KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wszczęcie

(1) Dnia 10 czerwca 2004 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia (zawiadomienie o wszczęciu) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu kwasu trichloroizocyjanurowego (TCCA) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL).

(2) Postępowanie antydumpingowe zostało wszczęte w wyniku wniosku złożonego dnia 1 czerwca 2004 r. przez Europejską Radę Przemysłu Chemicznego (CEFIC) („skarżący”) w imieniu producentów mających znaczący udział, w tym przypadku ponad 50 %, w łącznej wspólnotowej produkcji TCCA.

(3) Po publikacji wyżej wymienionego zawiadomienia o wszczęciu wysłano kwestionariusze do stron objętych postępowaniem (patrz: motyw 12 poniżej). Skarżący następnie podkreślił, że kwestionariusze nie obejmowały w pełni produktu objętego postępowaniem określonego w zawiadomieniu o wszczęciu. W celu wyjaśnienia tej kwestii Komisja rozesłała nowe kwestionariusze do stron objętych postępowaniem oraz opublikowała zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³), w którym wyjaśniono zakres produktu objętego dochodzeniem.

(4) Dnia 13 października 2004 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia („zawiadomienie o wszczęciu”) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁴) o wszczęciu postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty TCCA pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki („USA”).

(5) Postępowanie antydumpingowe zostało wszczęte w wyniku skargi złożonej dnia 30 sierpnia 2004 r. przez stronę skarżącą w imieniu producentów mających ponad 50 % udziału w łącznej wspólnotowej produkcji TCCA.

2. Strony objęte postępowaniem

(6) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania skarżącego, innych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących w ChRL i USA, importerów i użytkowników znanych jako objętych postępowaniem oraz przedstawicieli rządów ChRL i USA. Stronom objętym postępowaniem umożliwiono przedstawienie swoich stanowisk na piśmie i wystąpienie o ich przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(7) Skarżący, inni producenci wspólnotowi, producenci eksportujący, importerzy i użytkownicy przedstawili swoje stanowiska. Wszystkie strony objęte postępowaniem, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchane i wykazały, że istnieją ku temu szczególne powody, miały zapewniony udział w przesłuchaniu.

(8) Z uwagi na widocznie znaczną liczbę ustalonych producentów eksportujących w ChRL w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe w celu stwierdzenia dumpingu, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(9) W celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji, czy kontrole wyrywkowe eksporterów z ChRL będą konieczne, a jeżeli tak, to wyboru eksportera do kontroli, zwrócono się do wszystkich producentów eksportujących o zgłoszenie się do Komisji oraz o dostarczenie, jak określono w zawiadomieniu o wszczęciu, podstawowych informacji o ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w okresie od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r.

(10) Po zbadaniu informacji dostarczonych przez producentów eksportujących, w związku z małą liczbą odpowiedzi na pytania kontrolne, postanowiono, że kontrola wyrywkowa nie będzie konieczna w odniesieniu do producentów eksportujących w ChRL.

(11) Ponadto, aby umożliwić producentom eksportującym w ChRL złożenie wniosku o traktowanie zgodne z zasadami gospodarki rynkowej (MET) lub o traktowanie indywidualne (IT), zgodnie z ich życzeniem, Komisja przesłała formularze wniosków o traktowanie producentów zgodne z zasadami gospodarki rynkowej i o traktowanie indywidualne chińskim przedsiębiorstwom znanym jako strony objęte postępowaniem. Sześć przedsiębiorstw wnioskowało o MET stosownie do art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego lub o traktowanie indywidualne, gdyby dochodzenie wykazało, że nie spełniają warunków dla MET.

(12) Komisja przesłała kwestionariusze wszystkim stronom znanym jej jako objęte postępowaniem oraz wszystkim innym przedsiębiorstwom, które zgłosiły się w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Kompletne odpowiedzi otrzymano od jednego producenta wspólnotowego, 1 importera, 10 przetwórców, 6 producentów eksportujących w ChRL i 1 producenta z kraju analogicznego (Japonii) oraz 1 producenta eksportującego w USA i jego powiązanego importera we Wspólnocie. Niekompletne odpowiedzi na kwestionariusz lub informacje otrzymano od 4 importerów i 4 przetwórców. Dodatkowo dwóch pozostałych producentów wspólnotowych przedłożyło ogólne informacje. Dodatkowo jeden przetwórca zgłosił wniosek.

(13) Komisja uzyskała i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne w celu tymczasowego stwierdzenia dumpingu i wynikającej z niego szkody oraz wpływu na interesy Wspólnoty, przeprowadziła wizyty weryfikacyjne w lokalach następujących przedsiębiorstw:

a) Producenci wspólnotowi

- Aragonesas Delsa, Hiszpania

- Neokem group, Hiszpania

b) Producenci eksportujący w ChRL

- Hebei Jiheng Chemical Co. Limited, prowincja Hebei

- Nanning Chemical Industry Co. Limited, prowincja Guangxi

- Changzhou Clean Chemical Co. Limited, prowincja Jiangsu

- Zhucheng Taisheng Chemical Co. Limited, prowincja Shangdong

- Puyang Cleanway Chemicals Limited, prowincja Henan

- Heze Huayi Chemical Co Limited, prowincja Shangdong

c) Producenci eksportujący w USA

- Biolab Inc.

- Clearon Inc.

d) Powiązani importerzy

- Bayrol Deutschland GmbH, Niemcy

e) Niepowiązani importerzy

- Sojitz Europe plc, Francja

f) Użytkownicy wspólnotowi

- Mareva Piscines & Filtrations SA, Francja

- Arch Water Products SAS, Francja

(14) W świetle potrzeby ustalenia wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, w odniesieniu do której nie można przyznać MET, przeprowadzono wizytę weryfikacyjną w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego w lokalach następującego przedsiębiorstwa:

- Shikoku Chemicals Corporation, Marugame, Japonia

3. Okresy objęte dochodzeniem

(15) Dochodzenie w sprawie dumpingu dotyczące ChRL obejmowało okres od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r. („okres objęty dochodzeniem dla ChRL” lub „OD-ChRL”).

(16) Dochodzenie w sprawie dumpingu dotyczące USA obejmowało okres od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. („okres objęty dochodzenia dla USA” lub „OD-USA”).

(17) W odniesieniu do obydwu dochodzeń analiza trendów istotnych dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do końca odpowiedniego okresu objętego dochodzeniem („okres objęty dochodzeniem”).

(18) Jako że okresy objęte dochodzeniem pokrywają się w znacznym stopniu, oba okresy oceniane są łącznie w imię zasady efektywności administracyjnej.

4. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

Produkt objęty postępowaniem

(19) Produkt objęty postępowaniem to TCCA i jego preparaty, pochodzący z ChRL i USA. TCCA znany jest również pod międzynarodową, niezastrzeżona nazwą jako „symclosene”. TCCA jest zwykle zgłaszany pod kodami CN ex 2933 69 80 i ex 3808 40 20.

(20) Skarżący wskazał, że pierwotne kwestionariusze wysłane przez Komisję do stron objętych postępowaniem w dochodzeniu dotyczącym ChRL nie obejmowały pełnego produkt objętego postępowaniem określonego w treści zawiadomienia o wszczęciu postępowania. Według opisu produktu objętego postępowaniem w pierwotnym kwestionariuszu produkt powinien zawierać co najmniej 88,5 % chlorku. Jednakże po omówieniu tej kwestii ze skarżącym oraz zgodnie z treścią zawiadomienia o wszczęciu uznano za właściwe wyjaśnienie zakresu produktu i dostarczenie stronom objętym dochodzeniem dotyczącym ChRL nowych kwestionariuszy z opisem produktu niewskazującym minimalnej zawartości chlorku.

(21) W celu zapewnienia, że Komisja uzyskała wszystkie informacje uznane za konieczne dla celów dochodzenia, Komisja wysłała nowe kwestionariusze do wszystkich stron objętych postępowaniem, które zgłosiły się po publikacji zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (patrz: motyw 3 powyżej).

Produkt podobny

(22) Nie stwierdzono żadnych różnic pomiędzy produktem objętym postępowaniem a TCCA produkowanym i sprzedawanym na rynkach krajowych w ChRL, kraju analogicznym (Japonii) i USA. Istotnie, TCCA produkowany i sprzedawany w Japonii posiada takie same właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania, co produkt eksportowany z ChRL do Wspólnoty.

(23) Nie stwierdzono również żadnych różnic pomiędzy produktem objętym postępowaniem a TCCA produkowanym i sprzedawanym przez współpracujących producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym. Obydwa towary mają takie same właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania, co produkt eksportowany z ChRL i USA do Wspólnoty.

(24) W związku z tym TCCA produkowany i sprzedawany na rynkach krajowych w ChRL, USA i w kraju analogicznym (Japonii), a także TCCA produkowany i sprzedawany przez producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym posiadają takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania. Stwierdza się zatem, że produkty te uważane są za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

B. DUMPING

1. Ogólna metodologia

(25) Ogólna metodologia przedstawiona poniżej została zastosowana do wszystkich współpracujących producentów eksportujących w USA, a także do producentów eksportujących w ChRL, którym przyznano MET. Zatem przedstawione poniżej ustalenia dotyczące dumpingu dla każdego z państw objętych postępowaniem opisują jedynie te elementy, które są specyficzne dla każdego kraju eksportującego.

1.1. Wartość normalna

(26) Określając wartość normalną, Komisja najpierw ustaliła dla każdego producenta eksportującego, czy jego łączna krajowa sprzedaż towaru objętego postępowaniem była reprezentatywna w porównaniu z jego łączną sprzedażą eksportową do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego sprzedaż krajową uznano za reprezentatywną, gdy wielkość łącznej sprzedaży krajowej każdego producenta eksportującego wynosi co najmniej 5 % wielkości jego łącznej sprzedaży eksportowej do Wspólnoty.

(27) Komisja następnie wyróżniła te typy TCCA, które sprzedawane są na rynku krajowym przez firmy posiadające całościową reprezentatywną sprzedaż krajową i które są identyczne lub bezpośrednio porównywalne z typami sprzedawanymi na eksport do Wspólnoty.

(28) Dla każdego typu sprzedawanego przez producentów eksportujących na ich rynkach krajowych i uznanego za bezpośrednio porównywalny z typem TCCA sprzedawanym na eksport do Wspólnoty ustalono, czy sprzedaż krajowa jest wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową konkretnego typu TCCA uznawano za wystarczająco reprezentatywną, gdy wielkość łącznej sprzedaży krajowej tego typu TCCA w OD-ChRL i OD-USA, odpowiednio, stanowiła co najmniej 5% lub więcej wielkości łącznej sprzedaży eksportowej porównywalnego typu TCCA do Wspólnoty.

