PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 157 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 5 listopada 1997 r. Komisja przyjęła decyzję 97/761/WE w sprawie zatwierdzenia mechanizmu wsparcia dla MSP w tworzeniu wspólnych ponadnarodowych przedsiębiorstw we Wspólnocie(³).

(2) Plan uruchamiania ETF, program dotyczący Wspólnego Europejskiego Przedsiębiorstwa (WEP) i System Gwarancyjny MSP były środkami przewidzianymi w decyzji Rady 98/347/WE z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie środków pomocy finansowej dla nowatorskich i tworzących nowe miejsca pracy małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) – inicjatywa na rzecz wzrostu i zatrudnienia(⁴).

(3) Wieloletni program, określony w decyzji Rady 2000/819/WE(⁵), ma na celu poprawę finansowego środowiska biznesu, w szczególności poprzez poprawę działania planu uruchamiania ETF, wprowadzenie zmian do Systemu Gwarancyjnego MSP oraz, w odniesieniu do WEP, poprzez wykorzystanie zobowiązań zrealizowanych do 31 grudnia 2000 r. na mocy decyzji 98/347/WE na rzecz przedsiębiorstw planujących udział w partnerstwach ponadnarodowych.

(4) Celem planu uruchamiania ETF, programu WEP oraz Systemu Gwarancyjnego MSP powinno być skuteczne przeciwdziałanie niedoskonałościom rynkowym w dostępie MSP do kapitału podwyższonego ryzyka poprzez wzmacnianie uczestnictwa zarówno podmiotów prywatnych, jak i publicznych, w celu osiągnięcia 100% wskaźnika dystrybucji.

(5) Zgodnie z pkt IV załącznika II do decyzji 2000/819/WE doświadczenie wykazało, że należy uprościć program dotyczący WEP w celu umożliwienia pośrednikom finansowym i departamentom Komisji szybkiego rozpatrywania wniosków MSP o finansowanie oraz w celu zapewnienia właściwego wykorzystywania zasobów wspólnotowych. Stwierdzono także, że Komisja badała możliwość dostosowania kryteriów kwalifikujących w celu skuteczniejszego odpowiadania na potrzeby MSP w odniesieniu do inwestycji transgranicznych, w tym inwestycji w państwach ubiegających się o członkostwo.

(6) Dnia 10 października 2002 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję(⁶) w sprawie sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego inicjatywy na rzecz wzrostu i zatrudnienia – środki dotyczące pomocy finansowej dla nowatorskich i tworzących miejsca pracy małych i średnich przedsiębiorstw (MSP), w której zwraca uwagę na fakt, że program dotyczący WEP w swoim obecnym kształcie nie jest już odpowiedni.

(7) Ocena Komisji inicjatywy na rzecz wzrostu i zatrudnienia dokonana 29 maja 2002 r. wykazuje, że rynek w nieznacznym stopniu korzysta z programu dotyczącego WEP, tworzenie nowych miejsc pracy jest ograniczone, a koszty administracyjne bardzo wysokie i że należy możliwie szybko wycofać się z programu dotyczącego WEP.

(8) Ze względu na koszty Wspólnota powinna stopniowo wycofywać się z programów, które są związane z mikro-zarządzaniem małymi kwotami pieniędzy, tak jak ma to miejsce w przypadku projektów finansowanych na podstawie programu dotyczącego WEP.

(9) Po dokładnej analizie należy stwierdzić, że znaczące uproszczenie programu dotyczącego WEP jest niemożliwe, ponieważ każda znacząca zmiana struktury lub kryteriów kwalifikujących do tego programu powodowałaby zmianę jego charakteru, a co za tym idzie – program wychodziłby poza zakres podstawy prawnej decyzji Rady 98/347/WE. W związku z tym niemożliwe byłoby wykorzystanie pozostałego przyznanego budżetu ani budżetu na projekty dotyczące ówczesnych krajów przystępujących i krajów kandydujących.

(10) Budżet dla programu dotyczącego WEP został przyznany na podstawie porozumień ramowych podpisanych z pośrednikami finansowymi w ramach sieci WEP, tworząc bezpośredni stosunek prawny między Komisją i tymi pośrednikami. W związku z tym niemożliwa jest zamiana tych istniejących porozumień ramowych na bezpośrednie porozumienia prawne między Komisją a MSP, które, w przypadku tego programu, przyczyniłyby się do uproszczenia i lepszej ochrony interesów finansowych Wspólnoty.

(11) Jedynie stosunkowo nieznaczne zmiany proceduralne, uznawane za niewystarczające do zapewnienia znacznie lepszej realizacji programu dotyczącego WEP, byłyby możliwe bez utraty pozostałej części przyznanego budżetu.

(12) Niemożliwe jest wykorzystanie pozostałej części przyznanego budżetu na projekty dotyczące ówczesnych krajów przystępujących i krajów kandydujących w związku z tym, że budżet został przyznany na podstawie inicjatywy na rzecz wzrostu i zatrudnienia (1998-2000), przez co jego wykorzystanie jest ograniczone wyłącznie do tych państw, które są członkami Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zgodnie z decyzją 98/347/WE.

