wysyłany z Wietnamu ustalono, że posiadał on specyficzne cechy fizyczne. Dlatego też uznano za właściwe przyznanie dostosowania uwzględniającego różnice fizyczne zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(27) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, wartość dumpingu obliczono poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w pierwotnym dochodzeniu oraz średniej ważonej cen eksportowych w okresie objętym niniejszym dochodzeniem, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem.

4. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

(28) Produktem objętym postępowaniem jest, zgodnie z definicją w rozporządzeniu pierwotnym, CFL-i aktualnie oznaczone kodem CN ex85393190. CFL-i jest świetlówką kompaktową ze scaloną elektroniką z jedną lub więcej szklanymi rurkami, ze wszystkimi elementami oświetleniowymi i elektronicznymi zamocowanymi do lub wmontowanymi w trzonek lampy.

(29) Dochodzenie wykazało, że CFL-i wywożone do Wspólnoty z Chińskiej Republiki Ludowej oraz CFL-i wysyłane z Wietnamu, Pakistanu i Filipin do Wspólnoty mają takie same podstawowe cechy fizyczne i takie same zastosowania. Są więc one uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

5. Zmiana struktury handlu

(30) Przywóz z Chin zmniejszył się o ponad połowę po nałożeniu środków w 2001 r., tzn. zmniejszył się z 85 milionów jednostek w 2000 r. do 37 milionów jednostek w 2002 r. Mimo, że przywóz częściowo zwiększył się po 2002 r., jego poziom w 2004 r. wciąż wynosił ponad 20 % poniżej poziomu z 2000 r., tzn. w okresie przed nałożeniem wspomnianych środków. Z drugiej jednak strony przywóz z Wietnamu, Pakistanu i Filipin, który praktycznie nie istniał przed 2001 r., znacznie zwiększył się po nałożeniu środków.

(31) W przedstawionej poniżej tabeli 1 pokazano ilości świetlówek (w sztukach) przywożone z wyżej wspomnianych krajów do UE-15, łącznie z CFL-i zgodnie z danymi Eurostatu na poziomie kodu CN.

Tabela 1

(32) W trakcie dalszej analizy wyżej przedstawionych danych, uzupełnionych i zweryfikowanych przez inne źródła statystyczne ujawniono, że około połowę całkowitego wolumenu wywozu w odniesieniu do Chin, zarejestrowanego przez Eurostat, stanowiły CLF-i oraz, że rozwój przywozu produktu objętego postępowaniem jest powiązany z rozwojem przywozu świetlówek kompaktowych, tzn. obydwa wykazują podobne trendy.

(33) Ponadto ustalono, że ponowny wzrost przywozu z Chin w 2003 i w 2004 r. nastąpił głównie z powodu wzrostu wywozu dokonywanego przez przedsiębiorstwa niepodlegające lub podlegające niewielkim cłom antydumpingowym – Lisheng Electronic & Lighting (Xiamen) Co. Ltd ("Lisheng") i Shenzhen Zuoming Electronic Co. Ltd ("Shenzhen"), podczas gdy poziomy przywozu dokonywanego przez pozostałe przedsiębiorstwa w tym samym okresie były względnie stabilne.

(34) W poniższej tabeli, opartej na danych statystycznych zgromadzonych przez Państwa Członkowskie i zebranych przez Komisję zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, z jednej strony przedstawiono wielkość przywozu CFL-i (w sztukach) przedsiębiorstwa Lisheng i Shenzhen, a drugiej strony pozostałych chińskich przedsiębiorstw podlegających wyższym stawkom celnym:

Tabela 2

Filipiny

(35) Jak wspomniano powyżej w motywach 17 i 18, wolumeny przywozu dotyczące Filipin określono na podstawie statystyk Eurostatu.

(36) Przed 2001 r., kiedy to nałożono ostateczne środki antydumpingowe, wolumen przywozu z Filipin był nieznaczny. Jednakże w 2001 r. po nałożeniu ceł przywóz ten uległ niemal podwojeniu i wzrósł o dalsze 1,4 mln jednostek w 2001 r. do 2,9 mln jednostek w 2002 r. W okresie objętym dochodzeniem przywóz wyniósł 3,9 mln jednostek, tzn. wzrósł całkowicie o 262 % w porównaniu do 2001 r.

(37) W trakcie dochodzenia ujawniono, że wywóz z ChRL do Filipin stale wzrastał od 2000 r., zaś w 2003 r. wzrósł radykalnie. W tym samym czasie statystyki dotyczące przywozu z Filipin wykazują stale znacznie większe wolumeny niż statystyki wywozu z ChRL do Filipin. Różnica pomiędzy tymi statystykami odpowiada wolumenowi wywiezionemu z Filipin do Wspólnoty, co wskazuje, że towary te mogły być wysłane z Chin przez Filipiny do Wspólnoty.