(29) Zbadano również, czy sprzedaż krajową każdego typu TCCA sprzedawanego na rynku krajowym w reprezentatywnych ilościach można uznać za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym, poprzez ustalenie udziału sprzedaży z zyskiem danego typu TCCA do niezależnych klientów. W przypadkach gdy wielkość sprzedaży danego typu TCCA sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej lub wyższej od wyliczonego kosztu produkcji stanowiła co najmniej 80 % lub więcej wielkości łącznej sprzedaży tego typu towaru i gdy ważona średnia cena tego typu produktu była równa lub wyższa od kosztów produkcji, wartość normalna opierała się na faktycznej cenie krajowej, wyliczonej jako średnia ważona cen całej sprzedaży krajowej tego typu produktu dokonywanej w okresach objętych dochodzeniema, niezależnie od tego, czy sprzedaż ta była sprzedażą z zyskiem, czy też nie. W przypadkach gdy wielkość sprzedaży z zyskiem danego typu TCCA stanowiła mniej niż 80% wielkości łącznej sprzedaży tego typu produktu lub gdy średnia ważona cena tego typu produktu była niższa od kosztów produkcji, wartość normalną opierano na faktycznej cenie krajowej, wyliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem tylko tego typu produktu, pod warunkiem że sprzedaż taka stanowiła co najmniej 10% wielkości łącznej sprzedaży tego typu produktu.

(30) W przypadkach gdy wielkość sprzedaży z zyskiem dowolnego typu TCCA stanowiła mniej niż 10 % wielkości łącznej sprzedaży tego typu produktu, uznawano, że ten konkretny typ produktu jest sprzedawany w ilościach niewystarczających, aby cena krajowa stanowiła właściwą podstawę dla ustalenia wartości normalnej.

(31) W przypadkach gdy nie można było użyć ceny krajowej konkretnego typu towaru sprzedawanego przez eksportującego producenta, uznano, że za właściwą podstawę dla ustalenia wartości normalnej służyć będzie konstruowana wartość tego konkretnego typu TCCA.

(32) W rezultacie, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wartość normalną konstruowano poprzez dodanie do kosztów wytworzenia eksportowanych typów produktu, w razie potrzeby skorygowanych, zasadnej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („SG&A”) oraz zasadnej marży zysku. W tym celu Komisja zbadała, czy ponoszone SG&A oraz zysk osiągany na rynku krajowym przez każdego z eksportujących producentów objętych postępowaniem stanowiły wiarygodne dane.

(33) Faktyczne krajowe koszty SG&A uznawano za wiarygodne, gdy wielkość łącznej sprzedaży krajowej przedsiębiorstwa objętego postępowaniem można było uznać za reprezentatywną w porównaniu z wielkością sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Krajową marżę zysku określano na podstawie sprzedaży krajowej tych typów towaru, które były sprzedawane w zwykłym obrocie handlowym. W tym celu stosowano metodologię określoną w motywie 29.

1.2. Cena eksportowa

(34) We wszystkich przypadkach, gdy produkt objęty postępowaniem był eksportowany bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie, cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie cen eksportowych faktycznie płaconych lub należnych. W innych przypadkach miał zastosowanie art. 2 ust. 9.

1.3. Porównanie

(35) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ex-works. W celu zapewnienia obiektywnego porównania pomiędzy wartością normalną a ceną eksportową należycie uwzględniono w formie dostosowania różnice wpływające na porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Odpowiednich korekt dokonywano we wszystkich przypadkach, gdy uznano to za zasadne, trafne i poparte zweryfikowanymi dowodami.

1.4. Margines dumpingu

(36) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego dla każdego eksportującego producenta średnią ważoną wartość normalną porównywano ze średnią ważoną ceną eksportową.

(37) W przypadku niewspółpracujących przedsiębiorstw „rezydualny” margines dumpingu określano zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego na podstawie dostępnych faktów.

(38) Jako że wielkość sprzedaży współpracujących producentów w ChRL wynosiła około 70 % całkowitego importu z ChRL do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem, oraz w celu zapewnienia skuteczności wszelkich środków, postanowiono ustalić rezydualny margines dumpingu na poziomie marginesu dumpingu ustalonego dla reprezentatywnych typów produktu z najwyższymi marginesami dumpingu, pochodzących od dwóch współpracujących producentów, którym nie przyznano IT ani MET.

(39) Jako że wielkość wywozu współpracujących producentów w USA wynosiła mniej niż 40 % całkowitego przywozu ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do Wspólnoty w okresie objętym dochodzeniem, oraz w celu zapewnienia skuteczności wszelkich środków, postanowiono ustalić rezydualny margines dumpingu na poziomie marginesu dumpingu ustalonego dla reprezentatywnych typów produktu z najwyższymi marginesami dumpingu, pochodzących od dwóch współpracujących producentów.

2. Chińska Republika Ludowa

2.1. Traktowanie producentów jako działających na zasadach rynkowych (MET)

(40) Stosownie do art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, w postępowaniach antydumpingowych dotyczących przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalna dla tych producentów, co do których ustalono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c), jest ustalana zgodnie z ust. 1 do 6 wspomnianego artykułu.

(41) Kryteria te, w skrócie, i tylko dla celów informacyjnych, przedstawiono w formie streszczonej poniżej:

1) decyzje biznesowe są podejmowane, zaś koszty są ponoszone, w reakcji na warunki rynkowe i bez znaczącej ingerencji państwa;

2) zapisy księgowe są poddawane niezależnemu audytowi zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości i stosowane do wszystkich celów;

3) nie występują żadne znaczące zakłócenia przeniesione z poprzedniego nierynkowego systemu gospodarki;

4) przepisy dotyczące upadłości i własności zapewniają pewność i stabilność prawną;

5) operacje wymiany walut są przeprowadzane po kursie rynkowym.

(42) Sześciu producentów eksportujących w ChRL zwróciło się z wnioskiem o MET na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i wypełniło formularz wniosku o MET dla producentów eksportujących. Komisja uzyskała i zweryfikowała w lokalach tych sześciu przedsiębiorstw wszystkie informacje przedstawione we wnioskach o MET, które zostały uznane za niezbędne.

(43) Dochodzenie ujawniło, że trzech z sześciu chińskich producentów eksportujących spełniało wszystkie warunki niezbędne dla przyznania MET. Trzej producenci eksportujący z ChRL, którym przyznano MET, to:

- Hebei Jiheng Chemical Co. Limited,

- Puyang Cleanway Chemicals Limited,

- Heze Huayi Chemical Co. Limited.

(44) Pozostałe trzy wnioski musiały zostać odrzucone. W przedstawionej poniżej tabeli podsumowano ustalenia dla każdego przedsiębiorstwa, któremu nie przyznano MET, według każdego z pięciu kryteriów określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(45) Przedsiębiorstwom objętym postępowaniem i stronie skarżącej umożliwiono zgłoszenie uwag do powyższych ustaleń. Trzech producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, stwierdziło, że ustalenia te są błędne i że należy im przyznać MET.

Uwagi przedsiębiorstwa 1

(46) Przedsiębiorstwo 1 argumentowało, że główną przyczyną odrzucenia jego wniosku o MET był fakt, że pakiet większościowy (60 %) należy pośrednio do państwa. Jednakże przedsiębiorstwo podkreślało, że nie dało się wykazać ingerencji państwa w podejmowane przez nie decyzje. Ponadto argumentowało, że fakt, iż jest zarejestrowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Szanghaju, oraz kryteria, które należy spełniać, by zostać na tej giełdzie zarejestrowanym, powinny stanowić ochronę przed wszelką nadmierną ingerencją państwa.

(47) Celem dochodzenia jest między innymi ocena, w jakim zakresie państwo mogło ingerować w decyzje biznesowe oraz jakie środki były podejmowane przez przedsiębiorstwo w celu zapobieżenia takiej ingerencji.

(48) W tym względzie ustalono, że państwo posiadało większość w zarządzie spółki i że nie istniały ograniczenia w prawie do głosowania przez członków zarządu wyznaczonych przez państwo (ochrona mniejszości). Przedsiębiorstwo nie wykazało, że podjęto odpowiednie środki w celu zapobieżenia takiej ingerencji państwa na przyszłość.

(49) Wreszcie, podczas gdy warunkiem zarejestrowania spółki na Giełdzie Papierów Wartościowych w Szanghaju jest wyznaczenie co najmniej trzech „niezależnych członków zarządu” (osób niereprezentujących akcjonariuszy oraz posiadających kwalifikacje zawodowe odpowiednie dla działalności spółki), rejestracja na giełdzie sama w sobie nie stanowi ochrony przed nadmierną ingerencją państwa. Jak wspomniano wyżej, nie obowiązywały ograniczenia prawa głosu, które zapobiegałyby podejmowaniu przez wyznaczonych przez państwo członków zarządu decyzji niezgodnych z wolą niezależnych członków zarządu, będących w mniejszości.

Uwagi przedsiębiorstwa 2

(50) Przedsiębiorstwo 2 argumentowało, że przyczyna odrzucenia jego wniosku o MET, mianowicie fakt, że państwo sprawowało kontrolę nad przedsiębiorstwem 2 poprzez bezpośrednią i pośrednią własność trzech innych przedsiębiorstw, które z kolei posiadały większość udziałów w przedsiębiorstwie 2, była błędna. W szczególności zakwestionowało ono rozumowanie, że przedsiębiorstwo „ABC”, posiadające 48 % udziałów przedsiębiorstwa 2, znajdowało się pod kontrolą państwa, gdyż 80 % udziałów ABC znajdowało się w posiadaniu pracowników, reprezentowanych przez Komitet Zakładowy. Przedsiębiorstwo 2 uznało za sporny argument, że Komitet Zakładowy w ABC był kontrolowany przez państwo.

(51) Jeśli chodzi o własność i kontrolę przedsiębiorstwa ABC, należy podkreślić, że ABC nie było przedsiębiorstwem objętym dochodzeniem MET. Jednakże, jako że państwo posiada 20 % udziałów ABC a pozostałe 80 % rozdzielone jest na ponad 1 000 pracowników nie jest bezzasadne stwierdzenie, że państwo było największym pojedynczym udziałowcem ABC i jako takie posiadało de facto kontrolę nad ABC.

(52) Przedsiębiorstwo 2 również sprzeciwiło się konkluzji, że ustalono, iż było de facto blisko powiązane z innym przedsiębiorstwem: „DEF”. Podstawą tej konkluzji Komisji był fakt, że przedsiębiorstwo 2: i) zajmowało wspólne lokale z przedsiębiorstwem DEF (przedsiębiorstwo 2 „podnajmowało” grunt będący własnością DEF); ii) dokonało zakupu jednego z najważniejszych surowców od DEF; oraz iii) udzieliło pożyczki w znacznej kwocie na rzecz DEF. Przedsiębiorstwo 2 zarzucało, że wszystkie te spostrzeżenia znajdowały wyjaśnienie handlowe i że żadne z tych spostrzeżeń nie stanowiło dowodu na integrację z DEF.

(53) Po pierwsze, należy zauważyć, że DEF jest pośrednio kontrolowane przez państwo. Po drugie, pomimo iż za każdą z sytuacji wymienionych w poprzednim motywie mogą stać powody mające wyjaśnienie handlowe, nie jest to sprzeczne z konkluzją, że przedsiębiorstwo 2 jest blisko powiązane z DEF. Faktycznie, głównym argumentem dla nieprzyznania MET według tego kryterium nie są powiązania same w sobie, a fakt, że przedsiębiorstwo 2 jest powiązane z przedsiębiorstwem znajdującym się de facto pod kontrolą państwa.

