RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed importem po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97(²) z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed subsydiowanym importem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, w szczególności jego art. 20,

uwzględniając propozycję przedłożoną przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURY POPRZEDNIE

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1600/1999(³), Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na import drutu ze stali nierdzewnej o średnicy 1 mm lub większej („produkt rozpatrywany”) objętego kodem CN ex 7223 00 19 pochodzący z Indii. Środki przybrały formę cła ad valorem na poziomie od 0% do 55,6%.

(2) Rozporządzeniem (WE) nr 1599/1999(⁴), Rada jednocześnie nałożyła ostateczne cło wyrównawcze na import tego samego produktu importowanego z Indii. Środki przybrały formę cła ad valorem na poziomie od 0% do 35,4% dla eksporterów indywidualnych, ze stawką w wysokości 48,8% dla eksporterów niewspółpracujących.

B. OBECNA PROCEDURA

1. Wniosek o przegląd pod kątem nowego eksportera

(3) W następstwie nałożenia ostatecznych środków, Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie przeglądu pod kątem „nowego eksportera” rozporządzenia (WE) nr 1600/1999, zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, złożony przez hinduskiego producenta VSL Wires Limited („wnioskodawca”) . Wnioskodawca stwierdził, że nie jest on powiązany z żadnym innym eksporterem produktu rozpatrywanego w Indiach. Ponadto stwierdził, że nie dokonywał wywozu produktu rozpatrywanego w czasie pierwszego okresu dochodzenia (tj. od 1 kwietnia 1997 r. do 31 marca 1998 r.), ale wywoził produkt rozpatrywany na terytorium Wspólnoty po tym okresie. Na powyższej podstawie złożył wniosek o ustanowienie indywidualnej stawki celnej, w przypadku stwierdzenia dumpingu.

2. Wszczęcie przeglądu

(4) Komisja przeprowadziła przegląd dowodów przedłożonych przez wnioskodawcę i uznała je za dostatecznie uzasadnione dla wszczęcia przeglądu zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po umożliwieniu przedstawienia uwag przez przedmiotowy przemysł wspólnotowy, Komisja wszczęła, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1225/2003(⁵), przegląd pod kątem „nowego eksportera” rozporządzenia Rady (WE) nr 1600/1999 w odniesieniu do wnioskodawcy i rozpoczęła dochodzenie. Jednocześnie obowiązujące cło antydumpingowe zostało zniesione w odniesieniu do importu produktu rozpatrywanego, produkowanego i wywożonego na terytorium Wspólnoty przez wnioskodawcę, a import ten stał się przedmiotem rejestracji, zgodnie z Artykułami 11 ust. 4 i 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(5) W tym samym czasie i na tej samej podstawie, w następstwie wniosku złożonego przez wnioskodawcę, Komisja rozpoczęła rewizję w przyspieszonym trybie rozporządzenia Rady (WE) nr 1599/1999(⁶) w oparciu o art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 2026/97.

3. Produkt rozpatrywany

(6) Produkt objęty przeglądem jest tym samym produktem, który jest przedmiotem rozporządzenia Rady (WE) nr 1600/1999, czyli drutem ze stali nierdzewnej o średnicy 1 mm lub większej, zawierającym wagowo 2,5% lub więcej niklu, z wyłączeniem drutu zawierającego wagowo 28% lub powyżej, lecz nie więcej niż 31% niklu oraz 20% lub powyżej, lecz nie więcej niż 22% chromu.

4. Okres dochodzenia

(7) Dochodzenie objęło okres od 1 kwietnia 2002 r. do 31 marca 2003 r. („okres dochodzenia przeglądowego”).

5. Strony zainteresowane

(8) Komisja oficjalnie poinformowała wnioskodawcę oraz Rząd Indii („GOI”) o wszczęciu postępowania. Ponadto, strony, których ta sprawa dotyczy bezpośrednio, otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie i zwrócenia się z prośbą o możliwość ustnego wyjaśnienia. Jednakże Komisja nie otrzymała żadnych opinii, ani próśb o możliwość ustnego wyjaśnienia.

(9) Komisja wysłała do wnioskodawcy kwestionariusz i otrzymała wyczerpującą odpowiedź w wymaganym terminie. Komisja przeprowadziła poszukiwania i dokonała weryfikacji wszelkich informacji uznanych za niezbędne do celów przeprowadzenia dochodzenia i odbyła wizytę weryfikacyjną na terenie wnioskodawcy.

