RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 90/434/EWG (³) wprowadziła wspólne zasady mające zastosowanie do przekształceń przedsiębiorstw, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji.

(2) Dyrektywa 90/434/EWG ma na celu odroczenie opodatkowywania dochodów, zysków i zysków kapitałowych wynikających z przekształceń przedsiębiorstw oraz ochronę praw podatkowych Państw Członkowskich.

(3) Jednym z celów dyrektywy 90/434/EWG jest usuwanie przeszkód w działaniu rynku wewnętrznego, takich jak podwójne opodatkowanie. W zakresie, w jakim przepisy tej dyrektywy nie pozwalają na osiągnięcie w pełni tego celu, Państwa Członkowskie powinny podjąć środki konieczne do jego osiągnięcia.

(4) Doświadczenie zdobyte w związku z wprowadzaniem w życie dyrektywy 90/434/EWG w styczniu 1992 r. pokazało różne sposoby, na jakie można poprawić dyrektywę oraz możliwości rozszerzenia korzystnych skutków wspólnych zasad przyjętych w 1990 r.

(5) Dnia 8 października 2001 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2157/2001 w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (⁴) oraz dyrektywę 2001/86/WE uzupełniającą statut spółki europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (⁵). Analogicznie, dnia 22 lipca 2003 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1435/2003 w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE)(⁶) oraz dyrektywę 2003/72/WE uzupełniającą statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (⁷). Jednym z najważniejszych elementów tych instrumentów jest możliwość przeniesienia statutowej siedziby, zarówno w przypadku SE, jak i SCE pomiędzy Państwami Członkowskimi, bez potrzeby rozwiązywania i przechodzenia w stan likwidacji.

(6) Przeniesienie statutowej siedziby jest jednym ze sposobów korzystania ze swobody przedsiębiorczości przewidzianej w art. 43 i 48 Traktatu. Nie przenosi się aktywów, a spółka i jej akcjonariusze nie czerpią z tej operacji dochodów, zysków ani zysków kapitałowych. Decyzja spółki dotycząca reorganizacji przedsiębiorstwa przez przeniesienie statutowej siedziby nie powinna być utrudniana przez restrykcyjne reguły podatkowe lub ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające z krajowych przepisów podatkowych Państw Członkowskich, sprzecznych z prawem wspólnotowym. Przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego nie zawsze musi prowadzić do zaprzestania bycia rezydentem w pierwszym Państwie Członkowskim. Ustawodawstwo krajowe i traktaty dotyczące opodatkowania nadal określają rezydencję SE lub SCE do celów podatkowych.

(7) Przeniesienie statutowej siedziby spółki, lub sytuacja związana z tym przeniesieniem, które pociąga za sobą zmianę rezydencji do celów podatkowych, może skutkować nałożeniem pewnej formy opodatkowania w Państwie Członkowskim, z którego przenosi się siedzibę. Opodatkowanie może zostać nałożone także w przypadku, gdy przeniesienie statutowej siedziby lub sytuacja związana z tym przeniesieniem nie prowadzi do zmiany rezydencji do celów podatkowych. Do dyrektywy 90/434/EWG wprowadzono kilka nowych reguł, aby zaradzić takiej sytuacji w odniesieniu do SE i SCE. W przypadku gdy w następstwie przeniesienia statutowej siedziby, aktywa SE lub SCE pozostają faktycznie połączone ze stałym zakładem należącym do SE lub SCE oraz położonym w Państwie Członkowskim, z którego przeniesiono statutową siedzibę, taki stały zakład powinienkorzystać z przywilejów podobnych do tych, które przewidziano w art. 4-6 dyrektywy 90/434/EWG. Artykuły te dotyczą przepisów i zastrzeżeń wyłączonych z podatku oraz przejęcia strat. Ponadto, zgodnie z zasadami zawartymi w Traktacie, w przypadku przeniesienia statutowej siedziby akcjonariuszy takiej spółki należy wyłączyć z opodatkowania. Uwzględniając nałożony na Państwa Członkowskie przez Traktat obowiązek podejmowania wszelkich niezbędnych środków w celu zniesienia podwójnego opodatkowania, na tym etapie nie ma potrzeby ustanawiania wspólnych zasad dotyczących określania rezydencji SE lub SCE do celów podatkowych.