(13) Od czasu zakończenia dwóch innych europejskich programów ponadnarodowych dotyczących wspólnych przedsiębiorstw – Partnerzy Wspólnoty Europejskiej w zakresie inwestycji (PWEI) dla krajów rozwijających się w Azji, Ameryce Łacińskiej, regionie śródziemnomorskim i Południowej Afryce (kraje ALAMEDSA) w roku 1999 oraz programu na rzecz wspierania wspólnych przedsiębiorstw MSP i innych wspólnych porozumień (IWP) w Państwach Europy Środkowej i Wschodniej (PEŚiW) i we Wspólnocie Niepodległych Państw (WNP) w roku 2000 – wielu pośredników finansowych w ramach sieci WEP ograniczyło lub zakończyło tę działalność w związku z małą liczbą wniosków MSP dotyczących WEP, w wyniku czego, w rzeczywistości, w większości Państw Członkowskich nie jest już możliwe złożenie wniosku o uczestnictwo w programie.

(14) W kontekście jasnego wyniku oceny propozycja zastąpienia programu dotyczącego WEP przez inny program nie jest uważana za właściwą.

(15) Zakończenie programu dotyczącego WEP nie powinno mieć wpływu na prawa i obowiązki Wspólnoty, pośredników finansowych i beneficjentów (MSP), związane z zatwierdzonymi projektami.

(16) Dla poszanowania uzasadnionych oczekiwań pośredników finansowych powinno się im zezwolić na składanie wniosków o wkład finansowy na rzecz MSP w pewnym okresie po przyjęciu niniejszej decyzji.

(17) Dnia 23 października Parlament Europejski przyjął rezolucję o przedsiębiorczości w Europie, w której wzywa do utworzenia systemów umożliwiających łatwiejszy dostęp, w szczególności dla małych i mikroprzedsiębiorstw, do funduszy Europejskiego Banku Inwestycyjnego/Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego przeznaczonych na inwestowanie w nowe technologie oraz na inwestycje związane ze szkoleniem.

(18) W celu wspierania innowacji, badań i rozwoju oraz przedsiębiorczości przez MSP, zgodnie z wnioskami Rady z Barcelony, należy zachęcać do tworzenia otoczenia sprzyjającego inwestycjom sektora prywatnego w badania i rozwój, w szczególności poprzez kapitał ryzyka.

(19) Komisja zobowiązała się do przeprowadzenia reformy istniejącego wieloletniego programu na rzecz przedsiębiorstw i przedsiębiorczości we właściwym czasie, biorąc pod uwagę konieczność promowania współpracy pomiędzy przedsiębiorstwami i organizacjami gospodarczymi i wspierania dialogu pomiędzy organizacjami horyzontalnymi, sektorowymi i zawodowymi małych i mikroprzedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw rzemieślniczych.

(20) Rada z 26 listopada 2002 r. stwierdziła, że Państwa Członkowskie, Komisja i instytucje finansowe powinny rozważyć sposoby udoskonalenia ram finansowych w odniesieniu do biotechnologii.

(21) W swej uchwale dotyczącej nauk przyrodniczych i biotechnologii z dnia 21 listopada 2002 r.(⁷)Parlament Europejski zwrócił się z wnioskiem, aby Komisja określiła sposoby rozwiązania kwestii niewystarczających funduszy na rzecz rozpoczynania działalności związanej z biotechnologią i poprosił Europejski Bank Inwestycyjny o pozytywne rozpatrzenie kwestii działań uzupełniających.

(22) Do decyzji 2000/819/WE należy wprowadzić odpowiednie zmiany,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do decyzji 2000/819/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie w sprawie wdrażania instrumentów finansowych tego programu za rok 2004, jak również podobne sprawozdanie końcowe za rok 2005 (ostatni rok).”.

2) W załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 4 lit. a) pkt i) tiret pierwsze, pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

„– poprzez inwestowanie w odpowiednie, wyspecjalizowane fundusze kapitału ryzyka, w szczególności w fundusze zalążkowe, mniejsze fundusze, fundusze funkcjonujące na poziomie regionalnym lub fundusze koncentrujące się na konkretnych sektorach lub technologiach lub w fundusze kapitału ryzyka finansujące badania i rozwój, np. fundusze powiązane z ośrodkami badawczymi i parkami nauki, które z kolei zapewniają kapitał wysokiego ryzyka dla MSP.”;

b) w pkt 4 lit. a) pkt i) dodaje się następujący akapit:

„zazwyczaj przyjmuje się, że faza rozpoczęcia działalności obejmuje okres do 5 lat. Jednakże w przypadku spółek w sektorach wykorzystujących szczególnie wysokie technologie, zwłaszcza w naukach przyrodniczych, faza rozpoczęcia działalności może trwać aż do 10 lat, w związku z wydłużonym okresem tworzenia produktu przed wprowadzeniem go do obrotu oraz fazami testowania charakterystycznymi dla tych sektorów.”;

c) w pkt. 4 lit. a) pkt iv) dodaje się następujące akapity:

„Program dotyczący Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia zostaje stopniowo wycofany.

Pośrednicy finansowi mogą składać Komisji wnioski o wkłady finansowe MSP do 29 grudnia 2004 r.

Wnioski i projekty są rozpatrywane zgodnie z art. 4 i załącznikiem II do decyzji Rady 98/347/WE z dnia 19 maja 1998 w sprawie środków pomocy finansowej dla nowatorskich i tworzących nowe miejsca pracy małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) – inicjatywa dotycząca wzrostu i zatrudnienia^(*).

^(*) Dz.U. L 155 z 29.5.1988, str. 43.”

d) w pkt 5 tiret pierwsze skreśla się wyraz „piątego”. 3) W załączniku II skreśla się pkt IV.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 21 lipca 2004 r.