Pakistan

(38) Zgodnie z motywem 17 oraz z wyjaśnieniem zamieszczonym poniżej w motywie 52 informacje przekazane przez jedynego współpracującego eksportera z Pakistanu, przedsiębiorstwo Ecopak Lighting, były niewiarygodne, dotyczyły między innymi jego sprzedaży eksportowej do Wspólnoty i dlatego nie można było ich uwzględnić. Zamiast tych informacji wykorzystano statystyki Eurostatu celem określenia wolumenu przywozu z Pakistanu. Z danych Eurostatu wynika, że przywóz z Pakistanu rozpoczął się w 2001 r., tzn. po nałożeniu ostatecznych środków w pierwotnym dochodzeniu i wzrósł Wietnam 490 % w okresie objętym dochodzeniem, tzn. z 0,2 milionów jednostek w 2001 r. do 0,9 milionów jednostek w okresie objętym dochodzeniem.

Wietnam

(39) Jak wspomniano powyżej w motywach 16 i 18, wolumeny przywozu dotyczące Wietnamu określono na podstawie statystyk Eurostatu. Tak więc przywóz rozpoczął się po nałożeniu ostatecznych środków w 2001 r. i jego wielkość podwoiła się w 2002 r. Ogólnie przywóz wzrósł z 0,9 miliona jednostek w 2001 r. do 7,1 milionów jednostek w OD, tzn. o 767 %.

6. Wnioski dotyczące zmiany struktury handlu

(40) Ogólny spadek wywozu z Chin do Wspólnoty i równoczesny wzrost wywozu z Wietnamu, Pakistanu i Filipin po nałożeniu środków ostatecznych stanowił zmianę w strukturze handlu pomiędzy wyżej wspomnianymi państwami z jednej strony a Wspólnotą z drugiej strony.

(41) Uznano również, że wzrost przywozu z ChRL mający miejsce od 2002 r. do końca okresu objętego dochodzeniem nastąpił głównie z powodu wzrostu przywozu dokonywanego przez przedsiębiorstwa Lisheng i Shenzhen, które nie podlegały lub podlegały niskim stawkom celnym i które w związku z tym nie powinny być lub powinny być mniej zainteresowane obchodzeniem obowiązujących środków poprzez przeładunek i/lub działania montażowe w trzecich krajach. Dlatego też wzrost ten nie powinien być powodem podważenia wyżej zamieszczonego wniosku.

7. Filipiny

a) Charakter praktyki związanej z obchodzeniem środków

(42) Ponieważ w bieżącym dochodzeniu nie współpracowało żadne filipińskie przedsiębiorstwo, ocenę oparto na informacjach dostępnych zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, łącznie z informacjami dostarczonymi we wniosku. Wnioskodawca przedstawił oparte na domniemaniu faktycznym dowody zarówno na prowadzenie przeładunku, jak i działań montażowych na Filipinach.

b) Niewystarczająca racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie inne niż nałożenie cła antydumpingowego

(43) W związku z brakiem jakiejkolwiek współpracy, Komisja musiała oprzeć swoje ustalenia na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W bieżącym przypadku informacje przedstawione przez wnioskodawcę zawierały oparte na domniemaniu faktycznym dowody na przeładunek i działania montażowe, przy pomocy których obchodzono obowiązujące środki antydumpingowe. Ponadto zachodzi zbieżność w czasie pomiędzy nałożeniem środków antydumpingowych na ChRL i zmianą trendów w wywozie z Chin z jednej strony a trendami przywozu z Filipin do Wspólnoty z drugiej strony, jak wspomniano w motywie 37. Ponieważ potwierdziło to oparte na domniemaniu faktycznym dowody przedstawione we wniosku, uznano, że zmiana w strukturze handlu wynikła raczej z nałożenia środków antydumpingowych niż z jakiejkolwiek innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

c) Podważenie skutków zaradczych cła antydumpingowego

(44) Zmiana w strukturze wspólnotowego przywozu nastąpiła po nałożenia środków antydumpingowych na przywóz CFL-i z Chin. Ta zmiana w przepływie handlowym przełożyła się na znaczny wzrost wolumenu przywozu, tzn. jak wspomniano w motywie 35, o ponad 250 % pomiędzy 2001 r. a OD. Dlatego też uznano, że ten wzrost przywozu w odniesieniu do ilości podważył skutki zaradcze środków antydumpingowych na rynku wspólnotowym.

