RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. WCZEŚNIEJSZE POSTĘPOWANIE

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1312/98(²) Rada wprowadziła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz lin z włókien syntetycznych (LWS) pochodzących z Indii.

B. BIEŻĄCE POSTĘPOWANIE

(2) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu(³) obowiązujących środków antydumpingowych do Komisji wpłynął wniosek o dokonanie przeglądu związanego z wygaśnięciem środków od Komitetu Łącznikowego Zrzeszenia Producentów Sznurka i Sieci UE (EUROCORD) w imieniu dziesięciu producentów, których łączna produkcja stanowi znaczną część (53%) całkowitej wspólnotowej produkcji lin z włókien syntetycznych. We wniosku stwierdzono, że w razie wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu przywozu pochodzącego z Indii.

(3) Po konsultacji z Komitetem Doradczym oraz stwierdzeniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia postępowania przeglądowego, Komisja wszczęła postępowanie wyjaśniające(⁴) zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(4) Postępowanie wyjaśniające prawdopodobieństwo utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od 1 lipca 2002 r. do 30 czerwca 2003 r. („OPW”). Analizę tendencji istotnych do oceny prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia szkody przeprowadzono w okresie od 1 stycznia 2000 r. do końca OPW („analizowany okres”).

(5) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania przeglądowego wnioskujących producentów wspólnotowych, pozostałych producentów wspólnotowych, eksporterów oraz producentów będących jednocześnie eksporterami w Indiach, importerów/przedsiębiorców, użytkowników oraz dostawców surowców, którzy byli zainteresowani.

(6) Komisja zażądała informacji od wszystkich wyżej wymienionych stron oraz od tych stron, które zgłosiły się w terminie wyznaczonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Komisja umożliwiła również stronom bezpośrednio zainteresowanym przedstawienie swoich stanowisk na piśmie i wnioskowanie o przesłuchanie.

(7) W szczególności Komisja przesłała kwestionariusze wszystkim zainteresowanym stronom, tj. 4 producentom będącym jednocześnie eksporterami z siedzibą w Indiach, 6 niepowiązanym importerom/przedsiębiorcom w UE, 11 dostawcom surowców w UE oraz 23 użytkownikom w UE. Od tych zainteresowanych stron nie otrzymano żadnych odpowiedzi na kwestionariusze.

(8) Ponadto Komisja przesłała kwestionariusze 5 firmom przemysłu wspólnotowego, które wybrano jako reprezentatywną grupę producentów wspólnotowych popierających wniosek o przegląd związany z wygaśnięciem środków; zażądano również informacji od 11 producentów wspólnotowych, którzy nie wnieśli skargi. Wszystkie 5 badanych firm odpowiedziało na kwestionariusz, natomiast nie otrzymano odpowiedzi od żadnego z producentów, którzy nie wnieśli skargi.

(9) Komisja przeprowadziła dalsze badania i weryfikację wszystkich informacji uznanych za niezbędne do celów określenia prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz do określenia interesu wspólnotowego. Komisja odbyła wizyty weryfikacyjne na terenie zakładów następujących producentów:

– Bexco NV (Belgia).

– Companhia Industrial de Cerdas Artificiais, SA –Cerfil (Portugalia).

– Companhia Industrial Têxtil, SA – Cordex (Portugalia).

– Companhia de Têxteis Sintéticos, SA – Cotesi (Portugalia).

– Cordoaria Oliveira, SA (Portugalia).

C. PRZEDMIOTOWY PRODUKT I PRODUKT PODOBNY

1. Przedmiotowy produkt

(10) Przedmiotowy produkt to taki sam produkt, który objęty był postępowaniem wyjaśniającym prowadzącym do wprowadzenia obecnie obowiązujących środków w odniesieniu do lin z włókien syntetycznych z Indii („podstawowe postępowanie wyjaśniające”) i jest zdefiniowany w następujący sposób: szpagat, powrozy, liny i linki, także plecione lub oplatane, także impregnowane, powlekane, pokryte lub otulone gumą lub tworzywem sztucznym, z polietylenu lub polipropylenu, inne niż szpagat do wiązania lub belowania, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m), jak również z pozostałych włókien syntetycznych, z nylonu lub innych poliamidów lub poliestrów, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m). Produkt ten klasyfikowany jest obecnie według kodów CN 5607 49 11, 5607 49 19, 5607 50 11 oraz 5607 50 19. Przedmiotowy produkt ma szeroką gamę zastosowań okrętowych i przemysłowych, w szczególności przy przewozach morskich (szczególnie przy cumowaniu) oraz w sektorze rybołówstwa.

2. Produkt podobny

(11) Jak wykazano w poprzednim postępowaniu oraz potwierdzono w bieżącym postępowaniu przedmiotowy produkt i liny z włókien syntetycznych produkowane i sprzedawane przez indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami na ich rynku krajowym oraz te produkowane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na terenie Wspólnoty są pod każdym względem identyczne, a zatem mają te same podstawowe właściwości fizykochemiczne. Zatem w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego uważa się je za produkty podobne.