C. ZAKRES PRZEGLĄDU

(10) Ponieważ wnioskodawca nie złożył wniosku o przegląd ustaleń w sprawie szkody, przegląd ograniczono do dumpingu.

D. WYNIKI DOCHODZENIA

(11) Wnioskodawca był w stanie w dostateczny sposób udowodnić, że nie jest powiązany, pośrednio lub bezpośrednio, z żadnym innym hinduskim producentem poddanym obowiązującym środkom antydumpingowym w odniesieniu do produktu rozpatrywanego.

(12) Dochodzenie potwierdziło, że wnioskodawca nie dokonywał wywozu produktu rozpatrywanego podczas pierwszego okresu dochodzenia, tj. od 1 kwietnia 1997 r. do 31 marca 1998 r.

(13) Komisja zbadała, czy wnioskodawca dokonywał wywozu produktu rozpatrywanego na terytorium Wspólnoty po pierwszym okresie dochodzenia. W odniesieniu do tego ustalono, że wnioskodawca nie dokonał żadnej sprzedaży na terytorium Wspólnoty, ani nie zawarł podczas okresu dochodzenia przeglądowego zobowiązania umownego do dokonania wywozu znaczącej ilości produktu rozpatrywanego, na terytorium Wspólnoty.

(14) Ustalono, że wnioskodawca dokonał tylko jednej sprzedaży na terytorium Wspólnoty, która miała miejsce w sierpniu 2001 r., tj. po pierwszym okresie dochodzenia, ale na długo przed okresem rewizji dochodzenia.

(15) Wnioskodawca zwrócił się do Komisji o przedłużenie okresu dochodzenia przeglądowego, aby objąć okres, w którym została zrealizowana sprzedaż wymieniona w motywie 14. W nawiązaniu wnioskodawca argumentował, że wniósł wniosek o przegląd pod kątem „nowego eksportera” w sierpniu 2001 r. i zaproponował okres dochodzenia w terminie od 1 lipca 2001 r. do 31 marca 2003 r.

W związku z tym należy zwrócić uwagę na to, że zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, w celu uzyskania reprezentatywnych wniosków, Komisja powinna wybrać okres dochodzenia, który w przypadku dumpingu powinien zazwyczaj obejmować okres nie krótszy niż sześć miesięcy bezpośrednio przed wszczęciem procedury. Fakt, iż okres ten trwał prawie dwa lata oraz wielokrotna wymiana korespondencji przed złożeniem przez wnioskodawcę należytego wniosku o przegląd nie stanowią okoliczności uzasadniających odstępstwo od zasady określonej w art. 6 ust. 1 podstawowego rozporządzenia. Ponadto przyjęcie takiego przedłużonego okresu dochodzenia w połączeniu z faktem, iż okres ten objąłby wyłącznie tę transakcję eksportową, mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której zastosowane zostałyby nieaktualne dane i informacje rachunkowe, co znacząco podważyłoby wiarygodność wniosków dochodzenia w odniesieniu do obecnej sytuacji wnioskodawcy.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na fakt, iż pomimo wyznaczenia tak długiego okresu dochodzenia przeglądowego i objęcia nim jednej transakcji sprzedaży mającej miejsce w sierpniu 2001 r., ta jedna sprzedaż nie mogłaby stanowić reprezentatywnej podstawy do oceny dumpingu i określenia indywidualnego marginesu dumpingowego. Ta jedna transakcja stanowiła tylko około 0,2% rocznej produkcji produktu będącego przedmiotem sprawy wnioskodawcy, a jego cena stanowiła podwojoną wysokość ceny eksportowej tego samego wyrobu do wszystkich pozostałych krajów w czasie tego okresu. Dlatego taka sprzedaż nie może zostać zastosowana do reprezentatywnego określenia dumpingu dla wnioskodawcy.

(16) W odpowiedzi na kwestionariusz, wnioskodawca odnalazł umowę, która została podpisana podczas trwania okresu dochodzenia przeglądowego, ale na miejscu potwierdził, że sprzedaż ta nigdy nie doszła do skutku. Wobec tego ustalono, że wnioskodawca nie zawarł zobowiązania umownego do dokonania wywozu znaczącej ilości produktu rozpatrywanego na terytorium Wspólnoty oraz, że deklaracja wnioskodawcy o „zamiarze kontynuowania wywozu na terytorium Wspólnoty Europejskiej” po dokonaniu sprzedaży w roku 2001 nie została zrealizowana. Uwzględniając powyższe powody, stwierdza się, że z uwagi na brak transakcji eksportowych na terytorium Wspólnoty, jak również brak zobowiązania umownego w czasie okresu dochodzenia przeglądowego, nie można określić indywidualnego marginesu dumpingowego dla wnioskodawcy zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 4 podstawowego rozporządzenia. Dlatego należy zastosować margines dumpingowy określony podczas pierwszego dochodzenia dla stron niepodlegających indywidualnemu dochodzeniu, tj. 76,2% (patrz: motyw 23 rozporządzenia (WE) nr 1600/1999).