(45) Jeżeli chodzi o ceny produktów wysyłanych z Filipin i przy braku jakiejkolwiek współpracy eksporterów z Filipin, ceny eksportowe ustalono na podstawie danych zarejestrowanych w Eurostacie zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie, należy przyjąć, że ceny eksportowe wywozu z Filipin kształtują się poniżej poziomu usuwającego szkodę cen Wspólnoty, jak ustalono w pierwotnym dochodzeniu.

(46) Zatem uznano, że przedmiotowy przywóz produktu objętego postępowaniem z Filipin podważył skutki zaradcze cła zarówno odnośnie do ilości, jak i cen.

d) Dowód na istnienie dumpingu

(47) Porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w pierwotnym dochodzeniu oraz średniej ważonej cen eksportowych ustalonych na podstawie motywu 45 w bieżącym okresie objętym dochodzeniem, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping na przywóz CFL-i wysyłanych z Filipin.

e) Wniosek

(48) Uwzględniając powyższe fakty, uznano, że ostateczne cła antydumpingowe nałożone na przywóz CFL-i pochodzących z Chin obchodzono poprzez przeładunek na Filipinach zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

8. Pakistan

a) Charakter praktyki związanej z obchodzeniem środków

(49) W wyniku dochodzenia ujawniono, że Ecopak Lighting miał zakład produkcyjno-montażowy CFL-i w Pakistanie. Przedsiębiorstwo Ecopak Lighting jest powiązane z chińskim przedsiębiorstwem podlegającym ostatecznym cłom antydumpingowym – Firefly Lighting Co. Ltd.

(50) Ecopak Lighting zostało zarejestrowane na początku 2001 r. (w okresie pierwotnego dochodzenia) i rozpoczęło działalność w maju 2001 r. po nałożeniu tymczasowych środków w pierwotnym dochodzeniu. Maszyny i wyposażenie zakupiono od przedsiębiorstwa handlowego mającego siedzibę w ChRL. Transport wyposażenia z ChRL do Pakistanu rozpoczął się w lutym 2001 r., bezpośrednio przed nałożeniem środków tymczasowych w pierwotnym dochodzeniu. W trakcie dochodzenia ujawniono jednakże że Ecopak Lighting nie rozpoczęło produkcji CFL-i w Pakistanie, ale prowadziło jedynie działania montażowe. Rzeczywiście, zgromadzono dowody wykazujące, iż elementy CFL-i były wytwarzane przez powiązane przedsiębiorstwo mające siedzibę w ChRL, były one również importowane w pół zmontowanych "zestawach". Ponadto Ecopack Lighting nie posiadał niezbędnych maszyn i wyposażenia, które umożliwiłoby mu produkcję CFL-i. W jego zakładach w Pakistanie znaleziono jedynie maszyny służące do montażu.

(51) Należy zauważyć, że w okresie przeprowadzania wizyty weryfikacyjnej ustalono, że nie prowadzono tam żadnego rodzaju działalności (nie miała miejsca ani produkcja, ani montaż). Nie było tam żadnych pracowników, ani nie istniały żadne zapasy. Przedsiębiorstwo tłumaczyło, że mimo iż prowadziło działania montażowe w okresie objętym dochodzeniem, czego szczególnie dowodzi obecność maszyn oraz dostarczona lista pracowników, działalności zaprzestano na krótko przed rozpoczęciem bieżącego dochodzenia i przedsiębiorstwo nie podjęło jeszcze decyzji co do ponownego rozpoczęcia wspomnianej działalności. Na tej podstawie nie można było ustalić faktu istnienia zdolności produkcyjnych.

(52) Ponadto ustalono, że Ecopak Lighting miał dwa zestawy dokumentacji księgowej. Dokumentacja księgowa, obejmująca sprawozdania biegłych rewidentów księgowych nie była zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości i dlatego też uznano ją za niewiarygodną. Z tego powodu nie można było ustalić wiarygodnej wartości maszyn (co było potrzebne do obliczenia amortyzacji będącej częścią obliczenia wartości dodanej), nie można było również ustalić precyzyjnie wartości importowanych części, ani wartości dodanej tych części. W każdym razie przedsiębiorstwo nie przedstawiło żadnych informacji, które umożliwiłyby Instytucjom przeanalizowanie progów wspomnianych w art. 13 ust. 2 lit. b).

(53) W świetle dostępnych dowodów, tzn. informacji dostarczonych przez wnioskodawcę, oraz w świetle faktu, iż niemal wszystkie części zostały przywiezione z ChRL w postaci zestawów z przedsiębiorstwa powiązanego podlegającego środkom antydumpingowym, ustalono, że działalność mająca miejsce w Pakistanie w okresie objętym dochodzeniem należy uznać za działalność montażową mającą na celu obejście obowiązujących ostatecznych ceł antydumpingowych.

b) Niewystarczająca racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie inne niż nałożenie cła antydumpingowego

(54) W trakcie dochodzenia ujawniono dalsze fakty potwierdzające, że działania montażowe w Pakistanie nie miały żadnej innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia jak nałożenie cła antydumpingowego.