(8) Dyrektywa 90/434/EWG nie dotyczy strat zakładu stałego w innym Państwie Członkowskim, które zostały uznane w Państwie Członkowskim rezydencji SE lub SCE. W szczególności, w przypadku gdy statutowa siedziba SE lub SCE zostaje przeniesiona do innego Państwa Członkowskiego, takie przeniesienie nie uniemożliwia ponownego doliczania, w odpowiednim czasie, strat zakładu stałego przez poprzednie Państwo Członkowskie rezydencji.

(9) Dyrektywa 90/434/EWG nie obejmuje takiej formy podziału, w której spółka przenosząca oddziały nie ulega rozwiązaniu. W związku z tym należy rozszerzyć przepisy art. 4 tej dyrektywy celem uwzględnienia takich przypadków.

(10) Artykuł 3 dyrektywy 90/434/EWG określa spółki objęte jej zakresem, a Załącznik do tej dyrektywy wyszczególnia formy spółek, do których dyrektywa ma zastosowanie. Jednakże niektóre formy spółek nie zostały zawarte w tym Załączniku, pomimo tego, że są one rezydentami do celów podatkowych w Państwie Członkowskim i są objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych w tym państwie. W świetle tego doświadczenia sytuacja taka wydaje się stanowić nieuzasadnioną lukę prawną i dlatego należy rozszerzyć zakres dyrektywy, tak aby obejmowała podmioty, które mogą prowadzić działalność transgraniczną na obszarze Wspólnoty oraz które spełniają wszystkie odpowiednie wymogi.

(11) W związku z tym, że SE jest spółką akcyjną, a SCE spółdzielnią, przy czym mają one charakter podobny do innych form spółek, które zostały już objęte dyrektywą 90/434/EWG, należy dodać te podmioty do wykazu zawartego w Załączniku do dyrektywy 90/434/EWG.

(12) Pozostałe nowe spółki włączone do wykazu zawartego w Załączniku do niniejszej dyrektywy to płatnicy podatku dochodowego od osób prawnych w Państwach Członkowskich, w których są uznawani za rezydentów, przy czym niektórzy z nich są uznawani za spółki fiskalnie przejrzyste przez pozostałe Państwa Członkowskie. Aby korzyści przewidziane w dyrektywie 90/434/EWG stały się skuteczne, Państwa Członkowskie traktujące płatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy nie są uznawani za rezydentów w tym państwie, jako fiskalnie przejrzystych, powinny stosować do nich korzyści przewidziane w dyrektywie. Jednak, mając na uwadze różnice w traktowaniu podatkowym tych szczególnych płatników podatku od osób prawnych przez Państwa Członkowskie, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość odejścia od stosowania odpowiednich przepisów dyrektywy przy nakładaniu podatków na bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy tych płatników.

(13) W przypadku gdy akcjonariusze spółek prowadzących transakcje regulowanych dyrektywą 90/434/EWG są traktowani jako fiskalnie przejrzyści, osoby, które uzyskują korzyści od akcjonariuszy nie powinni podlegać opodatkowaniu w związku z operacjami restrukturyzacyjnymi.

(14) Istnieją pewne wątpliwości co do stosowania dyrektywy 90/434/EWG w przypadku przekształcania oddziałów w spółki zależne. Przy takich operacjach aktywa związane ze stałym zakładem stanowiącym „oddział”, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt i) dyrektywy 90/434/EWG, są przekazywane na rzecz nowo utworzonej spółki, która będzie stanowić spółkę zależną spółki przekazującej; należy też zdecydowanie podkreślić, że transakcja wnoszenia aktywów ze spółki w Państwie Członkowskim stałego zakładu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim na rzecz spółki w tym ostatnim Państwie Członkowskim jest objęta dyrektywą.

(15) Obecna definicja „wymiany udziałów” zawarta w art. 2 lit. d) dyrektywy 90/434/EWG nie rozstrzyga, czy termin ten obejmuje dalsze nabywanie udziałów poza tymi przyznającymi zwykłą większość praw głosu. Nierzadko statuty spółek i zasady głosowania są opracowane w taki sposób, by istniała potrzeba dalszego nabywania udziałów zanim spółka nabywająca będzie mogła objąć pełną kontrolę nad spółką docelową. W związku z tym należy zmienić definicję „wymiany udziałów” w taki sposób, aby określała ona, że termin ten obejmuje wszystkie dalsze operacje nabycia udziałów.