(54) Faktycznie, przedsiębiorstwo 2 uznano de jure za znajdujące się pod kontrolą państwa, poprzez trzech różnych udziałowców kontrolowanych przez państwo, oraz de facto za znajdujące się pod silną kontrolą państwa poprzez swoje powiązania z kontrolowanym przez państwo udziałowcem DEF. Na podstawie powyższych ustaleń i z braku jakichkolwiek środków podjętych przez przedsiębiorstwo w celu zapobieżenia takiej ingerencji istnieje wyraźne ryzyko ingerencji państwa.

(55) Przedsiębiorstwo 2 argumentowało także, iż pożyczka pieniędzy dla DEF, który to fakt, jak przyznało, nie został zaksięgowany zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości („IAS”), nie miała żadnego wpływu na obliczenie normalnej wartości i dlatego też nie powinna być podnoszona jako argument przeciwko spełnianiu kryteriów MET przez nie.

(56) Operacja pożyczki pieniężnej z banku, a następnie udzielenia jej jednemu ze swoich (kontrolowanych przez państwo) udziałowców (bez względu na inne aspekty prawne, takie jak ochrona interesów innych mniejszościowych udziałowców oraz innych wierzycieli) nie została zaksięgowana zgodnie z IAS. W związku z powyższym, a także uwzględniając znaczną kwotę pożyczki oraz brak reakcji rewidentów księgowych w tej kwestii, wnioskuje się, że przedsiębiorstwo to nie spełnia kryterium 2.

Uwagi przedsiębiorstwa 3

(57) Przedsiębiorstwo 3 argumentowało, że przyczyna nieprzyznania mu MET, a mianowicie fakt, że księgi rachunkowe nie były prowadzone zgodnie z IAS, nie miała wpływu na obliczenie normalnej wartości i stąd nie może stanowić podstawy odrzucenia wniosku o MET.

(58) Powodem, dla którego uznano, że przedsiębiorstwo to nie spełnia kryterium 2, był błędny wpis do ksiąg rachunkowych dotyczący nabycia prawa własności gruntu. Kwota nabycia była znaczna, a błędny wpis znalazł także odzwierciedlenie w rocznym sprawozdaniu finansowym. Rewidenci nie zareagowali na ten fakt. W związku z powyższym stwierdzono, że przedsiębiorstwo to nie spełnia kryterium 2.

Uwagi skarżącego

(59) Skarżący był przeciwny przyznaniu MET któremukolwiek z powyższych przedsiębiorstw. Skarżący zarzucał, między innymi, że ponieważ chińskie przedsiębiorstwa stosowały chińskie standardy rachunkowości (i były audytowane przez chińskie spółki audytowe), które niekoniecznie są zgodne z IAS, stanowiło to naruszenie kryterium 2. Ponadto podnosił, że ponieważ waluta chińska jest ustalana w stosunku do USD decyzją rządu chińskiego, waluty nie były wymieniane po kursach rynkowych przez żadnego ze współpracujących eksporterów, co stanowiło naruszenie kryterium 5. Na podstawie „kumulatywnej oceny kryteriów” wnioskodawca zarzucał, że żaden ze współpracujących producentów eksportujących w ChRL nie kwalifikował się do przyznania MET.

(60) Chińskie przedsiębiorstwa mają prawny obowiązek prowadzenia swoich ksiąg rachunkowych zgodnie z chińską Ustawą o rachunkowości, jak również korzystania z usług rewidentów chińskich. Nie można wykorzystywać tego faktu przeciwko przedsiębiorstwom ubiegającym się o przyznanie MET. Faktycznie, Ustawę o rachunkowości wprowadzono w celu wdrożenia międzynarodowych standardów rachunkowości w ChRL. Jak wykazała konsekwentna praktyka Instytucji, prawo to samo w sobie nie stanowi żadnej przeszkody dla uzyskania MET.

(61) Stąd celem weryfikacji zgodności z kryterium 2 jest przede wszystkim ustalenie, czy chińska Ustawa o rachunkowości została prawidłowo wprowadzona zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Badane jest także, czy księgi rachunkowe zostały poddane niezależnemu audytowi, zgodnie z IAS.

(62) Fakt, że chińska waluta RMB jest ustalana w stosunku do USD, stanowi decyzję rządu chińskiego i strona składająca wniosek o MET nie może za to ponosić odpowiedzialności. Podobne decyzje były także podejmowane w przeszłości w innych krajach, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej. Znowu, zgodnie ze spójną praktyką Instytucji uznaje się, że kryterium to jest spełnione, jeżeli przedsiębiorstwo stosuje urzędowy kurs wymiany walut we wszystkich transakcjach obejmujących waluty obce. Tym samym uzyskuje się zapewnienie, że nie stosowano żadnych praktyk czarnorynkowych. Faktycznie, ustalono, że wszyscy producenci eksportujący objęci tym dochodzeniem byli w stanie kupować i sprzedawać waluty obce uzyskiwane podczas transakcji biznesowych, bez względu na fakt, iż kurs wymiany waluty RMB jest ustalany w stosunku do USD.

(63) Dlatego też argumenty podniesione przez skarżącego zostały odrzucone.

2.2. Traktowanie indywidualne

(64) Jednolita stawka celna dla całego kraju, jeżeli ma zastosowanie, ustalana jest dla państw, których dotyczy art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, z wyłączeniem przypadków, gdy przedsiębiorstwo uzyskuje traktowanie MET na podstawie art. 2 ust. 7 lit. c) lub jeżeli przedsiębiorstwo potrafi wykazać - zgodnie z art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, że:

1) przedsiębiorstwa będące częściowo lub całkowicie własnością spółek zagranicznych i wspólnych przedsiębiorstw mają swobodę wycofywania do kraju kapitału i zysków;

2) jego ceny eksportowe i wywożone ilości oraz warunki sprzedaży są swobodnie ustalane;

3) większość udziałów znajduje się w posiadaniu osób prywatnych;

4) wymiana walut dokonywana jest po kursie rynkowym;

5) jakakolwiek ingerencja państwa nie pozwala na obchodzenia środków, jeżeli dla eksporterów wyznaczone są odmienne stawki cła.

(65) Sześciu producentów eksportujących, oprócz złożenia wniosku o MET, ubiegało się również o indywidualne traktowanie na wypadek, gdyby nie przyznano im MET. Na podstawie dostępnych informacji ustalono, że w przypadku jednego przedsiębiorstwa, któremu nie można było przyznać MET, wszystkie wymagania dotyczące indywidualnego traktowania, określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, zostały spełnione.

(66) W przypadku dwóch pozostałych przedsiębiorstw, którym nie przyznano MET, ustalono, że są one w przeważającej mierze własnością państwową. Dla tych przedsiębiorstw ryzyko ingerencji państwa uznano za znaczące. Mając na uwadze charakter produktu objętego postępowaniem, którego nie można zidentyfikować jako wytworzonego przez konkretnego producenta w powiązaniu z własnością państwową, ryzyko obejścia środków poprzez dokonywanie wywozu za pośrednictwem przedsiębiorstwa, które płaci niższą stawkę cła, również uznano za znaczące. W konsekwencji warunki określone w art. 9 ust. 5 lit. c) i e) rozporządzenia podstawowego nie zostały spełnione. Podjęto zatem decyzję o nieprzyznawaniu tym przedsiębiorstwom indywidualnego traktowania.

(67) Stwierdzono zatem, że indywidualne traktowanie należy przyznać następującemu producentowi eksportującemu w ChRL:

- Zhueng Taisheng Chemical Co. Limited.

2.3. Określenie wartości normalnej

2.3.1. Określenie wartości normalnej dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET

a) Kraj analogiczny

(68) Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego dla krajów nieposiadających gospodarki rynkowej oraz - w zakresie, w jakim nie można było przyznać MET - dla krajów znajdujących się w okresie transformacji wartość normalną należy ustalać na podstawie cen lub konstruowanej wartości z kraju analogicznego.

(69) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wskazała swój zamiar wykorzystania Meksyku jako odpowiedniego kraju analogicznego dla celów ustalenia normalnej wartości dla ChRL i zaprosiła strony objęte postępowaniem do przedstawienia swoich uwag w tej kwestii.

(70) Jeden producent wspólnotowy sprzeciwił się tej propozycji, zarzucając, że Meksyk nie jest reprezentatywny, odkąd w dniu 20 grudnia 2002 r. nałożono tam cła antydumpingowe na przywóz TCCA pochodzącego z ChRL, ograniczając w ten sposób konkurencję na rynku meksykańskim. Jako że znany producent TCCA w Meksyku odmówił współpracy w dochodzeniu, Komisja została i tak zmuszona poszukać innego kraju analogicznego, który mógłby zostać uznany za reprezentatywny. Po konsultacjach ze stroną skarżącą i współpracującymi producentami eksportującymi stało się jasne, że pozostały tylko dwa kraje, które mogą być uznane za reprezentatywne - Stany Zjednoczone Ameryki i Japonia.

(71) Jako że Stany Zjednoczone Ameryki w dniu 4 czerwca 2004 r. wszczęły dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu TCCA pochodzącego, między innymi, z Hiszpanii, oraz jako że Komisja w dniu 13 października 2004 r. zawiadomiła o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Wspólnoty TCCA pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (patrz: motyw 4), uznano za mało prawdopodobne, by jakikolwiek producent amerykański chciał współ-pracować.

(72) Ostatecznie, po skontaktowaniu się z producentami TCCA w Japonii, jeden producent japoński wyraził wolę współpracy w trakcie postępowania.

(73) Żadna ze stron współpracujących nie sprzeciwiła się, aby wartość normalną ustalono na podstawie informacji uzyskanych od producenta japońskiego.

(74) Mając na uwadze powyższe, stwierdza się, że Japonia stanowi odpowiedni kraj analogiczny zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

b) Określenie wartości normalnej

(75) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, ustalono na podstawie zweryfikowanych informacji otrzymanych od producenta z kraju analogicznego, tj. na podstawie konstruowanej wartości normalnej podanej przez japońskiego producenta dla porównywalnych typów produktu. Wartość kosztów SG&A ustalono na podstawie obrotu produktu objętego postępowaniem w stosunku do obrotu przedsiębiorstwa, podczas gdy wartość marży zysku została wzięta z marży zysku całego przedsiębiorstwa.

2.3.2. Określenie wartości normalnej i cen eksportowych dla producentów eksportujących, którym przyznano MET

a) Wartość normalna

(76) Przedsiębiorstwa, którym przyznano MET, zostały poproszone o udzielenie pełnej odpowiedzi na kwestionariusz - z podaniem informacji dotyczących sprzedaży krajowej włącznie, oraz informacji o kosztach produkcji produktu objętego postępowaniem, a następnie zweryfikowano dostarczone odpowiedzi w lokalach tych przedsiębiorstw.

(77) Odnośnie do określenia wartości normalnej, Komisja stosowała tę samą metodologię, jaką opisano w motywach od 25 do 33.