(55) Wyżej opisana zmiana w strukturze handlu zbiegła się w czasie z rozpoczęciem działań montażowych CFL-i w Pakistanie. Ustalono również, że mimo iż sprzedaż CFL-i do Wspólnoty była prowadzona z Pakistanu, chińskie powiązane przedsiębiorstwo kontynuowało zaopatrywanie innych rynków bezpośrednio z ChRL. Klienci Ecopak Lighting we Wspólnocie zamawiali CFL-i bezpośrednio od przedsiębiorstwa powiązanego w Chinach.

(56) Eksporter twierdził, że powodem rozpoczęcia działalności w Pakistanie był szczególnie korzystny klimat dla inwestycji zagranicznych, poprawiony poziom infrastruktury i niskie koszty pracy w Pakistanie. Przedsiębiorstwo to twierdziło również, że rynek wspólnotowy różni się od innych rynków pod względem popytu, rodzajów produktów i cen, co wymagało odmiennej strategii wywozu niż strategie stosowane na innych rynkach.

(57) Jednakże żadnych z tych argumentów nie można poprzeć wystarczającymi dowodami i rzeczone przedsiębiorstwo nie było w stanie wykazać, że właśnie te czynniki uwzględniono w momencie podejmowania decyzji rozpoczęcia działalności w Pakistanie. Rzeczywiście wyniki przeprowadzonej na miejscu weryfikacji zaprzeczyły twierdzeniom przedstawionym przez przedsiębiorstwo. Ponadto jeżeli chodzi o przerwanie tej działalności, przedsiębiorstwo nie było w stanie przedstawić wiarygodnego wytłumaczenia. W każdym razie, zauważono, że przedsiębiorstwo mogłoby z łatwością wznowić działalność montażową, jeżeli podjęłoby taką decyzję.

(58) Uwzględniając powyższe ustalenia oraz ze względu na fakt, że samo przedsiębiorstwo przyznało, że działalność montażową rozpoczęto z powodu ceł antydumpingowych obowiązujących we Wspólnocie, uznano że nie istniała wystarczająca racjonalna przyczyna, ani żadne ekonomiczne uzasadnienie zmiany struktury handlu inne niż nałożenie cła antydumpingowego.

c) Podważenie skutków zaradczych cła antydumpingowego

(59) Analiza obrotów handlowych przeprowadzona na podstawie danych Eurostatu wykazuje, że zmiana w strukturze przywozu wspólnotowego, do której doszło po nałożeniu ostatecznych środków na przywóz pochodzący z Chin podważyła skutki zaradcze środków antydumpingowych w odniesieniu do ilości przywożonych na rynek wspólnotowy. Rzeczywiście, wspomniane przedsiębiorstwo pakistańskie dokonywało nawet większego wywozu do Wspólnoty w okresie objętym bieżącym dochodzeniem niż jego przedsiębiorstwo powiązane z Chin w okresie objętym dochodzeniem podczas dochodzenia pierwotnego.

(60) Jeżeli chodzi o ceny produktu wysyłanego z Pakistanu, ustalono, że ceny dla klientów niepowiązanych ze Wspólnotą utrzymują się poniżej poziomu eliminującego szkodę, ustalonego dla producentów wspólnotowych w dochodzeniu pierwotnym.

(61) Zatem uznano, że przedmiotowe przywozy z Pakistanu rozpatrywanego produktu podważyły skutki zaradcze cła zarówno odnośnie do ilości, jak i cen.

d) Dowód na istnienie dumpingu

(62) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w poprzednim dochodzeniu oraz średniej ważonej cen eksportowych w OD, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping na przywóz CFL-i wysyłanych z Pakistanu.

9. Wietnam

a) Uwagi ogólne

(63) Wniosek zawierał wystarczające dowody oparte na domniemaniu faktycznym, wskazujące na istnienie praktyk przeładunku i montażu, służących do obchodzenia obowiązujących środków antydumpingowych poprzez przywóz dokonywany z Wietnamu.

(64) Czterech producentów eksportujących z Wietnamu przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusz. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzono w siedzibach trzech z wyżej wspomnianych przedsiębiorstw: czwarte przedsiębiorstwo (Halong Simexco) nie zezwoliło na przeprowadzenie weryfikacji na miejscu, dlatego też jego odpowiedź na kwestionariusz należało uznać za niewiarygodną. Ustalenia w zakresie tego przedsiębiorstwa oparto na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym uznano, iż nie było podstaw sądzić, że działalność tego przedsiębiorstwa nie stanowiła obchodzenia środków, zgodnie z definicją art. 13 rozporządzenia podstawowego.