(16) W przypadku łączenia i podziałów spółka przejmująca może czerpać zyski z różnicy wartości pomiędzy otrzymanymi aktywami i pasywami a akcjami, które mogła posiadać w spółce przekazującej, a które zostają unieważnione po przeprowadzeniu tych operacji. Artykuł 7 dyrektywy 90/434/EWG przewiduje zwolnienie z podatku tych zysków kapitałowych, ponieważ zyski można równie łatwo osiągnąć w formie zysków przekazanych ze spółki przekazującej, które, na mocy dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (⁸), byłyby zwolnione z podatku. Cele zarówno dyrektywy 90/434/EWG, jak i dyrektywy 90/435/EWG są zbieżne w tej kwestii szczególnej, jednak wymagane warunki są różne. Należy zatem zmienić dyrektywę 90/434/EWG, tak aby połączyć wymogi w niej zawarte z wymogami przewidzianymi w dyrektywie 90/435/EWG oraz aby uwzględnić niższy próg posiadanych udziałów zawarty w tej dyrektywie.

(17) Mając na uwadze rozszerzenie zakresu dyrektywy 90/434/EWG, tak aby obejmowała ona wydzielenia oraz przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE, należy także odpowiednio zmienić zakres przepisu dotyczącego zwalczania unikania opodatkowania i oszustw podatkowych.

(18) W związku z tym decyzja 90/434/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 90/434/EWG wprowadza się niniejszym następujące zmiany:

1) tytuł otrzymuje brzmienie:

„Dyrektywa Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, psodziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE pomiędzy Państwami Członkowskimi.”;

2) artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Każde Państwo Członkowskie stosuje niniejszą dyrektywę w odniesieniu do:

a) łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów oraz wymiany udziałów, w które zaangażowane są spółki z dwóch lub więcej Państw Członkowskich;

b) przeniesienia statutowej siedziby spółek europejskich (Societas Europeas lub SE), zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (*), oraz spółdzielni europejskich (SCE), zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1435/2003 z 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE). (**)

(*) Dz.U. L 294 z 10.11.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).

(**) Dz.U. L 207 z 18.8.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione decyzją Wspólnego Komitetu EFTA nr 15/2004 (Dz.U. L 116 z 22.4.2004, str. 68).”;

3) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) Dodaje się podpunkt w brzmieniu:

„b) a) »wydzielenie« oznacza operację, przez którą spółka, bez jej rozwiązywania, przekazuje jeden lub kilka oddziałów na rzecz jednej lub kilku istniejących lub nowych spółek, pozostawiając co najmniej jeden oddział w spółce przekazującej w zamian za proporcjonalny przydział papierów wartościowych na rzecz jej akcjonariuszy, które to papiery wartościowe reprezentują kapitał spółek przejmujących aktywa i pasywa oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;”;

b) litera d) otrzymuje brzmienie:

„d) »wymiana udziałów« oznacza operację, przez którą spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki, jak również, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;”;

c) dodaje się następującą literę:

„j) »przeniesienie statutowej siedziby« oznacza operację, przez którą SE lub SCE, bez jej likwidacji bądź tworzenia nowej osoby prawnej, przenosi swoją statutową siedzibę z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego.”;

4) artykuł 3 lit. c) tiret ósme dotyczące Włoch otrzymuje brzmienie:

„- imposta sul reddito delle societa we Włoszech,”;

5) nagłówek tytułu II otrzymuje brzmienie:

„TYTUŁ II

Reguły mające zastosowanie do łączenia, podziałów, wydzieleń i wymiany udziałów”;

6) artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1. Łączenie, podział lub wydzielenie nie stanowi podstawy opodatkowania zysków kapitałowych obliczonych poprzez odniesienie do różnicy między wartością rzeczywistą przekazanych aktywów i pasywów a ich wartością do celów podatkowych.

Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

a) »wartość do celów podatkowych«: wartość, na podstawie której wszelkie zyski lub straty zostałyby obliczone do celów podatku od dochodów, zysków lub zysków kapitałowych spółki przekazującej, jeżeli takie aktywa lub pasywa zostały sprzedane w chwili łączenia, podziału lub wydzielenia, ale niezależnie od niego;

b) »przekazane aktywa i pasywa«: te aktywa i pasywa spółki przekazującej, które w wyniku łączenia, podziału lub wydzielenia są faktycznie związane ze stałym zakładem spółki przejmującej w Państwie Członkowskim spółki przekazującej i odgrywają rolę w osiąganiu zysków lub strat uwzględnianych do celów podatkowych.

