KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 2 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że Państwo Członkowskie może w okresie 12 lat od notyfikacji niniejszej decyzji zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po dacie notyfikacji przy równoczesnym stopniowym badaniu tych substancji w ramach programu pracy.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 451/2000 (²) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1490/2002 (³) określają szczegółowe zasady wykonania drugiej i trzeciej fazy programu pracy wspomnianego w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG. W odniesieniu do substancji czynnych, w przypadku których strona notyfikująca nie podporządkuje się obowiązkom wynikającym z tych rozporządzeń nie przeprowadza się żadnych badań kompletności lub oceny dokumentacji. W przypadku kwasu krezolowego, dichlorofenu, imazametabenzu, kasugamycinu i polyoxinu nie przedłożono pełnej dokumentacji, bądź strona notyfikująca oświadczyła, że nie przedłoży żadnej dokumentacji w wyznaczonym terminie. W wyniku tego wyżej wspomniane substancje czynne nie powinny być włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG i Państwa Członkowskie powinny cofnąć wszelkie zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające te substancje.

(3) W przypadku substancji czynnych, co do których obowiązuje jedynie krótki okres powiadomienia dotyczącego wycofania środków ochrony roślin zawierających tego rodzaju substancje, uzasadnione jest wyznaczenie terminu na zbycie, składowanie, wprowadzenie do obrotu i zużycie istniejących zapasów przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy celem umożliwienia zużycia istniejących zapasów w ciągu nie więcej niż jednego dodatkowego sezonu wegetacyjnego. W przypadkach gdy ustanowiono dłuższy okres powiadomienia, może on zostać skrócony tak, aby wygasał pod koniec określonego sezonu wegetacyjnego.

(4) W przypadku kwasu dichlorofenu, imazametabenzu, kasugamycinu i polyoxinu przedstawiono informacje, które następnie przeanalizowała Komisja oraz eksperci z Państw Członkowskich. Wynikła z nich potrzeba dalszego stosowania określonych substancji. W takich przypadkach należy ustanowić środki przejściowe celem umożliwienia stworzenia substancji zastępczych.

(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Kwas krezolowy, dichlorofen, imazametabenz, kasugamycin i polyoxin nie zostają włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie mają obowiązek zadbać o to, aby:

1) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające kwas krezolowy, dichlorofen, imazametabenz, kasugamycin i polyoxin pozostały cofnięte do dnia 30 września 2005 r.;

2) począwszy od dnia 15 kwietnia 2005 r. żadne zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające kwas krezolowy, dichlorofen, imazametabenz, kasugamycin i polyoxin nie zostały udzielone ani odnowione na mocy odstępstwa przewidzianego w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG;

3) w drodze odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie wymienione w kolumnie B załącznika [1] mogą utrzymać zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające substancje wymienione w kolumnie A do zastosowań wymienionych w kolumnie C tego załącznika najpóźniej do dnia 30 czerwca 2007 r. celem umożliwienia stworzenia substancji zastępczej dla danej substancji;

Państwa Członkowskie korzystające z derogacji określonej w pierwszym ustępie zapewnią spełnienie poniższych warunków:

a) dalsze użytkowanie dopuszcza się wyłącznie o ile nie ma ono szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi lub zwierząt oraz nie wywołuje żadnego niedopuszczalnego wpływu na środowisko naturalne;

b) tego rodzaju środki ochrony roślin pozostające w obrocie po dniu 30 września 2005 r. mają zmienione oznakowanie celem dostosowania do ograniczonych warunków stosowania;

c) wprowadzono wszelki stosowne środki zmniejszenia skutków ryzyka celem ograniczenia wszelkiego możliwego ryzyka;

d) trwają zaawansowane prace nad opracowaniem substancji zastępczych;

4) zainteresowane Państwo Członkowskie poinformuje Komisję odnośnie do środków powziętych dla wykonania ust. 3, w szczególności odnośnie do działań powziętych zgodnie z lit. a)-d), najpóźniej do dnia 31 marca 2005 r.

Artykuł 3

Okresy karencji przyznane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG są możliwie najkrótsze.

W przypadkach gdy zezwolenia cofa się zgodnie z art. 2 ust. 1 najpóźniej do dnia 30 września 2005 r., okres karencji wygasa najpóźniej dnia 30 września 2006 r.

W przypadkach gdy zezwolenia cofa się zgodnie z art. 2 ust. 3 najpóźniej do dnia 30 czerwca 2007 r., okres karencji wygasa najpóźniej dnia 31 grudnia 2007 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 marca 2005 r.