(65) Jeżeli chodzi o pozostałe trzy przedsiębiorstwa, wszystkie umiejscowiły linie produkcyjne/montażowe CFL-i w Wietnamie. Jednakże tylko jedno z nich dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem (Eco Industries Vietnam). Energy Research Vietnam rozpoczęło dokonywanie wywozu po OD i dlatego też wystąpiło z wnioskiem o udzielenie mu zwolnienia jako nowemu eksporterowi na podstawie art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(66) Wreszcie, Rang Dong Light Source oraz Vacuum Flask Joint Stock Company ("Ralaco"), w ogóle nie dokonywały wywozu produktu rozpatrywanego w okresie OD lub po nim. Dlatego też, jeżeli chodzi o to przedsiębiorstwo, nie można było wyciągnąć jakichkolwiek wniosków dotyczących faktu obchodzenia ostatecznych ceł antydumpingowych. Sytuacja tego przedsiębiorstwa zostanie poddana ponownej analizie na żądane, w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4.

b) Charakter praktyki związanej z obchodzeniem środków

(67) Jedno z przedsiębiorstw wspomnianych w motywie 63, Energy Research Vietnam Co. Ltd, które nie dokonywało wywozu do Wspólnoty w OD, rozpoczęło jednakże wywóz CFL-i po OD i w związku z tym wystąpiło o traktowanie go jako przedsiębiorstwa będącego nowym producentem eksportującym zgodnie z art. 13 ust. 4 i art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(68) Jednakże weryfikacja odpowiedzi na kwestionariusz przedstawionej przez to przedsiębiorstwo uległa poważnemu opóźnieniu, między innymi przez dostarczenie wprowadzających w błąd informacji (na przykład zatajenie istnienia zapasów produktu objętego postępowaniem sprzedanego do Wspólnoty). W związku z tym informacje te należało uznać za niewiarygodne. Ponadto Energy Research Vietnam Co. Ltd pominęło informacje dotyczące wykupienia przez nie wietnamskiego przedsiębiorstwa, odnośnie do którego wnioskodawca dostarczył we wniosku oparte na domniemaniu faktycznym dowody na istnienie praktyk obchodzenia środków. Wreszcie, Energy Research Vietnam Co. Ltd nie zezwolił na przeprowadzenie wizyty weryfikacyjnej na miejscu w siedzibie spółki matki w Hong Kongu, mimo iż twierdził, że większość dokumentów mających związek z dochodzeniem znajduje się w tej właśnie spółce.

(69) Biorąc pod uwagę powyższe fakty stwierdzono, że Energy Research Vietnam Co. Ltd nie może zostać uznane za przedsiębiorstwo współpracujące i dlatego też ustalenia dotyczące tego przesiębiorstwa należało poczynić na podstawie dostępnych faktów. Na tej podstawie, a w szczególności na podstawie dowodów dostarczonych przez stronę wnoszącą skargę oraz na podstawie faktu, iż informacje przedstawione w odpowiedzi na kwestionariusz w przeważającej mierze były niekompletne, uznano że wniosek tego przedsiębiorstwa o przyznanie statusu nowego eksportera/producenta nie może zostać przyjęty.

(70) Bezpośrednio po zawiadomieniu przedsiębiorstwo twierdziło, że w pełni współpracowało i zaprzeczyło większości ustaleń wyszczególnionych w motywie 67. Jednakże na podstawie dowodów faktycznych zgromadzonych przez Komisję, uznano że sprzeciw przedsiębiorstwa jest nieuzasadniony i nie ma żadnych podstaw. Dlatego też potwierdza się wnioski przedstawione w motywie 68.

(71) Eco Industries Vietnam, przedsiębiorstwo wspomniane w motywie 63, jest częścią grupy, której spółka matka, Eco International Inc. ma siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki (USA). Zakłady produkcyjne CFL-i zostały otwarte w sierpniu 2003 r., tego samego roku rozpoczęto wywóz do Wspólnoty. W przywóz do Wspólnoty, sprzedaż i marketing zaangażowane są dwa powiązane przedsiębiorstwa we Wspólnocie (z Danii i z Hiszpanii). CFL-i wytwarzane w Wietnamie są niemal całkowicie wysyłane do Wspólnoty (z wyjątkiem pomniejszych sprzedaży do Indonezji dokonywanych poza OD). e3-light, powiązane przedsiębiorstwo duńskie również dokonywało zakupu CFL-i poprzez powiązanego sprzedawcę (Eco Industries China) z Chin, a następnie dokonywało ponownej sprzedaży tego produktu do USA.

