KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych (¹), w szczególności jego art. 13 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1107/96 z dnia 12 czerwca 1996 r. w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (²) zarejestrowano, jako chronioną nazwę pochodzenia, nazwę „Munster ou Munster-Géromé” dla Francji. Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Niemcy mają zaprzestać używania niezarejestrowanej nazwy „Münster Käse” najpóźniej do dnia 21 czerwca 2001 r.

(2) Artykuł 13 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92, dodany rozporządzeniem Rady (WE) nr 692/2003 (³), przewiduje współistnienie, przez czas ograniczony, zarejestrowanej i niezarejestrowanej nazwy na ściśle określonych warunkach.

(3) Dnia 1 października 2003 r. Komisja otrzymała wniosek administracji niemieckiej o zezwolenie na współistnienie, przez piętnaście lat, zarejestrowanej nazwy „Munster ou Munster-Géromé (PDO)” i niezarejestrowanej nazwy „Münster Käse”.

(4) Münster jest miastem położonym w Niemczech, zaś nazwa „Münster Käse” od 1934 r. podlega prawu krajowemu Niemiec. Nie znaleziono żadnej informacji, która by zaprzeczała, że nazwa ta była legalnie, konsekwentnie i słusznie stosowana przez co najmniej 25 lat przed wejściem w życie rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 dnia 26 lipca 1993 r.

(5) Ser o nazwie „Münster Käse” jest sprzedawany od 1951 r. zgodnie z niemieckim prawem krajowym dotyczącym właściwości sera. Dlatego też nieobjęta rejestracją nazwa „Münster Käse” nie może korzystać z renomy, jaką cieszy się nazwa pochodzenia „Munster ou Munster-Géromé”, zarejestrowana we Francji w 1969 r. zgodnie z rozporządzeniem (EWG) 2081/92 w 1996 r.

(6) Aby zapobiec wprowadzeniu w błąd zainteresowanych odbiorców co do prawdziwego pochodzenia sera „Münster Käse”, jego etykieta wskazuje Niemcy jako kraj pochodzenia, jak zostało uzgodnione między Niemcami i Francją w 1973 r. Obowiązek etykietowania pozostał w mocy zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92. Nie znaleziono informacji wskazującej na to, że zainteresowani odbiorcy byli lub mogli być wprowadzani w błąd co do prawdziwego pochodzenia sera „Münster Käse”.

(7) Władze niemieckie poruszyły problem wynikający z identycznych nazw pismem skierowanym do Komisji dnia 6 marca 1996 r., a więc przed rejestracją nazwy „Munster ou Munster-Géromé” (PDO), której dokonano na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/96 dnia 21 czerwca 1996 r.

(8) W związku z powyższym współistnienie zarejestrowanej francuskiej nazwy „Munster ou Munster-Géromé” (PDO) i niezarejestrowanej nazwy „Münster Käse” oznaczającej miejscowość w Niemczech spełnia warunki określone w art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Nazw Pochodzenia i Oznaczeń Geograficznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Zezwala się na współistnienie nazwy „Münster Käse” z nazwą „Munster ou Munster-Géromé”, zarejestrowaną jako chroniona nazwa pochodzenia zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2081/92.

2. Okres współistnienia obu nazw wynosi piętnaście lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Po upływie tego terminu należy zaprzestać używania niezarejestrowanej nazwy.

3. Etykieta sera z nazwą „Münster Käse” ma wskazywać, w sposób wyraźny i widoczny, na Niemcy jako kraj pochodzenia produktu.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 października 2004 r.