(78) Z powodu braku wystarczającej sprzedaży krajowej dokonywanej w zwykłym obrocie handlowym przez przedsiębiorstwa, którym przyznano MET, Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego przedsiębiorstwa przez dodanie do kosztów wytworzenia eksportowanych typów produktu zasadnej kwoty uzyskanych na postawie obrotu oraz zasadnej marży zysku (obliczonej na podstawie sprzedaży krajowej w zwykłym obrocie handlowym).

b) Ceny eksportowe

(79) Cała sprzedaż do Wspólnoty eksporterów, którym przyznano MET, dokonywana była bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie. Cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen faktycznie płaconych lub należnych.

(80) W przypadku wywozu produktu objętego postępowaniem chińskie przedsiębiorstwa są uprawnione do zwrotu podatku VAT w wysokości 13% obrotu na podstawie ceny FOB. Jednakże stawka VAT obciążająca te przedsiębiorstwa wynosi 17% obrotu na podstawie ceny FOB. Dlatego też przy obliczaniu ceny eksportowej uwzględniono stawkę wyrównawczą, odzwierciedlającą różnicę 4%.

c) Porównanie

(81) Porównania dokonywano na podstawie ex-works i na tym samym poziomie obrotu. Aby zapewnić obiektywne porównanie, uwzględniono, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, różnice stwierdzonych czynników, które zostały zgłoszone i co do których stwierdzono, że mogą wpłynąć na ceny i porównywalność cen. Na tej podstawie przyjęto korekty uwzględniające różnice w prowizjach, opłatach transportowych, ubezpieczeniowych i bankowych oraz kosztach kredytu, przeładunku, pakowania i kontroli.

2.4. Margines dumpingu

2.4.1. Dla współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano MET/IT

(82) W przypadku trzech przedsiębiorstw, którym przyznano MET, średnią ważoną wartość normalną każdego typu produktu objętego postępowaniem eksportowanego do Wspólnoty porównano ze średnią ważoną ceną eksportową korespondującego typu produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(83) W przypadku przedsiębiorstwa, któremu przyznano indywidualne traktowanie, średnią ważoną wartość normalną dla każdego typu produktu eksportowanego do Wspólnoty ustaloną dla kraju analogicznego porównano ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego typu produktu eksportowanego do Wspólnoty, jak przewiduje art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(84) Tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako procent ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

2.4.2. Dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących

2.4.2.1. Zastosowana metodologia

(85) Aby obliczyć ogólnokrajowe cło obowiązujące wszystkich pozostałych eksporterów z ChRL, Komisja najpierw ustaliła poziom współpracy. Dokonano porównania pomiędzy łącznym przywozem produktu objętego postępowaneim pochodzącego z ChRL, obliczonym na podstawie informacji zawartej w skardze, i faktycznych odpowiedziach na kwestionariusze otrzymanych od eksporterów z ChRL. Na tej podstawie ustalono, że poziom współpracy wynosił około 70 %.

2.4.2.2. Dla współpracujących producentów eksportujących, którym nie przyznano MET/IT

(86) Margines dumpingu dla dwóch współpracujących eksporterów, którym nie przyznano ani MET, ani też IT, został obliczony na podstawie średnich ważonych indywidualnych marginesów dumpingu obliczonych dla każdego z tych dwóch eksporterów. Marginesy te obliczono poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej dla kraju analogicznego ze średnią ważoną ceną eksportową podaną przez dwóch eksporterów objętych postępowaniem.

(87) Tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako procent ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

2.4.2.3. Dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących

(88) Ogólnokrajowy margines dumpingu mający zastosowanie do wszystkich pozostałych eksporterów w ChRL, tj. eksporterów, którzy nie współpracowali w toku postępowania, został ustalony na poziomie marginesu dumpingu ustalonego dla reprezentatywnych typów produktu objętego postępowaniem, mających najwyższe marginesy dumpingu i sprzedawanych przez dwóch eksporterów, którym nie przyznano MET (motyw 86).

(89) Na tej podstawie tymczasowo ustalono ogólnokrajowy poziom dumpingu wynoszący 40,3 % ceny cif na granicy Wspólnoty.

3. Stany Zjednoczone Ameryki (USA)

(90) Trzej producenci eksportujący znani są jako wytwórcy TCCA w USA. Odpowiedzi na kwestionariusz otrzymano od dwóch producentów eksportujących i od pięciu importerów powiązanych z tymi eksporterami.

(91) Wizyty weryfikacyjne na miejscu zostały przeprowadzone tylko w lokalach współpracujących eksporterów. Dane odnoszące się do importerów powiązanych we Wspólnocie nie zostały jeszcze zweryfikowane, stąd ustalenia dotyczące tych przedsiębiorstw na obecnym etapie postępowania oparte są na analizie teoretycznej.

3.1. Wartość normalna

(92) Dla niektórych typów TCCA eksportowanego przez amerykańskich producentów eksportujących Komisja ustaliła wartość normalną na podstawie cen pobieranych lub należnych w zwykłym obrocie handlowym od niezależnych klientów na rynku krajowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Dla niektórych typów TCCA wartość normalna musiała zostać skonstruowana przez dodanie do kosztów wytworzenia eksportowanych typów produktu przez każdego eksportera, zasadnej wartości kosztów SG&A i zasadnej marży zysku, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W tym celu zbadano, czy ponoszone koszty SG&A oraz zysk uzyskiwany na rynku krajowym przez każdego z producentów eksportujących objętych dochodzeniem stanowią wiarygodne dane. W przypadku gdy sprzedaż krajowa nie była dokonywana w zwykłym obrocie handlowym, zastosowano średnią ważoną kosztów SG&A i marżę zysku uzyskaną w oparciu o całość obrotu przedsiębiorstwa dokonującego reprezentatywnych sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym.

3.2. Cena eksportowa

(93) Jeden z amerykańskich producentów eksportujących dokonywał sprzedaży na wywóz do Wspólnoty, zarówno bezpośrednio do niezależnych klientów, jak i poprzez powiązanych importerów we Wspólnocie. Drugi amerykański producent eksportujący dokonywał sprzedaży na wywóz do Wspólnoty tylko poprzez powiązanych importerów we Wspólnocie. Dla sprzedaży dokonywanych bezpośrednio do niezależnych klientów cenę eksportową ustalono, zgodnie z art. 2 ust 8 rozporządzenia podstawowego, na podstawie cen rzeczywiście pobieranych lub należnych. Dla sprzedaży dokonywanych poprzez powiązanych importerów we Wspólnocie konstruowane ceny eksportowe ustalono zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

3.3. Porównanie

(94) W celu zapewnienia obiektywnego porównania, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, uwzględniono różnice stwierdzonych czynników, które zostały zgłoszone i co do których stwierdzono, że mogą wpłynąć na ceny i porównywalność cen. Na tej podstawie tymczasowo przyjęto korekty uwzględniające różnice w kosztach transportu, ubezpieczenia, przeładunku, prowizjach, kredytu, pakowania i kosztach bankowych.

3.4. Margines dumpingu

(95) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego porównano średnią ważoną wartość normalną dla każdego typu przedmiotowego produktu eksportowanego do Wspólnoty do średniej ważonej ceny eksportowej każdego odpowiadającego typu produktu objętego postępowaniem.

(96) Porównanie wykazało istnienie dumpingu w odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących. Tymczasowe średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako procent ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

- Biolab Inc.: 68,4 %

- Clearon Inc.: 69,8 %.

Z dostępnych informacji wynika, że niewspółpracujące przedsiębiorstwo jest największym producentem TCCA w USA. Zatem rezydualny tymczasowy margines został ustalony na poziomie najwyższego marginesu dumpingu w oparciu o reprezentatywny typ produktu sprzedawanego przez jednego z przedsiębiorstw współpracujących. Powinno to zapewnić skuteczność wszelkich środków.

- rezydualny margines dumpingu: 98,5 %.

C. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa

(97) W okresach dochodzenia OD-ChRL i OD-USA, TCCA był produkowany przez trzy przedsiębiorstwa:

- jednego producenta wspólnotowego, który złożył skargę i w pełni współpracował z Komisją w toku dochodzenia,

- jednego producenta, który w pełni poparł skargę. Dostarczył on pewnych ogólnych informacji dotyczących swojej produkcji i sprzedaży w ramach postępowania dotyczącego ChRL, ale nie współpracował w postępowaniu dotyczącym USA,

- jednego producenta, który nie ujawnił się na etapie składania skargi. Dostarczył on pewnych ogólnych informacji dotyczących swojej produkcji i sprzedaży w ramach postępowania dotyczącego ChRL i opowiada się za nałożeniem środków antydumpingowych na ChRL. Nie współpracował on w postępowaniu dotyczącym USA.

(98) Biorąc pod uwagę powyższe, uznano, że TCCA produkowany przez wszystkie wyżej wymienione przedsiębiorstwa stanowi wspólnotową produkcję w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(99) Jak wspomniano wyżej w motywie 97, tylko jeden producent wspólnotowy, który poparł wniesienie skargi, w pełni współpracował w trakcie dochodzeń. Producent ten reprezentował znaczącą część całej produkcji wspólnotowej TCCA w okresach objętych dochodzeniem, w tym przypadku ponad 50 %. Na tej podstawie uznano go za reprezentującego przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. Konsumpcja wspólnotowa

3.1. Uwagi wstępne

3.1.1. Dane dotyczące przywozu

(100) Informacje Eurostatu odnoszące się do wielkości i wartości kodów CN obejmujących TCCA (ex 2933 69 80 i ex 3808 40 20) nie mogły być wykorzystane do ustalenia poziomu przywozu na rynku wspólnotowym, jako że dotyczą one również produktów nieobjętych dochodzeniem. Jednakże całkowity poziom konsumpcji wspólnotowej uzyskany na podstawie obliczeń przedstawionych poniżej został sprawdzony i stwierdzono jego zgodność z informacjami uzyskanymi od innych stron objętych postępowaniem.

3.1.2. Dane dotyczące Chińskiej Republiki Ludowej

(101) Sześciu chińskich producentów eksportujących spośród dwunastu znanych jako producenci TCCA w Chinach współpracowało w toku dochodzenia i zgłosiło dane eksportowe w wielkości mniejszej niż 70 % wielkości wywozu wspomnianego w skardze dotyczącej 2003 r. Ze względu na niski poziom współpracy i brak innych dostępnych informacji uznano zatem, że na potrzeby ustalenia danych dotyczących wielkości od 2000 r. do 2003 r. należy wykorzystać dane zawarte w złożonej skardze. Biorąc pod uwagę okresy dochodzeń, dokonano szacunkowych ustaleń w oparciu o dane zawarte w skargach odnoszących się do 2003 r. i pierwszego kwartału 2004 r., należycie dostosowanych w celu uwzględnienia zmian w wywozie dotyczących współpracujących eksporterów pomiędzy 2003 r. a okresami objętymi dochodzeniem.

3.1.3. Dane dotyczące Stanów Zjednoczonych Ameryki

(102) Dwóch amerykańskich producentów eksportujących spośród trzech znanych jako producenci TCCA w USA współpracowało w toku dochodzenia i zgłosiło dane eksportowe w wielkości mniejszej niż 40% wielkości wywozu wspomnianego w skardze dotyczącej 2003 r. Uznano zatem, że na potrzeby ustalenia danych dotyczących wielkości od 2000 r. do 2003 r. należy wykorzystać dane zawarte w złożonej skardze. Biorąc pod uwagę okresy dochodzeń, dokonano szacunkowych ustaleń w oparciu o dane zawarte w skargach odnoszących się do 2003 r. i pierwszego kwartału 2004 r., należycie dostosowanych w celu uwzględnienia zmian w wywozie dotyczących współpracujących producentów pomiędzy 2003 r. a okresami objętymi dochodzeniem.