(72) W toku dochodzenia ustalono, że księgowość tego przedsiębiorstwa nie była zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (GAAP) i że w całości wykazywała poważne braki. Dlatego też należało uznać ją za niewiarygodną. W związku z tym, na tej podstawie nie można było ustalić kosztów tego przedsiębiorstwa. W dochodzeniu ustalono również, że w OD wspomniane przedsiębiorstwo wietnamskie dokonywało przywozu niemal wszystkich elementów CFL-i wykorzystywanych do produkcji CFL-i z Chin.

(73) Biorąc pod uwagę fakt, iż nie można było ustalić dokładnej wartości przywożonych części, nie można było obliczyć wartości dodanej do tych części. Przedsiębiorstwo to nie przedstawiło żadnych wiarygodnych informacji, które umożliwiłyby przeanalizowanie progów wspomnianych w art. 13 ust. 2 lit. b).

(74) W związku z tym, ustalenia dotyczące Eco Industries Vietnam należało przeprowadzić na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W wyniku tego, w świetle dostępnych dowodów, tzn. w świetle faktu, iż przedsiębiorstwo to rozpoczęło działalność po nałożeniu środków na ChRL, oraz że większość części jest przywożona z ChRL, uznano że działania Eco Industries Wietnam w okresie OD należy uważać za działania montażowe obchodzące obowiązujące ostateczne cła antydumpingowe.

(75) Bezpośrednio po zawiadomieniu wspomniane przedsiębiorstwo twierdziło, że wietnamskie fabryki zaopatrywały niemal wyłącznie Wspólnotę, ponieważ jego własna zdolność produkcyjna nie wystarczała na zaopatrywanie innych rynków. Jednakże możliwe było zweryfikowanie faktu, iż w znacznym okresie OD nie prowadzono żadnej produkcji i dlatego wolne moce produkcyjne niezbędne do zaopatrywania rynków innych niż rynek wspólnotowy byłyby dostępne. Przedsiębiorstwo to twierdziło również, że jego księgowość należy uznać za wiarygodną, ponieważ była ona poddawana audytowi i została uznana za zgodną z wietnamskimi standardami rachunkowości. W tym kontekście ponownie przypomina się, że przedmiotowe przedsiębiorstwo nie prowadziło żadnych ksiąg rachunkowych, oraz że jego system księgowości nie umożliwiał weryfikacji kompletności i dokładności dokumentacji księgowej. Dlatego też utrzymuje się wnioski przedstawione w motywie 73.

c) Podważenie skutków zaradczych cła antydumpingowego

(76) Analiza obrotów handlowych wykazuje, że zmiana w strukturze przywozu wspólnotowego, do której doszło od nałożenia ostatecznych środków na przywóz pochodzący z Chin podważyła skutki zaradcze środków dumpingowych w odniesieniu do ilości przywożonych na rynek wspólnotowy.

(77) Ponieważ tylko jedno przedsiębiorstwo dokonujące wywozu produktu objętego postępowaniem w okresie OD do UE-15 współpracowało podczas bieżącego dochodzenia, analizę pozostałych przedsiębiorstw obejmującą ilości i ceny należało przeprowadzić na podstawie danych z Eurostatu. Jak wskazano w motywach 15 i 38, przywóz znacznie wzrósł, tzn. o ponad 700 % od nałożenia środków ostatecznych.

(78) Jeżeli chodzi o ceny produktu wysyłanego z Wietnamu, ustalono, że wietnamskie ceny eksportowe utrzymują się średnio poniżej poziomu eliminującego szkodę, ustalonego dla producentów wspólnotowych w dochodzeniu pierwotnym.

(79) Zatem uznano, że przedmiotowy przywóz produktu objętego postępowaniem z Wietnamu podważył skutki zaradcze cła zarówno odnośnie do cen, jak i ilości. Takie same wnioski odnoszą się do wywozu Eco Industries.

d) Dowód na istnienie dumpingu

(80) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w dochodzeniu pierwotnym oraz średniej ważonej cen eksportowych w OD bieżącego dochodzenia, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping na przywóz CFL-i wysyłanych z Wietnamu. Taki sam wniosek przyjęto podczas analizy cen eksportowych Eco Industries Vietnam.

