RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 963/2002 z dnia 3 czerwca 2002 r. ustanawiające przepisy przejściowe dotyczące środków antydumpingowych i antysubsydyjnych przyjętych na podstawie decyzji Komisji nr 2277/96/EWWiS i nr 1889/98/EWWiS oraz toczących się dochodzeń antydumpingowych i antysubsydyjnych, skarg i wniosków opartych na tych decyzjach(²),

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacjach z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Podstawa prawna

(1) Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (zwany dalej „Traktatem EWWiS”) wygasł z dniem 23 lipca 2002 r. Produkty, które były uprzednio objęte Traktatem EWWiS, podlegają Traktatowi ustanawiającemu Wspólnotę Europejską od dnia 24 lipca 2002 r. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 963/2002, wszystkie postępowania antydumpingowe będące w toku w tym terminie podlegają obecnie postanowieniom rozporządzenia podstawowego.

2. Obowiązujące środki i obecny przegląd

(2) W lutym 2000 r., na mocy decyzji Komisji nr 283/2000/EWWiS(³) Komisja nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz określonych wyrobów walcowanych płaskich wykonanych z żelaza lub stali węglowej, o szerokości 600 mm lub większej, nieplaterowanych i niepokrytych innym materiałem, w zwojach, niepoddanych dalszej obróbce niż walcowanie na gorąco (zwanych dalej jako „blacha w zwojach walcowana na gorąco”), pochodzących z Bułgarii, Indii, Tajwanu, Republiki Południowej Afryki oraz Serbii i Czarnogóry oraz przyjęła minimalne zobowiązania cenowe zaproponowane przez niektórych producentów będących jednocześnie eksporterami z Bułgarii, Indii i Republiki Południowej Afryki.

(3) Zgodnie z art. 11 ust. 3 decyzji nr 2277/96/EWWiS(⁴) (zwanej dalej „decyzją EWWiS”) oraz stosownie do skargi wniesionej w listopadzie 2001 r. przez Eurofer (Europejską Konfederację Przemysłu Żelaza i Stali) (zwaną dalej „skarżącym”), w dniu 20 grudnia 2001 r. Komisja ogłosiła poprzez zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(⁵) rozpoczęcie przeglądu ostatecznych ceł antydumpingowych oraz zobowiązań nałożonych na mocy decyzji nr 283/2000/EWWiS, zmienionej decyzją Komisji nr 1043/2002/EWWiS(⁶) w sprawie przywozu blachy w zwojach walcowanej na gorąco pochodzącej z Bułgarii i Republiki Południowej Afryki.

3. Równoległe postępowanie antydumpingowe

(4) Po złożeniu skargi przez Eurofer, w dniu 20 grudnia 2001 r. Komisja ogłosiła poprzez zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(⁷) o rozpoczęciu postępowania antydumpingowego zgodnie z art. 5 decyzji EWWiS w sprawie przywozu na obszar Wspólnoty takiego samego produktu (blacha w zwojach walcowana na gorąco) pochodzącego z Egiptu, Iranu, Libii, Słowacji, Turcji i Węgier.

B. UMORZENIE POSTĘPOWANIA

(5) W toku równoległego postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu na obszar Wspólnoty blachy w zwojach walcowanej na gorąco pochodzącej z Egiptu, Iranu, Libii, Słowacji, Turcji i Węgier, Komisja po przeprowadzeniu dochodzenia zaproponowała, by Rada nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz blachy w zwojach walcowanej na gorąco pochodzącej z Egiptu, Słowacji i Turcji. Rada jednak nie przyjęła wniosku w terminach określonych w rozporządzeniu podstawowym. W rezultacie nie wprowadzono ostatecznych środków w sprawie przywozu omawianych produktów z Egiptu, Słowacji i Turcji.

(6) Ogólną, fundamentalną zasadą prawa wspólnotowego jest traktowanie podobnych sytuacji w sposób niedyskryminujący. Zasadę tę odzwierciedla art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, który stanowi, iż cło antydumpingowe nakłada się w sposób niedyskryminujący na towary przywożone ze wszystkich źródeł po cenach dumpingowych i powodujące szkody.

(7) Dlatego też należy uznać, iż w świetle braku odpowiednich środków wobec Egiptu, Słowacji i Turcji, wprowadzenie jakichkolwiek środków dotyczących przywozu produktów pochodzących z Bułgarii i Republiki Południowej Afryki w następstwie obecnego postępowania stanowiłoby dyskryminację tych dwóch państw.

(8) Zważając na powyższe, w celu zapewnienia spójnego podejścia oraz przestrzegania zasady niedyskryminacji określonej w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, niezbędne jest umorzenie postępowania w sprawie przywozu blachy w zwojach walcowanej na gorąco pochodzącej z Bułgarii i Republiki Południowej Afryki, bez nakładania ceł antydumpingowych.

(9) Nowe postępowanie dotyczące Egiptu, Słowacji i Turcji musiało zostać zakończone do dnia 20 marca 2003 r. poprzez wprowadzenie odpowiednich środków lub umorzenie postępowania. Dochodzenie dotyczące przywozu produktów pochodzących z Bułgarii oraz Republiki Południowej Afryki doprowadziło do podobnych wniosków i tym samym należy je traktować w analogiczny sposób. W rezultacie postępowanie dotyczące blachy w zwojach walcowanej na gorąco pochodzącej z Bułgarii i Republiki Południowej Afryki należy umorzyć bez ponownego wprowadzania środków antydumpingowych, z mocą wsteczną z dniem 20 marca 2003 r,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu określonych wyrobów walcowanych płaskich wykonanych z żelaza lub stali węglowej, o szerokości 600 mm lub większej, nieplaterowanych i niepokrytych innym materiałem, w zwojach, niepoddanych dalszej obróbce niż walcowanie na gorąco, pochodzących z Bułgarii i Republiki Południowej Afryki, zostaje niniejszym umorzone.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 20 marca 2003 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 września 2004 r.