3.1.4. Dane dotyczące producentów wspólnotowych

(103) Należy zauważyć, że dwóch producentów wspólnotowych niewnoszących skargi dostarczyło danych dotyczących tylko OD-ChRL. Stanowiło to również zasadne ustalenie szacunkowe dla OD-USA, jako że nie zaszła żadna znacząca zmiana w sytuacji tych dwóch przedsiębiorstw pomiędzy okresami objętymi dochodzeniem. W odniesieniu do producenta, który złożył skargę, zastosowano dane przez niego dostarczone.

3.2. Konsumpcja wspólnotowa

(104) Jawną konsumpcję we Wspólnocie ustalono na podstawie:

- łącznego przywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty, zgodnie z danymi przedstawionymi w skardze oraz danymi szacunkowymi,

- łącznej zweryfikowanej wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym, oraz

- danych dotyczących sprzedaży innych producentów wspólnotowych, którzy dostarczyli ogólnych informacji.

(105) Konsumpcja wspólnotowa osiągnęła wielkość 42 528 ton w okresie OD-ChRL i 43 397 ton w OD-USA, co o 74 % i odpowiednio 78% przekracza poziom konsumpcji w 2000 r. Znaczący wzrost konsumpcji TCCA został spowodowany przez rozwój rynku basenów kąpielowych.

4. Przywóz do Wspólnoty z krajów objętych postępowaniem

4.1. Łączna ocena skutków przywozu objętego postępowaniem

(106) Po pierwsze zbadano, czy przywóz z ChRL i USA należy oceniać łącznie, zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(107) Ustalono, że:

- marginesy dumpingu ustalone w odniesieniu do przywozu z każdego z krajów objętych dochodzeniem były powyżej progu de minimis, jak to określono w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego,

- wielkości przywozu z każdego z tych krajów nie były w okresie dochodzenia nieznaczne, ponieważ udziały w rynku dla tych krajów mieściły się w przedziale od 11 % do 50%, oraz

- łączną ocenę uznano za odpowiednią w związku z warunkami konkurencji zarówno pomiędzy towarami importowanymi pochodzącymi z tych krajów, jak i pomiędzy tymi towarami importowanymi a podobnym towarem wspólnotowym. Świadczy o tym fakt, że poziom podcięć cenowych, mieszczący się w przedziale od 21,1% do 44,3 %, jest stosunkowo podobny oraz, że wykorzystują one podobne kanały sprzedaży. Ponadto dochodzenie wykazało, że importowany produkt objęty postępowaniem i produkt podobny mają te same właściwości fizyczne i chemiczne. Importowany produkt objęty postępowaniem i produkt podobny podlegają również takim samym trendom cenowym.

(108) Z tego powodu stwierdza się tymczasowo, że wszystkie kryteria podane w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego są spełnione i że przywóz pochodzący z ChRL i USA należy oceniać łącznie.

a) Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem

(109) Wielkość przywozu z krajów objętych dochodzeniem drastycznie, ponad trzykrotnie, wzrosła pomiędzy 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniem. Pomimo iż przywóz ten wynosił mniej niż 8 200 ton w 2000 r., to w OD-ChRL osiągnął poziom 24 809 ton i 26 483 ton w OD-USA. Wzrost przywozu odnotowano w szczególności w okresie 2000-2001, zwiększył się on wtedy o około 60 %. Pomiędzy 2001 r. a okresami objętymi dochodzeniem utrzymywał się znaczący wzrost, średnio o 25 % rocznie. Wzrost ten napędzany jest przywozem z Chin, który w OD-ChRL był siedmiokrotnie wyższy niż w 2000 r. W tym samym czasie przywóz z USA zmniejszył się o 38 %, by następnie wzrastać ponownie do końca OD-USA. W konsekwencji w 2001 r. ChRL została największym eksporterem produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty.

(110) Udział w rynku krajów objętych dochodzeniem podwoił się, tj. z wyjściowych 33 % do około 60 % pomiędzy 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniem, tj. zwiększył się o 27 punktów procentowych. Wzrost odnotowano w szczególności w okresie 2000-2001, kiedy to podniósł się o 13 punktów procentowych.

(111) Wzrost udziału w rynku krajów objętych dochodzeniem należy postrzegać w świetle wzrostu udziału w rynku przemysłu wspólnotowego od 2000 r. do okresów objętych dochodzeniem. Podczas gdy kraje objęte dochodzeniem zwiększyły swój udział w rynku o 27 punktów procentowych od 2000 r., przemysł wspólnotowy zanotował spadek o około 11 punktów procentowych w tym samym okresie, pomimo wzrostu konsumpcji.

b) Zmiany cen

(112) W okresie od 2000 r. do 2003 r. ceny importowe z krajów objętych dochodzeniem utrzymywały stały spadek (o 40 % w całym tym okresie). Chińskie ceny importowe spadły o 29 % między 2000 r. a OD-ChRL, a amerykańskie ceny importowe spadły o 38% między 2000 r. a OD-USA.

c) Podcięcia cenowe

(113) W celu ustalenia wielkości podcięć cenowych Komisja dokonała analizy danych cenowych odnoszących się do okresów objętych dochodzeniem. Odpowiednie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny netto po odliczeniu obniżek i rabatów. Tam, gdzie to konieczne, dostosowano ceny do poziomu ex-works. Porównywane ceny importowe krajów objętych dochodzeniem to również ceny netto po odliczeniu obniżek i rabatów, gdzie konieczne dostosowane do cen cif na granicy Wspólnoty.

(114) Ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego i ceny importowe krajów objętych dochodzeniem porównano na tym samym poziomie obrotu, mianowicie na poziomie indywidualnych klientów na rynku wspólnotowym.

(115) W OD-ChRL średnie ważone stopy podcięć cenowych, wyrażone jako procent cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, wahały się od 38,3% do 44,3% dla eksporterów chińskich. Średnia ważona stopa podcięć cenowych wynosiła 39,4%.

(116) W OD-USA średnie ważone stopy podcięć cenowych, wyrażone jako procent cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego wahały się od 19,7% do 50,6% dla eksporterów chińskich. Średnia ważona stopa podcięć cenowych wynosiła 29 %.

5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(117) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena oddziaływania importu po cenach dumpingowych na przemysł wspólnotowy obejmowała ocenę wszystkich czynników i wskaźników ekonomicznych mających wpływ na stan tego przemysłu od 2000 r. (rok bazowy) do okresów objętych dochodzeniem.

5.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(118) Jak pokazuje zamieszczona wyżej tabela, produkcja od 2000 r. do OD-ChRL wzrosła o 15 %, ale następnie zmalała, by osiągnąć w OD-USA taki sam poziom, jak w 2000 r. Z uwagi na obiecujące zmiany popytu na rynku wspólnotowym, który zwiększył się o 14% w okresie 2000-2001 i następnie o kolejne 13 % w okresie 2001-2002, oraz w celu wprowadzenia nowoczesnej, przyjaznej dla środowiska technologii, przemysł wspólnotowy zadecydował na przełomie lat 2001/2002 o uruchomieniu nowej fabryki, która rozpoczęła produkcję w połowie 2003 r. - w tym samym czasie zamknięto starą fabrykę. Stąd moce produkcyjne wzrosły o 30 % między 2000 r. a OD-ChRL, ponieważ w OD-ChRL funkcjonowały przynajmniej częściowo dwie fabryki, podczas gdy w OD-USA tylko nowa fabryka prowadziła produkcję. Nowa fabryka pozwoliła na podniesienie mocy produkcyjnych do wyższego poziomu w celu zaspokojenia rosnącego popytu na rynku wspólnotowym. Poziom mocy produkcyjnych w OD-USA odzwierciedla moce po ostatecznym zamknięciu starej fabryki. W konsekwencji moce produkcyjne powinny były wzrosnąć o 16 % między 2000 r. a OD-USA. Na skutek zwiększenia mocy produkcyjnych i spadku poziomu produkcji od 2003 r. wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 12 punktów procentowych między 2000 r. a OD-ChRL i o 13 punktów procentowych między 2000 r. a OD-USA. Prowadzi to do wniosku, że jakkolwiek przemysł wspólnotowy posiadał zdolności techniczne, by przyczynić się do wzrostu na rynku, został pozbawiony takiej możliwości przez zwiększający się udział przywozu po niskich cenach.

5.2. Zapasy

(119) Przedstawione niżej dane liczbowe ukazują wielkość zapasów na koniec każdego okresu.

(120) Poziom zapasów zwiększył się o 4 % między 2000 r. a OD-ChRL oraz ponownie zmniejszył się między dwoma okresami objętymi dochodzeniem. Jest to skutek sezonowego charakteru produktu, którego większość sprzedaży odbywa się w ciągu pierwszych kilku miesięcy każdego roku kalendarzowego. Poziom zapasów na koniec OD-ChRL odzwierciedla przygotowania do takiej sprzedaży, natomiast z tych samych powodów niski poziom zapasów w OD-USA odzwierciedla koniec sezonu sprzedaży. Z tych powodów poziomy zapasów nie są uznawane za właściwe wskaźniki.

5.3. Wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost i średnie ceny jednostkowe w WE

(121) Przedstawione niżej dane liczbowe pokazują sprzedaż przemysłu wspólnotowego do niezależnych klientów we Wspólnocie.

(122) Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmalała o 9 % między 2000 r. a OD-ChRL. Najpierw wzrosła ona o 7 % w okresie 2000-2001, następnie regularnie malała do końca OD-ChRL, by ponownie wzrosnąć i osiągnąć w OD-USA prawie taki sam poziom co w 2000 r. Ten wzrost wielkości sprzedaży między OD-ChRL a OD-USA można było dostrzec w świetle zmian w konsumpcji wspólnotowej, która wzrosła o 2 % między OD-ChRL a OD-USA, oraz w świetle zmian cen sprzedaży, które spadły o prawie 4 % między tymi dwoma okresami objętymi dochodzeniem.

(123) Udział przemysłu wspólnotowego w rynku stale zmniejszał się między 2000 r. a OD-ChRL oraz nieznacznie zwiększył się pomiędzy dwoma okresami objętymi dochodzeniem. Jednakże od 2000 r. udział w rynku całego przemysłu wspólnotowego dramatycznie zmniejszył się o ponad 10 punktów procentowych. Spadek ten odnotowano w szczególności w okresie 2002-2003, kiedy to przemysł wspólnotowy stracił 5 punktów procentowych udziału w konsumpcji wspólnotowej.

(124) Przemysł wspólnotowy początkowo mógł odnosić korzyść ze względu na zwiększoną konsumpcję oraz wzrost średnich cen sprzedaży, wzrost ten został jednak gwałtownie zahamowany w 2001 r., kiedy import po cenach dumpingowych z krajów objętych dochodzeniem zmusił przemysł wspólnotowy do obniżenia średnich cen sprzedaży, które spadły o 12% w okresie 2001-2002. Łącznie ceny przemysłu wspólnotowego spadły o 8 % między 2000 r. a OD-ChRL i o 12 % między 2000 r. a OD-USA.