(81) Przedsiębiorstwo Eco Industries Vietnam twierdziło, że wartości normalne ustalone w dochodzeniu pierwotnym nie odzwierciedlały charakterystyki rynku co do cen w okresie OD i dlatego też należało je obliczyć ponownie lub odpowiednio dostosować, nie podało ono jednakże szczegółowej motywacji swojego wniosku. Zwraca się uwagę na fakt, że art. 13 ust. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego jasno stanowi, że należy przedstawić dowody na istnienie dumpingu w stosunku do wartości normalnych uprzednio ustalonych dla produktów podobnych. Dlatego też metodologia zastosowana przez Komisję była zgodna z rozporządzeniem podstawowym i nie przyznano żadnych dostosowań lub ponownych obliczeń wartości normalnej podczas bieżącego OD. Przedmiotowe przedsiębiorstwo twierdziło również, że podczas obliczania ceny eksportowej Eco Industries Vietnam zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, znaczną ilość kosztów sprzedaży, ogólnych i administracyjnych ("SG&A") powiązanego importera duńskiego (e3 light) błędnie włączono do obliczeń, ponieważ ta suma dotyczyła usług świadczonych na rzecz amerykańskiej spółki-matki i dlatego nie odnosiła się do sprzedaży produktu objętego postępowaniem we Wspólnocie. Jednakże przedsiębiorstwo nie przedstawiło żadnych dowodów na poparcie tego wniosku. Ponadto przedsiębiorstwo nie włączyło rzekomo niewłaściwie ujętej sumy do SG&A, ani nie przedstawiło żadnych informacji, które umożliwiłyby Komisji ustalenie, nawet w przybliżeniu, wysokości wspomnianych kosztów. Dlatego też podtrzymuje się wnioski zawarte w motywie 80 odnoszące się do tego przedsiębiorstwa.

C. WNIOSKI

(82) Bieżące dochodzenie cechowało się wysokim stopniem braku współpracy. Przedsiębiorstwa, które wykazały chęć współpracy przedstawiły niewiarygodne informacje, dlatego też ustalenia w dużej mierze należało oprzeć na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(83) Powyższe ustalenia wykazały obejście środków nałożonych na CFL-i z ChRL w rozumieniu art. 13 ust. 1 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego przez trzy wyżej wspomniane państwa. W związku z powyższym, obowiązujące środki antydumpingowe nałożone na przywóz produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z ChRL należy rozszerzyć na ten sam produkt wysyłany z Wietnamu, Pakistanu i/lub Filipin, nawet zgłoszony jako pochodzący z Wietnamu, Pakistanu lub Filipin.

(84) Środki, które należy rozszerzyć są środkami ustanowionymi w art. 1 ust. 2 rozporządzenia pierwotnego w odniesieniu do "wszystkich innych przedsiębiorstw".

(85) Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, który stanowi, że jakiekolwiek rozszerzone środki powinny mieć zastosowanie wobec przywozu wprowadzonego na teren Wspólnoty na mocy rejestracji nałożonej na mocy rozporządzenia wszczynającego, należy pobrać cła od tego zarejestrowanego przywozu CFL-i wysłanych z Pakistanu, Wietnamu i Filipin.

D. WNIOSKI O WYŁĄCZENIE

(86) Cztery przedsiębiorstwa wietnamskie oraz jedno przedsiębiorstwo z Pakistanu, które przedstawiły odpowiedzi na kwestionariusze, wniosły o wyłączenie zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(87) Jak wspomniano w motywie 64, jedno z tych przedsiębiorstw (Halong Simexco) zaprzestało później współpracy i przy braku jakichkolwiek innych wiarygodnych informacji należało przyjąć, iż przedsiębiorstwo to obchodziło obowiązujące środki antydumpingowe. Dlatego też należało odrzucić wniosek o wyłączenie zgodnie z art. 13 ust. 4.

(88) Drugie przedsiębiorstwo wietnamskie, Ralaco, jak wspomniano w motywie 64, nie prowadziło wywozu przedmiotowego produktu ani w OD, ani po zakończeniu tego okresu. Nie można wyciągnąć żadnych wniosków co do charakteru jego działalności. Dlatego też temu przedsiębiorstwu nie można było udzielić wyłączenia. Jednakże, jeżeli warunki określone w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostaną spełnione po rozszerzeniu obowiązujących środków antydumpingowych, na żądanie przedsiębiorstwa jego sytuacja może zostać ponownie rozpatrzona.

(89) Trzecie przedsiębiorstwo, Energy Research Vietnam Co. Ltd, jak wspomniano w motywie 67, przedstawiło błędne informacje i na tej podstawie uznano, że obchodziło obowiązujące ostateczne środki antydumpingowe. Ponadto nie można było wyjaśnić jego powiązania z przedsiębiorstwem chińskim, rzekomo zaangażowanym w praktyki mające na celu obejście środków antydumpingowych. Dlatego też, zgodnie z art. 13 ust. 4 należało odrzucić wniosek o wyłączenie.