2. W przypadku gdy ust. 1 ma zastosowanie i gdy Państwo Członkowskie uznaje spółkę niebędącą rezydentem za fiskalnie przejrzystą - co stwierdza na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego takiej spółki zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona i na podstawie których opodatkowuje wypłaty z zysków osiąganych przez akcjonariuszy spółki przekazującej, gdy osiągają oni takie zyski - państwo to nie opodatkowuje dochodów, zysków czy zysków kapitałowych obliczonych przez odniesienie do różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością przekazanych aktywów i pasywów a ich wartością do celów podatkowych.

3. Ustępy 1 i 2 mają zastosowanie jedynie w przypadku dokonania przez spółkę przejmującą obliczeń dotyczących nowych odpisów amortyzacyjnych lub zysków i strat w odniesieniu do aktywów i pasywów przekazanych zgodnie z regułami, które stosowane byłyby do spółki lub spółek przekazujących, jeżeli łączenie, podział lub wydzielenie nie zostałoby dokonane.

4. W przypadku gdy zgodnie z ustawodawstwem Państwa Członkowskiego spółki przekazującej spółka przejmująca ma prawo do uwzględnienia nowych odpisów amortyzacyjnych lub zysków lub strat w odniesieniu do przekazanych aktywów i pasywów obliczonych na podstawie odmiennej niż ta określona w ust. 3, ust. 1 nie ma zastosowania do aktywów i pasywów, w odniesieniu do których korzysta się z tej możliwości.”;

7) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Jeżeli operacje określone w art. 1 lit a) zostały dokonane między spółkami z Państwa Członkowskiego spółki przekazującej, w zakresie, w jakim Państwo Członkowskie mogłoby stosować przepisy umożliwiające spółce przejmującej przejęcie strat spółki przekazującej, które nie zostały jeszcze wykorzystane do celów podatkowych, to Państwo Członkowskie rozszerza te przepisy, aby objąć przejmowanie takich strat przez stałe zakłady spółki przejmującej, znajdujące się na jego terytorium.”;

8) w art. 7 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa Członkowskie mogą wprowadzić odstępstwo od ust. 1 w przypadku, gdy udziały spółki przejmującej w kapitale spółki przekazującej nie przekraczają 20 %.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. minimalny udział wynosi 15 %. Od dnia 1 stycznia 2009 r. minimalny udział wynosi 10 %.”;

9) artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1. W czasie łączenia, podziału lub wymiany udziałów przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, akcjonariuszowi spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe, reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

2. W czasie wydzielenia, przydział papierów wartościowych reprezentujących kapitał spółki przejmującej dla akcjonariusza spółki przekazującej, nie stanowi podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

3. W przypadku gdy na podstawie oceny Państwa Członkowskiego dotyczącej charakteru prawnego akcjonariusza zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona, państwo to uważa akcjonariusza za fiskalnie przejrzystą i opodatkowuje wspólników, którzy uzyskują korzyści od akcjonariuszy stosownie do ich udziału w zyskach akcjonariusza w sytuacji wystąpienia tych zysków, państwo to nie opodatkowuje dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tych wspólników, wynikających z przydziału akcjonariuszowi papierów wartościowych reprezentujących kapitał przejmującej lub nabywającej spółki.

4. Ustępy 1 i 3 mają zastosowanie tylko w przypadku, gdy akcjonariusz nie przypisuje otrzymanym papierom wartościowym wartości do celów podatkowych wyższej niż wartość wymienionych papierów wartościowych bezpośrednio przed łączeniem, podziałem bądź wymianą udziałów.

5. Ustęp 2 ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy akcjonariusz, w stosunku do sumy otrzymanych papierów wartościowych oraz tych, które posiada on w przekazującej spółce, nie przypisuje wartości do celów podatkowych wyższej niż wartość papierów wartościowych posiadanych w przekazującej spółce bezpośrednio przed podziałem.

6. Zastosowanie ust. 1-3 nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w opodatkowaniu zysków powstających z kolejnego przekazania papierów wartościowych otrzymanych w taki sam sposób, jak zyski powstające z przekazania papierów wartościowych istniejących przed nabyciem.

7. W niniejszym artykule określenie »wartość do celów podatkowych« oznacza wartość, na podstawie której obliczano by każdy zysk lub stratę do celów opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych akcjonariusza spółki.

8. W przypadku gdy akcjonariusz, zgodnie z ustawodawstwem Państwa Członkowskiego, którego jest rezydentem, może wybrać inny sposób podatkowania od sposobu określonego w ust. 4 i 5 oraz ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do papierów wartościowych, w odniesieniu do których korzysta się z tej możliwości.