5.4. Rentowność, zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne

(125) Rentowność znacznie zmalała między 2000 r. a OD-ChRL, zmniejszyła się bowiem o 8 punktów procentowych i wciąż malała do końca OD-USA, kiedy to spadła o dodatkowe 0,8 punktu procentowego. Przede wszystkim, pomimo wzrostu kosztów produkcji w okresie 2000-2001, rentowność przemysłu wspólnotowego wzrosła o 4 punkty procentowe, kiedy to wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży mogły wzrosnąć. W następstwie tego oraz pomimo spadku kosztów produkcji rentowność zmniejszyła się o 12 punktów procentowych między 2001 r. a OD-ChRL i o 13 punktów procentowych między 2001 r. a OD-USA, kiedy to ceny sprzedaży uległy tendencjom spadkowym.

(126) Poziom zysku osiągnięty w okresach objętych dochodzeniem był o ponad połowę niższy od poziomu osiągniętego w 2000 r. Zarówno zwrot całkowitych nakładów, jak i przepływy pieniężne uległy tym samym trendom, co rentowność, mianowicie wzrostowi w okresie 2000-2001, a następnie spadkowi od 2001 r. do okresów objętych dochodzeniem. Ze względu na brak danych umożliwiających oddzielną identyfikację produkcji produktu podobnego pod względem aktywów całkowity zwrot inwestycji i przepływy pieniężne zostały ustalone, zgodnie z art. 3 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, na podstawie najbardziej zbliżonego zestawu produktów obejmującego produkt podobny, dla którego dostępne są informacje, tj. chlorowane izocyjanurany.

5.5. Inwestycje i zdolność do podwyższania kapitału

(127) Jak wyjaśniono w motywie 118, przemysł wspólnotowy zainwestował w nowe obiekty produkcyjne w 2001 i 2002 r. Wyjaśnia to, dlaczego inwestycje wzrastały od 2001 r., by osiągnąć poziom szczytowy w 2002 r., tj. roku budowy nowej fabryki, a następnie zmniejszały się do okresów objętych dochodzeniem.

(128) Zdolność przemysłu wspólnotowego do podwyższania kapitału nie podlegała istotnym zmianom w okresie objętym dochodzeniem.

5.6. Zatrudnienie, wydajność i wynagrodzenie

(129) Jak widać z powyższych danych, przemysł wspólnotowy zwiększył swoją produkcję o 15 % między 2000 r. a OD-ChRL. Pomimo tej zwyżki liczba pracowników w produkcji zmniejszyła się, by osiągnąć w OD-USA taki sam poziom produkcji, przy redukcji pracowników wynoszącej 26%.

(130) Wynika to z faktu, że przemysł wspólnotowy zainwestował w nowe instalacje, które nie wymagają poważniejszego zwiększania liczby pracowników. W konsekwencji wydajność wzrosła o około 40 % między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniami przy równoległym wzroście kosztów zatrudnienia o 10 % między 2000 r. a OD-ChRL, które następnie spadły między dwoma okresami objętymi dochodzeniami.

5.7. Zwalczanie skutków dawnego dumpingu lub subsydiowania

(131) Brak wskazań, by stwierdzić, że w okresach objętych dochodzeniami Wspólnota przezwyciężała trudności związane z wcześniejszym dumpingiem lub subsydiowaniem.

5.8. Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu

(132) Marginesy dumpingu określone w części poświęconej dumpingowi są wyraźnie wyższe od de minimis, jak określono w art. 9 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Ponadto ze względu na wielkość i cenę dumpingowego przywozu oddziaływanie rzeczywistego marginesu dumpingu nie może być uznane za nieznaczne.

6. Wnioski dotyczące szkody

(133) Między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniem wielkość przywozu po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem znacznie wzrosła (trzykrotnie) oraz jego udział w rynku wspólnotowym zwiększył się z 33% w 2000 r. do 58% w OD-ChRL i o 61% w OD-USA. Średnie ceny importu po cenach dumpingowych były stale niższe od cen przemysłu wspólnotowego w tych samych okresach. W okresach objętych dochodzeniami ceny przywozów z krajów objętych dochodzeniem stanowiły podcięcie cen przemysłu wspólnotowego o ponad 36 %.

(134) Między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniami stwierdzono pogorszenie się sytuacji przemysłu wspólnotowego: wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmalały lub utrzymywały się na takim poziomie, jak w 2000 r., wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o ponad 10%, udział w rynku stracił ponad 10 punktów procentowych, ceny jednostkowe sprzedaży spadły o ponad 7%, a rentowność zmniejszyła się o ponad 8 punktów procentowych, natomiast zwrot inwestycji i przepływy pieniężne z działalności uległy tym samym negatywnym trendom. Jakkolwiek niektóre wskaźniki szkody pozostały niezmienione lub odnotowały korzystne zmiany, na przykład moce produkcyjne i inwestycje, należy zauważyć, że podczas gdy ten widoczny wzrost nastąpił w czasie rozkwitu popytu, przemysł wspólnotowy nie może w istocie czerpać korzyści z tego wzrostu popytu, który zwiększył się o ponad 70% między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniami.

(135) W związku z powyższym wnioskuje się tymczasowo, że przemysł wspólnotowy poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 rozporządzenia podstawowego.

D. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Uwagi wstępne

(136) Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istotne szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy zostały spowodowane przywozem po cenach dumpingowych z krajów objętych postępowaniem. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała również inne czynniki, które mogły zaszkodzić przemysłowi Wspólnoty, aby mieć pewność, że jakiekolwiek szkody wywołane przez te czynniki nie zostały niewłaściwie przypisane przywozom po cenach dumpingowych.

(137) Ilość TCCA pochodzącego z krajów objętych postępowaniem wzrosła drastycznie w okresie objętym postępowaniem. Jak widać w tabeli zamieszczonej pod motywem 109, omawiany przywóz w okresach objętych dochodzeniem był trzy razy wyższy niż w 2000 r., co oznacza wzrost z 8 200 ton w 2000 r. do około 25 000 ton w okresach objętych dochodzeniem. W tym samym okresie ich udział rynkowy zwiększył się znacznie o 27 punktów procentowych, tzn. z 33 % do 60 %.

(138) Najważniejszy wzrost wielkości przywozu miał miejsce w latach 2000-2001 i wyniósł prawie 60 %.

(139) Znaczny wzrost wielkości przywozu pochodzącego z krajów objętych postępowaniem oraz fakt, że ceny towarów stale malały od 2001 r. i pozostawały znacznie poniżej cen obowiązujących w przemyśle wspólnotowym, zbiegły się w czasie z pogorszeniem sytuacji przemysłu wspólnotowego w tym samym okresie.

(140) Rzeczywiście (patrz: motywy 115 i 116 powyżej), ceny przywozu objętego postępowaniem, realizowanego w bardzo dużych ilościach, podcinały średnie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego w znaczącym stopniu, tzn. o około 36,6 %.

(141) Tym samym wnioskuje się tymczasowo, że nacisk wywarty przez przywóz objęty postępowaniem, którego wielkość i udział rynkowy znacznie wzrosły po 2000 r., a który był realizowany po niskich cenach dumpingowych, odegrał dominującą rolę w wywoływaniu spadków cen i utraty udziału w rynku dla przemysłu wspólnotowego, a w efekcie - pogorszeniu się jego sytuacji finansowej.

2. Wpływ innych czynników

a) Rozwój konsumpcji

(142) Między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniem konsumpcja wspólnotowa wzrosła o ponad 70%. Rozwój konsumpcji nie przyczynił się więc do szkód ponoszonych przez przemysł wspólnotowy. Wręcz przeciwnie, w normalnych warunkach rynkowych przemysł Wspólnoty oczekiwałby raczej wzrostu wielkości sprzedaży.

b) Przywóz z innych krajów trzecich

(143) Przywóz z krajów trzecich, których nie dotyczy niniejsze dochodzenie, rozwinął się w następujący sposób w rozpatrywanym okresie:

(144) Głównym krajem eksportującym, którego nie objęło niniejsze dochodzenie, jest Japonia. Przywóz z Japonii malał stale od 2000 r. do okresów objętych dochodzeniem, kiedy to osiągnął 5 % udziału rynkowego. Nie ma podstaw, aby uważać, że ceny japońskie spowodowały spadek cen w przemyśle wspólnotowym.

c) Ewolucja walut: USD wobec euro

(145) Niektóre ze stron objętych postępowaniem argumentowały, że na zmiany cen przywozów objętych postępowaniem wpływ wywarła ewolucja euro w odniesieniu do dolara amerykańskiego i yuana renminbi (o wartości ustalonej w stosunku do USD). Prawdą jest, że w okresie od 2001 r. do OD-USA wartość dolara amerykańskiego stale malała, tzn. z 1,12 EUR do 0,84 EUR lub o - 25%. Jednak należy zauważyć, że cena omawianego tu przywozu w USD również zmalała, tzn. o 28 % w latach 2000-2003. W szczególności chińskie jednostkowe ceny eksportu w USD spadły o 11% między 2000 r. a OD-ChRL, a amerykańskie jednostkowe ceny eksportu w USD spadły o 21 % między 2000 r. a OD-USA. Tym samym spadek cen wywozu objętego postępowaniem nie może zostać w pełni wytłumaczony wahaniami cen, ponieważ spadek ten był również istotny w USD.

(146) Dodatkowo należy zauważyć, że ewolucja walut nie wywołała tego samego skutku w obydwu krajach, których dotyczy dochodzenie. Podczas gdy wielkość przywozu z USA spadła w latach 2000-2003, przywóz z ChRL zwiększył się ponad sześciokrotnie w tym okresie. Fakt, że wahania waluty nie miały tego samego wpływu w obydwu krajach i nie wywarły też wypływu na przywóz z innych krajów, wskazuje, że nie można ich traktować jako czynnika przyczynowego gwałtownego wzrostu przywozu po cenach dumpingowych z ChRL, jak to sugerują strony objęte postępowaniem.

(147) W konsekwencji powyższego, choć ewolucja euro względem dolara amerykańskiego mogła wywrzeć wpływ na cenę omawianego wywozu, wpływ ten nie był zdecydowanie tak duży, by przerwać powiązanie przyczynowo-skutkowe między dumpingiem a poniesionymi szkodami.

d) Dojrzewanie rynku TCCA

(148) Jedna ze stron objętych postępowaniem twierdziła, że spadek cen produktu objętego postępowaniem wynika z cyklu życiowego produktu, który stał się towarem powszechnego użytku. Argumentowała, że równocześnie z rozwojem rynku basenów, który obecnie przeżywa boom we WE, rynek TCCA dojrzał i produkt ten jest obecnie powszechnie sprzedawany w sieciach supermarketów, co doprowadziło do spadku cen.