E. CŁO ANTYDUMPINGOWE

(17) Biorąc pod uwagę, że najwyższy poziom usunięcia szkody w wysokości 55,6% określony podczas pierwszego dochodzenia jest niższy od marginesu dumpingu na poziomie 76,2% ustalonego dla wnioskodawcy (patrz motyw 16 powyżej), stawka cła antydumpingowego dla wnioskodawcy nie powinna przekraczać tego poziomu usunięcia szkody zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(18) Pomimo braku wywozu na terytorium Wspólnoty podczas okresu dochodzenia przeglądowego, dla wnioskodawcy obliczono stawkę indywidualnego cła wyrównawczego w oparciu o wielkość dotacji eksportowej (ad valorem 14,1%) równolegle do prowadzenia przeglądu w przyspieszonym trybie rozporządzenia (WE) nr 1599/1999, zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2026/97 (patrz: motyw 5 powyżej).

(19) Zgodnie z art. 14 ust. 1 podstawowego rozporządzenia oraz art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2026/97, żaden wyrób nie może być przedmiotem jednocześnie ceł antydumpingowych i wyrównawczych, związanych z jedną i tą samą sytuacją wynikłą z dumpingu lub z dotowania wywozu.

(20) W oparciu o powyższe, stawkę ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego na import na terytorium Wspólnoty drutu ze stali nierdzewnej o średnicy 1 mm lub większej produkowanego i wywożonego przez VSL Wires Limited, wyrażoną jako procent ceny CIF na granicy Wspólnoty (przed ocleniem), z uwzględnieniem wyników równoczesnego przeglądu w trybie przyspieszonym obowiązujących środków wyrównawczych, ustanawia się na poziomie 41,5%, tj. 55,6% minus 14,1%. Wobec powyższego, rozporządzenie Rady (WE) nr 1600/1999 powinno zostać odpowiednio zmienione.

F. WSTECZNE POBRANIE CŁA ANTYDUMPINGOWEGO

(21) Cło antydumpingowe mające zastosowanie do VSL Wires Limited powinno zostać również pobrane wstecznie tytułem importu, który został poddany rejestracji zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1225/2003.

G. INFORMACJA I OKRES OBOWIĄZYWANIA ŚRODKÓW

(22) Komisja poinformowała wnioskodawcę oraz Rząd Indii o zasadniczych danych i wnioskach, które stanowiły podstawę dla propozycji zmiany rozporządzenia (WE) nr 1600/1999. Strony te uzyskały również rozsądny okres czasu na przedstawienie swoich uwag.

(23) W odpowiedzi na informację, wnioskodawca stwierdził, że Komisja nie uwzględniła innych dostępnych opcji ustanowienia ceny eksportowej, a w szczególności zastosowania do obliczenia marginesu dumpingowego cen eksportowych wnioskodawcy do pozostałych krajów. W związku z tym należy dodać, że zgodnie z art. 2 ust. 8 podstawowego rozporządzenia, za cenę eksportową w obliczeniach dumpingu przyjmuje się cenę faktycznie zapłaconą lub do zapłacenia za wyrób przy sprzedaży na wywóz z kraju wywożącego na terytorium Wspólnoty. Nie istnieje żaden zapis, który mówi, że cena eksportowa może również zostać ustanowiona na podstawie wywozu z kraju wywożącego do krajów poza Wspólnotą. Wobec tego twierdzenie to zostaje odrzucone, a wnioski przedstawione w motywach 11 do 16 podtrzymane.

(24) Niniejszy przegląd nie ma wpływu na datę zakończenia obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 1600/1999 zgodnie z art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym zmienia się tabelę w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1600/1999 przez dodanie poniższej pozycji:

Artykuł 2

1. Nałożone niniejszym cło antydumpingowe podlega wstecznemu pobraniu od importu produktu rozpatrywanego, który został poddany rejestracji zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1225/2003.

2. O ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, stosowane są obowiązujące przepisy celne.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 2004 r.