(12) Jedna ze stron zainteresowanych twierdziła, że syntetyczne liny włókienne produkowane i sprzedawane przez indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami oraz liny produkowane przez producentów wspólnotowych nie są identyczne pod każdym względem, jako że pomiędzy tymi dwoma typami produktów istnieją pewne różnice w jakości.

(13) Fakt, iż przedmiotowy produkt przywożony z Indii wykazuje pewne różnice jakościowe w stosunku do produktu wytwarzanego przez przemysł wspólnotowy nie wyklucza, że przedmioty mogą być uważane za „podobne”, o ile mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne oraz chemiczne lub są bardzo do siebie podobne.

(14) Ponadto w bieżącym postępowaniu oraz w postępowaniu, które doprowadziło do wprowadzenia obecnie stosowanych środków stwierdzono, że liny z włókien syntetycznych produkowane przez podmioty przemysłu wspólnotowego oraz liny, które mogą być przedmiotem wywozu z Indii są konkurencyjne w stosunku do siebie. Argument zostaje zatem odrzucony.

D. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(15) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie środków może doprowadzić do ponownego wystąpienia dumpingu. Z powodu braku współpracy ze strony któregokolwiek z indyjskich producentów będącego jednocześnie eksporterem, analiza ta musiała zostać oparta na informacjach posiadanych przez Komisję z innych źródeł.

1. Uwagi wstępne

(16) Spośród czterech indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami wymienionych we wniosku o przegląd związany z wygaśnięciem środków, jeden stwierdził na początku postępowania wyjaśniającego, że nie wywoził przedmiotowego produktu do Wspólnoty w OPW. Służby Komisji poinformowały firmę, że mimo to powinna dostarczyć pozostałych informacji wymaganych kwestionariuszem, jednakże firma odmówiła. Inna firma również twierdziła, że w OPW nie dokonywała żadnych wywozów do Wspólnoty, lecz odpowiedzi tej udzieliła po upływie terminu przesyłania odpowiedzi na kwestionariusz. Kolejna firma stwierdziła, że w OPW nie dokonywała wywozów do Wspólnoty, a ponadto zakończyła działalność, więc nie może odpowiedzieć na kwestionariusz. Wszystkie rzeczone firmy należycie poinformowano, że brak współpracy z ich strony może doprowadzić do tego, że ustaleń dokona się na postawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(17) Biorąc pod uwagę fakt, że żaden z indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami nie odpowiedział na kwestionariusz służb Komisji, wykorzystano, zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego, dostępne fakty, w tym dane dostarczone przez przemysł wspólnotowy we wniosku o przegląd związany z wygaśnięciem środków.

(18) Przywóz przedmiotowego produktu z Indii spadł do niewielkiego poziomu po wprowadzeniu ceł antydumpingowych w 1998 r. W OPW przywóz ten wyniósł mniej niż 20 ton rocznie, tj. mniej niż 0,1% zużycia wspólnotowego.

(19) Przy braku istotnego wywozu na rynek wspólnotowy zbadano, w jaki sposób będzie dalej przebiegał przywóz LWS z Indii w przypadku zezwolenia na wygaśnięcie środków. Analiza ta objęła zarówno ceny, jak i wielkość wywozu.

2. Dumping przywozu w okresie postępowania wyjaśniającego

(20) Przypomina się, że podczas podstawowego postępowania wyjaśniającego ustanowiono margines dumpingu w wysokości 53,0% dla firmy współpracującej oraz 82,0% dla pozostałych producentów będących jednocześnie eksporterami. Eliminacja takich poziomów dumpingu wymagałaby zatem znacznego zwiększenia cen eksportowych lub obniżenia normalnej wartości w okresie od momentu wprowadzenia pierwotnych środków.

(21) Normalne wartości w podstawowym postępowaniu wyjaśniającym były w większości oparte na cenach krajowych na rynku indyjskim, według informacji współpracującej firmy. Informacje zawarte we wniosku o przegląd związany z wygaśnięciem środków wskazują, iż ceny te spadły o 10% do 20% w ciągu pięciu lat po postępowaniu podstawowym. Stwierdza się zatem, iż z powodu braku współpracy ze strony indyjskich eksporterów przedmiotowego produktu w ciągu pięciu lat po postępowaniu podstawowym doszło również do zmniejszenia normalnej wartości w podobnym stopniu.

(22) Według indyjskich statystyk wywozowych średnie ceny wywozów indyjskich do wszystkich krajów w przypadku dwóch przedmiotowych grup produktów, tj. tych sklasyfikowanych zgodnie z kodem CN 5607 49 i 5607 50, spadły odpowiednio o46%i51%w okresie 1997/98 do 2002/2003. Podobne spadki cen można było zaobserwować w tym okresie na każdym z głównych rynków wywozów indyjskich, tj. Norwegii oraz Stanów Zjednoczonych, analizowanych osobno. Te spadki cen są bardziej wyraziste niż spadki normalnych wartości, jak wspomniano w akapicie 21, a zatem prawdopodobieństwo odwrócenia jakichkolwiek praktyk dumpingowych w okresie postępowania podstawowego jest raczej znikome. Ponadto normalna wartość indyjska niektórych typów przedmiotowego produktu w OPW była wyższa niż ceny na rynku UE w tym okresie. Istnieje zatem prawdopodobieństwo, iż w razie wznowienia wywozu przez eksporterów indyjskich do UE, wywożony towar byłby wyceniony poniżej normalnej wartości, tj. po cenach dumpingowych, przynajmniej jeśli chodzi o niektóre typy przedmiotowego produktu.

