KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 85/591/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. dotyczącą wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy w celu monitorowania środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (¹), w szczególności jej art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 466/2001 z dnia 8 marca 2001 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (²) określa najwyższe dopuszczalne poziomy dla ochratoksyny A w palonych ziarnach kawy, mielonej kawie palonej, kawie rozpuszczalnej, winie i soku winogronowym.

(2) Pobieranie próbek stanowi istotną część precyzyjnego określania poziomów ochratoksyny A. Dyrektywa Komisji 2002/26/WE z dnia 13 marca 2002 r. ustanawiająca metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ochratoksyny A w środkach spożywczych (³) powinna zawierać przepisy dotyczące palonych ziaren kawy, mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej, wina i soku winogronowego.

(3) Z tego względu dyrektywa 2001/26/WE powinna zostać odpowiednio zmieniona.

(4) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 2002/26/WE wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie dwunastu miesięcy od momentu jej wejścia w życie. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty wymienionych przepisów i tabelę korelacji pomiędzy wymienionymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Wymienione przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 2002/26/WE wprowadza się następujące zmiany:

a) punkty 4.3, 4.4 i 4.5 otrzymują brzmienie:

„4.3. Ogólne zestawienie procedury pobierania próbek dla zbóż, suszonych owoców winogron i kawy palonej

TABELA I

Rozdział partii na podpartie zależnie od produktu i masy partii

4.4. Procedury pobierania próbek dla zbóż i produktów zbożowych (partie ≥ 50 ton) oraz dla palonych ziaren kawy, mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej i suszonych owoców winogron (partie ≥15 ton)

- Pod warunkiem że podpartie mogą być fizycznie rozdzielone, każda partia musi zostać podzielona na podpartie zgodnie z tabelą I. Biorąc pod uwagę, że masa partii nie jest zawsze dokładną wielokrotnością masy podpartii, masa podpartii może różnić się od wspomnianej masy o maksimum 20 %.

- Próbki muszą być pobierane z każdej podpartii oddzielnie.

- Liczba próbek pierwotnych: 100.

- Masa próbki zbiorczej = 10 kg.

- Jeśli nie jest możliwe zastosowanie opisanej powyżej metody pobierania próbek z uwagi na konsekwencje handlowe wynikające z uszkodzenia partii (spowodowanego rodzajem opakowania, środkami transportu itp.) może zostać zastosowana alternatywna metoda pobierania próbek, pod warunkiem że jest możliwie jak najbardziej reprezentatywna i została w pełni opisana i udokumentowana.

4.5. Procedury pobierania próbek dla zbóż i produktów zbożowych (partie < 50 ton) oraz dla palonych ziaren kawy, mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej i suszonych owoców winogron (partie <15 ton)

Dla partii zbóż poniżej 50 ton oraz dla partii palonych ziaren kawy, mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej oraz suszonych owoców winogron poniżej 15 ton stosuje się plan pobierania próbek z pobraniem 10-100 próbek pierwotnych zależnie od masy próbki i otrzymuje się próbkę zbiorczą 1-10 kg. Dla bardzo małych partii (≤ 0,5 ton) zbóż i produktów zbożowych możliwe jest pobranie niższej liczby próbek pierwotnych, ale masa próbki łącznej łączącej wszystkie próbki pierwotne także i w tym przypadku powinna wynosić przynajmniej 1 kg.

Wartości podane w poniższej tabeli mogą zostać wykorzystane do określenia liczby próbek pierwotnych.

TABELA 2

Liczba próbek pierwotnych zależnie od wagi partii zbóż i produktów zbożowych

TABELA 3

Liczba próbek pierwotnych zależnie od masy partii palonych ziaren kawy, kawy mielonej palonej, kawy rozpuszczalnej i suszonych owoców winogron

b) Po pkt 4.6 dodaje się następujący ppkt 4.6 a:

„4.6.a. Zasady pobierania próbek dla wina i soku winogronowego

Masa próbki łącznej wynosi przynajmniej 1 kg z wyłączeniem przypadków, gdy nie jest to możliwe, np. gdy próbka składa się z jednej butelki.

Minimalna liczba niezbędnych próbek do pobrania z partii jest zgodna z liczbą podaną w tabeli 4. Liczba ustalonych próbek jest zależna od formy, w której dane produkty są zazwyczaj wprowadzane do obrotu. W przypadku produktów ciekłych przewożonych luzem, dana partia jest wymieszana tak dokładnie, jak jest to możliwe bez uszczerbku dla jakości danego produktu, ręcznie lub za pomocą środków mechanicznych bezpośrednio przed pobraniem próbek. W tym przypadku zakłada się, że rozmieszczenie ochratoksyny A wewnątrz danej partii jest jednorodne. Z tego względu wystarczy pobrać trzy próbki pierwotne z partii, by otrzymać próbkę zbiorczą. Masa próbek pierwotnych, składających się często z butelki lub opakowania zbiorczego, jest podobna.

Masa próbki pierwotnej powinna wynosić przynajmniej 100 gramów, w wyniku czego otrzymuje się próbkę zbiorczą o wadze wynoszącej przynajmniej 1 kg. Odstępstwo od tej procedury musi być rejestrowane zgodnie z pkt 3.8.

TABELA 4

Minimalna liczba próbek do pobrania z partii