(149) Choć sam produkt mógł osiągnąć pewien poziom dojrzałości, nie można tego powiedzieć o odnośnym rynku. Wręcz przeciwnie, rynek TCCA rozwinął się w bardzo dynamiczny sposób. Jednak na poziomie przywozu objętego postępowaniem - zarówno pod względem cen, jak i ilości - rozwój był nie tyle dynamiczny, co nagły. Należy również zauważyć, że popyt na TCCA zależy od liczby instalowanych basenów oraz że tym samym TCCA stanowi akcesorium. W związku z powyższym nie można przyjąć twierdzenia, że aktualne szkody wynikają z dojrzałości produktu objętego postępowaniem.

e) Inwestycja w wydajność

(150) Jeden z przetwórców argumentował, że przemysł wspólnotowy źle ocenił rozwój rynku, inwestując w nową wydajność, a tym samym pogorszył swoje wyniki finansowe w wyniku zwiększenia odpisów amortyzacyjnych i tym samym kosztów produkcji.

(151) Po pierwsze należy zauważyć, że konsumpcja wspólnotowa wzrosła o ponad 70% między 2000 r. a okresami objętymi dochodzeniem, a także, że wydajność przemysłu wspólnotowego wzrosła jedynie o 16% w tym samym okresie. Inwestycje takie są tym samym uzasadnione i zgodne z oczekiwanym rozwojem rynku.

(152) Dodatkowo, jak już wspomniano w motywie 125, koszt produkcji przemysłu wspólnotowego w okresach objętych dochodzeniem pozostał na tym samym poziomie, co w 2000 r., co pokazuje, że wszelkie wzrosty kosztów wynikające z inwestycji zostały skompensowane innymi redukcjami kosztów i zwiększeniem efektywności.

f) Wpływ wywarty przez jednego z pozostałych producentów europejskich

(153) Kilka stron objętych postępowaniem, które współpracowały w dochodzeniu dotyczącym Chin, argumentowało, że jeden z pozostałych producentów europejskich jako pierwszy zmniejszyły swoje ceny na rynku wspólnotowym, aby zwiększyć swój udział w rynku.

(154) Jednak stwierdzono, że ów producent europejski, który nie stanowił części przemysłu wspólnotowego, zawsze żądał wyższych cen niż ceny przywozu z Chin między 2000 r. a okresem objętym dochodzeniem. Jego ceny stale rosły w latach 2000-2002, a następnie zaczęły spadać dopiero między rokiem 2002 a 2003, w momencie gdy ceny sprzedaży z Chin spadły już o 30 % w tym samym okresie.

3. Wnioski dotyczące związku przyczynowego

(155) Na podstawie powyższego wnioskuje się tymczasowo, że istnieje powiązanie przyczynowe między przywozem po cenach dumpingowych a szkodami poniesionymi przez przemysł wspólnotowy. Wniosek ten jest oparty z jednej strony na istotnych wzrostach ilości omawianego przywozu i jego udziału rynkowego, czemu towarzyszył znaczny spadek cen i znaczące podcięcie cenowe, a z drugiej strony, na spadku cen przemysłu wspólnotowego, utracie udziału rynkowego i wynikającym z tego pogorszeniu sytuacji finansowej. Wszystkie owe zmiany zbiegły się w czasie. Żaden z innych zbadanych czynników nie mógł wyjaśnić pogarszającej się sytuacji w przemyśle wspólnotowym.

E. INTERES WSPÓLNOTY

1. Zagadnienia ogólne

(156) Zbadano, czy istnieją istotne przyczyny, które mogłyby prowadzić do wysnucia wniosku, że w interesie Wspólnoty nie leżałoby wprowadzenie ceł antydumpingowych na przywóz ze wskazanych krajów. W tym celu i zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenie interesu Wspólnoty zostało oparte na ocenie wszystkich różnorodnych interesów, jakie mogą wchodzić w grę, tzn. interesów przemysłu wspólnotowego, importerów/handlowców, a także użytkowników produktu objętego postępowaniem.

(157) W celu oszacowania prawdopodobnego wpływu wprowadzenia lub niewprowadzenia środków zaradczych zwrócono się do wszystkich stron objętych postępowaniem z wnioskiem o przekazanie informacji. Kwestionariusze przesłano do trzech producentów wspólnotowych, 9 importerów, 17 przetwórców oraz 11 stowarzyszeń należących do przemysłu końcowego przetwarzania i odbiorców („przetwórcy/użytkownicy”).

(158) Pełne odpowiedzi na kwestionariusze otrzymano od jednego producenta wspólnotowego (skarżący), 1 importera oraz 10 przetwórców. Kwestionariusze zawierające niepełne informacje lub zgłoszenia otrzymano od 4 importerów i 4 przetwórców. Dodatkowo, jak wspomniano w motywie 97, dwóch innych producentów wspólnotowych dostarczyło ogólne informacje jedynie w ramach postępowania dotyczącego ChRL. Wśród współpracujących przetwórców dwóch opowiadało się za wprowadzeniem środków, jeden stwierdził, że nie wywarłoby to żadnego skutku dla niego, a pozostali współpracujący przetwórcy, podobnie jak współpracujący importer, byli przeciwko wprowadzeniu środków.

(159) Dodatkowo zorganizowano przesłuchania niektórych ze stron wymienionych powyżej.

2. Interes przemysłu wspólnotowego i innych producentów we Wspólnocie

(160) W związku z wnioskami dotyczącymi sytuacji w przemyśle wspólnotowym zawartymi w motywie 134, zwłaszcza pod względem wielkości udziału w rynku, ceny sprzedaży i malejącej rentowności, uważa się, że przy braku środków przeciwko szkodliwemu dumpingowi przemysł wspólnotowy może doznać pogorszenia sytuacji finansowej. Bardzo prawdopodobne jest, że produkcja we Wspólnocie spadnie i przetwórcy oraz konsumenci będą uzależnieni w znacznym stopniu od przywozu. Istnieją podstawy, aby oczekiwać, że ta sama negatywna zmiana będzie mieć miejsce w odniesieniu do dwóch pozostałych producentów we Wspólnocie.

3. Interes importerów

(161) Choć do importerów wysłano 9 kwestionariuszy, otrzymano tylko jedną odpowiedź na nie. Jednak importer, który udzielił odpowiedzi, nie był w stanie dostarczyć precyzyjnych informacji dotyczących rentowności realizowanej przezeń sprzedaży produktu objętego postępowaniem. Stąd też nie było możliwe dokonanie oceny prawdopodobnego wpływu proponowanych środków antydumpingowych na rentowność współpracującego importera. Niemniej jednak spółka ta nie dokonała żadnych znacznych inwestycji bezpośrednio powiązanych z omawianym produktem i prowadzona przez nią sprzedaż tego produktu stanowi mniej niż 1 % całego obrotu.

(162) W związku z powyższym i z uwagi na dużą liczbę importerów niewspółpracujących w postępowaniu wnioskuje się tymczasowo, że środki antydumpingowe nie wywrą na tyle negatywnego wpływu na importerów w ujęciu całościowym, by przeważyć potrzebę wyeliminowania zniekształceń w handlu wywoływanych przez szkodliwy dumping oraz przywrócenia skutecznej konkurencji.

4. Interes przetwórców

(163) Sektor przetwórstwa składa się z wielu spółek, które mogą brać udział w przekształcaniu granulek TCCA w tabletki i/lub przepakowywaniu i dystrybucji produktu objętego postępowaniem.

(164) Znaczącym argumentem przeciwko nałożeniu środków jest to, że moce producentów europejskich nie są wystarczające dla zaspokojenia popytu wspólnotowego.

(165) Przypomina się, że nałożenie ceł antydumpingowych nie ma na celu zamknięcia rynku dla krajów objętych postępowaniem, lecz przywrócenie warunków uczciwego handlu oraz skutecznej konkurencji na rynku wspólnotowym. W tym sensie przywóz produktu objętego postępowaniem nadal istniałby na rynku wspólnotowym, jednak po cenach, które nie stanowiłyby już szkodliwego dumpingu. Co więcej, przywóz z krajów trzecich nieobjętych środkami zyska na znaczeniu po zlikwidowaniu szkodliwego dumpingu z krajów objętych postępowaniem. Należy również zauważyć, że jeden z producentów europejskich ma nową fabrykę, która nie rozpoczęła jeszcze produkcji z uwagi na niski poziom cen na rynku Wspólnoty. Gdyby przywrócono skuteczną konkurencję, prawdopodobne stałoby się uruchomienie produkcji w tej fabryce i wzrost podaży na rynku wspólnotowym. Na koniec należy zauważyć, że z jednej strony przetwórcy argumentowali, że wydajność jest niewystarczająca do zaspokojenia popytu na terytorium Wspólnoty, a z drugiej strony winili przemysł wspólnotowy o zainwestowanie w nową wydajność, co w domniemaniu miałoby przynieść szkodę.

(166) Na tej podstawie wnioskuje się tymczasowo, że ryzyko niedoboru dostaw nie istnieje. Wręcz przeciwnie, gdyby przemysł wspólnotowy znalazł się w niepewnej sytuacji i w ostateczności zamknął zakłady produkcyjne we Wspólnocie, użytkownicy zostaliby pozbawieni istotnego źródła podaży, które zapewnia szybką obsługę i dostawę, zwłaszcza w szczytowym okresie sezonu.

(167) Współpracujący przetwórcy argumentowali również, że wszelkie cła antydumpingowe wpłyną negatywnie na ich koszty produkcji i marże.

(168) TCCA stanowi dla użytkowników ponad 40% całkowitego kosztu wytworzenia produktów zawierających omawiany produkt, co oznacza, że nałożenie cła wywarłoby wpływ na ich koszty produkcji. Jednak ponieważ przetwórcy nie mają tylko jednego dostawcy, wszelka ocena wpływu ceł musi zostać przeprowadzona zarówno w odniesieniu do udziału każdego dostawcy w zakupie surowców, jak i do poszczególnych ceł nałożonych na każdego z tych dostawców. Jest więc prawdopodobne, że cła nie wpłyną na 40% kosztu produkcji, lecz jedynie na jego część. W każdym przypadku, biorąc pod uwagę liczbę spółek w łańcuchu dostaw, prawdopodobne jest, że wpływ cła zostanie rozmyty w całym łańcuchu i wszelkie wzrosty cen zostaną w najgorszym przypadku przeniesione częściowo.

(169) Dodatkowo należy zauważyć, że dostawa TCCA na rynek wspólnotowy przez spółki niestosujące dumpingu lub kraje, których nie dotyczy niniejsze dochodzenie, stała się mniej atrakcyjna z uwagi na silne naciski cenowe wywierane przez kraje objęte postępowaniem. Jest więc bardzo prawdopodobne, że gdyby doszło do przywrócenia uczciwej konkurencji, spółki, które nie stosują dumpingu, zwiększyłyby swoją obecność na rynku wspólnotowym. Jako że przemysł wspólnotowy nadal dysponuje wolnymi zdolnościami produkcyjnymi i biorąc pod uwagę fakt, że istnieje możliwość zaopatrzenia w krajach lub spółkach nieobjętych cłem antydumpingowym, oczekuje się, że wzrosty cen, jeśli takowe wystąpią, będą umiarkowane.