(23) Bardziej szczegółowe obliczenia zgodnie z kodem taryfowym, dostarczone przez przemysł wspólnotowy dla wywozu indyjskiego do Stanów Zjednoczonych i Norwegii w OPW uwzględniają różnice w cenach i normalnych wartościach pomiędzy różnymi typami lin z włókien syntetycznych. Obliczenia te wskazują, że wywóz indyjski do państw trzecich jest nadal przywozem dumpingowym o marginesach pomiędzy 53,4% a 222,2%.

(24) W obliczu braku wywozu i współpracy ze strony indyjskich eksporterów przedmiotowego produktu w postępowaniu nie ustalono poziomu dumpingu w OPW. Jednakże na podstawie istotnego spadku indyjskich cen eksportowych do innych państw trzecich w okresie pięciu lat po postępowaniu podstawowym w połączeniu z mniejszym spadkiem cen krajowych w tym samym okresie uważa się, że poziom dumpingu przedmiotowego produktu do Wspólnoty w OPW prawdopodobnie byłby na wyższym poziomie niż w postępowaniu podstawowym.

3. Sytuacja w odniesieniu do przywozu w razie odrzucenia środków

a) Sprzedaż eksportowa do innych krajów (wielkość i ceny) oraz ceny na rynku indyjskim

(25) Ogólnie rzecz biorąc wywóz indyjski do innych krajów zwiększył się w ciągu pięciu lat od postępowania podstawowego. Według indyjskich statystyk wywozowych wielkość wywozu produktów klasyfikowanych w podpozycjach CN 5607 49 i 5607 50, z których większość zawiera przedmiotowy produkt wzrosła o 104% w okresie 1997/98 do 2002/2003.

(26) Obserwowane ceny eksportowe z Indii na rynki eksportowe państw trzecich są o 17% do 61% niższe niż ceny w sektorze wspólnotowym. Sugeruje to, że eksporterzy wspólnotowi mieliby potencjalnie dużą zachętę do tego, by przekierować wywóz na rynek wspólnotowy w razie zezwolenia na wygaśnięcie środków.

b) Dodatkowa zdolność produkcyjna i inwestycje

(27) Jeśli chodzi o zdolność produkcyjną, wydaje się, że jedyny producent będący jednocześnie eksporterem, który współpracował w postępowaniu podstawowym tylko nieznacznie zwiększył zdolność produkcyjną w ciągu ostatnich pięciu lat. Jednakże publicznie dostępne informacje wskazują, iż niektórzy z pozostałych głównych producentów w Indiach zwiększyli swoją zdolność produkcyjną w większym wymiarze lub planują to zrobić w niedalekiej przyszłości. We wniosku o przegląd związany z wygaśnięciem środków przemysł wspólnotowy szacuje, że całkowita zdolność produkcyjna producentów indyjskich wynosi ponad 110 000 ton, co znacznie przekracza obecny poziom produkcji około 40 000 ton i stanowi około 275% zużycia wspólnotowego. W obliczu braku współpracy ze strony producentów indyjskich i bardziej wiarygodnych informacji, wskazywałoby to, iż istnieje duża nadwyżka zdolności produkcyjnej, wskazująca na prawdopodobieństwo wznowienia eksportu do Wspólnoty w przypadku wygaśnięcia środków.

(28) Komisja nie miała żadnych informacji na temat niedawnych lub planowanych inwestycji eksporterów indyjskich, które miałyby związek ze zdolnością produkcyjną.

c) Praktyki obchodzenia/łagodzenia przepisów w przeszłości

(29) Przemysł wspólnotowy utrzymuje, że w czasie gdy doszło do wstrzymania wywozu produktów objętych środkami, występujących w pozycji kodu CN 5607 („Szpagat, powrozy, liny lub linki …”), nastąpiło znaczne zwiększenie wywozu produktów z pozycji CN 5609 („Wyroby z … szpagatu, powrozów, lin i linek …”) z 200 ton do 800 ton od roku 1997 do 2002, natomiast ich średnia cena spadła z 2,51 EUR do 1,58 EUR za tonę. Wywożone artykuły klasyfikowane w pozycji 5609 produkowane są przez ten sam sektor i mogą być bardzo podobne do produktów objętych środkami, do takiego stopnia, że powoduje to problemy z klasyfikacją celną i kontrolą. Kwestia ta została poruszona w Komisji Europejskiej oraz krajowych władzach celnych Włoch oraz Wielkiej Brytanii. W wyniku tego potwierdzono niektóre przypadki nieprawidłowej klasyfikacji, a administracja celna UE podjęła kroki mające na celu uniknięcie ewentualnego obejścia istniejących środków antydumpingowych.

(30) Niezależnie od rzekomego obejścia środków, można uznać, iż zachowanie to wskazuje, że indyjscy producenci wywożący mają istotny interes w wejściu na rynek wspólnotowy.

4. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

(31) Fakty, z których mogła korzystać Komisja w obliczu braku współpracy ze strony indyjskich producentów będących jednocześnie eksporterami wskazują, że wywóz do państw trzecich nadal dokonywany jest po cenach dumpingowych, przy marginesie dumpingu na wyższym poziomie niż margines ustalony w postępowaniu podstawowym. Fakt, że średnie ceny eksportowe spadały szybciej niż wartości normalne wskazuje, że eksporterzy indyjscy nie zaprzestali zachowania dumpingowego po 1997 roku, przeciwnie, zaznaczyli je wyraźniej na rynkach państw trzecich.

(32) Pewne fakty wskazują na prawdopodobieństwo, iż producenci indyjscy, którzy utrzymują interesy strategiczne na rynku europejskim, przy dużej ilości wolnych mocy produkcyjnych wznowiliby wywóz do Wspólnoty w znacznych ilościach w razie wygaśnięcia środków. Biorąc pod uwagę dostępne dane na temat zachowania cenowego eksporterów indyjskich na rynkach państw trzecich, spadku normalnej wartości oraz faktu, że normalna wartość pewnych typów przedmiotowego produktu jest wyższa niż ceny na rynku UE, jest wielce prawdopodobne, iż wznowienie wywozu dokonywane byłoby po cenach dumpingowych. Stwierdza się zatem, że wygaśnięcie środków może doprowadzić do ponownego wystąpienia wywozu dumpingowego.

E. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO I KONTROLI WYRYWKOWEJ

(33) W postępowaniu współpracowało dziesięciu producentów wspólnotowych, w imieniu których Eurocord złożyło wniosek o przegląd związany z wygaśnięciem środków. W toku postępowania stało się jasne, że dane dostarczone przez jednego z producentów wspólnotowych były niewiarygodne i firmę uznano za odmawiającą współpracy zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W konsekwencji tego producenta wspólnotowego wyłączono z definicji przemysłu wspólnotowego. Łączna produkcja pozostałych dziewięciu firm stanowi 5 3% produkcji wspólnotowej LWS w OPW, a zatem stanowią one przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(34) Z uwagi na to, że duża liczba producentów wspólnotowych poparła wniosek o przegląd związany z wygaśnięciem środków oraz zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego Komisja podjęła decyzję o przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego na podstawie grupy producentów wspólnotowych. Grupę tę wybrano na podstawie największej reprezentatywnej produkcji oraz wielkości sprzedaży, którą można było należycie sprawdzić w dostępnym okresie czasu.

(35) Jak już wspomniano w akapicie 8, do badanej grupy wybrano wstępnie pięć firm, w oparciu o produkcję i wielkości sprzedaży przedstawione po wszczęciu postępowania. Z powodów wymienionych w akapicie 33, jednego producenta wspólnotowego, którego nie uznano za część przemysłu wspólnotowego, trzeba również było wyłączyć z badanej grupy. Produkcja i sprzedaż pozostałych czterech firm wybranych do kontroli wyrywkowej stanowi łącznie 66% produkcji oraz 62% sprzedaży przemysłu wspólnotowego złożonego z dziewięciu skarżących firm, jak wskazano w akapicie 33. Ostateczna grupa wybrana do kontroli wyrywkowej składała się z następujących firm, z których wszystkie mają siedziby w Portugalii:

– Companhia Industrial de Cerdas Artificiais, SA – („Cerfil”)

– Companhia Industrial Têxtil, SA – („Cordex”)

– Companhia de Têxteis Sintéticos, SA – („Cotesi”)

– Cordoaria Oliveira, SA

(36) W poprzednim postępowaniu wyjaśniającym grupa wybrana do kontroli wyrywkowej, która również została ustanowiona na podstawie produkcji i wielkości sprzedaży, składała się z ośmiu firm. Z wyjątkiem Cerfil, wszystkie wyżej wymienione firmy tworzyły część grupy badanej w poprzednim postępowaniu.

F. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

1. Zużycie na rynku wspólnotowym

(37) Prawdopodobne zużycie LWS we Wspólnocie zostało ustalone na podstawie wolumenów sprzedaży przemysłu wspólnotowego oraz innych producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym, jak również przywozu z Indii oraz innych państw trzecich do Wspólnoty, w oparciu o dane Eurostat.

(38) Od roku 2000 do OPW prawdopodobne zużycie wspólnotowe spadło o 9,4% z 39 825 ton w 2000 r. do 36 093 ton w OPW. Jeden z głównych powodów spadku zużycia wiąże się ze spadkiem popytu na LWS w sektorze sieci rybackich, co wynika ze zmniejszenia kontyngentów połowowych we Wspólnocie. Kontyngenty te były stopniowo redukowane w analizowanym okresie od około 4,99 mln ton w 2000 r. do 4,12 mln ton w 2003 r., tj. o prawie 17,4%.

2. Przywóz z Indii

(39) Po wprowadzeniu środków w 1998 r. przywóz pochodzący z Indii zmniejszył się znacznie i pozostawał na podobnym bardzo niewielkim poziomie przez cały analizowany okres, przy udziale rynkowym poniżej 0,1%.