9. Ustępy 1, 2 i 3 nie stanowią przeszkody dla Państw Członkowskich w uwzględnianiu przy opodatkowaniu akcjonariuszy wszelkich wypłat gotówkowych, które mogą być dokonane w ramach łączenia, podziału, wydzielenia lub wymiany udziałów.”;

10) artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 10

1. W przypadku gdy aktywa przekazane w ramach łączenia, podziału, wydzielenia lub przekazania aktywów obejmują stały zakład spółki przekazującej, który znajduje się w Państwie Członkowskim innym niż Państwo Członkowskie spółki przekazującej, to ostatnie państwo zrzeka się wszelkich praw do opodatkowania tego stałego zakładu.

Jednakże Państwo Członkowskie spółki przekazującej może ponownie doliczyć do zysków tej spółki podlegających opodatkowaniu takie straty stałego zakładu, które w tym państwie mogły być odpisane od zysków podlegających opodatkowaniu i nie zostały rozliczone.

Państwo Członkowskie, w którym znajduje się stały zakład, oraz Państwo Członkowskie spółki przejmującej stosują przepisy niniejszej dyrektywy do takiego przekazania, jakby państwo, w którym znajduje się stały zakład, było państwem spółki przekazującej.

Niniejsze przepisy mają także zastosowanie w przypadku, gdy stały zakład znajduje się w tym samym Państwie Członkowskim, w którym przejmująca spółka jest rezydentem.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy Państwo Członkowskie spółki przekazującej stosuje system opodatkowania zysków osiągniętych przez spółkę na całym świecie, to Państwo Członkowskie ma prawo do opodatkowania wszelkich zysków lub zysków kapitałowych stałego zakładu, wynikających z łączenia, podziału, wydzielenia lub przekazania aktywów, pod warunkiem że państwo to przyznaje zwolnienie w odniesieniu do tego podatku, który, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy, byłby naliczony od tych zysków lub zysków kapitałowych w Państwie Członkowskim, w którym znajduje się stały zakład, w ten sam sposób i w takiej samej wysokości, w jakiej zostałoby to dokonane, gdyby ten podatek rzeczywiście był naliczony i zapłacony.”;

11) dodaje się następujący tytuł:

„TYTUŁ IVa

Szczególny przypadek spółek fiskalnie przejrzystych

Artykuł 10a

1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uznaje spółkę przekazującą lub spółkę nabywaną niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą - co stwierdza na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego takiej spółki zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona - państwo to ma prawo nie stosować przepisów niniejszej dyrektywy przy nakładaniu podatków na bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy tej spółki w odniesieniu do dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tej spółki.

2. Państwo Członkowskie korzystające z prawa określonego w ust. 1 przyznaje zwolnienie w odniesieniu do tego podatku, który, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy, byłby naliczony w odniesieniu do spółki fiskalnie przejrzystej od jej dochodu, zysków lub zysków kapitałowych w ten sam sposób i w takiej samej wysokości, w jakiej zostałoby to dokonane przez to Państwo, gdyby ten podatek rzeczywiście był naliczony i zapłacony.

3. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uznaje spółkę przejmującą lub spółkę nabywającą niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą, na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego, zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona, państwo to ma prawo nie stosować art. 8 ust. 1, 2 i 3.

4. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uznaje spółkę przejmującą niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą, na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego spółki zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona, państwo to może, w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy, stosować ten sam sposób opodatkowania, jaki miałby zastosowanie, gdyby spółka przejmująca była rezydentem tego Państwa Członkowskiego.”;

12) dodaje się następujący tytuł:

„TYTUŁ IVb

Reguły mające zastosowanie w przypadku przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE

Artykuł 10b

1. Jeżeli:

a) SE lub SCE przenosi statutową siedzibę z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego; lub

b) w związku z przeniesieniem statutowej siedziby z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego, SE lub SCE będąca rezydentem w pierwszym Państwie Członkowskim przestaje być rezydentem w tym Państwie Członkowskim i staje się rezydentem w innym Państwie Członkowskim,

przeniesienie statutowej siedziby lub zmiana rezydencji nie stanowią podstawy do opodatkowania zysków kapitałowych, obliczonych zgodnie z art. 4 ust. 1 w Państwie Członkowskim, z którego statutowa siedziba została przeniesiona, osiąganych w związku z aktywami i pasywami SE i SCE, które, wskutek przeniesienia statutowej siedziby albo zmiany rezydencji, pozostają efektywnie powiązane ze stałym zakładem SE lub SCE w Państwie Członkowskim, z którego statutowa siedziba została przeniesiona i w którym mają udział w generowaniu zysków bądź strat uwzględnianych dla celów podatkowych.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy SE lub SCE dokonuje obliczenia nowych odpisów amortyzacyjnych i jakichkolwiek zysków lub strat w odniesieniu do aktywów i pasywów, które pozostają efektywnie związane ze stałym zakładem, jak gdyby nie dokonano przeniesienia statutowej siedziby bądź nie zmieniono rezydencji do celów podatkowych.