(170) Co więcej, wpływ ceł na przetwórców powinien zostać oceniony w kategoriach bardziej globalnych. TCCA pozwala również przetwórcom na sprzedawanie bardziej rentownych produktów i generowanie zysków w innych segmentach. Prawdą jest, że występują tu efekty synergiczne w zakresie sprzedaży między omawianym produktem a innymi produktami sprzedawanymi przez wytwórców, takimi jak inne substancje chemiczne i/lub wyposażenie. Dlatego też omawiany produkt został opisany przez niektórych przetwórców jako produkt typu loss leader, czyli sprzedawany poniżej kosztów w celu zachęcenia klientów do robienia zakupów w danym sklepie lub kupowania produktów określonej firmy, który, choć jest produktem o niskiej marży, nie może zostać zarzucony, ponieważ jest to produkt atrakcyjny, który musi być uwzględniony w katalogu.

(171) Trzeba również zauważyć, że niskie zyski przetwórców w segmencie TCCA wygenerowano pomimo importu po cenach silnie dumpingowych. Poddaje to w wątpliwość zdolność segmentu TCCA przemysłu przetwórczego do utrzymania się na rynku.

(172) Jednak nałożenie środków antydumpingowych, dzięki przywróceniu skutecznej konkurencji, może nawet pomóc przetwórcom odzyskać rentowne marże. Należy też zauważyć, że klienci zasadniczo nie znają pochodzenia produktu sprzedawanego przez przetwórców. Przetwórcy zazwyczaj kupują produkt objęty postępowaniem u kilku dostawców i sprzedają po jednolitej średniej cenie bez względu na pochodzenie. Tym samym nałożenie jakiegokolwiek środka będzie z jednej strony stanowiło dla tych przetwórców szansę niewielkiego podwyższenia cen, a z drugiej strony umożliwi im dobranie najodpowiedniejszych źródeł dostaw, tak aby ostateczny koszt średni pozwolił im na uzyskiwanie lepszych zysków. Stąd też środki mogłyby wywierać pewien efekt stabilizujący na rynek końcowych przetwórców/odbiorców, który rozwinął się gwałtownie w ostatnich latach i na którym działa obecnie i konkuruje ze sobą wiele firm.

5. Interes konsumentów

(173) Konsumenci TCCA to albo publiczni, albo prywatni właściciele basenów, którzy stosują omawiany produkt jako środek dezynfekujący.

(174) Według prasy branżowej roczny koszt utrzymania basenu szacowany jest na około 834 EUR rocznie, z czego 30 % stanowią chemikalia (czyli 587 EUR na akcesoria i 247 EUR na produkty chemiczne). TCCA stanowi jedynie część owych 247 EUR, ponieważ substancje chemiczne są stosowane także w celu regulacji pH, dezynfekcji, zwalczania glonów oraz flokulacji.

(175) Jeden z przetwórców dostarczył niepopartych dowodami informacji dotyczących wpływu jakichkolwiek środków na konsumenta ostatecznego. Na podstawie tej informacji wydaje się, że cło wynoszące 77% od produktu objętego postępowaniem spowodowałoby wzrost kosztów dla właściciela basenu prywatnego o 2,5 EUR miesięcznie. Ponieważ nie dostarczono szczegółów tego obliczenia, można zasadnie założyć, że obliczenie to jest co najwyżej oparte na najgorszym scenariuszu, tzn. odnosi się do właściciela prywatnego, który do dezynfekcji stosuje jedynie produkty zawierające chlor i który kupiłby TCCA w sklepie zaopatrywanym wyłącznie przez eksporterów obłożonych stawką cła 77 %. Należy jednak podkreślić, że owa kwota 2,5 EUR jest bardzo bliska spekulacji. Co więcej, przyjmując rzeczywiste proponowane poziomy ceł i biorąc pod uwagę możliwości importerów, przetwórców i detalistów przełączenia się z jednego dostawcy na innego lub odpowiedniego doboru źródeł zaopatrzenia, można założyć, że owa podwyżka o 2,5 EUR jest znacznie przeszacowana.

(176) Jednak biorąc pod uwagę liczbę pośredników od momentu importu TCCA do konsumentów ostatecznych, przyjmuje się, że wpływ jakichkolwiek środków antydumpingowych na konsumentów nie będzie znaczny. Istotnie, boom sektora basenów spowodował powstanie dużego sektora końcowych przetwórców/odbiorców, w tym importerów/handlowców, producentów tabletek, firm pakujących, firm etykietujących, a także dystrybutorów. Stąd też, zakładając, że wzrost wynikający z nałożenia cła zostałby częściowo wchłonięty przez każde z ogniw łańcucha dostaw i ostatecznie nie zostałby w pełni przeniesiony na konsumenta ostatecznego, wzrost kosztów byłby niższy niż 2,5 EUR miesięcznie.

(177) W związku z powyższym stwierdzono, że prawdopodobny wpływ na konsumentów nie stanowi istotnego argumentu przeciwko nałożeniu środków tymczasowych, ponieważ wydaje się, że nałożenie tychże środków nie wywrze niekorzystnego wpływu na konsumentów i że ewentualne negatywne skutki dla konsumentów nie przeważą pozytywnego wpływu środków na przemysł wspólnotowy.

6. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(178) Na podstawie powyższych ustaleń wnioskuje się tymczasowo, że nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu tymczasowych środków antydumpingowych.

F. PROPOZYCJA WPROWADZENIA TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH

1. Poziom eliminacji szkód

(179) Na podstawie tymczasowych wniosków, jakie wyciągnięto w odniesieniu do dumpingu, szkody, skutku przyczynowego oraz interesu Wspólnoty, należy nałożyć tymczasowe środki w celu zapobiegnięcia powstaniu dalszych szkód ponoszonych przez przemysł wspólnotowy w wyniku przywozu po cenach dumpingowych.

(180) W celu ustalenia poziomu środków tymczasowych pod uwagę wzięto zarówno ustaloną marżę dumpingu, jak i kwotę cła, jakie należy nałożyć w celu wyeliminowania szkód ponoszonych przez przemysł wspólnotowy.

(181) Środki tymczasowe powinny zostać nałożone na poziomie wystarczającym, aby wyeliminować szkody spowodowane tym przywozem bez przekroczenia ustalonego marginesu dumpingu. Przy obliczaniu kwoty cła wymaganego w celu eliminacji skutków szkodliwego dumpingu uznano, że wszelkie środki powinny pozwolić przemysłowi Wspólnoty na pokrycie kosztów produkcji i uzyskanie ogólnego zysku przed opodatkowaniem, który mógłby zostać zasadnie osiągnięty przez tego typu przemysł w danym sektorze w normalnych warunkach konkurencji, tzn. przy braku przywozu po cenach dumpingowych, od sprzedaży podobnych produktów na terytorium Wspólnoty. Marża zysku przed opodatkowaniem zastosowana do tego obliczenia wyniosła 10 % obrotu. Jak pokazuje poziom zysku w przemyśle wspólnotowym przed istotnym wzrostem omawianego przywozu do Wspólnoty, ów 10 % zysk można uznać za bardzo konserwatywny i zasadnie oczekiwany przy braku szkodliwego dumpingu.

(182) Na tej podstawie obliczono cenę niepowodującą szkód dla przemysłu wspólnotowego dla podobnego produktu. Cena ta została uzyskana przez dodanie wymienionej wyżej 10 % marży zysku do kosztu produkcji.

(183) Niezbędną podwyżkę cen ustalono następnie na podstawie porównania średniej ważonej ceny importowej, ustalonej dla obliczeń podcięć, ze średnią ceną niepowodującą szkody. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały następnie wyrażone jako wartość procentowa od średniej wartości importu cif.

2. Środki tymczasowe

(184) W świetle powyższego uznaje się, że tymczasowe cło antydumpingowe powinno zostać nałożone na poziomie ustalonego marginesu dumpingu, jednak poziom ten nie powinien być wyższy od marginesu szkody obliczonego powyżej, zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(185) Stawki ceł antydumpingowych dla poszczególnych firm określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustalone na podstawie ustaleń poczynionych w trakcie niniejszych dochodzeń. Tym samym odzwierciedlają one sytuację ustaloną w trakcie tych dochodzeń w odniesieniu do firm współpracujących. Owe stawki ceł (w przeciwieństwie do cła ogólnokrajowego mającego zastosowanie do „wszystkich pozostałych firm”) mają więc wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z kraju objętego postępowaniem i wytwarzanych przez te firmy, a tym samym przez konkretne wymienione podmioty prawne. Produkty importowane produkowane przez jakąkolwiek inną firmę niewymienioną w normatywnej części niniejszego rozporządzenia z podaniem nazwy i adresu, w tym podmioty powiązane z firmami wymienionymi z nazwy, nie mogą korzystać z tych stawek i będą podlegać stawce cła mającej zastosowanie do „wszystkich pozostałych firm”.

(186) Wszelkie wnioski o zastosowanie owych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla poszczególnych firm (tzn. po zmianie w nazwie podmiotu lub ustanowieniu nowych podmiotów produkcyjnych lub handlowych) powinny zostać skierowane niezwłocznie do Komisji (⁵) z wszelkimi istotnymi informacjami, a w szczególności wszelkimi zmianami w działalności firmy powiązanej z produkcją, sprzedażą krajową i na eksport, w związku z np. ową zmianą nazwy lub zmianą podmiotów produkcyjnych lub handlowych. W stosownych przypadkach rozporządzenie zostanie zmienione odpowiednio poprzez aktualizację listy firm korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(187) Proponowane cła antydumpingowe są następujące.

G. PRZEPISY KOŃCOWE

(188) Dla zachowania dobrych praktyk administracyjnych należy ustalić okres, w ciągu którego strony objęte postępowaniem, które zgłosiły się w terminie określonym w powiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogą przedstawić swoje poglądy na piśmie i zwrócić się o ich przesłuchanie. Dodatkowo należy stwierdzić, że ustalenia dotyczące nałożenia ceł przyjęte dla celów niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone w celu ustanowienia ostatecznego cła,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz kwasu trichloroizocyjanurowego i jego preparatów, znanego również pod międzynarodową niezastrzeżoną prawnie nazwą (INN) „symclosene”, zgłaszanego zwykle pod kodami CN ex 2933 69 80 i ex 3808 40 20 (kody TARIC 2933 69 80 70 i 3808 40 20 20), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Stanów Zjednoczonych Ameryki.

2. Stawkę tymczasowego cła antydumpingowego mającą zastosowanie, przed ocleniem, do ceny netto na granicy Wspólnoty produktów opisanych w ust. 1, wyprodukowanych przez firmy wymienione poniżej, ustala się następująco:

3. O ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, stosowane są obowiązujące przepisy celne.

4. Dopuszczenie produktu określonego w ust. 1 do swobodnego obrotu na terytorium Wspólnoty uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

Artykuł 2

Bez uszczerbku dla art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, strony objęte postępowaniem mogą zwrócić się o ujawnienie zasadniczych faktów i wniosków, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i złożyć wniosek o ustne przesłuchanie przez Komisję w ciągu 30 dni od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Na podstawie art. 21 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 384/96 strony objęte postępowaniem mogą przedstawić uwagi dotyczące zastosowania niniejszego rozporządzenia w ciągu jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 kwietnia 2005 r.