3. Przywóz z innych państw trzecich

(40) Przywóz z innych państw trzecich zwiększył się w analizowanym okresie o 44% (tj. z 8 280 ton w 2000 r. do 11 893 ton w OPW). Stanowi to zwiększenie udziału rynkowego z 20,8% w 2000 r. do 33,0% w OPW. Najważniejsze kraje wywożące w OPW to kraje przystępujące: Czechy, Polska, Węgry, a po nich Chińska Republika Ludowa oraz Tunezja. Średnie ceny z wyżej wymienionych krajów spadły z 3,3 EUR/kg do 2,8 EUR/kg w analizowanym okresie.

4. Sytuacja gospodarcza przemysłu wspólnotowego

Uwagi wstępne

(41) Od czasu podstawowego postępowania wyjaśniającego kilka firm, które wniosły skargę, całkowicie zaprzestało prowadzenia działalności i zamknęło zakłady, np. Ostend Stores (Belgia), Brindon Marine (Wielka Brytania), Irish Ropes (Irlandia), Lima (Portugalia) oraz Carlmark (Szwecja).

(42) Wszystkie wskaźniki szkody wymienione w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego zostały przeanalizowane pod względem firm wybranych do kontroli wyrywkowej. Ponadto niektóre wskaźniki szkody (tj. produkcja, sprzedaż, udział rynkowy, zatrudnienie i wydajność) zostały również przeanalizowane pod względem przemysłu wspólnotowego, a nie tylko pod względem czterech firm wybranych do kontroli wyrywkowej.

Dane dotyczące przemysłu wspólnotowego jako całości

(43) W ślad za spadkiem zużycia wspólnotowego, w analizowanym okresie nastąpił spadek wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym, choć nie w takim stopniu. Zużycie we Wspólnocie spadło o 9,4%, natomiast wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmniejszyła się z 16 587 ton w 2000 r. do 15 457 ton w OPW, tj. o 6,8%.

(44) Produkcja produktu podobnego przez przemysł wspólnotowy zmniejszyła się w analizowanym okresie o 3,9% z 18 782 ton w 2000 r. do 18 053 ton w OPW.

(45) Biorąc pod uwagę fakt, że spadek zużycia we Wspólnocie był bardziej wyrazisty niż spadek sprzedaży przemysłu wspólnotowego w okresie od 2000 r. do OPW, udział rynkowy przemysłu wspólnotowego nieznacznie zwiększył się, z 41,6% w 2000 r. do 42,8% w OPW.

(46) Sytuacja z zatrudnieniem w przemyśle wspólnotowym pogorszyła się w analizowanym okresie, jako że w roku 2000 zatrudnionych było 1 076 osób, w porównaniu z 992 osobami w OPW. Jednakże jednocześnie wydajność, mierzona jako produkcja rocznie na pracownika, wzrosła z 17454 kg do 18194 kg w tym samym okresie.

Dane dotyczące producentów wspólnotowych wybranych do badania wyrywkowego

a) Produkcja, zdolność produkcyjna oraz wykorzystanie zdolności produkcyjnej

(47) Zdolność produkcyjna pozostawała na niezmienionym poziomie w analizowanym okresie, natomiast wielkość produkcji firm wybranych do badania wyrywkowego zmniejszyła się nieznacznie o 1,7% z 12 136 ton w 2000 r. do 11 928 ton w OPW, prowadząc do niewielkiego spadku wykorzystania zdolności produkcyjnej z 87% w 2000 r. do 85% w OPW.

b) Zapasy

(48) Jeśli chodzi o zapasy, producenci LWS zasadniczo utrzymują zapasy na poziomie poniżej 10% wolumenu produkcji, jako że większość produkcji realizowana jest na zamówienie. Niemniej jednak, w analizowanym okresie, średnie zapasy wykazywały trend negatywny, wzrastając o 18% z 853 ton w 2000 r. do 1 007 ton w OPW.

c) Wielkość sprzedaży i udział rynkowy

(49) Wielkość sprzedaży spadła o 7,5% z 10 484 ton w 2000 r. do 9 699 ton w OPW. Jednakże tak jak w przypadku Wspólnoty jako całości, udział rynkowy firm wybranych do badania wyrywkowego zwiększył się, wzrastając nieznacznie z 26,3% w 2000 r. do 26,9% w OPW.

d) Ceny sprzedaży, czynniki wpływające na ceny i rentowność we Wspólnocie

(50) Średnie ceny produktu podobnego sprzedawanego we Wspólnocie pozostały na poziomie niezmienionym 2,2 EUR/kg przez cały analizowany okres. Pomimo stałego poziomu cen, marża zysku przed opodatkowaniem spadła znacznie z 9,8% obrotu w 2000 r. do 0,7% w OPW, głównie na skutek zwiększenia średnich kosztów.