3. W przypadku gdy, zgodnie z ustawodawstwem Państwa Członkowskiego, SE lub SCE jest uprawnione do dokonania obliczeń nowych odpisów amortyzacyjnych lub jakichkolwiek zysków lub strat w odniesieniu do aktywów i pasywów pozostających w tym Państwie Członkowskim obliczonych na innej podstawie niż określono w ust. 2, przepisy ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do aktywów i pasywów, w odniesieniu do których korzysta się z tej możliwości.

Artykuł 10c

1. Jeżeli:

a) SE lub SCE przenosi statutową siedzibę z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego; lub

b) w związku z przeniesieniem statutowej siedziby z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego, SE lub SCE będące rezydentem w pierwszym Państwie Członkowskim przestaje być rezydentem w tym Państwie Członkowskim i staje się rezydentem w innym Państwie Członkowskim,

Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne działania, aby zapewnić, żeby, jeśli zapasy albo rezerwy należycie ustanowione przez SE lub SCE przed przeniesieniem statutowej siedziby są częściowo bądź całkowicie zwolnione z opodatkowania i nie są uzyskane w związku z utrzymywanymi za granicą stałymi zakładami, takie zapasy lub rezerwy mogą być przeniesione z takim samym zwolnieniem, przez stały zakład SE lub SCE, który znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego, z którego statutowa siedziba została przeniesiona.

2. W zakresie, w jakim spółka przenosząca statutową siedzibę na terytorium Państwa Członkowskiego byłaby uprawniona do przenoszenia na okresy przyszłe lub okresy przeszłe strat, które nie zostały wykorzystane dla celów podatkowych, to Państwo Członkowskie zezwala stałemu zakładowi SE lub SCE znajdującemu się na jego terytorium na przejmowanie strat SE lub SCE, które nie zostały wykorzystane dla celów podatkowych, pod warunkiem że przeniesienie na okresy przyszłe lub okresy przeszłe nie byłoby możliwe w podobnych warunkach w przypadku spółki, która nadal posiadałaby statutową siedzibę lub która pozostałaby rezydentem do celów podatkowych tego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 10d

1. Przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE nie stanowi podstawy opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych akcjonariuszy.

2. Zastosowanie przepisów ust. 1 nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w opodatkowaniu zysków powstałych z kolejnego przekazania papierów wartościowych reprezentujących kapitał SE lub SCE, która przenosi statutową siedzibę.”;

13) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwo Członkowskie może odmówić stosowania lub cofnąć przywileje wynikające ze wszystkich lub z części przepisów tytułów II, III, IV i IVb, w przypadku gdy łączenie, podział, wydzielenie, przekazanie aktywów, wymiana udziałów lub przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE:

a) ma za zasadniczy cel lub za jeden z zasadniczych celów dokonanie oszustwa podatkowego lub unikanie opodatkowania; fakt, iż jedna z operacji określonych w art. 1 nie jest dokonywana w uzasadnionych celach gospodarczych, takich jak restrukturyzacja lub racjonalizacja działalności spółek uczestniczących w operacji, może stanowić domniemanie, że zasadniczym celem lub jednym z zasadniczych celów tej operacji jest oszustwo podatkowe lub unikanie opodatkowania;

b) prowadzi do tego, że spółka uczestnicząca lub nieuczestnicząca w operacji przestaje spełniać konieczne warunki w zakresie reprezentowania pracowników w organach spółki, zgodnie z uzgodnieniami obowiązującymi przed tą operacją.”;

14) załącznik zostaje zastąpiony tekstem znajdującym się w Załączniku [1] do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania zarówno przepisów tej dyrektywy dotyczących przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE, jak i przepisów pozycji a) Załącznika do niniejszej dyrektywy do dnia 1 stycznia 2006 r. Państwa Członkowskie niezwłocznie komunikują Komisji treść tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Środki te przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do przepisów innych niż te wymienione w ust. 1, do dnia 1 stycznia 2007 r. Przekazują one niezwłocznie Komisji treść tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Środki te przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 lutego 2005 r.