(90) Czwarte wietnamskie przedsiębiorstwo, Eco Industries Vietnam Co. Ltd, jak wskazano w motywie 68 i następnym, nie dysponowało wiarygodnym zestawem dokumentów księgowych i w związku z tym nie można było ustalić wartości dodanej do przywiezionych części. Jednakże części do produkcji CFL-i były niemal w całości przywożone z Chin. Dlatego też działalność montażową w Wietnamie należy uznać za obchodzącą obowiązujące środki antydumpingowe. Dlatego też, również w tym przypadku nie można było przyznać wyłączenia zgodnie z art. 13 ust. 4.

(91) Wreszcie, jak wyjaśniono w motywie 49 i w następnym, uznano że przedsiębiorstwo pakistańskie obchodziło środki antydumpingowe obowiązujące zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Ponadto przedsiębiorstwo to jest powiązane z przedsiębiorstem podlegającym środkom antydumpingowym, Firefly Lighting Co. Ltd. Na tej podstawie należało odrzucić jego wniosek o wyłączenie zgodnie z art. 13 ust. 4.

(92) Inni zainteresowani eksporterzy, z którymi Komisja nie skontaktowała się w ramach postępowania i którzy mają zamiar złożyć wniosek o wyłączenie z zastosowania rozszerzonego cła antydumpingowego zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, będą musieli wypełnić kwestionariusz celem umożliwienia Komisji podjęcia decyzji czy wyłączenia mogą być im przyznane. Tego rodzaju wyłączenie można przyznać po dokonaniu oceny sytuacji rynkowej produktu rozpatrywanego, mocy produkcyjnych i stopnia wykorzystania mocy produkcyjnych, zakupów i sprzedaży, prawdopodobieństwa kontynuowania praktyk, w odniesieniu do których nie ma wystarczającego powodu lub ekonomicznego uzasadnienia oraz dowodów dumpingu. Komisja również przeprowadziłaby wizytę weryfikacyjną na miejscu produkcji. Wniosek należałoby niezwłocznie skierować do Komisji, razem z wszelkimi odnośnymi informacjami, zwłaszcza wszelkimi zmianami w działaniach przedsiębiorstwa związanymi z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. [1] Ostateczne cło antydumpingowe wynoszące 66,1 %, nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1470/2001 na przywóz kompaktowych lamp wyładowczych ze scaloną elektroniką zasilanych prądem zmiennym (w tym kompaktowych lamp wyładowczych ze scaloną elektroniką zasilanych zarówno prądem zmiennym, jak i stałym), z jedną lub więcej szklanymi rurkami, ze wszystkimi elementami oświetleniowymi i elektronicznymi częściami składowymi przymocowanymi do trzonka lampy lub w niego wmontowanymi, objętych kodem CN ex 8539 31 90 (kod TARIC 8539 31 90*91 do dnia 10 września 2004 r., kod TARIC 8539 31 90*95 od dnia 11 września 2004 r.) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, niniejszym rozszerza się na kompaktowe lampy wyładowcze ze scaloną elektroniką zasilane prądem zmiennym (w tym kompaktowe lampy wyładowcze ze scaloną elektroniką zasilane zarówno prądem zmiennym, jak i stałym), z jedną lub więcej szklanymi rurkami, ze wszystkimi elementami oświetleniowymi i elektronicznymi częściami składowymi przymocowanymi do trzonka lampy lub w niego wmontowanymi, wysyłane z Wietnamu, Pakistanu i/lub Filipin, nawet jeżeli zostały zgłoszone jako pochodzące z Wietnamu, Pakistanu lub Filipin (kod TARIC 8539 31 90*92).

2. Cło rozszerzone na mocy ust. 1 niniejszego artykułu będzie pobierane od przywozu zarejestrowanego zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 384/96.

3. Zastosowanie mają obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 2

1. Wnioski o wyłączenie z przedmiotowego cła rozszerzonego na mocy art. 1 muszą być sporządzone na piśmie, w jednym z języków urzędowych Wspólnoty oraz podpisane przez osobę upoważnioną do reprezentowania wnioskodawcy. Wniosek należy przesłać na poniższy adres:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate B

Office: J-79 05/17

B-1049 Brussels

Faks: (32 2) 295 65 05

2. Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 384/96 Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym może zezwolić na mocy decyzji na wyłączenie przywozów przedsiębiorstw, co do których zostanie wykazane, że nie obchodzą środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1470/2001, z cła rozszerzonego na mocy art. 1.

Artykuł 3

Niniejszym poleca się władzom celnym zaprzestanie rejestracji przywozów, ustanowionej zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1582/2004.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 6 czerwca 2005 r.