(51) Główne czynniki, które doprowadziły do braku wzrostu cen, to z jednej strony gorsza sytuacja jeśli chodzi o popyt, a z drugiej strony brak możliwości, na skutek poważnej konkurencji na rynku, podnoszenia poziomu cen do poziomu przed zastosowaniem środków w 1998 roku, kiedy to doszło do szkodliwego dumpingu z Indii.

e) Inwestycje i możliwość podwyższania kapitału

(52) Pomimo negatywnych zmian wyżej wymienionych wskaźników szkody, wskaźnik inwestycji zwiększył się z 809 432 EUR w 2000 r. do 1 768 029 EUR w OPW, tj. o 118,4%. Firmy poddane badaniu wyrywkowemu nie zgłaszały żadnych trudności w zdobywaniu nowego kapitału.

f) Zwrot z inwestycji

(53) Zgodnie z ujemną tendencją rentowności, zwrot z inwestycji zmniejszył się z 12% w 2000 r. do 3% w OPW.

g) Przepływ środków pieniężnych

(54) Wśród charakterystycznych cech tego sektora jest intensywność kapitału oraz wynikające z tego duże kwoty amortyzacji, które wywierają bezpośredni wpływ na przepływ środków pieniężnych. W analizowanym okresie przepływ środków pieniężnych był dodatni, choć zmniejszył się z 4,66 mln EUR w 2000 r. do 2,32 mln EUR w OPW.

h) Zatrudnienie, wydajność i koszty robocizny

(55) Jak pokazała analiza przemysłu wspólnotowego jako całości, sytuacja zatrudnienia również uległa pogorszeniu w przypadku czterech firm poddanych badaniu wyrywkowemu. Zatrudnienie spadło o 7,1% z 747 zatrudnionych w 2000 r. do 694 w OPW. Wydajność na pracownika wzrosła o 5,8% w analizowanym okresie. Poprawę wydajności należy postrzegać jako wynik inwestycji w nowoczesne urządzenia do produkcji lin w analizowanym okresie.

(56) Choć liczba pracowników w firmach poddanych badaniu wyrywkowemu zmniejszyła się w okresie od 2000 r. do OPW, całkowite koszty robocizny rozwinęły się w przeciwnym kierunku, wzrastając z 4,49 mln EUR do 4,84 mln EUR, tj. o 7,8%.

Wielkość marginesu dumpingu

(57) Ze względu na fakt, że przywóz przedmiotowego produktu z Indii w OPW był niewielki, nie można było określić żadnego marginesu dumpingu.

Powrót do normy po ostatnim dumpingu

(58) Dokonano analizy, czy przemysł wspólnotowy nadal jest w procesie powrotu do normy od skutków dumpingu z przeszłości. Stwierdzono, że z uwagi na różne ujemne wskaźniki ekonomiczne przeanalizowane w odniesieniu do przemysłu wspólnotowego jako całości oraz producentów wspólnotowych poddanych badaniu wyrywkowemu, prawdopodobne jest, że sytuacja przemysłu wspólnotowego, choć częściowo uległa poprawie, jednak jeszcze nie całkiem powróciła do normy po szkodliwych skutkach dumpingu z przeszłości.

Wniosek dotyczący sytuacji na rynku wspólnotowym

(59) Pomimo stosowania skutecznych ceł antydumpingowych w stosunku do przywozu z Indii, przemysł wspólnotowy nadal znajduje się w niepewnej sytuacji, choć niektóre wskaźniki wskazują na poprawę w porównaniu z pierwotnymi ostatecznymi ustaleniami (tj. rentownością), a inne pokazują znaczną dodatnią poprawę (tj. udział rynkowy, inwestycje oraz wydajność).

(60) Z wyjątkiem udziału rynkowego i inwestycji, które zwiększyły się, oraz zdolności produkcyjnej, średnich cen i możliwości podwyższania kapitału, które pozostały na niezmienionym poziomie, wszystkie inne wskaźniki szkody wykazały zmianę ujemną. Czynniki te, które przeanalizowano zarówno dla całego przemysłu wspólnotowego, jak i dla firm poddanych badaniu wyrywkowemu, wykazują podobne tendencje.

(61) Niekorzystnej sytuacji przemysłu opisanej powyżej nie można, w obliczu stosowania skutecznych ceł, przypisać przywozowi z Indii. Zamiast tego, powód słabej sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego można przypisać i) malejącemu popytowi wynikającemu głównie z redukcji europejskiej floty rybackiej oraz zmniejszenia kontyngentów połowowych, ii) znacznemu zwiększeniu przywozu oraz udziału rynkowego krajów innych niż Indie (głównie krajów przystępujących) z jednoczesną stratą w wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego, iii) cenom, które nigdy nie osiągnęły poziomu sprzed dumpingu na skutek dużej konkurencji na rynku wynikającej ze zwiększenia przywozu z krajów innych niż Indie oraz iv) tendencji spadkowej w gospodarce jako całości począwszy od roku 2001.

(62) Z drugiej strony stwierdzono, że rentowność przemysłu wspólnotowego wykazywała znacznie mniej korzystną tendencję w analizowanym okresie w czasie postępowania podstawowego (tj. od stycznia 1993 r. do maja 1997 r.) niż w okresie analizowanym w tym przeglądzie. Wskazuje to na stosunkową poprawę sytuacji przemysłu wspólnotowego po nałożeniu ceł.

(63) Jeśli chodzi o rentowność przemysłu wspólnotowego jako całości, ważnym elementem są inwestycje. Inwestycje wzrosły ponad dwukrotnie w okresie analizowanym, wskazując, że przemysł nadal uważa się za rentowny. Ponadto lepsza wydajność oraz zwiększony udział rynkowy przemysłu wspólnotowego pokazują, że pomimo zaciętej konkurencji wymuszanej przez inne państwa trzecie, przemysł wspólnotowy zdołał nie tylko utrzymać, ale również nieznacznie umocnić pozycję na rynku wspólnotowym.

G. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(64) Jeśli chodzi o prawdopodobny wpływ wygaśnięcia stosowanych środków na sytuację przemysłu wspólnotowego, wzięto pod uwagę kilka czynników zgodnie z elementami podsumowanymi w akapitach 31 i 32.

(65) Jak już wskazano, w razie wygaśnięcia środków antydumpingowych doszłoby do ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku przywozu przedmiotowego produktu z Indii. W szczególności istnieją wyraźne oznaki, iż w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych wielkość przywozu dumpingowego do Wspólnoty uległaby znacznemu zwiększeniu na skutek dużej nadwyżki zdolności produkcyjnej indyjskich producentów. Jak wyjaśniono w akapicie 27 indyjscy producenci będący jednocześnie eksporterami posiadają nadwyżkę zdolności produkcyjnej w wysokości około 70 000 ton, tj. prawie dwa razy więcej niż wielkość rynku wspólnotowego w OPW (36 093 ton).

(66) Analiza wywozu dokonana po rzekomo dumpingowych cenach przez indyjskich eksporterów do państw trzecich (Stanów Zjednoczonych oraz Norwegii) daje wyraźne oznaki, iż cena wywozu indyjskiego, w razie wznowienia do Wspólnoty, doprowadziłaby do zaniżenia cen przemysłu wspólnotowego. Faktycznie, zgodnie z oficjalnymi statystykami handlowymi w Stanach Zjednoczonych i Norwegii, średnia ważona cena wywozowa przedmiotowego produktu wyniosła 1,73 EUR/kg w przypadku wywozu do Stanów Zjednoczonych oraz 1,70 EUR/kg w przypadku wywozu do Norwegii. Te średnie ceny doprowadziłyby do obniżenia średnich cen przemysłu wspólnotowego dla produktu podobnego odpowiednio o 21% oraz 22%.

(67) Przemysł wspólnotowy nadal znajduje się w trudnej sytuacji, szczególnie jeśli chodzi o jego rentowność, która uległa znacznej poprawie tuż po wprowadzeniu rozważanych środków, jednakże później uległa jeszcze większemu pogorszeniu ze względu na przyczyny wyjaśnione w akapicie 51.

(68) Wobec powyższego stwierdza się, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody ze strony wznowionego przywozu przedmiotowego produktu z Indii.

H. INTERES WSPÓLNOTY

1. Uwagi wstępne

(69) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przedłużenie istniejących środków antydumpingowych byłoby sprzeczne z interesem Wspólnoty jako całości. Analizę tę oparto na zbadaniu interesu różnych zainteresowanych stron, tj. przemysłu wspólnotowego, pozostałych producentów wspólnotowych, importerów/przedsiębiorców, jak również użytkowników i dostawców surowców do przedmiotowego produktu.

(70) Należy przypomnieć, że w poprzednim postępowaniu wyjaśniającym uznano, że przyjęcie środków nie jest sprzeczne z interesem Wspólnoty. Obecny przegląd umożliwia zatem dokonanie analizy, czy po wprowadzeniu środków, interes Wspólnoty znalazł się pod negatywnym wpływem tych środków.

(71) Na tej podstawie sprawdzono, czy pomimo prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia powodującego szkodę dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków, istnieją ważne powody, które doprowadziłyby do stwierdzenia, że utrzymywanie istniejących środków nie leży w interesie Wspólnoty w tym konkretnym przypadku.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(72) Pomimo negatywnej zmiany sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego w analizowanym okresie, przemysł ten jest strukturalnie rentowny, jako że był w stanie utrzymać swój znaczny udział rynkowy. Ponadto przemysł wspólnotowy uważa się za rentowny, co pokazał znaczny wzrost inwestycji w analizowanym okresie. Biorąc pod uwagę wnioski na temat sytuacji przemysłu wspólnotowego podane w akapitach 59 do 61, szczególnie jeśli chodzi o nadzwyczaj niski poziom rentowności przemysłu, a zgodnie z argumentami przedstawionymi w sekcji G, uważa się, iż przy braku środków istnieje prawdopodobieństwo, iż przemysł wspólnotowy doświadczy pogorszenia sytuacji finansowej. Biorąc pod uwagę spodziewaną wielkość i ceny przywozu przedmiotowego produktu z Indii po wygaśnięciu środków, przemysł wspólnotowy byłby narażony na kolejne ryzyko, powodując zmniejszenie udziału rynkowego, prowadząc do obniżenia cen i wywołując zmiany rentowności zbliżone do ujemnych poziomów stwierdzonych w analizowanym okresie w postępowaniu podstawowym. Zatem stwierdza się, że utrzymywanie istniejących środków nie byłoby sprzeczne z interesem przemysłu wspólnotowego.

3. Interes pozostałych producentów

(73) Komisja zażądała informacji od 11 producentów wspólnotowych, którzy nie wnieśli skargi. Nie otrzymano żadnych odpowiedzi na kwestionariusze.

(74) Biorąc pod uwagę prawdopodobne ilości i ceny przedmiotowego produktu, który byłby wywożony z Indii do Wspólnoty w razie wygaśnięcia środków, producenci przedmiotowego produktu, którzy nie wnieśli skargi, również doświadczyliby zmniejszenia udziału rynkowego i pogorszenia sytuacji.

(75) W tych okolicznościach i w obliczu braku przeciwnych oznak stwierdza się, iż dalsze stosowanie środków nie wpłynęłoby negatywnie na producentów wspólnotowych niewnoszących skargi.

4. Interes niepowiązanych importerów/przedsiębiorców i dostawców surowców

(76) Komisja przesłała kwestionariusze 6 niepowiązanym importerom/przedsiębiorcom i 11 dostawcom surowców.

(77) Tylko jeden z sześciu niepowiązanych importerów/przedsiębiorców, których zakupy przedmiotowego produktu w OPW stanowiły 0,07% zużycia wspólnotowego, przedstawił pewne argumenty przeciw dalszemu stosowaniu ceł. Jednakże firma ta nie dostarczyła żadnych informacji ani dowodów związanych z wpływem wprowadzenia stosowanych środków na jej działalność ani nie oceniła odpowiednio, w jakim stopniu dalsze stosowanie ceł byłoby szkodliwe dla jej pozycji jako importera. Pozostałych 5 niepowiązanych importerów nie przedstawiło żadnych uwag ani informacji.

(78) Z drugiej strony, jeden dostawca surowców wyraźnie opowiedział się za dalszym stosowaniem środków.

(79) W takich okolicznościach stwierdza się, iż kontynuowanie środków nie wpłynęłoby negatywnie na niepowiązanych importerów/przedsiębiorców ani dostawców surowców.

5. Interes użytkowników

(80) Komisja przesłała kwestionariusze 23 użytkownikom przedmiotowego produktu, głównie z sektorów rybołówstwa i żeglugi morskiej. Żaden z użytkowników nie przesłał kompletnych odpowiedzi na kwestionariusz. Jeden z użytkowników opowiedział się przeciwko dalszemu stosowaniu środków, ale nie uzasadnił dalej swego stanowiska.

(81) Na skutek prawie całkowitego braku współpracy ze strony użytkowników oraz ze względu na fakt, iż wpływ ceł jest niewielki w porównaniu z kosztami ponoszonymi przez sektor użytkowników (tj. amortyzacja statków, paliwo, ubezpieczenia, robocizna i utrzymanie), stwierdza się, iż dalsze stosowanie środków nie będzie miało negatywnego wpływu na takich użytkowników.

6. Wniosek

(82) Można oczekiwać, że dalsze stosowanie środków będzie pomagało przemysłowi wspólnotowemu w poprawie rentowności, co będzie miało korzystny wpływ na warunki konkurencji na rynku wspólnotowym oraz ograniczenie zagrożenia dalszymi zamknięciami zakładów i redukcją zatrudnienia. Oczekuje się również, iż korzystne skutki pomogą producentom wspólnotowym wykorzystać w pełni korzyści z inwestycji dokonywanych w ostatnich latach, nadal opracowywać nowe produkty nowoczesnej technologii do nowych, specjalistycznych zastosowań.

(83) Biorąc pod uwagę powyższe wnioski na temat wpływu dalszego stosowania środków na różnych uczestników rynku wspólnotowego, stwierdza się, iż dalsze stosowanie środków nie jest sprzeczne z interesem Wspólnoty.

I. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(84) Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i rozważaniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie istniejących środków w obecnej formie. Dano im również pewien okres czasu na zgłoszenie uwag po ujawnieniu tych informacji, jednakże żadna ze stron nie zgłosiła uwag, które uzasadniałyby zmianę powyższych ustaleń.

(85) W powyższego wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, środki antydumpingowe wprowadzone mocą rozporządzenia (WE) nr 1312/98 należy utrzymać,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nałożone zostaje ostateczne cło antydumpingowe na przywóz szpagatu, powrozów, lin i linek, także plecionych lub oplatanych, także impregnowanych, powlekanych, pokrytych lub otulonych gumą lub tworzywem sztucznym, z polietylenu lub polipropylenu, innych niż szpagat do wiązania lub belowania, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m), jak również z pozostałych włókien syntetycznych, z nylonu lub innych poliamidów lub poliestrów, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m) przywożonych z Indii i klasyfikowanych w ramach kodów CN 5607 49 11, 5607 49 19, 5607 50 11 oraz 5607 50 19.

2. Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego stosowanego do ceny netto franco granica Wspólnoty, ustala się następująco:

Dla produktów wytwarzanych przez

– Garware Wall Ropes Ltd.: 53,0% (kod dodatkowy TARIC 8755),

– innych producentów: 82,0% (kod dodatkowy TARIC 8900).

Artykuł 2

O ile nie stwierdzono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 4 października 2004 r.

W imieniu Rady

A. J. DE GEUS

Przewodniczący